장음표시 사용
381쪽
Administer incendii annotatus est centaurus quidam Franciscus Ludewic Ru mininus, neseio cujas, qui se hoc atroci facinore, eXemplo Herostrati, ad omnem posterit tem nobilitare voluit: quem tamen Nemesis pone a rergo secuta est, siquidem a rege Sueciae perfidiae ac pecuniae interversae publice accusatum meminimus Windruvius cum sua familia Scholastici enim iampridem dimissi erant ante direptionem monasterii e X sulatum ierat Oflebium, summa in hoc perturbato rerum statu usus patientia, eoque se consolatus unice, quod nullam acerbissimo hosti praebuisisset eaussam aliquid erga se suosque tentandi, quod tantam ostenderet civitiam. Infamiam vero tam atrocis & Christiano nomine indigni facinoris,SenatusBrunsviceniis edito scripto prolixo, a se suisque civibus avertere, omnem culpam in mili rem mercenarium, ejusque Duces transferre conabatur, sed illi opposita apologia suisam testati innocentiam, sacrilegia, rapinas, incendia, reliquasque Riddagshusio illaintas injurias, a plebe urbana, militibus longe deteriore, commissas fuisse, concorditer ammarunt. Scripta partis utriusque sunt in medio, ad quae lectorem remitto. Pace Imperatoria auctoritate constituta, indruvius de monasterio restaurando perquam fuit solicitus, in quo negocio, neque divina benedictio, neque optimi Principis Henrisci Iulii munificentia, neque ordinum Ducatus, cumprimis Ecclesiasticorum, ita tiae ei desuere. Felicitatum est op arduum praeter omnium, qui calamitatem inlatis ei loco illatam coram intuiti erant, deque sti mptibus necessariis prudenter cogitabant, opinionem& rationes. Verum pium hoc negocium cum astidua cura agentem Windruvium, nova calamitas eaque Gomestica obruit, conjuge amantissima ex haemortali vita evocata. De matronae istius pietate erba Deum, reverentia erga mari
tum, & beneficia erga pauperes, multa hic dici ruent, sed lectoris ocio abuti nolumus. Suffciant threni tum temporis a me essim, quos subjungam. CIe aliquis, vel vicinus, vel sanguine iunctus, Granaaevae ad tumulum SARAE inebria iusta Manibus exsolvit sanctis, tristisque mariti . . t Parte aliqua undantes maduit lenire dolores. νErgo jaces patriique soli stirpisque Vetustae , . Eximium fidus s nec te potuere mariti Vota senis, natique preces ct crebra piorum i munem a rigida suspiria reddere morte'
Quae te autem melius primis cognorat ab annis Naturam auctoris rerum, Quo gaudeat ille More Ec honore coli r quae relligiosiuis aras
Visebat supplex & quae de semine sancto
Longaevi divina senes oracula nobis Ore dabant, animi cura graviore notabat 7 ' At jam nacta virum, quo nemo a tempore SEMI, Vel pietate fuit major, vel rebus agendis Dexterior, quam tu observans illius amansque lCum conjunx esses domum appellare solebas Et multum praeserre tibi, quia creditus illi Cardo salusque domus: a cujus luce resultet Lucis honos & imago tuae. Perferre coactum Exsilia , ct varios non una in cente labores Sponte sequebaris, castumque intacta pudorem Servabas inter medios divinitus hostes.
