장음표시 사용
591쪽
διδυντες καν ἐλευθερον αναπνεῖν τὸν συνεχεία του πνιγ ιιου συναπιίργοντες. εχοις ἐπισυνῆψαν εἴς εν ἀδιάσπαστον ἔρασἔπασαν, μηδ' ολως διισταμένην ἡ απερ ἐκείνης πιλησεως. αλλ' ἐπειδὴ κατὰ M. τὸν νυκτερινὸν γνοφον ελχῖπε τὸ φῶς τῆ ιέλος τοῖς τε κυμβαλοις καὶ τυμάνοις B υπερ κεπαλος μέρα ταις δαὶ τῶν ξιgῶν ριη
M. Dum vero iam navigationem parant, noti nostrum omnium pedibus impositis, sic ui' nimo quoddam pondus barbari navibus consus respirare concedentes, sed hunc quoque continale enim alios aliis adstrinxerunt, ut omnis πcorpus Videremur, nulla prorsus separation illa eonstipatione abruptum. quia vero solis ii ctis tenebras ac caliginem ibat, victoriae inebatquo tympanis pnlsatiles, aeremque capitibui duetibus collustrantes, sic ad multam noctem ii latu producto atque ancoris navibns avulsis e taes multitudinem parum tacito solum patriam . nostrum quemlibet in cordis occulto missa ad quibus ipsi liberet, malis salubriter castigato neque in finem deserena nulla spe liberationis tuum sineret. 67. Ut iam autom diluento discussaquotum alia nos quoquo plura mala conficiebant, sanio exque ea augulatio Lin una enim illa navi,
592쪽
Ἐκεῖθεν δὲ πάλιν αναχθέντες κατήρ ιεν nερὶ τα τέλη τῆς
νησου τῆς καλουιιένης Παλλήνης ' καί τι ρεικρὸν ἐκεισε καθηουχήσαντες, του Πνε ιατος ἐπιτηδειου υπάρχοντος και αυθις πρὸς ἐσπέραν ἐσπάσθησαν τα ιστια, α και διαπρησθέντα τῆ Ggoδρο-
2I τινας τοπων And octingenta captivorum capita eensebantur, praeter barbaros, qui ipsi in ea ducenti erant , tum praeterea insantulorum Voces atque clamores, nulla ratione vim tantam malorum serae valentium, ac quibus aliud nihil quam mors immatura iis celerabatur. sed omnium maximo enecabat alvi resolutio, cui sane nullo remedio occurri poterat, naturali necessitate recrementa foras expellento. multi namque rei ipsa necessitate pudorem pluris facientes, nec vim toleraro valentes, hand raro in discrimenndducebantur. ceteruin clara iam luce memorati Ecboli sinu praeternavigato , et in serum vesperum declinante iam die, Bolbum quem vocant Pervenimus; quo loco nonnnisi equites ad nos accesserunt erant hi qui et antea in urbem venorant eertas quasdam matronas rodempturi; quas barbari actutum navibus eductas, ingenti auri vi pro eis accepta, d diderunt. Indo vero rursus educti Pallenes insulae extremis haesimus; dumque ibi paululum immorainur, secundo vento stanto ad occidentem rursus Vela impulsa sunt; quao validissimo venti impetu inflata violenter nos deferebant, donec sequentis diei initio locum a nautis Diadromus nuncupatum attigimus. is habet duas insulas, utrinquo Iongo limito exten-
593쪽
παθακε lιένον νῆσον τὴν ναυν ἐποκειλ- καὶ προς φυγὴν B ναι, αλλ' ODδεν ἐκ τουτου ἀπωναντο ' θαοον γαρ αὐθυντες οι βαρβαροι συνελέξαντο, καὶ προς θάνατον υπΦηγαγοντο.
