장음표시 사용
31쪽
to optinere potuisti, ut mihi Verbo salutem responderea'. p. 79 V. 1 pro eo quod unice rectum est, verum cod. r. man verbum exliibit Contrari p. 65, 14 in linea falso
codex veri habet, sed recto sup0rscriptum est UERI). Porro p. 63 v. 17 apud aborum invenitur: Insperatum autem atque inopinatum Vero appello, quod praeter Spem atque opinionem audientium aut legentium ponitur'. . . N erus mira socordia non adnotavit Hi conjecturam uniue Veram inopinat 1 verbum', qua ro deceptus Studemundi. c. p. XXXII, qui . l. solam Nabori ditionem inspoxisse
Videtur, eadem conjectura primus sanare sibi visus est locum jamdudum perSanatum.
quam in omnibus rebus Causaris dicto se audientem fore affirmavit hancco pistulam addit: Clausa jam et obsignata epistula prior vonit mihi in mentum foro uti Η' qui cau-Sam hanc agent acturi autem complures Videntur dicant aliquid in Horodom inclomentius; cui rei quemad-m0dum me unum putas, prospice . Quam ineptum sit me
unum', caeci Videbunt. Conj. quemadmodum' Verum putaS.'cf. 0dem Significatu Verum usurpatum p. 42 V. 1 protolari conviciis talem a me virum non est Vorum'. auSacorruptelae ultima verbi quemadmodum littora vitiose iterata et litt0rarum ordo falso immutatus fuisse videtur.
Ad M. aes III, p. 45 v. 10. Imaginem quam te
quaerere ais meque tibi socium ad quaerendum et optionem Suis ' num molest lares, si in tu atque in tui patris sinu id futurum ' quaeram 34. Imago quam discipulu a magiStro petierat, quam quo is jam mittit, haec est Ut in-43 e condocturam. Hauptii opusc. II p. 663. Od. t. 44 Anacoluthon haud infroquens os in hi epiSi S cf. . . ,10 30, 2 46, 14 48, 4 5b, 3. 66, 24. 88, 13. 4, 1 et 21 3 cf. M sm. p. 5 et adn. .). 139, 10. bortus, ut non pauca alia, omisit. 45 Ita cod. sed Soc manu fictum'. Iuliopen efficturus.
32쪽
sula senaria intus in lacu aliam insulam protegit ab omni-hus periculis tutam, omnium vor deliciarum urticipem item pater tuus imperii romani m0lustias atque dissicultatus ipse perpetitur, te tutum intus in tranquillo sinu suo Socium dignitatis gl0riae bonorum tu omnium participem tutatur'. Ex hac imagine luculenter apparet, verba in tuo atque in tui patris sinu recte se habere non posse. Nam non de utriusque sinu imago St, Sed de fili in patris sinu a molostiis tuto. Itaque scribendum st: si in te atque in tui
patri sinu . . quaeram'. Librarii oculi inter scribundum sequons tui praeripuerunt. Inde vitium natum Ss Vi-
imaginum oscripsit Fronto ita pergit: aliam ει κονα nullani adjiciam, sed rationem qua tuto quaeras ostendam. Et amem te; tu qua εἰ Paς in eandem rem demonstrata ratione quaesiveris ut inuoneris, mittit mihi, ut, si fu01'int Scitae atque concinnae, arideam. . Verba ut amem to in orationis filum incidunt omnem suo sententiarum ordinem turbant. Noc 0rwordoni unomos. I p. 292 conjectura ita amum is dissicultates solvuntur. Ita tu conjeceram, verba post gaudeam transponenda esse, cum idem iam ab Eussituro h Mus XXV p. 544 propositum esse vidi. Transpositio a re orisimillima fit, quod orba et am0nito a s0cunda manu addita facili Hus, qui eam alio codice adscripsit, err0re non p0St gaudeam', sed post aliam conjunctivi Drmam similem poni potuerunt. Similem in modum secunda manus erraviSSe Videtur
Ad M. Gaeg. III, 2 m p. 49 v. 13, ubi discipulus magistro