Felix 6 nimium selix l quae emem senili
Corpore gestasti foetum siccisque tenellam rivisti uberibus sobolem, ceuJ OUA futurum Omnipotens multum dubiae praedixerat ante. Ex hoc magna paren , princepsque vocabere gentis TOM. III. a Cec a
382쪽
m C CHRONICO M I Isacidum, satis quae toto ex orbe coam Spemque fidemque suam benedicto in semine ponet, Salve ornamentum sexus & nobile morum Spectamen, dum posteritas heroica SEMIServabit patrios infracto pectore ritus, Conjugioque suo illaesium gaudebit honore, AEuue nota viris vives & matribus aeque. Haec ille ad tumulum SARAE, quae prista superbum Tollit ad astra caput Chananaeis Hebron in oris,' Et vicina solum densa tegit ilice Mambre. Fas mihi nunc iisdem numeris & vocibus uti Dum munus Blemne paro: dum largior isti
Exequias animae. qUae fama clara mariti, Clara pudore suo sanctaeque simillima SARAE, Matribus exemplum Virtutis praebuit omnis. Quae genus, unde domo, non est ut pluribus edam. Splendor abest illic: ruri vixere parentes Contenti modico: fama integra utrinque, nec ulla Labe notata domus: formandae maxima prolis Cura vigil que labor. Natarum prima maritum WINDRU HUM meruit, cui non tam forma venusta, uam pudor & mores nymphae placuere decori. Tali nupta viro felix HELMBOLDIA, nomen Quod proluta sacris Baptismi acceperat undis omine firmari docuit; gratissima quippe Ipsa Deo, & rursus reverens ram mitis & almi Numinis. o quali precibus servore vacabat linam cupide intererat sacrisi quam tape reatus Fassa prius noxasque suas accessit ad aram, Mysticaque aetheriae libavit sercula mense. Atque hic non hyemis obstabat frigore durae, Nec face qui torret sitientes Sirius agros Nec multo gravis imbre Notus. Flamabat amore Τota Dei, totoque animo divina colebat. Proxima cura fuit caro placuis Ie marito - obsequiis puraque fide, quem si qua gravabant Pondera curarum: 1i quis turbaverat aestus Muneris impositi vel lecto assii gere inerti Morbus anhelabat, mirum i quam commoda blando Alloquio fidaque manu solatia serret. Atque haec caussa fuit cur tot labentibus annis Tam concors utrique thoruS, quem tetrica nunquam Lis aggressa fuit, nunquam suspicio laesit. Dicite nunc ita es animae desertaque turba, Sive domo extrusios latis errare plateis Cogit acerba fames: Vacua seu detinet aede Longa lues cassume pudor : num defuit unquam Auxilio vobis ΗΕLMBO ΙΑ y nonne parentis Induit affectus aerumnae conscia vestrae Admovitque manus y quae membra emortua tabe Integerent nevit digitis, nutrimina ventrem Placatura dedit nullo non tempore prompta. Scitis S heul nimium reminisci corde potestis. O sanctas imittata nurust quas ultima jactant Secula, quas sacri de orarunt nomine Fasti.
Qualis IS ACE tibi multum dilecta REBECCA.
383쪽
Qum circum innumerae matres Viduaeque sedebant . . .
Nudae humeros ntidaeque pedes, quibus illa' viritim ' Vestimenta dabat contra horrida Digora ct imbre Denique qualis erat conjunx Senioris ABRAMIPlena fide, exemplar morum seXusque Corona. Quas dum fama memor venturis prodere seclis Gaudet S aeterno pensat benefacta favore: Te quoque posteritas illis HELBOLDIA iunget, Factaque virtutesque canens: praesentia donec Secula & arsuro confinia tempora mundo, Subruat una dies regnique exordia sistat. Alterius: ubi vera fides operat a Jellovae, Gratiscata inopi justa mercede laborum A ternum & stabilis gaudebit honore triumphi.
Henricus Me omius f. Obiit. coniunx Windruvii M. Martii M. DC X. sepulta decenter in templo Hontagiano.Coneiqnem ad simus habui M. Christianusi' positiis monasterii Prior
sua consilia credebat, quemque manum dextriam appellare solebat. Sic igitur bonus senex verum experiebatur, quod in proverbium asiit, nulla calamitas sola : Funus monasterii ad moduni lugubre exceperunt duo obitus tristissimi, coniugis desideratae M amici intimi, mala catenata, ne quid ad luctum continuandum mortemque marixandam deesset. a Per Misit in viduitate Windruvius supra biennium sex menses: tum enim sua dentibiis amicis, ut curarum casuuinque levamen ii beret, alteram duxit conjugem Annam ab M orn/ Gerhardi Abbatis Lutterapi relictam viduam, ficeminam moratam ct religiosam: verum matrimonium hoc, ut vix duorum stat annorum, ita in eo valetudo Windruvii semper suit infirma, tentata catharris ad pectus delabentibus, quorum vi &vi lentia oppressius spiritum creatori reddidit XXIV. die mensis Octobris , anni M. DC. XIV cum vixisset annos LXIII. menses II dies III. Sepultus est hon rifice praelentibus ex aula legatis Duςalibus,& nobilitatu Vicina, praeterea a d mi ullae prosessoribus nonnullis. Concionem funebrem habebat Basilius Saclerus 'Doetor Lbeologus, quae publice legitur, una cum diveriis amicorum carminibuς Apitapluis, quae hic repetere nimis foret prolidium: parentationem inJulia academica ua me institutam omittere nullus potui, quae, cum Programmate publice affixo, ita se habet.
