장음표시 사용
161쪽
in quivi Probi nomitiis inscripta emo ut catholica, artem Vaticatium. libollum do nomino. dii forentius i composita osse dixit, rationem Muam ita mutavit. ut in Flookoisoni ann. phili. vol. 95 I 867li. 638 Mi l .. ubi do Contχoli commontatio no exi-timavit, ita statuat, quomitius libros Probi Domino inscriptos quos patini r colitioris osse uotuti A ri eontiori ouidam Probo tribi inmug. illud obstiiro quod non oldom iribui poΑΑint;'ob qitain rom suspitio- noni ultro nam i rem uobiμ ομμο eum nomino votoris grammatici, tui p tortori A notatig hominibu pro cimininatista ipsa suerit oui usquo nomon artigraptii olium Ois pra 'ponoro conμuovorint ipsorum libris, quibus cum pia otiis olu- donlinunia morint pauca ianium vol aduo iiiiiii: iam si etiam domonstrari possit re vera qua am in his libri 'ino se quao cum Valeri Probi pinoeeptis ab alii κ truditis Ponvoniani. Dam Do habere voritatoria, quae iuhi- robus omnino poς-il contingDrex η': neque quidquam iam Sso cur. quo quemquo librum tempore seriptum vori imito sit. Probutii quondam ei reum spicianius. cui eum tribitamus. Aod nomen Probi ubi quo ad celoborrimum grammaticum ii coro rosereo: ut quo catholicis ot de nomine Dagmonto verisimilo esse
Probi nomen id 'o tribui, quia Probi Valeri it Aius libris auctor u i sint. arii ci d0 difforentiis libollo idoo tantum videri pra positum. ut doetrina grammati ea signifiearetur nur gur B Zeichnui ix grammati selior ololirAamhoit '). Itaque alia atqueant Da nune ratione Κ0iliu A Probi nomon eatholicis arti de nomine fragmonto difforentiis pruopositum Oxplicat ot in arto et in disso nitis nihil in si, eone it quod ad Valerium Probum roserri po-sit δη). sum liano novam Κὐili ratiotioni, ad quam magis
I 23 Qui l ex liae re essetatur ego proreus nori video; nam si hanc quam Κoillus Uou sequimur ratiotiem, omnino nillil iii toro,t utrum quao inliis libris togulitnr colivolitant eum κliorii in testimonii, ii oeno. Sed de totare postea dicam 13 In commentatione de M valerio Probo grammati eo p. 9s milius ita do Arta Vatieana iudieavit: 'quamquam ne in hoe quidem libro nomino Probi alium atque veterem Iuliui Ilorytium grammatieum si ineari puto. aeque cRMam e e video eur recentem eiusdem nominis grammati eum fuissedleam, tamen in tali quidem libro praeter ipsum nomen quid ex illius do-etrina relietiim sit vix dici potest. neque Reeuratius ea de re quaerore multum litterest', tu praelatione autem volumini quarti grammatiooruin P. XXIXr
162쪽
probandam p. 643 librorum grammaticorum qui Horodiani nomino utuntur montionem facit, Probum Borytium tamquam Uorodianum Latinum scisso iudientis, ut sucilo pomimus renatare. illud sudit quod Probi oatholicorum liber qui sertur prorsus idem libor ost at tuo Claudi Saeordotis liber altor i. o. non uni Probo.sod otiam Sacerdoti tribuitur. M. Claudi Meordotis artium grammati inrum libros duos me leo Vindobonon si Is olim Bobionsi, quo otiam catholica Probi quao soriantur continentur, a. 183 7 initio malectorum suorum editarunt Euillioliems st Eichonseidius. Prsoris libri, oum duo primi codicis quatore tonos dosint. pars satis magna interdidit atque alterius otiam libri ciuia initium tum modia quaedam pars - intoreidit enim quatorii io quintus. - dosidoratur; inscriptiones igitur non Oxstant, sta subseriptionem prior liber hauo habot: M. Claudi Meordotis artium grammaticarum)solieitor'. altor libor huno: M. Claudi Nacordotis artium grammaticarum lib. II. explieit seIicitor. seriptori vita. legenti solidita'. Priore libro Oxtremo do singulis libris linoo logimus: 'hucusqno artium grammaticarum socimus instituta, de catholicis vero nominum et Vorborum latius Oxponomo'. Aliorum autem librum mire eo n- sentire eum Probi catholicis qiine seruntur iam oditores