Logica Mexicana R.P. Antonij Ruuio Rodensis, doctoris theologi, Societatis Iesu, hoc est commentarij breuiores et maxime perspicui in vniuersam Aristotelis dialecticam vna cum dubijs & quaestionibus hac tempestate agitari solitis

발행: 1617년

분량: 712페이지

출처: archive.org

분류: 철학

161쪽

x x cap. . de digerentia, qtMst. a.

Dissetentia Propriissima; quia istae non faciunt disserte , nisi secundum quid, & per attributionem ad Differentiam propriissimam; quae sola facit differre substanrialiter,& simpliciter : ergo

repugnat membra huius Diuisionis habere conuenientiam unI- uocam. Sed etiam si in ratione faciendi differre, denominarentuta secundis intentionibus; non pollent conuenire uni voce. Probatur ; Quia facere differre in communi sumptum, Analogum est eum primo c per se conueniat Differentiae propriissimae, facientidisserte substantialiter: & sollim secundum quid, caeteris facientibus disserre accidentaliter: ergo nec secundae intentiones deis

nominantes haee membra, possunt conuenire uni voce. Probatur

consequentia: Quia una est ratio faciendi disterre simpliciterialia facien/i disserre secundum quid: ergo sicut facere disterre incommuni est Analogum sic etiam ratio taciendi differre in eommuni,erit Analoga.

Ad testimonium Porphyrij, pro alia sententia, facile respon- I sdeo,tres species Differentiae,appellasse membra huius diuisionis; id est,tres modos disserentiae; non proprie de Specie loquens; sed per similitudinem.

Adarg.Nesandum est antecedens ex ea parte: qua dicit membra huius Diuisionis, ut denominantur a secundis intentionibus, Vniuoce conuenire: quia nec denominantur ab illis; cum non pendeant ab intellectu, in ratione faciendi differre : & etiam si denominarentur, non possent ni uoce denominari : quia conceptus faciendi disterre , quantumcumque abstrahatur , non potest

aequaliter participari ab his, quae non faciunt disterre; nisi aeeidentaliter: & ab eo,quod facit differre substantialiter; sicut conceptus entis non potest abstrahi; quin diuerso modo participalis sit,ab ente simpliciter; quod est substantia,& ab ente secundum quid;quod est accidens. Et si dicatur; verum hoc esse, si membra Diuisionis aceipiantur 1

realiter,sed ut denominantur a secundis intentionibus,aequaliter eis conuenire rationem communem faci elidi differre, sicut Generibus Substantiae, & Accidentis, ut animali & colori, uni uoce conuenit ratio Generis, quia aequaliter denominantur a secunda intentione: quamuis sumpta realiter nihil commune uni vocum habere possint.Respondeo,druersam esse rationem de Generibus,& Disserentiis sub ratione faciendi differre sumptis: quia Genera Substantiae, & Accidentis, eodem modo sunt in multis speciebus & de illis praedicantur in Quid: & ideo univoca est eis denominatio uniuersalis,& Generis a secunda intentione: sed differentiis substantialibus & aeeidentalibus, non potest esse uni voca, ratio faciendi differre, sed semper est inaequalis: quia simpliciter a Propriissima, tanquam ἱ iubstantiali, & secundum quid, participatur ab aliis,

162쪽

Cap. . de disserentia, quast. r 3

ab aliis tanquam ab accidentalibus:sicut ratio Entis,a substantia.& Accidenti. Unde quantumcumque abstrahatur , aut confideretur in ordine ad secundas intentiones , semper adducit secum inaequalitatem, & Anilogiam.

An verum fit. Genuου sivmi a materia, re Disserentiam a se m 3, is quomodo intestigendum. T T Is locutionibus, Genios semitur a materia, o disserentiasu au 1mitur a forma,utitur Arist. . Meta. tex. 9. ubi inquit: Aliquid de aliquo significat ratio definitiua . er oportet, hoc 'u dem , ut materiam, illud vero vis mam esse. Et eas sumpsit ab eo tota schola. praecipue D.Tho.in opus de ente & essentia,c.T.& s.& I.p.qu. I. arc. s. ad 3. Sed hoc arg.probantur falsae. Multa sunt,in quibus dantur vera Genera,& veiae Differentiae, quae non possant sumi a materia,nec a forma: ergo locutiones istae non sunt uniuersaliter verae. Pr batur antecedens in Angelis , in quibus est,aut esse potest disti ctio specifica: ergo verum Genus de vera Disserentia: sed non habent materiam,nec formam .a quibus sumantur,cum sint substantiae spirituales,& simplices, hoc est non compositae ex materia, Mforma:ergo non est verum,Genus stami a materia,& Differentiam

a forma.

