De Aristarchi studiis Homericis

381쪽

36 Quid pronius quam spurium dicere cum Homeru Voc. Osιος negetat Sive probabis sive improbabis quod Ar asseri duo dicenda sunt primum subtilissimum virum fuisse qui nihil sero dixerit quin hodie diseamus aliquid vo excitetur animus, dein antequam belum contorqueret multa perpendisse εἰ εν

ιi ν φορυ ντες Ἀρισraρχος di qui ctii eth εἰνοιι αν εἰρiῆσθαι πυρα τὰ ευ νέφιεσθαι i. Tradidit Pluti it Hom. Sic invenitur prudentiam eum sortitudine coniunxisse. Ceterum illius o Mervationis usu erat ad enodoti lectionem noλλόον δ' ανγρεο-

prae egregio νοον malam illam et salsam etiamsi decies Οιιος Apud Homerum legeretur Minime audacem fuisse in nrte eritio Aristaretium infra dedita opera stendemus attamen nudacior eo loco quo dedebat et suadebat ratio. tenim eum intellexisset sat inagnam copiam versu uin illatam esse inmome rum quos subdititio esso dubitari nullo modo posset, reete iudieatum est eadem via qua centum salsi versus irrepserunt, sexcentos irrepere potuisse et si ratio suaderet spurio iudicare non posse obstare quod in multis suaderet Et si oue

in 4ιις ορι oe. Sed ne ille μίων Ουἰονος illi idem qui est B, T in ve sitius catalom Troiani quibusdam raecipue suspeetis visis iv. Luc. litterdo ro metr. p. 37li, etiamfu substantivum inegse putes quod incertissimum. quidquam commune habet cum legibus sed eum pascuis Significatur Βουκολίων aliquis vel Iππόβοτος. Id et illi senserunt qui Ἀνθέα tinxerunt Νομiuνος filium in subula apud Antoninum Liberalem quinta. - , ε. Mνοριraia M. Vομίον φαον Non n. XIV, 92.

382쪽

- 349 damus in persequendo instituto ab Alexandrinis et Aristare hobaud raro peceatum esse in consili nihil pestent uni esse so titer defendimus si ne nunc u dem sibi persuadere poterunt quibuA lumnia eritici nus videtur non ratio non cautio sed trepidatio. 'am servide mihi de ea ro scribendum erat cum primum hune librum ederem ex quo sane tempore laetum est ut alii nemo doelio puto in antiquissimis illis poetichne operauno alterove veni uneini inelus defungi istere Arista relius quom grandi gressu Moκρα βινας, hoe pntium emensu sit

summa admirati est. X. Zenodoto vocabulorum Homericorum parum nitro cum

vulgares signifieationes nil hi heret quaedam sensu omnino carere vel ridicula videbantur. Hue ille non poterat non salsa iudicare. Sic saetum D, 538 quod non intellexit φαος diei stilutem . ut , 6. Sic , 5 tu, quod nescivit τι ti ἐν esse hoc odoram ut saepe in Omerieis i. q. τι re οριαν. noe ut nee urnii 3ribu Astudiis in Homero positis in intemna restituta sunt si dili- gen et ssidua somnonis antiquitatis in Homerione investigatio multorum suspicionem movit vel confirmnvit. ne vere sunt ολλῆς πειρας τι Dτa7 επιγεν iacteta Hie loeus est in quo Aristarchi ars et merita satis praedistari nequeunt. Xempla per tot mi librum nostrum pars: sunt et iam noti lectoribus recordantibus, quae dicta sunt in συλλειν, Iρα ειν, αχGι sita,

pulturn mortuorum p. 97 . de Hectoris quadrigis p. 95 . de Achille, tercule Musis Paride aliisque in eodem capite item in Geographici η 3.

