Decisionum aurearum casuum conscientiae, in quatuor lib. distributarum, D. Iacobo de Graffiis a Capua, I.V.D. poenitentiario maiore in ciuitate Neapoli, monacho Cassinensi, authore Pars prima secunda. ... Confessariis, atque poenitentibus cunctis sum

발행: 1600년

분량: 605페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

521쪽

: Decis Aurearum pir. II. Lib. III.

o Trigesimas tima. Monachus t ha- Ia Monachus non potes habere Mnsciabet patrem Regem, an ei succedat. Di- piata. eo, quod sic in patrimonialibus, si quae I 3 Item aba beneficia non curara etiam in haberet, non autem in regno, & ratio cipalia .elt: quia est extra proprium patrimo- I Monachus quanis, ct in quibus casibusnium regnum, Regnum enim non do possis proci bs itali. sertur sanguini, sed vitae, ut habetur 3. Is Monachus potest esse vicarius 'sopi . q. r.cap.Moyses. Quod idem habet lo- I 6 Monachus quandonis rasici reclesia, cum in ducatu, & huiusmodi, scilicet - semper requiritur bcentiasuipralati. quod in eis succedet si sunt de proprio II Monachus quare ad dignitates transire patrimonio, alias non, ita dicit Card.ia non possit inuito Abbate, O clericus

Trigesimaoctaua. Monachi non di I 8 Ahare an possis adisicari in ecclesiar si cuntur et proprietarit, si sciente Abbata .'gulari.

pecuniam tenent, parati tradem, qu I9 Cura moramorum geritur per clericos scites requisiti crunt ab Abbar ut notain culares. cap.cum ad monasterium, de statu mo 2o Monac 3 assumptus ad Disivarum , nach. Nec ex hoc dicitur Abbas dispen ves Cardi latum qtialiter se conforsare super Oroprio, quod non potest, d. - nrabit in diuinis ossiciis. nu. 23. capaeum ad monast criummam tunc es- χχ Monachi commorantes cum mminisset tantum dispinsatior, quando vellet Caraenatibus an satisfaciant conso

Abbas monactio permittere quod habe mando se in diuinis inciis cum dictis rei proprietatem nomine proprio. ita Dominis. Card.ia Clem. ne in agro, 6. praemissa, 13 Monachus factusparochus non est abso- de statu monach. tutus ah aliquo specialio clo,ad quod.

ex voto tenetur.

tutus ab obseruamiis regularibus. x Monachus ad quamcunque dignitatem a I Rellaiosius promotus ad Episcopatum, an sep remam promoueri potest. absoluatur ab obedientia. a Monacbus Discopatui renuncians,an re ac Monachus promotus ad curam, tenetur maneat Canonicus ecclesia. accedere ad 'noduinvi3 Monachus potest nomoueri ad ignitarer 27 Monachus assumptus a curam auim inferiores pontificalibus. rum , assumptus inteluitur ad o cisi 4 Monachus ad dignitates Iaculares, nee yradicandi. 9 28. collegiatas, nec curatas non promoueri 29 Pradicatoris ossicium en in multi riuia potes de iure. legratum ias Monachus ad aegritates curatas promo- 3o Docere, est pradicare, licitum religiosis. ueri yste t. an sit. 6 Cura dup ex dicitur. Monachuypotest licentiari ct doctorari-7 Monacbus potest prasico eccbesia curatae 3 α Monachus potes assumi in magistrum in collegium. si mittitur a superiore. 8 Monachus translatus adse-- parochia 3 3 Monachus e ingerit ad magis erim L . abstutus sab Abbate- est repellendus. 9 Monaretissa sparochus metur addi 3 Monachus famo Episcopus potesicae

uinum o cium parochiale. nes comedere oenu. sepio Mouachus factus parochus, vel 'scο- 3 6Monachus factus Episcopus mussi fachus, totest es siclus . cere commatrem .

522쪽

Monachus, siue regularis an possit promoueri ad ecclesiam saecularem. Cap. XIX.

I R C A hoc capitulum nota plures casus scitu dignos.quo

rum primus.

Monaesius potest ad quacunque dignitatem supremam prom ueri, siue dignitas illa sit episcopalis, ut

patet, I 8.q. I. cistatutis, de voto, cap. per rura, de elech. cap. nullus, lib. ,. de Clemvn. I. d. titi siue sit Papalis, ut notat si P. I 8.q. 2. c.quam sit, in glo. fin .ciun licentia tamen sui Abbatis, glo. in d. p. quam sit, tuam si nollet concedere, s-sct compelli propter bonum publicum ad consentiendum, facit c.nullus, de iure patro. Abb. in cap. quod Dei,de statu

2 mon.nu. I 2. Sed quid si monachus fiat Epistopus, & postea renunciat, vel do natur, an remaneat Canonicus ccclesiae Cathedralis. Dic, quod non,ut nota

ad monasterium, de statu monach. dc in Clem. In plerisque, de elech.& Clei I. de stati renS habetur per Francan cap. nullus,in fine,de clect. in Q 3 Secundus. Ad dignitates inferiorespontificalibus, si sunt regulares, potest monachus promoueri, cap. quod Dei,

de stat. re xtride regul. cap.2.de praedicap.cum lingui lib. s. glossa, I 6.q. I. in summa. Quae conclutio procedit etiam

in dignitatibus non principalibus ecclesiarum regularium, de ita potest intellisi rex. in ca si quis, disius . secundum intellectum glossae ibi, in fine, dum tamen non sint diuersae professiones, vel habitus, ut Clem. I .de cicct.cum homines disparis professionis no debeant si

noua. Si tamen monachus de suom nasterio non inueniretur habilis, tunc potest eligi de alio monasterio, Ctiam qui non esset eiusdem habitus quoad colorem. Card. in quam sit, I 8.q. 2.