haec scribit: Verum dic0ro ex te disco. Ea res Verum dicere prorsum diis hominibusque ardua. . Rout C0rnulissenMnemos. I p. 93 intellexit, alterum verum dicoro delendum
HSSe. Causa errori patet. Nam cum Verba dicor ex tudiSe ea res verum a posteriore manu scripta esse aber
adn. 5 testetur, a prima manu scriptum fuit hoc Quod Verum dicor prorsum diis hominibusque ardua'. Corrector,
33쪽
cum lacunam Xpleret, in eo erravit, quod verba ex todisco. Ea res non post dicere', Sed post verum inseruit. Jam ut Sensus intellegeretur, ante ex te adscripsit dicere'
Ad M. aes III, 13 4 60 v. 4 sq. Fronto Caesari:
gaudeo . . ., tot mihi in tam pati cis diobus epistulas ScriptaS, ea Sque tam eleganter, tam amice, tam blande, tam effuse, tam fraglanteis compositas cum clam t0 negotiis, quot ossiciis, quot rescribendis per provincias destringerere . Majus mavult Ot neg. tot oss, tot resor.' Simpliciu eSSet, si tribus locis quot scriboremus. Sed codicis octi0nem ferri posse existimo. Aliud est in quo offendimus vitio
enim graViSSimo neque tamen a quoquam hucuSque animadverso verba deturpantur. Illud olum prorsus ineptum esse ipso Fronto demonstrat, qui in eadem epiStula SaepiuS, ut est loquax multor, declarat, optime e civiSSe, quantiS negotiis M. Caesar obrueretur. f. p. 50 V. 11 proposueram Vel desidia culpam a te subir rarius scribendo tibi potiusquam te multis rebus occupatum epistuli mei onerarem et ad rescribendum provocarem'. p. 61 cogitans quantum ex epistulis scribendi S laboris capereS, pr0pOSueram parciu te appellar0'. p. 51 v. 18 id g non mediocritoranXiu eram, ne necassariis laboribus tuis ego insuper aliquid molestia atque oneris imponerem, Si praeter eaSepi'tulaS, qua ad plurimos necessario munere cotidie re- Scribi S, ego quoque ad rescribendum fatigar0m'. Itaque pro eod. cum clam conjicio quamquam. 7346 Ita c0d pro flagranter ei ind. orthogr. apud Majum Naberumqu0.47 Conjunctivus dostringerors sequitur, quod tota nuntiatio ad- VerSativa accusativo cum infinitivo subordinatur. Sirmillimi sunt hi loci 4 5. 73, 16 97, 9 143 8. 180, 1. Sod otiam ubi accusativo cum infinitiv n0n subordinatur, quamquam cum conjunctiVO Onjunctum os his locis 111, 21 ost Horodo Summu nunc meuS, quam quam exstet orati ,' α 138 3). 132, 16 quamquam in diu cum ista Valetudine vivere . . pigeat taedeatque, tamen . . . Vivam'. 187, 18 quamquam reciperata sit c0mmoda valetudo, tristitia amo inhaeret
34쪽
16ADU Gaeg. III, 16 p. 62 v. 17. Opprobri fecerat
discipulus magistro, quod in disserendo artibus argutiisque
quibusdam ad adversarium redarguendum usu eSSet, quRS ipse verae amicitiae non accommodatas esse judicaret. Fronto Socratis exemplo se defendit: Quibus ille modi . . . SophiSta . . . VerSare atque inretire solitus quando aut maperta arte congres8us est quando non ex insidiis adortus γquo ex homine nata inversa oratio, quam Graeci ειρ υνεραν appellant. Alcibiaden vero ceterosque adulescenti genere aut forma aut opibus feroces quo pacto appellare atque adfari solebat per jurgium an per reo λιτιαν exprobrando acritor quae delinquerent an loniter arguendo γ'J. Primum non ideo cur editores inter medias interrogotiones post Verba ει ρευνώαν appellant punctum quam interrogationis signum, quod multo melius in hunc locum quadrat ponere maluerint. Nam quod in margine legitur: Ex hoc homine nata est inversa oratio, qua ironia dicitur', h0 Rullius momenti esse potest. ersaepe enim in margine in Verbis ex ipso c0dice repetendis eorum Structura mutatur. Sed altera res est multo gravioris momenti,