384쪽
his Me Custo si eo M 'pRO RECTOR ET SENATUS ACA-
Nier ornamenta florentissmi hujus Ducatus , quibus a
issim tempore salutaris resormationis, per illustrissimum sapientisnmuiraque Principem Divum Iulium factae, divinitus illustratus est, merito numeramus reverendum Samplissimum virum, Dn. Petrum Imuhvmium,
ῖ antiqui S celebris monasterii Riddagshusensis abbatem dignissimum. Vix autem putamus quenquam esse inter Vos, cui vir ille ignotus suerit: qtatque non de eius insigni pietate, beneficentia, candore& humanitate sermones audierit multoties jucundissimos: Certe ut merebatur ille, ita virtutum silarum non tantum in hoc illustri ad Elmum gymnasio, cui plurimum favebar, multisque in eo, tam docentibus, quam discentibus, benefaciebat, verum in aliis etiam academiis, ad quas non minus rivulos munificentiae suae dimanare patiebatur, praecones invenit. Hune communem Euergetam, sive ut literatissimus pariter & sortissimus princepsHenricus Julius, nutritor noster clementissimus, illustri praeconio eum dignari χlebat, Praelatorem hujus Ducatus coronam, anno aetatiS 2Xagesimo quarto nondum Completo, ex statione sua placida morte evocatum Deus in coeleste claο, υο, collocavit. Dignus equidem misi et vir tantus longiore vita, quam quidem ipse sibi pollicebatur, nos a Deo precabamur, ut nempe α κη νο3 suum eruditae pietati sacrum, per sum. mum scelus, ct infami inter Christianos exemplo, a profligatis grassatoribus, nulla impellente causa in cineres & favillas redactum sicuti feliciter ceperat, instaurare potuisset. Verum Deo opi maX. r inmmmu Ilint tempora nostra, aliter visum fuit. Quia vero Cl. vir. Henricus Me ibomius, Poeta &Historicus hujus academiae celeber
beraliter habitus, privato publicoque nomine patrono oc amico, novie nora nona laudabili more parentabit, cives nostros hortamur, ut se equentes conVeniant, audituri communis benefactoris laudationem, non ab adulatione, a qua collega noster quam longissime abest, sed ex rei veritate, omnibus cognita, multiS Perta, nec paucis praedicata, profectam. Rarescunt hodie, ut videmuS, & arescunt litterarum ac litteratorum patroni, vixque tot inveniuntur, quot Thebis fuerunt portae, Nili numerantur ostia. Lamdandi igitur merito qui bona Deo & eruditae pietati consecrata fine suo destaudare riti, beneficentia Se liberalitate hos juvant, illos ad imitationem provocant. Quos Veriri ulmultos deinceps habeamus faxit Omnipotens &misericors Deus. o. V. P. P. MIX. Febr. quo ante annos LXIV. bono publico natus est indruvius - ων ἄμ- mn
385쪽
I mihi per superos olim lieuiset ademto Inserias donare patri, lacrymisque sepulcrum Spargere, S immites dictis incessere Parcas, .Haud alio cultu me Sol vidisset & ore, Quam qualem aspicitis, nostri pars optima coetus, Prona Deum in sanctis praesentem agnoscere, de istis Distere ab exemplis quid nostro serviat usu. Illi etenim jam iusta viro su nebria solvam Dante Deo, quem nemo satis laudaverit unquam: Non si Maeonii sublimem pectoris auram
Accipiat, totusque novo deferveat igni Virtuti prohibere potens oblivia I. arti. Quicquid id est, cum plectra meae vocalia Musa Semidelim manes non aspernentur, & ardes Audiat haec memoretque viros & facta quotannis Ardua, nostro etiam non dedignabitur alterore cani, mihi 'fficiat monstrasse patronis, Quantopere ingrati fugiam exsecrabile nomen: Et benefacta libens aliquὴ mercede rependam. Qua jacet algentem Guelsorum regia ad Ocrim Nacta LUPI nomen, quod lasa remordeat hostem, olim vicus erat tenuis, rarissima tecta, Sed spacio ostendens olidas majore paludes. Nunc ibi conversis urbs eminet inclyta rebus, Magnifica que domus & splendida moenia surgunt Turmatim coeunte manu plebisque patrumque. Ipse torum, merces Si discurrentia cernens Agmina, felicem nimium se priaedicat Ocris, Inque dies avida majus spe cogitat augmen. Iste locus cunas ct primos praebuit ortus Windruvio, a nato ter quinque ubi secula Christo,
