장음표시 사용
141쪽
intellectus denominationes uniuersalium,aut praedicabilium. Et in hoc decipitur primo Caiet. quia putat ex x O , quod per species rerum materialium a nobis intelliguntur, denominari ab intelle stu uniuersales, & praedieabiles de pluribus : quod non est
Verum, sicut nec verum est, quod intelligamus esse corporeas. Se
eundo, dec: pitur in tua illa diuisione potentia: Physicae 6c LO-:gicae: nam potentia Logica, fundamentum saltem remotum habere debet in natura ; etiam ut a nobis intelligitur , ut vera sit,&non ficta : led nullum habet fundamentum in natura angelὶ , etiam ut a nobis intelligitur , multiplicatio indiuiduorum, cum potius intelligamus ei repugnare ergo nec habet potentiam Physicam, nec Logicam, secundisin quam possit denominari praedicabalis de multis.
Secundo probatui:Quga Deum intelligimus per species rerum
materialium,sicut Angelos; ergo ii angelica nailura uniuerialis est, Vt sic a nobis abstracta, S intellecta Deus etiam erit uniuersalis,N praedicabilis dς multis:quod patet esse saltu i Et si respondeas, adhuc esse diuersam rationem de Deo, & Angelis: quia species angelica componitur ex genere & disterentia : & ideo potest ei
attribui intentio uniuersalitatis : Deo vero non potest attribui: quia caret tali composui phe. Solutio haec nihil valet: quia spe- Ciei non attribuitur denominatio uniuertatis, aut praedicabilis:exeo,quod componatur ex genete , ct differentia :,sed quia compa-r.tur ad plura indiuidua. Et batui hoc u speciebus tubalternis: quae licet compunantvir'nenere, & disic rentia,non sunt species praedicabiles: thd tantum subiis biles: ergo licet species angelica Compo tur ex genere, S differuntia : non ideo capax est denominationis uniuersalii , aut pia dicabilis : sed repugnat ei: sicut
- Ex quibus se aditui : Non omnem speciem subiicibilem esse 2Ipraedicabilem etiam si infima sit sed posse este iubiicibilem, &tion praedicabili nisu d euidens est in speciebus subalternis:quae non sunt praedicabiles, sed subiicibiles tantum: in infimis quoquet verum erit;si repugnet illis pluralitas indiuiduorum.Et ratio eius est quia ad speeie subiicibilem satis est quod coponatur ex gene disseretia:ad praedicabilem vero de multis, requiritur nece Diario multitudo i ndiu iduorum actu existentium, aut possibilium. Ad testimonium Arist. pro sententia Caietani adductum, res,o dent aliqvi negando : quod naturae Angelorum sint secundae risubstantiae: sed hoc contrarium est verbis eiusdem Arist. quod ita probo: Quia Atistotelas alteri xpresse, Genera o species, clesc-ς- ssubstantim sed natur ' Angelorum sunt species compositae ex genere,& differentia: ergo sunt secundae lybstantiae. Contia eat etiam praedicata superiora, M spiritualia accidentia lusten-
142쪽
tant: & ideo dicuntur eis substare : non minus quam species materiales:nec solum prout singulares sunt,aut primae substantiae:sed etiam, ut sunt species: ergo negari non potest in doctrina Arist. quod sint secundae substantiae. Concedendum est ergo, quod tales species sint secundae se t stantiae:negandum vero quod eis non conueniat uniuersalis proprietas, allignara ab Aristotele: nempe,quod de primis praedicentur : nam haec proprietas singulis speciebus applicanda est, iuxta earum naturam rita ut si plures habuerint primas substantia deor ibus prisitentur: si unam tantum , solum de illa: quod satis est ad veritatem uniuersalis locutionis , videlicet, proprium estseeundis substantiis praedicari de primis. ah Ad argum .eoncedendum est,quamlibet harum specierum abs trahi poste a suo indiuiduo': negandum tamen , quod se abstractae, possit ei attribui relatio rationis, per quam sit praedicabilis de multis: nam dem mei intellectus eam abstrahens, praesupponit ei repugnare plura indiuidua. Nec sequitur, Quod intellectus eam abstrahat per species rerum materialium, qua bus abstrahit alias naturas , plura indiuidua habentes:ergo sicut has denominat uniuersales, sc illas. Nam ex eo, quod per tales species
