장음표시 사용
601쪽
διαιρεθῆναι καὶ αυζ' ις προσδεατ roi , καὶ ἐν αυτοις νοπιον εχουσα του γάλακτος δεcτην τεκουσαν μένειν οἱ δυσσεβεις κατεθδυνα ιενον εα- p προς τὴν λην στι τελει συγγενικων συνας ειίον καὶ αυθις διαιρεθὲρ ος τοῖς κληροις αποδοθῆναι. &λλὰ et
partes adscribunt onusquo distribuunt, impnaturae Pu*nans inserunt. iubent eos qui disiungi. si quao tamen mater in eis insunte hune duntaxat cum parento manere impii ho rum sibi ipsi vitae compendio nihil conferre
assinibus cognatisque distractos promiscue ne e committendos. quae enimvero oratio tanarraverit 3 quae oratorum lingua variam ilimmanitatem dicendo expresserit, Cum et nano lue praecepto tu multa scinderetur, cui generis communio ac, quam natura lacit,
filius namque R patre, a matro filia, frater quid omnes illos pati vero simili ratiotio exilem in terram alienam abducerentur 3 ubi iut exsecrandus, omni iniuriarum procacitato libidines atque vitia coluntur. ubi fornica praemio anicitur, ac impudentia plurimum lsexus in muliebrem usum transfertur, et viola confusionis plena et ad mestim conversa. ε
602쪽
διῖ7ρέθησαν συγγενείας, ἐκμθηντο gρουρουμενοι κατα διαcyόρους τυπους, εως ἐξῆλθεν ἔτερον προσταγμα, παντας αριθμη H ναι καὶ προς τας ἰδέας των προσωπων καὶ των ἡλικιων τὸ δια φορori Cεκαστης νηος ἴδιον συνταγρια γνωρισθῆναι, Iν ἐν μηδε/εια φανεοι 10 πλεονασ3ιος, φησιν, ἡ ωφαίρεσις, αλλα κατὰ τὸ πληθος των ἐνυν- των ταις ναυσὶ βαρβαρων, ουτω. καὶ τας ιιεριδας γενέσθαι καὶ μηδεν αυταῖς περιττον ῆ ἐλλειπον αποδοθῆναι. τηρίθμησαν ουν ἐν πρυποις των πληθυν απασαν' ἡ δἐ ην duo καὶ εικοσι χιλιαδες, ων αΠαντων , χωρὶς ψιων τῶν λογω τῆς καταλλαγῆς τηρου- 15 μένων, ουκ ην ουδεὶς ος τὸν πώγωνα εἶχε τετραουάνον. αλλ' ovdi προβεβηκυια γυνη ἐν ταυταις πασαις ταις χιλιασιν. ἐπίλε
lanxerunt' in quo non magis laqueum elegerunt' serebant iamen omnia,
eo in omnibus animos ac cor tantiam praebente Suaeque voluntatis nutu singula quaeque disponente. 73. Iam vero rursus edicto lioc ac iussione a cognatis necessari Is quo divisi diversis in locis sub custodia sedebant, donec novo decreto imperatur ut numerentur omnes, exque personarum aetatumque ratione diversum cuiusque navis proprium agmen cognoscatur, ne ulla navium aut superfluo onere gravetur aut illo minuatur. sed pro multitudine eorum qui in navibus barbarorum essent, distributis partibus, nec maius aliquid iusto redderetur nec minus. in primis igitur numerata omni multitudine, summa fuit duo et viginti milium capitum; inter quos omnes ne unus quidem erat nobis duntaxat exceptis, qui commutandi ser abamur cui mentem pilis fruticaret. at neque in tot mulierum milibus
ulla erat quae pubem excederet. erat vero electus populus et iuventa conspicuus, ac in quo alii aliis prope certare videretur sequo mutuo excedere aut aetatis noro aut venustate sormae. tametsi a victorum Casuum vis continua a naturali docedere eos habitu cultuquo cogebat. Postquam autem omnes in partes distributos iterum cum spoliis in naves
