De probis grammaticis scripsit Iulius Steup

131쪽

attribuerit an ex codico nune deperdito hauserit, dubitat, scd satis confidentor ad commentarium olim pleniorem rosori quae tu schol. Bern. ad ge. I, 403 atque in Serri codico Bumanni uno G ad go. I, 402 ad Probum reseruntur. Atquo in schol. Bem. h e logimus: 'noctuM avis lucis profuga. si innat post solis occasum, pluviam significat. Probus ait si in tectis vel in arboribus canat sero, serenitatem significat'. Quae non omnia ad Probum reserenda osse, sed Probi scholion indipore a verbis si in tectis' perspexit Hagenus schol. Bora. p. 720 qui vorba si canat post solis occasum pluviam significat' recto et Serviana noctua autem avis est lucifuga quae significat pluviam si cecinerit post solis occasum osse dicit et ois quae sequantur plano contraria. Plenius autem Probi scholion praebet Servi eodex Bumannianus G: 'Probus ait si in tectis vel arboribus altis canat Eoronitatem significat, si in foraminibus vel ramusculis stompestatemJ'. IIaoc igitur uiosio tanto opere cum commentari indole congruero visa sunt, ut non dubitaret ad eum olim pleniorem ea referre, nimirum quoniam hoo scholion ad rerum enarrationem pertinet Ad hane uutem etiam illud 'huno locum Probus quaerit' quod ad Aon. X, 18 Servius adnotat cs. p. 108 sq. necessario reserendum est, in ea enim adnotatione non est dubium quin Probus philosophiam attigerit: hano iratur disputationem simillimam fuisse consentaneum est ei quam in commentario ad col. VI, 3IIegimus es Ribbeckius proll. p. 145). Praetorea si recto Servi ad Aon. X, I 82 adnotationcm ad rerum geographicarum traei tionem rettuli, quartum habemus locum qui ad rerum onarrationem pertineat. Deniquo si ad Aon. VI, 782 do Olympo Probus quaesivit, ad Ter. Phorm. I, 1, 15 do initiandi more disputavi hare certo in confinio verborum tractationis utque rorum eXPlanationis versantur, quas omnino non prorsus divelli possupatoLEtiam quod nulla sors do singulis locis iudicia in his scholiis iuveniuntur, quod eum vetusto commentario parum congruere

unam originem ut meminit Probus et postea Iabi per varia loea et varias originos esso canesca quosdam qui ex hoc lante voluti eapita cladueantur tam tuam membra' quae qua fido dieta sint non magis ego audeo diiudieare quam Riesius i. e. aut Ribbeckius Proll. p. 146.

132쪽

dicit Biosius p. 15sq. , facile explicatur, si non integrum sodoxcerptum ot ad cortam rationem excerptum commontarium ex

stare statuimus; neque hoc argumentum Iliosius premero voluit. Eodem modo apparot non esse mirandum quod ea quae ex ullis testimoniis vel constat vel vori simile ost Probum in commentariis bucolicon et Morgicon adnotasse in hoo qui exstat eommentario desiderantur. Desunt autem Praetor adnotationem ad ge. III, 39l euius montionem facit Macrobius et adnotationem ad go. I,

402 vel 403 quam invonimus in selioliis Bornensibus et in Servi codico Bumanni uno G adnotatio ad oeL VI, 7 si cuius Servius montionem facit quaque usus videtur Gellius II, 6, 5 sqq. et adge. III, 5 atquo ad oes. III, 64 ct IX, 23 adnotationes quuo tantum coniecturis nituntur cs. supra P. III et p. 107 ').