Vindobonenses s. p. D animadvorterunt, neque Voro accuratius quaenam intor hos libros intoro oret ratio qua ivorunt. Do qua re postea variau sunt prolatae sententiae. OsannuA Onim symb. II, 299 sqq. Probum a Sacerdotis expilatum osse statuit, contra Centaelius Abnub. erit. p. 28 sqq. Sacerdotem a Probo oxpilatumst o studuit demonstrare; Κoilius, postquam olim miro modo hanc quoquo quaestionum prorsus neglexit, nisi quod praesp. XXIIII verbis Claudius Saeirdos .... qui iritholica integra in suum librum transtulit' brevissimo se cum Osanno'consev tiro indieavit, nunc l. o. p. 640sq. do communi sonto cogit dum sesso sexistimat. Atquo sic otiam excusaro studet Κoilius' nique quamvis pauca in tali libro Rd vetorem doctrinam roserri possint. tamon ni salior et in doctrIna gram natim quam hie scriptor sequitur ot in nonnullis quaestionibus eum iis quae de usu extremas aetatis exposita sunt eoniunctis Vosticia quaedam antiquioris auctoris quem seeutus est adparent' ef. - qune ex P. XXX supra adseripsi p. 140 sq.
163쪽
quod in Probi catholicis omendandis parum usus est Meer doto x . . Sod Mili do Saherdoto ot catholicorum in toro sententiam foret non posso paret; nam quomodo tandem fieri potest
ut duo oxcerptores aut ad verbum aut foro si verbum conse
tiant 8 Quod senim in utroquo libri Oxsmplo inventuutur quas in
altero desint, indo nihil aliud officitur quam utrumque Oxemplum osso lacunosum et interpolatum. Iam no reteruol quidem quas memoravi sontentiao mihi probari posse videntur, sed motissimo Spengelium l. c. p. 493 dixisso puto, hoc tantum quaeri nimii Probus catholicorum scriptor sit an Sacerdos, nullo enim pacto ficti potuisso ut alter alteram l1oo modo prorsus inauditore Llaret Omnis autom dubitatio quomodo sit statuondum tum
spero foro ut Manos ut, si Probi catholicis quae feruntur Mi cerdotis urtium grammaticarum libro alteri etiam pormultas coraruptolais utquo ritia comminia osse ostendero. Haec enim rem
14 Keilius p. 641 tantum ad librarioruin, non ad excorpioris vitia lotilenda so ait uti volutabe Sacordolo. Sod quomodo ea quae Sae. II, 2 legimus 'b littera nullii iti ilomeli repperi terminatum; qui invenerit, et decli-uationem demonstret , quae in Probi codico non inventutitur ueque ila Sacerdotis eodico Invoniri Keilius eommemoravit, ab altero excerptore Omitti potuerint squidem prorans non video, praesertim enm p. 7, 3 In Probi codice gravissima inveniatur eonfusio. Prorsus autem mirum est quin P. 27, s sqq. haee Keilius seripsit ' hoc tamen teneamus quod omnin nominans terminata tis saetulit genetivo exceptis duobus quao tis saetunt hi dis, frons frondis et frons isontis, letis tendis et lentis. luidam Duritit haec lentis debero diei et haee Iendl- , sed orrant, quia tion inveni hue syllaba uomen aliquod torminarum', quasi dis ot tis una ossent syllaba et quasi doliis syllabis non p. 21, 22 et 2s, Is esset expositum et quasi cum statim equatur sylIaba ques non desideraremus syllabam quas, eum Sacerdos euius scripturam Keilius rursus non commemoravit p. bl exhibeat: '- sed erranti quas: hae syllaba nulla nomina repperi terminata'. Quam saetio enim quia Et quas per compendia scripta permutari potuerint vix opus est ma adferre. - Levius iust quod p. 37. 33 apud Keilium logimiis: ' x y arhas litteras ante uo positas vorba rogere non inveni' ubi Saeordotis eodex hoc quoque Ioeo a Keilio prorsus laeelectus recte praebesti: 'u x y n' cet. 15ὶ Iii liae re ite id quidem neelegendum ast Wonisellum de Probo artis. p. II haud ita multo post quam a Sacerdote sit editus eatholieon libro consulto atquo per doliun nomen Probi reeentioris praepositum esse statuere, eum Osannus ut evitaret liane disti ultatem nou parvom tompus inter Probum recentiorem atque Sacerdotem putaverit interruisse.
