장음표시 사용
121쪽
mo D cIM CICE BON. LIB. II. mdictis , ut& creditores domum ducerent debitores , qui soluendo aeri alieno non essent.. Vnde in Legibus XII.TabuIarum: A sT QUE 1
di altera bene precantium formula e Cum magnis Diti. Et: Diis volentibus. Plautus Milite
gloriosor . ', - Agite, ite cum Diis beneuolentUM . Et in Persa: . - ,. Sequere hae mea gnata, cum Diis volentibus M. Cato lib. de re rustica, captat IV: Cum Diuis Tolentibus, quod bene eueniat, mando tibi: Maro I. Aenidυ - . --- ponuntque ferocia Poeni
Magni autem dij sexu diuisi, quasi maiorum
gentium , qui ceteris antecellerent, XII. numerabantur:quos Ennius disticho complexus
est apud Appuleium de Deo Socratis ,& Mamrianum Capellam lib. de nuptiis Philologiae:
.i Iuno, Vesta, Minerua, Ceres. Diana, Venus; Mars. Mercurius, Ioas, Neptunus, Vulcanus, Apollo. Sic Ioui Opt. Max. assessores duodecim attributi, ut cennhiat antiquitas. Demochares: ἄQeo φραςε, Αθηναιοι ἶOi etu' oti χ ὁι δωδεκα. θεοὶ οἱ
δικάζονῖες. Hinc Vitruvius prooemio Architecturae: Cum Concilium Caelestium in sedibus mortalitatis eam dedicauisset;&. Consentes idcirco appelIati, Ut tradit Augustinus lib. I v. de ciuitalci Dei, Arnobius libr. III. & L. Seneca libr. II Natures. quaest. cap. x M. Nec desunt qui per hos Magnos De os, Penates & Lares intelligant. Virgil. m. Λeneid. . -
122쪽
--Feror exul in astum . ν. Cumsorijs, natoque, Penatibus, ct magnis Dis . Idem testatur Cassius Hemina, aitque eos asepellari μεγαλους, ηαε Πηςονς, καs δυναloως. Vnd. puto Asconium Pedianum Lares Vrbis Ro-ἔnae, magnos Dem interpretari. Macrobius de his & ad Senecam Tragicum Mart. Del noster ὁ μακα ς plura suggerct, quae transscribere non libet. . ' . I
Tres illos Tragoediae priniles Philasmphosfudse, ex CICERO N Edmum' 'atum. Euripidem Anaxagorae Dimata tradidisse.
N O N solum oratorum , sed& Poetarum
Optimum quemque e Philolophorum spatiis exstitisse obseruaui. De Tragicis illvGraeciae Trium-viris in praeseus ostendandii De AESCHYLo sic TvL ursv s libr. Hi Τuscul. Aeschylus non Poeta tantum, sed etiam PDthagoreus ψc enim accepimus. Cui etiam eum euhab Atheniensibus tributum honorem me moriae est proditu, ut unius ex omnibus Tm gicis fabulae ipso etiam mortuo decretopu Iico docerentur. Sophocles Vero qui ἀτικῆς nomen inuenit , quo sapientiae do φre sit usus adhuc quaerimus. Illud tantum adiungatur , quod AristQteles ait , 4δοναν
123쪽
uo Do R. CtCE RON. t IB. II. DIινα μιμνῖην Ομηροo,qui Homerus Philosophorum N Poetarum prope Deus, ac parens est habitus. Hinc Tragicorum Homerum Polemon
Sophoclem appellabat. De quo e illud Epi
gramm*scriptum, quo respexerit & Demosthenes: Σοφος Σοφο-σο τε Pgυρὶ p, ς De Eust IpIDE Vero, Vnde potissimum nobis haec nata obseruatio,id extra omnem controuersiam est, Anaxagoram assidue audiuisse; teste eodem T V Io Tuscul. III. & Vitru- Uio lib. v m. cap. r. cuius doctoris casu territum cqubd Philosophiae causa capitis arcesseretur, dum solem candentem esse laminam diceret a Philosophia desciuisse Euripidem
ad Musas referunt. Tragoediae tamen eius praeceptoris doctrinam sapiunt. Sunt enim in eo omnia argutiora quam in ceteris , Philosophicisque & acute inuentis sententiis, ut iure optimo singulos Versus singulas esse gnomasCI C E RO ad Tironem iudicarit. Vteque in Athenaeo lib. VIII. Δε πνολpιςῶν, σοφος Σιμφοκλης, sic&-φιλοσοφω ab Atheniensibus appellatus est Euripides , etiam apud Clementem lib. V. Stromat.&Origenem lib. tu. contra radium duα η ὁ ηοβοὶ iv σκηνικος '
ν--οατης. Ibidemque lib. Vt t. pag 3 3. &apud Silidam. Refert quoque Plutarchus in extremo Nicia, Athenienses in Sicilia captos qui illius de ρη etεις recitare nossen hoc quasi redetionis pretio liberatos fuisse, cum Euripidia publice Athenienses docerenturi
124쪽
