De Aristarchi studiis Homericis

51쪽

serebantur minus elaborari. Narrat Galenus praes ad Hippocr. de nat hom. , se lim in sectatori cuiusdam usum commentarium in ippocratis librum de elementis Onscripsisse qui commentarius ad illius aptum elaboratus esset mox se invito hunc commentarium in multorum manus venisse. Atque idem saepius a se laetum esse narrat περ id. ιβλ. prouein. d.

γέγρασμαι - habemus in Seholiis Aristophaneis iidov. 242. Immo non dubito quin inter hos scholasticos ommentarios suere rint qui ne ab ipso quidem magistro scripti sed ad eius sebolas ab discipulis consignati essent. Recte igitur Didymus eiusmodi ommentariis minus tribui quum libris ab ipso auctore doctorum iudiei expositis. Vide quain ea de re ingenuo Ga

πριν ξιν τινα σχεTν ἐν τοῖς ἀναγκαiοις. In caussis poterat addere quamquam inest in antecedentibus quod scribent nee Vacuum nec commodum est, quae privatis parietibus destinata sunt summa diligentia elaborare. Sed qui diligenter commentariorum elaborati essent raci κρινέυειδε α ποιιν Πατα his suam auctoritatem Didymus non derogat. Quod apud Sehol. Plui. 3S legimus τοι λέαν etcιτετηδευ/ιενα πουν Mara antiquum scholion est, ortasse ipsius Didymi eandem putaverim disterentiam adcuratius inter elaboratos et persunetorio exaratos grammaticorum commentarios respicere Schol. H. 30 φέλας ανα Πρ- ιν 7 ι τασιιέναι Ἀρισταρχου βαρεia χειραά. Disilia i Coos

52쪽

Si corrigendum est is τοῖς ἐλτασι ἐνοις eosdem dixit eommentarios, quos hic ρκριβ 0ιιένους si recte seriptum D ταῖς ἰλ- τασιιέναι intelligi vult editionis Aristarcheae exemplaria a diligentioribus librariis deseripta et bene eorreeta. )q. . Hunc Didymum eiusque in Aristarcheis lectionibus exquirendis positam peram Wolfius si eognovisset melius hune Isi tenuisset Didymum esse qui per tot sebolia duplicis Aristarcheae editionis lectiones apponit nunquam ille negasset duplieem Aristarchi editionem fuisse CCXXXVID. t Ammonius

Aristarchi auditor et in schola successor Αιιμ υνιος ὁ Ἀρισταρχειος, ὁ διαδεξαμενος την σχολὴν Κ. 397 , librum seripserat περ του μὴ γεγονέναι Hiονας δοσεις et ς Ἀρισταρχεέου διοργιοσε υς Κ, 3973. Quidni opponam eundem Annuonium scripsisse περ τῆς ἐπεγδοθείσης διορθεύσειυς se Ἀριστόρχου , de qua non poterat seribere, si nulla erat. Si ad sup sititiam hic liber pertinebat, inseribendus erat περὶ ri ευς ρισταρ- χεio σερο ιένης διοργεύσεευς Suspicatus est Wolfius utroque titulo eundem Ammonii librum indicari. mi, verum fortasse: amrmari nequit Sed hoc affirmandum, illum priorein titulum

hoc sibi velle πεο του ιν γεγονέναι λεέονας δὴ σεις et ς'Αρισταρχεέο διορθευσε υς - πιυν Do Nisi apud Aristareheos de duplici magistri editione constabat non poterat duplicis editionis lectiones per totum Homerum exponere Didymus et utriusque vel consensum vel dissensum notare Credere vero Ammonium probare voluisse, quod dein pro salso agnitum temerariunt. Quis in hac re verum doeuerit potius quam scholae sueeessor Cui ipse Didymus non tantum fidem tribuit. sed etiam prae aliis fidem deberi significat. Vido modo II, ill .E 397 es , 365. , T sub co Ἀρισταρχου leg non χος .Γ, 368. H, T. V 560. Crederem si summa credendi necessitas esset, quae nulla est. Ergo mihi certum est nec Ammonium de duplici editione dubitasse: omnes vero postea Aristarcheos' A μορ-ri: de quo mihi alio dissert. Aristarch. loe dicen

dum est.

