De Aristarchi studiis Homericis

발행: 1865년

분량: 522페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

λέωνι oc did υσιν. 310. Ηφαιστος Αι δευκε h διπλῆ δτι σα- cpio Λι ἐσκευασται h θις καὶ Ovκ ἔστιν Ἀθηνῶς, καθως οἱ νεουτεροι ποι αἰ λέγουσιν. , 594 κ διπλῆ τι ἴδιον ποτέ- θεται τῆς αἰγέθος το ἀνθι υν ποιε7 συστροφὰς ἀπ το αντου δὲ καὶ καταιγιδες α πνοαὶ αἱ κάτω ἀωσovgae. Ergo hoc doe murrae aegide, primum ea concussa tempestatem et tenebras eooriri, dein Iovis esse nec alium deum uti nisi a Iove acee- perit. Ut aliis argumentis, si hoc posteriore conclusum, versus 2 et 21 Iliadis ultimae spurios esse. Vid eo loco scholion )

222쪽

Cestus Veneris.

De cultu et ictu rectum.

paucissima supersunt.

223쪽

Hoc praestantissimum. I 328 narratur ut Paris arma in

224쪽

- 195 -

i undem ordinem in armanda Penthesilea sequitur Quint. Sin. . t. 142. ' Notum qua ratione ualeui defendant sc meimnitZ de decl. p. l. Hoe Aristarcho etiam in mentem venisse mihi certissimum etenim ad manum est sed illi praeterea in mentem venerat quaerere quam aptum e88et, quam dignum Homero, hic, ubi ad unam eandemque rem equos suos, quos una ante currum conspicit, Hector adhortatur, singula equorum paria ali qui, et praeterea, quidquid dici potest, eo minus valere cum plura et gravia indicia concurranti uod ad dualem attinet, nee αφῖσι λίνου Mo,ra nec χεωαMοι νειβαHεro nec κονρυ κρωγμr δύω καὶ πενεήκονr ab illo acerrimo dualis apud Homerum vindie improbata accepimus. Et illud quod est II VI l πολλοι δ' ἐν άφρω ἐρυσαρμα rhe ἰκέες ιππο αξαν ἐν Τιρώre sit 34 μ λιπον αρμα ανακrtis an dubitas quin ipsum notatum habu rit ad tuendam observationem de bigis heroum sis sere: προς τὸ ξαντ', or συνωρισι ἐχρῶνro οἱ ἐρωεo Schol. BL προς ἐις συνωριδας γυρῶντο Τρῶες l. ἡρω- ο φυῆκον. Hoc loco egregius dualis et non minus aptus quam illo loco ineptus.

226쪽

Huc pertinent: A. 174 σε δ' ὀστέα πυσει oooo κεέυενου ἐν ροiv ὴ διπλῆ

Haec rem ita demonstrant ut nihil possit certius esse quam illa athetesis. Sed cum praeterea illud videatur dicero Nestor vel didere videri possit crememus eos ideo ut possimus eos domum referre quamquam illud J κε ita aeeipere non necesse videturi, quasi nisi nunc hoc onsilium haberent eos sepelire possent illud etiam notavit, nulla onditione heroes sepeliri sedet oris et domi concremari. o dipla notatum invenies adH. 79. 29. I, 546. X 342. 3 38. . . Reliquas notas quae huc pertinent, breviter indi- cubo. Apparet ingentem copiam fuisse paucissimae gematae. Convivia iis, 262. I, 224. I, 2i hospitium Z 176 , equitatio R. 499. O 679 scriptio v. disΗ. II s. V. γραφειν , imprecatio I, 86 , sacriseium B. 422 424. ω, 3253 sortitio 'lS2 . commercium H 473 , legatio sis 3IT )ὶ domorum struetura Z 148. II, 184 dos I, 46. 47. , 366 382. II, 178. A rat is, 244, αλ εσέβοια. X SU AE 394l πολυδωρος , tibiarum usus K, 13. V 495 et tubarum 2 219. D 3883, armorum exercitatio II 8l0J mos latroeinii' ), sceptra α 505.

iis nos uyra P. 5 l. ' Contendit in Thucydidem dicentem l 5 heroum aetate et terme mari latrocinium minimo turpe misso Argumenta affert quae contra valeant Thucydidem se decipi passum esse, quod nesciverit. ζεσθαι etiam Poni pro λαφυραγιογεῖν ut ai: Irις θ vi. Vide haec fuse exposita in schol. , et et Eust ina.

