장음표시 사용
511쪽
illius pulchritudinem ae claritatem noscamus, Re tum deinceps eius, quam pereosa est, ruinae ac cladis magnitudinem reseramus, ut quantum reliquis urbibus incomparabili excessu praestare videbatur, tantum digna iudicetur quam communi omnes luctu prosequantur eiusque miserationo
8. Diximus quam latis pomeriis atque ambitu magnaque civitas, et quae vastum limitem eo intercludat e sed mnrus continentem versus tutissimus est et structuras crassitio munitissimus, exteriorique muro ac Propugnaculo tuta undique munition obseptus, propugnaculis et pinnis omni area constipatus, nee ullam oppidanis iusti timoris necessitatem praebens. pars illius ad notum humilis est ae prorsus depressa belloque plane inutilis. nam reor artificem, quod nullam antiquitus ex maris ora hostium aggressionem metueret, structuram neglexisse. fertur vero Rntiquo rumore, qui ad nostra haec tempora pervenit, urbem ex ea Parin Per multos annos omni muro septoque caruisse, ac donec Xerxis quondam Medorum regis timoro eius scilicet qui terram navigabilem fecerat et copiosis agminibus Graeciao bellum indixerat Romanarum rerum dominatoe pusillo, et ut sese occasio tulerat. aggere enm Partem ci cumsepsit; qui ipse agger ex oo tempore ad noc aevi subsistit, nullam inde noxam atrocisque rei suspicionem unquam soro existimans. licet
512쪽
ἐαυτῆς σωτηρίαν καταπιστευοτσα. ἐκ Πολλων γαρ αυτην κινδυ-
νων ὁ σωσίπατρις ουτος ἐρροσατο, καὶ τὸ νικῶν αυτῆ καὶ sar πωτου πολέ/ιου πειραθεισy πολλάκις συμπαθῶς ἐδωρήσατο. ἀλλὰ ταυτα ταις των θαυ/ιάτων αυτου βίβλοις ἐξηγῆσαι παραπυρη- 15 σαντες τοῖς ἐξῆς ἡμεις των ξδη λεχθέντων πραωμεν. 9. '- ουν ταις ρηθείσαις αἰωαις ἀνωτέρα κινδυνου παν- τὸς η πολις. ἐξ υτου γαρ ἡ κολυριβήθρα του θείου βαπτίσματος τὸ των Σκυθων ἐλος του χριστωνυμω λαω συνεμορς ωσε καὶ τὸ Ρ 325 τῆς Evσεβείας γάλα κοινως trepοτέροις διειλετο, πΔαυτο ι ἐκ h20των Πυλεων στάσις, ανειτο di τῆς ἐνεργείας η τὰς σφαγὰς ἐπιτηδευουσα μαχαιρα, καὶ τα προλεχθέντα τω μεγαλοφωνοτάτΨ των
προς ητων 'Hσαρ ἐναργως ἐφ' ἡμῖν ἐπληρουτο ' ia μάχαιραι γὰρ
enim pleraque saepius bella, eaque crudelissima, civitas, tum barbarorum tum finitimorum Scytharum, machinamenta et oppugnantium astus arios excogitantium arenaeque exaequatis copiis influentium ae eunctos minis terrentium erant namque effrenato impetu et armorum omni genere septi , sustinuerit, cum esset terrestris conflictus, insidias eludebat , huius muri securitate irruptionem declinans, solitoque atque serventi suo defensori, gloriosissimo nosnpo martyri Demetrio, suam Con-Credens salutem. ex multis enim periculis aervator hic patriae ipsam Iiberavit, nec raro, cum necdum etiam bellum experta esset, victoriam Perhumano concessit. verum haec libria qui de illius miraculis exstant narranda permittentes, ea prosequamur quae deinceps sequuntur. 9. Civitas igitur ob ora quas dicebam causas omnis periculi secura Bgebat. quo enim ex tempore Scytharum gens, sacri fontis aquis abluta ac Christiano populo sociata, pari illi munere Pietatis lac sugem destinaverat, urbium desolationes finem habuerant; ad eaedes instrucuensis mucro inhibitus erat retusumque ferrum, ac quae olim PrοPheta
