Corpus scriptorum historiae byzantinae Theophanes Continuatus, Ioannes Cameniata, Symeon Magister, Georgius Monachus

521쪽

508 IOANNES CAMENIATA

ἐν τουτοις γαρ οντων εsHυν ἐκέ τις ταχυδρομος ἄγγελος απο του 5

16. Sed quid necesso orationem trahere' iam eniin tempus est necessaria rerum momenta aggredi, ac modum quo diram illam obsidionem Pertulimus sermone referre, quo scilicet inde posteris admonitionis argumentum ac ratio claraeuuo doctrinae adhortatio siti etenim cum res nostrae ita se haberent, celer quidam cursor nuntius a Leone, piissimo imperatore tum imperii Romani sceptra moderante, venit: barbarorum inauspicati scilicet nominis atque ominis Agarenorem irruptionem denuntians, ad arma statim convolare iubet. venisso profugos uosdam ex ipsis barbaris, eorumque consilii imperatorem praemonuisse: ImPotum omnem Versus Thessalonicam vertere, ea scilicet ratione, quod ex Pluribus iam ab eis bello captis ac sublutatis certo didicerint, qua Parte rosyicit mare, nullis eam cingi moenibus exquo navibus conserta Pugna Deilo expugnari Posse. malo hoc igitur allato nuntio per totam urbem rumor diditur, timorque ac titubatio omnes occupat, insueta plane re atque tremenda tum primum nostris auribus illapsa. eo nobis houl versa consilia, ut salutem nostram tutaremur, ac quae arcendo hoAtes essent omnia Pararemus, atquct ad bellum sustinendum animis excitaremur. verum concidebat cuiusque animus, cum aliis disiectus curis, quod bello inexperti eramus nulloque rei usu, nec ut ipsa olus ducenda exor-

dia noveramus 3 tum vero magis quod murus nihil idouera erat, . quo et

522쪽

DE EXCIDIO UESSALONICENM.

δ' ἡμιν τουτο τέως ὁ ταυτην ημιν τὴν αγγελίαν πρὸς του βασιλεως κομίσας IΠετρωνας M oυτος ἐκαλεῖτο, τευ καταλόγω τῶν πρωτοσπαθαρίων ἐναριθμουμενος, ἴς ἐν ἐπιτετραε ιμώος ἐγχρονωαι 10 3ιικρὸν .Hi πολει καί τινος αυτῆ μεταδουναι βοηθείας και δεουσης is τοῖς πραγιιασι σννεργείας , αλλ 7' M Gog-ατ γ' ελεγεν ἐςευ- ρῆν ἐπίνοιαν, εἴς λίαν ἐνεργῆ καὶ σωτηριον, Π καὶ ταυτης αἱ

καθυπέβαλον. ἐλλογιμος γαρ ῶν ὁ ανὴρ καὶ πολλην πραγμάτων 15 ἐσχηκὼς πιψαν, καθ' ἐαυτὸν συνιδων ως εἰ θελήσοι του τειχους Pτῆς οἰκοδομῆς ἐπιμεληθῆναι, καὶ κοπους Παρεςει τῆ πυλει καὶ

hostium Impetum exspectabamus, omnium animos desperatione mergebat. Re sanct res suspecta erat, non solum nobis bello inexpertis ac inermibus, sed et si qui iam exercitati istiusmodi rerum causas apprime eallerent. 17 itaque in eam sententiam ivimus, si quid esset moliendum , id esse in ipso muro conandum, et ante omnia illius securitati et in melius resectioni prospiciendum. cogitata non laudabat qui ab imperatore nuntium nobis attulerat Petronao nomen erat , Vir Protospathariorum adseriptus catalogo; cui erat impositum ut paululum In urbe eommoraretur opemquo suam conferret et rebus debita subsidia subministraret. is aliud sapientissimum consilium, quippe valde efficax ac salutare, se invenisse aiebat, nisi illud quoque scelera nostra dissipas-llent, quae nostro excidio sternebant viam. qamque eum aliis vir ille, sed maxime rerum experientia praestaret, intra se ipsum examinans, si in exstruendis muris cura adhiberetur, maxima urbi adsutura incommoda, et nihilo magis iis se profecturum qui ante ipsum similo opus aggressi essent, ad aliud securitatis genus et nota quam aptum ac Peropportunum animum advertit. considerabat enim, cum pars urbis noto adversa marinis aquis tota circumlueretur, si inde barbari arma movissent, quicquid Iibuisset in ea facile effecturos, cum nemo ipsorum ascensui in muros ipsos humiles ac terrae contiguos impedimento