Contruserant inam haec quoquo cum mulsitudine divisa fuerant , barbari
603쪽
Ρ 378 αν καταλλαγῆς ἐπέλθοι καιρος, ὁπότε
τους παρα τῶν ρηιαιων χειρωθέντας, ἐν τοις κατα Συριαν, Ουτω καὶ τουτοαχυτροπιις ἐκτελειται, αλλ' ἐπεκραrni σεν
χρόνου βεβαιωθέν, ἔνα καὶ τον βαρβασ
ἐλεεινος ἄθλιος ὁ τλήμυν αδελφὸς καὶ ἡ
τας τοῖς ἐν τῆ καταλλαγῆ τηρουμένου συναγαγοντες οι βαρβαροι καί τινι πολι
Cretam incolentes ex eis non paucos comme Sponte numerata pecunia, non temero itullaalucrum lactitarent. plane enim noverant reommutationis tempore, dum suae nationis evitatem redactos reciperent. non enim, quequosiue in locis transigitur captivorum redersuetudino usu firmata obtinuit, ut et barbi illius quem ipsi detinent reserant, et exsolreposcant. Eam ob rem multos Cretenses Etram scilicet calamitatem sui lucri auctioner decem integros dies, eum semper consuetae transferrent et in proprias urbes deveherent quo et fratris mei uxor, quae ros non levirum mater et coniux cum duobus filiis nai proiectus fuerat nec non miser ac nerum aetate iunior soror, divina quadam providevium servabantur, in Syriam asportandi.
mutandos servabant, eum adhuc dispersi e
604쪽
et in navi bellica a littore avulsa, In unum convehentes, Concluserant, custodibus ex suis, rerum experientia praeditis, nobis constitutis. 74. Atquo altera statim dio navigationem capessero parabant rel- quo instare. iam enim tempus urgebat donectens ad hiberna, nec lon- ores ibi moras trahere sinebat. navarchi itaque equis conscensis, quos in promptu habebant, una etiam adiuncto tyranno, urbem petunt, tum ut Cretensibus praeclara adversus nos facinora commonstrarent, tum ut abominandas suas caerimonias explerent, hunianiusque ab opidanis acciperentiir, atque a laboribus,' quos pertulerant, animos nonnihil relaxarent. ibi alterum quoque diem commorati sestine revertuntur, secundo quo iam vento navigationem solicitant. iam tuo duodecimo, a nostro scilicet in Cretam appulsu, illucescente die e portu solvimus, inque adversam insulum, quam Iovis dicunt, Vecti sumus. inde rursus profecti, ad infiulas extremam oram applicantes, aquatum exscendimus; ibi quo mora aliqua facta, ut a puppi nare ventum advertere, per medium muro cursu directo recedunt. eramus omnes, ut dictum est, in una Romani bellica biremit illius 'superiores sodos barbari nobiscum navigantes sibi
delegerant, inferiores et prope carinam nobis reliquerunt, tenebris ob-
605쪽
ιιενον; εἰ γαρ απαριθμῆσαι θελήσω καθ' εἶ, oσα .δον ἐκείνην του πλους υπέστημεν καὶ μεθ' ommύθους δοξω τοῖς πολλοῖς ἐξηγεῖσθαι καὶ τῆς απεσθαι, καθ ' ἐν Graii του λογον παντα πυ
την σήν, ἐς τουτο μαλλον τῶν αλλων ἐστὶν ἰδιαίἱ πειθαροῖν ταύτην ἡμας ἐλθειν τὴν in
τρεχνω καὶ πραγματος τοσουτου κατατολμῆσαι 1.