Non posui de Aristophanis opera in vorsi ius tomeri spuriis vel eruendis vol dosendendi pia ita dicere. Quase haud dubii maximi estimanda est. Hoc igitur olii patebit quantam sibi uterque in ioc genere moriae partona vindicet. In via ab his monstrata partim progreS8 8unt. tum laudabiliter tum ita ut abuterentur ex inplo. Partim ut in re dubitabili, contra scripserunt, ut allistratus cuius complures noulinus the- te'Psy DO rceo μετέσm A, 423ὶ Demetrius Ixion πρὸς οἰ- Πενηριέ-

'Dὸς ιις θεr σει Nuid. - Credamus quamquam quod ius versus Mi 7 sqq. defendere voluit malo factum sed credamus horum Numenta

383쪽

Cum recens quondam ab Aristonici, erodiani, maxime vero Didymi laboribus, quorum rationem et consilium prima dissertatione explicavimus Wolfi protegomena adirem, mira et praeter exspectationem accidit viri praestantissimi vox veteres eriticos haudquaquam nostris simili diligentia suisse. Nondum, inquit p. CCXXXI , satis resutavimus vulgarem errorem quo facile ducimur innes, ut eriticos antiquitati liorum, qui nunc suut similes atque Aristarchum in primis Benileii seu Valekωnarii seu quisquis antiqua scripta pari ingenio expolit longestinillituum . putemuA . quidem quod hoc loco de criticis au-tiquitatis dicit verum esse nullo modo mihi possum pereuadere. Iuvenio enim apud Moxandrinos ipsosque meliores Byzantinos. invenio apud Graeeo Romano8que grammatico summum tudium odietim mss. O nube exemplorum probabo. Initium capiam a Latinis qui cum artem a Graeci didicerint pro illis simul testes citari possunt; dein Graeea addam. Si L tinos invenimus unam studio providisse ut Ciceronis, Virgilii aliorum exemplaria antiquissima et si fieri posset autographa conquirerent et ut intelligas non vanae luxuriae vel iactantiae causa actum esse ad res grammaticas enucleandas diligenter adhibuisse Cicer. r. 48 Burrum semper Ennius, nunquam Pyrrhum patefecerunt Bruges non Phryges ipsius an-367 liqui declarant libri. Quintil. I. Burm. Quid quod Ciceronis temporibus paulumque infra sere quoties s littera media vocalium longaruin vel subiecta longis esset gemi-

meliora sui88e, quam magnam artei eorum, quae nunc a scholiastis asseruntur, partiti singula singulis Aristarchi argumentis interiecta. Quam hi saepe pingui filo agunt Possum plura monere non inutilia sed hoc dicam, ne quis Aristonicum legens obliviscatur athetesium argumenta partim ex pluribus pauca nunc inveniri partim talia quibus discipuli quae Ari8tarchum movissent argumenta adauxerint.

384쪽

- 351 nabatur ut caussae cassus, divissiones, quomodo et ipsum

Ciceronem et Virgilium quoque seripsis8 manus eorum docent. d. ib. p. 90 at veterum omicorum adhuc libris invenio heri ad me venit se non here). Item Augusti epistolis quas sua manu seripsit aut emendavit ' et in Catonis autographis nititur sib. i. - Geli. I, T. In oratione Cieeronis quinta in Verrem in libro spectatae dei ironiana cura atque disciplina laeto ita scriptum sui XIII. 20. Manifesto peccatu non peccato. Hoc enim scriptum in uno atque in altero antiquissimae fidei libro Tironiano repperi. I, 21. Versus istos ex Georgicis Virgilii plerique omnes sic legunt At sapor indicium faciet manifestus et ora

Tristia tentantum sensu torquebit amaro.

