장음표시 사용
541쪽
Decis Aurearum par. II. Lib. III.
schae, modo sit licentia Abbatis,arg. Is . quael L i. cap. placuit, de postul .cap. 2. de elech. in 6. cap. si religiolus. Decimas epti ina. Religiosi t ministrantes sacramenta praedicta scholari-hus,& merccnarijs, de personis siri, ilibus,qui habitant extra parochiam absiaque licentia parochi in cuius parochia habitant,incidunt, ita glo.in d. Clein. I. nam statim cum quis vadit ad habitandum in certa parochia, intelligitur ibi fieri parochianus, nisi accesserit causa recreationis, vel ob aliam causam temporalem statim reuersurus ad propriam parochiam, quia tunc secus, de sepult.
26 Decimaoctaua . t Religiosi ministrantes cucharistiam siue invita , siue
in morte, in talem excommunicationem incidunt. d. Clem. I. ponderando
ibi Eucharistiae, & non dicit viatici. Et non obstat tex.distinctiso. poenitens, insitie. ubi dicitur, quod omnibus detur viaticum: quia intelligitur ab omnibus
qui illud possint.1 Decimanona. t Quamuis ecclesi
stica sacramenta non liceat religiosis coferre, cap.interdicinias, i 6. quaest. I. Ahodie definitum est in Clem. I. de priuil tamen intelligit Cardi. ibi.extra monasteria. Non enim licet dare Ῥmitentias, & conferre extremam viaetio-23 nem. Hodie vero possunti religiosi per tum annum, qui nostris priuilegiis gaudent, singulis Christianis ministrare Sacramentum Eucharistiae, ita constat ex priuilegijs Eugeni j III. & Sixti IIII. qui tantum excepit diem Resurrectionis Domini. Item ex Innocentio VIII. qui conccssit quod etiam non deputati ad audiendas consessi nes monachi sacerdotes possint de licentia suorum superiorum Euchari-aystiam laicis ministrare. Item Itius Papa I I. concessit oracolouiuq vocis quod patres, & fratres possint conferre ecclesiastica sacramenta hospitibus, peregri- . nis, S famulis infirmatibus in monasterijs nostris,ut in die Paschae,vid.n 263o. Vigesima. Ministrans alijs sacramentum Eucharistiae, si est in peccato mortali, mortaliter peccat. Quod idem dicendum de eo, qui in peccato mortes consessiones audiret: quia omnis, qui est reus peccati mortalis, & sacramentum recipit, vel ministrat, mortaliter peccat,c. illud dist. 9s. Non tamen semper de necessitate est nccessaria consessio, nisi in Eucharistia sumenda, sed susficit contritio. Sylv. in verb. consessio, I .q.2.Vers. primus. Solus in .senti dist.
Vigesima prima. Sacerdos non δε-3i tum t in celebratione debet sempervii orario, id est stola ad minium crucis, per tex. in c. cclesiastica,distinet. 13. sed etiam,quando ministrat alijs dictum acramentum, ut quia illud accipit ad comunicandum infirmos, vel etiam aliquos sanos in diebus sestiuis, vel cum populo exhibetur, vel alias, tunc enim propter reuerentiam sacramenti sacerdos debet habere stolam. Idem diccndum, quando iacerdos in diebus sestiuis assistit Episcopo celebranti, & stea communicat, de consecr. disti n. t. cap. si Epit copias. An vero supradicti
31 contrauenient veniant exconamuri 1-
candi Z credimus quod non, quoniam multi grauissimi viri,& in ecclesiijs m
gnae aut horitatis non obseruant, nec mortaliter dicuntur peccare: cum contraria consuetudo eos defendat, ut habetur per Archid. in . . cap. ecclesiastica. Non enim videtur generaliter veru,
3 3 quod qui t contra canonem facit, peccet mortaliter, nisi Cano ille de fide aut bonis moribus, vel de uniuersali statu uniuersalis ecclesie loquatur, & non obstat tex.ind.c.ecclesiastica, in fi. Si quis
autem aliter egerit,excommunicationi debitς subiaceat. quia tex. ille loquitur , quando admonitus contemneret sacere hoc: quia tunc pP contemptum caret mortaliter,& ita pollet excommunicari,c. nemo,c. nullus, II .q. 3 . vel secudo excomunicandus non uenire quando contraria consuetudine defendere-
542쪽
Qualiter monachi ten.&c. Cap. XXIII. et 3 s
vir. Vel ibi excommunicatio sumitur 7 Pro obedientia bonum spati etiam qώod pro suspensione ad tempus pro arbitrionidicis: nam cum ibi in d. c.non deter-lninetur tempus, talis itispensio erit arbitraria arg. tex. in c. te causis, de off. deleg. Archi.& Card. ibi, in dicto capitu. 3 An vero sacramenta i sint deneganda peccatoribus. Dic quod sic, peccatori-Dus manifestis, ita glos. in cap. illud, distinct. 9s. Nam propter occulta peccata non possunt alicui sacramenta denegari , nisi per admonitionem secretam, uel publicc, vel in genere factam, de consecrat. lith. r. c.non prohibeat. Archi l. 5 Turrea. in d.c.illud. de nos dixi
3 s Vigcsin secunda. 4 Religiosis sacerdotibus extra inonasteria non solum cohibituin est conferre sacramentumucharistiae, sed etiam extremam unctionem,d. Clem. i. de priuit.& cap.interdicimus, i 6. quaeae i. bene tamen licet eis cum liccntia Abbatis ex pietate, dc opere milericordi et vi siore infirmos, prout Saluator exigit Matth. 1s. Infirmus sui, de uisitastis me. Possent tamen ungere infirmos, s curam animarum haberent, ut dicit Turr nin d .c. interdicimus, modo singulis annis illud oleum ab Epi scopo sanctificatum petant per se, vel alium ab Episcopo. A L in c. illud,disi. 9 s.