Tota dissicultas huius quaest.consistit in explicandis his Ioeutionibus:nam ex earum explicatione constabit,in quo sensu verae sint. Tria autem sunt, in quibus reperiuntur Genus,& Disterentia, nempe Substantiae Corporeae,Substantiae Spirituales, & Aecidentia : ideo de singulis eodem ordine explicandum est, quomodo. quo in ei. sumatur Genus,& Disterentia. Et primo, de substantiis Corporeis, in quibus, ut veritas harum locutionum intelligatur, tria sunt notanda. Primum est, Compositionem speciei ex Genere, & Disterentia; non esse Physicam, sed Metaphysicam:& ideo, non est ex rebus, sed ex conceptibus ; non quidem sormalibus: quia conceptus formales, sunt Qualitates, & accidentia in intelleis uinhaerentia,sed obiecti uis, qui repraesentantur per formales: ut compositio hominis, non est ex conceptibus formalibus Animalis, Sc Rationalis, in intel- , lectu existentibus , sed ex gradibus naturae Sensitivae, & Rationalis , qui per ipsos repraesentantur. Vnde Genus , dc Disserentia, non sunt diuerse res, etiam partiales,sicut materia dc forma: nec ex eis componitur aliqua tertia res , distincta a quolibet, sicut componitur ex materia, Sc forma, tertia quaedam res Physica,

distincta realiter ab utraque, quamuis non ab eisdem sinaul sum. Pris,

163쪽

x Cay. . de disterentia, quaest. 3. .

ptis, & vnitis: sed Genus & Differentia, sunt diuersi eoneeptus

obiectivi,eiusdem rei:& Speetes ex eis composita, non est res distincta ab utroque, nec a quolibet eorum: sed conceptus quidam obiectivus totalis,& completus,ex conceptibus Generis,& Diit

Seeundo notandum est,Conceptum Generis,& Differentiae,sie I se habere,ut ille sit potentialis,atque imperfectus,determinabilis tameninc perfectibilis,per conceptum Disserentiae. &conceptum

Disterentiae habere modum actus,eum determinantis atque contrahentis. Vnde sequitur, Genus ex impersectiori gradu naturae desumi ; Differentiam vero, er persectiori: & quia radix totius potentialitatis, in rebus materialibus, est materia:quae in sua essentia nullum habet actum, sed est pura potentia determinabilisper formam,tanquam per proprium actum:& radix totius actualitatis, est forma, per quam determinatur materia ad talem Spe ciem:ideo dictum est ab Arist. Genus sumi a materia, is disseren-riam a forma : quod solum intellexit in rebus materialibus: in quibus compositio Metaphysica ex Genere , & Differentia, praesupponit tanquam fundamentum, Compositionem Physicam, ex

materia,& forma.

Tertio,notanda est differentia, quam ponit D.Τho. ubi supra, inter Materiam, & Formam, ex una parte,& Genus, ac Differentiam , ex alia: quod illae, solum habent modum, & officium partium e & ideo nunquam praedicantur de toto; nunquam enim verum est,Hominem esse animam,aut corpus: sed Genus & Differentia , utrumque habent respectu speciei; nempe rationem to- eiusAE panis. Et huius ratio est: quia duo ossicia exercent respectu illius; Praedicatorum, Vniuertalium, & Partium: utrumque enim per se sumptum , praedieatur de Specie: & ςx eisdem, tanquam ex partibus simul concurrentibus, componitur. Vnde, cum componere sit ossicium partis; & ex alia parte , nihil praedicetur de altero, sormaliter, per modum partis sed per modum totius: sequitur quod Genus,& Disterentia; ut componunt speciem, habeant modum partis :& ut praedicantur de illa, modum totius: Genus quidem modum totius potentialis: Differentia vero,modum totius actualis: ita ut Genus proprium gradum imperfectae naturae actu includat: Differentiam vero solum in potentia :&Differentia,utrumque gradum actu;sed genericum quasi praesuppositum;& pro materiali:proprium vero, pro formali:vt AnimaI, gradum naturae sensitiuae,actu,& rationalis in potentia: rationale vero,gradum naturae sensitiuae pro materiali; & quasi praesuppositum:gradum vero naturae rationalis,formaliter.