Tertius. Ad dignitates iaculares,quq

non ' sunt collegiam, nec euratae, ut sunt Decanatus, lyraepositurae, de aliae dignitates in ecclesijs cathedralibus,vel collegiatis non principales, de iure promoueri non potest. Hos Lin c.quod Dei, de statii monach. Tab. in Clem. I. 27.q. de ele.unde non potest esse Canonicus . Quartus. Ad dignitatestprinci pales. dc curatas in ecclesiis collegiatis promoueri potest, ita tenet Ber.in c. a. de stitur ul.& eo.tit. α quod Dei. Verum scie

lum, quod duplex et est cura, quaedam

proprie,& vulgariter per omnes nuncupata cura, Ut cura, quam habet ccclesia

parochialis in suos paroclitanos. Quaedam est cura non sic proprie dicta,ut Cura,quam habui prςlatus ecclesiae in illos de collegio, .cum ad ecclesiarum,de oford. De prima omnes cocordant,quod monachus ad talem possit eligi, per Cap. quod Dei, de futu monach.cum ibi notatis, atque praefici ab Episcopo cum cosensu Abbatis, 38.dist. c. I.& 2. I 6.q. I. c. sic vive, dc cap. sequen. Quod si Episcopus velit, de Abbas noliti, obediendtura est Abbati, I 6.q.I .c.cum pro Vtilitate. d. c. I. & 1. At de secunda disputatur inter Doctores: verum factis hinc-

inde rationibus communiter tenetur,

quod i indistincte monachus possit prisci ecclesiae curatae non habenti aliam curam, nisi in collegium, ut tenet Ioan. Cald. in d. cap.quod Dei, si quis tamen vellet videre diuersas hincinde opinio

Quintus. Monachii postquam translatus est ad suam parochiam, s talia cc lesia pleno iure pertinet ad monachos, remanet subiectus Abbati,& seruabit.Omnia, sicut prius , praeter tria, scilicet ieiunium, silentium, de vigilias,quae comodo seruari non possunt in ecclesia saecidari,arg. s.dist. c.st rector.& I6.q. I. cap. nemo potest. Si vero ecclesia non:pertinet ad monachos, sed Priscopos, tunc absolutus est ab Abbate, & Eliscosus est sibi Abbas, & ita nota,quini prorter necessitatena, de utilitatem salutis .F f α anti

523쪽

Decis Aurearum Par. II. Lib. II L

. - . . .

animarum, praesertur actio contemplationi, dc communis utilitas priuatae, deTCg.c. licer,quamuis enim ibi dicatur de E piscopatu, tamen eadem ratio est in alijs, ain. te praeben c.maioribus,cum illa Plus respiciant salutem animarum, quam episcopalem dignitatem, tenetur autem ad tria substantialia simpliciter, nam & continentiam seruare tenetur,

ab o clientia Abbatis absoluitur, sed imperio Episcopi subijcitur,qui de caetero erit Abbas suus. Temporalia dispen cibit ratione commissae administrati

nis. Tenetur tuncia in omnem casum habitum deserre, nec potuit temeraric , dimittere, alias esset excommuni c.uus.' Item tenetur ad diuinum ossicium t parochiale, de quantum bono modo consormabit se cum presbyteris in actibus licitis, arg. I.distic.quaiquis. Nam absolutus est ab omnibus obseruantij s regulae, quas commode scruare non potest, sed non a substantialibus, I 8.q. I. c. uni. 1o Rursum t licet monachi claustrales nil quam debeantcsse stat, tamen prona tus in perpetuum ad curam, cum nihil habeat commune cum monasterio, ut dicit glo. de statu mon. in Clemen. I. b. praefatae, potest esse solus, i. sine socio religiosb extra monasterium ι sic si fieret Episcopus ecclesiae saecularis, de rem nuncitanili, ad ΚZabar.in clij praefatae. quarta oppos Licet si commode fieri potest, ebedesse cum socio ita Do. Ant. OBut. concludit in c. quod Dei timorem, aer de statu monach- Elim habes casuin 'inando monachus potest a claustro solati . Item aliuς casus eii, quando transit ad archior .religionem , c. licet de r gula. Item,quado propter crimen detrudietur in arctius monalleriuru, de si min

32 Sextus. Qus ad boneficia r simpliciasne cura, ut sunt praebendae in ecclesia collegiata, vel cathedrali, promoueri non icit, cap. super eo, te ren& ratio eli: quia sicut ecclesia regularis non te vel reformari ex cletacis laecularibus ,.C. inter quatuor,de resindoin sic nee spularis,ex regularibus, d. capauper eo, imHost. in c.quod Dei, de itatu monachia Tum etianx, quia non debent eta in eodem collegio homines diuers' professio.

