장음표시 사용
192쪽
De explicatione poetae quatenus endet asci sentia antiquitatis Homericae.
Tot vocabuloruni usu Honterie accuratissime cognito quasi lininstrumentum sibi paraverat grammaticus excellentissinius et ad risin exereendam et ad antiquitatem Homericam pernoscendam quae scientia eum illa arctissime coniuncta et connexa est. Praeterea uti eandem quam iam cognovimus afferret
observandi diligentiam et subtilitatem iisdemque rationibus inniteretur, ut et sabulas et terrae coelique descriptionem et a tem poetae non nisi ex ipso unoque Homero expediret, hanc quoque rem cessisse optime vel incogitit causa concedemus. Hinc allegoricae interpretationi obstitit v. Wols. p. LXVJ, sabularum enarrationem ab omni temporum confusione vindieavit nec in regionum nec in coeli cognitione plus tribuit poetae quam carmina praestant denique quidquid de cultu victuque illorum hominum scire necesse est niaxime ea unde plurima pendent, quae iterum iterumque recurrunt, ex ipsis poematiη summa cum assiduitate eruit. Prinium hoc duee eoelum lustremus et Divos dein ad homines atque in hune orbem du-
193쪽
De aere, aethere, Olympo, et quaedam alia de facie mundi. lM . . Quae his temporibus oeli terraeque Homericae investigatore observaverunt, ea attendit Aristarchus et multa eadem plane ratione expediverat. Primum de discrimine, quod est inter ODρανὀς, υλνυπος, αἰθὴρ an o eadem docuisse invenitur cum ossio. Ani terrae proximus usque ad nubes, quae ultra has regio est αἰγηρ et ιρανὀς Ουρανος enim dupliciter signifieat et solidum coeli firmamentum τ στερέμνιον et totam istam superiorem regionem . . lyrie. Hinc quibus coeluin quasi finitur et lauditur nubes oeli portae dicuntur CIqq). Sed ab eo, qui poetae dicitur ουρανος, diversus Olympus qui nec ipsum coelum est nec ut tum quidam putarunt
quidam coeli locus, sed mons Macedoniae nec unquam haec commutantur. Cacumina vero Olympi cogitantur nubes exce
que extrema Olympi ulmina in coelum porreeta reliquerat, Dissiligo by Ooste
194쪽
- 165 dicitur Iovem repperisse sedentem Aoo ροτάτη κορυφῆ ολο-
δειραδος υλίφιποιο . Hoc E 7541, quod ab illo discrepare videtur vide quomodo aeeeperit 1 διπλῆ τι δρος ηολυ ιπος se quod dieitur culmina habere καὶ τι περθετικὰ ἀντὶ
πευν. Sic explicuisse Aristarchum non potest dubium esse; nec quid Voeleherum in ea explicatione offendat p. 6 intelligo. Finxit Homerus Olympum ultra nubes eaeuminibus eminentem; quae infra nubes sunt cacumina hominum culis exposita et nive tecta quae ultra nubes ab hominum oculis remota, ibi deorum domieilia, ibi aeterna elaritas. , 5 1 διπλῆ τι υλυιι
ctἰa ἐς aviano saepius apud Homerum. Hi loci sine dubio notati fuerunt, sic ut omnes loci, unde de usu omerico voc αἰαν constaret, Otati: cuius rei vestigium superest X, 3i ἡ διπλη. or αἰπυ μεrαφορικῶς νrὲν οὐ δυσπρο αrον δυσχερές. Aliis lOeis permultis quos enumerat Voelcher. Geogr. H. p. υρανὸς ει ρύς. Recte Ar Οὐρανον τρυν praetulit, quamquam non praefractu negat diei posse aliquo modo νρανον In .