164쪽
ueque explicari potest, si copiogio rein librum duos ex Ῥιor epitomastie statuimus - quomodo enim si iam in sonio haoc vilia fuerunt utrumque potuerunt sugero: - noque si alterum ab auoro expilatum osse putamus, uisi aut Probum aut Sacordorem stultissimum fuisso statuimus. Illud igitur si probavero, non iam nobis ros erit oum duobus Acriptoribus, sed cum duobus ii M scriptoris coeli stibus. Atquo corruptolas quasdam Probo qui surtur est Meerdoti m communὐκ vidit iam KOilius i. o. p. si 40, sod nequo quid- quum Θx ou ro Oflocit nequo omnino uecuratiuR in eam inquisivit; unum enim attulit lovum, qui sano valde est memorabilis.
Nam Prob. 10, 5 sqq. et Sae. II, 17 haec legimus: 'go finitas omnia' add. Sao. o in i mutent co inmutant' Prob. go notivo in genetivo casu' Sac. DOcusse Ost si si ut generis seminini cui geucris sint fum.' Sac.), virgo virgini ου, Carthago Carali in is, uligo uliginis. cxcipitur ununi quod in genetivo auto uis μ3 llabam syllaba u. o producta torminatur ut goueris est masculini, ligo ligoni Acut ligo ligo uis' Sau. cf. Prob. G, 15. 10, 3. 13, 36. I 4, 2I. 2I, ,13
instrumonium rusticum haec duo vorba dosuut apud Sae., KDiliadnotatio ' rusticum mango latinum H ot Saol pariun est a curata mango Latiuum non ost sicut arbitror' add. Sac. nam umbagυς et compages nominativo utriusquo numeri doclinantur sicut strageκ' cet. Cum verba maugo Latitium uoti ost' prorsus si ut mira, Pulsellius scripsit 'ambago Latiuum non est', cuius rationem editorus Vindobonoiisses et Koilius ita sunt Meuti, ut posi mango' quod glossema osRe putavorunt intercidisse Atatu serunt ambago'; sod exspectamus potius ambago barbarismus Oa' quam
ambago Latinum non est' ut 15, 8 legimus quidam dicunt hilard ero diei, sod barbarismus est' cf. 26, 19 φ 30 , nam quod Latinum non est, huic scriptori est peregrinum, id est i mostumvol barbarum i β). Ita tuo ut aut a 'nam Dido εἰ ra eum Osi'
legimus l0, 3 S lo , ita hoc loco Graeei nominis scriptor Loii
mentionem, Gra in Onim omnia produci an tua dixerat 9, 333 13 . Itaque scripsit - rusticum. Argo Latinum lion ost' uet.