SUMMARI UM.t Religiosi quod non habeam liberum arbi.
trium quatiter intelligatur. i Rehgis an teneantur obseruare omnia . cons hia euangelica.3 Religiosus obediendo in presseris, an, O
imustum est. 8 Pracepta papalia etiamgrauiora sunt adimplenda. 9 Nisi quod praecipereturigeneraret hanc
Papa non es obediendum, si subuertere-iur fides. to Papa non potest condere i es contra diuinam scripturam.
ii Papa Alet praecipere multipliciter. ii Clericus debet obedire Epistopopraecipienti ι eat Romam dicet se excuset. I 3 C eiracus etiam ex voto non poterii peregri nari sine licentia Nisiops.r Clericus sudens videtur residere ine elesia.
is Clericus sudens dicitur seruire in ecclesia. i 6 Collatio beneficii facta issierato, est ipso
rure nulla, non tamen facta homicida. 17 Ius canonicum Hrecte tendu ad regimen
i3 Professus cui magis obediat, patra carnali, vel Juratuati. r' Religiosius an teneatur subuenirepatri in extrema necessitate existenti, numero sequena 2i Prosessis in religione quod nullum absoluat ab obligatione Lumi pracepti, qualiter inteluatur. 22 Praeceptam de honore parentum cum sit Urmativum, obvalpro loco oe ι--
23 Fila quando magis teneantur ebedirepa
a s Obediendum cui,Priora,velAbbati aliud
26 Obed endtim in omnibus magis es,Papa quam abis praelinis . Curicui inuito Episcopo nonsit Episcopus 2 7 Obedieniam an sit Papa si vellet inclu- sed bene monachus. dere professum in monastera m muti Religiosius ob obedientiam aliquando δε- arctum. bet bonum intermittere. 28 Obediendιm qnod sit magis potessatim
tori, fallit in n. viras casibus. 29 Obedire magis tenentur monachi Abba.
M um sine quo non poteri taberi salus,
per obedientiam non ea intermitte dum.
543쪽
Decis Aurearum par. II. Lib. III.
3o Religiosi non in omnibus tenentur obedire sisis superioribus. 3t Obedientia triplex potes assignari. 32 Obedientiae modus qualis M. 3 3 Obedientia fructus est multiplex. 3 Obediendμm an sit alicu/,cum peccet praeipiendo.
De obedientia Religiosorum. Cap. XXIIII.
'IRCA hoc capitulum plures possunt decidi quaestiones :
iussi non habent Proprium arbitrium, cum illud commiterint dominio alterius,ca si religiosus, de electi
in s. cap. non dicatis. I 2.q. i. Qil m-
rellige de his, sine quibus uita hominissultentari potest, sed in his , in quihus uita hominis sustentari non potest, naturaliter habent arbitrium uoluntatis, sicut est, quod uelint refici cibo, po- u, vel veste indui, quia in his habent
uelle, dum tamen talis uoluntas seru tur iuxta sormam regulae, ira nota Ten. in extraii. Io. XXII. quae incipit. Quorundam. in verbo uoluerint, prout refert G i in cap. quorundam, la 2. de clech. in a.
Secunda. Religiosi t non tenentur ad omni consilia euangelica obseruanda, sed tantum ad ea, quae in regula, quam professi sunt piacceptorie, uel in hibitorie, uel etiam uerbis aequi pollentibus exprimuntur, uel ad uota tria, in quibus uoluntarie se astrinxeriint, uel
quando constiae .contemptu transgrederentur, glo. not. in cap. quis autem distin. I o. Abb. in cap. I . nui 7.de uit.&honest.cler. Sed ad ea, quaesuru supererogationis, qualia sunt consilia euangelio , non tenetur aliquis nisi ex obligarione propria, licet ad illla adimplenda eo magis teneantur religiosi, plus Qua c teri, quo se maris manc.pauerulleruitio Dei tuasi holacaustu de seipsismo offerentes,itamquat Nicoti III Lindeclaratione regulae Fratrum in inorit Tertia. Religiosus obediendo etiani3 in prosperis potest mereri,& no obstat rex. in c. scientum, 8.q. l. ubi dicit Greg. sciendum summopere est Φ obedientiae aliquando fi de suo aliquid habeat, nulla est; Nam cum huius mundi successus praecipitur,cum locus superior imperatur, is, qui ad prFipi edali obedit obedientis sibi uirtutem euacitat, si ad laam ctia ex proprio desiderio anhelat: quia respodetur,quod ibi non prohibetur nisi ambitio, Sc proprius motus ex se,idest
ex suo uitio, non ex obedientia proueniens, ita glos. I .ind.c. uers si de tuo ubi exponit, id est ex ambitione. Igitur si prospera pnicipi imir,& religiosus ea adimplet proprio motu, & spontanea uoluntate, eo tamen respectu,quia praecipium mr, talis obedientia est meritoria, D
Quarta. Episcopo inuito uare cI
ricus eius non potest uocari ad episcopatum, G3.dist.cap. litoras, sed inuito eo potest fieri monachus, I 9. q. 2. cap.du est ratio: quia iste praesumitur sacere ex ambitione, & facit ad suum comm dum, ille nequaquam, glo.ind. c. sciendum. vers. oprie.