rum vocalissimus Esaias 2 fuerat vaticinatus, uosuo uos aevo
513쪽
ρνιων μετῆλθον εῖς δρέπανα καὶ αἱ ζιβυναι ῶς αροτρα, καὶ πολε
τανευε, καὶ Ουδειάα ευζωιας μορφιχὶ ἐς κ Hς κορον ἡρως απελατομεν, ἔνθεν αἱ τῆς γέωργίας αφθονίαι, ἐκειγεν αἱ τῆς ἐμπορίας χορηγίαι. γῆ γαρ καὶ θαλαοσα λειτουργεῖν pistis B αν ῆς ταχθεῖσαι πλουσίαν καὶ ἀδάπανον τὴν περὶ ἔκαστον ἐδωροφορουν. ων γὰρ HDδεως ἡ καὶ ἀνεπιτηδώως εχουσα προς καρπογονίαν ἡ γῆ, τουτων παρ' εαυτῆς ἡ θάλασσα κτῆσιν μη
τὰ παρ' εαυτίοῦν διδοντες καὶ τὰ παρ' φιῶν ἀντιλαμβανοντες; λωφορον γὰρ δημοσίας τῆς πρὸς ἀνατολὴν ἀγούσης ἀπὸ τῆς δο- σεως διὰ μέσου τῆσδε χροορ σης τῆς πόλεως, καὶ ἀναγκαως πει-C θ Ουσης τοῖς παροδευοντας πρὸς ἡμας ἐνδιατρίβειν καὶ τὰ πρὸς lo
λος des περιωτοίχει τὰς αγυιὰς τῶν τε αυτοχθόνων κα ὶ τῶν αλλως ἐπιξενουμένων, ως εὐχερέστερον ἐλαι φα/ιμον παραλιον ἐξαριθμεῖν ri τους την ἀγορὰν διοδευοντας καὶ τῶν συναλλαγ μά-2Dτων ποιουμένους τηρον μέθοδον. ἐντευθεν χρυσίου καὶ αργυριου κῶλίθων τιμων παροληθεῖς θη-υροὶ τοῖς πολλοῖς ἐγίνοντο, καὶ τὰ
19 εος ora A ri ποιουμενων Padimpleta eo piciebantur. nostri enim gladii transierant In salees et
lanceae in Vomeres, nec usouam bellum erat; omnesque ubique finitimaagentes in pace agebant; nullaque erat commodioris vitae ratio ac occasio , qua non assatim frueremur. indo langum ubertas, inde mercaturao emolumenta. terra enim et mare ab initio ad praestandum nobis obs quium constituta uberem sponteque Paratam quandoque suam gratiam munusque conserebant. quae enim terra minus suppeditabat aut ex SaProferre non satis erat idonea, haec mare, mercimoniorum solertia comparata atque navibus invecta, quod egentibus deerat, abunde supplebat. quid Vero undequaque adventantium primum dixerim, ac ciuibus prae-mpue nos cives amico accipiebant, sua tribuentes atque Vicissim nostra recipientes nam eum via publica ab occasu ad ortum per mediam hanc urbem duceret, cogeretque Viatores in ea moras interponere et quae in usum fiuum essent parare, quicquid quis bonorum dicat, ex illis eo equebamur nobisque proveniebant. hinc promiscua ex omni hominum genere multitudo, tum indigenarum tum ouoquo modo hospitio receptorum . plateas semper circuibant; ut faestius sit arenas maris numeraro quam eorum qui lorum occupabant ac qui commerciis miscebantur tensum intro. hinc anes argenti et pretiosorum lapidum ingentes ac copiosithesauri vulgo accrescebant; vestesque sericae perinde atque aliis la-
514쪽
ῖκ-υφασματα .ως ταμψίων τοῖς αλλοις ἐπινενόητο. περὶ γαρ των αλλων vλων, αλκου καὶ σιδήρου κασσιτέρ- τε καὶ μολίβδου καὶ τελον, οἷς αἱ δια et ρος τέχναι τὸν βίον συνεχουσι, D
τi . καὶ εἶδες ων περὶ μηδεν tauo την νεαζουσαν των παίδων
κῆραν σχολάγοσαν η περὶ λογοος, ων ἐπιστῆμαι καὶ τέχναι τὸ Is κρατος ἐχωσι. τὰ M περὶ τῆς αρριον- μουσικῆς των ωμάτων, ε των υδόντων τὸ η οτερπῆ μέλη καὶ των etω θεω κεκληρωμένων σπουδάσματα ἐπὶ τω λόγω σημάνως πως δὲ τὴν τουτων διαγρά- φ ιαι δηλωσιν; τουδε του διηγ ῆιματος -κ οἶδ' υπως τῆ ἐνμη του λόγου συναπαχθείς, καὶ τῆς οἰκείας ωσπερ ἰδιωτείας