. 16 CL I4, 34 'nam Cluilybes Latiiiuui nou odi ι' De voce peregrinus cc o, 30 1. 10, 20. 15. 1. 28, 22 g 47. Do voce barbarus es. 8. 28 Et
165쪽
Vitium inde natum ost quod m littora prave est dupli data; nimirum in codico Sacerdotis verba instrum tum rusticum' ut supervacanea sunt omissa: talia inopius invenimus. Apparet autem huius scriptumo vitioino communis uuam misse oportere originoin i 73. lam age addamus primum nonnullas laeun , deinde aliquot luterpolationis, doniquo nonnullas aliuη generis corruptelas. Prob. p. 25, 20 Sao. ' 20 do nominibus Umocis nos syllaba torminatis legimus: 'Graeca vero tunc primao orunt declinationisnpud Latinos capud nos' Sac. i 8 3, si apud Graocos ου secerint genetivo ut om. Sae 3 Hostanos Oat ου huius Hostanao, Λημοσθέ - ρος Aημοσθενους huius Demosthonis Oσtανης πιστανου hio Ho- vitanis huius Hostanao, lite Dumosthones huius Domosthonis 'Sao. ': hoc loco non potost dubitari, qnin post vorbitin genetiva' inlesroiderint vorba tunc tertias apud nos, gi apud illos ους secerint genetivo ' η . - Prob. 30, s Sac. 6 57 logimus: 'hio quaestus adquisitio om. Sao. huius quaestus, si participium sit huius quaesti, si non sacions 's erit' Sao.) aliud genus huius
qua stus: Vergilius quaestuque cruentus'. Haec aperto corrupta fiunt, unusquisquo enim vi dot scriptorem Iibri stiam quaestus' ot' quoAtus' Miunxisse, intorsit dorunt igitur auto vorta si participium sit' verba 'hio questus' atque quaosti' quasstus' qua fu- quo' malo pro 'quosti' 'quostus' questuquo' scripta sunt. Atqui sic locum restituit Milius. Habomus igitur itorum lacunam communem. Adnotandum autem est iterum in Saeordotis codico
nos inuontro verbiun deletum adquisitio) quod quin vorum sit dubitari noqueat q): is qui dolovit prorsus non vidit scriptorem
17) Partieula nam saepius ita invenitur apud hune seriptorom ut novom aliquid inseratur es. 10, 3 lII. 13, I. 14, 34. 183 Η- rectius videtur es. 9, 16 I 11. ubi 'Latino' quod apud Probum legitur glossema videtur, et 27, 31 s 43. 29, 10 g 51. Is) Similitor iudieavemini oditores Vindobononses Κoilius dimeultatem
20, Eodem modo si 56 es. p. 30, 33 omissum ost orogatio', at non paullo post p. 30, 5 'aeceptus' csignificans' quod apud Probum logitur sortasse glossema astin aut 'tuniea Veneris' aut 'pugilum' p. 3o, II 57, cf. p. 29, 20 'hie strius huius arti angustus quod redditur', quod quia non intellegebatur, Sae. bl legimus 'hic artus huius arti, angustus angusti';
166쪽
F qiuaestus' ot iluestus' voluisso discornoro. - Ρrob. 33, 23 Sae. φ 98 logimus. 'per singulas litteras primas personae verbi verbi personas ' Sao. doceamus secundam personam personam gocundam' Sao. eiusdem temporis coiusdom modi tomporis' Sac.) pra torui perlaeti ot modi imperatisi temporia praesontis socundam.
personam'. Hunc locum lacunosum osse vidit Keilius neque . ulla do ea re potest osso dubitatio. Reeto otiam Milius grammaticum voluisse Videri statuit:. 'doceamus secundam perforam. smodi indicativi temporis praesentis et primam personamJ α -- dem modi temporin praetori ti porlaeti' ept.
Iam ut intor lationos nonnullas communes adseram, Prob.