Quinta. Religiosus propter obediens tiam i nonnunquam debet bonum k
quod agit intermittere, nunquam uero malum per obedientiam facere , .c.quid ergo, I l. q. 3. Hinc nunquam malum.
id est precatum uti propter illam committendum, l .q. l. illa.
6 Nec etiam bonum,t fine quo non potest haberi salus per obedientiam debet intermitti, ut credere in Deum, liligere Deum, & proximum, sed sic bonum mediocre, es tale, sine quo potest haberi salus, ut uigiliae, ieiunium, per
grinatio , dc huiusmodi, ita Archid. in s. cap. luid ago. D.Thom. 2. z. quaest. O . art. φ. cap. 3. Et ita hoc pacto in tetiligitur dustum Gregor. in d. cap. Quid ergo. Concordantia sunt iura, in. q.I. Gmonachi, Ede re nullul. 3 .f. in bello,M.
tui. c. denique. V bi id, quod in se bona
544쪽
De obedientia Religiosor. Cap. X Xll II. et 3
est, prohibetur propter malum cohaerens, 95.diltuach. ap. 2. distin. m. cap. I.
Hinc pomum fuit prohibitum homini,
ut abstinedo acquireret maius bonum, scilicet obedientiae, licto cap.quid ergo.
Sic t pro obedietia bonum est pati etiaquod iniustium est, ioo.distinet. p. contra morem. Vnde habetur ex illo inci. quod licet Sumus Pontifex i niuste aliuem corrigeret,quod absit, ille tamen ebet patienter tolerare: quia,etsi on rosum si, & iniustum quod a praelam, re pririertim Apostolico iniungitur,tamen tolerandum est, argum. diltin. Im p. in memoriam, Sc dist. 3 I. cap.ante,
quia licet ille iniuste lacu praecipiendo, iste tamen iusta facit obediendo, 23.q. I. cap. quid cui tur, in fine. Vnde diciti .in d. p. In memoriam, quod adimplere tenemur praeceptum, licet sit vix tolerabile.
8 Hinc praecepta t Papalia adimplenda sunt, etsi grauiora, & importabilia
ab eo iniungantur, quando de eius praecisa voluntate constat, de fi saccre non lassumus, humiliter nos excusare decinus,extra, de rescAptaeap. si quando,& hoc intellige, fiue pertineat ad Oss-cium, siue non, nisi in his casibus: quorum Primus, si litterae Papae essent salsae, vel subreptiliae, quia tunc non sunt literae Papae. Secundus, nisi contine
rent peccatum, quia tunc cum praeceptum fit contra Deum, ibi cessat omnis mobedientia, M.quast. 3. cap. qui refi-stit, & cap. fi Dominus, & cap quς contra mores, dist 8. Tertius, quando literae colit incrent scandalum uniuersalis coelefiae; ca inquisitioni, de senten.ex m.ubi tuli Innocen.quod si Papa pret' ciperet i alicui aliquid, quod generaret
standalum, vel peccatum, non est sibi parendum etiam in spiritualibus, sed supersedendum, donec rescribatur Papae, ct sequditur secunda iussio, quod procedit etiam fi allegetur metus excomm
nicationis, vel depositionis: quia potius debet rinam sustinere, quam malo conseruire , iacit texti in capit. sacris, de his quae vii quia facit contra conscientiam,& sic aedificat ad gehennam,c per tuas,1 .de simon. Petr.de Anchar.in Clem. I. de rescripta Hinc consuluit mi Cardis prout ipse refert in dicio cap. si quando, Vers.qu ro, circa hqri quod cum Vrbanus VI. scriberet Episcopo Florentino. Vt certos processus per ipsium Vrbanum saetos contra Carolum Regem Hier
salem, & Siciliae, publicaret,& hoc pricipiebat sub grauissimis poenis, quas s rebat in non ea rentem. Consuluit D Cardinat. quod poterat differri praec .ptum, & scribi ipsi Vrbano, & expecta' ri secunda iussio per dictum cap. aurcii,& perpetuo memorandum, in d. p. si quanilo, & per Authen ut nulli iudicis. & haec vero iubemus, & hoc ad euitandum magnum scandalum, & multa
inconuenientia, qua poterant accidere
populo Florentino, si noc fieret indistincte parendo. Quartus si obediendo subuet teretur fides, cap. sunt quidam, 2 s. quaest. I. ubi Turrecrem. ibi ponit qua- . tuor conclusiones. Quarum prima,
Io quod i Papa non potest condere leges,
siue canones, dicto cap. sunt vel statu realiquid, quini sit contra diuinam stripturam, siue doctrinam euangelicam,
cap. omne quod ,2i.quest. I. August. de Trinit. p. 6. Secunda. Nec contra
determinata per quatuor Concilia de fide catholica, S de condemnatione haercticorum Tcitia. Nec contra determinata de fide petr sanctos Doctores, quae sunt accepi a. & approbata per quatuoς Concilia . Quarta. Nec immutare ali-uid de his, quae per praedece res suose fide dissilita sunt, & determinata. Igitur praecepta papalia sunt adimplenda, etiam fi intolerabilia sunt, siue pertineant ad oscium, sue non: secus est in alijs yraelatis, qui illi non tenentur nisi in illis, qua pertinent ad officium
suilin, ita Cardin.in cap in memoriam. nume. 2. distin. I9.