AND sc HOTTI Inter cetera Vero Anaxagorae dogmata,haec in Euripide obseruasse memini.Primum cum
de caelo lapis cecidisset, & lapideum caelum Anaxagoras asseruisset, hinc Euripidem iaPhaetontensula dixisse χρο9υ
φ ηλιον,testeLaertio. Alterum πιIλὶ της ὁ κοιο α ρύας. Sic enim materiam infinitam ., ex qua
omnia gignerentur, appellabat , eiusque par ' ticulas esse similes inter se & minutas, prim0 confusas, postea in ordinem adductas a mente . diuina, ut in Lucullo CI C E RO ait. Hoc namque modo librum suum orsum Anaxagoram idem docuit Laertius , & Plutarchus i. de placitis Philosoph. cap. III. Ομου πάνlαχ η' μαα ην Nους θ'αυlα διiρε διεκοσμη9. De quo T. Lucretius lib. I. Principium rerum quam dicit ορ διομουἐιαν, Ossa videlicet e pauxillis atque minutis bu; sc is de pauxillis atque minutis Visceribus viscus gigni sanguenque creari, Sanguinis inter se multis coeuntibu guttis. Contra hoc disputat Aristoteles li. H I .de Cae
Io & i. Physico, ubi Simplicius haec decerpsit,'& Phy11corum libroru Anaxagorae pristcipium aliud paullo refert, quam Dibenta;
125쪽
quae idem colligit interpres trasscribere non Iubet. Redeo ad Euripidem, qui Anaxagora praeceptore capitis damnato ad Socratem se in Academiam contulit, non intelligedi modo , sed & dicendi magistrum ea tempestate
hoc ipsum Euripidem satis innuise constat, tum animi ingenui sit, minimeque angusti agnoscere per quem profeceris. Sic enim in Theseo loquentem nescio quem inducit: υ
Quaesic M. Tu rus reddidit sculn Iti audita a docto me ni sempiros turia mecum commentabar miserra . . ' r
126쪽
Et initio Menalippae lib. I t. ἐσχίγματι DOMfisi quod illic praeceptori; hic vero Philosophiae parenti optimae accepta haec r ferri
videatur :Necs Gn. ἐμος ὁ μυθος μ' ἐμης-ος προυχα
Quem versum alteru, Vt id ob παροδω admoneam,sic in veteri cod. scriptum vidi:
Theod. Canterus, homo doctissimus, in variis Lect.ex Diodori Ii. I.Bibliothecae sic reposui.
Sententias Ver Vt diximus,Tragicus iste sadipe adhibuit, ut testante Tullio Epist. ad diro nem libertum,Versus propemodum adaequaerint. Hoc amplius, Ut in Criticorum reprohensionem,Ρhilosophica toties miscuisse Euripidem in Hecuba potissim v, incurrisse rinferat Theon Sophista in Progymnasmatis, his
deam in lectica qua gestabatur dum legeret M. TVLLIVs, capite trucatum iussu M. Amtonii a Popillio Lamate auctor est Ptolemaeus Hephaestion lib. v. variae historiae in Photij nostri Bibliotheca pag. Graec. aso. De So-P Η O C L E autem Vt trium Tragicorum medio, insignem locum Dionis Chrysostomi Orat. LII. qua Philoctetam componit appingere , non pigebit. ξτε Σοφοκλῆς μιθι εοικιν poli ει νω. ούτι το αυθαδις ε α μυη
127쪽
NOD R. CT CARO N. LIB. II. IOI
CiCERONI s lectio in Epist. ad Farint. . . retenta atque defessa.
ΜrRvΜ in modum Iacer ac mutilus quorundam audacia iacuit TvLLI vs, cum demendo, addendo, mutando nitorem deformat ac robur ex parte succidunt. Multa equidem ab aliis repudiata retineri posse obseruaui, suumque in locum, unde vi eiecta sunt reducenda nunc duxi: ut quae in Epistolis απυαδων legendo ad oram libri mihi & Musis adnotaram, veluti Satura lance iuuentuti apponam. Ita M. T v I r s lib. III. Epist. v I. earum quas ad Familiares dedit, Appio Pul- ero; Ego, inquit, inprouinciam veni pridie Kal. Sextiles. Iter in Ciliciam facio per Cappadociam. Castra movi ab Iconio pridie Kal. Septembreis. Hic pro Septembreis, Labinus in prima alteraque editione sextiles iterum legi vult, praeter historiae fidem. Pridie enim Kal. Sextiles Laodiceam in Prouinciam venisse se testatur libiv. ad Atticum,Epist.XV.& xx.& vltima,item sibi. Prisdie Vero Kal. Septemb. ab Iconio castra CI-
128쪽
CERO mouit, iterque per Cappadociam in Ciliciam faciens in extrema Cappadocia non . longe a Tauro monte iuxta Cyl iitra oppidum castra posuit,ut bic ait,& Epist. I I.& IV .lib.XI.