tuniea Vonoris huius caesti, hic inestiis pugilum huius caestus; milius quid siquis eaestus ipsius Herculis pro e Herculisadd. Sae. . et orthographia distant Ot declinatione. orgo omniasti faciunt gonotivo excopiis quattuor oestus aestus quaeAtuηquaorolla sita Probus; 'quaostus aestus in tus quorolla' Sao. '. Miror etiam Keilium scripsisso fhio emtus ... huius eosti'; nam ost 'ost tunica Vonoris, caestus pugilum, ut anim habuimus qua tus et questus, ita hoc loco duo habomus nomino, non unum quod si sti et stus faciat. Pates igitur scriptorem non discrevisso haeo nomina, Rod utramque rem aut oestum aut quod magis ost verisimile caestum appellasso; quod si ost, orba ot orthographia distant et declination ' appares osso glossema. Sed etiam orba ergo ... querella' interpolatoris sunt, prorsus enim sunt inepta atque pugnant eum verbis 'non sit,ientia saliud genus) quartas erunt declinationis' t. p. 30, 7 cf. Sac.; sunt autem haec orba Votus glossema, nam is qui sa in torposuit in-vonit etiam quaestus ot questus scriptura diseruta, nam quisl-tuor illa nomina nocesse est so aestufi quaestus questus - stus, nam alia quartao dsclinationis nomina non sunt commo-
paullo post 29, 2I pro 'artus membra' Sae. habet 'arrus id est membr 'quod aperto est interpolatum. 21ὶ Keilius edidit iis, Pulsehius D. Miram Keili seripturam utrum typothstae tribuam an Keillo ipsi dubito. Typothetae tribuendum est p. 25, 3 'neutro' pro 'neutra'.
167쪽
morata'- Prob. 28, 27 8ae. 3 18 legimus: 'insons insontis: sic Horatius. sons vero a Id. Sae. non legi. Sallustius numero plurali utrumque ιnsontis,sis usi sontis'. Apparet liaco interso pugnam atquc verba 'Sallustius . . . sontis' glossema esse commvno β). - Prob. 39, 28 Mo. I79 haee inveniuntur verba: 'or syllaba torminata sive pura si vo vocali vel cons nunte consonanti'. e.) prauo ento'. t. , ubi putet seri bondum osso aut 'sive Pura rivo consonanto prae donis' aut 'sivo vocali sive consonanto praecedonto'. - Prob. 38, 24 Sue. I67logimus: 'aut i sec. 1aeit go tortiae correptae ut tango tetigi otin principio syllabam adiecit M. adicit' ut inac. 'sicut j pungo pupugi pango pepigi d. 'pungo pango pupugi pepigi' '. Hoelota verba fui lango toti gi' additamentum osse nomo nou ridet. - Prob. 36, 17 logimus: nam infinitum modum porsectum Terentius posuit: parere his diritius'. o. I38: 'nam infinitum porpetuum modum Terentius posuit'. t. Hoc loco aut infinitum' aut 'porpotuum' - uam 'perseetum' quod in Probi codico Iogitur putot corruptum osso ox 'perpetuum' -- glossema su apparet . .
Transeamus ad alia vitia: Prob. 27, 29 liaso legimus: 'ros omnia produruntur ot sunt toruao dcclinationis, ris faciunt gΘ-notivo. mouosyllabum ris facit ros roria. Graeca sucundum rationem suam, si apud illos ος, apud nos is' uos. Suo. S 43 exhibet: 'ros finita omnia produeuutur ot sunt tertiae declinationis, ris faciunt genetivo ros roris. Graisa secundum rationem Sum declinabuntur, si apud illos oς, apud nos is' cet. Itaque omnia faciunt ris, pars Graocorum facit is i Apparet scribendum osso
223 Codex Probi secundum adnotatiotiem Keili praebet 'cestus a tus quaestus quaerolla . sed ipse Icellius 'eno,ius aestus quaestus ii uestus quo- rella' Ita edidit ut 'questus' volgari modo seriptum sit. Itaque in Probleodica videtur 'questus' omissum esse, in Saeerdotis eodice corio deest aepinoterea ordo verbo ia ibi magis mutatias est.23ὶ Neque anim veroor, uo quis vorba 'sons non legi' tantum ad sit inularem Pertinore putet, nam 'utrumquo' nihil aliud esse potost nisi 'et iu- ons et sotis'. Priveterea iam eo quod verbum deest glossema indicatur. 24 Cf. Me. I 6 33 'quintus modus ast tutinitus quein perpetuum di