Indo a p. 16 Riosius ex illsis adnotationibus studet demonstraro haec scholia non posse tribui primo p. Chr. sacculo, quo me eum sequi non necessarium csso puto, quippe qui in eiusmodi commentariis non ub robus ineptis atque consusis, sed ab utili-quao doctrinae vestigiis proficiscendum esse existimem. Num ut iam supra iudicavi Probi commentarium non minus misero interpolatum quam excorpium atque contractum osse ut Iah-nio atque Ribbeckio ita mihi est persuasum. Cotorum in hac disputatione do nonnullis robus Riesium paullo celerius iudicasse ostendit Ribbeckius i. c. p. 354. Non parvam autem doctrinam passim in his solioliis inveniri Iliosius concedit p. II. I 3. 27. 28, Quod cum neminem in his scholiis nominari qui Valerio Probo esset recontior utque magnam in his scholiis conspici doctrinam rectissimo O. Ιsinius statuerit, non est cur de fido eo-di eum atquo oditionis principis dubitemus. Quamquam hoc ego facile Biosio p. 29 sqq.) concedo non modo praonomon Marci quod in solo codico Vaticano logitur non videri fuisse in codice archetypo Bobiensi, sed otiam num nomen Valori in eo moritualdo posse dubitari: nam cum in editiono principe tantum Probi vetustissimi grammatici' legamus, Valeri nomen Egnatius in eo-

Is Ribbeckius proli. p. 164 etiam adfert adnotationem ad ecl. X, sis da scholita Berneusibiis cogitans, cum Wagii eri eouiecturam, qui Probi nomen ibi restituendum esse putaverat, p. 146 recte releeerit.

133쪽

dico suo non vi dotiar invenisse ' ; quod autem in catalogo librorum Bobi adservatorum decimo sacculo exarato Murator. un-tiqu. Ital. III p. 820) inveniuntur 'Vesorii Probi libri tres' non addito librorii in argumento, id ne mihi quidem impedire videtiir,

quominus Valeri nomen in illo eodice additum suissd negemus in. Iam quaeritur num quas de indolo atquo sorma commontariorum Valeri Probi minoris ex his selioliis quamvis sint contracta atque interpolata possint omet. Atque primum quidem ex hoc commentario ex quo praeclarao Valeri Probi eruditionis imaginem mento possumus concipere exquisita doctrina abundasse videmus Probi commentarios. Deindo ox doctissima illa ad oel. VI, 31 adnotationo apparot allogorica ratio no res mythologicas Probum osse interpretatum de qua re es Berghius annali. phili. I 86l p. 331 sqq. Quod ad sormam attinet, praemissu Ost commentario vita Vergili atque oodom modo postea Probi in Porsium commentario videbimus praemissam fuisse vitam Persi. Quamquam Riosius p. 25 vitam commentario Vorgiliano praemissam a Probo omnino abiudicandam et posterioris aetatis homini tribuendam censet qui ex memoria tantum narrans ot quasi dormitans vora salsaque stulto commiscuerit, atquo in hac quidem re Biosio soro adsensus ost Libbeckius i. c. p. 354 sq.; Sed ne hoc quidem Riesium roeto statuisse puto, sed missorsehoidio adsentiendum existimo, qui Suot. roll. p. 398 exeo tam atque inte polatam vitam esse coneodons tamen eam ad Probum Berytium resorro non dubitat, nisi quod do Bernio cogitari Posso nogo. Atque quam misero contracta atque docurtata vita sit, iam ex

203 Eti in tu istius libri titulo addita onim sunt haoo scholia Vorgilio ipsi et Servio tantum leguntur: 'sequitur Probi eolebris grainan ues . . . commentariolus', atque etiam in praefatione tantum Probi eommentariolum Egnatius haeo setiolia nominat es Keilio Praes. P. V. 213 H. Keilius gramm. Lait. IV p. VII adn. probabiliter statuit tres eodieos quorum in indire illo mentio fiat suisso Vindobonensem Isi quo continentvr libor do ultimis syllabis G molosunum et 'do eatholi eis Probi Vindobonensem II in quo insunt 'Valerii Probi do nomine' et Probi instituta artium Indo R p. II, 28 K. eum appendico, deniqua eodieem Rrchetypum Probi in bucollea et goortea eommentari. Itaque propter unum libellum qui inseriptus est 'Valerii Probi de nomine' Valeri nomen in indiee videtur additum.