Nec non lustra decem atque unus decurrerat annus. Si genus excutias sine censu S munere totam Invenias seriem: vitae frugalis amantes Quaesivere manu victum, neque pauperis unquam Extra septa domos spes extendere remissas. Primuς ab obscurae destexit tramite vitae
Hortatu STEPHANI genitoris PETRUS, ad artes
Ingenuas animum adjiciens conamine pulcro. Non deerant puerum qui prima elementa docerent, Qui faciles cultis sermarent moribus annos: Sola aberat pietas templis, dominante Papatu
Principis HENRICI iussu, qui JUNIOR audit,
Inferior nulli procerum victricibus armis, Germanaque fide : si tantum devia recti Orgia monstriferae potuisset linquere Romae. Huius in imperio successor JULIUS omnem Abstersit templis labem, purumque reduxit Doctrinae Solem, qualis felicibus annis Luxit Apostolico mundum instaurante senatu.
Idem etiam Hercynii propter juga pinea saltus Ad vada declivis Gan quam Rosulta quondam,RWvita Saxonicae decus indelebile gentis, Lesbidos ausa secui numeris vestigia Sapphus, Eripuit tenebris Pimplaeaeque addidit unus: Gymnasium statuit formandae nobile pubi,
386쪽
Insignes meritis, cathedraequi munus obirent Arte animoque pari: ne succedentibus annis Deficeret nostras doctorum copia gentes. Fama rei superat, nostroque est creber in ore Flumine Ganda suo: Veteris stat gratia conlians Hospitii, multumque juvat primordia nosse Magnae parva reia nunc omnia tradidit Elmo Jova potens, humilemque prius aequavit Olympo. Dii faciant tantum munus recte aestimet ille, Fortunaeque memor veteris res serre secundas AEquo animo, fontemque honi cognoscere norit. Perstitit in ripa Gand x trieteride totamindruvius, praebens avidas doctoribus aures,
SELN ECCERE tibi Christi meritissime praeco. Nec non BYSSANDRO, Logicas qui gnaviter artes Sermonisque usum Latii Gradique docebat. Acre viri ingenium , vigilansque industria, & omni In re dexteritas, fandique decora facultas, Nunc quoque nomen habent, di multo teste probantur. At postquam IIercynias rupes illustre reliquit Gymnasium, viridemque lares defixit ad E L M U M,
Fundatore novum sumens a principe nomen,
Windruvius sese ΚΙRCHNERO tradidit uni, Kirchnero, quem sincerae pietatis amantem, Osoremque trucis fastus, levitatis & omnis, Ipse etiam erubuit dictis perstringere livor. Hoc auctore Dequens suggestum ascendit, ct artem Expertus viresque suas, coelestia plebi Dogmata Droposuit, quo sese ad grande pararet Rectius ossicium, & naturae semina prima Usibus augeret crebris, lapsusque notaret Defectusque suos, quos corrigat aemula virtus. Utile consilium juveni, quem fata vocabant Ad messem vicina sacram, mystamque volebat Esse suum praesita Ridagi venerandus in aede LORBERIUS, quem dum sequitur paretque monent si Seque oneri accingit, venturo sternit honori Certum iter, & diicit quo pacto rebus egenis Subveniat mactetque suos splendore penates. Quippe senescentis sessos Antistitis annos Ipse sua fulcivit ope, immipuitque laborem Jussus obire vices, ubicunque & quando necesse. Fecerat ingenio facilem natura bonumque Lorberium, cui imma aliis prodesse voluptas, Remque suam donare pila: consiortia tantum Congressusque hominum studiosiuis evitabat. Incertum an genii culpa, seniive rigore, Sive quod aerumnis mens fracta prioribus esset, Desectusque vigor. Nequid tamen inde ruinae, Aut minus ossicii hospitibus, pubisite regenda: Neglectus: labor & curae volvuntur in unum. indruvium : templum ille sacris s monibus implet, Gymnaliique operas lustrat: tum caetera fidus in Expedit Oeconomi munus quaecunque requirit.