rerum materialium eas intelligit, non format eundem conceptum earum , ac materialium rerum, ted diuertum, iuxta natu ram cuiuscunque: ita ut has intelligat esse multiplicabiles in pluribus indiuiduis, illas vero ad vulcumene determinatas. De quo concedimus,praedicari polle, non praedicatione identica,nec prae
dicatione superioris,sed aequalis,ad modum, quo disterentia vitima praedicatur de sua specie. Et ratio huius est: quia supposito, ruod natura Michaelis non potest habere plura indiuidua, lumicit ordinem ad unam differentiam indiuidualem,etiam si ab illa abstrahatur: ideo non magis coatictatur per illam sed quom docunque accipiatur , cum ea conuertitur. Talis autem praedicatio,eiusdem speciei de suo indiuiduo : licet similis sit praed i caci ni ultimae disterentiae, de sua specie, ratione aequalitatis, sed quia praedicatur in Quid, tanquam totum actuale, & completum, ad secundum praedicabile potius reducenda est. Species igitur, quibus repugnat pluralitas indiuiduorum, subiicibiles taluum luntrquibus conueniunt duae definitiones assignatae a Porphyrior nam, species Michaelis,subiicitur suo generi proximo: quod est spiritus: & etiam remoto , quod est substantia incorporea aut spiritualis: sed non sunt species praedicabilet: ideo non conuenit eis vltima descidio.
143쪽
- βperies distingua ν agenere. pre i sim particulas sua definitionis. praedicati de pluribus disserentibus numero. O utio haec occasionem sumpsit ex Porphyrio: qui eap. de hs genete docuit, Speciem distingui a genare: quia genus de pluribus differentibus specie praedieatur species 'ero de pluribus di DKrentibus numero.Sed in praesenti capite,& etiam in ultimo huius libri concedit, Genud etiam disserentibκου numero narieari .quia
cum sit praedicatum superius respectu speciei, ut animal respectu hominis,necesse est praedicari, de quibuscunque praedicatur species. Qua renodi videtur .excludi posse a definitione ultima sp eiei, per illas pariticulas, aedicam de pluribus disserentibus numeror nec est alia per quam excludat .Et ideo non erit bona definitio, quia non dithingula secundum praedicabile a primo.
Est igitur prima opinio Alberti Ma ni tractu de praedicabilibus cap. I. asserentis,speciem distingui a genere per illas partieulas cnarieara de pluribus disserentibus numera quia in hoc sensa intelliguntur a Porpbyrio, ut speetes per seipsam, & immediate
praedicetur de indixnduis:genus veto non per seipsum,aut immediate:sed mediante specie. Et ratio huius lentςntiae est , quia species per se componitur ex genere, & disserentia: & ideo per se piam participat naturam generis et indiuidual vero non componuntur per se ex genere & disserentia,sed solum participant nat ram generis et quia participant naIuramspectet,in qua continentur: ideo enim Petrus est animal;quia est individuum spiciei hu
manae , compositae ex natura sensIliua,& rationali. . .. ,
