Dissertatio de auctoritate patriarchali et metropolitica aduersus ea, quæ scripsit Eduardus Stillingfleet decanus Londinensis in libro De originibus Britannicis per Eman. a Schelstrate ..

발행: 1687년

분량: 161페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

xx DISSERTATIO

trans Alpes susceptam fuisse innuit. Legi potest Historia Venerabilis Bedae Presbyteri, nullum de praedicata per Apostolos in Britannijs fide verbum

. in ea reperietur. Prima, quam de religione mentionem facili ad tempora Eleutherij Pontificis spectat . ζ. Anno, inquit, ab Incarnauione Domini centesimo Finiat MN Anis L quagesimo sexto, Aiarcus Antonius Verus, quartus d cimus as Augusto,Regnum cum Aurelio Commodos tres cepit, quorum temporibus cum Eleutherius Vis fandius Pontifcatui Romanae Ecclesiae praeesset, misit ad eum Gesus Britanniarum Rex epistolam os crans, vepre eius mandatum Christianus efficeretur, c mox effectum pia postulationis consecutus est, susceptamque fidem Britanni 'rique in tempora Diocletiani Principis inuiolatam, integramque quieta in paceseruabant. Sub istiis s..i. Aurelio Antonini filio primum mavria in Gallae' et fa testatur Seuerus. Sub Aurelio quoque Religionem in Britannia susceptam testatur Beda antiquiatate &sanctitate Venerabilis, cui lucem praetulisse videtur Tertullianus, qui Aurelio Imperatori ferὰ eoataneus fuit, ac libro contra Iudaeos inaccessa quondam Romanis loca Christo subdita praedicauit. Britannorum, inquit, maccesse Romanis loca , Christo in i ireos dita. Ac si testaretur , non diu antequam scriberet, Britannias Christi Fidem accepisse, quod optime cum suscepta tempore Eleutherij Fide conuenit,cum paulo ante, quam Tertullianus scribebar, Eleutherius vixerit, sub quo Lucius ad fidem conuersus fuit. 8. Re

52쪽

8. Rectὸ itaque Venerabilis Beda sub Lucio Britanniae conuersionem ponit, quod in Manuscripta Regum Anglorum Historia , quae in Bibliotheca

Vaticana custoditur, his verbis confirmatur: . eius misit litteras Eleutherio Papae pro Christianitaue fuscipienda, o obtinuit Idem testantur non modo omnes istius Nationis Scriptores cum Mariano

Scoto, sed Scriptores Germani, Galli, ac Itali, inter quos videri potest Sigebertus Gemblacensis in

Chronico , Hermannus Contractus in Chronici compendio, Ado Viennensis in Manyrologio, de Anastasius Bibliothecarius in Pontificali Romano, ubi de Eleutherio testiitur: sic accepit epistolam a Lu-eio Britanico Rege , mi Christianus seceretur per eius mandatum . Desumptum id est ex antiquo Romanorum Pontificum Catalogo tempore Iustiniani Imperatoris exarato,qui extat in Bibliotheea Sapien- ..

tissimae Sueuorum Reginae, in quo sub Eleutherio eadem omnino verba leguntur, ut nullum dubium esse possit de hac Lucii conuersione sub Eleutherio, de qua omnes conueniunt: licet non ita consentiant de personis, quibus mediantibus Lucius ab Eleuth rio de fide edoceri petiuit, & quorum ope Eleuth rius non modo Lucium, sed dc plerosque Britannos ad fidem conuertit, Ecclesiamque in regione illa instituit. Auctor noster a Lucio Eluanum,-Medroinum mistas fuisse admittit, & hanc Legationis r tionem reddit et , , Eluanus, ac Eduulnus erant

Britanni, MCHistiani, de propterea missi ad

53쪽

DISSERTATIO

Eleutherium, qui verisimiliter occupati fuerunt

in conuertendo Lucio. Is autem cuni fama V

bis Romae ad eum peruenisset, & intellexisset, non tantum Christianos ibi esse, sed de Epist pum Vrbis XIl. ab Apostolis ibi degere, scire cupiebat, quatenus Britanni Christiani conuenirent cum Christianis Romanis. Iustὸ si quidem poterat praesumere , Doctrinam Christianam, , ibi vere doceri, cum tantillum temporis spatium, , fluxisset ab Apostolis, de in loco, ad quem ut , , Ireneus argumentatur in simili casu ) recurreba-

ere.α. in I, tur ab alijs locis, quia erat Ciuitas Imperialis. Hae

, , fuerunt considerationes rationi satis congruae, Viaiar. m. IF quae incitare poterant Lucium ad expediendum . . t ''diis' et , , Legationem Romam, & non quia Caput Ecclea ..ta' ,2 , , siae ibidem institutum erat a Petro, de quo nemo

ailues in thia 9. Verum cum Auctor Legatos a Lucio ideo τνει mid. hori Romam missos fuisse fateatur, ut praestarent.