II Verumt qualiter praecipere soleat Papa. Dico quod multipliciter, & primo sub intermiuatione nraledictionis C ride
545쪽
de sepult. in s. cap. relatum, de iure patron. Sicut nobis, de simon. de immun. Eccles cap. cle. ijs. Secundo in virtute sanctae obedientiae, d.c. I .de sepulti in6. Tertio sub anathemate, de fagi. cap. I. Quarto sub excommunicatione, cxtr. ca. cap. r. Quinto sub poena excommunicationis de regul.cap. non solum. Se cto sub cxcommunicationis interpositione 63.distin. Salonitanae. Septimo sub diuini contemplatione iudicij, 8. quaest. i. nuper. Octauo sub ostentatione diuini iudicit, de appel.cap.cum speciali. Nono sub anathematis vinculo, . de testa. in 6.cap. r .ad fin. Haec Gemin.
x. Sexta. Si Episcopus praecipiati alicui, ut eat Romam, de ille se cxcusat ideo, quia ali j inueniuntur meliores, talis excusatio no valet. Ad idem quod legitur dc no. 2 3. q. I. cap.vlla ubi de hoc vide, de quod legitur & no. I 6.quaest. I. cap. nos autem, ubi Archid.& ratio est: quia in legationibus nullus ordo est seruandus, ut is te lesel sciendum, j. pen. 33 unde si clericus t voverit iter percSri- nazionis , non potest ire inuito Epitc
po, de consecrat. distinct. s. cap. non Oportet, glos .in dicto Qquid ergo, I I. q.J.
Sed an eo casu quando de licentia Episcopi vadit Romam,debeat haberi ut praesens,& percipere fructus, quos perciperet praesens, lic quoci si exceptis solum quotidianis distributionibus: quia illet solum debentur interessentibus, ut nos supra diximus, capit. I S. nume.9. Sed quid si studeret clericus iuri Canonico de praecepto, & licentia Epila pi, utrii debeat,habere illasὶ resp. O sic, secundu aliquos Doct. quia qui studet, de causa studi j abest,abesse non dril quς situm, s. deleg. 3. Vnde insertibi Bar.Φr clericus, qui vadit i ad midium, videtur residere in ecclesia sua, de ideo ut residens debet habere fructus beneficiorum , allegat not.in cap. relatum, de cleric. non resid. Et dicit Bald. in l. qui subpKtextu, Vers. quaero ergo an clericus,
C. de sacro lanci. eccles. quod quaedam
sunt quae conseruntur clericis immediate propter seruitium ecclesiae, & ille qui non seruit non debet ea habere, uti s ibi, tamen qui est in studio dicitur se
uire ecclesiae, quia studet, ut po stea melius seruiat, argum. l. liuortio, S. non solum, Esolui. matri & ratio est: quia clerires absens pro utilitate ecclesiae sitae reputatur praetens, cap. ex parte, cap.ad audientiam, de cler. non residen. Sed ecclesia maxime indiget uiris literatis, cap. cum ex eo, de elech in 6. Vnde in tantum abhorret illiteratos, ut collatio facta illiterato sit ipso iure nulla,sed si fie-' i 6 ret homicidae, non esset statim nulla, secundum Inno.inc. in nostris,de conces. praeben. Et est contra illos, qui dubitant propter scientiam inflari, de ob id omittut studium,quare dixit Dominus O si . . Tu scientiam repulisti, & ego te repellam ne sacerdotio fungaris, dc habetur in cap. omnes psallentes, distin. 38. facit tex.in cap. l. distinet. 36. cicum in cunctis, de elech Vncle ex his vidertur,quod debeat habere distributiones. Tamen dico, quod absens siue causa studi j in Theologia , siue in iure Canoni-i7 secundum communem sententia , quod quidem maxime tendit de directo ad regimen animarum, de ita in v- niuersalem utilitatem ecclesiae, per tex. in Cap. I. le consang. oc assim. unde ibi dicit Host. quod praelati magis indigent
ture Canonico, quam Theologia,quod debet habere vltra praebendas, porti nem suam, de reputari laquam praesens in omnibus bonis, de fructibus , quae dicuntur de paensa, de capitulo, prςter distributiones quotidianas, quae tan
tum dantur interessentibus, glos .in cap. Vnic.de cler. non resid. in 6.
