Vitarum Italorum doctrina excellentium qui saeculo 18. floruerunt decas 1. 6.. Auctore Angelo Fabronio

발행: 1766년

분량: 380페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

72baretur. Eo accessit quod brevi duorum ann rum spatio quater typis impressi, nec ita multo post in Gallicum sermonem conversi fuerunt. Nec minus homines , qui poterant Iudicare 6) , expletum omnibus suis partibus pnesicarunt pus de Noaiis Paludi Gluviis, quod in duos 'libros pariter distribuit . Demonstrat in prima

cactum propter vapores stagnantiuin aquarum is

grave ac pestilens fieri , caussas quaerit quare hae stagnantes aquae maxime aestivo tempore corrumpantur, diligentissime in naturam inquirens horum ipsorum Vaponim , duo genera eL se statuit, alterum animatum formatumque in Gguram animantium , inanimatum alterum , eaque figura carens ; simul & ostendit quomodo in humanum corpus semeniant, eique noceant , deinde gradum facit ad remedia , quibus i idem palustres vapores vel omnino tolli, vel stitem temperari, minui, aut quo minus noceant, intercipi possint. In secundo vero libro historiam persequitur contagionum , quae Romam , in hem Veterem , Balneoregium, Pisaurum, & Ferentinum affixerant, quaeque maxime memorabiles fuerunt, in eaque multa etiam admi-- ' stet

92쪽

seet eae intima medicina. Est locus in primo libro, qui pertinet ad ortum insectarum , ibi.

que Lancisius non dubitanter affrmat ranas &huBnes ova in tellure deponere , eaque arida in pulvere sepulta, si sint aestivis pluviis made facta, improviis fetus fundere . Sed cum ille postea animadvertisset minime id consentire cum iis , quae diligentissimi naturae investigatores Fra ciscus Rhedius, & Antonius Valiseerius obse Vaverant, ex quibus compertum habemus e animalia ova in aqua deponere , scripta episto, Ia ad eundem Antonium Valisnierum , quam im seri curavit in xxix volumine Ephemeridum Itae, lorum Litteratorum, voluit omnibus patefacere erratum suum. Noverat enim , & Lepe in ore habebat praeclaram illam Celsi sententiam , qui laudans Hippocratem , quod ingenue fateri non dubitaverit deceptum se a cranii suturis suisis, dixit id fecisse more mannorum virorum , O seduciam magDarum rerum habentium t Ham levia ingenia , quia nihil habent, nihil sibi detrahunt . Magno ingenio , multaque nihilominus bibituro , convenit etiam simplex veri erroris com

s sis, praecipueque in eρ ministerio, quod Militatis

93쪽

caussa posteris traditur, ne qui decipiantur eadem ratione , qua quis ante deceptus est . Scripsit de Bomilla Peste quam plenissime scribi res

illa potuit. Sic enim omnia de origine di pringressiu huius mali, illatis detrimentis, consiliis Magistratuum , adhibitis remediis , naturalibus caussis & effectibus in hoc libro notata sunt, ut nihil in eo non appareat, & facile exili, mari possit quam esset Lancisius veterinariae quo, que medicinae peritus . Tractaverat hoc idem argumentum , cum ccep it morbus furere in Pata. Vino agro , epistola quadam Italica ad Ant nium Borromaeum Clericum Regularem , mox Justinopolitanum Episcopum , quae epiitola unius anni spatio bis impressa fuit . . Cum vero suus Auctor eam Latinam fecissiet, memorato libro de Boetilla Peste adiunxit, in que m etiam int lit opusculum a 1e confectum de videmia equo. rum , quae Romae fuit anno MDCCxII. Scribebat Lancisius opus de ' oxiis Paludum esuviis, cumque ingressus fuisset dicere de caeso Romano , vidit plura se habere cognitione dignissima , quae rem illam attingerent, quam ut in alterius argumenti libro tractari possient. Putavit igitur hac. in