ms, I 6.q.7. cap.In noua, nisi propter c ram animarum , d.c.quod lacti

Septimus. Idem tene in alijs benesiai 3 ciis non curatis, etiam principalibus

ut nΟ.in d.c.super m.notat gl. in Clem: quia regulares, in verb. cularibus, des ippl.nest. praelat. Et nec in talibus p teit Episcopusdispensare, etiam si monachus sit promotus ad ecclesiam cura. tam, ut stinui simplex beneficium cum curam retinetat, ut plene disputat Ioari. Aindri in regula, quae laure, de reguli

I i Octauus 'de Hospitalit Monachus potest promoueri ait regimen hospitos,in his casibus; quo si primus,quan

do hospitale, cui religiosus pneficitur, spectarad religionem, qua super lio spitalitate principaliter fundatur, ut Crucistrorum, sancti Antoni, Viennen.& similium,& ratio est: quia ex quo illa religio est fundata super hospitalitate, de hoc est principale studium, per quod operibus pleratis ad seruiendum Deo se dedicauit, nihil religiosis ipsis obstat quominus plura hospitalia erigant, dein illis hospitalitatem seruenet, dc reli. stolos suos deputent ad hospitalitatem ibi serumdam, & ipsa hospitalia seruanda, & regenda. Secundus, quando h spitale est annexum ecclesiae curatae,ita, quod rector unius, si rector alterius, iux. not.in c.quod Dei,de statu reg. ium totasuper eo, de praeben.in 6.dc probatur in Clem. per literas, i pr. Gen. nam tunc resagiolus potest praesci hospitali propter curam animae, diciis iuribus sapra allegatis. Tettius,quando hospitale non est annexum alteri ecclefiae curatς, sed est hospitale annexum religioni tysius , ut quia est de mensa monasterii, vel in proprietare concessum trionast rio,it quod abi ponitur certus, & intiatulatus rector, tunc etiam potest poni

524쪽

sii religiosus illius monasterii, scut etiam possunt mitti religiosi aci alia loca,& opera monasterij ciistodienda, de I romouenda,quia si mittuntur pro ti-itate monasterij ad litigandum, multo fortius ad curandum pauperes, unde costat, quod si trionasterium habri iuxta se, vel infra septa monasterii hospitale pro pauperibus hospitandis, ut moris

est, tunc potest deputare monachos ad euram illius, ex quo enim non latui in

titulum , isto casu non est prohibitum. Quartus,quando hospitale non est principale,& per se,sed est collegiarum religiosorum, & ipsi sibi eligunt rectorem, sicut est in hospitale, Sancti Galli , de Sanctae Mariae de Senis, tunc etiam tali hospitali potest praefici religiosus: quia talis potest habere citram anim rum , & iuris lustionem in collegium, de eleci. c. ludum. 2. Qi unius, religi sus non potest pr fici hospitali non curato, quod requirit rectorem pro se, nalicci sit ceriae religionis, ad quam spectat id conferri, non tamen poterit id conserti religioso, & ita potest intelligim Cle.quia contingit,in versut autem, in elo.s pcularibus,de relig.dom.ubi vide Labar.& Federide Senis cons. iq . I S - NOnus. Monachust potest esse Em

t in. Idem tenet Guil .in Clem. N si principalis,de rescrip.ubi commv. Doct. Debet tamen habere unum socium de conuentu secum,quia in his non debet stare solus,cap. 1. de stat.m . Clem.n m. agro,*.adnF, .lit. religiosum tamen ordinis mendicantium non potest Episcopus vicarium constituere,Clcm. I.f. ioratus, se regula.

- In omnibus casibus,m quibus de iu- ac re, t vel dispensative religiosus potest praefici Ecclesiae sςculari, intelli se quod debet habere licentiam sui praesari, capit. 1. s 8. dist. de clech. lib.6. cap.si relisiolus. Ita Zab. in cap. quod Dei, ius.

I7 Decimus. Monachus t ideo initiis

Abbate non potest transire ad eccles sticam dignitatem, clericus vero citatriinuito Episcopo potest transire ad monasteriam, I9.q. 2. c.duar: quia clericuunon est ita astrictus, vel subiectus Episcopo,quantum monachus Abhati:clericus enim licet obedientiam Episcopo promittat, libertatem voluntatis sibi retinet,& inuito Episcopo vovere potest, sed monachus etiam voluntati propriae

abrenunciat, ut I 2.quaest. I. cap.non dicatis. Vnde Abbate inuito vovere non potest, 1O. quaest. . cap.monacho. Item

ciericus multum proficit, si essicitur monachus, scd monachus parum,cum peruenit ad dignitatem ecclesiasticam. sed parum, & mediocre bonum debet propter obedientiam praetcrmitti, II. q.3.ca quid Crso. Item Episcopatus locus est dignitatis,quae solet appeti, unde monachus nota turansbitiosus , si ad illa fine licentia Abbatis tra siret, sed in nasterium est locus abi Mion', de aspe. ritatis,&p itentiae,&idcoclericus ad monasterium, sed non monachus ad episcopatum, & dignitatem ecclesiasti- in transire potest Haec Turrecr. in c. qua in sit,iau. 3 .i 8.q. 2. Undecimus. In Ecclesia repulari po-18 test i aedificari altare de consensu A batis, & Epites, . cui potest praefici re