134쪽

primis versibus satis apparot es. Boissorach. L c.), interpolatoris aurem'ea esso oportet quao in fino loguntur: 'quod et Sorvius Varus hoc restatur epigrammato' cet. Nam opigramma illud

resto Donato vidi Verg. p. 63, 12 R. p. 738, 38 ΗΜ. Sulpici

Carthaginiensis est, quamobrem et Reisserscheidius non poω tam quondam incognitum, sed commontatorom coluberrimum Servium intollogendum osso recto suspicatus est et O. Ialinius Varus' in Maurus' mutando totum locum egregio emendavit. Itaquo interpolator hos versus ex Servi commontario addidit, cui sero adiuncta orat Donati vita Vergili η δ).-Λceodit quod hanc vitam librariorum culpa habomus mi soro corruptam: inter verba Aeneida ingressus bello Cantabrieo' et verba hoo quoquo ingenti industria' lacunam statuendam osso Keilius perspexit; praeterea miserrimo corrupta sunt quae leguntur p. 1, 4 sqq. Κ.52, 8 sqq. B.: 'sed cum iam summis oloquentiao doctoribus vacaret, in bolli civilis tempora incidit quod Λugustus advorsus Antonium gessit primumquo bellum veteranis post Mutino opostea rostitutus beneficio Alpheni Vari' eot. Ubi vorbis 'primum quo ... Vari' ceti corruptolam circumscribi ratus Riosius p. 24 in priorum verborum temporum porturbationem invellitur. Sod num recto Riosius ot alii ad verba cum iam ... gessit' corruptelam non pertinero statuo int, valde mihi videtur posis dubitari. Atquo si audacius agore liceret, sic sero hic locus posset

eonstituit 'in bolli civilis se. Caosaris ot Pompei) tempora inei dit, post Mutinenso primum quo bellum quod Augustus adversus

22 sulpici Apollinaris versiis ex eis quao supra de Galli viis disputavi apparet non potuisse adforet a Suetonio. Itaqua roeto Reiffersetieidris p. 40 I vitam quidem Suetoni nos habere, sed retractatam illam Donati eurastatuit, quam sententiam frustra impugnavit Riosius p. 24 adn. 23) Reifferaeheidius p. 39s vitam quae Servi la tu Aeneidem commonistariis praemissa est negavit Servi esse, veram antem servi vitam ex qua interpolator vllae Probianae opigramma illud sumpsisset amissam esse statuiti Sed Reifferseheldi eausas refutavit H. Bagonus schol. Bem. p. 68s n. qui non recto illum Thilonis auctoritatem secutum Servianam vitam in antiquis servi mdicibus exstare negassa atque ea Verba quas Reifferscholdius aperta noviciae originis indicta esse censuerat in multis eodlei a d esse ostenditi Dis lI, Gl

135쪽

i 22

Antonium gessi triveteranis ita ut hie intoreiderint montio belli.Philippensis atquo altera veteranorum commemoratio . postea restitutus' ceti Sed hoc certo apparot hune locum nonseobstaro quominus ex Probi Valori vita ea quae in commo tario do Vergili vita legimus excerpta esse existimemus; nihil

enim est cur excerptorem neclegenter egisse non possimus si tuere. Praetorea Iliosius p. 25 vitam commentario praemissam propterea ex Probi commoutario haustam esse negandum censet,

quia in Donati vita Vergili quac essot Suotoni vita nulla huius . vitae ratio osset habita, quod duabus ex rebus effici volt. Primum enim do patro Vergili in Suotoni vita haeo tradi quom quidam opificem figulum, plures Magi cuiusdam viatoris initio mercennarium, mox ob industriam generum tradiderunt', in Probi vita quas vocetur Vergili patrem appellari rusticum, quod Suetonium, si ei compertum fuisset, ex more suo non suisse inciturum. Sed quomodo quae in vita Probiana legimus pugnent