94쪽

in re separatim sibi elaborandum , ceterisque se. positis, brevi opus confecit, quod inscripsit de Vativis , deque adventitiis Romani Caeli qualitat,bus , in quo omnia quaecunque vel lectione lubrorum . vel scientiae pervestigatione , diutur noque usti, quem in hoc caelo habuit , consequi potuit, complexus est. Volens itaque ostem dere caelum Romanum naturaliter salubre es se , hoc comprobat ab Urbis situ , a Ventis , qui in ea dominantur , ab aquis, quibus ipse Urbs utitur , a telluris fertilitate , ab habitu ct colore diutumaque vita incolarum . Fieri tamen posse

docet, ut propter vehementes Septentri es ven. tos , & interdum etiam Australes, ac praueristim propter vapores stagnantium aquarum hane suam naturalem salubritatem amittat. Quae qui

dem vir praeclara eruditione & doctrina sic pr, sequitur, ut ab ultima origine Urbis ad polirema usque tempora historiam , ut ita dicam, , contexat vicissitudinum , quas habuit caesum 8 Romanum. Huc quoque intulit historiam Epidemiae rheumaticae, quae per hiemem anni MDcc Ix. Vagata est, quod a re proposita haud alienum

esse duxit. Sane huius libri consectio periucumda

95쪽

da Lanciso fuit consideranti magnae illum fore utilitati Urbanis 'pnesertim Medicis. Scite enim Hippocrates , necesse esse eos in renebris versari , qui probe non noscunt situm , ventos , aqIM , cibos, aliaque multa tum naturalia , tum fortuita locorum , is quibus medicinam faciunt. Inter haec Lancisius alia quoque ingenii monumenta litteris mandavit. Scripsit Di sertationes quasdam de Lumbaico lato , quas misit ad Medicos p stantissimos Antonium Pacchionium , & Joannem Dominicum Bianctardium . Vetus erat opinio iam usque ab Hippocrate ducta, eaque medicorum omnium confirmata consensit, corpora illa , quae nunc fasciae instar depressa , nunc cylindri forma figurata intestinis adhaerent, eorumque longitudinem plerumque aequant , inter insecta a

numeranda esse . Hanc plane evertit Lancisiustum experimentis, tum rationum pondere ἴ ostenditque nil aliud esse huiusnodi corpora nisi polypos quosdam ex succo concretos. Quantum itaque Medicina debet Malpighio, aliisque s Jertibus viris , qui de cordis polypo scripserunt, hominesque docuerunt, ne a falsis vaserum sanguineorum vermibus falla tur, tantundem Lam

96쪽

essio debet, qui hisce Dissertationibus effecit ,

ne amplius a vermi simillimis intestinorum polypis decipiantur. Scripsit & epislatam De baismorum secretionibus, ac praecipue de bilis lata, hepate separatione ad Ioannem Baptissam Blam cum Hepaticae Historiae auctorem , de qua qua te iudicium fieri debeat, iuvat viri summi MO .gagnii verbis referre . Ex hac epistola , inquit

ille in Adv. Anat. m. animad. xx IX. q&amzis

incredibili humanitate scripta , Lectores tameuattenti facile intelligent virum gravissimum , H, floria mpatica perlecta , nihilominus diserte eo ipsa afrmare , quae in illa negantur. Non enim credit nihil in hepate Malpubium niti nomen a glandula innovasse, sed veras glandulas, veros glandularum folliculos adhuc agnoscit. n cr dit lymphatica vascula in extima solum supermeis capsulae subsistere, sed ce ct bmpham , qu antea bilis particulis intermixta erat, absorbere . Non credit in primis, id quod in Historia maxime inculcatur, ea ratione bilem fecerni, quam actor proposuerat, sed ipsius diligentiam non obscure desiderat , imo aperti me duo illa , in quibus totam explicandae rei rationem posit, so

97쪽

bi nullo pacto probari pose dicit, ae minime deiscere diligentem Iolertemque Anatomicum in rebus haerere hujusmodi. Uid multa λ Hominem c git non modo . . . ut qua demonstrua a se esse iactaverat, vix pisiilla conjectura face evadere

