Hugonis Grotii Annales et historiae de rebus Belgicis

발행: 1658년

분량: 869페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

51쪽

incipiunt, Prorumpunt e latebris in apertum, conciones dc sacra celebrant novo ritu, Velut con Incendis palam mendaciis , quibus arcani coetus infamabantur ; abiti dc exsules qui religionis crimine solum udrterant, quibus non pauci, durioris vitae pertaesi, monasteriorum desertores aggrega- bantur. apparet formidabilis multitudo dc quantum neq ipsi crediderant, qui frequentiam facisbant. Licentia sicinat audaciam, aut ubi vis in tuitur , incedunt armati. His omnibus in tutelam receptis foederati nobiles, fama quoque silpra rum crescente , muniebantur. Nec multo post,

incertis auctoribus orta vilissimae plebis seditio, nec fures aberant, per oppida & agros templa timvolat. Miguntur Qta , dona arae & simulacra divum: quales olim cepe motus Iudaeorum, nec dissimilis Graeciam tempestas Iconomachoruin pervaserat' quin ne saevitiae quidem in sacerdotes dc religioses temperabatur, eadem in libros de sepulchra rabie; motuque tam repentino, ut talmquam ex condicto Belgicam omnem eodem tempore incenderet , vix paucis in locis auctoritate, aut armis Magistratuum valentioribus : nisi quod Atrebates , Haenovit, Lucenaburgenses, quique his proximi, fidem in Romanam Ecclesiam Regemque , ab ea contage integram tenu re. Nonnullis in locis magistratus,ne plebs licei tiae adsuesceret, occupaVerant amoVere imaginta;

quibus ossicium jactantibus, seceth Viglius dixit

eos cum ratione infantisse. Multa E sacro rapta ut redderentur, ipsi haud egentis ad odium nova infamia religionis doctores perpulere. Tanta rerum perturbatione Margarita, vehementius e territa , non tam Regis jam poterat e longinquo uia audioniis sero plerimque ob gliscens perb

nodisse mi

52쪽

A N N A L I v M. L I B. r. 33culum imperio, quam tempori, re procerum con- sibi is obsequi. nam & faederati nobiles, & plebs concitata, non aliis arbitris agi secum patiebas tur. Reluctata igitur diu, tandem eo pertrahitur ut nobilibus promittat gesta hactenus fraudi non fore. Illi vicissim quamdiu maneret securitas,

faederi renuntiavere: Veniae nomen de Romana

religionis addita primum conditio, ais antibus remissa. plebi, dum noxa re armis abstinent, quiabus in locis conciones sacrae institutionis causa ad id tempus habebantur , permista in posterum: cessantibus edictis, donec Rex & Ordines pro. pius statuissent. Statim diversa in loca abiere, qui Vim erohibentes, animarent pactione quod vis totierat. Imprimis Arausionensis mistus Antaverpiam seditione ancipiti flagrantem, Vicec

mitis gentilitium nomen ea in urbe, obtinens,

flectebat in se validissimam civitatem: ubi non in agris, ut alibi, Verum ipsa intra mamia, praeter

conciones, admissus etiam, ritus novos, non ita necessitatem praeserens, excusavit, ut ofensam Praesectae effugeret. Idem cum aliis tum Horia

no acciderat, cui & ex Hispania stater iram Regis implacabilem, nuntiabat. Sed magis angebant deprehensis ad Margaritam litterae, quibus ministri secretorum ipsos crimini & exitio desti

nabant. Igitur in medium consulturi Tenerimundam convenere, Versis in Eginondum oculis belli

Peritum, gratumque militibus. At ille promissis delinitus, an ossicii memor, negabat se Principi quidvis paranti obsequio delaturum: sed mitigat

dum consiliis animum, prioremque necessitatem purgandam in posterum fide: imprudens, magna dc regibus adversia cum periculo incipi; ubi pruna

processerint, durando salutem & Praemia sperari;

53쪽

sin rcinistris, instare ultionem. Plus Arausionei ' sis habebat consilii ; qui videns fallere caepta, R gem per litteras, ut pateretur se deponere honores, otiumque dc Gennania suae Secretum, orabat. Cui