53쪽

duplicem statuisse, hoe Didymus non sinit dubitare. Quomodora fieri potuerit ut praeter eas, quas Aristarchus editioni paraverat, aliae editiones eius nomine circumferrentur hoc ipse olfius satis pulchre strinxit p. CCXXXVIII. O. . Ad Didymi librum redeundum est. Vidimus id praecipue egisse Didymum ut de lectione Aristarchea quam in editioniblis habuisset vel variis temporibus probasset constaret;

atque ut hoc exquireret et editiones et commentarios et libros tum Aristarchi tum Aristareheorum adliibuisse. Sed in eo non substitit. Voluit etiam de sontibus Aristarcheae leetionis tum luntenus aliorum consensum tulerit constare. Quare omne8, quotquot innotuerunt, editiones et antiquiores Aristaretio, ut Zenodoti, Aristophanis et recentiores adhibuit earumque lectiones adscripsit. Denique laud raro etiam iudicium suum adiicit, in quo eum a partium studio remotissimum invenimus. Saepius quidem assentitur Aristarcho sed est ubi alias lectioneq Zenodoti etiam vel aeque bona vel etiam meliores iudicat. Iudicia plerumque brevia. Adscribam quaedam ut mos eius aliquo modo cognoscatur B, 266istrio αἱ Ἀριστcχρχου εκφυγε non ἔκσπεσε). καὶ εστιν ν χρησις Dur ρικὴ τῆς λε ε υς, παρέστησε δε νιοτε ταχος ' φυγεν 1 νέα V, 465 καὶ is εκφυγε χειρος

54쪽

- 25 -

tiorem campum, e commentarios uos in Homerum in hoc

vero libro haec ultimum locum habebant lectionum apparatus summum j attamen quaedam ex istis doctiora sunt quam prima specie videntur habent enim rationem cum Aristarchi doctrina: alia nunc breviora quam ab auctoris manu prosecta sunt: na dam nunc etiam latius exposita ut V, 83. O. T. Non iniucundum videtur totum quem Didymum adhibuisse etiamnum invenimus apparatum recenSere:

Editiones sunt praeter Aristarcheas hae Chia Massiliotica Cretensis, Cypria, Argiva, inopica v. ol CLXXVI) o- λίστιχος A, 258. I, 3353, Antimachi, Rhiani, Philetae, en Ddoti Sosigenis Philemonis Aristophanis, Callistrati Z 434. Γ, i , Cratetis si, bai, tum quas dicit κοινός, δηιιcυδεις. Aeο-lieae seliol. Od. ξ, 280 331. , 8 et Cyclicae lib. π, 95. ,25 mentio in scholiis ad Odysseam ne dubita quin ex eodem' Contra Ptoleuiae Ascalonitae librui περι r.e ἐν 'Οδυσσεία Ἀρισταρχου διορθωσε. . Suid. putaverim in diiudicandis Aristarchi orthographia et accentibus ina xline versatum fuisse. In bibliotheeam Alexandri in voluinen venerat Iliadem et Odysseam una cum cyclicis coinplectens. unc Homericorum carminum textum iis fuit fortasse, qui in fine Iliadis additum habebat: ιώ οἴ, αμφιεμον να-αον Vmrορος, πλει δ' 'Amιζων, Ἀρηος θυγάτηρ μεγαληνορος σνδροφονοιο bibliothecae praesecti et grammatici nomine ης κυκλικῆς διωρθώσεως ser barit. - Quae praeterea commemoratur editio, schol. Od. . 204 4 ἐκ Μου- σειο in Didymi copiis recensere non possum th. e. hae lacerae reliqui e Disiligo by OOQ le

55쪽

sonte sit. Commentarii Aristarchi et schola destinati et editioni paratae inde ab istis qui primi fuerunt eum nondum ipse textum edidisset sed annotationem suam ad Aristophanis edi

χου B, 33 . Praeterea Dionysii Thraeis Dionysii Sidonii. Chaeridis B, 65. Z, 1. I, 605 , Demetrii Ixionis, Diodoris B, 65 , Ptolemaei Epithetae commentarii ad textum Zeno- doteum H hoc modo recte interpretamur B, ill . Seripla de