227쪽

- 198 19 5683, noctium dierumque descripti s D lil νiοχοι et παρα- βατα III 46. I 2bi. . 9 foederis ictio B. 341. . 270. , 59i, concubinae E G et Athen. 56χὶ unguenta et eo-ronae A. 736. TQ 72. 186. L 700 , carnis coeti s D. 362ὶ .ludicrorum certamina x, 164. , 630. s. 659. 707. 53. 2 l. 634 683-7253, discus in laneis sa 607 . Quaedam alia quae inspici merentur sunto 632. K, 68. In 602. F, 8 267. 269. De poculo Nestoris ipsa eius verba servata sunt. Sed eo ruptum scholion eget emendatione. te. A, 632: παρ δὲ δέπας περικαλλές, ο οἴκοθεν ν ὁ γεραιος,

καὶ δυο πυθιμένας ἔχειν, ου ειερον si ἐτήρου ἴς τινες, ἀπ

228쪽

Hoc poeulum si quis sibi depingi curabit ut mihi anticus quidam depinxit ealicem exhiberi videbit omnibus potoribus

placiturum. Hoc loco valde laboraremus, nisi statim ab initio de fide Eustathii exposuissemus. Nunc scimus quid statuendum sit cum quomodo Aristarchus poeulum construetum voluerit reserens a certissimo auctore discedit S69 20 .

De grammaticis, qui ἐνστατικοί et λυτικοι dicti sunt. Postquam hoc quoque in genere Aristarchi laudes satis cognovinius poterunt fragmenta quaedam metari, quae nisi recte aeceperis speetatis hominis sobrii consiliis parum respondere videantur. l. Apollon lex Homer. p. 820 ωαεινή, citi πρα u δέ

229쪽

- 200 -

θων ἐξιογεν οθεν ἀκυρολογουιιεν λέγοντες ελrri ειν κακὰ hra ἐλαις κακίον, o θε u ileg. videtur υδ' ἐξ ει 3. 4. id infra g. 5. Advertent haec fra tenta lectorem, quod videntur inter Aristar 'hea ad illud genus aptiosarum quaestionum pertinere, quod non tam ad gravem fructuosamque doctrinam quam ad vanam ostentandam scientiam vel ad venditandam ingenii subtilitatem vel etiam ad carpendum optimum poetam inventum cultumque esse putaveris. Hoc quale fuerit unde propagatum, quo studio retentum sit quid denique in grammaticorum cominentariis valuerit, hac occasione aecuratius inquirere perae 202 pretium visum est. Attigit haec quoque aliquot locis divini operis quo nos ad Homericam lectionem instituit, Wolfius sed nec Omnia ille, quae eodem spectant vel omposuit vel comportavit et, ut eius institutum serebat in magnis copiis parum dixit explicite, vix ut scientibus satis sit. . . Constat summi poetae aequalibus quique horum plura per secula vestigiis institerunt religiosis hominibus, sed simplieibus et poesis deleotamentis helluantibus, ne minimum quiadem serupuli iniecisse antiquoruni Deorum et mores et facinora, ad holuinum similitudinem tum bene cupientium tum vero irascentium atque invidentium. His igitur, ut hoc utar, nec Iunonis ineudes nec Vulcani reticula displicebant. Sed eum primum philos0phari Graeci homines instituerent tum impia haec talia et scelesta esse duxerunt qua religione non solos philosophos sed ipsos poetas, si quo novae doctrinae colore imbuti essent, insectos esse Pindari exemplo edocemur. Tum igitur quidquid Dissiligo by Ooste

230쪽

- 20 ex hoc genere sabulae afferebant, eruditorum animo vehementer offendit praeeipue tamen omerus et Hesiodus qui et plurimum in hominum ore versarentur quorumque sabulae non locorum quorundam finibus inclusae essent sed totam Graeciam pervagarentur, philosophorum invidia flagraverunt. Tum Xen phanes exstitit Colophonius ), Otin ραπὰxta ἐπικοςrτης, qui adversus utrumque poetam multa scripsit eorumque de dis narrationes graviter reprehendit: πάντα θεοις ἀνέγγων Ουηρος 'Hsiodo τε,

Tum Heraclitus veteres poeta insectabatur, severissimis verbis 203 usus et alii. Hi omnes si ad prisci poetae rationes eaeeutientes acerba eum eum irrisione atque obiurgatione increpitarunt quid mi tum exstitisse eontra qui vatem tanta gloria cir- eum latum immo tanta vulgo pietate exceptum defendere conarentur et invidiosas criminatione diluere In quo plerique viam a limgene monstratam perseeuti, ad allegoriam eonsu- gerunt ). alii aliis excusationibus usi sunt. Huc aceessit quod Homericos versus ac narrationes iam primis temporibus partim in communi vita plenus exemplorum est Diogenesi partim in disputationibus doctioribus vel serio vel ad orationis ornatum ubique adsciverunt qua in re suo quisque ingeni in vituperando ac defendendo abuteretur. Sic exarsit latur criminantium et patrocinantium contentio mutuo incensa certamine. Quotusquisque enim fuerit, quem crimina ista contemnere et multa in poesi non ad amussim expendenda esse vel eupiditas vel artis infantia intelligere passa sit Defensores quidem tam multos habuit poeta tamque cupidos ut certo ae proprio nomine Oυν eo tetraινεται f dici mererentur, voeabulo ut ego uspicor, ad

SEARCH

MENU NAVIGATION