Philippus callide respondit, dc quae fraus plurimum valet specie siinplicitatis. Nam obsecratum, ne se desereret rebus turbidis, cum maxime usus Operae esset, hortabatur ut fratrem suspectum novandi tantisper a se abdicaret, dum cuncta cons derent. Sed ille superior dolis, urgebat nihilomunus missionein. atque interim Kegressus in Pra 1ecturas, Levitiam vetans, eti*n provise ne earum regionum munimenta milite insiderentur, popimios sortes & ipso soli ingenio validos, libertatis

dulcedine excitabat. Scripto quoque suum ad R consilium complexus est, ubi docebat, nisice saltem religiones permitterentur, , quas vicina imperia necessario recepissent, anceps ipsi discrimen; utique ac exhaustis populis opibusque, damnosam victoriam fore. At Hormanus suos se in Penates speciemque privati condiderat. His di jectis, facile Praefectae, quae conspecto quo resi

erupisset, ad damnata prius Vigili consilia se receperat , nobilium & populi plebisque infiniae

noxiis perrumpere ; rescissis quae ipsa aut per alios pepigerat, primum cavillando, moae apertim , ut metu expressa, dc quasi priores alii fidem exuis. sint. Nam cuin in sacrilegos, quique ultra Verba ad ritus publicos aut ad arma processerant, secretis judicum mandatis, animadverteretur, Laetati,quasi causa dispares, nec inter se religionum concordes, vim dissociavere. Nec minus federati nobiles , spe aut metu diversi , rem communem prodebant. Nam subeunte paulatim factorum conscientia, fuere qui ad contrarid prQVesuri, Veni .Pararent;

54쪽

ANNALI vM, LIB. I. ualli cogi tributa δc cohortes, ut privatis insolita dissuadent; alii,dum singula singuli conantur,on uibus excidunt. Et jam ipsa,ad tutandam vim imp xii,praeter Germanum militem,quem Ericus Bria novis ducebat, alium coni ibi e Walonibus jusserat. Id Belgarum populis nomen est, qui Francis, contermini, Gallici sentionis usu dc ferociore ad arma ingenio caeteris distinguuntur. At quo di cos fidos internosteret, verbis conceptis cogebat jurare, hostes sibi futuros quoscunque Rex d signasset citra exceptionem ullam; id sacranae riuo dixere Emondus , Carolus Arscotius, ECrotorum gente turbis prioribus impermixtus , Carolus Bacimontius elusque fratres: Comites,

Petrus Mansseldius Lucemburgi praeses , Gendriae Megemus, Frisiorum Arembergius, & qui apud Is enori Bergensis Marchionis locum

tuebatur Norcarina. Statimque factis comprob

vero. Emondus,in Flandriam eos disturbando,inquorum tutelam consenserat; No arma Valet

tinianus imperia detrectantibus obsidio ad dediationem redactis, acriterque punitis: quo exempla maximae urbes , positis turbis, justa prauidia accepere taeteri manus temere coortas caedibus vastantus. Soli Arausionensis & Hochstratanus negarunt vetus se jusjurandum, quo Principi ac legibus tener eur, alio mutaturos, adjecitque illi esse sibi uxorem eorum E numero, qui istud per jusjurai dum exitu destinarentur. Quae dam geruntur, Hispani tam felicem occasionem , ut quaesita vi deri possit, non segniter tractavere. Ac primum manente periculo, ferme consentiobatur vultum numenque Principis, ad comprimendas partes in mane quantum valitura: fidissimis Belgarum in neutibus , si alius mitteretur, plus odii, minus o

I, 6 sequii

55쪽

36 HVGONIS GROTII

sequii sore. Nam & Carolum patrem, cum una Gandavi civitas turbaret, nihi unctatum Gauliam paene adhuc bellum spirantem, transcurrere. Sed . motae nectebantur, quod iter tutis uin,

disputando: Oin suspeeta Gallia, inermi,& exercitui iter haud datura; & quo minus classe iretur, Oceani terient pericula, nec satis certus in Z laudiam exscensius, ignoto quousque Angli veIArausionensis auderent. Igitur, quasi mari alio Ligustica ora, inde Germania peteretur, tentari

prius Caesaris animum placuit. Erat is Ferdinandi filius Maximilianus, qui consultus de re Belgica, ni quid Philippus temporibus largiretur, significabat periculum haud absore, propter Augustanae professionis principes, Belgariun clarissimis per varias necessitudines illigatos: sin leniora prob

rentur , pacificatorem se offerebat: quae parum

graid accepta. velut Augustus Saxo Elector diu classet, qui,Cassiaris amicitia potens, Arausionensi per fratris sies filiam jungebatur. Misse tamen ad Margaritam littera: Venturum gem Vulgabant, nec sine exercitu : id quippe regiae Majestari,

eriam apud exteros decorum. dc aut brevi te

x e quieturos motus, aut siquid restaret, ad lati rum non accipiendis sed dandis legibus. Paul tim apparebat Hispanos,securitate non contentos, ultioni prospicere, quo Regis iram sua in commoda traherent: oblato subigendos ad Belgas c lore, perduellionis omnes teneri, quod aut ipsi

res novas caeptassent, aut talia auses non repulissent. Sunt qui addant jam ante Philippo a Romano Pontifico factam gratiam jurisjurandi, quo imperium iniens legibus se obstrinxerat, ut qu modo America re Italiae plurima, ita Belgae regnarentur. Praecipua Albino consiliorum fides,