387쪽
In quibus ut pariter cunctis venerabilis esset, Principis assensu PRIOR est de more creati . Tum quoque Tharsensis praecepta salubria vatis Presbuterum Lancita gregi, servataque rite Christiadum primis re adhuc insontibus annis, Intuitus, carnisque memor quam perdita nostrae Improbitas, licitossormosae virginis ignes Ambiit, ct vinclo submisit colla jugali. Quae suerat superos & tunc atque ante precatus, Nempe ut conJugium sine litibus esset amaris, mole bearetur pulcra, succedere partim Jova dedit, partim, quaecunque est catasta, negavit. Mansit amor flagrans utrinque di mutuus ardor Haud lites metuens, nec motae iurgia bilis. Connubii soletin vota ingeminata sesellit Fructus, & haec avidis invidit gaudia taedis, Ne pater audiret PETRUS, neu mater ELISA. Interea senio morbique tyrannide victus Antistes sensim supremae proximat horae: Felicesque obitus dc sanae mentis agonem Nunc prece, nunc lacrymis plusquam serventibus orat. Audiit omnipotens gemitus, nexuque soluto Vitae avidam alterius animam suscepit Olympo. Exstinctum flevere boni, per ruria, per urbes, Munificae memores dextrae: qua largiter ille In multos spargebat opes, seu durior aegros Fecerat, aut inopes fortuna, Minoite paternariectos alibi mandarat quaerere nidum. Sive supra vulgum doctrina ct vivida virtus Extulerat, famaeque aliquo donarat honore. His munem nutiquam se non praebebat amicum Lorberius: siti erant testes, proculaque passim Scripta fidem faciunt: nec postera nesciet aetas Facta viri: dignum multa pietate sepulcrum Collegae posuit vacuo successor honori Debitus. o nimium miti.dilecta ellovae Sacra domus Rid i l Laurum componis in urnam, Eximiam selictu Laurum, sed nectare plenam AEtherio recipit divis donantibutis Uvam, Arripe fatidicum tam pulcri nominis omen Quem tenerae vitis lento supens a racemo Turgida purpureo non assicit uva colore 3 . Quae non exhilarat riguo maerentia succo Pectora ipitis inἹucens gaudia curis, Candida cum peragunt hilares convivia amici rVerum agite huic nostrae Rid in quid debeat Uvae. Quid totus BRUNONIS aeger: quiu Palladi castae Turba vacans, quocunque agitet sub sydere vitam, Fas meminisse hodie, memorique inscribere cartae, Quae via sublimem tulerit super aetheris oras, Publicus unde favor magnis expertus in aulis, Cognitior plebi & plausu majore notatus. Prima viri virtus Pietas, non illita fuco
Nec vaga, sed cqnstans, quae fundamenta salutis Inviolata tenens, & robore sulta virili
388쪽
sive illos orbi satis posuisset iniquis
Roma furens, seu quisquam alius de faece profana, Culpax est odio, infelix discordia cordi. Nil desperandum est, Pietas ubi vivida praesens Consiliis S. rebus adest. Hac auspice Detus, Hac duce coenobii intrepide lascepit habenas
Windruvius. Damnum non uno nuper ab hoste
Illatum, tristesque minas dejectaque foede Moenia solliciti senis emendaverat acre Ingenium: sed quae fieri meliora volebant Plurima restabant: alieni talicet arris Magnum onus & manibus solvendum scenus avaris,
Praediaque indigne peregrino subdita juri:
Scriptus excisi 1altus, vivaria sicca, Semirutaeque domus; quae verti cuncta volebant In melius, medicasque manus Operamque rogabant. Quanto oneris gravior moles, quo crebrius irent