quod ab omnibus undique Fidelibus, teste Ireneo , tunc praestari solebat, unum scire vellem, ubinam reperit, id obseruatum fuisse ob Ciuitatis Romanae principalitatem Certὸ in Irenei verbis hanc interia pretationem inuenire non potuit, cum illa, quorum mentionem facit, desumpta sint ex lib. 3. cap. 3. ubi Sanctus ille Lugdunensis Episcopus fideles omnes ad Ecclesiam Romanam mittit. Ad hoc enim E Aesiam, inquit, propter potentiorem principalitarem necesse es omnem conuenire Milesiam . At ubinam

54쪽

quaeso dicit ibi Ireneus, recurrendum esse Romam , quia erat Ouitas Imperiatis In verbis Irenes legit Auctor noster, quod verbis suis minimὸ significat

Ireneus. Scribit enim, non Urbem Romam , sed Ecelesiam Romanam Petri, m Paulifanguine consecra tam consulendam esse in controuersijs Fidei, se omnes sub Cato fideles cum Romana Ecclesia comvenire debere propter potentiorem eius, non vero Ciuitatis Imperialis Principalitatem, ad .anc Ecclesiam, inquit freneus, propterpotentiorem principalita rem necesse est, omnem conuenire Ecclesiam, hoc est,eos, quisunt undique Fideles. Vt Lucius itaque Legationem Romam mitteret, non Ciuitatis Imperium, sed Ecclesiastici Principatus fastigium in causa fuit . in Urbe Roma enim, ut Honorij Imperatoris verbis utar, non solum Romanum Principatum Domus Augusta obtinuit, sed principium quoque Sacerdotium accepit ; oc ibi etiam, ut Augustinus epist. I 62. aD firmat,Semper miguit Apostolicae Cathia Principatus Hunc autem Ecclesiae Principatum Christus Petro commisit, Petrus vero suis in Romana Sede Succes.soribus reliquit, quae dum negat Auctor noster, veritatem impugnat, quam Galliae splendor Peronius in responso ad Iacobum Angliae Regem cap. 23. innumeris ferὸ Canonibus, 3c Conciliorum, ac veterum Patrum testimonijs comprobat. Plura eorum adducerem, nisi de Romani Pontificis Patriarchali in Occidentem, non vero suprema eius in Orbem

Catholicum auctoritate, praecipua aestio instituta

55쪽

DISSERTATIO

esset ; undὸ v quod tractandum suscepimus , prosequamur, dicamus cum Auctore nostro, a Lucio ad Eleutherium Legatos missos fuisse, ut de rebus fidei inquirerent;& fateamur cum Ireneo,Britannos equὰ ac alios Fideles cum Romana Ecclesia conuenire debiliue propter potentiorem eius principalitatem:adiungamus cum Scriptoribus Anglis, Eleutherium Romanae Ecclesiae Pontificem auctoritate sua usum fuisse dum legatos illos ordinauit,qui in Britanniam missi Lucium baptizarunt, Ecclesias instituerunt, ac Episcopos consecrarunt: dc ex his concludamus, verum esse , quod in I itulo huius capitis probandum assumpsi, Britannicam Ecclesiam a S. Petro, vel ijs, quos successores eius ordinarunt Sacerdotes, institutam fuisse.

Aod Pontifex Romanus sit Patriarcha Oecidentis etiam Anglia. idque sequatur

ex in tuta per ipsum, aut Sacem dotes ipsin Britanmca Ecclesa, ut Innocent ij tesimomo com

' probatur.

56쪽

C A p

illo probandi modo usus sum, ut rid

culus esse non post . 3. Contra Haereticor , qui Roma. nam Oecidentis Patriarchatum ne gant, non illo, Ied alio probandi mo. σ Hur sum, perpetua nimirum antiquorum tradiιιon quam ipsi Schise mattei Gr.eci negare auis aeon sunt . q. Inter antiquorumTestimonia,qu.e pro traditione illa adduxi,onum fuit D. Augustini , qui manifeste tradisit, Innocentium primam Ecessa Oeeidentiai praesedisse non ordine ser dignitate tantum , sed etiam Ι-rifructiones