γάλο/ νῆσον παρεπλέ-ν τῆς Et βοιας, και κατα του βεταυτης πελάγους ἰθυναντες τὰ ιστία, τὰ παρὰ πόδας τῆ
τυποι παρων ο πιυν Ῥεὐμαίων στολος, καὶ λάθοι κατ' oc νοιάν τινα ιιοχθηρὰν ἐργασάμνος. διὰ τουτο αλλοτε ισους καθάπερ τινἐς πλανῆται περιηρχόμεθα. 68. Ooco δἐ φερυιενοι κατηντήσαμεν εις τι Πάτμον καλουιανον' ἐνθα δη καὶ προσεμείναρον παντος χαλεπου πειραν ἐν εχυτῆ καθυπ-νοντες. ἀνi6 προεξευρεῖν A 13 'U- ο ὐ 17 ἐδεδίησω
gas, sibi adversas; inter quas veluti fluvius mare praeterflui unius duntaxat stadii spatio dividit. ubi hue venissemus, in
In navem incidimus, frumento onustam, sicque repente ut ea eventu, qui in ea vehebantur, nautae nihil moliri potuerint, Consultum saluti esset. quanquam enim videbantur ad insulartem navem detrusisse ac fugam capessivisse, nihil indo tameretulerer quam ocissimo enim egressi barbari comprehensos o duntaxat excepto, eontrucidant. Hinc denuo navigantes duos dies ae noctes Euboeae magi Oram legebamus; versusque mare magis boreale directis v Andrum, non sine immani ventorum sibilo, pervenimus. nrecta navigabamus neque certa ad loca, sed hac atque illac, navaretiis videbatur, aliud alio obversimqua iter mutabamus. enim ne quo loco Romana classis consisteret, adversumque ii nistrum aliquid molita damnum inferret. proptereaque ad salias insulas perindo atque errones circumserebamur.
68. Dum hoc pacto vagamur, in Palmum itinulam denequa sex dies malorum .omnium experimentia divexati mansi
594쪽
- enim Iocus esset inaquosus, altis captivos vastabat. non enim tantumnquae nobis praebebatur quantum sat esset ad vitam sustentandam, sed quantum ad mortem, ipsam iam ingruentem, tantisper remorundam ἰ quam bibens, nisi in ipsa gustationo compressis naribus, ne a principio gra veolentiam porsentisceret, nullo modo haurire poterat, cum ante etiam Potionem unus ipse aspectus naturam ossenderet ac molestius haberet. porro cibus panis duntaxat erustum erat, idque putridum, vitam everiens ac internecinum. quae enim hostes in proprios usus domo expor tarant, cum ita superstua essent omninoquo cario vitiata, ut nec ulla brutarum animantium saltem oeulos posset advertere, haec nobis in cibum repeonebantur, quanta nee dici possit, graveolantiae ac insuavitatis plena, Ipsa vermibus scatentia multoquo mucoro conspersa et ad corpus sustinendum nullas plano vires habentia. indo enim coniectura erat infinitam sero multitudinem quotidie in mortem cogi per sitis lamisque iniuriam, morientiumque corpora e navi in mare iactari, atque in multum tempus inter undas subsultantia ferri. praequo reliquis insantum miserabile genus, necdum eis constanto natura, pluribus incommodis malisque afficiebantur. vivi rursus haud multum a domortuis distabant, atque Parem interi um res illorum spectabant. inter quos omnω uos,
595쪽
n κακῶν ἐκεινων ων κατὰ πασαν την περ
suis ιεν, πως ἐκαρτερησαμεν ἐνέγκαι τοσαυD ραν ανθρώπεια συμιατα, οῖς ἐν πρὸ τουδιρέουσα δίαιτα καὶ πειραπικαῖς Gναγκαις οπῶς δὲ την ἀνυποιστον καὶ δισσῆν πυρι
qni tortis colligabamur, aerior cruciatus urebat. nimatorum instar unus iuxta alium aedentes, cuneranius, convulnerati atque compressi, quas ne reserat angustias sustinebamus, quibus no minimaut solatii aliquid eaptare licebat, nisi duntaxat pila. st quando libera aliquid aeris naribus attrahnliorum malorum cumulo, praesentium rerum in hauriremus. 693 pediculorum etiam ingens via improbissimum: haud secus enim ac mors repens bantur. hinc omnium ora immutata, sicque asse non re ipsa videremur. quot vero plagas insaintulerint, aut quibus probris ae iniuriis per homonerarent, quibus potissimum a pugnae congressbantur, quae oratio enarrare sufficiat quis ver ediam possit excipere ego sane mente movsolum in memoriam venit innumerabilium illorutotam illam navigationis periodum fuimus obnoxiindeo aernmnam noxamque humana coniora sustintompore luxu ae deliciis dimuentia, nee molestii insem solent, uaquam assueta quomodo inb