Vltimo notandum; Quod compositio Speciei, potest dupli-φnconsiderati: in Fieri; & in Facto esse : vel elatius, dum fir, vel dum

164쪽

Ν cap. . de disserantia elusi i s

vel dum iam est facta:& si consideretur in Fieri; verum est, Speciem componi ex Genere:vt genus est formaliteri hoc est, ut totupotentiale ,& ex Differentia, ut totum actuale: sed in Facto elle, non componitur ex Genere; ut genus est : nec ex Differentia : ut disterentia est: sed ex Natura generica, & differentiali, tanquam ex partibus. Et ratio huius est : quia licet Genus in principio compositionis , de si totum potentiale : tamen dum iam est actu contulictum cum Disterentia, coarctatum est , atque determinatum : ita ut ad alias species, ut sie,non se extendat. In quo disserea Materia:quae etiam dum est coniuncta uni formae, habet potentiam ad alias: sed Genus, ut iam actu conivuctum uni differentiae: non habet potentiam ad alias: & ratio huius differentiae est: quia potentia Materiae, ad omnes formas est naturalis : & ideo

non amittitur, per coniunctionem cum vna , am altera formused potentia Ceneris, prouenit illi ex eo quod tali modo concipitur ab intellectu: nempe per modum habentis : sed imperfecti,&perfectibilis per aliud : quod est concipi ut totum potentiale: quando vero actu eoni ungitur ab intellectu eum Differentia: alio modo concipitur:non quidem per modum habentis: sed per

modum actualis componentis , hanc Speciem determinatam: de Pertinentis ad naturam eius,cum qua idem est:quia animal in homine, Homo est: unde ve se conceptum,limitato modo, non habet potentiam,vt eoniungatur Differentiae Leonis. Itaque potenvia generis,solum proueniebat ei, ex eo , quod concipiebatur per modum totius contrahibilis sed dum iam consideratur actu eonis iunctum eum Disserentia non permanet idem modus concipie Gi, sed alio modo diuerse eoncipitur, ergo non permanet eadem Potentia: quae tamen permanet in materiai: quia eam habet a n

tura,& natura non variatur.

19 Ex tot hae doctrina, sequuntur duae conclusiones: quibus respondemus ad primam partem quaestionis, Prima conclusio est:

In rebus materialibus, prima radix totius potentialitatis est Materia: & prima radix totius actualitatis Forma. Secunda concluso. Et ideo verum est in eis Genus sumi formaliter, a tota ipsa natura ut concipitur sub gradu imperfecto, 3c perfectibili potDifferentiam , radiealiter vero a Materia. Et differentiam simi formaliter etiam a tota nlitura , ve concepta sub gradu verfecto, radiealiter vero a forma. Prima pars , per se nota est in rebus Physicis : quare non indiget probation in Secunda vero probatur: quia propria & formalis ratio Generis Metaphysiῆ, est esse totum pote ale ,' contrahibne per disterentias oppositas : 6c propria raitio Distexentsae , est esse actum , per quem idem Genus contrahitur ad constituendam speciem Et utrumque est Praedi eatum Vniuersale Speciei: quod pecelle est totum cot merer

165쪽

r 6 Cap. . ae differentia,qua l. 3.

quod speciem,secundum proprium modum:Genus quidem, a

simul,& potentia Differentiam vero, actu : licet diuersa ratione, atque species continet. Vnde necesse est utrumqtae sumi tota natura Speciei,formaliter,radicaliter vero a Materia Genus,&di aerentiam a Forma. Quia verum est, primam radicem Ceneris,