56쪽

ANNALIUM, L I B. I. 3 qui non novus is endi auctor, credi voluit, nisi tam tadum rebellandi exemplum noli ininus ii signi paena corrigeretur, defecturas omni a parte

nationes, cum pleraque non tam Vis praesens, quam metus Montineret. Neque omittendum

Philippo aptissimum perdomandae Belgicae tela pus, dum regna circumjecta fidam ipsi pacem se Vant ; aut siquid suspeelian, domi inquies. Ita victi qui mitiora suadebant, ipso etiam Carolo Philippi filio operam suam pacandis regendisque, Belgis inerente, frustra adeo, ut id inter suspici

num in ipsum conceptarum alimenta fuerit. Taim dem erumpit, retento Rege, Velut majores curas, aut ne periculo misceretur, Albanum sum- ma cum potestate mitti: nec dubium qualibus, mandatis, hominem bello semper & sanguine

exercitum ; quem cum in Italiam transvectum Neapoli, Sicilia, Sardinia, Mediolano veteres Hispanorum cohortes, addito equitatu, adducere nuntii attulere. Arausionensis non ultra opperiei dum ratus, Nasiaviam petit fratri possesain; d mediens magna prosequentium multitudine polam testatur, nihil se moturum, nisi prior ijderetur. absentis Vice tutari praesecturas, jussus a. Mar vita Maximilianus Comes Bossulus. Br i demaius cum dc sua muniret, Trajectoque Rh ni insuper dc Amstelodamo, opulentissimis urbia bus, immineret, inente conatus primos Ara sionensis per dissimulationem , aut tacita ope, mox armis pellitur; Emondus & minores alii,

quorum aut animus aut sertuna exsilium non tolerabat, spe vivendi inducti sinit ut perirent. At nobiles plerique & plebs multa, Hispanorum formidine, pars reducta supplicia metuens, nec

57쪽

38 HVGONIS GROTIIxima Angliamque & longinquiora dilabuntur

cum eodem tempore Praetecta alio edicto sug re cogeret, alio Vetaret. Caeterum sponte egreΩsis qui praestentia gravabantur, compositisque x bus egregio astu taminae, alta pax erat, & quod sein convenit, si nil ultra concupitum seret, facile inausura.

ANNALIUM

BELGI CORVM,

LIBER SECUNDUS.

Ed Albanus morbo suo nonnuhil , & ob hyeinantes maxime Alpes tardatus, tandem itinere , dc sterili multum & laborioso, transita Sabaudia Burgundiam attigit, ejusque loci delectu auxit agmen: quod ille majus octo hominum millibus admirabil1 disciplina continebat: monstrata muc, via Hispanis tanto terrarum spatio ; Lucem Ggum usque impediri nunquam postea potuit, haud imprudente Philippo quos & sibi principes ad continuandam vim disjectae dominationis a scisceret. Eodemque tempore in Gallia, Velut ex condicto , in bellum crumpebatur, contractis a Rege Helvetiorum cohortibus, in speciein quasi sinibus metueret. Albani ercstu extrema r dente,

58쪽

dente, reipsa contra xindices invisae religionis.

Belgarum mira aut semido, aut securitas. Intrat

ii nemo obstitit. Quin festo concursu excipitur dux belli missus in gentem eacatam. Id enim in

tio potestatis vocabulum usurpabat: donec Mamgarita, vani honoris imaginem pertaesa & credita muliebri languore regimen corrupisse,eoque magis, quia Albanum cum exercitu mitti, litteris a curatis futurique praesagis dissuaserat, abitu suo

summam illi Praesecturam patefecit: nullo jam dubitante, quam non ex legibus gesturus seret imagistratum, ad quem salvis legibus pervenire