Sequitur Itb.vri I. Epis, x. M. Caelii, cuius sunt omnes illius libri epistolae et Illud adis,Mctiones C. Curionis e agro Campano , de quo negam Caesarem laborare , sed Pompeium valde nolle, M v cuus aduenienti Caesari pateat. Paul. Manutius, ce
tera optime de CICERONI s Epistolis meritus, hic argutatur,ut το negant semel negatiornem iterum assirmationem significet. Mibbi hic geminata negatio negant nolle Latininrum ritu aifirmare videtur: viasi dicat Pompeium Velle aiunt; Caesarem vero minimς laborare. Aspera haec & affectata; fateor : sed Caeliana sunt: qui asper & durus est habitus. Seruius vero Sulpicius elegantior paullo scriptor lib. IV. Epist. v. Neque imitari malos medicos, qui in alienis morbis pro tentur se tenere medicinalscientiamsi se curare non possent. pro,neque noli imitari. Nam & hic frustra se torquet Manutius, ut ex Noli semel affirmationem, semel nega tionem contra Latinitatis usum eliciat. Sed no infreques antiquis ille M. Varro in Bimargo: Qui non modo ignorasse me clam/t, sed omnino omnes Nereas negat nescisse: pro sciuisionegat. & lib. I. De vita Pop. .Rom: Qua aut nentia viri mulier esiquo Romanae fuerint, quod a Seg
munera eorum nemo nosuerit accipere. Pro, nemo νε
129쪽
NOD R. CICERON. LIB. II. Ioa Non magna: proprium vero nil neminem habere.& apud Tibullum lib. I v. Sulpicia: Non ego signaui quidquam andare libellis:
Nec legat id nemo quam meus ante, peum.
Epistola vero XIV. idem Caelius queritur de Appio Claudio Censore, ut et supra Epist. xI: Persuasum, inquit, est ei Censuram tomentum aut νι- trum esse. Pet. Victorius nitrum de veteribus libris reposuit, placetque Manutio, non satis hic alias aequus Victorio ,& ex Ieremiae Pro-
nat. Quod autem vitrum, ut in editis legitur,ab Vtroque reiicitur, valde equidem miror. Vilis enim res Vitrum fractum , quod sulphuratis Iudaeorum olim natio , & hodieque Romae permutare consueuerat. Eius rei testes accipite. Iuvenalem Satyra v. Quulsatum, ct rupto poscentem sulphura vitro. Statium Papinium lib. I. Siluarum de Saturn Illic agmina confremunt βstrorum*Hic plebs sicenica : quique comminutis Permatant vitreis gregale pulphur. Item Val. Martialem lib. I. Epigram m. in Caelium, & lib. x. ad Priscum: Quae sulphurato nolit emta ramento Uitreorum proxeneta stadiorum.
130쪽
In quincta CICERONI a Tusculana
NON sunt Usquequaque a Lambino ac Franc. Fabricio Belga insigni, Tuscula'nae disputationes sic perpurgatae , nihil Vt
nostrae industriae relictum esse videatur. lib. V. qui est. de Virtute ac beata vita, haec nota ham : Sed ab antiqua Philosophia psique ad Socratem, qui Archelaum Anaxagorae discipulum audierat,nume. ri motusque tractabantur , c, unde omnia orirentur, quoue recederent: studioseque ab his derum magnitudines, interualla,cursus inquirebantur,o cuncta caelestia. Ιii vetustissimo quo sum Toleti Carpetanorum vis libro: Cursus anquirebantur, ἀρχαικ2ς, quoue reciderent: perbelle sane,hoc est,in quae ab interitu conuerterentur. Porro autem: Mas est,qui vim Fortunae, qui Omnia humaha, qua chmque accidere possunt , tolerabilia ducere. rectius Longobardicae mem branae, quae cuiquam acc, dere possint. Qualis est ille P. Syri mimust Cuiuis potest accidere, quod cuiquam pore'. Mox in Cr C E RON E : Quod ex maiore parte Tnam quμmque rem appel ri, flectarique dicunt. constam ter in duobus libris reaquamque partem appellari. Aristotelicum est axioma, in quo tamen nihil demuto, tantum Veterem scripturam reprae sentare placuit. Ita enim paullo ante: ex maiori tarte plerassis res nominari, Miamst quae ara abes t