장음표시 사용
121쪽
est. id totum quod eontinet subiectum,continere praedicatum,nololum in potentia;sed etiam actur at genus praedicatur de specie: ergo debet actu eontinere,quidquid species continet,nempe di
ferentiam , ex qua simul eum genere componitur. Probatur ma-Ior.Quia cum animal praedicatur de homine, sensus praeditationis est, hominem esse animal ainuquod verum non erit,si animal lolum dicat actu naturam sensitivam a nam cum haec sit pars hominis,praedicabitur pars de totorvi ergo sit vera,debet etiam animal actu continere rationalitatem , & non sufficit in potentia: Cum acti inia non potentia praedicetur. Secunda opinio tenet,Genus non in sed in potentia tantum Continere species,& differentias,ut animal,rationale,& irrationale,de posteriori resolutione,tex. I . ubi ita ait:Supponatur enim
lais esse gram,ut sit secundum potentiam inpl-.Esse autem in plus quam speciem ,.est esse uniuers lius, & pIus continere quam singulas species hoc est,alias species, & earum differentias, si ergo cit in plus secundum potentiam , .in potentia tantum continebit species,&idisserentias. Maec est etiam expressa sententia Porphy-xij;cap. de distEtentia,ubi de genere loquens sic ait Potesate quidem habet omnes,qua subsessus disserentiari , actu vero Aullam. D. Thom. super verba Arist.citat Mopusc.42.ca.'.quam sequuntur Albertus Magnus tractatu .s. praedicabilium , cap.i4 Iauellus
letus, cap. de disserentia, in expositione textus;Mercatus quaest. unica huius capitis It est vera, e tenenda. Sed vi.eam probemus, duo sunt notanda. Primo , Genus significare gradum superiorem naturae, dissereatiam vero gradum inferiorem , per quem determinatur ad constituendam speciem,re animal, signiteat gradum naturae sensitivae, qui superio est gradu rationalitatis, quem si gnificat disterentia rationalis , per quam contrahitur ad consti
tuendam speciem hominis. intro di
Secundo notandum est , duobus modis considerari genus. Pristmo, FI partem actualem componentem speciem simul cum disse rentia.Secundo, ut totum potentiale, contrahibile per differetias: ut animal,quod est pars actualis speciei humanae,quam componit simul eum disterentia rationali e & ut totum potentiale est, quod determinatur per eandem differentiam,ad constituendum hominem,& per disserentiam equi sed constituendum equum. Ex his duobus notabilibus , duo colliguntur argumenta, adprobandam nostram sententiam. Primum est , genus significat gradum naturae diuertum,ac superiostm,a gradu,quem signilicat disserentia:& est abstractum ab spectubus, & dissetentiis, ut animal ab homine,& equo:& consequem et a rationali,& irrationa
Eued id quod ab infesjoribus abstrahitur, ut sic abstractum , nou
122쪽
Ioχ Cap. 2.degenere, quali. 4 in eludit illaiciun abstrahi ab illis, sit cognosci sine illis:ergo genus non potest includcre actu spccies & disterentias,a quibus abstrahitur, ted solum in potentia. Secundum argumentit. Cenus solum potest considerari ut rars actualis Ueciei, vel ut totum potentiale,contrahi bile per distete-tias: sed neutro modo inc Iudit ea actu . ergo solum in potentia. Probatur minoriquia non includit eas actu, ut est pars speciei mavna pars actualis, non includit alteram : quia eo ipso, quod eam