523쪽

γειον καὶ χθαμαλωτατον εἶναι τάς τε νῆας ειαλλον υπιρανέχειν ἐκ Β του κατα Πρυμναν μερους, καὶ uno mτεωρου δυνασθαι τους D 'ταῶς ἐπαλξεσιν οντας κατατιτρώσκειν, ἐβουλευσατο φραγμόν τινα

καὶ τετεχνηφιέννην ἐνέδραν ἐν αυτοις ἐγκρυψαι τοῖς υδασιν, ως αν sκαὶ τῆ πυλει τὸ ἀσφαλες καὶ τοῖς ἐχθροῖς ἐ/ιποδιον κατ' αυτὸ γένηται. πολλοι γαρ ησαν ἐκ μονολιθον γεγλυμμενοι τοι/De κατά τε τὸ πρὸς ανατολην καὶ δυσιν μέρος τκὶς πολεως, ἐν οἷς πάλαι τοὐς ε αυτ δν νεκρους οι τήνδε κατοικουντες Λεταφω ν Ἐλληνες 'ους καὶ συναγων καί τινι παραδυζω μεθοδέψ, αυτὸς stoνος 10 τεῆ θαλάσση βυθίζων, καὶ ως απὸ ιιικρου τινὸς διαστή-C ιιατος στοιχηδὸν τουτους τοῖς υδασιν αποκρυβων, θαλάσσιόν τι καὶ ξένον ερυμα καὶ του πρὸς υ νος τῆ χήρσω προβεβλημένου τείχους πυρωτερόν τε καὶ ἀσφαλέστερον τῆ ἀληθεία κατετεχναζετο. καὶ καὶ εἰς ἔργον ἄν--πῶσαν ἀσφάλειαν τῆ πολει περι- 15ποιο μενον, ως μηδὲ δυνασθαι τὰς νῆας πλησιάσαι τὸ παραπαν

γὰρ περὶ τὰ μέσα που του κινδυνωδους τόπου πεφθακότος του τοιουτου διαποντίου φραγμου, καὶ πειαν ημῶν υπονοιαν ἐπ mD βον καὶ πο3 ρὰν υποτθινοντος , 7κετό τις δεερος, καὶ αυτὸς πρὸς του βασιλέως πεμφθώς, τὸν Hς τουτο περις θέντα Πετρωνεισπουδαίως μεταπεμπομενος καὶ ἡ φροντίδα πειαν ταὶς Πόλεως 2 κia re Metioτατον om P 22 ταχθέντα Aesse posset: nam navium puppis ita eminebat, ut ex ea tanquam ex loco superiori in propugnacinis immorantes hostium iaculis obnoxii essent. statuit igitur aggerem quendam artequo factitatas insidias in aquis ipsis occultare, quibus securitas urbi simulque hostibus obstaculum foret. erant namque in tractu urbis ad orientem ac occidentem vergente Plurima ex uno lapido excavata sepulchra, quibus antiquitus gentiles, qui eam inhabitaverant, suos mortuos condebant. haec ille in unum con- ebens, ac mirabili quodam artificio, cuius ipse solus sibi auctor exstiterat, in mare demergens, et perparvo intervallo a se dissitos ordine tamen digestos inter aquas contegens, marinum quoddam ac pene inauditum munimentum, ein ipso muro qui ad continentem altiore structura eminebat validius ac necurius, artificiosa vero sedulitate condebat. etiam opere praestitum fuisset, omnem urbi securitatem Praestans, cum non possent naVes appellero noxaqua urbem afficero, ni hoc quoque propter nostram improbitatem interruptum in nihilum recidisset. 18 eum enim propo iam circa medium loci periculosi per maro ductum sepimentum istiusmodi pervenisset, omnemque nobis metum Romulam suspicionem levaret, venit alius ab eodem imperatore missus, Leo nomine, qui in eam rem missum Petronam cito revocans, omnem