& de quas pertotum . de consecr. di stincti I. cap.nemo, dc cap. nullus presbyter, te exces . praelata cap. sicut unire. Dum tamen talis rector, siue presbyter non habeat vocem in Capitulo,nec aliorum,qui sunt in monasterio habeat co-iminionem, sed sesum deseruire liabeat suo altari, & celebrationi diuinorum,& hoc permittit cica,quς,6. prccipimus, de stat.mon.& probatur i S. l. 2. p. tu I9dum. Vndo videmus etiam quod i per clericos saeculares cura monachorum geritur de praeh.c. aritiae , ar I 6. q. 2. per totum, &est expressum ita debere fieti de cap. mori .c. I- ita laan.Calde. de r incons.28.

525쪽

Decis Aurearum Par. II. Lib. Illa

Duodecimus. Monachus assi plusio ad et Cardinatatum, vel Episcopatum, vel Praefectus Ecclesiae parochiali obtrugat ur ad dicendas horas canonicas si cundum moreian Ecclesiς ad quam assumitur, non autem rcligionis suae, arg. I 1 dist. p. illa, c dist. I. cap.quisquis.

Quod quidem intelligendum est , nisi aliter dispensiluin esset per summum Pontificem, ut suit d i s pensatum, cum

Cardin. prout ipse refert in suin. lillinctio. 0 I. num. 11. Ad decimum septi

at Tertius ici imus.Monachi t commorantes cum Dominis Cardinalibus sanctae Romanae ecclesiae aut cum Episco pis, possunt se aptare,& consormare dictis dominis in diuinis ossiciis sine ulte tori oblisatione ad horas canonicas dicendas, secundum morem suae religionis , ista conclusio ex prelse habetur in Clem.dignum, de celebr.missi cap.illa, dist. ix. ubi qu debet se coaptare cum quibus cmuersatur, adeo quod etiam sibi propter hoc liceant multa,quae non

licerent, d.Clem. lignum. de stat. In nach.le lentes. Si tamen vellent dicere, secundum morem sus religionis possent. d.Clemen. lignum, ver, mi L. quasi videtur quod non teneantur. Et non obstat l6. quaestio. I .de monachIS.& Hos .in sum. le m.monaci veri sed nunquid talis. quia illa intelliguntur in eo, qui est in totum translatus & nihilh ct commune cum monasterio, I 6. quant. ι . p. ne pro cuiuslibet, sed Ct inen. dignum, loquitur in alio casu, in monacho, qui commoratur cum Episcopo,qui non est plene translatus, nisi oriatur scandalum, v t no. t r. lis L c.il: Zabar. in d.Cle.in .n M versoppono

in eo quod dixi. Quartusdecimus. Licci Monachus 21 plenetras latus t ad ecclesiam parochialem non teneatur ad officium secundumorem suae religionis, sed si habet speciale officium illa ecclesia,illud debet dic e pergi id Clem. Dignum,de celebrat mi u. si vero non hau ex tunc de At dicere oscium illud ,.quod dicunt alij clerici instituti in sivilibus beneficijs . per hane eandem glossam, non tamen 13 est absolutust ab aliquo speciali ossicio, ad quod ex voto tenetur: puta si quis vouit dicere singulis diebus ossicium Beatae Virginis, ita Zab .in Clem. dignit .

q.6. de celebrimissi. Si tamen monachus non esset translatus ad ecclesiam saecularem, nec cum Pontifice moraretur, tenetur ad ossicium secundum morem suae religionis, nisi certa cosuetudo, aut ordinatio in cotrarium appareret; quia tunc excusaretur, II .dis .c.quis nesciat, isde legi.l.de quibus, Turrecr. in sum m nu. II. dilf9 I.

Quintus lecimus. Religiosi promo- 1 ti tin Episcopos, siue in praelatos sς

lares , obligantur, dc seruare tenentur omnia, quae sunt in obseruanti js regularibus, quae non impediunt Pontificu te ossicium, sed valent magis ad perse ctionis custodiam, sicut est continet tia, paupertas, & alia huiusmodi. Item ad portandum habitum suae religionis, iux. illud ,quod scribitur extri de vita &honest.cler. cap.clerici. Pontifices in publico,& in Ecclesia semper indumentis lineis omnes viantur, nisi monachi fuerint, tuos oportet serre habitum monachatem. Si quae vero runt in obseruam,tijs regularibus,quae officio pontificali , aut curae pastorali repugnet,sicut est in litudo, silentium,S. aliquae abstinerui vvel vigiliae graues, ex quibus impote corpore redderetur ad exequendum tificale ossicium, siue pastorale , quod iniunctum est illi ad communem P puli utilitatem,ad hutnsmodi obteruanda non tenetur. Ita I Thomo. 2.quae stio. i8s .arz. S. Card. in c. de monachis,