non potuerat, cauto antiquitus, nequis nisi Belga aut principum E sanguine id munus funger tur. Primum ferituri unperii documentum fuit mondus & Homanus, dolo in curiam acciti, Vinctique,rogantes ut ex aurei velleris privilegio a collegis udicarentur, nou hoc modo non In petrant , sed extra Brabantiam custodiendi aes gantur , contra jura e plebe infimo cuique coi cessa. Inde primis Belgicae urbibus immula prosidia, Hispanorum, Fu ferine seli retenti, cum alii milites tantum extra ordinem ad pericula usurparentur. Ipse Belgarum nobilium equit tus, admixtis Hispanis, ductore Axembergio, in Galliam missus, ut praesenti auxilio tadiis Regi Carolo probaret. Ceptae interim & arces strui. exarinatu civibus, oc, quod gravissimum erat, ininistrandos ad sumtus subactis. Quae postquam nullo vetante processerant, judices femin duod cim, Hispani pars magna, eteri, quod genus non minus inclemens perspectum cst , Hispanis se vientes , jubentur his qui motariam nuper re in assines culpae essient, irrogare supplicia, rejectis ad

quoi patrio more jurisdietio pertinebat. Id maxumum

59쪽

cumque laetis sacris majestas accederet, tam sim specta bonis principibus criminatio quam tyrannis oportuna, ut quae reos omni legum auxilio exuat, re paniae Bla nominis atrocitate convincat, stipatae reis custodiae, innumeri mortales no- cati:ubique una species ut captae civitatis. Quippe non arma tantum huc trahebantur, sed pro motu

habita aliorum quies, & infausta consilia, quaesitique honores re recusati : praecipua nobilium m age & qui auctoritate aut opibus Valuerant, quorum mortes in securitatem, sortunae in fiscum praedam Hispanis cedebant: non dissimulante qiud peteret Albano, cum voce aspera suique ii genii , pauca salmonum piscium capita multis r nunciolarum millibus praestare jactans, novo in re veterem exprimeret sententiam,quar, sublatis Erepublica primoribus , munire regnum docet. Egmondo & Ηomano objecta omnia, quae post Graiivellana odia ad id tempus intercesserant, ii gesta suspicione Arausionensi dc ipsis constiti tum, partita, inter se Belgica regem arinis e li dere. Hi duo viri omnium confessione eminei tissimi, nec minus factis quam stirpe illustres,Brumllae post sacra Romano ritu peracta, loco publico cervices carnifici praebuere : capita est, quamdiu suffixa palis, Belgarum in oculis atrox

spectaculum: & quanquain circumfusa arma V cibus ac prope Vuli bus uminebant, altius animis omnium miseratioue sortiorum etiam ultio ius dit, cum incredibilis turbae osculis dc fletu sepulchra celebrarentur, alii vero & comas promiti rent , priscum in morem obligato oris habitu, quem non mutarent , nisi vindicato tam nobili

tanguine. Arausionensis cum pluribus aliis edi

60쪽

A N N A L I V M, L I B. II. Icitatus, dc quia poenam absens illuserat, versa in fiscum bona, filiusque Lovanio, ubi honestis at tibias innutriebatur, in Hispaniam & captivitatem avectus est. Stragibus dc fuga magna Vastitas sit.

pauci,quibus nec exsilium egestas sua concesserat, .cum armis in sylvas abditi, ubi multa de sacerdotibus praeda vicitarent, grassantes in se magi sir tus pari poena coercuere , donec majoribus Albani copiis excuterentur. Ita & ad Mosam Rh

numque coortae passim Giguae manus, conjurataeque in Ducis necem prunis conatibus succi

buerunt. Mitiora a Rege quam ab Albano sp rati atroces ex Hispania nuntii non ferebant: ubi

affectus publico supplicio Montiniacus , quem missima eo retulimus, fas gentium sanctumque inter hostes legationis nomen fruit a pro se fore speravit, negato subditis cum principe tale juris

commercium intercedere. Marchio Bergensissimilem exitum oportuna morte ξ evenit, non sine dati veneni rumore ; sed i nujus memoria

Albano faciente damnata est. De ipso Regis filio

Carolo major fama & obscurior: tot illum regnorum haeredem in custodiam datum constabat, seu suspicionem incitaverat matura imperio iuventa, quasi nimium Belgas, nec ut paternos curaret, sive idem crimen ipsiun, & novercam abstulit: mox sanE interiit, incertum quibus causis patris ira in filii necem durasset. Arausionensem spontE ad arma non festinaturiun, quod mallet Hispano ruendi in omnes, donec consilia cuncta patescerent, dc oppressis coalescendi copiam dore,addita , spe fore ut in Regem aliis subinde bentis implicitum tutior daretur occasio, exsules impellebant , qui ubique inviti dc inopes patriae se tu a Procul Premebantur. Pars horum Ludovici

SEARCH

MENU NAVIGATION