Septima. Relisiosus professus ten I 8 tur magis et obedire patri suo carnali, quam patri suo spirituali, id est praelato in his, in quibus filis parentibu carnalibus obligantur de iure naturς, dc de iure diuino , quae continentur in illo
praecepto. Honora patrem tuum,&matrem tuam. Vnde respectu horum, magis
546쪽
De obedientia Religioser. Cap. X XIIII. et ag
gis tenentur prosessi in religione obedire pro loco, S tempore patri carnali, quam suo praelato: Hinc videtur,quod cum ad subueniendum parentibus homo astringi et ideatur per hoc praeceptii. diuinum, Honora patrem tuum. In .quo quidem honore intelligitur subu tio, quod possit religiosus etiam proscssus videns patrem suum in necessitate constitutum, licite etiam absque licentia sui praelati claustrum exire, de subuenire patri, facit tex.in cap. primo distin. 3 o. ubi dicitur, quod si qui fili j parentes maxime fideles deseruerint occasione Dei cultus, hoc lumina esse iudicantes, dc non potius debitum honorem parentibus reddiderint, ut hoc ipsum in parentibus venerentur,quod fideles sunt, anathema sint. Tamen in contrarium 19 est i veritas, secundum D.Tho. qu lib. s. art. I 6. ubi dicit, quod aliter iudiacandum est de illo qui relisionem nondum intrauit, & aliter de illo, qui in religione et tiam proles sus. Ille enim qui religionem nondum intrauit, si videat patrem suum in magna necessitate, cui per alium modum lubueniri non posset, non debet religionem intrare, sed tenetur ministrare parentibus, maximEsi absque peccati periculo possit in saecu-2O lo manere. Sed i postquam quis est inrcligione professus, tunc talis non icnetur , nec debet absque licentia sui praelati exire claustrum ad subueniendum parentum necessitatibus, licet debeat semper salua ordinis sui obedientia satagere per se, vel per alium, ut suis parentibus subueniatur, si in necessitate fuerint constituti. Et non obstat, quod professiai sotin religione nullum absoluit adiuini praecepti obligatione. Ad hoc enim religiosi profitentui obseruationem costiorum, ut periectius obstruent ii tuina praecepta. Nam res n. secundum Magistrum Nicolaum de Lyra super Matth. cap. is. quod licet per professionem non absoluatur religiosus a praecepto diuino, tamen absoluitur ab aliquomodo adimplendi praeceptum: quia prur1 ceptum de honoret parennim est assi matiuum, de ideo non obligat ad semper, sed pro loco, dc tempore, & alijs debitis circunstantiis, quae aliquando variantur secundum conditionem tysius implentis praeceptum: quia aliquis modus subuenicia di patri esticitur m- conueniens, de illicitus ipsi filio per asesumptionem alicuius status liciti, ii mo persecti, sicut subuenire patri per votum obedientiς contra voluntatem superioris, cflicitur illicitum ipsi religio- Io: tenetur tamen ei subuenire modis conuenientibus professioni suae. In mula 3 tis autem in t quibus non obligantur filii parentibus carnalibus , nec de iure
diuino, nec naturae, tunc respectu ali
rum fili j magis renentur obedire patri spirituali, idest suo Praelato, quam phthi carnali. Quod si quis contra praediaeta obiecerit usuit Matth. im Omnis qui reliquerit patrem, aut matrem propter nomen meum , centuplum accipiet, & vitam aeternam possidebit. Rei detur multipliciter: dc primo,quod illud intelligitur, ubi, & quando parentes non indigent a filijs honorari, de maxime, quando filios inducunt ad illud , quod est contrarium saluti ipsi rum. Vnde iunciunt relinqvcndi quoad infidelitatem, &haeresim, quae in omnibus est detestanda , non autem quo ad exhibitionem suae subuenti nis. Vel secundo intelligitur respectu eorum, in quibus fili j non obligantur
parentibus nec de iure diuino, nec naturae, ita Aiten. lib.6. tit. 7. artis .quaestiar. in fine. ι
1s Octaua. t si prior aliud praecipit, &
aliud Abbas, tunc religiosus magis debet obedire Abbati, quam inferiori ,
quia potestas maior minoribus praeponitur ad obediendum,cap.quae contra,
disi 8. Hinc dicitur ibi, in fine, quoil ficut in potestatibuς societatis humanae maior potestas minori ad obediendum proponitur, sic Deus in omnibus Hinc fit, quod Abbas potest mutare, & relaxare praec Iuni inferioris . Sic etiam
547쪽
Decis Aurearum par. II. Lib. III.