- Hace expositio probatur salsa duobus argumenti .Primo ; G nus praediratur per seipsum, aut immediate de indiuiduisi ergo per hoc non distinguitur ab eo species. Probatur antecedens : In his praedicationibus hoe animal est animalis oe vivens est vivens. ruae verὰ sunt immediate, & non solo nomine .nam praedi earumgnificat naturam sensitiuarn in communi thbiectum eandem naturam singularizatam: sed inter naturam in communi sum. ptam,& in singulari,nullum potest esse medium; ergo immedia τὸ praedieatur genus de indiuiduis. Seeundo 1 Quia indiuidua duobus modis eonfiderari possunt. Primo, ut sunt a parte rei: & se nullum est,quod noαeontinea mur sub aliqua specie ea mediante participet naturam generi cam :& ideo vocantur indiuidua specie rvt Petrus, &Ioannes, sub his nominibus. Alio modo, in quantum coneipiuntur ab intellectu, sub gradu naturae superioris e non eonsiderato gradu specifico: quem reuera participiam, ut si Petrus consideretur
144쪽
sub gradu naturae sensitiuae , non cosiderato gradu rationali, quem participat ab specie humana, in qua acceptione significatur
nomine huius animalis. Et indiuidua noc modo considerata, v cantur generica:quia formaliter,dc immediate sisnificant,& participant naturam genericam. Vnde sequitur; quod licet de indiuiduis specificis praedicetur genus media specie, de genericis tamen per seipsum, & immediate praedicatur: quare du praedicat ut de indi uiduis, hoc modo conside ratis,non distinguetur ab specie. Ideo secunda opinio Aui cenae,concedens genus per seipsum,Scimmediate praedicari de indiuiduis asseritulla verba definitionis. quod praedicatur de pluribus differentibus numero cum duplici limitatione intelligenda esse;vt per ea distinguatur species ageneremempe de his,quae solo numero distincta sunt: δc de his tantum,oc non de aliis; quae plusquam numero distinguuntur. Vnde cum genus non de indiuiduis tantum , seR etiam de speciebus praedicetur, excluditur per illa verba, se exposita , a definitione speciei. Sed haee etiam sententia insumetens est Probatur primo: quia sicut definitio debet conuenire definito positive, dc non tantumgatio non potest esse differentia distinguens species sed praedicata de indiuiduis,& non de aliis magis diuersis,est pura negatio:ergo non potest distinguere secundum praedicabile a primo. y I Secundo; Si semel concedatur genus immediate praedicari de indiuiduis,sicut speciem;etiam si de speciebus praedicetur:non sequitur non esse speeiem: sed non esse solum speciem , sed etiam genus; cum definitio utriusque ei conueniat:ergo non distinguitur ab specie per illas particulas. Propterea tertia opinio tenet;Non distingui per illas materialiter consideratas, sed formaliter: hoe est , iub tali modo praedicandi speciei proprio : quia species praedicatur de indiuiduis,
Completὸ,hoc est, ut totum actuale, dc completum, praedicans debilis totam essentiam : genus vero praedicatur incomplete I quia licEt per modum totius potentialis praedicetur, tamen solum Praedicat partem : ut animal aon praedicat totam naturam Petri,
sed solum sensitivam , quae pars illius est. Et hoe modo intelligi debet Porphyrius,dum distinguit speciem a genere, per praedicari
de pluribus disserentibus numero. Haec etiam opinio falsa probatur,argumento ad hominem, qxeo,quod c5cedit, desumpto nempe,genus praedicari per seipsum, di immediate de indiuiduis generis: ut animal de hoc,& illo animali. Quo supposito, sic argum. Animal praedicatur. 8ex se,& immediate de hoc de illo animali: ergo natu:a i litiua fiunHur,n
145쪽
iis praedirationibus, H immediate participata ab eis, di non m dia aliqua speeiet sedaton iumitur genus ut totum potentiale, dc incompletum,atque eo trahi bile per differentias, niti in quatum
per illas descendit ad species; ergo nec praediratur incomplete, . nisi de spetiebus, aut de indiuiduis eius mediantibus: ideo immisibile est, immediate praedicari de indiuiduis, di praedicari incomplete. Quare, nee potest dii tingui ab speci per modum pra dieandi ineompletum de indiuiduis.