Sextusdecimus. Religiosus promo-1s tus t ad episcopatum, licet absoluatur ab cilientia Prelatorum sui ordinis, non tamen ab obedientia suorum luperiorum, sicut Papae,& Metro L Palmi et nec a pari r alec abs Olititur,quia no test habere proprium:Non enim heri

reditatem

526쪽

Monachus, siue reges. &c. Cap. xl X. 2 28

reflitatem paternam vendicat quasi propriam sed quasi Ecclesiae debitam, unde

nullo modo potest sacere testametum rquia sola dispensatio ei commuitur rerum e esallicarum, quae morte finitur, ex qua incipit testamen rilin valere, ut Apost ait ad Hebr. λ'. Hoc tamen fallat, nisi ex dispensatione Papae: quia tunc Apostolica authoritate intelligi-riir esse ampliata potestas suae dispent tronis, ut eius dispensatio possit valere post mortem. 26 Decimi septimus. Monachii prinmoti ad Ecclesiam parochialem cum a stringantur regulis, & statutis ipsarum parochialium ecclesiarum, & ita potest intelligi, c.conuenientibus, I.q.7. cide ore, de priuil. tenentur accedere ad Synodum s cum rectores Ecclesiarum parochialiuin teneantur ire, c. super his, de maior. & obed. alias monachi non tenentur, glo. in cap.quod super his, de maior.& obed. 27 Decimusoctavus. Monachusistatim ut assumptus est ad curam animarum, affuinptus intelligitur ad officium praedicandi, cap.quod Dei, de statu monachor. cum ex iniuncto, de haeret. quia officium praedicationis non comperit ratione ominis per se, & sinpliciter, sed ratione adiuncti , ct commissionis, 16. q. I. c. adiicimus, S.hoc idem. le sepulta Clem. ludum, g. huiusmodi. Vnde nin28 quod quilibet monachus, ubi est institutus Hector alicuius Ecclesae, debet praedicare in sua parochia, unde cauere debet ne praeficiatur non idoneus. de

29' Decimusnonus. Praediratoris ossiciuest in multis priuilegiarum. Primit,quia de qualibet religione potest quis assumi ad hoc officium d. c. quod Dei, & c.qua sit, delud. Secundum, quia ordo praedicatorii praecipuus est in Ecclesia Dei. Tertium, sia nullus laicus ad hoc ossicium admittitur. Quarium,ut nec clericus, nisi missus. Quintum,ut non clam,

sed publice. Sextum, ut praedicator fiat Vicinus Episcopi. Septimum, Ut tales praeficiantur in Ecclesijs cathedralibus,& regularibus, quos possunt Episcopi

in hoc coadiutores habere,fii duo casus colligia ntur in ciliatet caetera, de Osfi. din. Octauum, ut occasione huius ossici j adipiscendi mittantur aliqui ad stu diu Theologiae cum priuilesio, de quo

insita de magistr.cap.super specula. No-num, ut praedicatores licite mendicent, de hoc extra de uoto,cap. x multa, j.de clericis, de ut eleemosynas accipiant tiam ab excommunicatis, de sent.excinC.cum voluntate. Decimum, ut postulatio de praedicatione facta citius admittatur,extra,de elech.cap.in causis, i n fi. Est etiam ordo praedicationis in multis priuilegiatus, de quibus per Host. in cali-3o mis, de excespraelat. An vero religiosis sit licitum docere, & praedicare, re alia huiusmodi sacere roseon quod non ratione ordinariae iurisdictionis: sic enini licet praelatis,& presbyteris curam animarum habentibus. Sta ratione commissionis, ut quando haec committuntur quae sunt iurisdictionis ordinariae ab ordinarijs, tunc licet. Et ita hodie religiosis conceditur. Et secundum has duas vias loquuntur iura,quc habentur

I 6.q. t. per totum.

3r Vigesimus. Monachus licet prohibeatur audire leges ciuiles, c. super specula, ne cier. vel mon. atque docere, tamen potest in legibus liccntiari, & examinari, atque doctorari,ut multis argumentis hanc opinionem assirmat Cayd. Ias. 2. cxtride magist qui concludit eisi, qui studuit in legibus ante monachatu,

quod possit post monacharum, & dignitatem abbatialem licentiari, & doci rari, & per consequens leges assignatas legere, & recitare, quia aliquo permis sio permittitur omne id, per quod peruenitur ad illud,cap. praeterea, de ossic.de leg.cum simit.

3 2 vigesinusprimus. Religiosus, i immo etiam monachus, quamuis habcredebeat ossicium plangitis, & non do

quast. c.nemo. tamen si a superiore suo

527쪽

Deci L. Aurearum par.TI. Lib. III.

mittitur, & ab illo, ad quem pertinet licentiatur, potest assumi in magistrum,1 6.q. I. c.mod gmine, & cap.sunt nonnulli, &c. si clericatus, &cmonachos,& c. nos autem, & dc ossic. ord. c. inter caetera, dum tamen abstineat ascientijs prohibitis, ut not.in Gnon magnopere, ne cle.vel mon.Cum enim prohibeatur

specialiter religiosis, te quibusdam stie-tijs, ut ibidem, de alijs concessiim vi

me de Theologia, ad quam indistincte

admittendi sunt tam laeculareS, 'uam regulares, quia generaliter indistincte hoc dicitur in il capcinter caetera. Hoc ctiam requirit salus animarum,& publica utilitas, capauper specula, necterives mon. quae praeserenda est priuatae, c. nisii cum pridem,j. nec putes, te renunc. Vnde in hoc potissime obedire debet Abbati monachus, cum non solum utilitas proprij monasterii, sed generalis coebe.