nectis excogitabantur. aliarum vero materiarum, asin seres stanni plumbi itri, quibus ad ignem opus facientes artes vitam tuentur ac IoVent, es meminisso superfluum duco, tanta scilicet eorum copia ut ex illis urba quaedam alia exstrui atque perfici posset. 10. Hac itaque ratione, omni ex parto robus prosperis ad Voluntatem suentibus, urbs fortunata et artificum ingeniis condecorata, nec non aedificiorum magnificentia superbiens, num vel legum observatione vel civilis rei ordinibus vol dicenti gloria atque doctrina aliis inferior erat 3 minime vero: nam illi scientia aequo eurae erat ac risus oculis, nequitas pariter haud aliter ac vitae negotiatio; vidisses uo iuvenum auud Macentum pubem nulli praeterea quam disciplinis ae literarum studiis acare, unde scientiao et artes robur obtinent. harmoni vero musi-Ces canusnes aut canentium suavissima melo deique laudibus ac Hero mancipatorum studia dieturus, haud e uidem scio quibus ea modis exprimam. ad hanc enim usque narrationem nescio quomodo orationis ampetu raptus, ac velut propriae inscitiae ac ruditatis oblitus, conabar moderate, et ut non alius quispiam harum valdo imprudens rerum iε--rusque omnium ac stupidus quae a tua virtuto rogatus eram, scripto orere ac explicarer minue vero, ac praecipue quod suavium cantico
515쪽
11 ναοι γάρ τινες παμμεγέθεις καὶ περικαλλεις τῆ ποικίλη
διακοσ/ιησει, διὰ μέσου προβεβλημένοι τῆς πολεως ωσπερ τινὰ is κοινὰ πρὸς τὸ θεῖον ἱλαστήρια, και τουτων μάλιστα ὁ τῆς παντουργου καὶ θειας του υπερουσίου λογου σοφίας οἶκος, καὶ ὁ τῆς δειπαμένου πανάγνου καὶ Θεομητορος, ἀλλα μὴν καὶ ὁ του προ- λεχθέντος πανενδο ου καὶ καλλινίκου μάρτυρος Λημητριου , ενθα
D τους θ.ίους ἄθλους διη-σε καὶ τὸ βραβεῖον τῆς νίκης ἐδεξατο, 15
rum ac melodiarum mihi incidit mentio, quo mo Vertam nescio, aut quo sermonis ducam lineam; quodnam item dulcissimarum concinarumquis modulatarum cantionum illarum omittam, quibtus mortales eum caelestibus potestatibus psallebant ac dies festos agebant. etenim si quis eam modulantiam, quam uno ore in unum congregati omnes divinis canticis, in publicis conventibus, ad deum emittebant, angelorum sonis concelebrantium, ubi laetantium omnium habitatio est, assimilaverit, is a scopo Veroque ne vel minimum aberraverit. 113 templa enim quaedam prae- magna ac magnifica varioque ornatu pulcherrima, per mediam urbem emantia ac exposita, veluti communia numinis propitiatoria, cum primis Vero, interque ea praecipuum, omnium effectricis divinao et supersubstantialis verbi sapientiae, itemquo semper virginis immaculatae ac dei- p e, nec non, cuius supra memini, gloriosissimi praeclarique victoris, Demetrii martyris, ubi divina peregit certamina et victoriae palmam re- Portavit , haec nimirum recurrentibus per anni circulum festorum solenniis universae multitudinis in se concionem cogentia laetitiam inenarrabilem et spiritale gaudium convenis inserebant, in horum si quidem singulis sacerdotum ordines cleri matriculam implebant, quorum opera my stieus cultus resque sacra peragitur; lectorum item coetus, qui conetuen dis innueis diligentiam habeant, et alternis versus Gniant, manuumque
516쪽
12. Ἐνθα δή μοι καὶ θυμβος ἐπίνεται καὶ φρίκη καὶ
2Dφανὰ τουτο καὶ Gεβάσμον ἀπειργάσατο, ἀνάξιον κριναντος του θεου βεβηλοις καὶ ἐναγέσι υμνεῖσθαI τε καὶ γεραιρεσθαι.