dic si, quod in ' omnibus magis obediem dum est Papae, quam Episcopis, vel Archiepiscopis, vel etiam monachus Ab-hati absque ulla determinatione, '. s. . cap. per principalem. Sed an sit obediena dum Summot Pontifici, si vellet includere monachum iam prosemina in in nasterium magis arctum. Old r. consili. suo 96s canit hoc dubium. Nunquid Para possit monacham includere contra sitam voluntatem.& dicit quod cum ab initio detur annus probationis, ut ex periatur asperitates ordinis, insta quem si ei non placet, potest exire, cap. ad apostolicam de regii. non videtur quod c aera voluntatem suam ad asperiorem vitam possit astringi, vel saltem quin con- Cedatur alius annus, & pro hoc quia nemo tenetur crescere,distinct.7 .cap.gesa,& ibi Archid. Et hoc clare uidetur tex. dicere io c. I. dist. 3 I. cum multis
Iijs iuribus allegatis per Old. Nona. Licet ut diximus in decisone
praecedenti, potestas maior minoribus 28 praeponatur, tamen fallit i in multis casibus: quorum Primus. Potius tenemur obedire Episcopo, quam metro politano, ut 9.q. s. per totum. Secundus an monacho, qui potius obedit A bbati,uam Episcopo, ut s8.dist.c. I.& 2. Vne in cap. noluit, a 3.q. . notatur, quod potius est monacnus sub Abbate,quam uxor sub vi Tertius, potius statur cxcommunicationi pNlati, quam absolutioni Episeopi,cap. in ab ecclesiarum, de ossic. ordinaicet absolutio sit ualida, quamuis iniusta, ut dicit flos in d. p. cum ab ecclesiarum, & Iurrecrem. In QP nullus, num .9.quae 3. Igitur deciso praecedens habet locum, ubi minor habet iurisdictionem a maiore, si cundum quod loquitur texti in l. iudicium, Ede iudic. Vel quando appellatur ad maiorem, Quia tunc potius maiori,quam minori onediendum est,itagi
in c.qui resistit, II .q. et .
29iDecima. Monachi t specialius A batibus, re religiosi suo praelato obedi-. xc debent, in his quae spectant ad regulam , quam Episcopo: scut clericus tenetur plus suo Episcopo obedile ,
quam Archiepiscopo, I 8. q. 2. C.quam sit, j. nullus,& cap. Abbates, λ.quaest 3.
Undecima. Religiosi non in omni-3obus tenentur obedientiam i praeliare. suis superioribus, sed tantum cum obodientiam profiteantur quantum ad regularem conuersationem, ideo secum dum illam suis praelatis subduntur, &obedire tenentur, iux. S.Thom. 2.2. q. Io . art. q. & illa obedientia dicitur sufficiens ad salutem. Si autem in alijs tiam obedire uoluerint, hoc pertinebit ad cumulum persectionis, dum tamen illa non sint eontra Deum, c.non semper, & cap. seq. II. q. 3. aut contra professionem regulae: quia talis obedientia
3I esset illicita. Et ita triplex t obedientia posset distingui, una scilicet suffciens ad salutem, qua scilicet obedit in his,adux obligatur. Alia persecta, qua obcit in omnibus licitis, alia indiscreta, qua etiam in illicitis obedit, sic inseri res suis superioribus non debent in omnibus obedire, v. g. si eis aliquid prax iapiant, in quo eis non subdantur. Vnde
in eis, quae pertinent ad interiorem motum uoluntatis, homo non tenetur in
dire homini, sed solum Deo, sed tantum homini tenetur obedire in his,quq
exterius per corpus sunt agenda secum dii rationem superioritatis, sicut miles duci exercitus in his, Quae pertinent ad
bellum, Religiosus in his, quς pertinet
ad regularem conuersationem: nam si mihi superior praecipiat, ut factam me monachum, ut dem ei terram meam licet hoc sit bonum, non tamen t neor
et obedire, quia non spectat ad eius imperium,& suam iurii dictionem. Card.
χ Duodecima.t Obediendi ordo est , ut in primis Deo obediamus, 8. distin.
cap.quae contra. II.quaest. 3.cap. Imperatores,& ratio est: quia sicut potestas maior minoribus praeponitur ad Obediendum, sic Deus omnibus hominibus G
548쪽
De obedientia Religiosor. Cap. X XIIII. et 30
Cap.quae contra. Deinde post Deum Romanae ecclesiae diligentius, i L. distii ust. p. praeceptis, 'r . distin h. p.obedientiam, quia ipsa est caput, & mater omnium ecclesiarum. I 2.distin L p.non licet. Item Episcopis, . quaest. I. capit. quia frater, ubi dicitur, quod Episcopo a clericis, & sacerdotibus suae dioecessest bediendum, & reuerentia debet ei exhiberi. Rursum saecularibus pol statibus, sed sic demum, ut Deus non
Abbatibus religiosis, i 8.quaest.2. capit. Abbates. Item quilibet suo superiori, 93. distinct. cap. a Subdiacono , dummodo non sint haeretici, quia licet sint aliis mali, quamdiu eos tolerat ecclem, est eis obediendum, capiti conque
33 Tertiadecima. t Obedientiae fructus est, quia per ipsam meremur gratiam Dei, 9 .distinch cap. nulla. &ω-liit. sequent. Item per ipum meremur alutem , 93. distinctio. capit. si inimicus , 2. quaestio. 3. capit. quid ergo. Siane ipsa incurrimus aeternam damnationem , & reprobationem, 93. distin. capit. nulla, & capis sequen. Quibus
tamen circunstanti js debeat esse ornata. vide Turrecrem.in capit. sciendum, numero Io. 8.quaeaei .ubi ponit decem circunstantias.
