Corpus scriptorum historiae byzantinae Theophanes Continuatus, Ioannes Cameniata, Symeon Magister, Georgius Monachus

191쪽

180 THEOPHANIS CONTINUATI LIB. IV.

δ πυδετον τους πυδας ἀεὶ καὶ κατὰ τὸ Aάτρος ἐνδιατρί i τα,

λίου μήποτε ίζεοόιανον ὁ ἐκεινος ἐθαυμαζεν. ως ουν περὶ του ανδρὸς ὁ πατρίκιος διακηκοεν εἶς ὁτι που nλησίον ἐστὶν ὀνάριον ἐποχουιανος, ἀπυντα θέων τὸν μοναχὸν καὶ τους πόδας mc αυτου κατελάμβανεν. ὁ δἐ sιηδἐν μελλησας ' ἄπιθ'r' qησι ' κατατων Σαρακηνων τοῖς βασιλικοῖς πειθομενος γράμμασιν, ἄπιθι 'θεὸν γαρ ἔζεις ρυόμενον σε καὶ προπορσηυγον, εὶ ιυνον τὸν

eum proficisci iubet, nee ultra Romanam dicionem, quam sic hostis diriperet, despicere. Bardae tunc filius, praetorianorum ac scholarum dux erat, valdo tum adolescens, novem aut decem circiter annorum, Antigonus nomine. quod et subit mirari, quomodo cui solertiae studere videretur ac prudens haberetur, sibi ipsa omnia velut devorans ad seque trahens, non alteri eam praefecturam ti adoret, adeo praesertim molestis difficilibusque rei publicae temporibus. ceterum huius muneris Personam interim fratri deseri, et ut vicarias ipsi Dartes praestans domesticum ageret. auditis itaque illo imperialibus literis, quibus arma sumere advorsus hostem iuberetur Rc rem strenue agere, animo turbatus nutans me, atqua ut bellum prospere gerere posset consilia agitans, in monte Sancto, qui Epheso adiacet, haerebat, sive despondens animum et quasi imperium detrectans, sive ut divinam opem imploraret. eo porro illic morante, rumor quidam praecurrens Ioannem illum monachum tamaque celeberrimum, procera virum statura, nudis semper pedibus inredentem et in Latro domicilium habentem, ultro venire annuntiat. virum solitarium nec unquam cella exeuntem illa mirabatur aetas. Rudiens itaque de illo patricius, haud procul eum abesse asello invectum, festinus illi occurrit ac pedes eius complectitur. ad quem statim Ioannes 'vades' inquit 'contra Saracenos, imperialibus parens literis. Vadet deum enim liberatorem tibique praeeuntem, habebis, si modo omnis a

192쪽

DE MICI ELE THEOPHILI F.

καὶ ποταιιὸς παραρρεῖ ἀπὸ το ἀρκττον πρὸς το ιιωris βρινὸν ἐλαυ- Dνosιενος, Aαλακυων Mol. ιαζ-ανος, καὶ λιβάδιον παράκειται Γυριν .υγροικικῆ φωνῆ καλουανον. εγνω γουν ο Πετρωνας Dεῖσε του- 10τον ἐναυλιζόμενον, καὶ παντη ἐσπευδεν ἀδιεξόδευτόν τε καταπιοσαι καὶ ἄφυκτον. καὶ δη τους suν τυ ἀρκτ 00ν si 0ς καθεζοντας στρατηγους των Ἀρμενιακῶν καὶ Bovκελλαρίων καὶ Κολωνειας καὶ Παφλαγονίας ἐπέστελλεν αυγωρον, τυ δἐ ιαση/ιβρινὸν τὸν Ἀνατολικῶν τὸν ' νικίου καὶ Καππαδοκίας στρατηγους συν τοῖς 15 Σελευκειας καὶ του Σαρσιανου κλαισοτράπαις' αυτὸς δἐ μετὰ των βασιλικων τεσσάρων ταγμάτων καὶ et υν Θρακης καὶ BDκε- P 113δονίας στρατηγῶν καὶ γαρ εἰργμ/ευοντων των Βουλγάρων νόριος αυτοῖς μετὰ των Ἀνατολικων συγκινδυνευειν καὶ συστρατευειν