524쪽

ετ ν οἰκοδομὴν ἐξαννεσθαι. ἄμα γαρ ἐκε, καὶ μεθίστησιν ευθυς τον δημον ἄπακτα τὸν εἰς τουτο τετυγμένον προς τὸ τὰς χρειωδεις υλας τοις τεχνίταις ἐπικομίζειν, ως ἄν τῆ πολυχειρία τυχὸν καὶ τῆτων δεοντων δα φιλει χορηγία το σπουδαζομνον εἰς εργον αγοιτο. Ρ 332ῆδη μν ουν πάλιν τὰ της οἰκοδομῆς et ν ἐνεργῆ. ἀλλ' oσον ἐδο-wκει τὸ προς υ ρος ἐγειρομενον του τείχους ἐναντίων ἀπι-

la se civitatis meam re pit. Leo linquo finitimae omnis regionis ac ovinciae praetor creatus , omnisque bellici apparatus cura in se transita, eoepti huius operis laborem interim intermittendum putavit, mur rum contra exstructionis opus absolvendum. statim enim atque appulit, omnem mox multitudinem in hoc constitutam ad necessariam artificibus materiam convehendam transfert, quo scilicet laborantium multitudine et CopioAa necessariarum rerum suppeditatione substructionis murorum destinatum opus efficeret. iam itaque huic operi diligentia habebatur, reique instabanti quantum enimvero sublatus in altum murus hostium destinatam malitiam arcere videbatur, tantum nobis civibus, quod eius reliquum erat, mali ominis ae periculi suspicionem sensumque coniectum haud levi ingerebat. non onim totus, in longitudinem nimiam expansus, ita reparari poterat ut omnem deinceps exspectatae ex eo cladis timorem auferret; tempusque iam prope hostium irruptionem instare testabatur, eum nudum structura medium ipsum locum attigisset, ex quo nobis suspectum malum et exitium foret. nuntii enim prioribus terribiallores ac crebriores nostrum omnium aures obtundebant, iamque barbaros Prope imminere, maxima parte navigationis illis expleta. nequBenim erat quod vel minimum eis moras iniiceret, cum iam plerasque in- aulas populati essent, urbesque maritimae sola auditus eorum sonate

525쪽

512 IOANNES CAMENIATA

τμ οπλων συνέχειαν ἔζαρκειν ωπ0ροιναι. τέτταρας γαρ ηιου καὶ πεντηκοντα τας βαρβαρικας εἶναι προέλεγον νῆας, ουδ, ἐττον πόλεως εκάστης αυτων τῶ φιεγέθει καὶ ταις ἄλλαις κατασκευαῖς C τυχχανουσης, ἐν αἴς π ιμιγης τις ολλος ἀπονiνοημενων καὶ s ιανιωδων, τῶν τε τὴν Συρίαν Οἰκουντων 'Iσμαηλιτων καὶ τ νὁμορουντων Αἰγυπτίοις Αἰθιόπων, πάντων αἱμοβόρεον καὶ θη- ριπνεηιονων ανθρωπων πολλην τὴν ἐν τοις φόνοις ἐπιστημην ἐξησκη/tενων καὶ ταις ληστρικαῖς ἐπινοίαις τας σφαγας ἐι μελετησάντων, ως ιιχὶ δυνασθαί τινα καν ακοῆ την τουτων ἐκδεζασθαι 10 πειραν, αλλὰ σπευδειν εκαστον υποχωρεῖν τῆς ἐνες καλήνης, κρόῖ τον ηγουμενον τὴν ατα θ' ηρῶν ἀγριων ἐν τοῖς Ορεσιν οικηmν ἡ τὸ ω ' αυτῶν ληφθῆναι καὶ πολυώδυνον ἀπενεγκασθαι θανατον.

D 19. Πλὴν ἐν τουτοις τουτων ἐχοντων πάλιν φοβερωτερός τις των λεχθέντων ἐξελήλυθεν αγγελος, των βαρβάρων τυν 15 φοδον πλησάστερον ουσαν ἄπασι προδηλων. Νικήτας δἐ ουτος ἐκαλεῖτο , στρατ ηγὸς την ἀξίαν καὶ τὴν ἐν τοῖς βουλετριασιν-ταξίαν. ουτος ἐλθέιν συνεπαμυναι ni πολει κατηγοπτατο εἰς τουτο γαρ εχεγεν ἀφῖχθ αύ , καὶ ει τι δέοι πράττειν, ἐτοίμυς εχειν καθυππίθετο. πλὴν οτι συνέβη τι καὶ τοι τον γενέσθαι μεταM 20 τῆς προσδοκίας των πολεμίων ἐξ ἐπινοίας του σκανδαλουργου καὶ