sepulchrum super aquas ambulans appellaveris. eteni Censere voluero quae per eius navigationis circulum sutis suo in angustiis versati simus, sabulas narrare plerlonge a Veritate aberrare, qua auspice omnia me Scriguin in orationis exordio. ea propter gestarum rerum
sponte praeteriens, iis in quibus mihi vires suseicere vique immoratus, ut credibilia per omnia dicerem, o sapientissima atquo studiosissime, eodem modo et re quae ipsa, ut reor, quamvis durum cor et implacabiciant; ne tuum dicam, in quo inter alia maxime Dropmiserantis affectus, ex cuius nutu atque indole ad hahortatus es remquo tantam, etsi viribus longe imparet pulisti. 75. Cotorum dum sic inter varia insortuniorum geli gens quaedam exorta procella, mari tempestate turbigrave periculum induxit. hinc naves omnes vehementio vicem tota ine classo procul dispersae atquo divisae, valentea inteud . nescio vero quonam malo daemone
606쪽
ρωτα Pad laevam infausti nominis Deo, suas navis puppi assidens et gubernatores navigandi peritia instruens, vehebatur. eum navis alia, sed multo imbecillior, vi tempestatis navigantium certo indubitatoque periculo
media diffracta sequebatur. ex ea clamaro, qui illa vehebantur barbari, Vserva tua praesentia, o copiarum dux, nec tantam Agarenorum multitudinem perire sinas, quos hucusque ab omni immunes periculo conservasti.' tum illo, actutum in sos directa navi, certius perquirebat. illi una voce omnes clamare, et navem Daciam commonstrantes suppliciterrogare ut nobis omnibus, qui vincti essemus, in mare proiectis, ipsi in navem nOStram conva8arentur. nimirum probrosum esse in tanto periculo nobis servatis illos maris perire naufrasio, nec illorum vitam nostrae anteferri. ad ii uod illo ocissimo annuit, imperatque sisti naVem, exque illa nos in mare proiici, illos vero in ipsam transferri. cum haec Bgerentur, sensim longius elabimnrr ferebamur enim violento ac furenti impetu, propellentibus fluctibus, ut non tantum clamor sed ne tonitru
quidem exaudiri posset, quo ex loco ab eis disiuncti fueramus. ut vero Theophanea eontis. 38
607쪽
προσῆγον, λαβεῖν si ἐν αἰτῶς εἰς τὴν ἰδίαν ναει, ἐριετ' αἰπων, ων ἐπεφέροντο σκυλων, τῆ θαλάο δἐ πρὸς τουτο πάλιν 6 ευπειθής, καίπερ του κα
4 προσταττομενοις Combessitur libri πραττομένοις nos a se longe dissitos conspexerunt, nutu solo barbaros erant exspectare iubebant. qui sive non intelligentes qi sive etiam sponte non curantes, cum quod illi agerent, tmodo viderentur, forte vero qnod et verisimilius est j inos dei providentiao instincti edoctique numine, navigainstabant, nulla eorum qui retro essent ratione habita, s ligentia atque opera suam pariter itostramque, in tam dProcella, statuerent salutem. 76 ubi porro nos longe apiciunt, suaque cogitata in nihilum cedere advertunt, ut mergenda in praesentaneum vitae discrimen se adductos tquidpiam a tyranno emngitant, ut scilicet in propriam neeptis, eos qui cum ipsis erant, praedamque universam I- reti quibus Ille rursus animum facilla adhibet, lieet id telo mitteret, sed omnium magis magisque desperationem alig vectura nc onere eius abunde navis constipata esset. haira satis illi visum ut barbaris servatis captivos maris gutdesereret. quin immo secum ipso misericordia pronum conet sorte avaritiae surore concitus, non ulla nostrorum imiseratione quomodo enim, qui nuper sic iniussa caedil
608쪽
κἄν τουτοις αδροτερον ποι σαι το τῆς δεεονεξίας βαλαντιον καὶ τὴν νιλυχρυσον ἀναπλῆσαι λυσσαν, καν τύχα φορτικὸν ην καὶ τολμης αλόγου τὸ παντων δι κατα τνρ αυτου ναυν
τῆς θεῖκῆς προνοίας. γὰρ nλείω τῶν χύλων-εφ Io σκον εἶναι κατὰ τὴν ναυν ἐκείνην, ta τε τῶν βαρβαρων καὶ τῶν Ωἰχμαλωτων των ἐν τῆ - τη κατ' αἰ- έἰσενεχθέντων καὶ τῶν
ἐκ τει ἐ)ηθείσης προστεθέντων αhίας, ως τοσουτον απέχειν βαπτι- σθγηναι τὴν ὁλκαδα ἴσον μῶς παλαιστῆς τὸ μέτρον ἐστίν. ου συνεχωρησε δἐ τουτο ο των ἀφανων γνωστης καὶ των κρυφίων