actu ines interet, non posset cum ea componere totum: cum componentia distincta est e debeant; Sc ideo non se includemia: sed nec ut est totum potentiale includere potest eas,nisi solum in potentia: quia solum sunt partes loteitatiuae eius,ex quibus ut tale totum potet latiuum componitur. Et confirmari potes quia ii genus contineret actu disserentias,cum illae sint omnino diuersae,ut rationale,& irrationale,contineret actu plura diuersa, & ideo esset aequivocum respectu specierum,de quibus praedicatur, vel saltem analogum sicut ens respectu stabstantiae & accidentis , quae actu Consulo, atque indeterminato contineti sicut genus continet dinferentias , secundum opinionem Oppositam: consequens autem falsum esticum genus sit uni vocum: ergo etiam erit falsum quod genu contineat actu differentias. '.ίΑd testimonia Aristotelis, pro alia sententia adducta, respondeo. Genus continere multa in potenti hoc est,species, & disterentias, non tanquam partes actuales,sed potestati uas: nam sit cui totum,aliud est actuale. , dc aliud potentiale,ita partes , aliae sunt actuales,& aliae potentiales. Actuales stat,quae essentiam actua-l I componunt: potentiales vero aut potestativae , per quaS,ve Iad quas m nstituendas contrahitur,aut determinatur totum:idem namque est, esse partes, ad 'quas actu constituendas determinatur totum;& esse partes suae potestatis. H Ο iAd argumentum, neganda est maior: Quia non requiritur ad 2 vvlaeitatem propositionis, quod praedicatum contineat actu, quid-
qnid continet species, sed staffieitqubd aliquid contineat actu aliquid in potentia: si enim praedicabit partem speciei , inclusam
in i pecie aio tamen per modum partis; sed totius: & ideo verami flicte e propositionem, in qua dicitur hominem esse animat: cuius enitis est, hominem incluὸere animal, quod determinatur . per rationale ad constitutionem eius. Hoc est enim includere rationalc , ac caeteras differentias in potentia. Quod sic declarandum csi: Contrahi bile,aut determinabile, dicit potentiam,& contrahes actum. led genus est contrahi bile per differentiam, tanquam peractum , ergo est potentia respectu differentiae, & speciei, qua racum ea potest constituere : quare non potest continere species, & disserentias actu, sed potestate tantum.
123쪽
Cap. 2.degenere quast. s. ruin V AESTIO V. Si
GEnus tribus modis eonsiderari potesti Primis,ut dieit natu
ram genericam abstractam ab speciebus,ut animal in quan- ltu dicit naturam sensitiva, abstractam ab homine Ac equo:& hoc . modo sumptum non est pars, sed totum:quia signifieatur per modum habentis naturam:non est tamen totum actuale, sed potentiale,quia significatur ut habens naturam perfectibilemοῦ per dif- , ferentias: aod vero perfectibile est,significatur tanquam in potentia ad ulteriorem perfectionem,quod est,significarim potentiale. Alio modo sumitur genus , tanquam altera pars ipeciei. i componens eam simul cum differentiar& tunc non accipitur , ut abstractum a speciebus, sed solum ut actu dicit partialam naturam earum.Sed adhuc per modum partis significatum,potvit si mi tanquam pars actualis, in quantum actu coniunctum est cum Iditarentia componendo speciem, aut, tanquam pars pinentia- is: si illud consideremus, non ut actu componens, sed iri potest ἰ
Et secundum has tres aeceptionest, eres sunt opiniones.Prima timet, tanquam partem etiam actualem praedicari de specie, uam sequuntur Caiet. cap. praesenti. Venetus cap sequenti ad luem,&alij. Et probant primo ex Arist. et lib. de Posteriori resolutione,ea 4. ubi docet, Integram definitionem is suisti eius p--rirerore se praedicari de demato. sed partes definitionis sunt omia lex, ex quibus altera est genus:ergo tanquam pars actualis praeiaca