His sententiis refutatis, duabus conclusionibus explicatur no- 27stra. Prima est, Genus non praedicatur de indiuiduis per ieiplum. di immediate tanquam genus,sed per modum speciei: & ideo i Ira praedicationes, non ad primum, sed ad seeundum praedicabile Pertinent. Me conclusio primo explieanda est, deinde probanda. Explicatur autem hoc modo:Genus non praedi tar per seipsum, aut immedhte: nisi de indiuiduis genericis: ut animal de hoe de illo animali , &in his praulicationibus significatur natura gen rica , ut immediate participara ab indiuiduis ι & non mediante aliqua specie e quare non consideratur ut contrahi bilis per dissi rentias essentiales:& ideo nee ut imperfecta,& incompleta,sed ut completa ex senereat disserentia,immediate determinata ad imdiuidua,pet differentias inviuiduales proprias,& non alterius -- turae inferioris : quae propria sunt infimae theeiei: unde in eisdem praedi eationibus immediatis formaliter sumitur,per modum i fimae speeiei ,& non tanquam genus, nee praedicatione generis praedicatum sed tanquam species praedicatione speciei. Sic autem explicata conclusio probatur driplici argumento. Primo: Cum genus praediciturimmediate diandiuiduis generis, neipitur natura generiea, ut immediare participata ab eisdem indiuiduis: ergo ut immediate contracta per disserentias indiuiduales sibi proprias: sed immediate eontrahi per d flarentias indiuiduales, eo uenit speciei, & non generi, ut genus est: ergo in his praedicationibus,con habet modum generis sed speeiei. ει satur minor: quia senus ut genus, non contrahitur immediaesper dis etentias indiuiduales, sed speeificas:ergo dum formaliter eoneipitur in eisdem praedi eationibus,tanquam contractum imis mediate per disserentias indiuiduales propriae naturae, non con cipitur tanquam genus; sed per modum speciei. . Seeundo: Id quod eoncipitat tanquam immediate eontrarictum,per differentias indiuiduales eooeiritim ut quid iam completum in sua natura e sed animal in hae praedicatione, Hoe ani mal est animal, eonsideratur, ut immediate contractum, me disserentias indiuiduales eiusdem naturae stasiu-.; ergo fhe, fieatur ut quid eompletum in sua natura, composita ex genere, ae 4useremias: nempe ex viventi .& sensitim delitio. a laet ine m
146쪽
ineompletum,neque ut genus,sed per modum speeiei. Seeunda conelusio: Genus ut genus non praedicatur de indiuiduis per seipsum,sed pes speciem. Haec satis est manifesta, supposita praecedenti: nam si genus non praedicatur immediate de indiuiduisitanquam genus,sed per modum speeiet: sequitur,quod dum piaedicatur de illis tanquam genus, non per seipsum, Sc imi mediate praedicatur, sed per speciem, & diuerso etiam modo,a que species:quia per modum totius potentialis, δc contrahi bilis. solum praedicant partem ellentiae, eum tamen species praedicetur, ut totum completum, atque perfectum. Et ex his intelligitur. bene suisse exelusem a Porphyrio genus a definitione speetet,petillas particulas: aeuod ρνMoeatur de pluribus disserentibuου numem sie ab eo inrellectas;vt per se, Sc non per aliud praedicetur species de indiuiduis, atque etiam completEk cum tamen neutrum conuenire possit generi,ut genus est. as Ad solitia arg.primae opinionis respondeo: olam speesem eo poni pet ' ex genere, de differentia in ideo solam speciem per se participate naturam generis, ur genus est: indiuidua vero media specie:sed eade natura generim, ut consideratur immediatὸ conistracta ad propria indiuidua,immediate etiam participatur ab eiα non tamen sub ratione generi sed speciei,eui eouenit immediate eonreahi per disserentias indiuiduales.Talia autem indiuidua in considerata, non existunt a parte rei, sed formaliter accipiuntur ab intellectu,sub gradu naturae superioris,& genericae.