3 μετεν εχ ιένων 'O ιηρου Dionysii Thraeis πρὁ Κρατ α, περι ποσor ων, liber aliquis Dionysodori Alexandrini B, 1113 Parmenisci πρὸς Κρατητα, Ptoletnaei Oroandae περὶ λι ρικοι

. . Sed quamquam his tam multis tamque bonis subsidiis usus est tamen non poterat ubique vel ipsas Aristarchi lectiones vel earum sontes expiscari. Κ, 124 μ πέγρετο ὁγξl υν ιέ ἐπέγρετο καὶ ι' ποτε ἡ Ἀρισταρχειος υτ ος εἶχεν.N 2 παρα τῖσι ' Ζηνοδοτος καὶ Ἀριστοφανης περι τῆσι ιιί

- non testantum nam illa annotatio Didymi non est; est ortasse Aristonielios , 39 . De huius editionis notuine si licet coniecturalia sacere, honoris caussa sicut in templis nonnunquam factum esse Recepimus Homericoruni carminum exemplar in Musarum sacello, quod cum schola Alexandrina coniunctum suit, asservari solitum esse et oe exemplar significari putaverim. - Non ausus sum asserre Chamaeleontem. Neque enim ro certo scio sitne eo usus Didymus quamquam sic videntur ex II, 23l, nec ii stat mihi, praeter libriim de Iliade suerit etiam eius editio carminum Homericorum quod quidam loci suadere videntur. i Hoc libro ni salior, lectione versuum Homericorum a Platone ei-tatorum, quales in exemplaribus Platonicis circumferebantur, examinabat. ' Σ, 255. Cod. V ciuiti ος. Addenda sortasse Chaeridis διομωεικα ex Schol. Od. 80.

56쪽

πο ουν διχευς Praeeipue conser quae dixit de retione oντασε Π, 467 de quo lue infra nobis distendum est usius i. Sed hoc eri essedit ut eius modestia illo ιν ποτε plerumque uti- tum et doetrina sciamus, ubi dubitationi locus sit. β. . Etenim iam si ea quae de Aristonidi Didymique libris extiosuimus respicimus hoc nemo poterit dubitare quin de tam bonis Aristarchene doctrinae sontibus nobis gratulandum sit. Uter fide dignior sit si in universum iudicandum palma tribuenda Didymo Nain is multo pluribus usus est subsidiis et aesturatius Aristonicus nec libros et a GPγγρα ιιι ara inspexit nec alias editiones inveniturque in iis erroribus suisse, quos Didymus

scholae errores dicit. Talem Aeliolasticorum errorem in lectione μεγα κεν Π, ill notavit Didymus at est in eo errore Ari 32stonicus Rali. I, 18. Non conveniunt de explicatione Aristar-ehea II. 125 vide nunc quae dixi ad Aristonidum Friedluenderie loeoi. - Loco II, si miraberi quam Aristonicus securus sit, ubi Didymus Aristaret, ea non esse vel esse non O8se X- trieavit. Hinc simul colligimus nam diserta ea de re testinioni non sunt, nec alter alterum ad partes vocat Aristonieum libruui suum scripsisse untequani Didymi opus in vulgus editum esset. Ioc opere, si iam tum innotuerat Aristonieli carere non potuit ne quidquam ad eius ponsilium commodius; Didymus contra ipsos sontes adiens Aristonici breviario Parebat laeillime. Nobis utriusque opera quanti laetenda sit quamque grato accipiamus animo indieavimus satis. Hoc tamen iure utemur, quod ipsum disputatione nostra vindieavimus ut ne istos quidem laude minini defraudandos auctores in errore esse in Aristarchea doctrina lectioneque tradenda meminerimus.

o. u. Ceterum quae Didymi quae Aristonici notae sunt in cod. Veneto acile produntur utriusque operis consilio Attamen est ubi non possit fieri ut uterque distinguatur. Nam et aliis in rebus haud raro et in athetesibus explicandis aepissime utriusque opera simillima erat. Hoc ipse epitomator indicat. Θ, 535 annotatione Aristonici posita addit: τα αντα di λέ