cum ea sententia quam plures Secutos osso Donatus tradit, Ogo prorsus non video: nam cum Vorgilius nasceretur, non est dubium quin pater eius iam agrum posscderit; orat igitur re veratum rusticus, quo etiam apium curatio do qua Donatus tradit pertinet. Deinde Riosius adsori secundum Donati vitam p. 57, 12 R. p. 73b, Ia H.) Vergilium possedisse propo ceutica sestertium ex liberalitatibus amicorum, cuius famae quasi per nebulam recordatum Probum personatum dicere 'ab Augusto usque ad sestertium contios honestatim est'. Sed ego hac re adeo non Biosi sententiam iuvari puto, ut inde quod, cum Donatus volSuetonius univorso de amicis loquatur, in Probi vita docurtata Augustus nominatur, in plena Probi vita amicos illos enumeratos fuisse omelam atque ex horum numero excerptorem unum arripuisse Augustum, ut a mutius res exposita suerit in vita plena

24 Oetavianum bino Mutinensi votoranos ad arma revocatos inversus Antonium duxisse tradunt Suet. OeL I0 Flor. II, Ib, 4 Cassius Dio 4b, I 2 - Similis cotis io mihi inesse videtur in eis quae p. 10, II sqq. Ioguntur: 'proprium in Vergilio est ut nihil magnum sua auctoritata confirmet, sed aut a M is aeceptum dieat aut adini riit,ile samao tribuat' quas sortasse aie sunt scribenda: '- ut nihil magnum aut admirabilo sua auetoritate confirmet, sod aut a Musis ac pium dieat aut famae tribuat'.

136쪽

quam in Suotoni vita. Eodem modo in Probi vita acturato im dicatur quantum Andos afuerint a Mantua, in Donati vita tantum non procul amisso dicuntur. Itaque nihil est cur negomus vitam Vergili Probi commentario praemissam do Valeri Probi

minoris vita excerptam emo. tritam soquitur de bucolicorum origine disputatio p. 2, 8 - 4, 19 K. Hanc mesius p. 2b haud expertori esse eruditionis concedit: hio enim melius fontes a seriptoro commentari esse inspectos. Ssed ex omnibus quas disputari apparem puto nou cumscriptore bonis sontibus uso, sed cum excorpiora commentariorum Valeri Probi minoris praestantium nobis rem esse. Excerptori tribuendum est quod p. 2, II Xerxes ad Marathonem victus dicitur es. Riosius p. 23 ot quod ubi do tortia do origine bueolicorum opinione agitur ipsa causa undo bucolica orta sint prorsus omittitur os. Blesius p. 26 . Iam do duabus certe prioribus opinionibus prorsus similiter exposuit Diomedes p. 486, 7 - 487, 10 Κ.; qui cum in fino dieat 'putant intem quidam hoc genus carminis primum Daphnim conposuisse, deinde alios conplures inter quos Theocritum Syracusanum quem noster imitatur', oum ex Vergili commentario aliquo haec hausisse recto perspexserunt Mifferscheidius Suet. roll. p. 379 et Ribbeckius i. o. p. 3bb. Itaque verisimilo est ea quas Diomodes tradit non minus quam ea quas in commentario Vergiliano qui exstat logimus ex Valori Probi commenturio exeorpta esso. Nam etiam do Theocriti imitatione in pleno commentario copiosius disputatum suisso ex eis quae disputationem do bucolicorum origine secuntur colligi licet: sequitur enim p. 4, 20 sqq. Κ. observatio do differentia metrica bucolicorum Theocriti et Vergili, quae rursus misero contrucis est, deinde p. 4, 23 sqq. demonstratur Tlieocritum in componendis bucolicis eo admodum adiutum emo, quod peculiari dialecto uti potuerit, quod Vergilio non contigerit, atque do bucolicorum genere dicendi exponitur. Sequitur p. 5, 22 sqq. eausas cur Vorgilius bucolica scripso it explicatio, in qua parte murissima invonitur consusio: nam cum p. I, 12 et 7, 8 duodetriginta annos natus Vorgilius dicatur bucolica edidisso, post bollum Actiacum