τὸ ὁττικὸν μέρος κατείλη φεν, καὶ τὸ θέμα των Θραπησίων

δεῖν οἰωνίσασθαι, καί τινα των adis αλωτων ροτακαλεσαμενος ηρωτα τυν τε του τοπου προσηγορίαν καὶ του λιβαδίου τε καὶ του

terius amuleti Ioeo, earissimum illi Ioannem in omnium scutis depictum palam gestaveris.'' adiecitque hanc unam nec aliam esso causam cur hoc Iter susceperit. huius Petronas armatus precibus in loco quodam Poson nomine, ex rupibus petrisque praeruptis natura tutum, Amerem considentem invenit. hunc locum praeterfluit fluvius ab aquilone ad meridiem decurrens, nomine Lesacaon; pratumque adiacet, quod rustica voce incolae Gyrin dicunt. cognovit ergo Petronas illum ibi castra habere, nullamque non adhibet operam ut omnem illi exeundi ae salutem fuga expediendi viam praecludati statim ergo Armeniacorum et hueellariorum, Coloniaeque ae Paphlagoniae duces mittit, qui ad Aquilonem positum latus teneant, duces autem orientalium Obsiciique et Cappadociae cum Seleuciae et Charaiani clusurarum praesectis, qui latus Meridianum; ipso denique cum praetorianis quattuor cohortibus Thraciaequo ac Macedoniae ducibus nam et lex erat ut Bulgaricis rebus pace compositis ipsi quoque orientalibus bello socii ac erent unaque periculandirent Occidentiae occupat Iatus, secum etiam in armis Thracensium cohortem habens. ubi itaque Amer sic a undique vallatum ac ferae instar velut indagino cinctum a Romanis audivit, ad omina recurrendum Putavit ἔ accersitoque captivorum uno, ex eo interrogat loci nomen pratique et fiuvii. captivus interrogatus paulum immutatis literis Ploson-

193쪽

καὶ των ἐκεισε ταχθεο ν στρατηγων εὐανδρία απήνω τουτον καὶ

διεκώλυεν, ἐπὶ το suσηsιβρινὸν ὁρμασθαι ἐξεβιάζετο. ως δἐ

eώρα κατασκηνουριενον καὶ φυλάττοντα. καὶ δη κροτω καὶ βοῆκατὰ των πολεμίων ἐφαλλόμνος Ουδ' ολως εἴκοντας τους Ῥω- μαιους ἐνορισκεν , ἀλλ' ἰσχπροτέρους καὶ αυτὸν ανδρικως αντικρουοντας καὶ μαλλον ἀνθ ατταμένους νεανικως' διὸ κω μικρὸν D συσταλεὶς καὶ εἰς εαυτὸν αοθις γε μνος ἐπιβώρει πάλιν μετὰ m νέεεως, ἐκπόρευσίν τινα καὶ κάθοδον ἐαυτῶ ποριζομενος. αλ ια καὶ αυθις τουτω -κ ἐνδοντες αλλ' ωπαντησαντες καὶ ἀνα-

tem Posontis loco dixit. Amor minam sibi simificare evosuit; flurium

quoque exercitus contrixionem paraphrasi inrucare sensit, direque eos eriendos a Romanis, ex prati incursu, quod Gyris . vocaretur. haud tamen animum despondendum monet, sed robur excitandum inque crastinum fortiter pugna dimicandum; simulque omnes arma MSumere, ac Teeena tersos gladios velut recens cusos ac fabrosactos iubet ostentare. quia vero illucens iam dios indutias aliquas vincendi Romanos videbatur offerre, tentandum putavit exitum, disiecta, qua parte aquilonare latus SerVabant, Romanorum acie. at ubi loci difficultas ducumque illic stationem habentium strenua opera conatum inlaesisset ac repressisset, ad meridianum latus impressionem facit. verum illic quoque pari adversariorum acto viam praecludento, statuit loci ipsa benignitate tractus erat enim reliquis magis ad planitiem vergens accessuque lacilior illa potius Parte irruere qua et Petronam videbat stationem habere. strepitu itaque ac clamore sublato tu hostes irrumpens, ne minimum quidem .cedentes, sed fortiores ipsumque strenuo ex adverso comprimentes ac V Iidiori manu resistentes, offendit. quamobrem et-m tantisper impetum cohibens, iterumque in se ipsiim collectus, magna vi rursus impressionem facit, exitum aliquem inqne plana descensum quaerens. ac ne tum quidem illi cedentes adversaque acto incurrentes ac retro cogentes, hinc

194쪽

DE MICHAELE THEOPHILI F. 183.