57쪽

Deinde cautio adhibenda, ad quem finem unumquodque I eholion eiusdem auetoris sit. tenim qui hae eongessit ea

nonnunquam ratione usus est, ut plures annotationes connecteret

στέον δέ Herodiani V 437 διὰ et o ε αἱ Ἀρισrύρχειοι ti αἱ πλεέους ἀπέει εσσεν. moδότειος ει εστιν x δια τοι Vniticis- σε βραχυ δε διασταλτέον - Didymus Nicanor Et sic porro. .ll. Tam bonis subsidiis posterioribus grammaticis ad Aristarcheas lectiones et praecepta cognoseenda ut lieuit. Herodianus in libro de prosodia Homerica Didymo usus est A, 44lo Drcυς ε καὶ Αρισταρχος ἐγρωσεν ἐκ πλί ρους oi idt ιι sitiaρτυρεῖ. , 50 ἐπloDρος καὶ Αρισταρχος δὲ ε τευς, ἐκδεχὁΩενος το φυλακα ιιέειν ται δὲ καὶ idolio τῆς στοδόσε υς καὶ Tei φων. Sed iisdem iam subsidiis usi erant qui ante eum de Homericis lectionibus accentibusque scripserant, quos diligentissime consuluit ut Trypho πεοὶ τῆς αρχαίας ἀναγνευσε ος , Alexio Ptolemaeus Ascalonita Tyrannio. Quare nonnunquam satis habet ad hos auctores recurrere. Sic , si 'Atigisse Disilia i Cooste

58쪽

δε κατ εκτασιν. Fortasse debebat saepius Didymum inspieere. Herodianea seliolia facile colore suo agnoscuntur. Quae veteribus dictae prosodiae nemini incognitum. Ergo ubicunque aliqua in Homero vox esset, euiu de tono, sono, passionibus dubitari et disputari pus esset eam versuum ordinem sequens illustrare aliorum sententia vel probare vel reprobare, sua Pons mare Summum magistrum Aristarchum saepissime respieit assentiens in plerisque raro et verecunde dissentiens Saepissime ei res est eum Tryphone Alexione, Ptolemaeo Tyrannione Nicia Pamphilo quem ego non dubiis ipsum χλωπικὴν

προς udia scripsisse ), Hermapia aliis etenim doctissimum opus est. Ceterum o sermonis et terminologiae in plerisque Herodianeis unus idemque olor, ut non dubium sit quae quidem excerpsit epitomator in his plerisque ipsa Herodiani verba servasse. Nam vel in particulis agnoscitur. Sic ευς τι prooτι, quod in reliquis scholiis haud requens ut , 539. I, 626. X, 447), ereberrime in Herodianeis recurrit, , isi is 454. 754. A, 129 264. B, 592 83 I. I 4K0. Λ, 228. E 233. 297. Θ 109. 17S. I, 6 385. 636. M 126. Ν, 22 bis V 340 F, 234 su 22 φ,

273. Attamen ingentem iacturam secimus. Nam primum non omnia excerpsit ut ipse significat: σπαρακειται - τινα ε τῆς γ λιaκx. προσtudia: Hρευδιανον, et patet ex ipso Herodiano Sic

ex eius nota ad , 355 patet excidisse notam ad A, 573 ex B, 42 excidisse ad A, 40 quae nota servata est in Elam vim 33gico ex B, 648 excidisse B, 533 ex is, 385 excidisse is, 109; ex is 409 excidisse , 346. s. M 205. X, Ti. Deinde ne ea quidem quae apposuit omnia integra dedit sed misit si qua

annexa erant quae vel longiora vel eum re minus cohaerere vi-

Dico hoc propter Rankium Hes. 26.

59쪽

- 30 derentur. Hoc nonnunquam deficiens conexus prodit, nonnunquam alia via patet e. g. Herodiani notaui ad 2 ex parte tantum appositam esse patet ex D 279.