3 Quartadecima. Obediendum t non est alicui, cum peccat in praecipiendo, si praecipere, & id, quod praecipitur sit
peccatum, capit.non semper, & capiti si dominus, I I. quaestio. 3. Item quando id, quod praecipitur est peccatum siue mortale, siue veniale, sed praecipere non est peccatum. Vt cum ab ecclesia praeciperetilr, ut cognoscat uxorem, quae est ei consanguinea, capit.inquisitioni, de sentent. excommunita Sed
se, quando praecipere est peccatum, sed non id, quod praecipitur. vicum sorte praelatus praecipit aliquid , quod est iu stitiae ex ira, vel odio, scilicet ut subdifimoueantur contra hostes, vel similia,
13. quaeit r. cap. quid culpatur. & cap. manifestum 1 1.quaeris .um mulier non peccat obediendo viro, qui reuocauit quod prius concesserat.
t Apostasia materia ubi agitur. 1 Apostasia est vocabulum aequivocum, Os multiplex. 3 Coniunctio ut sit cum Deo secundum diauersos modos,sic pluribuι-οdis disiungitur.
fasia ordinis, vel religionis incumri
1 - Iasia qualiter possit definiri.
6 Apsaia a se punitur ut hareticus. sata mobedientia qualiter puniatur. 8 Non obediens consiliis an, cst quando pu
9 iam religionis aliter punitur est curicus cst aliter si est regularis.
t o Monachuι vagabundus cum habitu nonen apostata. ii Religiosus per dimissionem babitus iar Myostata, ct excommum tus.1 1 Reuiosus destrimori transies ad laxiorem religionem non est Apostata.
t 3 Religio fractior an exsericiori clausiura
i Restio una qualiter sit altera frictior.
is Profesus in monasseris collapso non potes transire ad seris Itorem fialia mο-na βιria non sint collapsa. i 7 Oraeo redditur frictior non solum ex insitutione prima, sita etiam ex consimtionibus possea editis. i8 Religiosius, quod iemeia dimittens habitum flat ineligibitis, quaster intem-
Irregularitas non incurritur ex dimisio ne habitus. I9 Promotionem ad ordines tria impedium. ao Abbas an sit tolerandas in Abbatia, si in eo lis insussciens eruditio, an remo
2i Discere volenti duo sunt necessaria. Scie
549쪽
Decis Aurearum par. II. Lib. III.
21 Scientia defectus, quod toleretur in Abbate qualiter inteluatur. a 3 Regimen ad animarum ubi quis abs i . tur, assumitur ad inciκm pradicandi i Monachus in apostasia ordinatus ad sacros sine ἀψensatione Papa non mini strat 2s Apiniata non potest ad ordines maiores ascendere. 26 Anserata ordinatus sine di fiensatione Pa
pa non habet ordιnu executionem.
Casus, in quibus Papa di tensat erga or
27 Aristasia irregularitatissit per dimissionem tonsura seu vestis clericatis.
18 Amstasia non est omnis πιrocessio. 29 Habirum religionis deserens non semper est apostata. 3o Uιasia ordinis seu religionis multis
3I Clerici constituis in minoribus ilian sum astrιm vivere clericabier . a 3 2 Clericus prima tonsura solo verbo non po
3 3 Clericus prima tonsura quando carebis priuilegio clericali. 3 4 Apostasia incurritur per dimi nem habraus in tribus casibus.
3 3 Reuis si apostata peiores e ciuntur aliis
PeccaIoribus . . . 33 6 Monachus, quod dicatur melior clineo, quatiter inteluatur.37 Clericus beneficium accipiens animo reis nuntiandi , an teneatur ad restitutionem fructuum.
38 Fidem ad fusi piendam an quis praci se
p ι cogo. 3 ρ Insideles, qui Mem susceperunt, compellere ad illam seruandam ad quo spo
Infidelis, quod mises peccet, quam delis a pis recedens , qualiter intesta
latis pro an reddantur bona. 2 Habitum ad reassumendum qui pracse
3 Subditi per pracepra κν moesta sum codi
De Apostasia. Cap. XXV. ξ Μ x ria faciunt omnes De
sit triplex Apostasia, secundum glos inrubr. .litanos tamen explicabimus de Apostasia ordinis, sue religionis, de qua praeter multa, suae dixi mus in nostris decisin I .pari lib. 3. cap. . traditurso.distincticap.fi. 7. dist. c.quantumlibet, H;.q. I .citeri. 3 . l. C.beatus, c.fi. levita, & honest. cleric. videbimus quid est, unde dicatur Apostasia. Quibus modis fiat,quomodo puniat & de quibusdam dubitationibus. Apostasia i igitur est vocabulum aequivocum, & multi- plex,& dicitur a retro, & stolon, quod est missus, vel misso. & dicit retrocese
sonem quandam a Deo, que quidem retrocessio est,& retrogradus status, iuxt. t .in cap.non observetis, 26. quaest.7.