ab) Etiam alias quasdam partes Diomedis do poematis disputationis adeommentarios Vergilianos revocandas videri infra videbimus. δι

137쪽

bueolim seripta esse hic legimus es. Riesius p. 23. Tamen non videtur opus osso hanc partem o Valeri Probi commentario excerptam esse negari, quamquam Bibbochius L o. p. 355 do h quoquo parte desperat. Neque enim mihi ita valdo mirandum videtur excerptorem Philippenso bellum vol Mutinense vel Poru sinum quorum omnium fortasse aliqua ratione mentio facta orat confudisso eum Actiaco bollo. Eodem modo roliqui qui in hac disputations iuveniuntur errores non intollogo cur non possint tribui Valori Probi minoris commentari Oxcerptori neclegenti. Noquo magis ea quae p. 6, 9 sqq. de ordine eclogarum et p. 6, 21 sqq. do pronuntiationc eurum cxponuntur mihi persuadoro possum non potuisse excerpi ox Valeri Probi minoris commentario. Dcindo do Udro ot Meliboeo, doniquo do tribus poesisgoneribus cs. Diom. p. 482, 14 sqq. disputatur, quarum expositionum altera in Probi commentario integro fortasso antecessit priorem quae primae eclogae enarrationi ipsi videtur suisso pr

missa. In hac parto illud tantum Iliosius p. 26 vituperaro potuit, quod TitΠus ex Libyca lingua, non ut apud Servium ex

Laconica derivaretur. - Quod si recto in tota praelationo Va-lori Probi minoris vostigia agnovi, easdem sero res Probum in commentariis suis officitur considerasso quas in enarrandis seriptoribus considerandas esso Servius in praes comm. in Aeneidem in. dieit, qui adfert poetae vitam. titulum oporis, qualitatem ea minis, scribontis intonsionem, numerum librorum, ordinem librorum, explanationem. Atquo has septem res non modo Servius deinde porsequitur, sed codem modo Donatus bucolicorum commentario cuius initium sorvatum est persecutus ost β). Cotorum in ea re Valerium Probum Graecos commentatores secutum se pateti Iam quod ad onarration m ipsam attinet ox his quas ox- stant soholiis Vergilianis ridomus quaestiones uberrimas commentariis suis inscruisso Valeriam Probum minorem, nam una ad ML VI, 31 adnotatio in qua praeclarum απορίας et λυσεως

26) Tantuin in tortia re Donati ratio paullum a Servio diserepat, eum tam potiat non qualitatem earminis, se t eausam nutuo in pn quaeri solerectent, undo earmen ortum sit et quare hoe potissimum sibi ad seribendum Poeta Praesumpserit.

138쪽

exemplum habemus plus quam sextam partem totius commentari obtinet. Sed no haec quidem tota sorvula est, quamquamus additamentis quid m caret '); nam duarum quaestiouum quas sibi scriptor proponit solvendas, prior non attingitur. Siconina adnotatio incipit: 'haesonus brevitor - liaec utrum ad

solam celogam AOxtam an Otiam ad Omnos quae antis edunt peditiuoant dubium videtur -, nunc, ut omnis quaestio tradietur,quaoritur an poeta quattuor solis ot his - hace sto indonturomendanda: quattuor solis his - an omnibus principia rorum conventro confirmos, tuno deinde Ru revolutis super indum m. sensibus paria Poreurrat an vero diversa confundat'. Versus

