장음표시 사용
101쪽
43 Sed ab iis liantibus, quae sunt honestatiS, quem ad inoduli 152 ossicia duceretitur Satis expositum videtur. Eorum autem ipsorum, quae honesta sunt. loti)S llu, idere saepe contentio et ponI- paratio de duobus lionesti utrum honestius qui locus a Panaetio est praeterniis Sus. Nam eum nim lumestas manet a partibus quattuor illa; insun illi Sit cognitionis altera conantillillatis. tertia m3gnanimi latis, quarta moderationis, hae in deligendo ollici saepe inter Se comparentur nece S Se St. 153 Placet iiIitur pliora esse nati ira se Osticia quae X Ommunii 3 te quam 3 quae ex cognitione ducantur, Idque hoc ar-3, um Plit Confit' minio Milest quod si contigerit ea vita sapienti
ut illi illim rerum Illuentibus copiis, omnia, quae cognitione digna Sint summo otio secum ipso consideret et contempletur, lamen solitudo si tanta sit, ut honainem videre non poSsit, exce
dat e vita. Princepsque omnium virtutum illa Sapientia, quam σοφίαν Graeci vocant trudentiam enim, quam Graeci φρονησιν dicunt, aliam quamdani intellegimus, quae est rei ramis
petendarum fugiendarumque scientia illa autem sapientia, quam principem dixi, rerum est divinarum ei humanarum scientia, in
102쪽
qua continetur deorum et homilauii commmitias et societas inter ipsos G si maxima est, ut est ceris necesse est, quod a communitate ducatur ossicium, id esse maximum. Etenim Omnis contemplatioque naturae manca quodam modo atque incohata sit, si nulla actio rerum consequatur. Ea aut 'in aetio in hominum commodis tuendis maximo, cernitur pertinet igitur ad societatem generis humani ergo haec cognitioni anteponenda est
Atque id optimus quisque re ipsa ostendit ei iudicat. Quis enim sol est iam cupidus in perspicienda cognoscendaque rerum natura, ut, si es iraciant contemplaniique res cognitione dignissimas it sit allatum periculum discrimenque patriae, cui subvenire opitularique possit, non illa omnia relinquat atque abiciat, etiamsi dinumerare M stellas aut metiri mundi magnitudinem posse arbitretur fitque hoc idem in parentis, in aniles re aut periculo
socerit. Quibus rebus inteli mitur studiis ossiciisque scientiae prae loci ponenda esse ossicia iustitiae, qua pertinent ad hominuta citritatem, qua nihil homini esse debet anti Uius. Atque illi, quorum 44
studia xitaque o innis in rertim cognitione ei sata est, tamen ab augendis hona uiui utilitatibus t Dinnio dis non seces S I lint. ain et erudiverunt naultos, quo ni eliore cives utilioresque re
bus suis publicis essent, ut Thebanun Εp alnon lait Lysis ΡΥ-
Ea si nudirivia est, d. i. sapientia si prineeps virtutum est me huelis ste Tugen is dies Veislieit, thro ieet die Geineinsebas de Glitteri.
I, 2 4 quae pueris aut adulescentibus nobis et eoin turiis nostrisine reta et rudia exciderunt
23, 65 nihil est tam inustre, quum
niuneti inter homines homininn- et ipsa caritas gemeri humomi, quae natu a primo εatu serpit senarmiora cet.
103쪽
102 Fricus stagoreus, iracusium Dionem Plato nitatique multos, nosque ipsi, quidquid ad rem publicam attulimus, si modo altri ai
limus, a doctoribus atque doctrina instructi ad eam et caenisi a se 15 cessimus. Neque solum vivi atque praesentes studiosos discendi erudiunt atque docent, sed hoc idem etiam post moriem moni mentis litterarum adsequuntur. Nec enim locus unus si pra termissus ab iis, qui ad leges, qui ad mores, qui ad disciplinam iei publicae pertineret, ut otium suum ad nostrum negotium contulisse videantur. Ita illi ipsi doctrinae studiis et sapientiae dediti ad hominum utilitatem suam prudentiam intellegentiamque
potissimum consenuit ob eam etiam causam eloqui copiose, in il prudenter, melius est quam vel acutissime sine eloquentia cogitare, quod cogitatio in se ipsa vertitur eloquentia complecti-
157 tur eos, quibus cui co in in unitate iiiii li unaus At quo ut apium examina non fingendoruni favor uni causa congregantur, Sed, cuiI congnegabilia natura sint, lingunt avos, sic homines ac
multo etiani iii agis natura congregati adhibent agendi cogitandique sollertiam. Itaque, nisi ea virtus. luae constat ex hominibus tuendis, id est, ex societate generis liti mani, attingat cognitionem rerum, solivaga cognitio et ieiuna videatur, itemque magnitudo animi, remota a communitate coniunctioneque humana, teritas
aqua ipsi de nati deor. I, 3, 6n- - curn mn est Mela muri tum risne philosophabamur, quod elorationes declarant refortas philosophorum sententiis et votissimorum Ommum fremisiaritates , quibus semper domus nostra ruit, et irin ea in in uehus, Ptiao, Diodotus, Osιdonius, a quibus instituti
356. viri atque praesentes: sontichos. q. la.