168쪽
1s φ 64 al. Paret aulam cur in Saeordotis codico desiderentur verba 'monosyllabum ris saeit', nimirum homo stultissimus qui in dolevit post verba fris faciunt genetivo' haec vorba prorsus
superoeanoa atquo molesta esse Oxistimavit. - Prob. 36, 31Me. 3 14 2 legimus: 'A ante uo posita primae coniugationis verba rogit et tortiao corroptao'. Cum hoc loco ad Da verba transeatur quas u ante o habent, noeessario scribendum ost ' V anto o
nam sicut anto docui u anto o positu aut primae coniugationis verba regit aut tertino correptao' α β . - Prob. 42, 20 Sac I I90 legimus: 'pacon primus et tisippius quartus deci con- fendebane, ubi scribendum ost 'eontendobat'. Sod haec sufficero puto ad id quod volo probandum. Patoi igitur nobis non rem osso cum duobus scriptoribus, sed eum duobus unius scriptoris exoniplis. Cotorum ita ut statuamuR. non modo vitia communia, Verum otiam res ipsau lastiunt. Quod uno tantum loco inlustrabo, sod Do vulde momorabili: Prob. 35, 34 Sac. 127 logimus: 'd auio io non inveni'. Num duos vel tres grammaticos Voleros fugisse putabimus vorba audio aiquo se liotItaque tum quaeritur quae num ratio intoreodat intor codi- com Probi et codivom Saeordotis. Atquo cum utorque cod quaodam solus liabeat quae non sit dubium quin veru sint, paret aliorum codicona Don potuisse fluere ex altoro, ut vitia communia do quibus dixi ita explicanda sint, ut ox eadem originuuini inquo codi em statuamus esso prosoctum. Et in Probi codico nulla fit littorao b montio cum Sac. ood. S 2 exhibeatb littora nullum nomen reppori torminatum; qui invenerit, et declinationsem demonstrot' η'); practorea Prob. 42, 24 logimus: has quidem a nobis reportas componamus quase possint auditores nostri temporis doloetare' cum Saeordos 3 19 I roeto anto verbum componamus' otiam habeat 'composuimus, nunc est quas
2b Sae. sil I01 et I02, quao in Probi eodies desunt, patet esse ab interpolatore additas, quod ut alia omittam iam inda efficitur quod fi 101
agitur da verbis u littoram separatam ante o habentibus, cum postea lavo eovo derivo novo eommemorentur. 263 Contra verba quno somniar 'nec pronomen neo participium' eum de uomiuibus tantum agatur Rpparet exso interpolatoris additamentum.
169쪽
Tulli ' Τ);- dom modo T, I si in eodico Probi post verba mitGr, ea rationo' demini vorba declinabuntur nulla rationo' quae habet Sao. 6 5, atquc otiam 33, 22 post verba in se unda persona' in Probi oodiee dosiderantur orba 'codem modo tempore praesenti et in secunda persona' quae paullum mutata leguntur
Sao. 3 98. Contra Sao. t 35 desunt verba 'pans tortiis declinationistis laciunt notivo ' quis loguntur Prob. 27, 8: itom mutila sunt Sacordotis verba 6 66: 'hic stivis huius eivis es plurali haeris' cum in Probi eodico 3I, I rocto legamus 'huius civis haec vis huius vis ot plurali hac vis'. Sod talos loci - noquo iniit ita multi - vix digni sunt qui commmorentur, cum omnia quae apud Probum 3, 1 - 6, 24 loguntur in Saeordotis eodico Dustra quaerantur, quae ros uni sati invidiae tribui potest, cum os inseri pilo ali ius libri desit et postea biA oa statica exposita mso dicantur quae nunc apud Sacordolom desint ' η . Sunt Onim otiam loci in quibus consulto qua uni omissa ossostrideantur quao apud Probum logimus, velut quae Prob. 25, 21 - 26 ut
domonstretur m upos, non uti ps dicondum esse di sputantur.