Li Probant deinde ratione:Ptimet ν quia haec est differentia intrepraedicationem generis specieiuab omnibus cocesia,quod prae- adicatio speciei est completani raedaeatio vero generis incom*eta;praedicatur ergo genus. tanquam quid incompletariri dei specie: sed incompletum est parsaerga praedicatur ut pars bi. . γέ i Seeundo,partes Physicae,ut materia & forma,magis distinguu- , Ltur inter se,& a toto,quam par s Metaphysicae quae sun z genus, i& differenti cum illae fine res distinctae istae vero, non nisi con- .ceptus distincti ,eiasdem tei:sed partes Physicae,in concreto sini- ficatae,vere praeditantur de toto .dum dicimus, Homo in corpo- ireus,aut est animatus: ergo melius praedicabuntur partes Mera- iphocae, quae sunt genus & disterentia in concreto tignificatae deipecie,quam componiam:& iso vera erit haec ; Homo est animal, etiam si tanquam pars aceipiatur genus: taut etiam est vera haee; 'Homo ei trationalis cum tamon raetionale, nomfiz tun, Poten- ι
124쪽
secunda opinio alfirmat; Genus non ut partem actualem pia dicati de specie; sed ut partem potentialem : hoc est, non ut actu componens;sed ut potest simul cum disterentia componere. Hac tenet Canterus cap.praesenti, dub. 3. & probat hoc arg. Vt praedicatio sit vera, praedicatum debet continere totum, quod continet. subiectum , sed genus ut pars actualis, non continet aliam partem speciei,quae est differentia actu,nec potentia; sed bene vi p tentialis:qui dixti potest componere speciem non cons deratur,ut actu coniumstum cum aliqua disteremia; sed ut potest coniungi: quare o les continebit in potentia : quod satis est, ut dicatur continere totum, quod continet species , nempe unam partem actii,& alteram in potentia: praedicabitur ergo ut pars potentia
Tςrtia opinio est D. Tho.in I .dist. I 3.&,opus.de ente,& essentia c. 3 afferentis, genus non Gudicari de lpecie,ut partem,sed ut totum.Verba eius sunt;Si animal non esset totum,quod es homo,non pradicaretur de eo. , eum nulti para pradicetur de suo toto. Eam sequuntur Boetius lib. de diuisionabus,fere in principio.Caie.etiam licet citetur pro opposita sententia, aiterit expresse etiam in eodem c. 3.Opusc.de ente,& essentia,genus non ut partem,sed ut i -
tum potentiale praedicari de specie. Item Solus quaest. unica huius capitis,dc pater Franciscus Suarius tona. I. suae Metaph. dispu. I I. sect. I Irinum.I6.Et videtur nobis probabilior. Sed ut fundamentum eius explicemus: Notandum est primo, quod tam genus,quam differentia,sumuntur a tota natura speci sica, aut a tota entitate eius,sub diuersis gradibus considerata, dc non a sola parte:vi capite de differentia explicabitur: liuersa.tamen ratione : nam genus sumitur a tota natura rei, sub rationa
uniuersaliori, atque imperfecta , perfectibili tamen per eandem a naturam sub gradu speciali eonsideratam : differentia vero,a tota etiam natura , vrdeterminata atque perfecta. Gratia exemina
pli: Animal , ut est genus hominis . sumitur a tota natura eius, secundum gradum superiorem & imperfectum , hoc est, ud sen-stiua , per eandem naturam hominis , ut rationaIem, determinabili r ω rationa e , quod est di fierentia, simitur etiam a tota natura hominis:ve perfecta ac determinata: unde sequitur , tam genus quam disserentiam signifieare totam naturam speciei: illud quidem sub ratione contrabibilis;hanc vero sub ratione contrahentis.