Vorgili autom sunt: 'Namque canebat Silenus , uti magnum per

inano coacta Semina tonariimque animaequo uarisque fuissent

Et liquidi simul ignis; ut his Oxordia primis Omnia et ipso tenor

mundi concreverit orbis' coi. Iam prooemi loco pracmittitur disputatio do Vergili consuetudino nillil magni sua auctoritato confirmandi, deinde p. 10, 30 statim leguntur vorta: 'omnem igitur hanc rerum ualuino sormam tenui primum et inani mole dispersam refert in quattuor elementa concretam ot ox his omnia oggo postea omMata', post quac de plillosophis disputatur qui quattuor olomenta esse statuerint, dum p. 13, 25 ad alteram qua stionom i. o. similium loeorum tractationem transitur, cui P. 20, 20 sqq. tamquam Epilogus additur disputatio do eis quivol terna vel bina vol singula elementa osse existimaverint. De priore igitur quaosti ono illa omnino non disputatur. Transeo ad Valori Probi minoris Porsi commentarium. IuPersium Valerium Probum minorum composuisso commentarios

colligitur Ox titillo vitae: ' vita Α. Porsii Flacci de commontario Probi Valerii sublata', ad quem diu prorsus noclectum, ita ut Suetonio foro vita tribuoretur, primus animum attondit O. Iahuius proli. Pors. p. CXXXII, qui do Ualori Probi Boryssi commentario putavit cogitandum esse. I ni sententiam secuti sunt

27) Miror Κεilitum p. 13 ta tum verba 'hic Anaxagoras . . . . come V. 10 133 uneta Appositis damnasso, eum quae seeuntur 'hie principium omnium sensum faeli' post verba 'Anaxagoras quattuor elementis consututis reetoram adiungit siva spiritum sive deum sive mentem per quem haee quattuor rogantur' non inagis videantur posse ferri.

139쪽

Borni diar. ant. stud. 18 5 p. 124 sq. ef. p. 129 sqq. st Rei fors hoidius Suot. rod. p. 34 4 sqq. , Osannus proli. ad Cornut. p. LXIX sq. do Probo iunioro quodam cogitare maluit. Iam Hs fio ex nostra ration o commentarius Persi tribui ncquit, quominus Probo minori tribuatur, nillil Ost quod prohibint. D ctissimum Onim fuisse vitae s :riptorem uoque ita longe remotum a Porsi ipsius actato D. Iulinius domonstravit. Quod a tom sublata do Probi commentario vita dicitur, id Ialinius propter porturbatam intac qiuilona nunc habemus condicionem ita Oxplicandum osso existimavit, ut Ox divorsis Probi adnotationibus vita osset congesta, sed rectius Berctius i. o. p. 125 contulit vilao Thucydidino inscriptionem: Μαρκελλινου ἐκ των εἰς Θουκυδέδην σχολίων περὶ του βίου αυτου Θουκυδίδου και τῆς του λογου ἰδέας es. Reiffersch. p. 396. Itaque ut commentario Vedigiti vita V mili ita I'ersiano commentario praemissa orat vita Persi, at tuo ut Vergili vitam Probianam ita Persi vitam non habemus nisi misero Oxeo tam atque intorpolatam es. Burghius i. c. ut Reisso cheidius p. 396 sqq. Praetor vitam vero Porsinittit oxstat quod ad Porsianum I alori Probi minoris commontarium perto resurri possit, quamquam probabiliter O. Inlinius prolli. Pors. p. CLII sqq. cf. ed. n. I 868 p. 3) antiquao doctri-Dao vestigia quae in Cornuti commontario inveuiuntur potissi

tus ost; nam nomon illud Cornuti quod commentarius pino se sciet, quamquam in codicibus otiam additur nomon Annaoi, non ad plutosophum ot Persi pira eptorem, sod ad norat p. Chr. Ruc-stuli hominem porti noro mihi quidem Ialinius videtur domonstrasso ε . Sed do singulis adinotationibus iudiearo difficile os