4. 12. His igitur quatuor libris Aristonici Didymi Herodiani Nio oris ab initio scholia cod. Leontexta nec diu post Herodiani aetatem hanc operam susceptat esse arbitror Eum, qui haec comportavit alia multa praeter haec addidisse vix putaverim; sed addidit fortasse quaedam quae ex aliis Herodiani seriptis asseruntur, maxime si quando in his ab ea doctrina quam in libro de prosodia Homerica exposuerat dissensisse inveniebatur. Haec, quod Observaverim plurima diligenter et apto allata, ut ab homine, qualem fingere opus est eum qui tam doctum consilium suseeperit l, proficisci potuisse non negem. Et addidit idem ortasse praeterea unum vel alterum

simili consilio Didymi notis et Aristonici Sed teinpore sim 36 Mente plurima alia ex recentioribus commentariis Homericis ut Porphyrii aliisque vulgatis libris huic quoque odiet appietasunt. Invenitur qui sibi placuit in annotationibus ex Apollonii in scoli libris appingendis sed negligentissime saepe, ut is, 22 col. Apollon de adv. p. 553. id praeterea A, 99 508 ubi punetum ponendum post Dρος . I, 343. A, 10 sib δεέκνυται

is τοι περ συντύtiti; ne addito quidem nomine Apollonii .E 2l ἐν τει περι αντο νυι ιιῶν δηλουται, item sine nomine . Cf. V. D ad O 138. α 505 ). Sic appleta sunt quaedam exlex. pollonii ut B, 27 l. I 448 . quaedam Orionis Choer bosei, nee semper nomina auctorum addita. Sic , si duetum

, Verbo moneo hoc opus Odysseam quoque complexum ess . Quatuor scriptorum vestigia quocunque pedem posueris in scholiis obvia. Cogit hoc loe maxime de A . 399, ubi et Didymi et Aristonie o

servationes traditae, sed levis correctio addita sic: ανr ὁ Ἀριστονινος περ της γραφης συνης φησι δι λῆν βαλλιον orret ' ' ἐν μένro ri νε-rραλογῶ ih. e. ni salior commentariorum libri quatuori Νεμεσίωνος Dr hoc ευρον περὶ νων rίχων roDrων, ceti Refutat ut me fortasse, si cui de hu-lus Nemesionis aetate constat quae mihi aliunde ignota est Fortasse huc pertinet unus alterve locus ex his A, l0. E l42 2, 4ll. Κ, 67. 252. Μ. 204.

60쪽

seholion est de flexione substantivorum in G, quod in tymologie quoque legitur s. re μυδαντας et ap. Eustathium p. 445. unde patet ustathium iam h L in scholiis invenisse. Est id ehoerobosei in Theodosium apud Gaissordium p. 35. Sunt aliae Porphyrianis sumpta partim integra partim brevem eorum summam habentia ut T 79), alia ex reliquis scholiis. Contra haud pavea ex eod. A paullatim in reliquos odd. translata, imo quaedam in hoc eod. deficientia hodie in aliis

exstant. Ut omnino ex omni sere scholiorum Homericorum g nere partieulae invicem translatae et ommixtae apparent.

C. m. De de codd. L et V et Eustathii. . . Si quis igitur codice A reete uti vult quodam lectionis usu et prudentia opus est. Qua non opus in eodd. V et Let quae B eum his ommunia habet. Nam de his breviter diei potest, nullum unum verbum iis credendum esse. ad A. 567 ἱ πασαι ἐπιους. at sic unus habuit Aristophanes o

' io mihi error delendus erat, quem in priore editione de Senache

rim commiseram, quem personatum ortibonum ex Arabicis oeibusdsehenna et herim - hortus, benignus putaVeram. Admonuerunt me com

plures ex Peyronii Notitia de libris alperg Calusit p. 2: de Michaele S naeheram vel Senaeherib Nicaeno saeculi XIII. v. Berntiam hisc liti. in . T. Et nunc omperimus in codice Vindobonensi ad Od. . 290haec esse οι - -ουσιν .... vi dici σε η -ἴτως ἐξῆροται

'' Hoe ut dixeram ita est et ita tenendum est. Accidit ut quidam benevolentes etiam viri hoc intelligerent quasi dixissem nullum unum verum verbum inesse. Quod sane si dixissem absurde dixissem