μέχρι ruρ τίνος τvν δεψῆ αἰτίαν του πάντα κίνδυνον ἐπενεχθῆναι C
molibus modulationum sonos disponant, ac magnam quandam digneque Spectabilem choream eo tituant, tum effulgente vestium forma spectantium oculos demulcentes, tum artificiosa psalmorum lyra auditum oblectantes. quid enim erat, si haec cantica consideres, fabulosus Orpheus aut Musa Homerica aut Sirenum deliramenta, fictionum mendaciis digesta, ut nulla laudum vera ratio sit, sed falsi rumores, mortalium genus seducentes atque errori mancipantes frustra igitur in his Graeci cre- Pantibus buccis sese iactant, qui vera rerum scientia careant vanisque sermonibus ipsi sibimet ipsis pugnenti nobis vero tum numen Verum
tum ipsum quod eanimus laudisque obsequio frequentamus.12. Hic mihi et admiratio subit incessitque horror ac stupor, dum mento recolo quomodo talis et tanta modulatio, ipsa nulli non alii hostiarum, quae deo osseruntur, magnitudine praestans, sic repente conticuit et in nihilum abiit velutque somnium abscessit. enim Vero hos recogitor nempe cum in peceatis essemus, iuxta Ρsalmistae 49 6 sen--ntiam, divinas enarrabamus iustitias, moramque nostrorum improbitas illustrem hunc ac venerabilem cultum reprobum ellacit, indignum iudieante numine profanis impurisque labiis laudari se honorique haberi. quo que enim tandem veram causam, ob quam nobis omnis haec illata
517쪽
D προαιρέσεως, ειτε διὰ τὸ παρηλλαγμώων καὶ διάφορον τῆς τε nos . λιτείας καὶ των ηθῶν, τοῖν συνεισρεόντc0ν τῆ πυλει ἀνθρώπων ἐκ
ἐπιδρομῆς ουπελὰ φθησαν, ἐπὶ τήνδε προσέφευγον, ιιτ δε ιίαν, ἁ ς is ιπελάμβανον, D αυτῆ πολειέων φροντίδα του λοιπου ποιησομε- 328 νοι , ειτε di πάλιν διὰ τὸ ἀνειμένον τῆς τρυφῆς καὶ αφροντιστον καὶ πρὸς πῶσαν ηδονὴν ποικaον τῆς χρείας καὶ ἐπιτηδειον ωσπερ
τινὰ, ληθην πεπονθαμεν του θεου, μακράν τινα καὶ αδιε υδευτον
malorum vis, in medium non adducimus, ut nostro Exemplo discant Posteri quonam pacto colendus sit deus vivus ac Verus, seque ab omni BerVent Immunes interitu, ne iisdem atque nos delictis obnoxii divinam in se attrahant indignationem. nam nulla alia causa immanis illius poenae iraeque, cuius vel sola memoria extra montis sedem exeo, Periculum fecimus nisi ob pravam perditamque voluntatem, sivo propter dissonos diversosque mores ac ingenia seu instituta, omni ex gente ac loco in urbem constuentium attino aliud alias malum importantium ac cum Proximo illud communicantium. nam propter eam, quam diximus, uberem rerum in vitae usum suppeditationem vicinarum regionum atque u
hium incolae mutatis sedibus in hae habitationem locabant; ac praecipuo qui ex captis iam insulis per impuros Agarenos illorum grassationi su-Perstites fuerant, ad eam confugiebant, nulla deinceps, ut sibi videbatur, hostium cura solliciti, atque in eam rationes suas transferebant. BlVo rursus etiam propter molles delicias nullisquo studiis animum implicatum, tum ad omnem libidinem, ita usu subministrante, prociive in- senium, velut in dei quandam oblivionem venimus, longo quodam et Inextricabili viarum errore ab illo abiuncti. et ut ait ahostolus, unusquisquo desideriis nostris ambulabamus, ad omnia licenter scelera Procurrentes, et viam quae ad virtutem ducat pro nihilo habentes.