49 cf. o. g. p. 26 V. 7 in textu domino sexagona currebain, mihi contena, ut fugiam, curram', in margine: SoX. dona curr. cur mihi centena non curro, ut fugiam 3'. f. etiam p. 52, 14 ot 18 adn. M p. 58 adn. M p. 61 adn. ait Saepi . A magna copia eorum marginis notarum, ubi emendator unam pluresve sentontias, quae ibi sinorabiles viderentur, repetiit, si unum Verbum paulo rarius exscripsit vo judicium
aliquod de eo, quod in extu legebat, adscripsit, prorsus aliuna Sunt varias octions ox aliis libris ductas' os Nab praef. p. XIV), quattuordecim omnino locis addita0. Quibus omnibus praescriptum St: 'in alto' sc codico vot alibi' vo 'in ali habot', ut in alio sto habet'. Semel postpositum est 'in aliis' p. 107, 7). Quattuor locis intor textus et marginis lectionem, cum utraque sensu paritor satisfaciat, vix dijudicandum erit 27, 17 31, 13. 46,1. 62, 1. porto salsa ost marginis lecti0 his quinque locis 19, t. 56, 18 68, 5. 69, 9 73, 13. Textus loctionem etiam praefero p. 65, 16 propter concinnitatis logoni os meam conjocturam ad h. l. infra p. 213. dem Sentio ad l0u. p. 107, 7. 0rro p. 53, 5 utraque lecti0 non recte se habet, sed marginis aliquanto moli0 vidotur cf. Hauptii
35쪽
quae offensionem haud parvam habet. Quid enim sibi vult illud Graecum Verbum, qu0d tamen Graecum non est, noλιτιαν dico Orellii 0mmentum γω τειαν redargutione vix eget. . aupt, cui aber dubitanter adsentitur, opusc. I p. 348 πολιτίαν nihil aliud esse, quam neglegentius scriptum πολιτειαν amrmat, quod Verbum h. l. satis momorabili usu significet urbanitato et facetiarum leporem e enim SenSH inVeniri coλιτικός et πολιτικέος apud Polybium Plutarchum, Longinum, alio recentiore serip
Haec optime disputata sunt quod ad haec verba modoontimorata attinet ad verbi rολιτεία autem significationeiunihil ex is sequi contendo. Idem sensisse HerWerdenum Mnemos. I p. 293 gaudeo quod tamen ipse conjecit, caιδέαν, non melius est quam rellii inuontum. Iam quid mihi primo obtutu in mentem Venerit, aperiam. ut enim, Front0nem, cui adjectivi quod est politus notio obversaba-
conjocturam quanta'). p. 27, 7 margini lectionem praeforo, cs infra p. 33 adn. 24). Supere8 locu 19, 2, alia dignitatu sunt in Portunio quom a Coronarii Veniunt, alia quom a sacerdotibus in templo porriguntur', ubi qua uncis seclusi in textu desunt sed in margine leguntur Margini lectionem antiquam et germanam Scripturam osso judicatinoindorf, cui adsentitur Bueuheler h. us XII p. 260. Mihi non plane de ea re conStat. Nam per S non opus ess his additamontis quas ctiam gl08Sematum loco in alium Frontonis codicem irrepsero po- tuorint monuitin Jordan. Accedit quod marginis lectionsi in universum priorem quam textu Scripturam 8S Vidimus. Tamen, ut dixi, mihi do ea re non certum judicium est. Certe de ejus, qui has n0tas adscripsit, id dubitare votamur is locis, ubi ex alio sonis aporis falsas lectiones attulit; quod non fecisset, contra ipsius emendationes pro aliorum codicum leutionibus venditavisset, si lociores fallero voluissol.