noc exposcat,arg. I 6 q. I. monachi, c.ex parte, de posivi. facit etiam i6.q. l iac. sic vive, & c.si clericatus, ubi dicitur monacho, v t multo tempore discat, ut postea doceat. Item melius est praeponere monachum scientem, & honestum,.quam clericum saecularem scientem, MInhonestum, I 6.q. I.cap.doctos, & cap.

33 seq. Si autem monachus t se insereret, tunc cisci repellendus, ita soluit Host.& post euin rabar. in c. quia nonnulli,

3 Vigesinussecundus. Monacliust Ω-ctiis Episcopus potest comedere carnes,

contra tex. Incap. carirem, de consecr..

ὰist. s. Tum quia abstinentia carnium, non est de substantialibus religionis,ad quae sola videtur religiosus factus Episcopus obligatus, ut si radixitnus.Tu, uia Episcopus per abstinentiain rcd-

cretur impotens corpore ad officium pontificale exequenJum,tum,quia conditioni. multitudinis.hominum , cum quibus uiuit,non bene conueniret huius inodi abstinentiae singularitas in eo. ynde August. licit. Ad quamcunque cI-

dissicap.illa. Et ita limita metiam Cantu 3 s carnem, i quatuor modis: Primo, ut

non procedat in casu infirmitatis. Se cundo , quando a Principe, vel Episcopo esset imittatus. Tertio, in religioso facto Episcopo. glo.in cap. 3. H;.quaeit r. Quarto, in religioso dispcnsato a suo supcriore. Vigesimustertius. Monachus t licet sibi non possit sacere commatrem , c.no licet Abbatibus, te consec. dist. . t erus actus Episcopus potest sibi cornpatres, vel commatres facere, suseipiendo , vel .imcndo pueros in collatione alicuius saciamenti. Sicut patet de Beato G reg rio, qui prius monachus, postea tactu Diaconus Cardinalis, Mauris it Imp ratoris compater sactus est, ut relam

i Monachin nultas debra carnes comederem refectorιο ..1 Carnes edere non licet monacho, nec insolemnitatibus in refectoris. 3 Carnibus diem nec licet monacho extra. rfectorium. Carnes comedere extra refectoriam nec

licet in Hebus solemnibus. Carnes comedere quamuis liceat sexta fe

ria in Natiuitate Dominι , n9n tameni

monachis, sub uv. s Carnes comedere non hora monachis Dinticentia superioris. 6 Carntum appelivi me veniunt etiam H- iam 7 Argumentum a contrario sensu quando non procedat. 8 Carnium esus non est licitus in infirma. rao absque luentia.

9 Abbas qualiter assensata siver esu cam

na m.

Io Carnes edentes quando non peccent. II Itinerantes fati uti carnes comedendo quando non peccent.

528쪽

Quod monachi non &c. Cap. XX. 220

i3 Abbates laudabiliter hod e faciunt comformando se in mensa, ct in dormitorio

cum ahis. x Abbas non debet esse nimis auarus, nee nimis austerus circa monachos.

Quod Monachi non debeant comedere carnes. Cap.XX.

I RIMA decisio.In resectorioris nullus monachorti debet om

ninocomedere carnes.ita tex

'- tus in cap. cum ad monasterium, j.in relectorio, de statu monach. ubi pondera ibi . Nullus: quia nec Ah-bas,nec alius. Item illud adiici bium omnino. ex quo insertur, quod hoc non licet nec causa infirmitatis, nec aliqua causa, neque sanis, neque infirmis, ita Host.ibi, nil. io. Io. An ir. nu. . Abbas antiquus nu. . Tabaon Lin resectorio,

nu. l .de statu monach.

2 Secunda. Monacho i non licet etiari soleinnitatibus edere carnes in rcs chorio : etiam si hoc habeat consuetudo. Pro illa tamen consuetudines acit Ecclesiastes cl. In d te bona fruere bonis, ita Zab .ibi, nu. r. secundo I . 3 . Tertia. Non licet i monacho nec ex. tra resectorium vesci carnibus, etiam si sit consuetudo. Hinc dicii Host. adhuc sieri in quibusdam monasterijs, non I men in resectorio, ubi monachi excunt relictis in resectorio duobus,ves tribus,& vadunt ad locum, ubi carnes edunt, dc aliquando media pars exit, & media

remanet, & in quibusdam monasterijs hoc faciunt ter in hebdomada, quae quidem consuetudo reprobatur, per tex.ind. c. in ad monasterium, vers. sed nec,

extra. ita Host & Ioan.And. & Zabar. Vbi supra. Ouarta. Non solum i in diebus alijs, scd uec in solemnitatibus,& diebus sb-

