De Aristarchi studiis Homericis

발행: 1865년

분량: 522페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

pissime Aristotelis λιηρικα τι ματα a Porphyrio in commentariis Homericis afferuntur ut, si quidem ea genuina sunt haud contemnenda ex hoe libro hodie exstent fragmenta. Sed quidem nondum potui mihi persuadere non subdititio libro usum esse Porphyrium Tam Omnia ei commemorata ieiuna sunt atque ab Aristotelis ingenio et doctrina aliena. Denique cura commentatoribus Homericis reliquisque omericas quaesti ne tractantibus ut Plutarcho, hic liber nunquam ad partes vocatus a solo Porphyri adscitus 3 ost Aristotelem comm morandae Heraclidis ontici λυσεις υμηρικαέ, Diog. M. V 88. Specimina sunt Sehol. B. 649. V 236. ν, 119. Deinceps om- memoretur illud volumen, in quod teste Porphyrio , T Alexandriae quaestiones propositae una cum solutionibus relatae glint de quo scite letum est missi p. XCV. Proximi sunt praeter Sosibium Suid Athen. 493 Zeno Stoicae disciplinae auctor, et Athenodorus. Ille seripsit λιηρικῶν προμνὶιιατων libros quinque, de quibus v. Menag. ad Diog. VII, 4. Aratisrater Athenodorus scripsit contra Zoilum Arati vit. II ap. Bulit T. II p. 44b αδελφους δ εσχε υρην τε καὶ Καλλιο-

δαν καὶ Ἀθηνοδ υρον, δν φησιν Evφρανεορ αντιγραφα προς τας του nono κατηγοριας Fuit cum putarem Athenodori nomen pro Zenodoro reponendum esse Schol. V 22, ubi Zoilus a Zenodoro resutatur. Sed intellexi non necessarium esse immo verba quae ibi sunt καὶ αλλευς συνων ταυτα τέ τε 'iro declarant, hoc petitum esse e enodori libro περ τι λυμ, ρου 228 συνμειας seli Porphyr ad , 356. s. ad P, 263 )ὶ - Iunior

morat Schol. A, 1 B, 12. Γ 236. meraclidis iunioris λέσχαι hendecasyllabis seriptae, ut Meinckius docuit naieci Alex. p. 378. - Seleuci προς 'ν υνα προτατικον Sehol Aristoph. Τhesmophor. IIT ct ut putant, ad hesmophor. 40 pro

Falsus Suidas, qui hoc opus adscribit Zenodoto Alexandrino. Idem error nominis in cod. Leid. ad 2.356. Nescio quid uigellium moverit de Hesiod. p. 2-2, ut tantopero pro enodoto niteretur. Disputatio eius et per se vana et eo magis cum uni loco , 35 confidens reliquorum duorum V 22. P, 263 immemor sit.

252쪽

λυβιον, ut potius librum scripgerit προτατικα, euius singuli libri singulis viris inscripti suerint. - Soteridas an Socratidas, Suid Παμφέλη - maritus amphilae, scripsit 'τησεις υιιηρικας, Suid. s. v. Vixit igitur sub Nerone haec enim amphilae aetas est Phot. p. 119 b. e. . - Diogenes Tarsensis,

La. VI, 8 l. mephaestio, qui Veri praeceptor fuit, cotiικίυναπορζαατων λυσεις et τραγικὰς λυσεις, Suid. - Dionysius Longinus, cuius ἀπορῆ&aτα Ouηρικά Suidas commemoravit.

Cf. Ruhnhen de Long. .l4 qui cum putat quae de versibus quibusdam Homeri a Longino pro spuriis habitis leguntur apud Eustath. p. 7, 20 et p. 06 30 ex hoc libro fluxisse, mihi errare videtur. Haec enim rhetorica sunt et in libro quodam rhetorie posita suisse verisimilius. Eiusdem Longini liber a Suida reeensetur προβληιιατα Otir ρου και λυσεις is βιβλέοις at is ego non dubito quin eum priore unus idemque liber fuerit sed cum utroque titulo hic liber sicut Aristotelis ci eumferretur, Suidas deceptus est. - Orphyri ζητωιατα Ουηρικα qui liber hodie exstat, sed quibusdam quaestionibus sum pleri debet ex scholiis Homeridis eod. B. Idem Porphyrius scripsit v/ιιιικτα tiri itiατα Suid et γραι Πατικὰς ἀπορέας id. Pertinet quoque haud dubie ad hoc genus scriptorum quod

laeti concedet de abnormi orthographia, prosodia, similibus suisse propositas. Et coneinunt ragmenta schol. v 6 17. 2 657. - ουτως ευρον γε εἰς την ποριαν καὶ λυσιν υλογέου χολαστικοD UIn M. 638, 33. - Εx Latinis huc pertinet Valerius Probus de quo Sueton illustr. gr. 4: Pauca et exigua de quibusdam minuti quaestiunculis reliquit . Dissiligo by Ooste

253쪽

- 224 Ilis absolutis fragmenta ab initio posita circumspiciam. Ex his prima et quarta solutio in commentariis fuit secunda et tertia ex conviviorum olloquiis fluxerunt et vel Nexandrino illo Thesauro Quaestionum Grammaticarum vel discipulorum memoria servatae sunt. Utramque esse ioeosam, facile apparet in Aristarcho l. 33 tertia laeet ex usu loquendi repetita secunda ad aeerbam quaerentium irrisionem laeta.