Aa detur una ratis communis. aclus re lis indiuidareum, qua de Lniatur per secundam definitionem indiuidui. DE Indiuiduo agit Porphyrius eap.praesenti, qtna est terminus relationis speciei,per quem definita est species ultima definitione : δe ideo ex eius notitia dependet notitia speciei. Sed dupliei definitione definiuit individuum.Ptima, is quantum est pra
dieabile de uno, per terminos siecunda istentionis : 8e propterea secundo intentionaliter intelligitur insis definitio ab expositoti- s. Seeundam vero tradidit, per proprietates reales, dicens, minda duum rise . euius eonctio proprietatem qua in uno fiunt, in alio reperiri non poss/nt: quare haec est veluti fundamentum primae, de ideo prius est a nobis examinanda , quam illa. Et quia definitici quaecunque explicare debet aliquam rationem communem omnibus, quae sub definito continentur, ut definitio hominis rationem hominis communem omnibus hominibu quaelis titulus
quaestionis, An per hanc definitionem IMiuidni,defimatur aliqua
147쪽
Et est prima opinio Soti, quaestione unica huius capitis, in so- . .
Iutione ad lecundum, asserentis, Nihil dari reale, quod omnibus . indiuiduis sit commune, & per hanc definitionem explicetur: sed - definitum Formale, & ut Quo, elle secundam intentionem indiuidui; Mater:ale vero, Se ut Quod reale Indiuiduum non secundum esse reale commune omnibus, sed ut denominatur a secunda intentione,sicut in definitione generis diximus, definiri naturam genericam, prout denominatur a secunda intentione. Habet aurem haec opinio duo argumenta , quibus probatur
nihil dari reale commune omnibus indiuiduis, quod definiri possit. Primum , Quia indiuidua duo habent: Vnum est participatio naturae specificae, sub qua uni uoce conueniunt, ut Petrus, RIoannes, in eo, quod uterque est homo. sed communis haec ratio, specifica est, & non indiuidualis : quare non potest vile definitum huius definitionis, sed per definitionem potius speciei cxplicatur. Alterum quod habent, est disterentia indiuidualis, pro pria atque distincta pet quam contrahitur natura specifica, dc fit singularis: & per hane differentiam constituuntur in ratione singularium , aut indiuiduorum , & distinguuntur inter se. Gratia exempli,Petrus habet naturam humanam,per quam est homo, α Conuenit eum Ioanne,& differentiam indiuidualem,per quam est. talis homo singularis , & distinguitur a Ioanne, & sub prima ratione , certum est non definiri, quia sub ea consideratus, non est singularis,sed sub secunda.Sed sub ratione singularium, non pota sunt conuenire indiuidua: ergo nihil reale datur eis commune, quod definiatur. Minorem sic probo:differentiae ingiuiduales sunt primo diuersae;& per quas ultimo distinguuntur indiuidua: ergo ratione illarum non postunt conuenire: quare nihil reale commune habere possunt, quod definiatur, sicut in quantum diuersa
Secundum;Singularia vi distincta sunt, propriis 3e diuersis no- 3 minibus significantur, ut Petrus, & Ioannes: ergo sub propria. Ecvltima ratione singularitam non conuemunt.. Probatur consequentia: quia si sub ea conuenirent, per alias differentias indiuiduales deberent dilfingui, quarum ratione conuenire etiam possent, si ratione earum , quas modo habent, conuemunt: α tunc per alias disserentias distinguerentur , daret urque procellus in in nitum. i , Et confirmari potest arg hoc modor si indiuidua ut indiuidua sunt realia, habent conuenientiam unauocam abstractam a - Petro , & Ioanne, ac caeteris et sequitur species etiam reales ato- i mari ut distinctas, habere conuenientiam realem uni vocam : ita is ut ab homine & equo non solum ut conueniunt in animali, sed
etiam,ve sunt speciei distin ta; psr rationale, irrationale, possit
148쪽
Cay,3. de specie, quae i. c. I 29
sistrahi unus conceptus realis eis communis. & uni cus: quod patet esse falsum. 3λ .ec da opinio intimat; ri aliquid reale commune ,&vni
vocum indiuiduis , quod per hanc definitionem Porphyri; defi
pit de substantia, in euvisitionc definitionis primae substantiae,
quam sequuntur plures moderni. Et mihi videtur prolubilior. Sed duo sunt probanda, aduersus primam opinionem, ut maior probabilitas secundae conster. Priuamn est, quod non definia tuc secunda intentio, vel natura indiuidui ut ab ea denominatur.