104쪽
103su quaedam et imitianitas. Ita si ut innat cognitioius studium
consociatis hominum atque communiuis. Ne venim est quod 158 dicitur a quibusdam, propter necessitatem vitae, quod ea, quae
natura desideraret, consequi sine aliis atque efficere non possemus, idcirco initani esse cum hominibus communi lateni et societatem. Quod si omnia nobis, quae ad victum cultumque pertinent, qua Si , ii gula divina, ut aiunt, suppeditarentur, tum optimo quisque ingenio negotiis onmibus omissis totum se in cognitione et scientia collocaret. Non est ita. Nam et solitudii ii ii fugeret et socium studii quaereret, tum docere, tum discere .llet, tum audire, tum dicere. Ergo omne ollicium, quod ad coniunctionem liominum es ad si, diis latem tuendi in valet anteponendum est illi ossicio illl0 cognitione et scientia COIltinetur. Illud forsitan quai rendum sit, num haec omniunitas, quac 5 niaxime est apta naturae, sit etiam moderationi nodos lia liuo b9Semper anteponenda. Non placet. Sunt enim quaedam partim ita foeda partim ita flagitiosa, ut ea ne conservandae quidem patriae causa sapiens acturus sit Ea Posidonius collegit permulta, sed ita taetra quaedam, ita obscoena, ut dictu quoque videantur turpia. Haec igitur non suscipiet rei publicae causa, ne res publica quidem pro se suscipi volet. Sed hoc enit inlodius se res habet, quod non potest accidere lampus, ut intersit rei publicae quicquam illorum sacere sapienteni. Quare hoc quidem essectum 160 sit, in uniciis deligendis id genus ossiciorum excellere, quod laneatur hominum societate. Etenim cognitionem prudentiamque
158. aqua adum. Gemeint sindille Epikureer, die bellai reten, das
105쪽
DE OFFICIIS LIB. I. CAP. 45. sequitur considerata actio. Ita st ut agere considerate pluris sit
quam cogitare prudenter. Atque haec quidem hactenus. Pates eius enim locus est ipse, ut non dissicile sit in exquirendo ossicio quid cuique sit praeponendum ridere. In q,sa autem commi nitate sunt tradiis issiciorum, ex quibus quid cuique praestet intellegi possit, ut prima diis immortalibus, secunda patriae, tertiato parentibus, deinceps gradatim reliquis debeantur. Quibus exu lius breviter disputatis intellegi potest non solum id homines solere dubitare, honestumne an turpe sit sed etiam duobu/ pro postiis honestis utrum honestius sit. Hic lorus a Panaetis est, ut supra dixi, praetermissus. Sed iam ad reliqua pergamus
loeus: Qui titio 10 20 Loeos opposio ἀώ arxumentorum, in
quibus latent et eae quibus sunt. isenda. Cic. top. 2 6 in psν -
o Aristotele appellatu sunt hae quasi sedes, e quibus ars umenta ρ tuntur. en mi also Deus hier Prineis tibisseteten, solatdonielit
106쪽
108쪽
siuem ad moduni officia ducerentur ab honestate, Marcelli, Iatque ab Omni genere via tutis satis explicatum arbitror libra su 1 periore Sequitur ut haec ossiciorum genera persequar, quae pertinent ad vitae cultum et ad earum rerum, quibus inuntur homines, acultatem, ad opes, ad copias in quo tum quaeri dixi quid utile, quid inutile, tum ex utilibus quid utilius aut quid maxime utile. De quibus dicere adgrediar, si pauca prius de instituto ac de iudicio meo dixero. Quamquam enim libri nostri complures et non modo ad legendi, sed etiam ad scribendi studium excitav runt, tamen interdum ereor ne quibusdam bonis viris philosophiae nomen sit invisum mirenturque in ea tantum me operae et temporis ponere. Ego autem, quam diu res publica per eus gerebatur, quibus se ipsa commiserat, omnes meas curas mota iisnesque in eam conserebam. Cum autem dominatu unius
1. I. aeuitatem I, 3 9. III. 15:
des Buebs an die vo c. 3 4 unde. 25 hesprophe werden. De quibus hegieli sicli dem edanhennae aus oblatorum genera.
rechisertigi, stini ait dein Gedankennach an liberet init de virium er-sten Melie de nat deor Ad Muc. 16 6 sam Cis. Meo μι- μ' oemiorum. Ex eo iger soleo, eum aliquod συγγραριμέα institui ad seribendi de nat deor. I, 4, 8
nitet, quod laesi vimuxo quammiatorum non modo diadenssi sed etiam scribredi studia eommorer .honi iri I, 7, 20.