ουχὶ βοῶν δεικνιων τὰ πράγματα, ἴπως μεοθαι δυναται ὁ
Θ των om Αprodiderat ), illos quoquo nihilominus eum barbaris invehi iubet, ut
nino quoque nummatum marsupium auctius redderet auri illo avidam rabiem exsatiaret, tametsi fortasse id grave dementisque audaciae facinus esset. omnibus antem in eius navim celerrimo invectis, alia ab alitiis navis absorpta est, barbaris intuentibus, ipsisquo nauarchis in ipsa tyranni navi servatis, qui et postea, divinae providentiae vim omnium inspectricem et humanitatem ae Homentiam stupentes, haec ipsa nobis narravere. mille enim et amplius animas dicebant in ea numerari nave, tum barbarorum tum captivorum apud Cretam in eam invectorum, ne Postremo eorum qui per eam causam illi vectores accessissent, ut unius duntaxat Palmi mensura exstaret, ne ne aquis mergeretur abesset. quod tamen non permisit occultorum cognitor dominus, et qui abseondita serutatur. sed nbi omnium corda vidit, omni iam felicioris exitus εte deposita, ipsi uni, in quo versabantur, mani stare consilii ino-lnam, qui videlicet sola voluntato salvos potest praestare, in illos ocuos convertit, ac prorellam quidem in auram lenem, suctus vero exasperatos in tranquillum mare sternens, a tanto illos periento liberavit, eunetis nimirum prodens, vixque res non clamare ostendens, ροεβο
609쪽
C νον. αμα γὰρ συνέβη πάσας τυς τῆς πόλεως. πρὸς τὸν -- ιον γενέσθω, εἶτα ἐξεκηάζετο οτῶν τε χρημάτων τὸ πλῆθος καst τῶν λοιπων τινων πυλειον, καὶ ριετήγετο εις τινας προην ως ἐν ὀλίγου πληρωθῆναι τb πόλιν τῆς τουτωντερον di καὶ ἡμἁς ἄγοντες καθάπερ τι τρόπαιοψιῶς θρια ιβευοντες καὶ θέατρον ποιουμενοι Tφοραν. οἷον γαρ ἀνέκραγον καὶ τοῖς ἐαύλιι.
77. Post quintum navigationis diem In Insula ilatravimus; paululumque recreamur, dum barbari vicinas aquas lavatum eunti tum inde solventes poctem tripolim concessimus, eodem ipso die quo si exaltatur, quando et nos iam primum a maria permus liberandi. cum prope murum Venimemus, o omnis multitudo, suos excipiens nostrosque admiratessundebatur. mox enim ac urbis naves omnes simide m contigit, tum o singulis et pecuniarum col clut ex vastae capacitatis urbibus, Muci et in doratas convehi, ut brevi intervallo his ta eam invecquin nos quoque ducentes osserebant, et quasi vici Paeum, in omnium oculis traducentes, miseriam nos vellit in orbis theatro producebant. quam multis ensi sunt saltibusque insultarunt in urbis ingressu, εmus, dum probra nostra ac iniurias magnao sibi ii
610쪽
DE EXCIMO THESSALONICENSI. 597
ium siriniuiti qnod et reliqui, maiorem nobis dolorem Incussit, cum mala
illa et iterata opprobria maximaque dedecora ferre non possemuη. ubi enimvero post eum expletum triuniphum assignatae nobis sunt aedes, in quibus suo barbarorum custodia addicti touebamur tuo dum Tarsum proficisceremur, tunc viminum a multis laboribus levati, fixisque in terram capitibus, non sino lacrimis deum precabamur ut tandem aliquando malis nostris finem imponens, haud ultra tot molestiarum turbines ut nos intenderet, quorum vel solo auditu animus horreret, quippe eum et illae vim omnem doloris excederent.
Veram haee quidem, quod ad nos attinet, qui commutationis iure manu mittendi servabamur, et quibus obtigerat captivis reliquis ut G poli nobiscum versarentur. 78 qui autem nostrum Crotae in aliis navibus divisi fuerant, per omnem Syriae oram maritimam dispersi sunt; quos mercatores commercati, rursus ullis in locis divendentes, inter soad hoe aevi sic commutant ut ex illis nonnulli in Aethiopiam extremam qne austri plagam inter barbaros immigrarint. horum, inquam, si quis mula atque aerumnas scripto consignare tentaverit, similis illi videbitur qui se maris arenas in numerato habere stulte putaveriti omnino enim