28) Ialitii sentetitiam impugnaverunt Osannus proli. ad Corn. p. LXV sqq. Et C. Fr. Hormannus in analectis ile aetate et usu s hol. Pers. ind. schol. Gou. sem. Rest. 184 6 eins schedi ma de seliol Ioen. genera deteriorO ind. Mhol. Gott. sem. κesti 184s . Atqua quae Osannus eontra dixit Iovia sunt. IIormannus qui eum Osanno nonaeu quod commentum Poeso fert ad Persi praeceptorem ni primum satirarum eius commentatoremita reserendum esse existimavit, ut sortasse laetnia aliqua commentari ei etiamnune haesisse putaretur, duas potissimum res adversus Ialini sententiam attulit, Priinuan diserepantiam actoliorum Peraianorum Cornuti et seh liorem Iuvenalimoram qui sub eodem nomine serrontur . sed eam rem

140쪽

pracsortim cum fortasso etiam Heleuius Acroti in Persium scripserit dommentarium os. Ialin. p. CLVIII sq. ot Od. a. I 868 p. 3 quom sub finem fore saeculi alteriug p. Chr. fuisso Sehoumuollori do Plini libris gramin. p. 32ὶ domonstravit. Cotorum Acronis auctoritatem in Probi alicuius in Porsium commentariis uill sibi tam osso testatur I. Parrhasius in opistula quao invenitur in Gotori Lamp. I p. 735 es. Ialui. p. CLVII sq. , his usus orbis: 'Incidi in Probi grammatici commoniarios in primam Porsit Saulam, non illos, qui Cornuti nomino circumsinruntur et quoη Heriuolaus ut Probi citat II casti g. in Plin. in verbo Barba. sed ullos longo maiori cura ac ingenio compositos. In iis ita seriptum logimus: Curus Aeroni proprie dicere videtur, quae si utiliter exercentur, virtutis locum obtinent, si insuper Pacuum desidiae. Ex quibus apparet Acronem Probo fuisse Volustiorem'. Do quibus verbis quid statuondum sit, difficile est dictu, sed licol omnia vera sint, corto multo vidi tur osso satius Parrhasium Valeri Probi minoris commentarium interpolatum involiis se statuero quam cum Osanno l. c. p. LXX de altero quodam commontatore Probo incognito coraturo. Atque Valeri Probi eommentarium diu exstitisso ut statuamus, sortasse

otiam illud aliquid saeit, quod otiam ad scholia Iuvenaliana

Probi nomon pervenit. Iuvenalis satiras a Vesorio Probo minoro non potuisso onarrari indu putes, quod Iuvenalis etiam porpartem Hadriani imperi non ita parvam videtur Vixisse: nam anno I 27 eum etiam in vivis fuisse satis compertum est; tum

optime Ialinius ita explicavit, ut in Persio en udo antiqui, seboliti Corau-

tuin usum esse statuoret; atque similitudinatu inter utraqua seliolia tutar-eodere ne uermannus quidem negavit, sed miro modo Persiani commenti eruditionem et diligentiam quamvis insolici sue essu Iuvenalis scholiorum scriptorem imitari studuisse statuit. Deinde Ilomi annus Isidorem eommontario Persi auo usum esse statuit, cum Iahnius Isidoro Cornutum usum es e censuisset. Duo autem maxime contra Hemannum laesunt, Primis quod

do Annaei Cornuti philosophi in Persium commentariis nihil est traditum aliud enim est carmen ut edi possit emendare, aliud enarraro - , deinde quod eo differt hie commentarius ab aliis quod maxima pars selioliorum ad

unum reserenda est auetorem eumque satis recentis aetatis, inius nomen quo

modo evanescere atque Annaei Cornuti nomine permutari potuerit non satis intellegitur.