natione ac pavore fugam arripuissent, nihilque esset quod eoram lmpetum subsistere aut constipatam aciem sustinero posset. quattuor enim supra quinquaginta simul esse barbaricas naves nuntiabant, qua 8in lae urbibus magnitudine ac reliquo apparatu maequabantur, In quibus tiromiscua Vesanorum hominum ac furentium turba veheretur, tum Ismae-itarum, qui Syriam inhabitant, tum Aethiopum Aegypto confinium, eruentorum omnium ferinisque animis atque Indole praeditorum, qui medium arte plurimum exercitati essent, latrociniisque olim dediti susi noxam cruoris necisque studium omne habuissent, ut nec vel auditu eorum quisquam periculum sustinere posset, sed singuli quiquo sestine atria excederent, quibus potius esset in montibus cum feris bestiis abitare quam ut ab eis capti aerumnosa moris diroque cruciatu Peri

rent.

19. Ceterum rebus se ita habentibus, rursus alius nuntius dictis Iam ac superioribus terribilior venit, barbaros quam proxime adesse omnibus referens. Nicetao nomen fuit; qui ut dignitate, sic consiliis eomponendo' civitatis ordino dnx erat. suo is accessu opem se urbi allaturum pollicebatur: ad hoc enim aiebat so venisse; ac si quid agendum esset, red omnia se Paratnm amrinabat. Verum enimvero per eam interim auspensam hostium exspectationem, scandalorum auctoris ac no-

526쪽

DE EXCIDIO THESSALONICENM513

τω νεωμι παραγεν AU Nική τα αυτου που περὶ τὴν οἰκοδ ιην P 333του τείχους κατ' αρχας ἐννυχων ismo ἐφεωριενος, ως τὴν συνήθη προς τυν φαον εδοξεν ἐκπληρωσαι τευ ασπασμφ προσηγοριαν, καὶ 5 αυτὸν ἔππω ἐγκαθεζόμενον, τοτ λτῆρος ἀμελήσας δεινόν τι πέπονθε πρυγιια και πολλῶν δακρυων ἐπάξιον. ἐκπαραχθέντες οἱ Innoι, καὶ πλέον ουτος ἐφ' ον ὁ στρατηγὸς κε ζαθίκει, τῆ σικῆ ιανία πληγεις τόν τε αυχὶ α συιωσας καὶ τὴν κομην τριζας, ορθιον αμεις τῆς εδρας αυτὸν απιβάλετο, καὶ ἐκ του πρὸς οτραν 10κτβιστησας καὶ πρὸς τουδαφος ριφεις τον δε ζιόν τε μηρὸν καὶ et απρὸς τὴν κοτυλην μέλη θλασθεὶς ἐλεεινος υν καὶ αυτῆς τῆς ζωῆς

quissimi daemonia machinamento, εIusmodi aliquid aecidit, ut nempe laudatus praetor, dum in Nicetam, qui nuper advenerat ubi tum is e

struendo muro operam dabat equo insidens incidisset, et cum eo quasi amico eo uetam mutnia complexibus salutationem complero Visum esset, ipso quoque equo insidente, nee cauto satis frena tenens, diro casu multisque lacrimis prosequendo laederetur. nam obturbati equi, et immanius is quo ipso ferebatur, naturali furore percitus, reducta cervicctntque rigido erecta iuba, rectum sego snstollens eum sede expulit; qui Per caudam devolutus et in solum prostratus, coxa dextra et circa Cotylom membris eollisis, ita misere habitus est ni et de vita ipsa desperaret. eum militaris cohortis satellites, statim manibus sublatum, domum udduxerunt, nullam, ut par est, deinceps eorum quae in manibus essent curam habiturum. iacebat itaquo vir intolerandis assectus doloribus, nesciens cui primum animum adhiberet. trahebat enim ipsum imminentis periculi solicitudo, quomodo quave ratione urbem ab Invasione barbarorum tutam servaret; magis vero contra trahebat ad sequo retrahebat acerrimus dolor et membrorum fractura, quae mortem minitabatur, Propriaeque saluti reliqua posthabenda illi suggerebat. sic in medio duorum malorum positus ac utroque fatiscens, quicquid necessaria. Operae incumberet, inoptissimus erat. Gillominus nos urgento rerum

Theophanes e tin. 33

527쪽

5 14

IOANNES CAMEMATA

ριέλλοντος σκέψεται ξ τῆς των ελπιζομένων ἐκβάσεως. 1020. 'υιιως ἐπειδὴ του στρατηγου πληγέντος η περὶ ἡ/ιων