Secundam,quod definiatur aliquid reale. ιPobatur primum, Quia omnia verba in definitione posita, si- ignificatu proprietates reales indiuidui,per quarum collectionem distinguitur unum ab altero : nam licet in multis conuenire possint, tamen quodlibet habet aliquam sibi propriam , diuetiam a propriis aliorum unde collectio,qua ex communibus, & propria eonstat distincta est in singulis, & per illam distinguuntur xergo collectio,per quam definitur individuum, constat ex proprietatibus realibus, ut reales sunt,& non ut denominantur a secunda intentione. Probatur consequentia: quia individuum cynstituetur Per proprietates reales , ante sperationem intellectus: ergo sine ullo ordine ad secundam intentionem.
Probatur secundum, duplici ratione. Primo : Definitio haec, communis est omnibus indiuiduis substantiae, quae per eam definiuntur:ergo aliquid commune definitur per eam , non sola vox: quia aequivocum esset, quod definiretur; ut canis , quod constat non polle definiti ergo )efinitur aliquid commune,per vocem si-gaificatum,ut reale: ut probatum est; nempe, ratio indiuiduationis realis in concreto.
3 3 Secundo: A quacunque cc uenientia reali uni voca, abstrahi potest co nceptus realis unicio cus: sed indiuidua conueniunt uni uoce in modo particulari essendi: ergo talis modus abstrahi potest ab eis;vt in eo aequaliter conueniunt, poterunt definiri. Probatur minor quia aeque conuenit Petro , & Ioanni, modus particularis essendi, per quem determinatur natura humana , ut si singularis in utroque. Hoc autem commune definitur, & confirmari poteth
hoc modo : Syllogismus iste constituitur in Darij : Omne indiuiduum est incommunicabile:Pctrus est individuum : ergo est incommunicabilis: sed si nihil commune datur indiuiduis , sequitur esse vitiosum:ergo dicendum est, aliquid reale commune eis dari Probatur minor:quia mcdium erit aequivocum, nempe indi- uuluum,nihil commune indiuiduis significans praeter vocem. Pro solutione argumentorum notandum est: Tribus modis in I
149쪽
eonsiderari posse in diu: dua. Primo ; in quantum conueniunt in natura specima ut Petius,& Ioannes, in natura humana : ratione euius conuenientiae, quilibet vocatur homo ; & conceptus iste non est indiuiduorum, ut indiuidua sunt; sed conceptus speciei. 'Secundo modo considerantur, ut sunt particulares: ac determina' ti homines; per proprias differentias indiuiduales: iste conceptus, non est natum , sed indiuiduationis' Qυem adhuc dupliciter consideramus. Primo,ut talis indiuidui est,homine particulari,& proprio significati,Petri,aut Ioannis. Secundo ; ut est rei si gularis ,& indiuiduae : non determinando hane differentiam indiuidualem , Petri aut Ioannis; sed differentiam indiuidualem, ut fie : abstrahendo a determinatis,Petri & Ioannis: & secundum primam considerationem, nihil commune habere possunt:in secunda vero , communis est eis conceptus indiuidat, ut sic; per quem significatur differentia indiuidualis : & non aliqua determinata, & in concreto individuum sub ratione ind uidui: non determinando hoc, vel illud. Vnde sequitur : Coneeptum communem , quem indiuidua ha- 3 Ihere dicimus, non esse conceptum rei,aut naturae: sed conceptum
modi determinantis naturam :& subrali conceptu definiri indiuiduum in hac definitione. Ad primum ars. Concessa maiori, negatur minor: quod indiuidua . vi indiuidua sunt, nihil commune habere possint: nam licet disserentiae indiuiduales sint primo diuersiae: & ut tales nihil propriis rationibus commune habere possint: tamen in officio conueniunt; nempe , in determinando naturam specificam, ad particularem modum essendi: quod est constituere eam in indiuiduo: licet quaelibet secundum propriam rationem ἱ constistituat individuum determinatum ac diuersum. Ad secundum respondetur: Distinguendo consequens: nempe, singularia sub vitin a ratione singularitatis,non conuenire. Nam propriae singularitates Petri,& Ioannis, duobus modis considerari possunt. Primo ut singulari tates sunt. Secundo , ut tales in gularitates. Et si primo modo considerentur, conueniunt : quia commune est eis officium singularietandi naturam: si vero secundo modo, conuenire non posmi. Nec datur processus in infinitum:quia sub illa ratione communi, considerata indiuidua , non
dis insuuntur per adias differentias indiuiduales; sed per easdem,
eonsiaeratas sub ultima ratione particulari,ac determinata: quibus hoe modo sumptis,nihil commune datur; & ideo nec est necessarium,per alias digerentias distingui.