1ο μετὰ του στρατε ιατος καὶ τω στρατηγεῆ φέρων δίδωτι Πετρωνια-τως μι- ουν ' Πετρωνας τὰ κατὰ του ηιερ στυσας τροπαια διὰ etiολλῆς εῖχεν εχτοτε τὸν μοναχὸν αἰδους καὶ τι/ιλὶς, προφωτυν ἄλλον αποκαλων. καὶ δὴ καὶ τὰ τῆς παχῆς τουτου ἀναθεὶς προς et ην βασιλευουσαν εἰσελαυνει τουτον ἐπιφερομενος, πρὸς τον βα- 15 σιλέα καὶ τυν Βύρδαν την. του ἀνδρὸς θειάζων καλως αρετήν. Bκαὶ fiaλλ'J ὁ μἐν IΠετρωνῶς τὸ του δοιαστίκου Ουκέτι προσωπειον καθυπεκρίνετο, ἀλλ' αττην ἐλάμβανεν ἐκ βασιλέως τιμην' καὶ ὁ μοναχὸς τὴν. προς θεὸν ἐκδημίαν παρ' αυτου διδαχθεὶς τυν Πε- τρέ παν πινεδιδασκεν ως διὰ ταχέων ιιέλλε, αποδημεῖν. και ποιρομε δὴ ' ὁ Πετρωνῶς ''απαιρων τὸ σὸν ἀρνίον, ὁ που ιην μου καὶ ἐραστά, - βουλει καταλιπεῖν ς' ιιετὰ κλαυθμου ἐπυνθάνετο. ροαρατονι θ τῆ βίl; αλλὰ δέδοικα s ιη πρὸς τον προτερον ολισθον αυ- θις παραρροῶ καὶ γένωνταί μοι τὰ ἐσχατα τῶν προτερων - κρείτ-

inde obseptimi eum tenendo, rem postmodum tentare vetueranti undique igitur exstantes acies videns, atque hinc illincque, qui ad aquilonem quique ad meridialo latus positi erant, irruentes conspiciens, desperata tum salute, ac velut lalmine ictus, in medios se enses primumque obvios inserit; ubi letali accepto vulnere cum ipse tristi fato cadit, tum suos omnes, nis uno quidem cladi superstite, perdit. eius filium cum cohorte quadam fugam arripuisse ubi rumor percrebuit, Charaiani Clusurarum praefectus pone assecutus cum exercitu manu capit ac Petronae imperatori tradit. 3ic ergo Petronas erectis de Amere tropaeis, magna deinceps veneratione ac cultu monachum prosequebatur, alium eum divinum vatem vocans. atque adeo conscientia sua illi deposita, eum adducens, urbem Augustam petit, amplissimo apud imperatorem ac Bardam viri virtutem praeconio iuro merito efferens. ceterum Petronas non iam ultra domestici personam simulacro gessit, sed regio munero iese ea dignitate augetur. monachus cum se ad deum emigraturum di-Vinitus eo: novisset, Petronam rei admonet. ad quem illo lugens 'ubinam vero' inquit 'tu pastor meus ac amator oriculam tuam humanis excedens Vis relinquere num in hoc saeculo at vereor ne in priorR

prorsus delicta dissiuam, mihique posteriora nihil meliora prioribua

195쪽

τηθείς.