In litem , & damno vicini finibus essent: Acrior hoc semper mens, hoc audentior ibat indruvius contra: dubiumque labore Iuvaret Lassaretve animum. Distracta prioribus annis Praedia, agros, villas extorsit jure, Vel aere, Saepe etiam invitis, lapidemque moVentibus omnem, Ne possessa diu e manibus paterentur abire. Debita quae fuerant cumulata exsislvit, & aedes
Clade ruinosas fundo instauravit ab imo, Haud opibus parcens ullis ulloque labore Quis non obstupuit mecum fac caetera desint Impensos templo sumtus, altariaque auro Fulgida, & artificum doctas in pariete dextras, Pulpinaque & validis subsellia proxima pilis, Haud operae informis, sed acuto laevia tornor Ut de gymnasio sileam: cui multa supellex dita librorum pluteis distincta decoris. His ita persectis Ridagi florescere coepit Alma domus, famaque aliis praecellere fanis Quotquot habet Brunonis ager: seu laxior illis Regula, ct antiquo BENEDICTI a tramite ritus:
Sive ordo BERNI ARDE tuus: seu Praesulis AFRINomine laetentur, quem torridus audiit HIPPO. Sic alias inter procerior eminet arbos,
Nota viatori, nemoris decus, ardua ramos,
Densa comas, cujus volucres in isondibus haerent, Subtus agunt pecudes & mollia gramina tondent Solstitium capiti tremulis arcentibus umbris.
Sed neque finitimis tantum, quos aspicit Albis, Lemaque & Ausonia calcatus classe Visurgis, Fama domus Ridagi iucunda innotuit aura. At Rhenus, Uiader, Lanusque & Balthica Tetys, Quique vadis Phylliren Mysiain tacundat Elister,
Munificos novere lares, & glena benigni Tecta patrocinii ac tutum pietatis asylum. Huc misere suos doctorum turba labores indruvii titulo comptos: nunc mysta verendus ore potens calamoque fidem defendere veram; Nunc aliquis Themidos cultor, soletave Machaon.
389쪽
Aut Phoebo plenus vates, lapsique notator Temporis & rerum : aut mensor terraeque marisque Nemo operae precio caruit, dignoque laboris Munere suscepti: superavit tape modestam
Prodiga spem pietas dignataque Musa favore
Conspicuo stimulos maiores sensit ad ausius. Talis erat Latio Hetruscis de regibus ortus Aiacenas eques, Augusto Romana tenente Sceptra manu: qui si meritis prolixior audit, Confer opes animo: secit fortuna profusum Successias nullius egens: par illa fuisset Huic botro, & vultu natum vidisset eodem Maior in ore foret vatum, palmamque negaret, CILNI magne, tibi: tam plenum nomine pectus: Tam cupiens animus famae servire perenni. Qui peregre harer audis nullo discrimine facta, Arvaque laeta vides nostris extraria rivis, Crede domi assectus haud ulla parte minores. Atque here mille animas sexus utriusque putato obversari oculis, tremuloque incedere gressia. Pars habitu insermis, perfusaque corpore toto Illuvie turpi, populatos maereat artus Morbis sive fame: pars ingemat hostis acerbiIllatas in tecta seces armentaque rapta Abstractosque greges , alius violenta queratur Exilia, & patrio sedes in rure negatas, Tybridis ob furias & non tolerabile flavae Imperium Romae: sit quem spoliaverit horae Momento Vulcanus edax laribu que bonisque, Heu lustris aliquot partist sit mercibus haustis Impacta scopulis vel arenae nave latenti Ad patrios inopem Nereus quem miserit agros. 'Non absint viduae, non turba parentibus orba, Quaeque ambita proco dotem sibi corroget ore Exiguam virgo : super hos appareat ingens
Praeconum Uerbi numerus, gestuque modesto
Et placido vultu propensam visitet aedem. Hos inter medius facie spectetur amica indruvius, dextra nunc hos nunc comiter illos Amplexus: placidi nemo solaminis expers, Nemo indonatus sua tecta laresque revisat.