agnoscat, sed ut poliquam significavit velle se imoios quatere ulterius recessus , incipiat ab iis ipsis , quae incasssem scripserat in Historia, iterandis. Mire Lancisii ingenium , doctrina , atque eruditio elucent in Dissertationibus, quas de Husi gnomia , oe de Sede cogitantis Anima fecit rogatu Ioannis Fantonii viri clarissimi, ac secum vetustate amicitiae, & studiis ii1dem coniuncti. ς)Harum in prima , refutata vanitate levitateque eorum, qui futura se praedicere profitentur a smanuum , ct frontis lineis , ex his tamen cor poris constitutionem, caussasque naturales, & amtecedentes nostrarum voluntatum , & appetiti num nosci pol se physicis argumentis & rationibus comprobat . Ex qua tinpressa notione illud nos utilitatis capere debere , ut accommodata disciplina atque doctrina ad uniuscuiusque naturam , facilius bonam confirmemus , vitiosam

corrigamus. inamvis enim extirpari S tunditusto,

98쪽

ν tolli nequeant naturales illae causis, ob quas Diti in alia propensiores sunt , sic tamen comprimi & edomari studio & diligentia possctunt ,

ut nullum pravitatis Vestigium appareate utiturque opportune exemplo Socratis, in quem cum multa in conventu , ut narrat Cicero, ubtia collegislat Zopyrus physiognomon , derisius est a ceteris , qui illa in Socrate Vitia non Dgnoscerent, ab ipso autem Socrate suble gatus est, cum illa sibi signa inesse , sed ratione a se deiecta diceret. Expositurus in secunda quae idem, duce Anatome , de sede dc loco cogitantis animae ex abditis naturae recessibus deprompserat, ait versari se in re dissicili , ac multum &Laepe quaesita, profertque dictum Platonis, qui in Alcibiade inquiti Oculus se ipsum si miseremit , in oculum intueri debet , proinde etiam anima , si se ipsam noscere vult , ut animam intueatur oportet r Deinceps transit ad examen sententi e Cartesi, qui animam in glandula pineali locavit, aitque praestantissimum hunc ph, losephum ex vero intellexisse domicilium perceptionum cogitationumque in ea cerebri parte constituendum esse , quae unica sit, & in quam

99쪽

8 gemina externorum sensuum Organa concurrant, non vidisse tamen , ut pote observationi s an tomicis destitutum , alium in cerebro locum , in quem illa magis conveniant , huncque esse

corpus cal ipsum . Quid sit porro hu)usmodi compus callosam , eiusque partes & formam diligentissime' describit. Haud pauca etiam explanat ad glandulam pinealem spectantia, partesque

quae circum eam sunt, haecque non de medio sumpta , sed diuturna observatione a se quaesita ; omninoque scripto hoc Lancisius plurimum luminis attulit cerebri assequendae naturae , qui locus in Anatomica scientia dissicillimus exist, matur. Interim Ludovicus Ferdinandus Marsilius vir non minus doctrina , quam bellica virtute in- si is Dissertationem de Generatione Fungorum sub ipsis pellibus a se confectam ad Lancisium misit. Huic pergratum fuit munus I utque paria paribus resiponderet, eidem longissimam epillo-lam scripsit , in qua postquam illum summis

laudibus extulit , ostenditque naturae studium amplissimo quoque viro dignum habitum semperfuisse , sulcipit tractandam hanc eandem materiem generationis Fungorum . Pluribus comprobat

100쪽

SIbat fungos proprium semen non habere ; arboreos ex succo, quo ipsae arbores aluntur, manare ; pratenses , ceterosque ex corio , fruticibus,

foliis , frustis libri , aut corticis , ligni , radicum et quae omnia quamvis corpora mortua d,

cantur , habent tamen in se compressum sit Cum , qui cum nactus sit materiam qua solvi &ali possit, ita essiciat morbosas haste plantas. Sic enim Auctor fungos appellat, eo quod numquam non a plantarum morbis principium ducant . Quo vero modo gignantur, unde illorum conirmatio & textura, varia multiplexque nam tura , eleganter non minus quam docte explicatis

Quaedam etiam attingit de lapide illo , quem dicimus pietra fragaja , ostenditque haud eL se verum lapidem , sed concretionem quandam radicum , lapillorum, succorum , seminum, te rae , similiumque rerum . Plurimum sane debent rerum naturalium studiosi Marsilio, & Lamcisio quod originem fungorum illustraverint Io .. Nam antea cognitio haec fere latebat obseuritate involuta naturae , idque intelligi potest ex response , quod a Marcello Malpighio praeceptore sdo tulit idem Marsilius, cum aliquando

SEARCH

MENU NAVIGATION