Cotorum minimum duobus praetor nostrum codicem eum usum esse
ovincitur loco 107, 2 de in aliis et 19, 1 tra, ubi ad laxius orba alia dignitato sunt somo adscripsit in alio abst insunt', mox in alio sic habui: Alia dignitate sunt in Portunio sq. H. l. si sunt in natum est o 'insunt', quod veri non dissimile est, in duobus aliis codicibus logobat sunt in ortunio'. Tum Heindor recte do illis additamontis dixisse judicandus SSet.
36쪽
tur, per ocum h. l. a latino verbo derivasse graecam formam hybridam dicoλιτέαν' id quod a re Verisimilius fit, quod lingua latina caret nomine substantivo, quod ab hac stirpe profectum metaphorice ingenii morumque cultum significare possit Graecis verbis abundat Fronto et plus quam abundat. Noque incredibile est, hanc formam jocose et non sine aliqua facetiarum specie finxisse eundem, qui in insperatis atque inopinatis verbis elegantias quam Studiosissime quaesivit' quique adeo graecam latinamque linguam permi8cuit, ut a graeco verbo in modum latinae lingua fingeret ablativum: in hac κον Porro etiamsi non prorsus idem, attamen simile est, quod Fronto p. 156, 1 ex ingeniosissima simul et certissimas Studomundi si artini Heri conjectura scripsit: confusam eloquentiam subvertendam censeo radicitus, immo vero lauti notato verbo exradicitus'. Quis h. l. non
meminerit opidissimi illius Cicoroniani Ad Att. I 16 12
φιλοσοφητεον et istos consulatus non flocci facteon 3β'
lum lenitor vituperat, quod viribus infirmis ad εαιδεικτεκὸν genus rationis, quo nihil difficilius sit, aggressus sit: Meministi autem tu plurimas lectiones, quibus usque adhuc
p. 367 cod lautinosi ato'. 51 Fortasso etiam aliter nostrum locum intel 'pretari possumus Nam cum prisca linguas proprium fuisse vocabulum impolitia' a sappareai, quod si quisque Romanus equum habere gracilentum aut parum nitidum Visus erat', a consor limpolitias n0tabatur cf. soli. N.A. IV 12,2. Paul ex est 108,4), suspicari possumus, etiam simplex politia in prisca lingua fuiss0. Quo cum Fr0nto metaphorice do ingenii morumque lacultate usus osset, librarius Vocabulum ipsi ignotum per errorem pro graeco habuit. - Vides plures in hac intorprstatione difficultatos itaque praesero, quod in textu dedi.