596쪽
φλογιιου τῆς δίος καὶ τιν ἐκ etῆς θερινῆς εἴρας τας φυσικας
μαδας ανυζηραίνοτσαν, καὶ τό γε τοπιων ἐλεεινότερον, πῶς συνεκρατειτο καὶ παρέμενεν ἐν ηιειν η υπότε ταῖς νυξὶνες πλουν τας δερμιατίνας δέρρεις διῖι πασων των νηων καὶ Παντας 5 εἴσω τους δυμτχεις ημας ἐναπέκλειον, ἄσπερ καὶ του νυτὸς ἐιιιν ιατα τῶν αλλων βασκαίνοντες, ινα σκότω καὶ κα εατι, δυσὶν ἀνύκτοις κακοῖς, την ζωὶν εἰσπραττιοιεθα. αλλ' ηρο ιαε υς ταυτα παντα καρτερειν ἡ θεια καὶ προνοντικὴ του παντος υπψπασαν Moecolνην διανοιαν ἐνεδυναμου προνοια, D' ἐν μοίρου P 37410 γνόντες ἐξ ἀων τοτε κακων παρ' ἐλπίδας ἐρMσθημεν, ἡμας τε
ustionem, tum sellicet laeendii sitis, tum aestivae tempestasis naturalem liumorem exsiccantis 3 quodque his miserabilius est, qua ratione detinebatur et in nobis perseverabat anima, cum extensis noctu Per omnes naves pellibus nos omnes miseros ita includerent, ut lucis quoque, ut et reliqua, usuram nobis inviderent; quo scilicet tenebris aestuque, duplici malo inevitabili, vitae a nobis debitum exigeretur. verum existimo divinam, Et quae rerum huius universitatis curam gerat, ProVidentiam ad haee omnia toleranda vires nobis roburque supra humanam omnem aestimasionem contulisse, ut in posterum intelligentes ex quibus tune malis praeter omnem spem liberati fuerimus, tum nos iMos tum . reliquoa exemplo ad frugem corrigeremus.70. Verumtamen cum iam tempus instaret ut se barbari In patriam . reciperent, inde rursus solventes in quandam Insulam devecti sumus, Naxum nomine, Cretensibus tributariam. in eam cum appulissemus, insulani muneribus et donis, iis maximo quibus in usum navigationis indigere sciebant, navarchos accipiebant. ibi duos dies immorati versus Cretam curaum intendimus: invitabat enim secundissimus ventus, donec
ad locum sie incolis dictum Zontarium ae si Vivarium dicasὶ venimuη, in contraria nobis veritato agnitum. sic enim a vita dictus locus mul-
597쪽
δωκε. δια γαρ τὸ μὴ τὴν ἀπὸ του νώτου και του λιβὸς δεδιέναι
τους ἐν αυτω καθορ/ιι lιενους, τὸν πρὸς αἰτὸν διατριβν' του ναυσταθιιου τῆς πυλευ=ς οι βάρβαροι προκεκρίκασιν. εἴς ουν κατηχθηιιεν, ἔγνων οἱ Κρῆτες προεωρ υν γαρ nis ας τῆς θ C λασσης si ακρυθεν , καὶ πρωτον των Ῥωμαίων τὸν στολον ἐφωρα σαν ἐπέρχεσθαι τῆ νησω, ου καὶ περιδεεις ἐγένοντο διὰ τὸ
προπαρεσκευασθαι πρὸς πόλε/ιον. επειτα γενομένων ημιῶν ἐγγυ--
tos nostrum vita exemptos morti tradidit. dum enim ad eum applicantes a noto et alaico sibi noxam non tinthnt, in eo quam in urbis navali in ancoris stare barbari maluere. quo cum ' issent, cognoVerunt Cretensear a mari enim procul nos prospiciebant, atque Romanorum elassem invadere insulam deprehendisse se putabant. quo et metu conterriti sunt, quod ad bellum imharati eranti postmodum nobis a Propinquantibus , signis navium agnitis, eum magno gaudio suos accipientes, no Velut morum commercio genuinae inter so amicitiae usum Common-Εtrantes, Bd locum accesserunt: semper enim, ut proverbio sertur, simile ad sibi similo accurrit. tunc itaquo primum barbari omnes, ex-scensu ex navibus in littus effusi, nos quoque a mutua illa comeressiono paululum relaxari siverunt. suppeditata quoque aquarum copia, quactmultae ibidem irriguao in maris so undas asiluenter exonerant. Et sic tota ea nocte a continuis resecti laboribus, existimabamus sequenti lucomitiorum nos tantisper potituros, quod dives insula rebusque ad vitae risum necessariis consertissima esset. verum nesciebamus Prioribus aequo malis, seu etiam acerbioribus, divexandos, proptereaquo illis accipi ut per ea atrocioribus istis consorvaremur.