196쪽
ριον κατα τι ποιητί ν. Praecipue nota dignus ille loeus laa, ubi Iuno in Olympo thalamum suum ingressa se exornnt unguentoque beneolente corpus unguit:
ubi larissime Olympus a eoelo distinguitur m διπλῆ ob τα
ri ν καὶ ιρaνον auitaνειν ΑΒ). Hoc dieit non absonum erit ex hoc loco colligere a summis Olympi cacuminibus ad convexa coeli quae hic intelliguntur atque ad terram par spatium sibi finxisse ΙIomerum. Sed hoc illine eertissimum Olympum montem a coelo diversum esse. Cum his alia omnia conspirant. Θ, 46 ὴ διπλῆ rι ἰδέποτε εἶπε ιεσσ1 πὶς γαι ς et καὶ
Mira Ovρανον ιιιφιiσεβηκει ν δισrλγῆ τι οἶδέποτε ἐν ' Ἀλίtimpeto i uo αλ ἐν Γραν D Dcωρ ὁ αὐτος τέ οι ρανεῖ - Denique si quis simul dieitur in coelum venisse et in Olympum hoc inde explicandum quod cum Olympi aeumina ultra nubes extendantur in illas regiones quas et Ruρα et υρανον dicit, illud reetissime dieitur. A, 49 1 εριη ν ανέβη ιέγαν ἰoανὸν
197쪽
ρανὁ ἰ θί rrm: Bene laetum quod etiat in duobus difficillimis locis quid egerit certe aliquo modo ex reliquiis intelligere licet. Θ, 29 25 in aurea catena Iovis 1 διπλῆ τι εἰ μὴ
ἐκδεξcυιιεγα 'υλυμ εο τ επὶ Μακεδονia ἔρος ου συμφωνήσει τι διαθέσει atrii. ἐαὶ γὰρ του Peaνo στὰς φησι τὸν Oλυμ-l72 reo ἀνέλκειν τῆς σειρας ἐκ του dio εκδεθείσD ς, καὶ τι η ξπερισσί . Huic coniungas observationem, quae sine dubio Aristonici est: πειτα οταν θελῆσε ἐρυσαι φησi, et intelliges hanc Aristaretii sententiam suisse si ego Olympum egressus alicubi in coelo totam superiorem regionem dicit ὁ ἴπερ τὰ νέφητοπον stans catenam uelitus suspensam manu tenerem, vos omnes in catena suspensi me non possetis terram versus trahere ego contra si vellem trahere, catenam, cui vos adhaereretis, acumini Olympi illigatam contraherem itaque et vos eatenae adhaerentes et cum Olympo in solo fixo terras simul et maria suspensa tenerem. Video scholi BL et V certa vestigia Arista reliearum observationum habere in L est: περ δέον Ουλυιιποιο ιν αυτ δεσιιείσας καὶ τὰ λοιπὰ ἐπαρη, συνεύδι-
ιυιιένη ς υτ p με τῆς γῆς, τῆ δε ri τι ς θαλάττης. V et haec ipsa putaverim Aristonici verba esse δεέκνυσιν τι ἐπιγ
Superest locus omnium in hac re difficillimus: II, 364 , tr H ἀα ἰλί uno νέφος ἔρχεται νεα-
' Huius loci explicatio Aristarchea certissima est, et de Atlantis c lumnis iv. oelcher p. 0 l. Braoska geogr. myth. I p. 2 aut explicatio quaerenda qua cum hae non dissonet aut statuendum quod ossius statuit Κrit. l. H. P. 203j.
198쪽
ptum esse ab iis quae in summis coeli tractibus fiunt, quae
Ergo ex hoe versu tantum expedivit quantum si quidem Ilomeri vel intelligentis poeta esse statuimus expediri poterat, hie etiam Olympum a coelo diversum esse et Olympum montem. Sed reliqua non expedivit, ut sibi satisfaceret. Ad 365 haec legimus: πιυς αἰθέρος τα γαρ παθη ταυτα πεοὶ τὼ aἐρασυυδέ κεν ταχα ἶν συγχειται ὁ γ προς τι αἰθέρα εος καὶ ἐν τῆ A 544 ατιιατι υδαλέας ἐξ αἰθέρος καὶ ni δ'ελαχ υρανον ευρυνον αἰθέρι καὶ νεφέεσσιν O, 192 ' OD aetii νεφέλαι ἐν τιβι αἰθέρι. Nisi omnia me saliunt, haeo exempla non sunt ab Aristarcho qui subtilior erat quam ut illis usum vocabulorum ab ipso observatum neces8ario perturbari rederet sed debentur discipulis. Ipse tantum dixerat: or δοκεῖ συγχεισθαι ὁ ηρ προς ὁ αἰθέρα, quae vocest desperantis. Mansit locus in insolubilibus'. Nicanor sic:
quisquam hanc quaestionem nec solvet olim. Si quidem statuendum est ullum antiqui vatis in his inesse vestigium, suspicer in altero versu suisse cibido ἐκ διης V. I, 167j j. Nunc praeterquam quod non distunt omnino qui locum hic habeat ερανῶς explicant αἰθέρος ἐκ δίης ex coelo sereno . Quod salsum est. Vide convexa coeli nubibus cooperta hie locus qui infra i74 nubes est proprie dieitur ἡ ρ qui ultra nubes ot ρανος sensim lac nubila disturbari et caerula apparere iam aspice hoc sublime candens,
hic est αἰθὴρ . qui nubibus disiectis erumpit, quod Homerus
, Pro ooρανὸν εῖσι epitheton Olympi.