P 334 λύσαι τῆ πολει, τῆς τοξικῆς ἐμπειρων, εος ἀν- φαῖς τυχὸν

ευρεθωμιεν τῆς των ἐναντιων ἐνδέοντες πανοπλίας, αλλ' ἰχωμενοῖς τὴν πρωτην αυτῶν ἀποκρουσόμεθα προσβολην. υ καὶ εἰς εργον

αγειν προεθ υιzo' ἐπιστολὰς γὰρ χαράζας δια πάσης τῆς Περιχωρον, ἔκειν το τάχος πρὸς ἡμας τους ἀμφὶ τους Σκλα- 20

re Combes si articulo, turribus quibusdam ex ligno constratis In parto muri collapsa

exstructis atquct admotis, lenioris nobis spei pusillum aliquod refrigerium suscitavimus, tanquam qui e loco superiori pugnatum e mari venientes urcere, nec muro accedere sinistraquo exploro consilia sinere haberΘ-mus. sed erant haec festinantium subtilia inventa, cum videlicet motus necessitas inania haec excogitanda menti ingereret; tametsi, quod ait saeiens quidam, ingeniosum atque solers est quicquid premitur. nemo enim in nobis erat qui firmis rationibus adversus futurum sive mala quae Eventura exspectabantur deliberaret. 20. Verum quouiam laeso praetore nostri omnis eum in dictum Nicetam translata erat, coepit ipso quoque pro virili, quae suarum Par

tium erant, exhibere. aiebat vero vicinorum Selavenorum, tum eorum

qui sub nostra dicione erant, tum qui sub potestate ducis Strymonis,

ut imperatum erat, magnam multitudinem in urbem concessuram, Sagittandi arte instructissimam, ne ipsi sorte pro hostium stimatum ac Potentia non satis instructi invenlaomur, sed haberemus undo primam illorum aggressionem Propellero possemus. quod et opere praestare enixe eo-nabatur. exaratas enim opistolas in omnem circum vicinam regionem misit, serio urgens circumiacentes Sclavenos, ut quam celexrimo, Pro eo

ac cuique licebat, armis instructi convenirent; quo et factum eat ut

528쪽

τορα Περιστοιχηγεῖσιν ημῖν ἐβουλευσατο, αλλα τῆ προσδοκία του ἀεὶ παρειναι μέχρι τῆς ἐσχάτης η3ιέρας του πολέμου πάντας ηlιας ΟΠλανησας , ελαθε - ἐπεράνας τνην καθ' υιῶν ἐπιβουλην καὶ

pauci quidam tenues ac uerent, nec quot necessitas postulabat, sed qui facillime numerari possent et ad pugnandum prorsus Imparati essent. in causa erat quod morosis quibusdam et improbissimis ducibns illa provincia demandata erat, qui propria commoda publicis anteferrent, et vieinis insidias struero assueti essent, ac muneribus inhiarent, nihilquo eorum Iucris sibi fortunatiua ducerent. nam licet iterum tertioque ac saepius laudatus Nicetas missis literis Strymonis ducem terrere conatuSesset, eique tarditatis dicam scriberet, ae si quid civitas praesenti periculo gravius pateretur, illi uni adscribendum eiusque apud imperatorem reum Peragendum sancto assererot, haud tamen illo melior factus quicquam remisit dε consueto suo malignoque consilio; quin primum divino deincepsque humano metu deposito, do tantao urbis excidio nihil Curans, neque ipso per so venire ne lue pro se alium, qui sub potestato illius esset et suppetias ferret, nobis in summas adductis angustias Vο-Iuit mittere; sed exspectatione nunquam sui defustri advontus ad extremum belli diem illudens, intentas adversus nos insidias imprudentibus nobis absolvit, et eo eui obnoxii facti sumus exitio magnum Iopidumquo Insultans risit. 21. Sic vero indignis modis a sociis Selmonis deludificati, tametsi neque nos essemus numeratu saciles, sed copiosa longe multitudine pro Praesenti negotio sufficeremus atque barbarorum copias nimis superare-

529쪽

516 IOANNES CAMENIATA

μεν oπως τὴν καθ' ημων του κρατουντος αγανακτησιν αλλα ταυτα μἐν ην ανεκτὰ καὶ πασης -τηριας ἐχ- ενα, εἰ καὶ Oτι πρὸς ινείαν μονον ἐλθεῖν των τοιουτων sti nos του κακου τυπεῖραν ἐσχηκυσι παντος. θανατου χαλεπωτερα τοις τοσουτουπραγ ιατος δῆλον, ιι γειν ἄλλο προεθισθέντας πλὴν τ ι 15 αβρὸν ιιεταδιωκειν καὶ τρυφηλὸν βίον, καὶ πολεμικοῖς αγωσι μήπω B προγυμνασθέντας, ἐκστασιν ἡμιν Dεποίει καὶ φρίκυ/.