Hyginus nutem, non hercle ignobilis grammaticus, in continentariis quae in Virgilium sedit, confirmat et perseverat non hoc a Virgilio relictum sed quod ipse invenerit in libro qui fuerit ex domo atque familia Virgilii amaror. II. . Sed quoniani alieni quoque exemplo usi sumus venit nobis in memoriam. Fidum Optatum multi nominis Romae grammaticum ostendisse mihi librum Aeneidos seeundum mirandae vetustatis emtum in

Sigillariis XX aureis, quem ipsius Virgilii suisse credebat in

quo duo isti versus quum ita seripti orent Vestibulum ante ipsum primoque in limine Pyrrhus

Exsultat telis et luee coruscus aena

additam supra vidimus h litteram et aliena laetum. Sic in assili quoque Virgilii versu in optimis libris scriptum invenimus: Aut soliis undam tepidi dispumat aheni. XIII, 20. Nam in

primo Georgicon, quem ego, inquit se Valerius Probus) librum manu ipsius correctum legi, urbis per i litteram seripsit contra in tertio Aeneidos urbes dixit per e litteram. IX. 14. Ciceronem quoque assi innat Caesellius in ratione, quam pro P. Sestio sedit dies seripsisse pro diei. Quod ego impensa opera conquisitis veteribus libris plusculis ita ut

s. Plin. hist nat. XIII. 26 postquam omittentoravit IIberii Caiique ἰracchorum manus P vidisse addit: iam vero Ciceronis et Divi Augusti Virgilii tu saepenum ro videmu8.

385쪽

- 352

Caesellius uit scriptum inveni. Verba sunt haec M. Tullii:, equites vero daturos illius dies poenas . Quocire laetum hercle est ut lacile iis credam qui seripserunt idiographum librunt Virgilii sese inspexisse in quo ita seriptum est: Libra dies somnique pares ubi secerit horas i. c. thra diei somnique. Sed istut hoc in loco dies a Virgilio seriptum videtur ita in illo versu nihil dubium est quin dii seripserit pro diei: Munera laetitiamque dii quod imperitiores dei legunt ab insolentia sei licet vocis istius abhorrentes. In eodem apite Gellius linee: Quod autem supra seriptum est in uinti Claudii Quadrigarii verbis . propter magnitudinem ntque inmanitatem si

eius id nos liquot veteribu libris inspectis exploravimu atque ita esse ut scriptum est Pomperimus. Si enim pleraque aetas veterum declinavit haec acies huius acies, quod nune propter rationem e minuantistam laete dieitur. Corruptos autem

quosdam libros reperi, in quibus aciei seriptum est illo quod ante scriptum erat oblitterato. Meminimus et in Tiburti bibliotheea invenire nos in eodem in udii libro seriptum utrumque saetos et laetet sed laete in ordine scriptum sui et contrali. c. in marini ne porcii geminum laeti inserius ic: Aut sa-36 cies orgo tu ensu patrio aut sueti Quadrigarium se ipsisse existimandum si laete autem in nullo veteri libro seriptum reperi. In casu nutem dandi qui purissimi loeuti sunt non laetet. uti nunc dicitur sed laeto dixerunt. auellius in Satiris Primum, inquit lacte quod honestati necedit. Idem Lucilius in septimo: Qui te diligat aetatis potius citi acieque tune se

Fautorem ostendat

Sunt tamen non nudi qui uti tibi lite acie legant . . . ta quο- quo in Iugurtha Sallustii summae fidei et reverendae vetustatis libro die ea si patrio scriptum inveni. XII, 10. In Verrem M. Tullii loeus egi IV 44 in exemplaribus fidelissimis ita inveni seriptum auditum eustodesque. In libris autem o vulgariis aeditui eripiunt M. Iorum locorum recensendorum neque Bergeriis nobi otium sedit in dissertatione d autogruphis Dissilia oste