lamnibus deboni monachi comedere carnes. Ita probatur in d. c. in ad monasterium, veri solemnitatibus. Vnde cin Natiuitate Domini, nec in Paschane, & alijs selliuitatibus priecipui ς,

iux.tex.in Cap.fi. de seriis . Vnde licet in Natiuitate Domini liceat comedere cax

nes 6.seria, non tamen monachis,c.finis

de Obscru. ieiun pro hoc not. in glos. in Clem. l .verb.in quibusdam,in gl.de celabrimis. Vnile Hiero.in Eustochium. dicit: Prouidendum est ut diem solemnem no tam ciborum abundantia, qui Spiritus cxultatione celebremus: quia valde absurdum est nimia saturitate uelle martyrem honorare , quem scimus Deo ieiunijs placuisse. Vnde fi non licet carnibus vesci alijs diebus,ergo multo sortius nec in diebus solemnibus, ut per Host.& Io. Andr.& Zabar. Quinta. Etiam i cxtra resectorium, non possunt monachi carnes edere spe licentia superioris, d. um ad monasterium. vcrs extra resectoriuna. ergo nec in scholis. Unde consuluit Abbas anti quus, & Panor. ibi, cuidam monacho, dum vadit ad 2holas, quod etiam aderem, dum facit iter, ut ad cautelam obtineant a suo Abbate specialem liceritiam circa esum carnium.

Sexta. Non t solum appellatione carnium veniunt carnes quadrupedes, sed etiam bipedes, licet quidam monachi per cap. Regulae 39.ubi sic ait:Carnium

vero quadrupedum omnino ab omniabus abstineatur comedere praeter debiles , & aegrotos. arguunt a contrario

quod bipedibus uti possunt, ut gallinis , phasanis, de alijs uolatilibus. pro

hoc argum. de lus, quae fiunt a praelataeap.apostolica, de re l. taaeum virum, C. te Episcop. & cler. laeonuenticulam. Sed argumentum non procedit: quia licet i argumentum a contrario sensu, sit sortissimum regulariter, ut legitur, dc n .in cap.cum virum, s.fi rude rcgul

tamen hic falli quia tali intellectui contradicit ratio naturalis. V nde S in ca- x. 36. in regula, de infir. fratribus sic egitur. Sed & carniu csus infirmis om. nino. Sc sic haec dictio, omnino, dete minat illam, Infirmis. Igitur prohibitio de quadrupedibus sortius importad

529쪽

Decis Aurearum Par. I l. Lib. III.

de bipedibus, in quibus est sortior ratio. Sed dixit de quadrupedibus, pro

ter comm iorem frequentiam ta-um. Hostaec Zab. 3 5eptima. In infirmo esus carniu nec licitus est absque licentia Abbatis, quae quidem licetia debet dari ex causa, putas necessitas pollia lauetit, puta,quia delicatus est,& debilis, non tantum debilitate labrili, sed stomachi, vel coplexio- nis, qui non potest esse contentus com

nasteri uindicit . vel si esset nimis stagi iis, vel senex: vel infans,ut habetur in reguae. 37.de sen.vel infantibus,ubi sic leuitur; Consideretur semper in eis imbecillitas, nullatenus ei districtio regulς teneatur in alimentis, subaudi maxime quo ad abistinetiam carnium, ita Host.

in il .c.cum ad monasterium, nu. I 6.qui

quidem Abbas potest dispensare, tantu si hi tollatur facultas in substatialibus regulae, ergo in accidentalibus potest,

pro hoc bonus I .cum M. 2D.q. . C. fin.

Et hoc intellige ex t caula piobabili, Mlias non dispensatio,sed dissipatio videretur,ita no in Ho.incirequistis, S. nisi rigor, I .q. I .unde sing. Inno. in dae. cum ad monasterium dicit, ubicunque inscriori praelato citra Papam conceditur potestas dispensandi, intelligitur ex causa hoc facere, quia hoc importat verbudispensatio,alias causa non existente novalet dispensatio secundum eum,vel est retractanda, quod bene notabis. Io Oectaua. In monasterijs,t in quibus consuetudo habet, quod edatur carnes scientibus superioribus de patientibus,

non peccant edentes,quando talis consuetudo toleratur: quia ex quo isti non fuerut authores,nec apparet ex Qua causa hoc suerit introductum, potest praesumi,quod ex aliqua legitima causa, argu. in c. I .de praescrip. in 6.Tum etiam,quia consuetudo potest immutare ruris dispos tionem,cap. fi .de consuet.& hoc, cum esus carnium non si de substantialibus regulae,ita consuluit Dom. Card. vi r seri in il .c.cum ad monasterium, dc ira habes casum, quando monachi absque peccato comedunt carnes . Adde etiam dc alium, quando comestio fieret ex indulgentia Abbatis. d. caeum ad monasterium,ubi dicitur. Quamquam ex indulgentia possit Abbas nunc hos, nunc illos, prout necessitas postulauerit, aduocare. Tertius, quando essent itineranii tes satigati ex longo itinere, dc precipue cum non inuenerint aliquid aliud ad comedendum. facit tex. in cap. fi n. de sem. ieiuncilicet, te poenit. Quartus, si inuitentur a Principe, vel praefato, ita fructuosus Episcopus in cap.carnem,de consecr. lili. s. Quintus, si inonachus sit saetiis Episcopus, vel presbyter paro

chialis, ut dixit Card. in d.c.carnem, nume.7.& nos diximus in cap. praeced. nume. 29. Sextus, si monachus commore

tur cum Episcopo: quia debet se in cibis, bc vestibus consorinare cum illo, capit. i.& fi .dist. I. palla, dist. I 1.