Et quodete indiuidualibus differentiis dicimus, de specificis 3 sintelligendum est: quae licet secundum proprias rationes, non eo
ueniant in aliquo; sed sint primo dioersae: ut rationale, & hin
150쪽
Cv.3. de specie, quaest. I. 7 3 i
nibile tamen in ossicio diuidendi genus,de constituen' speciem,
conueniunt. Quam conuenientiam definiuit Pori hyrius , cap. de differetitia,dicens: Disserentia est , qua diuidit genus, conpι- ruit speciem. Et conuenientia haec specierum : ut per disterentias specificas constituuntur, etiam eli modalis: quia non est ratione naturae differentiarila, sed solum ratione ossicu constituendi spe elem:& ideo non est media inter pryximum genus,& species: sed natura senem S pioxime descendit in species, per differentias: licet disterentia: ipie, & species, per eas m aliter conueniant: ut
expositum est. t i autem inquiras, Ad quod praedicabile pertineat individuum reale, sub hac ratione communi, sub qua definitur: Respondet Caiet speciale praedicabile , distinctum a caeteris , pro eo eise ponendum ; quia habet modum iraedicandi distinctum: non enim praedicatur in Quid: neque in Quale quid : sed ine iusmodi, nec elt praedicatum Accidentale: sed Substantiale: Dicendum tamen est: Non posse speciale praedicabile constituere: quia non est praedicatum naturae aut alicuius gradus essentialis eius:sed modi substantialis , eiusdem naturae specificae: & ideo ad praedicabile speciei reduci debet, propter maximam similitudinem cum ea: quia praedicatur de pluribus disterentibus numero,
An seeunda intentio Indiuidui, ρer primam definitionem Indiuidui δε itast una. 37 F Vaestio haec praesupponit unum e & quaerit alterum. Illud
a quod praesupponit est: quod secunda intentio Indi uidui, incommuni considerata,hoc est abstracta ab hae, & illa secunda intentione Indi uidui, denominante Petrum , &Ioannem, praedic bilis de uno, sit definitum primae definitionis Indi uidui: nempe, Indiuiduum est, quod de uno praedicatur. Quaerit vero , An sit una: id est, An habeat umim rationem communem, & vni uocam , respectu secundatum intentionum , denominantium particularia
Sed hoc quod praesupponit, videtur falsiim, ut probant haec arg. Primὁ: Secunda intentio Indi uidui, in communi considerata, praedicatur de hac & illa secunda intentione Iudi uidui, denominante Petrum &Ioannem: ergo est praedicabilis de multis i sed definitio asserit, Indiuiduum esse praedicabile de uno : erSo non potest illi conuenire. sed potius conuenter ei defiditio speci*:xu praedice ut de pluribus differentibus numero in Quid . . SecunZo: probatur quod non sit una.ex quo ruatin colligitur, qvod non si definitum : quia ἡesini tuni. viiuin debet esse zb .est niuoclam , reipectu omnium , quibus defibiti Ohontana 1 sed