37쪽
aut pauci aut praeter Catonem et Gracchum nemo tubam inflat omnes autem mugiunt vel stridunt potius. Quid igitur Ennius egit quem legisti quid tragoediae ad versum sublimiter faciundum te juverunt Plerumque enim ad or
tionem faciendam versus ad Versificandum oratio magis adjuvatJ. Opprobri facit discipulo, quod comicorum poetarum
Oratorumque Veterum Verbi Orationem suam pompaticam non recte ornaverit, Ennium autem tragic08que poetaS, quibus, cum plenissim ore loquantur, potissimum uti debuerit, plane neglexerit. Mirum est, Frontonem de oratione epi- deictica agentem subito de Versibus faciundis loqui, quasi vero discipuli oratio versibus composita fuisset. Sed magis etiam mirum, in sequentibus plerumque-adjuvat iterum de prosa oratione versuum lectione adjuvandaci. e. Versibus insertis x0manda agi. Quid multa Versum ineptissimum est, et confidentissime emendo: ad verbum sublimiter faciundum'. Quod singulari numero Fronto utitur, in hoc ne offendas cf. p. 65 v. 13 visus es mihi insuper habuisse, cum ordinem Verbi tui immutassem, ut anto tristipitem dicere8, quam Geryonam nominares p. 225 ut bono haberes genio utique Verbo etere faceres animo volup', ubi e praecedentibus sequentibusque apparet, de Veterum scriptis, non de proverbio quodam vetere verba fieri. p. 162,4 verbum aliquod adquiras non fictum a te, sed usurpatum concinnius aut congruentius aut commodatius.βη - Eadomemendatio verba pro cod. Versa p. 121 v. 11 a aehly0Ρhilol. XIX p. 159 0 Hauptio facta est. Eodem modo fortasse sanandus erit locus e For. Ma in m p. 2304 9 Ea somnia plerumque ad Versum con Vertunt. Igitur, Marce, si quo tibi somnio hinc opus est, censeo libens dormias tantisper dum quod cupis quodque exoptas vigilanti tibi optingat.J De talibus somniis
52 Similitor littora singulari numero logitur, ubi immisi exspectamus p. 61 v. 17: Sola Ennianu romissus a to si in charta purior et volumine gratiore et littora ostiviore, quam antea fuerat,vidstur. 2.
38쪽
agit Fronto, quae dormientibus ejus, quo quisque devinctus est, studii simulacra ostendant. Marcum, quem pr0pter nimias vigilias vituperat, dormire et somniare jubet, ut sponte Venientibus somniis ipse laboro Supersedeat. Inde sequitur, b0ni aliquid de eis somniis praedicari ober et inopto uetgelliumβ' si omnino mendatione opus SSet, ad Versa proposuisse Procul dubitatione Hi conjectura ad vorum a Naboro in textum recepta rectum SenSum praebet, dummodo grammatica rati0nibus admittatur. Nam convertere ad rem eodem sensu quo mutari in rem non magis dici p0test, quam mutari ad rem Alio Sensu prorsus diverso p. 51, 18 legitur: ad Verum convertar', p. 74 25 convertar ad serium os etiam 101,5 129, 1. 138,14. Sed uno loco, ubi Verbum acti Vo genere, sed Sensu reflexivo Su patur, cum praepositione in conjungitur 105,26 spes in rem convertit'. Itaque Virorum doctorum commenta non satisfaciunt. Nobis dux emendationis erit Cicero, qui eadem de re plane similibus Verbis haec ait D div I 44,99 Qu0 quidum s0mnium Sisenna cum disputavisset mirifice
ad Verbum cum re conveniSSe Sq. q. Itaque conj. Ea Somnia plerumque ad Verbum conveniunt. Quod deest cum re vel simile quid cum conveniendi Verbo conjunctum, in hoc nulla offensio est. Eodem enim modo, quo convenit impersonaliter usurpatum, etiam ceteris verbi formis convenire omissa re quacum altera re comparatur, Significar potest id quod vernacula lingua summen' dicimus. cf. er Andr. V. 4,39 h. Nomo non convenit. r. Fuit herulo huic aliud parvae. h. Quod Crito Ter Phorm. I, 2, 3 Accipe en LectumSi conveniet numerus quantum obui.
Ad M. Caes. IV, 3 p. 62 v. 3. Suntontiam initio
0pistulae positam: Omnium artium imperitum et indoctum Omnino SSe praeStare, quum semiperitum o semidoctum' Fronto hoc exemplo probaro conatur: Philosophiae quoque disciplinas junt saltu esse numquam attigisse, quam leviter
39쪽
0 primoribus, ut dicitur, labris. delibasse eosquis proVenire malitiosissimos, qui in vestibulo artis obversati prius inde Verterint quam penetraverintl. 0 de hominum moribus sed de e0rum intellectu, arte, doctrina semiscientiae periculis obnoxiis diei Fr0nto, id quod o sequentibus, ubido semidoctis rhetoribus agit p. 51 v. 7 sq. luculentor perspicitur: Tamen est in aliis artibus ubi interdum delitiscas et peritus paulisper habear quod β' nescias. In Verbi vero eligendis conlocandisque ilico diluc0t. Nec orba dare diu quis 3 0test, quin se ipso indicet verborum ignarium SSeeaque male probare et temere Xistimaro et inscie contrectare neque m0dum neque pondus Verbi internosse'.