518쪽
πλησίον πραξει καλῶς διὰ σπουδῆς εἶχεν, ἀλλ' oστις αυτω τῶν υβουλήτων ἐπενθὶ Πειν τι φρενοβλαβως λεκταθετο ' -δ' oστις ἐκ
λητο, οστις ἐκ τω ἀλλοτρίου τo οἰκειον πλεονάσαι προς τον 10οιιόφυλον διεμάχετο, κατ' ἀλλήλων εἰρωνευομενοι, αλληλους πληττοντες, ἀώληλως διαβαλλοντες, πει οτιουν κακον ἐν ἐαυτοις
Lζετρίσκοντες, ὀρφανους ἄχχοντες, ορίοις χηρῶν εΠwβαίνοντες,
θος, D' εἰδῆς καὶ αυτὸς ὁποῖα τῆς ὁμαρτίας εἰσὶ τα ὀψώνια. ἐν Moos γὰρ ἐτρωφῶ ιεν, ἐν oσου ἐσπαταλωμεν καὶ πασιν ἀτοποις διε
13 quod enim malitiae genus, ut veram dicamus, in nobis non exe sebatur fornicationes, adulteria, inlinunditiae, odia, mendacia, furtu,
lites, contentiones, convicia, irae, rapinae, iniustitiae; et malorum omnium causa, invidentia, commvno domnium studium et quotidianumntque forensis meditatio erat. nequo enim ullus nostrum hoc satagebat ut de proximo bene mereretur, sed ut illi invisum aliquid malumque inferret stolido machinabatur. nee ut ex suo egenti tribueret, implens quod misericordiae est, animo reputabat, sed ut de alieno substantiam Rugeret, gentilibus suis pugnabat, cum se invicem deriderent, mutuo . Caederent, alter alteri calumniam strueret ac detraheret, nullum non malum secum ipsi excogitarent, pupillos suffocarent, viduarum fines in aderent, inimicitias necterent. enimvero quis horum omnium exitus 3 tornet animus rerumque magnitudini linguam iniicere horret; nec rursus mesorum, quibus iam perfuncti sumus, meminisse sustinebam. quia tamen seri non potest ut istiusmodi narrationum memoriam vitemus, qua rationis nova quaedam ac terribilis narratio mundo relicti sumus, Periculi masnitudinem narraturus accedo, ut et ipso cognoscas quaenam sint peccati obsonia atque praemia Rom. 6 233. cum enim luxu Perditi essemus, voluptato liquesceremus ac mollitie sueremus, malisquo
omnibus institutis vitam duceremus; eum, ut psaltes concinit 13 33, omnes declinassent, simul inutiles lacu essent, nec esset qui deum re
519쪽
τῆς φοβερας ἐκεινηὶς ἐπειραθημεν , μῶλλον de καταεπρον- ς, ἶν' οἰκειοτερον rentis, ἡ δικαίας ἀνταποδοσεως.
καὶ ζῆν αυτον. εἰδως γαρ τὸ ακαθεκτον καὶ μοχθηρον τῆς γνω- sμης ημων ἐπὶ τὰ πονηρά, τί μηχαναται προς τὸ τὴν οροιην ἐπι-32s σχειν τῆς κακίας καὶ ἐπιστροφῆς ἡμῶν ἐμβαλειν αἰτίαν ς πρῶτον ἐν τὴν ἐδη λεχθεισαν γείτονα πυλιν, τὴν Βερροιαν λέγω, ἐπικώτασεισθῆναι πεποίηκε τοῖς περιοικοις ώς πολλους των ἐκεῖσε
-λληφθέντων ἐξαναλῶσαι, τl διοικουμενος ἐκ τουτους ημεις Ηλπάντως τῶν ἐτέροις απιιλουμένων τὴν αισθησιν λαβοντες, των
καμεν τῆς κρατουσης ἐν φιῖν -λαιῶς συνηθεLς, ἐφ' ἔτερον εἶδος ιηχανῆς ροταβαίνει, την καὶ ἡ πιν -τοις εσεσθαι μέλλουσαν ἀμε- 15sB ταμέληττα πραττουσι συ/ιφορὰν ἐν ἄλλοις προυπολίζας. Λημητριὰς γαρ ουτω κυλουριένη τῆς Ἐλλαδος ἐτέρα noλις, ου μακρὰν ψιῶν ἀπιοκισμένη, πολλω πλήθει των οἰκητορων καὶ τοις ἄλλοις οἷς μέγα καυχωνται πόλεις τῶν ωιστα ἐπτεραιρομένη, - Πρι πολλον τῆς τρει- άλωσειυς εργον ἐγίνετο των βαρβάρων. πολιορ- 20 κηθεισα γὰρ ως ρυκροω δειν πάντων τῶν vin angse ἐν μαχαίρα