26. Μειέβαινε δἐ καὶ ὁ Γαρδας καὶ τὰς ἐκ βασιλέως

et 3 ιβε συνεχῶς τι/ιάς, ωσπερ τις νέος γαυρος τε καὶ φλιλότι ιος τὰς ποικίλας των Πρὸς τερφιν στολάς. μ ετέβαινε γουν καὶ πρὸς is την Καίσαρος ανίει δυζαν τε καὶ τιμήν, του IJααηλ ου πρὸς ετε

άμιλλητηρια. καὶ τὸ δὴ χαλεπον, Ουκ ηγάπα μονον θεατὴς εῖν , εἴγε καὶ τοσουτον ἐσχολαζεν, ἀλλὰ καὶ αυτὸς σηνιοχειν ὁ τῆς των Ῥωμαι- βασιλείας, Θεαρια τυγχάνων καὶ παίγνιον πῶσι δη καὶ m115 κατάγελως. υτως ὁ Γαρδας του αδελφιδου ἐπετροπσεν, καὶ ουδἐ ζῆν, ως εοικεν, ἰθέλησεν, εἰ 1ιὴ τουτον μίεταπείσει τὸ ἀνδράποδον. πλην διωκει τέως αυτὸς τὰ πολιτικά, καὶ τῆς βασι-

fiant.'' Unum vero,' inquit monachus, 'tibi animo sedet, ut me sequaris ' 'ita, pater,' in luit, 'lubentissimo aequar.' morbo itaque et ipse correptus, statim ac domum rediisset, ea narrat quae abbati evenerant; vicissimque refert dixisse monachum Vipsum quoque,' uti petierat, 'brevi morientem eum secuturum.' ac sane paucis elapsis diebus, eum monachus ad deum evocatur, tum statim Petronas velut ex condicto magnifice sequitur, ita nimirum ut quamvis brevi sic intervallo dissiti erant, ambobus simul emigrantibus, alter alterius mortis nuntium audirct nequiverit. moritur vero et illo prior blanuel, morbo quodam detentus. 26. Sed et Bardas nullo fixus munero alias ex aliis continue dignitates profusa principis largitate mutabat, haud secus ac iuvenis quidamae ambitiosus vario ad luxuriam cultu mutat vestes. mutata itaque functione ad Caesaris dignitatem gloriamquo ascondit, cum Michael nullantia rei publicae cura teneretur quam ut theatris ludisquo Circensibus Vacaret. quodquo adeo gravius, non solum illis Iubens spectaculis intererat tantamque operam navabat, sed et ipse Romani arcem imperii tenens equos agebat, cunctisque se ridiculum ac spernendum praebebat. ita Bardas Nepotis curatorem agebat; cui nec vita, ut par est, in Votis esse debuisset, nisi a servili vitae hoc instituto illam avocaret. interim

tamen negotia publica administrabat, ac sibi ipse imperium animo desti-

196쪽

φιλοτίμητο. καὶ τουτο τῶν επων αυτου καλλιστον τε καὶ περι

σῶν, τῆς cyιλοσοφίας καὶ των αυτῆς ἀδελ φων, ἀριθ/ιητικῆς τέειφ'73M καὶ γεωρατρίας καὶ ἀστρονομίας, αλλα καὶ τῆς πολυθρυλη- του μ σικῆς, καὶ εἰς ἄκρον αυτων ἐλάσας ως ουδεμιας ἔτερος σπονδῆ τε πολλὴ καὶ βίω απράγιιονι καὶ μεγέθει φουσεως, στελεῖ Dτινὶ καταλυματι χρωμενος καὶ καταγωγίω τους εἰς αυτὸν φοιτων

nabat, cuius quandoaue sibi ipso compos sors videretur. ceterum haec quidem in futurum illi repositat interim vero saecularis ac prosanae fia-Pientiae eum suscepta, cum iam Plura lustra humaniores literae imperatorum barbario ac inscitia obsaevissent ac prope exstinctae essent, mathematicarum disciplinarum scholis ad Magnauram constitutis, magnifice rursus florere ac velut repubescere eam fecit. nec tamen hoc vardae lacinus, quanquam summam praeserret honestatem gloriaqtie celeberrimum esset, eius noxas reliquas eluere valuit. praeerat huic scholae ac doctor philosophiae erat magnus ille ac philosophus Leo . sanguinnis quidem prosapia Iannis patriarchae patruelis, gradu vero Thessalonicensis quondam episcopus. tunc autem eessare iussus atque amotus, quod leonomachorum haeresis cultor erat, huic negotio praepositus opera sua ac industria inscitiam procul abigebat atque iugabat. n. Operae pretium autem videatur, ut et noverimus qua rationis vir tantus In eius qui tum rerum potiebatur notitiam veneriti erat . ia Theophilus Michaelis pater. hic ergo cum disciplinarum omnem scientiam Persecte excoluissat, sicque omnium diaciplinarum, philosophiae eiusque germanarum arithmeticae scilicet et geometriae, nec non Muonomiae, quin et celebratissimae musicae perfectionem nactus esset, tantumque in illis omnibus unus ipso profecisset quantum ne in una