tiS, non morum pravitatem dicit. Itaqu0 nullus dubito quin illud maliti0sissimos', quod per se intellegi 0SSet, sed non congruit cum t0tius loci consilio et ratione, falsum
sit, conjiciendumque sit vitiosissimos', quae Vox cum ad utrumque, et ad more et ad artem spectet, tamen . . ancipiti Sensu esse nequit Marginis sectionem malitiosissimos nostr juro nihil curamus. cf. Supra adn. 49i.
tione ordine immutat vel rata verba fiunt, Vel Supel Vacanea. avem triremem rite dixerim, triremem a Vem SuperVacaneo addideri in Neque enim periculum St, nequis lecticulam aut raudum aut citharam trirem0m dici arbitrethi . Concinnitatis lege postulatur, ut corrigamUS: navem triremem rate vel rat os ore. S. V. dixerim,
triremem nuVem Supervacaneo addiderim'.
54 o iussinanni p. 43 conjectura cod. labiiS'. 55 Malim quom quamvis). Vi enim erodibilo est, Fr0ntonem hoc dicero voluisse, eam ipsam ob rem quod qui neSciat, OSSO eum pro perito haberi. d uim perra absurdum et a nostro loco alienissimum St. 56 6 Mussmanni l. o. p. 43 conjectura perbona Cod. diutius'.
40쪽
finom mutilata ita suppleverim: Jam prius scripseram tibi me umeri dolore vexatum ita Vehementer quidem, ut illam opistulam, qua id significabam, scribendo dare operam nequirem sis uterer contra morem nostrum precaria manuJ. cf. p. 71 . .
numquam e coram pauciSsimis ac familiarissimis suis in Μ. Caesarem, quod saepe tristior quam par fuiss0t, in coetumβ' hominum progressus esset vel in theatro conviviove libros lectitasset, absentem gravioribus verbis invectum osse: Tum igitur te durum et intempestivum hominem, odiosum etiam ira percitu appellabam. Quod, si quis alius eodem te convicio audiente me detrectaret, aequo animo audire non poteram. Ita mihi facilius orat, ipsum loqui, quam alio de te sequius quid dicere e
poli'J. Quam frigidum languidumque illud implo 'loqui'
sit, ubi gravius Vituperandi Verbum exspectamus, neminem non sentire arbitror. Itaque, quamVi non prorsu certum
do ea ro judicium sit - conj. ipsum ObJloqui', quod verbum eodem SenS non addita ejus persona, cui quis obloquitur, usurpavit Catullus LXXXIII, 5 nunc quod gannit et obloquitur . . . iratast', Afranius v. 13 Ribb. quid si istuc te blaterare atque obloqui γ' et alii, quos
Contraria ratione alii l0co modendum rit Ad M. 0ass. IV, 1 m p. 9 V. 17. Invidia perniciosum inter
homines malum maximeque internecivum, sibi aliisqu0 pariter obnoxium.J. Mirum . . est compositum simplicissensu adhibitum. Itaque cum apud Columoliam II, 17 Schnoid. rocte esnorus optimi codicis angermanensiου fido nisus vulgatam lectionem omnesque lapides et siqua objacent falcibus obnoxia colligi debent ac longius exportari correxerit in noxia' ββ vere0 ne noster locus ex-57 sina tii conjectura cod. coetu'. 58 Corruptelas causa fuit prasuodens objaosnt'.