ad esum carnium, lebet qualitatem seruare circa monachos, ut inquit tex. in d. c. in ad monasteri ut vers. nunc hos,

nunc illos, de hoc fit, ne si semper eosdem vocaret,oriretur forsan exinde discordia inter fratres, dc inuidia,argu. C. de bon. quae lib. .cum oportet, respCn. I. ante finem. Posset enim ex nimio sau re vitioste so alius scrupuloso corde moueri,arg. I 6. l.7 ap.decimas. Et iniquu. Est ex una societate alium consequi plus& alium minus, Epro socio, .verum,*.s cum tres, de argum. de consti. p.cum omnes, dc b. I. versic. quod si quis. Immo nec ita prouideretur necessitati, Minedia via placet,c.quaerenti, de Offic.deleg.dc aequitas,c. fin. le transactia 3 Decima. Licere in potestate sit Abbatis deficientibus peregrinis , dc hospitibus,vocare ad sua mensam quos vult de fratrib.ut habetur in reg.s6.Tamen hodie laudabiliter faciunt Abbates, consormare se in cibis cum alijs suis subditis in Resectorio, dc dormire in dormitorio: quia sic melius valent oculo intelligere

530쪽

Silentium quando relig. δα. Cap. X XI. 2 3 o

ligere quomodo se habeant omnia tam Irin ecclesia,quam inmensa, tam de die, quam de nocte. & p pter bonum ex I aplum,argumen.eius, quod not. in Clemen. ad nostrum, de censib. in verb si voluerint,& in capitimagnae, de voto: quia quod agitur a praelatis cito a si ditis trahitur in exemplum, tibi,& c.pricipue, I I.quaest.3.alias tot mortibus di-sni sunt,quot perniciosa exempla, & c. ita glo.in Extr vas electionis. vers.A batibus,decensibis

r Undecima. Abbas non debet esse uimis auarus, nec nimis austerus circamo rmchos,sicut nec monachus nimis delicatus , vel nimis importunus. argum.

ff. de pignor. ach. l si seruos pignoratos, in fi. Vnde si monachus debilis est, qui uti non potest communibus cibis, alias aegrotaret, I. distinct. capita non cogantur, debct Abbas illi prouidero docibo competenti absque seandalo alio

pulam, ut non possit digeri, ut nota in regula,ca' 9

SUMMARIUM

x Reuisiis quibus locis teneamin strua

re silent . 2 Conmtutumes pralatorum non omnes habent vim praeepti.

3 Religiosi quam cautelam debeant habere

in loquendo. 4 TaciIurnitas Pradicationis inpralato enpeccatum,ct in reui s. Pralatus malus P ibus nominibus v

ε Taciturnitas adicatoris quandoque noot peccatum 7 Praedicara qua debeant coram iniugnis. I Taciturna in in horu diuinis perflue=μ Iris inretigiosis en multum reprehensibilis. 9 Tac mitas in pereatarum consessione re

probatur.

O ciι motas mala est in veritatis dese - sume. Pradicatione verbi Dei quis scitur matiis modis indignus. Occultare veritarem euandoque sit cum peccato aliquando sine peccato.

Silentium quando religiosi teneantur obseruare.

Cap. X XI.

OC capitulumbreuiter explicabo per has Decisiones, quama fit ista

Tiosi in oratoriotidest

Orio,in quo Fratres simul comedunt, & dormitorio, in quo dormiunt,semper silantium seruare de Mnt pariter inelausim,iuxta text.in cap. m ad monasterium, s. in orat rio, de stata monach. & habetur in rese 2. cap ut post Completorium nemo loquatu P. Ex quo tex. nota laudabiles coesuetudines ecclesiarum approbandas, alias autem in melius commutandas, ut legitur,4 not. tr de constiti cap. um omnes, ad fi.Non tamen transgredientes humsmodi constitutiones, ut post Completorium nemo loquatur, peccat mortaliter. Non enim huiusmodit constitutiones habent vim praecepti, sicut nec praelatus statue aliquid, intendit semper ad peccatum mortale velle obligare transgre rem per praeceptum. Est autem praelatus quasi quaedam regula. animata, unde stultum esset putare, quod monachus frangens metium post Completotiuiri, peccaret, mortaliter . nisi sorte faceret contraptarcentum praelati, vel in contemptum regulae . ita dixit Car .incap.carnem,numero .de consecndisi. s. Secunda. Quando loquendi licentia religiosist datur,quq raro danda est, Vt habetur in reg. c.7.tunc caueant plus loquiquam oportet,vel inutilato, uersu perflue,de quibus non debet haberi sermo,vel cum non dccetrauia peccant 'e nialiter,in diei l incap. unum, ibi Turrec iuui inst.2 f.dist. 3 capsit r.

SEARCH

MENU NAVIGATION