mus, attamen quod nulla in nobis esset belli experientia nee ea re ulla nobis suisset posita opera, formidabilem ac consternationis plenam eorum nobis aggressionem reddebat. praeterea etiam quod nihil ante excogitatum esset ad depellendam iniuriam, pessimi ominia nobis videbatur. et quidem uti fuga grave hactenus putabatur. nobis enim fugamurripientibus civitas desolanda erat, earumque, quas dicebam, Venerabilium aedium Ornatus omnis, auri argenti reliquae necessariae materiae, auserendus; aut etiam ipsae omni veneratione ducendae aedes igni exurendae r simul item barbarorum noxam declinantes, non erat quo in modo imperatoris in nos indignationem caveremus. verum haec quidem tolerabilia erant maximeque salutaria, quanquam vel solum meminisse, cum necdum mali periculum fecissemus, omni morio graviora. talibus nimirum premi aerumnis nulla praevia exercitatione assuetos, sed dolicato vitam agitantes. et luxui deditos liec aliquo militarium certaminum usu odostos, in metum non ac angustias maximas coniiciebat. 22. Ceterum variis cogitationibus distracti ac titubantes per reliquos iiisequentes dies, quod miseris reliquum est, hoc nos ipsi iam enitimur, ut scilicet quae nemo dicero valeat, divinais miserationis viscera sanctorumque Patrocinia, votis invocemus. quippe venientes ad supra

530쪽

5 λῆς τῶν βαρβάρων, - λέγοντες, ω γεπαιε Ἀρτυς, τυθεριιον τῆς σῆς α τιλχ ειυς ἐν πολλοῖς κινδυνοις πολλακις ἐπελθουσι τῆ πυλει σου, καὶ πασαν ἐναντίων ἐπιβουλην διεσκεδασας. και ολέθρου παντὸς απείρα-ν -τὴν διετήρησας. δε υν καὶ νυν, m'μπαθέστατε, την αμετρον σου περὶ h/ιας κηδυιονίαν, και μὴ lo καυχησωνται καθ' ηstisν εθνη βάρβαρα καὶ ἀλλοφυλα, ρεχ ειδυτα θεόπι μηδε δως βεβηλωθῆναι τουτον τον οἶκον, Oν Πασα τὶ οἰκου-

θριον. εἰ γὰρ καὶ ιευρίων ἐσι εν ἄξιοι τιμ ευριῶν δι ας ἐπράξαμεν ἐπὶ γῆς ὁμαρτίας, καὶ τῆσδε της ἐπερχομένης καταστρο I ῆς

memoratam praeclaro deeoro splendi ussimam gloriosissimi martyris Demetrii aedem, tum omnes civitatis accolao tum ex variis gentibus advenae, omnis dignitas atquo aetas, lamentabiliquo choro composito, sublato ad martyrem clamorct patronum nobis foro adversus ingruentem barbarorum miliaci ira interitum ac caedem rogabamus. ostendisti' dicebamus, 'generose martyr, defensionis tuae promptam ardoreque animi opitulationem in multis haud raro periculis, quae tuam appetiere urbem, cunctisquo adversariorum dissolutis insidiis ab omni immunem noxa ac interitu conservasti. Ostende nunc quoquo, miserantissime, tuam erga nos immensam curam; et ne glorientur adversum nos gentos barbarae et alienigenae, quae deum ignorant. neque vero doderis domum hanc, quam orbis universus communem morborum officinam medicam paratumque refugium habet, ab impuris impiisquo hominibus prosanari, qui nο-

stram subsannant fidem evitumque spernunt ac religionem, atque bosi unum nobis erimen impingunt, qua sumns in deum, yietatem, mortem que immaturam comminantur et exitium. licet enim innumeris digni sumus suppliciis ob ea scelera quae in terra commisimus, huicque ipsi quae ingruit, vastitati ac cladi sumus obnoxii. non tamen alium uo imus deum quam qui te coronavit, in euius etiam gratium divina pereg Hicertamina, quem et aemula passiono clarificasti; cuius etiam munere multorum miraculorum gratiam consecutus ea, nobisque murus firmus inconcumumque fulcimentum ac columen concessus es, ad quem quotidiu

라틴어 텍스트