386쪽

veterunt in Martini Thesauro p. 3 sqq. neque sublingitis indisf. de pographis veterum ib. p. 87 sqq. quamquam is cap. quinto in universum satis cete disputat de observantia milicum qua singulorum hominum audaciae omni tempore Obstitum est neque aleb art. erit Rom. V. Ad ἰraeeos transitum primum mentionem uileium Galent: qui spinosa prosect et minuta diligenti Hippoemtio rum librorum eorruptiones indagat varias lectiones eorum itio origines inquirit vera et supposita diseriminat. moe colore iste scriptor 370 ita imbutus est ut unum iterumve exemplum proserre nihil attineat. Similiter diei potest de Strabone qui si quando in-elinat ad eriptoris locum mutandum ne tum quidem temere eodires ignorat vel vilipendit ut I p. 4 τρες ιεν γαρ τ νέησιν in J υατι, τρὶς ν ιναροιβδει και a εἰ ir τρις, λλα δές, ταχα τῆς στορέας εαροπεσουσης ν τῆς γραφης διηφιαρτυιένης. in p. 25 lyoαφικὸν uti αρτηιι ν ἱστορικον XII p. 49 τοιιιετατεθεiσει τις γραφῆς re του τηλοθεν ἐκ Ναλπιδος in ἐξ Ἀλύβης xj x is ανγρεο ευν τροτερον Ἀλνβων λεγο/ιεν ιν αντὶ αλυβιον. Et quid de nudaeioribus coniecturis iudicet saepius indicat Sie XII p. 550 de audae Ephori coniectum: η ριετα

hac vi perμistentes invenimuη Schol. Dion p. 7 deIIerodiani definitione prosodiae disserens προσι idia ἐστι τοι τασις ἐγγραMματο νυγῆς ' non negligit addere: ἐν πολλοῖς ὁ βιβλιοι εορέσκεναι και γιν ς Nee ustathius raro τα παλαιὰ cii τυραν commemorat. Et habemus inter regantinos qui omnibus quibus ars eritie exercenda est quasi exemplar proponi possit Stephanum. Quod nemo qui illuin egregium grammaticum eo itum habet dubitat: alia exempla infra ponam unum lio loco:ων et noto in versu Sophoeli ait Εugoni ui per diphthongum seripsisse: ἔοικε δ αγενε ἐντετε χνκένοι βιβλιον νυ εἶς

Quorsus porro pertinent grammaticorum querelae de libra-

387쪽

rioru in corruptelis, ut Philemonis Strabonis Guleni villo is . Anded. II p. 36. Beeli meo histor bibl. Alex. p. 23 Quor

τεροMενον. Sueton. Domit. 20 . . Liberalia studia in initio imperii neglexit quamquam bibliotheens incendio absunt pia impensissime reparare eurasset, exemplaribus undique petitis missisque Alexandrinin qui deseriberent mendarentque . Deseriberent opinor, litorum exemplaria Romae nanet se non poterat emendarent quorum non siitis bona. Quod illic in scholiis Dionysii dictum vidinatis ἴνα ιι at δεχ&oώσσευν ra et clisti sese idem Ioann. Alex. p. 6 diei δια- κατασri ει tu βιβλia. Hinc eXplientur quid sit στιγες βιβλίον apud Steph. yZ. s. tityoci -

aeta Quid quod diligentia Batavorum simili nil litterarum eo

' In coinpluribus Anthologiae epigrammatis notatur σταχυένον vel ὀλόστ αλι. vel silui liter. In his puto lusum esse scribentiunt ut quasi griphulia