II. Iam enim dissipatis noctis tonebris, ac eum lucis sudoribus
598쪽
meti' τνε ημέραν. τῆ ἐξῆλθον τῆς θαλάσσης οἱ των νη - ἀρχηγοὶ διελιμ πάλιν εἶς αλλας μερίδας τό τε πλῆθος των B
Is πληθῆ/ οἱ Κρῆτες, οὐδενὶ παραδειγμιατι συγκρίνειν Vonες τὰ βλεποριενα. ἐπειδὴ δὲ τουτο πρωτον εδοξε τοῖς βαρβάροις, ἀνα-
exortum mano splendeseeret, dominica scilicet illucescento, ululatus Inquavis navi audiri, barbaris velut gratam quandam ac laetum vocem Pari conspiratione edentibus cymbalisquo perstrepentibus, ut locus illo totus concuti et clamoris fragore turbari videretur. tum post inconditum terribilissimumque sonitum navium onus atque Vecturam in terram eiicere coeperunt, cum subiectum locum pro numero navium certis Spatiis divisissent, quo navis cuiusque onus, qualo tandem illud esset, distincte ac seorsum ab aliis inferrent, ut uniuscuius lue opes ac substantia nihil prorsus aliis commixta extarenti totum igitur diem illum exonerandia navibus insumpserunt. sequenti vero navarchi, ipsi quoquo egressi, aliis rursus partibus tum captivorum multitudinem divisere tum spoliorum copiosam amplamque messem, cuius admiratione obstupentes Cretenses, cui exemplo comparent quas ob oculos posita erant, nullum habebant. quia vero id primum barbaris constitutum erat, ut infortunato illo populo commixto, qui ullo astinitatis iuro sanguinisquo necessitudine devincti essent, alii alios denuo agnoscerent, tunc utique horribilis turbatusque audiri eiulatus, omnibus velut uno ex lante lacrimarum rivos large tandentibus, identidemquo susurrantibus, num quo loco ullius carissimorum compotes forent, nec illis temere constitutum temPus inquirendi suos elaberetur, incertique manerent qua se spo recreandua
599쪽
ουν αἱ δυστυχεις γυναῖκες, τας κόειας εχουσαι λελυ ιένας, παντα-χου περισκοπουσαι καὶ διαβροχους τους οφθαλ3ιους περιαγουσαι, τίνι τ ον τεκνίον πρ ῶτον ἐντυχωσιν. οι δε παιδες, OIoe ταδεινα τῆς θαλάσσης διέφυγον, καθάπερ τινὸς απαλοὶ ιιοποι γοερον ο ιυκῶνται τῆς θηλῆς αφαιρο ιενοι, ουτω δὴ και οε τοι ἐλεεινον τι καὶ συειπαθες ἐκλαυθ' ιυριζον, ἄλλος κατ' αλλο ι δεος τῆς διασπορας ἐκε6v ς γενό/ιενοι και τας μητέρας ἀνακαλου Myoo οἶς D καὶ περιτυχχανουσαι πολλάκις αἱ δείλαιαι ιιητέρες τὴν φυσικον
ἐκίνουν ἐπ' αυτοις συι παθειαν, περιπλεκομεναι τοῖς αυχέσι καὶ παντα αυτῶν καταφιλουσαι τὰ stέλη καὶ δακρωσι πλυνουσαι, τουτο ιυνον ηγο ιεναι ιιθώ τι καὶ θαυ/ιαπιον ως ἐν δεινοῖς παρηγορ)για τὸ παρ' ἐλπίδα σωθῆναι καὶ ζῶντας αυταις και αυθις τοὐς I ιλτάτονς ἀποδοθῆναι. ἀλλα ταυτα μῖν ἐπὶ ταῖς ἐχουσαις ἐν χερσὶν et δο τους παῖδας καὶ τὸ κατ' αυτους ασφαλἐς ἐκ τῆς πεί- 1lρας αυτῆς γνωριζουσαις' τί δ' αν ειποιm περο των αλλων, O καθ' υδατων τὰ βρέφη διόλωλε καὶ αδηλον ἐν αυταῖς τὸ συμβαν, Π ος διεσπαρατzον τους χιτωνας, τὸν ἐνδον τῆς καρδιας-vn 376 iiDονσαι κλυδc0νας πῶς ουκ ἐθελον μηδαμ- στῆναι, αλλα πω Pthp0ντο Wροι ναι /ιατην υπὸ τῆς ἀλόγου του πάθους ορμῆς, Θ