Secundo,notandum est,quod genus sumptum ut totum potemtiale alde diuersum est a seipso,sumpto ut parte actuali, aut potem tali mam ut totum potentiale , non soli Im. dicit partem species; sed totam naturam eius, sub gradu superiora ,& impersectiori consideratam , de contrahibilem per gradus inferiores, &.. P speciales
125쪽
speciales indisserentiarii:sed ut pars est speciei,non dieit ullo mo-
do integram naturam speeiei, sed partem duntaxat:& ratio huius differentiae est quia genus ut totum potentiale,abstrahitur a spe ciebus abstractione uniuersali: qua abstrahitur commune a particularibus : ut animal abstrahitur ab homine,& leone , tanquam uniuersale a particularibus: & ideo dicit totam naturam eorum:
sed sub gradu superiori sensitiuo , idem significans tmiod habensi naturam sensitivam determinabile per rationalem. Si vero idem genus accipiatur ut pars speciei,non abstrahitur abstractione uniuersalis a particularibus: led potius abstractione praecisiua , qua pars praescinditur a toto:vi brachium ab homine. 14 Ex hae doctrina colligitur duplex argumentum ad probandum,quod genus,ut totum potentiale:& non ut pars, praedicetur de specie. Primum,genus praedicatur de speciebus, ut uniuersale, ae superius praedicatum abstractum ab eis: sed uniuersale , quod
abstrahitur a particularibus,continet totam naturam eorum, sub ratione superiori consideratam: non consideratis rationibus inferioribus,a quibus abstrahitur: ut patet de specie abstracta ab indiuiduis:ergo praedicatur de illis,ut totum potentiale, contrahi-bile per differentiaς non ut pars. Probatur consequentia, quia pars non potest abstrahi a toto , abstractione uniuersilis a parti culari sed solum praescindi ab eo : ut brachium ab homine: quod patet non praedicari de toto. Secundo, ut vera sit praedicatio aliqua, non susscit quod prae, dicatum includatur in subiecto : nam si hoe sussiceret, quaelibet pars praedicaretur de toto:ergo requiritur quod contineat, quidquid continet subiectum. Probatur consequentia , ex sensu ipsius propositionis;perquam significatur hoe esse illud r quod non potest esse verum; nisi totum quod continet subiectum, contineat praedicatum: nam si aliquid subiecti non continet ; non erit verum ex parte illius , esse illud. Et haec est ratio, propter quam, nulla pars praedicari potest de toto: qu a ratione alterius partis,
quam totum dicit, non potest esse verum , totum esse partem; ut hominem esse caput. Et argum. hoc eodem modo probat de partibus Metaphysicis : quales lunt genus,& differentia; ac de partibus Physicis quales sunt materia & forma r quia licὸt illae non distinguatur realiter a toto, satis est distingui ratione sormali: propter diuersum modum essendi,& significandi totius & partis, ve ab intellectu conceptis:vt falsana ei sciant propositionem. Ad testimonium Arist. pro prima opinione respondeo, Partes definitionis praedicari de definito per se,seruato modo praedican- di debito,nempe sumptas per modum totius potetialis,vel actua Iis:nam sub forma partis impossibile est. Ad intentum vero Aristotelis, in eo loco suisicit, quod hoc vel illo modo praedicetiaut
126쪽
Ad primum argumentum eiu scem sententiae respondetur, distinguendo antecedens. Nam praedicatum , ex duplici parte potest esse incompletum : ex parte eius quod praedicat de subiecto, di ex modo,quo illud praedicat:& in primo sensu incomplete pro dicatur genus de specie: quia tantum praedicat naturam sensiti uani quae est pars speciei:led ex parte modi, complete potius prς-
dicatur:quia eadem naturam sensitivam praedicat , non per modum partis, sed per modum totius: quia per modum habentis illam , non quidem totius actualis, sed potentialis: quia per modum perfectibilis,ac determinabilis, ver ni adus disterentiales. Ad secunduro respondetur: con aendo antecedens, quod pars physica in concreto significata , praedicetur de toto: quia non li- egnificatur ve pars, lud sub ratione toti , quia significatur nomine adiectivo: quod cum sigmficet per modum adiacentis,rem quoque significat per modum habentis ; ut dum dicimus , homi-nem esse materialem ; idem est,ac si dicamus; esse habentem ma- 'teriam : & esse materialem , adiectivo nomine significatur per modum adiacentis,ac si esset accidens hominis; cum vere sit pars substantialis. Cenus vero etiani in concreto significatum , sumi potest ut pars: quia tigni fidatur nomine substant tuo ;& ita sumptum non potest praedicari de toto secundum verum sensum propositionis;perquam dicitur hoc esse illud. Quod non potest esse
Verum , ex ea parte , qua totum aliquid aliud importat,diuersum a qualibet parte per te. Ad argumentum lecundet opinionis respondetur;Disterentiam inter genus, ut partem actualem , & potentialem ; non consistere in eo,quod ut pars actualis, uni tantiim differentiae coniunctum sit : ut potentialis vero,omnibus comungi possit:nam viroque modo unam tantum determinatam differentiam respicit sed solum, ut pars actualis distinguitur ath:vt parte potenNal L.quia ut actu coniunctum , consideratur cum tali )ifferentia determinata , sed ut pars potentialis,consideratur ut potest coniungi,non omnibus,sed eidem tantum determinatae differentiae. Vitile falsum est,quod ut pars potentialis contineat differentiam aliquam
in potentia , & consequenter est salium, quod ut pars potentialis praedicari possit de specie.