389쪽

ἀυχω αν Dat 1 ῆν καὶ δε ιιετατεθῆναι νο o εἰς et io ιεγαμάραξαν το νοητον - Seb M. Vict. Η, 23S celamqui solitaui quidem ignorantiam prodens de μεῖν et βιὼν ἐν et oi παλαιοῖς ἐγήπαπτο βον, περ υκ νοησαν οἱ διορθtiirat Schol. , 52 Ἀτλαντος θυγάτηρ ὀλοοφρονος . . . . t γέγραπτο κατὰ τὴν ρχαιαν γραφήν, Di τις μὴ νοήσας προσέθηκε το ς. Φ, 2 Aristophane scripsit υς κε φάγησι, non ς κε. Orphyrius Quaest Hom. S illo loco ubi ex Philemonis v ιμέ- κτοις de multis γραφικοῖς ti τληυασι apud scriptores inventis refert: ὁ δὲ βώ.τισrος Ἀριστοφάνης κἀκεινο ὁ Θρεὐσκων - ος κε φάγησι δεἐκνισιν ις ἡρμαρτ ιένον πολεinoιτο- τῆς παλαι- γρ ιιιατικD. En imillima habemus ipsius Aristarcti. Aristonic is 104 ιδ ι διπλλη τι κνηνόδοτος γραφει ν μῆ- ποτε δὲ πεγιλάνηται γεγραμμένου του π OaIκῆς σημασίας αντι του εὐπροσθεὶς τbis. Huic Aristaretii observationi gemina eiusdem servata Pind. Nem. I. 34 καταλεiαεται δεδεῆ Oxa cio ιιασέ τουσλος ν γαρ ἀντέστροφος μήτε τι urisc. ἐσλους . Et ad Alexandrinos relapsus denuo Aristonici Didymique, moriam revoco ludiorumque in Aristarcheis libris positoruna quae sero sola ad Wolfium refutandum sussecrent. Ac profecto haec tam sunt per totam antiquitatem parmut olfio homini in antiquis libris versatissimo in memoria inhaesisse videantur invito. Inde factum pinor, ut istis, quae 8upra posuerat p. CCXXXI parum congruenter haec ex ea-lamo sibi excidere passus sit p. CCXXXVI: Verum ista omnia sic accipi nolim, quasi bonos et accuratos emendatores ne-aeta gem antiqui et exquisitis codicibus usos esse iisque comparandis genuinam formam textus quaesivisse. At genuina illis fuit ea, quae poetam maxime decere videbatur. In quo nemo non videt omnia denique ad Alexandrinorum ingenium et arbitrium redire. Libere dicendum est in re gravissima. Haec sensum non habent. Neque enim poterant una opera genuinam formam quaerere eomparandis antiquis et exquisitis codicibus suoque

390쪽

abuti arbitrio. At non poterat fieri ut salsis prosectus ab initiis non suis sese irretiret laqueis. Quam omnino salsam do istorum graniniaticorum per conceperit notionem declaravithoo loe p. CCXXXIII: Quippe illo Graecorum aevo Alexandrinum dieit quamvis in minutiis grammatio generis ecupatissim non potuit non vilis et eruditi hominis aeumine parum digna videri nee eura libros dividendi in partes, praeponendi

summaria, odices inter se Pomparandi librariorum menda tollendi, vocabula signis ilistinctionum et necentuum notandi et si qua alia sunt, quae partim assignantur grammatistis. Hic primum iure quaeretur cur si hae vilia videbantur ista aetate tanto studio colerentur. Certe Cicero honos inquit, alit artes Omnesque incenduntur ad studia gloria, iacentque ea semper. quae apud quosque improbantur. Dein in iis, quae principibus grammatici diei indigna habita nullum unum est, quod non Aristophanem vel Aristarchum sedisse constet de comparationec leum de librariorum mendi sublatis de interpunctione et necentibus iam ne verbum quidem addam: Prum quod nitinet ad operam libros in nrto dividendi ori tarehu bii ne Homericarum rhapsodiarum sariem induxisse sertur et quod huic simillimum est Apollodorum ollegisse Epicharmi omoedias Aristophanem quorundam lyricorum carmina ex lege quadam ordinasse traditum eiusdemque seruntur sabularum argumenta. At athetese Wolfium male habuerunt et Zenodote temeritas. De thetesibus separatim dixi. De euodoto si iudico. 374 Quamquam non omnia in quibus Aristonicus utitur vocabulo κηνοδοτος Droi σε vel μετέγραφε conieeturis similia sunt men et constans veterum grammaticorum opinio qua ipsa duetus Aristonieli nonnulla eius onieeturne tribuit quae Zeno- doleo tempore in libris serebantur et Pomplura ertissima exempla non sinunt nos dubitare quin satis libere in scriptoribus metandi versatus sit oniecturisque indulserit. Sed primum ex uno alterove calidiore eritie non ieet de solitis istorum rationibus conieeturam laeere: deinde quod hi ma-

' Hoc in posterioribus quoque aetatibus diiudicandis ne obliviscare.