liuorpretes 16 εἴποιμεν Aillis amplexandis fruendisque ver eam indulgentiam existimassenti ei
cuibant miserae mulieres, capillis dissolutis, quaquaversum circumspi- .cientes, et irriguos lacrimis oculos circumserentes, si quem primum filiorum offenderent: filii vero, velut tenelli vituli subducto iis lacte ac uberibus sebilem edunt gemitum, sic et illi miserabile quidpiam ac miserandi pronum assectu vagiebant ac eiulabant, ultus alia in parte dispe sionis illius palantes ac matres appellantes; in quos et deploratae illae haud raro incidentes, naturali in eos miseratione commotis visceribus, Cervices amplecti, omnia illorum mombra exosculari, rigare lacrimis, ingens illud solatium unumque admirandum malorum illa immanitate exi-εtimantes, Praeter spem servata adhuc tuo vita sospite carissima eis. Pignora reddita esse. et haec quidem do illis quae iam filios in manibus habebant resque illorum in tuto esso exeorimento didicerant. quid vero de aliis dicam, quorum insantuli in aquis perierant, et eorum exitus latebat quomodo tunicas discorpebant, cum intimum cordis turbi- noni non sustinerent quomodo nullo loco subsistere serebant, sed frustra hac illaeque vesani assectus impetu circumagebantur, in omnem Partem oculos distorquentes, siclibi desideratissimorum aliquem videre liceret, aut ex aliquo qui certo sciret vidissolque audire, ut eo solatio animi
600쪽
γεγωνοτέροις θρομοις καὶ ἄλλοις θλιβερων εἰδεσι τοἰς αποιχο/ιε- νους ἐφιλοφρόνουν. ἀλλα τί ματην την ἐπι τουτοις ἐπιχειρ υ Gυγγραφήν, -δἐ τὸ πολλοστὸν μέρος τῶν τυτε πεπραγ ιενων ἱκανὸν παραστήσασθαι ἰ ἐκεῖνον γαρ αυτυν ἐδει παρειναι τὸν τους
donoe multo defessis labore, alii quidam ex notis, qno evasissent qui quaerebantur, certiores reddebant, fame scilicet aut siti dulcissima ca- Pita plerumque enecta esse. quare etiam illae maiori dolore exasperataoelamosioribus lamentis aliisque discrutiationum generibus defunctos nccipiebant. quid enimvero his scripto enarrandis frustra laboro, qui nec minimam illorum partem quao tunc gesta sunt repraesenti ro Sufficiam 3 Etenim adesse par esset, qui Hierosolyma deplangendo Tli renos conscripsit, sacratissimum Ieremiam, quo scilicet, in tanto pollulo tantis doloribus malisquo oppresso, inconsolabiles lacrimas funderet. nequo enim Rachel sic vocem in Rhama emisit, cum sublatos filios deploraret, ut divinae tradunt literae Ier. 3 21 , quemadmodum vallis illa, in pia haec agitabantur, captivorum dolores niataque auctavit. 72. Quale vero tunc rursus ab impiis deiqiue osoribus patratum est malum ut enim iam diximus, cum illis primum in mentem venisset, Atmodo captivi, qua necessitudino alii alios contingorent assinosque essent, confusi miscerentur. foro ut multa dolorum parte levarentur ac semitu tem, posto uam addicti essent, ut in malorum procella, quovis modo tolerabilem ducerent, ut illos penes familias necessitudinisque iure devinctos ac consociatos inquo morem insolubilis catenae citerum alteri cohae-