. An miam pradicandi in qui separetrenus . ι
PArs negatiua : quod non diitiguantur per modum praedican- 1σdi in chaid,&.ui sale quid:probatur ex Aristotele r. lib. I
eriorum rex. 11. ubi docet, Vera 'le partem definitionism--
127쪽
Cap. a.de genera,quas. s. IOTpe , genus is disserentiam , praedicari do specie in quia: & expressus
7. lib. Topicorum cap. 2. loco 3I. his verbis. Eorum qua hunt in assignata oratione, hoc quidem genus . illud autem di eramtia: o min eo quoae quid est, genus o disserentia prae vicantur. Probatur etiam, ratione: uia modus praedicandi sequitur modum estendi : sed differentia habet modum essendi persectiorem in compositione speciei, quam genus ; cum se habeat tanquam
forma, & genus,ut materia': ergo habebit modum peesectiorem
praedicandi. Sed modus perfectior praedicandi, est praedicari in Quid: ergo hoc modo potius quam in Quale praedicabitur. Minorem probo: quia modus praedicandi in quid, est proprius substantiae:& modus praedicandi in quale, est modus accidentifrquod
non videtur posse negari,cum sit praedicatum essentiale.Comm nis tamen sententia Porphyrij, & omnium interpretum eius esset quod Genus disinguatuν a disserentia , ex eo, quod illud tradicatur in quid, hac vero in quale quid: vera est Sc tenenda. Quae proba tur expresse testimonio Aristot. , lib.Topicorum, cap. 6 .loco S . ubi sic ait. Luoniam disserentia quidem qualitatem generis semper significat,genvi autem disserentia non. nam qui dicitgreobile quiddam : animal dicit: qui vero animaI dicit,.non dicit quale fur
iam gressibileia Prentia igitur is genere sic separanda. Et hunc mo dum distinguendi haec duo praedicabilia , geaeris, & chmerelati per modum praedicandi in quid& in quale quid, sequitur D.Tho.
Opust. IS. tract. Iaap. . Probatur deinde ratione:quia genus prae .
dicatur de specie per modum substantiae : hoc est per se stantis, cuius euidens signum est, quod nomine substantivo fgnificatur: sed modus praedicandi in quid , est proprius substantiae , quae estruidditas rei toergo praedicatur in quid. Disterentia vero prae-icatur per modum sormae , qui non est ei per se stantis: sed ii, haerentis materiae; & determinantis, ac modificantis illam,ad si militudinem qualitatis: ergo non praedicatur in quid, sed in qua-le: non tamen sicut vera qualitas, quia ad essentiam rei pertinet.&ideo non praedicatur in quale simpliciter, sed secundum quid, eum addito, hoc est in quale qaid.&in hoc distinguituri genere; pro explicatione testimoni j Aristotelis, adducti ad probandam
Degativam partem,notaddum est duo elle consideranda in praedicato alicuius praedicationis. Primum ; rem ipsam quae praedicatur. Secundum,modum, quo concipitur,ae sigDificatur,secundum quem Miribuitur lubiecto:& Primum,quasi materiale est in praedicatione: ex quo non sui nitur modus praedicandi, distinguens praedicabilia , sed ex secundo, in quo consili it ratio formalis prς- dicationis, Alistoteles ergo in diuet sis locis utrunque consideravitnn eo quide cuius verba adduximus, pro negativa parte,c sideravit inimum : modum ναο cqncipi ci ci p dicatini
128쪽
& attribuendi subiecto,considerauit in seeundo loco, quem pro nostra sententia ad duximus:& ideo distinxit genus a differentia,- per modos praedicaadi in quid, & in quale: in alio vero eodem modo praedi cari docuit: quod veru est ex parte rei,quae praedicam
eur,in te conside ratae r nam tam disterentia quam genus, ei pars quidditatis speciei. o. Ad argumentum vero respondeo,Distinguendo maIorem.nam