C. V.

Chorographica et Geographica. q. l. De agro Troiano et ordine navium Graecorum primum dicam quod de hoc plurima servata sunt fragmenta, quae alioquin in hoc capite rara inveniemus quae fragmenta notam iam nobis grammatici rationem hi quoque praestabunt. Quo ordine naves Graecorum ante Troiam collocatae sue-230 rint et quod eum eo arcte coniunctum est de agro Troiano diligentissime quaesivit atque, ut videtur, tabula illustravit.

μου ὁ Ἀρέσταρχος ἐπραγιι ατείσατο. τοἰς γαρ λέγεται rλη

254쪽

στάθυου γέγονεν no καὶ ι ἐαντες ἐσκί νουν 'AESir διπλῆ τι τυ Θοκρου λέγει Αἰαντος ουτος γαρ λ Giον ἐνεωλκει το IH 0τεσιλάου προς ὐπεο του ναυστάθμου. 765ὴ διαλγῆ δτι του ναυστάθμου τα ἄριστερα λέγει. , 28 παρ γηων απο τίον προς θάλασσαν ἐπὶ τα εν τῆ τεθει. E 3 Autochthonis explicatio servata quo in scholio pro προτέρευν l. rrρέυτέων , Aristarchi amissa est quae tamen ab illa diversa erat, quod inde talpatet qu0 πρυμνησιν intellexit, ut debet intelligi puppes naviuui' non extremae naves v. egregium Herodiani Schol. v. 32 l. xl erodiani et Autochthonis scholii discimus Cratetem putasse duos suisse navium ordines. Quod Aristarchus iure reiecit qui uno semicirculari ordine positas suisse sumsit Planius etiam doeet Aristonicus ad . 35 h διαλγῆ re προκροσσαι τὰς κλιιιακηδbν ' νενε υλκηιιένας τέρας προς l. προὶ τέρεον ἴστε θεατροειδες es. A. 807 φαινεσθαι et νεάνλκιον κροσσa γαρα κλέυακες πρευται νῆες S I intellexit quae in agro erant muro proximae sedie vorderaten ut σιρ Gro ἡομ ι item O 653.

255쪽

HO απολογειται. Illam disputationem videmus diei et, vel

256쪽

- 227 Quod autem legitur in t M. p. 540. 56 πεοι υν- ταις περὶ ναυσταλιο διαλέζεσι corruptum mi. Etenim transeripsit hie aueto verba Nicanoris ad II, 258, ubi haec verba ita leguntur: πεοὶ ων is τοῖς πεo του ναυσταθμου λέγετaι. Quibus iisdem iterum Nicanor utitur , 68 ubi eundem libellum om- memorat. Ergo auctor Elym scripsit διαλέγεται vel διέζεισι. Illud vero διοραιιιι eo ducit ut putem commentario additam fuisse tabulam.

q. 2.

Apia

257쪽

Πναι καὶ Ελληνας τους Θεσσαλοῖς παρακολουθῶν Θουκυδιδο. καὶ ἀθετε τι στέχον τουτον ἐγχia1 δ' ἐκέκαστο Ιανέλληνας καὶ Ἀχαιους . και ἐκεῖ δὲ πάλιν τὴν Θεσσαλla AOPει φει - γον ἔπει ἀπάνευθε δι Ἐλλαδος ερυχοροιο 4783. I, 447 διπλῆ τι παλιν τὴν Θετταλικὴν αδλιν υτ υς εἰπεν. B, 867 Καρῶν βαρβαροφώνευν inax οτι Θονκvdid ς λέγει τὴν ὀνομασέαν τευν βαρβαρων νεεοτερικοῦ εἰναι ἐλέγχεται δε ἐντευθεν p). V. Strab. XIV 662. Ceterum ex multis hic pauca habemus. Quare non omnia iudicare licet. Ἀρνη. Ἀσκρ 234 , 507 7 τε πολυστάφυλον Ἀρνην χον οι τε ἐδειαν ore Ζηνόδοτος γραφε Ἀσκρη θοπι ου δυναται δὲ πολυστάφυλος

οἱ δε φασι καὶ τὴν Αρνην re τῆς θινης καταποθῆναι και τὴν Μέδειαν. Ζηνόδοτος δὲ γρα υνο δὲ πολυστάφυλον Ἀσκρην ἔχον

His extremis verbis Siebelisius in asini Annalibus VII. l p. 86 inotari putat epitaphium estodi, tu Pausan XI. 38 31 σκρη ἐν παrela

258쪽

Hoe narum ex lectione πολυστάτοχόν, Ἀρνην, ut versus exhibetur a Steph. R s. Ἀρνη.

260쪽

Ephyi R. Duplex Ephyra est apud Homerum, una Thesprotiae, altera est Corinibus B, 659 Z, 152. Ν, 301. , 531. Iane post 237riorem ubi poeta ipse loquitur Corinthum dieit, heroes phyram B, 570. Z, 152 2li . , 30 l. Velleium Aristarcheum nemo suspicatus est. Neque est quod miremur ab Homero nominari Corinthum. Nam ex persona poetae et hanc urbem et quasdam Ionum colonias iis nominibus appellat, quibus v eabantur aetate eius, multo post iuni aptum conditae'. I, 3.

v. infra.

SEARCH

MENU NAVIGATION