est multiplex. Nam sicut secundum diuersos modost quis Deo coniungitur, ita & pluribus modis disiungitur. Coniugitur enim Deo quis primo per fido,& sic per sacramentum bapti lini, sine quo nullus potest saluari,c.nulla,de consecndist. .c.debitum, te baptis. Secundo, propter debitam, & subiectam voluntatem ad obedit dum praeceptis Dei. Tertio, propter aliqua opera specialia pertinentia, & emissa ad frugaliorem Vitam,ut per clericatum, uel sacros o dines,uel religionem. Disiungitur autem , hoc est apostatat quis a Deo, primo per discessum a Deo per fidem, MKec dicitur Apostasia perndiae,quq pe tinet ad infidelitatem, a. q.7.tanon pol, sic fuit apostata Iulianus Augustus. Secundo , quis apostatat a Deo per mente repugnantem diuinis mandatis,& haec
dicitur Apostasia inobedientiae, cap. siquis,
550쪽
quis,c. illud,de malo.& Obed. 2.c.7.cino potest, 3 .q. c. .Terti rectaeiudo ab or cline, seu religione, quam professus est conuersando ut laicus, vel habitu religioso postposito tanquam clericus saecularis,&haec dicitur Apostasia ordinis, vel religionis. Item fit hic,redeundo adsFulum, ut traditur in c. fiaee vit. & honest cleri&c.in audientia, & c. perpen
de Apost.c.quidam, c. n. & fin.Igitur cum ut multiplex, non definitur in suo genere. Tamen ita definiri potest. Apos stasia est temerarius t recessus a statu fidei,vel obcdientiet,vel religionis,quam quis professus est temere, cum legitima sit.Apostata vcro diuersimode punitur.
6 Nam Apostata i a fide punitur vili re- ricus, idem in Apostata inobedientiae,
qui non vult obedire superiori, vel canonibus,credendo Principem non habere potestatem legis condendae, Is .dist. cap. nulli fas. nota glo.in c.generali, de elech. in ,. At qui non negans potesta- . tem, non obedit ex contemptu legis preceptiuς recepis: per subditos, & tunc si contrauenienti est poena specialiter apposita, illapuniri debet,c.de causis,de Ossi. U. IO. And. in d.c.generali. Quod si poena non esset apposita, tunc in antinet iudicio non peccat, si ex iusta causa ntrauenit, quam legislator si considerasset non praecepisset, si distinct.cap.Vtina. Quod si absque causa contrauenit, tunc u hoc facit scienter, potest excommunicari, si semel contrauenerit, & ita potest intelligi glossa in prooem. decret. Quod si pluries, citet deponendus, &ita potest intelligi, .dist.*.fi.& glo.fi. in rauis, decens. Immo,si est incorrigibilis, posset tradi curiae saeculari, c. mnon ab homine, de iudic. Quod si quis non obediret legi pRceptiuae nullo modo per subditos receptς,non puniretur,
a 3. c. leges, legi uero confiij it non ob diens , non est puniendus: quia nullo modo p eccat, ut no. gl.in c.solitς, versic. propter Deum, te malo.& obed. nisi esset cost ij,& reuerentiae, quod inferior pro bono suo deberet obseruare, quia
tunc peccaret uenialiter. Exemplum ut not.gi in cap.ad aures,de temp. Id.&in Clern. r. detesta. Archid.dist. s. c. testamentum. Ex his ergo habes, qua plana sit puniendus veniens contra leges, uel canones sic qua poena Apostatas inobedientiae. Apostata i vero religi nis, si clericus est saecularis, non est ipso
facto excommunicatus,sed excommunicandus , & si expedierit, grauiori rina assciendus, .pen.de Apost.Religiosus vero est excommunicatus ipso facto
relinqueret habitum,& tonsuram, puta quia esset transiturus per loca Periculosa, iux. not. in c. Deus qui, de uita, Schonest.cleric.saci rario d.c 2. ne esciuelmon. Sed modo deueniamus ad decisio
io Monachus t vagabundus,non tamedimittens habitum, stricte sumendo, ν non dicitur Apostata.Nam Apostata religionis is dicitur, qui reliquit habitum religionis,unde dicuntur Apostatς
euntes retro, ut dicit tex.26. q.fi. c.non
observetis. Vnde proprie non dicitur Apostata, nisi is,qui ad faeculum redijt, ut probatur expresse so. d. f. qui in ali
ter in ii.cap. I. sed vagabundus non reliquit habitum,non redit ad Rculum sed tantum vagatur,ergo glossa, & Arch. in
II Secunda. Religiosust per dimissione habitus dicitur Apostata, & est ipso sa
cto excommunicatus, cap. 2.neci P. uel
mo.lib.c. Quod intellige, quando assumeret habitum laicorum, uel clericorusaecularium, exhibendo se conspectui hominum sine iustamus ut in glos in
uerb.temere, ind.cap. r. Hinc intertur,
quod monachus dimittens habitum, cssicitur Apostata , etiam si efficiatur clericus saecularis, ita nota.in capi fi.
. Tertia. Religiosus qui de strictiora religione transit ad laxiorem, no est Ap