quireret, tune tremendimi illud minarem pondus experti sum , quinimmo, ut veriira dicam, eversionis seu iustae retributionis.14. Et considera hic quoque dei humanitatem, qui non vili mortem peccatoris, sed ut convertatur et vivat Ezech. 33 11 . eum enim sciret proiectam scelestissimamque animi nostri ad mala pronitatem, quid machinatur ac consilii init, ut perditum illum furorem inhibeat et ad Conversionem inducat primum quidem, quae dicta a nobis est, Be Thoeam, urbem finitimam, cum tota vicinia terrae motu quassavit, adeo ut multi eo oppressi perierint. quid indo disponens ac procurans' ut
nos scilicet, malorum divina ultiono aliis inflictorum sensu Pereepis. tandem ali dando a propriis ipsi malis abstineremus actusque nostros ad virtutem dirigeremus. deinde, quia ne illo quidem easu de veteri Vigente in nobis consuetudino quicquam remiseram ad aliud machinae genus transit, in aliis ante specimen edens eius calamitatis quae nobis ipsis obventura esset, dum nulla paenitudine peccaremus. Demetrias namque sic dicta, Graeciae alia urbs, haud longo a nobis dissita, tuma olarum frequentia tum rebus aliis, quibus urbes altum sapore ac gloriari solent, supra finitimas alte supercilium tollens, haud multo ante nostrae urbis excidium in barbarorum potestatem venit. obsessa enim
ac capta, ut Peno omnes qui in ea erant gladio Ociderint, nihil aliud
520쪽
τας τὴν οιιοίαν πειραν τμη πραγματέον ἐκδεχεσθαι καὶ καθαπερ
μηδεμίαν μἐν των σωτηρίων ἐντολῶν καὶ παιδευτικων ἐνεργειων 15 υπολει φθεισαν, ων αωθητικὴ καὶ νηφουσα καλον μετα ιανθάνει , διαφευγοτσα των χειρώνων τὰς πράξεις, δι' ας η ἰργη τους τι ς τῆς ἀπειθείας, ῶς cyn σιν ο απόστολος, εδει δἐ τνην κακίαν ἐκτριβῆναι, Τῖνα μὴ τῆ ἐπὶ πλεχνπρουδω καὶ ετέρους λυμαίνοιτο, διὰ τουτο ἀφῆκεν ηι ιν ἐπενεχθῆ- ροναι την φοβερὰν ἐκεινην καὶ φρικωδη πλCynire , D' υπερ ἄλλω . πασχοντων ημεις Ουκ ἐδιδασκομεθα, τουτο ημεις παθόντες ἄλλοις
cogitandum animis Ingerebat quam foro ut qui in malis perseveraremus, parem in nos ultionem exciperemus, et ut velut in animata columna accippo, quae nobis debita essent mala diraque, perscripta legeremus. 15. Nullus tamen existimet, dum haec ita pronuntio, me velle hasce urbes nostri causa tremenda haec expertas fuisse illisque malis factas obnoxias. nam et illis, opinor, ob ipsam earum praVitatem, aeque ac nobis post ipsas, animadversio debebatur, deo scilicet singula quaeque scelera digne ulciscente. verum in iis nos quoque haud levem occasIonem melioris frugis ineundae atque salutis facito fuit invenire, ita nimirum ut earum casu noxaque res nostras in tuto collocaremus. V rum enim ero quia is qui corda scrutatur Ρsal. 7 10 animum nostrum omni studio haerere noverat viae quae dueit ad interitum, eum nihil ei salutarium mandatorum castigationumquo deesset, quorum sensu ad εο-brietatem reductus animus mutato consilio, quod honestum ac officii est, condiscit, vitans scelera ob quae ira ingruit in filios inobedientiae, ut ait apostolus Ephes. 5 6), decet,atque malitiam elidi ac aboleri, nomaius incrementum saceret atque aliis noxam inferret, iccirco tremendam illam atque horrendam plagam nobis innixiι, ut quod aliorum malis praemoniti non didiceramus, eius nos aliis, n tro ipsi periculo, exemplo essemus ac documento.