199쪽
Quae hinc siicitur claritas ea est αἴθρη ruiue Aiax Iovem iu- plorans preentur P, 646 ποic συν circ=ρ ν Non poterat ποί' - σον ἰωήρα, hunc enim non adit Iuppiter sed ab initio in eoelo extensus est atque extensus erit in aeternum; et sic possunt quidem ut ad nostrum locum respiciamus, nubila colligi I, 9oris, non I ἰθερος Beete etiam illud dieitur , 556. iis δ'οτ' D Dρανοι σrρα φαεινὴν Must σελ νην φαινετ ρGrρεπεα, τε et IIr Meto ἐνευος ἰθί ρ ni contra ἰνευοεσσα ἰγγρnon poterat diei ab Homero ut significarentur moleste autes et nimbis mixti venti Sed illud recte dicitur o 293ὶeto σιν δ' ἔκυενον ιρον ἔδει γλαυκίυπις Ἀθήνη, λαβρον 1rαιyi οντα δἰ ἰθερος, ληρα πιστα
iet Ubi hoc de industria positum ut intelligamus acriter sed iucunde antem ventum fuisse coelo sereno navem celeriter impellentem. Poterat etiam α Οὐρανoo sed ubi interest larum coelum cogitari potius eligit ale , ρ. Illos versus si imitatu Maueto hymni poli. 433ῆλθ' νε ιος κέφνρος έγας, ἔθριος, ἐκ Aιος ἴσης, α ρος 1ca ri&υν ἐα αἰθέρος Myρα πιστα et item versum sequentem ut apud Homeriun. Ceterum levis eorreetio adhibenda Aristarcho non omni ex parte idem est alos et υρανος οὐρανος omni regio, quae nubes excedit, qua Dii sunt; sed eius infima pars, quae
200쪽
- 17 hominibus adversa est, proprie etiam dieitur αἰθί. ρ, quod huius regionis splendor tempestate serena quasi hominum oculis expositus est. Hinc quamquam recte Dii dieuntur et D lθιρι esse et D Dρανοι, tamen utrumque etiam distingui potest es. Voeleher . S) ut in illis αἴγλxis et sιαγδὰς δι ιδερος εοα- νῖν κε B, 458 P, 25 et quando Minerva ἄρα εἰκυῖα et α-
Hoe ideo secus intellexit Aristarchus quod ol ρανον praeter eam de qua nune egimus significationem putavit etiam et ora- ρέιινιον significare ut ossius). Illud rinamentum tutellexit siue dubio quando dieitur ὁ αἰθερος ορανον εν et intellexit in eo loco ubi de Iunonis unguento dieitur
unde ut vidimus non inepto colligi putavit illud firmamentum ab Olympi meumiuibus tantum sere abesse quantum terram. Nec possunt non tale fingere rinamentum, quo tota superne clauduntur, qui ι ρανὸν παγχαλκεον, σιδίρεον proprio sensu aecipiunt. Quod ipsum Aristarchum sedisse puto inde quod in illis notissimis versibus 1 313
Oσσαν ἐγι οι λυμπιν θιασαν θέιαμ αυτ αρ σι ηοσσιν II, tio εἰνοσέφυλλον ἴν υρανὸς ιυβατῖς rq duos ultimos pro spuriis habuit et quidem eam ob causam quod 176 res non fieri posset: θετον γrci iυς ιδίνατοι Quid vero impossibile nisi ad coelum ascendero aeneum Etenim illa mirabilia sane ossi foramina illi in mentem non venerant. Nos eum locum sic explicamus. Olympum aseendunt 3 Aloidae; tum Dii ill0 sugientes in altiora coeli aufugiunt quae uelialtiora ut et ipsi ascendere possint, eum aera sine machinis ascendere non possint Dionte superstruere moliuntur. In his igitur rebus, quae ad Olympum et Uranum pertinent, hoc distichon nihil peceat.
' Magni aestimamus oelckeri operam si tamen verum dicendum est, quod do hoc loeo excogitavit, o nimium ridiculuin est. Cf. Niresch. Od. II p. 94. Aeneum et serreum coelum non proprie dici p. bi assentimur ei.