quidem quispiam alius, diligenti in eam opera, aolitudinis tranquillo,

197쪽

186 THEOPHANIS CONTINUAU LIB. IV.

τας ἐπαίδευεν, ἐκδιδασκων ξοινα ἐλστ ημαρον καὶ βουλοιντο. ως δ' ξδη χρονος παρίππασεν καὶ τ ῶν ιιαθητων -κ ολιγοι κατὰ Τας ἐπιστχὶριας προεκοπτον , c νεβο τινa νεανίαν των εαυτου φοιτητῶν, τῆς γεωριετρικῆς ἐπιστήμης αρτι το πέρας μντειληφοτα, υπογραφέα γενὰσθαι τινὸς στρατηγίδα τμιν δάποντος, καὶ προκοπῆς spνεκεν του βίου αγαπῆσαι τουτ p ἀκολουθειν. ώς ει κατὰ τον πολεμον αμα τουτω ἐγένετο, υπὸ τῶν Ἀγαρηνων, Ουκ οιδ' ὐπως, ζωγρειται κώ ,των ἐπιφανων τινὶ, εἰς δουλείαν διὰ τὸ νέον τῆς Ρ 116 ηλικιας δίδοται. Μαμουν ἐκεινος Ουτω - καλουμνος τηνικαυτα

ι ἐν των IMuαηλιτων ἐτέλει ἀραραμ--ῆς, ἄλλοις τε μαθήμ ασι 10 σχολαζων Ἐλληνικοῖς καὶ δὴ καὶ γεωριετρίας ως ἐπὶ τὸ πλειστον

-οτου κοηθέντος, περὶ τῆς σπουδῆς ἀμερ ινοτνii κοὰ τῆς των ριαθηματων ἐπυιελείας , ως δὴ καὶ περὶ τῆς γεωμετρίας ἔλεγεν,

ουν ἀνέμαθεν ὁ. ἀμεραρι-υνῆς, 3 ιετὰ περιχαράυς . καλειται πολλῆς, καὶ τὸν αἰχμάλωτον ἐπινθάνετ' ia γνωσιν τῆς τοιαυτης B κέκτηται ἐπιπι ιιης. καὶ ἐπεὶ την συγκατάθεσιν ἐποιήσατο, ἐτε ἐν ἀπιστίαν πρὸς τους εκάνου λόγους ὁ βάρβαρος. κεκτημένος moυκ ἐχεγεν ἐτέρως iamι υπὸ τὸν Ουρανὸν των Diinon διδασκάλων ἐκτός. ως δ' ὁ νεανίας ελεγεν τουτων διακουσαι ἐπιθυμ.εῖν καὶ 6 στραπηπιδος P

13 σπουδῆς τ- άμ. 721 απὸ τῶν Ingenii dexteritate, Ini vili quodam tuguriolo di pulos erudiebat; et,