s. Aliud testimoniumsit Vsius

innocentii primi , quι per omnem Galliam, Hispaniam, Afrisam , Siciliam , Italiam , ty Institas inieriacentes A solo Petro, vel eius Suceo ribus, aut ab νιν quos ordinarunt Sacerdotes, Eccιesias institiatas fui refert, omnesque uias Sedem an licam tamqωam caput InstiIutιonum agnoscere debere, a mat . s. Quomodo his non obstet, quod Paulus Romae, . forsan in aινν Oe- cruentiι partibus praedicauerit , ex ipse Paulo ostenditur , qui inter Ec-Hesias praedicatione sua institutas i Ias dumtaxatmumerat, quibus ipse primum fidem annuntiauit, qualis non est Romana , Utpote ante Pauli in ItaIiam aduenium a Petro fundata r sdem dici posest de Hys Eccισνι occidentalibus, se Patitus in aι,ν praeuieauit.

nostro, quorum primum ad ractum pertνnet, dum negat, is solo Petro,aut missi aeSede Apostoliea Sacerdotιιών Ecclesias in Oeeidente , V pryertim in Britannia inβιtutas fuisse. Secundum ad rationem Innocenιν δε-bit tandam spectat, quod nimirum nulla sit connexio inteν institutionem Ecclesia. ix eius subiectionem, ades.

que ex iustiιutione Ece si 'tim nissequatur ius Patriarchais A. illa/.8. Satissit prima obiectisui . eis factum Innocentio porrus quanis

Auctori nostro credendum esse, ostenis dimo . Dicit autem Innocentiuι,

inioν Institas autem illa ι numerari potest Britannia , cum non solum Galijs adiaceat,sed quoad aliqua is partem interiaceat ; qurn imὸ intesulas numerari debeat, cia in Britanniam , si non a Petro, A misi per Eleutherium Petri Successorem saee dotibus,institutamEccιesiam. eonstet.

9. Satirm secunda obiectioαιεν stabuitur ratio ex facto desumpta , ostendisurque connexio inre instia tutionem Ecclesia , σ eius fabiectionem, cum Emessa a nemine institui possit, nisi ab eo, qui mittitur, eX --risdictione' habet, quod ad Superi

rent, nisi ostenderetur , Lucrum auctoritate Anglicana Eeasa in illas partes missum fuisse, er eiusdem auctoritate Episcopos ibidem urinasse , quod nunquam ostendi poterit . II. Ad hoc ut cuiusdam Regionis

Episcopi PatriaWcha subiecti sint vi

ordinationis, suscit, quod primus es-νum Epis opus a Patriarna institutus sit, Ot exemplo Frumenιν primi

57쪽

.ntendet to

18 DISSERTATI

I Gimus praecedenti Capite de Originibus

Britannicis , si uὸ institutione Britannicae Eccletiae , nunc agendum de eius sub Romano Episcopo tanqua Occidentis Patriarcha subiectione , de qua Auctor nollar cap. 3. his verbis mecum Questione instituit: Cum praesens Custos Vaticanar Bibliothecae . . . conatus si in Dissertatione ex professo edita asserere Patriarchatum Papae in Ecclesias Occidentales,discutiarn vim eorum omnium,quq ad inititutum suum adducit. Conuenit nobisecum in determinandis iuribus Patriarchalibus, quae tria esse assirmat: primum consecrandi Epi

scopos ,-Metropolitas : secundum , eos conu

candi ad Synodu: tertium, appellationum. Omnia haec fuisse legitima,& vera Patriarchalia iura probat ex Canone XVII. Concilij Generalis octaui . ,, Nos sub his legibus parati sumus stare,aut cadere,, . Ita Auctor ille in ipso disputationis suae exordio,quis Regulam Concilij Generalis Octaui audire vellet,

iam cecidisse, antequam pugnare caepit, monstrari posset. Canon enim ille ad renouandam Patriam

chalem Romani Pontificis in Occidentis Metropo- litanos potestatem statutus fuit, quod Auctoris nostri institutum non promouet, sed, ut infra videbimus , penitus euertit. 2. Prosequamur interim Auctoris illius placita, quibus contendit, me non recte probasse, quod tria

iura Patriarchalia superius memorata Romano F pia scopo in totum Occidentem competant. Cu namque

58쪽

' c A P V τ II. asque ius ex usu illarum Regionum, in quibus R.

manus Pontifex illud exercuit, confirmassem , in

alijs Occidentis Regionibus, ubi ob priuilegia quae

dam ijs concessa ab exercitio iuris saepius abstinuit., exercitium siue usum ipsi competere, ex iure ipso ostendi. De hoc autem tamquam inepto probandiis genereAuctor noster queritur:,, ridiculum namq; ait, est istud argumenti genus,quo Papae tribuun

tur iura Patriarchalia , quia ea exercuit, &quam- ,, uis ea non exercebat, equidem eidem asseruntur,