eum displicuerint, apud Sacordolom non itivoniuntur ν' . Practorea in utroque codice invoniuntur varia additamenta velut Prob. 7, 20-27 quae Deie Koilius uneis appositis damnovit; 34, 21 releri dolis omnis Torentius', agitur do vorbis Ioo torminati ; 38, 26 'alii pinosontis alii pinoteriti aestimant p piri ' quao post verba 'pungo pepigi. quidam pepigi dosoetivum
tempore putant Osse ut odi novi memini' dici non potuerunt;
27 Vox 'simieturas' i tuam sae. otiam post 'reperis,' habet in eo eorteoxemplis unda Probi eodex descriptus est non exstabat. 28J Roeta oditores Vindobonenses P. II manifestum laeuuae indietum di erunt inesse tu verbis I I 'seeundum rationem primae declinationis quam paullo anto monstravi' es. Prob. 4, 6. Addenda sunt vortia I 'quao ita. Iiuabuntur ratione tertias declinationis unae sieuti docui gonetivo is syllaba terminatur' et Prob. 3, 19. Ceterum rum in eo quom nos habemus codice nullum appareat lacunao vestigium. iam eum eodicem unde illo do- scriptus est hae parta destitutum suisse necesse osti 2s) 26, 21 - 26 re vera ab ipso libri seriptore Prosecta esse iam hx verbis 'nam qui anceps declinat Errat' appareti euiug Ioentionis similla Aaepissimo in lioe libro inveniuntur es. p. 12. 23. l8. 23. 33 20, 19. 23. 5
170쪽
36, 2 post vorba i k: his littoris anto io verba torminata non inveni' vorba 'uno i invoni tertiae Porropiae xi suciens porseolo,
uicio moiκ moxi: I'ersitis modo infinito matronae immeiere vulvae' apparet esse glossoma β' : an. 7 fgilio silis silivi vol filii 'inoptum ost addita monium; 8. 29 pormirumvost Κoilium odi- disso, ut Hannibal Hasdrubal Humiloar Hiompsal Aissiorbat'. um agatur do nominibus t torminatis y λγ. Contra Sae. ῆῆ Iulot I 02 ut iam inpi a p. 155 significavi postea in torpositae sunt, irem ii 9 verba, iniit it in noris maAeulini l littera nomina terminata Saanuel Dauiol Isdrahel. huius Samuelis Daniolis Is-
Irahelis' apparet arohristiano DAso addita eL Centaul. symb. erit. p. 35; ' 142 ubi do vorbis avo torminati A agitur adscrtue volo volavi'; g 105 verba 'invoni unum primae coniugationis. avi saetong tompore perseeto: Turentius ecquid beo te. booboas Mavi' pugnant eum Hs quae antecedulit: 'b auto oo posita aut seeundae sunt, coniugationis aut tortiae produetao';ῆ 8 I ubi singula singulorum nominativi modOmim ex mpla adferuntur legimus: 'Varro Dido ordo ' eum Prob. 32, s recto tantum Varro Dido' habeat; deniquo ea quao Ol I. 2. 3. l. b. 6. 10do pronominibus ot participiis logimus, cum haec pars sit douominum Patholicis, putet esse ab intorpolatore aliquo addita t). Itaque utorque codex pravis abundat additamentis. Si autem verba singula speetamus, tu uui Versum missio tute ora
pinobet eodex Probi. Num is qui Sacerdotis eodicemiseripsit aut is qui oum codi eum seripsit unde hio ost descriptus, quod magis est verisimilo, utique homo imperitissimus atque satis
recentis aetatis saeculo septimo vel inseunte Oetavo Aoeundum editores Vindobonenses p. Ι codex scriptus est - verba codicis30ὶ Heiore eommemorandum suit 35, 35 g 127 sed ibi legimus 'at
hane quoquo litter- se. ante iri non inveni' ut aio commemoratur 35, 2s l24. - Ceterum Pers. VI, 73 legimus 'patriolae immeiat vulvae'. 31ὶ inui quam Saeerdos fi s tantiun habot 'Hannibal Asdrebat', etiam 'Hiompsal Adherbes' postea addita esse non pro eorto infimaverim. 32 Tantum 27, 16 ε 33 praeterea brevissima invenitur mentio pro. nominum t 'quia pronomina reguntur, non nomina'. Nam quod in expositione de sormis e suum 32, 27 sqq. pronominum habetur ratio, id vix po