quam quisque mallet scientiam docebat. cum autem longum iam .tempus transisset multique eo doctore non Paonitendos progressus secissent, contigit ut eius discipulorum iuvenis quidam, summam per eum nactus geometriae peritiam, uni ducum a secretis, . arei per eum familiaria compendium lacturus, ad bellum proficiscenti se ultro comitem daret; dumque illic Versatur, nescio quo casu. in Agarenorum potestatem Veniret, ac quod viridi florentiquo iuventa erat, illustrium uni servus dederetur. Idamum nomino tunc Ismaelitarum . ameramnunes cum Graecanicis allia disciplinis operam dabat, tum praecipuo geometrista deditus erat. Recidit autem ut eius, de quo diximus, iuvenis herus de ameramnunis.in disciplinis diligentia sermonem domi haberet; cumque et geometriae meminisset, 'eum' ait iuvenis Veii quo lubens magistros, quippe ipse ges- metriae non omnino rudis, audirem.'' id vero ut audivit amoramnune ingenti gaudio, ad se adolescentem accersit, quaeritque ex illo 'num eiusmodi sciontiao cognitiano aliqua praeditus sit.' ait illo; necdum Lamen barbarus ut dictis fidem accommodet in animum inducit, neminem geometriae gnarum arbitratus praeter magistros suos, qui in aula age-xenti dicenis illo 'libenter se auditurum eorumque .doctrinam explora-

198쪽

turum,' illi sinum adstantes geometrica a picantur, figurasque triangulas et quadrangulas describunt, atque Evaedis canones asserunt; fa-Ctumque, ac sic se rem habere, strenue ac erudito docent, sic nimirum istud Vocari, hoc illius. esse noment causam vero et rationem adscripti nominis, ac cur so res ita .habeat, nullam illius imomenti asserentes, meram suam. inscitiam ac ignorantiam, sola linsuae . angustia pro eius Verbositate npn. pressi, prodebant. tum iuventa elato animo ventosos ob eam figurarum descriptionem videns, 'eum. in omni doctrina' inquit ac negotio rei causa eiusque assignata ratio primas teneat, cur οε, res solummodo esse dicendo, quasi nullius frugis. rationes omittitis, insue eandem classem .eum qui doctus sit et eruditus, ac qui earum rerum ignarus, redigitis ' haesitantibus illis, et ut ipso causas distincto ederet atque doceret rogantibus, ubi exponentem . ac perspicue dicentem audiero, 'istud nimirum in causa esse eur hoc istud sortitum sit nomen, hocque illud, hancque adeo delineationem; '' eoque loquente eorum animus Veriebatur, sermonemque intellexerunt; porro hominem admirarint cum alupore Percontari, 'quotos Bygantium viros eius generis sicquo eruditos aleret ' respondenis illo Vlonqe plurimos, .ae se ex discipulorum, non magi uorum numero eve, ' rursus de doctore . quaeruut,

199쪽

188 THEOPHANIS CONTINUATI LIB. IV

τῶν, αΠας αυσγὶς ἐλθειν πρὸς υιας καὶ τῆς σῆς διδασκαλιας

ιεταδουναι ἡμιν. ει γὰρ Οιτω τουτο γένηται, τοτς -χένας σοι 10 κλινει γένος ἄπαν τὸ των Σαρακηνῶν, καὶ πλουτου καὶ δωρεῶν&ςιωθ' II, ων Ουδεὶς πωnoτε ανθρωπέων ἰξίωται. ' ἐπιδους ουν B τα γραειματα τεῆ νεανία, καὶ δωροις αυτον φιλοφρονησαl ενος, τὸν διδασκαλον καταλαμβανειν ἐκελευσεν, καὶ τιμας ευθις υπ

δον, μονον εἰ τουτον πείσειε την τῶν Ῥωμαίων καταλιπειν γῆν. ως τ/ην-ε ἴθυσε καὶ του διδασκάλου πρὸς πρόσωπονεστηκεν, ἡ τουτου θέα αναφλίβασα τε καὶ otiν θεριιαίνουσα ὀλοφυρεσθαι κατηνάγκαψε, και δάκρυσιν ου παρειὰς μονον αλλα καὶ