Quid magis oblectet pietatis amore flagrantem Praesentisque Dei cupidum vestigia nota: Dum ruit in praeceps quicquid sub sele moratu
Nec quisquam aerumnas vicinae cogitat aedis, miseram morbi, aut penuria vexet edendi: Aut gelidum frigus nudatos eXcoquat artus. Dum sibi, non aliis, natum se maxima crudit
Pars hominum, & sterilis pietas in verba migravit. Vidi ego, viderunt alii, quos advoco testes, Sive hele, sive alibi vivant: sub Praesule nostro Nullus pene dies abiit, quin conscius esset Sanctorum testisque operum, multosque videret rere hilares aliquo Ridagi discedere tectis. Quod tamen evenix longe cumulatius aegris, vadibus in is quoties apparuit antius: ut
390쪽
.s CHRONI co NSive ille immodicus pluviis, seu Sirius agros Ureret, Zc victum seges enervata negaret. Aut fluidae coelum traheret contagia pestis, Multa hominum misere demittens corpora leto. Invenit pietas & munificentia laudem: Nec timuit leges: ipsi quos ordine vidit Commios patriae fasces& sceptra tenere. - . Nil horum vetuere Duces, nullumque faVora . Praescripiere modum: in magi is discretio rebus Cognita persuasit, nullos adrepere abusus: Haud tribui sucis, apibus quae debita caltis,Nee faciles ultra ce nsum procedere sumtus. . . Qui vero poterant propius spectare, quas enet
Coenoui status&facies: quod plena DVOris v,
omnia divini, densarentque horrea melles, Ampla gravarentur multo granaria farre ;Laxaque complerent spadiosas dolia cellas Praeterea in stabulis essent armenta gregesquo Q.: Non pauci, &pisces per stagna lacusque frequentes s . Agnovere Deum vultus, & reddita fonti Flumina lapsa suo: clemens hoc more rependit ouae data sunt inopi, dicebant: congrua merces Ante oculos illi, cum vixdum velle videmur. Usque adeo nihil est, quod gratis Jova requirat. Credite purpurei reges, patrimonia Chruti, Quae Veterum pietas cumulavit fervida, inus Versa pios, finique suo famulantia, nullos Defectus metuunt: cui sunt data pervigil ille Vim prohibet partis, dispersaque legibus aequis Computat, & stuctvjacturas pensat opimo. Vidi ego fotuna qui velificante sederet Magnas inter opes, proventuque ubere felix Poneret illicito sacros in scenore nummoS, Sordidus interea, nec dimi affabilis ulli, Nec visu facilis, praeterquam dona ferenti. At horia, quae demens vero privaverat ussi, Nec fuit in coetus prolabi pallus egenos, Diffugere nivis ritu, quam blanda Faron IAura ψolans campo deprensam invadit aprico h. Ρω, tNee patitur radios redeuntis cernere Soli S. . Da pater omnipotens, ne quisquam moribus iisdem . , Provolet ad sacros ingrato nomine fasces,
Sit precor, & vitam multos producat ad annos, Cui melior genius, qui rocte noverit uti Dote sacra, nolitque Duos excedere fines, Quod semel assertum superis mundoque remotum. Ilgfrequens aulas adeat, sacrique senatus Pars mereat dici, nostraeque simillimus Uvae In commune bonum facundo consillar Ore, Seu schola turbetur rixis, indign que doctis Ambitio moveat nullς certamina fructu. Sive opera indigeat monitisque fidelibus ordo Jussus oves Christi coelesti pascere verbi: Aut dubias gignant pacta S. connubia lites. actenus expertes gravioris turbinis anni