,, quiaPatriarcha Occidentis erasi, Et instantile mo- dus probandi valere potest contra de Mai ca,quia D ille concesserat, Papam esse Patriarcham occi- ,, dentis , sed risu dignus est apud eos, qui Patriaris chatum illum negant.is Iterum impingit Auctor, seque risu dignum exhibet,dum modu probadi,quo usus sum, risu excipi debere asserit. Fatetur,susceptua me probandi modum valere contra de Marca, illosque omnes, qui Papam Occidentis Patriarcham appellant, quod omnes Catholici usque ad annum

I 578-,quoAntiquitateni Illustratam edidi,faciebat, quamuis non omnes Catholici in perpetuo iuris Patriarchalis per omnes Occidentis Prouincias exercitio conueniebant. Contra illos itaque Catholicos, qui Romanum Episcopum occidentis Patriarcham ' fatebantur, iura tamen Patriarchalia per totum O cidentem exercere non debere contendebant, DIGfert. I. Antiquitatis Illustratae,cap.q. tribus articulis

de tribus praedictis iuribus Patriarchalibus egi, eo

C a pro

59쪽

probandi modo usus , quem contra illos valere Auctor ipse fatetur, ut minime ridiculus esse possit. 3. Quod autem modus ille non valeat contra ipsum, qui Romani Pontificis in totum Occide tem Patriarchatum hoc tempore negare aggressus est, nescio, qua ratione mihi obiecerit. Si enim vorum dicendum est,numquidnamEgo ante septenniudiuinare potui , quod post sex annos Auctor Anglus Patriarchatum Romani Pontificis oppugnarer, quε Iacobus Angliae Rex in Apologia pro IuramentoFidelitatis non obscure admisit. Scio, inquit, Patria chas in Ecclesia primitiua extitisse. & infra: inter illos

de Principatu magna contentione eertatum essetatum Baddit . si uod si in eo quaestio adhuc verteretur, meo bino ragioprimum locum Episcopo Romano deferrem. Ego Occidentalis Rex Occidentati Patriarcha adhaererem. Notanda sunt priora, dc ultima Iacobi vere ba. Prioribus enim Patriarchas in Ecclesia primitiaua,hoc est, in ipse nascentis Ecclesiae exordio fuisse affirmat:posterioribus,si de Patriarchatus Principatu quaestio institueretur, Romano tamquam totius Oc cidentis Patriarchae se adhaesurum fatetur. hoc enim volunt illa verba: Ego Occidentalis Rex Occidentati

Diochae adhaererem. Quae cum ante plures annos

scriptasnt a celebris memoriae Rege in eo opere, quod proAnglicana Ecclesia edidit,nuquidnam pro uidere potui, , quod Decanus Londinensis eiusdem Anglicanae Ecclesiae Minister, eum quaestio de Patriarchis instituitur,Patriarchatum Occidentis nega

60쪽

turus esset Inquiet forsan , ne quidem Catholieos

conuenire omnes, idq; patere ex libro nuperi Scriptoris de Disciplina Ecclesae. Sed iterum quaero, num Ego praescire potui, quod hoc anno die Nouembris decimo quarto , quo non solum hanc Dissertationem confeceram, sed primum eius lium typis descripseram, ad manus meas perueniret liber,nuper editus , in quo Auctor nouitatis prurigine ductus incidentalem Romani Episcopi Patriarchatum oppugnaret, quem omnis Gallia in illud

usque tepus contra Schismaticos, de Haereticos propugnandum susceperat. Eum propugnarat Perronius, propugnarat Sirmondus,propugnarat de Ma ca , propugnarant alii Gallicanae Ecclesiae Scriptores contra Salmasium Haereticum,eiusque antesignanos aut sequaces, praeter quos illorum temporibus nemo negabat Occidentale Patriarchatum Pontificis:con

tra hos itaque de ego, non quidem superiori , sed alio probandi genere utens calamum strinxi, ac P

riarchatum Romanum in totum Occidentem mo-

straui. Praeter inaestionem enim de exercitio Iuris Patriarchalis contra Catholicos, aliam institueram aduersus Haereticos de ipse iure Patriarchali, quod Romano Episcopo in totum Occidentem competit: Illud autem probaui ex perpetua Antiquorum traditione, quam adeo perspectam habuit ante modernorum Haereticorum aduentum omnis Christianoruin

Ecclesia, ut ipsi Schismatici Graeci hanc veritatem propugnarint, δέ non solum Nilus Thessalonicensis

SEARCH

MENU NAVIGATION