τραχηλον καὶ στέρνα διάβροχα si ποιεῖν. καὶ τὸ πρωτον αqασία eo τῶν δρωιώνων τὸν διδάσκαλον κατελύιιβανεν, τίς τε εἰη -κ εἰδως, C καὶ oro υ ταυτα ενεκεν διαπράττοιτο ' h τε γαρ τουτον μορφὴ μ

m adhuc vivat ac superstes sit. respondet vero ' omnino superstitem esse,' viriquct magnifico virtutem laudat, dicens inopem vitam figere, ac vulgo ignotum sapientia clarere. statim ergo Mamum: ad hunc litoras in hanc sententiam scribit. 'ex fructu arborem, ex disci-Pulo magistrum agnovimus. ergo tu, qui tanta rerum praeditus scientia ob virtutom ac scientiae altitudinem civibus tuis ignotus es, necdumque sapientino ac scientiae fructus percepisti quippe nullum ab eis honorem Consecutus , ne dedigneris venire ad nos, tua nos doctrina impartiturus. hoc si feceris, tibi cervicem gens omnis Saracenorum inclinans tanta munerum ac divitiarum vi cumulabit, quanta nemini unquam bominum obtigit.' his ergo literis adolescenti traditis, eoque liberaliter donato, ad magistrum iubet proficisci; rursusque honoros ac munera Pollicetur; ae si velit, etiam facultatem facturum redeundi in patriam, si modo Leoni, ut ad eos transeat Romano relicto orbe, suaserit. ubi itaque in urbem rogiam venit, ac coram magistro adstitit, eius incensusnspectu, Velutque calore exaestuans, in gemitus cogitur, nec solum 6e-Itas sed et collum et renes rigat lacrimis. ac primum quidem rerum In Certus magister haerere, cum nec quis ille esset exploratum haberet, nec seiret cuius gratia haec agerentur. ' adolescentia enim longiore moru

200쪽

γραφήν, εἴ γέ ποτε κατάφωρος γένοιτο, γλoris sen προσεισι Θεοκτιστος ουτος ο παραναλυνια τψ Βάρδα γενο/ ενος ) καὶ

15 νης καὶ πενίας ἔζω παρνηγαγεν. τό τε γὰρ γρύμ-- ἐριφανιζει τῶ

τίζεται καὶ ἐν τεῆ τῶν ὁγίων - ναῶ διδάσκειν δη3 οσία παρὰ του βασιλέως ἐπείγεται. - πολὸς γουν χρονος, καὶ ἐπεὶ διέγνω ὁ

P0 ἀλλαύασθαι , διὰ γραφῆς ἐκτίθησιν ἀπορίας γεονιετρικων τε καὶ ς

ἀστρολογικων ζητημάτων καί τινων Λερων δυσδια; ν υπιων κετα- Ρλαίων, καὶ τυν λυσιν τουτων κη ισασθαι μιοι. ως δ' -ν εκα- τον προσηκοντως ηεμ ευσεν ὁ Θέων καὶ τὰς τουτων λυσεις θετο, προσενηρμοσέ τε τουτοις καί τινα προγνεύσεονς ἐκnλήςε υς ει τινας προγνώσεις

immutata species, malisque captivitatis detrita, alinm existimari praebebat quam cui notus erat. at tibi paulatiin sui notitiam socii, nomenque ac disciplinas edidit, et captivitatem adiecit, causamque redemptionis ac cur venerit, simulque literas in manus dedit, tunc sano communi ambo luctu inctuque soluti sunt. eum tamen Leo haud sibi tutum in telligeret, si quando ab hoste clanculum literas accepisso deprehenderetur, ad logothetam a edit Theoctistiis is erat, cui Bardas necem conscivit ac captivi verba omnia et discipuli exponit, simulquΘ ameramnu-nis literas tradit. sicque virum imperatori innotescere contigit, inque illius necessariorum numerum cooptari. hic discipulias ac epistola, quae hactenus in angulo delituerat, Leonis sapientiam in apertum produxit, adiectaque illa eum per egestatem vitae sorte exemit. logotheta namque Theophilo literas ostendit; quem ille accersitnm ditat, publiceque

doctorem In sanctorum quadraginta martyrum sacra aede praeficit. ubi

non multis exactis diebus, intelligens Mamlim haud ex animo Leoni esse ut natali solo relicto se ad eum conferret, geometricas quasdam acustronomicas aliarumquo scientiarum dissiciles quaestiones solertia mentis solvendas ac exponendas mittit. Leo ubi rito singulas interpretatus aet ac uniuscuiusque solutionem edidisset, quaedam etiam admirationis

라틴어 텍스트