modus essendi dupliciter sumi potest, secundum se,vel ur conci- ipitur a nobis: & ab eo, hoc modo sumpto, accipitur modus prPdicandi: quia non pracili cantur res, ut sunt a parte, rei, seil ut tali modo ennpscutitur: & licet secundum prunam ransiderati ..riem, perfeAior sit differentia quam genus, ex modo tamen pure steriori, perfectionem habet modum praedicandi hoc quam illa, per quem distinctum praedicabile constituit. - . II. NI I
INtentum Porphyrij in hoc eapite est,explieare naturam secuna tcundi praedicabilis, quod est Species Diuiditur autem in qua tuor partes. In prima proponit duos aeceptiones speciei' primam Physieam Se realem, νx cuius similitudine colligit secundam Logicam. In secunda defiait speciem dupli ei definitione. Initertia ponit ordinationem praedicamentalem,praedigamenti substantiae, ve peream intelligatur duplex habitudo speciei: Vna quam h bet ad genus, is quo collocatur: Altera ad indiuidua, de quiabus praedicatur. In ultima , dςfinit indiuiduum duabus definitionibus. Prima aceeptio realis speciei est,qua acςipitur pro forma, ac pulchritudine rei. In qua acceptione ilici solet:PNwmtissimam steriem dignam esset erio.. Hoe est pulcherrimum hominem dignum esse imperio: quia pulchritudo corporis,signum est virtutis in anima existentis. Et huic aeceptioni reali, similis est acceptio Logica,-aeripitur spectes pro ea qua sub assignato genere collocatur, inquit Porphyr: id est sub genere iam definito , & explieato capite praecedenti. Similitudo autem utriusq; acceptionis consistit in hoc: quia quemadmodum forma rei, is qua pulchritudo, consistere solet; accidentali modo includit atque ostendit perfoctionem essentialem rei ita species,quae sub genere col locatur,ta ab eo simul cum differentia constituitur, includit modo substa tiali totam persectionem es lentialem rei: vi species humana r eam persectionem essentialem hominis. Et haec in prima parte
In secunda veris,dinuit Porphyrius speciem , secundum hanc a Misonam Logicam, dupliei definitione. Prima definitio talis mac est:
129쪽
elli Species est,q subiicitur generi, edi de qua genus in quid Dadiis catur. Per quam explicatur species secundum habitudinem,quam habet ad genus,a qua dicitur species subiicibilis. Secunda definitio speciei est . Species est qua praedicatur da pluribus disperentibus verae in eo , quod qui . Per quam explicatur species, secundum habitudinem,quam habet ad indiuidua,& ve eis secudum praedicabile:& h Porphyrius in L .part. In tertia, proponit Ordinem praedicametalem In praedicampnto saltantiae: quod his quinque praedicatis constat: subitam is Corpus,Viuens, Animal,
Homo. Sed ut intellig*tur, tria ait este liveo consideranda. Primum eit,tria in eo reperiri,nemp sup mum genus,quod ita est
genus, ut non sit species, ut subitantia. Infimam speciem, quae ita est species, ut non sit gestus ut hom', aut leos & Intermedia genera , quae simul sunt genera respectu inferiorum specierum
species respectu superioris generis. Indiu dua vero , non collo cantur m praedicamento, tanquam partes ejus, ted tanquam damentum omnium praedidarorum ess eirtialsum : ex quibus tanquam partibus componitur praedicamentum. Gratia exempli:
bubitantia, cit supremum genus : Homo, infima species. Et haeci sunt extisura praedicamenti: Aarmat, Vivensin Corpus,die cuntur Intermediam uia Italunt genera, ut simal sine species vituatnal enim est gςnus h*impis,. ipetae v ventis:& ideo vocanturhare genera subalterna: qui ait simi geogra; vi sub alio genere collocentur,respectu cuius.species dicuntur: & hoc est simul eis: genera,& specie siespectu diuersorum. Secundo,considerandum est suprema genera esse decem; nemope,Subitantiam, Quantitarem, Relationem, Miralitatem, Actionem, Passionem, Ubi, Si tum, Quando, Habere,& cum haec sint quasi capita pr dicamentorum;decem quoque sunt pretdicameta: pecies vero infimae, finitae sunt: & eodem modo intermedia ire nera : sed individua in iusnitum procedunt: quia quibuscunque datis,alia & alia multiplicantur in infinitum:& ita a scientia Dr dicamentorum deficiunr. V φ
Tertio,considerandum est hanc esse differentiam, inter ascen sum & descensum praedicamentalem: quod descensus ut per diui
uonem unius In plura; nempe generis, in pluies species,per dimerentias:ascensus vero, per collectionem plurium in unum: ut dum
descendimus , a supremo genere substantiae , vique ad infimam Ipeciem hominis, praedicemus diuidendo illud, in Substantiam
tem vique ad hominem, Sed dum ascendiimus'; plures species colligimus m unum genus: ut hominem , lς-ςm ,& caeteras species animalis, in unum genus animalis ι R ira usque ad supremum tenus substantiae. it hapc Porpbyrius in 3.parte. In ultima
130쪽
vero quia speciem ut praedicabilem, definiuit pet inaiuidua, tandruam per ferminum relationis eius . explicat naturam indiuului, uisus definitionibus: quarum prima est: Indisiduum est.quod demis solo a dicatur. Vt Pereus de seipso,in h*c praedicatione iden, tim; trus est Petrus.: ἰ ' Meunda definitio. Iniauiduum est , euius collectio proprietarum, qua in uno os . in alio nonρors reperiri. Q me se explicatur. Proprietates speeifieae; vi risibilitas , & admiratio , co munes sunt omnibus indiuiduis humanae speciei:& plures etiam proprietates indiuiduales cuiustibet indiuidui,possunt conuenire aliis;sed col- Iectio omnium,quae in uno reperiuntur, non potest in alio reperiri. Exempli gratia:quaelibet proprietas indiuidualis Petri .potesteonuenire Ioanni; sed omnes simul sumptae non possint ei conuenire Haec Porphyr. in toto cap.
Viri m sterias Derit is inita a Porph io duabus vel tribus
CIxea numerum definitionum , quibus species definita est a
Porphyrio, eertum est, apud ormes interpretes eius, dua' bus saltem definationibus definitam este, seeundum duas habitu dines,vel respectus uos habet;vnum ad genus,l quo species subiicibilis voeatur alterum ad indiuidua a quo dicitui species praedicabilis. Sed an duabus tantum definita fueritives tribus, diuersae
. Prima est,Sori asseventis, duabus tantum esse definitam : ita ut prima illa, quae asserit, Speeiem este, quae lub aisgnato genere colloeatur non sit Aefinitio, d acceptio tantum logica speciei; aut nuda explicatio voeis. Altera vero; qua dicitur Ipeciem esse, quae sublieitur generi & de qua genus in quid praedicatur,definitionem esse:non tamen duplicemsed unam tantum:quia eundem respectum explicat: nam idem est subiici generi,& genus praedi- rari de illa. Et eum praeter hanc, tantum sit alia, per quam explicatur species,ut praedicabilis, tantilin erunt duae. Probat hoc arg Species solum habet duos respectus, vntim ad penus, ut est subit ei bilis;alterum ad indiuidua, ut eli praedi eabilis: ergo solum habet duas rationes seritiales, explieabiles per definitionem:& ideo duabus solum desinitionibus explieari potes V Alij vero omnes, asserunt tribus definitionibus suisse definitam, sed non eodem modo eas enume ant: nam Toletus primam
solum esse explieat;onem voeis aio, se secundam distinguit in duas: ita ut una siti Sporias est qua subiicit in generi: & altera, ve-ασι es de qua renas pradimur in quid :λα ideo eum alia,per quam