109쪽
omnla tenerentur neqii esset usquam consilio aut auctoritati locus, socios denique tuendae rei publicae, Suirinio visos amisis- Sena nec me angoribus dedi ili, quibus essem consectus, nisi iis reStitis Seui, nec rui SuII III dignis homine docto voluptatibus. Atque utinan res publica stetisset quo coeperat statu nec in homines non tam coinmutandarunt quam evertendarum reruni Cupidos incidisset Phinium enim ut stante republica sacere Solebamus, in agi nil plu quam in Scrili illi liperae ponser mus deinde ipsis scripti n0n ea, qnae nunc, Sed loti Dile DOStI'd is initi Ar P mus, ut Saepe fecimus. Cum autem re publica, in qua omnis mea cura, cogitatio, opera poni solebat, nulla esset omnino, illae scilicet litterae conticuerunt forenses et senatoriae. Nihil agere autem eum animus non posset, in his studiis ab initio versatus aetalis sexistimavi honestissime molestius posso deponi, si me ad philosopli iam rettulissem. Cui uixi mulium adulescens discendieausa tempori tribuissem, postpa quani honoribus inservire coepi
meque totum rei publica tradidi, tantum erat philosophia loci, quantum superfuerat amicorum et rei publicae tempori. Id autem
socios amnisissem ad sani. I, 13 eauro euin iam a mi minis, quos ut mors eripuit nobis aut distraantium, tinn omnibus amitas,
quorum en revolentiam quondam concil/arat re me quondar defensa res publiea. Dami mein e Q.
Catulus, C. Piso die beiden Luculli, Pomptius, P. Sem ilius uiui Anam die lui. t 5, 12 aus speetiibu mei
angoribus liber de Pluralis. I, 13, 41.mιrsum andrersetis de ori I, 24, 100 ire rursum eam οι- --
3. quo coeperat statu namite iun-miuelbarisaeli caesars Ermutauiis . Aundas damais viede emaehende Sinaislebeii exieti sicli uel de divin. II, 2, 7 nunc rhoniam deis publica consuli coepti sumtis, tribuenda est opera rei publieae vel omnis potius in ea eogitatio et eura ponenda. Unter homines - ω disinit Alitonius undisein Λ an
bumda est opera rei publicae, .' tantum huic studio relinquendum,
quantum vae it a publ/e ooicis et munere in caehil a 3, 40 omne tempus, quod in ab amicorum, gotiis datur, in hic studiis 'on-
110쪽
Omne consumetuitur in legendo, scribendi Otium non erat Ma 2ximis igitur in malis hoc tamen boni adsecus videmur, ut ea lit ateri mandaremus, quae nec erant salis nota nostris et erant cognitione dignissima. Uuid enini est lier deos optabilius sapientia, quid iraestantius, quid homini naelius quid lio in in dignius Ianc igitur qui expetunt philo Sophi non inantur, nec quicquana aliud est plillosophia, si interpretari velis, praeter studium sapientiae. Sapientia auten est, ut a veteribus philosophis definitum est, rerum livinarum et humanarum causarum quo illlilius eae res continentur, scientia, cuius studiunt qui vituperat lauti sane intellego quidnam sit imul laudandum pulet. Nam Sive oldeciali quaeritur allinil requi PS Ille Curarum, une liconferri elim eorum studiis potest, i ii emi e aliquid anquirunt quod spectet et talpat ad bono beateque vivendum sive ratio constantiae virtutisque hicitur aut liaec arsissi aut nulla omnino, per quam eas adsequamur. Nuthim di Pri maximarum rerum artem Sse cum minimarum sine trist ii ulla sit hominum est parum considerate loquentium atque in maximis rebus serrantium.
Si autem est aliqua disciplina virtutis, ubi ea quaeretur cum ab hoc discendi genere discesseris Sed haec, cum ad philosophiam cohortamur, accuratius disputari solent, quod alio quodam libro fecimus. ω autem tempore tantum nobis declarandum
dings passi Z id autom consumebatur nur de Begris tempus. superfuerat ubris sebliinen War. Das Plusquamperseetum Wie Sallust.
Ing. 26, 3 omnes pub me. innidas et negotiatores promiscus, uti quis
quae minxqus rei ea ιsa sit. 1 assin dieseries nitionis letasti dii Drei
finierunt sapim; tim .et, naso divina et humana et horum causas. Supervae ea mihi videtur haec adiectio, quia causas divinorum humariorumqus Pars disinorum furit
6. quae eonferri petiel, si h mel, ait oblectatio ala aui das nurbella ulige squies. rationem sinere rationem ha
iuris civilia Unum usum et apud easPolirtyr et apud multos isse, art-- hoe imo me enim