in rebusasse Materiam:& pri m radicem Differentiae,Formam: in quo sensu , dictum est ab Arist. & a caeteris omnibus intellecturixquod Genm humatur a materia,is Disserentia a formae in t has quidem materialibus ii in quibus solum potest esse veriam. Et ex hoe solutum est argu .in principio propositum. secundo explicandum est breuiter; a quo sumatur ratio Generis , & Differentiae, in substantiis spiritualibus. In quibus certum est, non sumi a materia,nec a forma i, cum eas non habςant: dicimus ergo , etiam in his sumi Genus ab aliquo , habente similitudinem matellae:& Differentiam,ab aliquo habente similitudinem formae..uod hoc modo intelligendum est..ctualitas,atque persectio estentiae creatae; per quam est, & stextra causas:est esse actualis existentiae, realiter: aut sola ratione ab eadem emotia distinctum. Vndς, quo magis gradus essentiae, aut essentialia praedicata, proxima sunt eidem actui: persectiora esse intelliguntur: Sc ideo magis ha re de actii, dc minus de P tentia:& quo magis ab eo distant inus actualia.& magis pote tialia. Gratia exempli:Inter gradus. essentiales bommis, proxime accedit ad actum essendi rationalis: quia ei conuenit proxime, aut immediate existentia : nam ultimus gradus incntialis perfectionis est; ultra quem non est alius : ied solumsubstantialis modus,actualis existentiae. Gradus vero Animalis, minus proxime: Ae remot Ismὸ gradus Substantiae r quare gradus istς , erit magis potentialis aeum magis distet ab actu lim ergo Gepus sit potentiale quid, atque eontrahibile per Differentias: 8c Differentia actuSi per quem Genus contrahi tur: primum Genus cuiuilibet Speciei substantialis, a tota ipsa essentia , secundum gradum substantiae sumitur tanquam a prima potentia in Genere Metaphysico, materiae similiae sie de caeteris generibus intermediis, secundum maiorem vel minorem approx mationem ad Speciem vitimam: quae proxima est actuali existentiae. Vr genus Corporis, etiam a stola ipsa natuta hominis,sub gradu eorporeitatis accepta, & Genus viventis, a tota natura sub gradu vitae concepta: de tandem Genus Animal isa tota natura sub gradu sentiendi: de hoe est vltimn genus: cum ultra illud, nullus se alius gradus potentialis naturae,sed infimae tantum Species. Vltimus veri gradus, secundum quem eadem natura hominis proxime ea pax est actualis existentiae,stationalis est:vnde cym Differentia sit actus, eontrahens genus: a tota natura hominis, sub gradu Rationalis considerata, sumitur

166쪽

Cap. . de diserentia, quest.3. I 47

sumitur tanquam ab actu formae simi li: sicque de emeris Differentiis specierum. xi Ex his intelligitur, quonam modo accipiamur Genus, & Di L serentia in Angelis. Conueniunt enim cum corporibus, in gradu subitantiae remotillimo, ab actuali exilientia:& ideo primum g

nus eorum a tota ipla natura spirituali lub gradu Subitantiae, maxime potentiali, materiaeque simili sumitur. Secundum vero , a tota eadem natura, sub gradu lpirituales, aut incorporeo, adhuc

omnibus communi, sed minos remoto ab actuali existentia. Et si quae sunt alia Intermedia genera, nobis incognita , eodem modo

umuntur a tota natura,sub aliquo gradu concepta,magis aut miniis remoto ab exiitentia. Dificientia vero , a tota etiam natura,

sub gradu proximo, eidem actuali existentiae. Loquor autem de Differentia ultima: nam subalternae , Intermedia genera contrahentes,tanquam imperfectiores, ab aliis gradibus naturae imperfectioribus sumuntur: quemadmodum Differentiae, Substantiae corpore quod facile potest intelligi. De Aecidentibus tandem dicimus, E ile in dupli ei differentia: nam quaedam sunt Relativa, de quibus in praedaeamento Ad aliquid dicetur, quonam modo,vel a quo Genus & Differentiam suis mant. Alia vero absoluta de quibus illud uit certum:Quisdessentialis sit eis attributio ad subitiintiam, cum aliquid etiis sint: &non tam Entia appellentur, quam Entis Entia,hoc est,substantiae: cui inhaerere nata sunt ex propria natura. Primum igitur eorum genus, sumitur a gradu Effendi,quem participantab Ente uniuer 1alissimo cum attributione ad substantiam,tanquam remotissimo ab actuali existentia: & ideo magis potentiali, adsimilitudinem materiae. Ut primum Genus Quantitatra, a gradu , seu modo extendendi substantiam,&alia intermedia Genera , ab aliis gradibus, eundum proportionem iam explicatam. i. .

Disserentia vero, desumitur per ordinem ad proprium principrum, aut causam, a quo causatur: quod in propriis passionibus manifes hum est: nam Differentia Risibilitatis . per ordinem aδRationalitatem, ex q- tanquam ex proprio principio naturaliter procedit,desumenda est: & sic de caeteris. Et eodem sese modo,in Recidentibus communibus: quia licet plura habeant subiectae sempet tamen habent aliquam propriam causam in eis, ad quam . Ordinantur, & per ordinem ad illam sumitur differentia eorum:& haec est caussa, propter quam semper, & necellario definiuntur Accidentia peti subiectum: siue in Concreto ι vel in A, stracto definiantur: quia tam in Genere,quam n Dissicientia eorum , essentialiter includitur ordo ad ciubiectum: questi vocare

solent Iohauentiam aptitudinaleui. .

167쪽

An eompositio Speciei ex Genere, is d erensia,sit realis,

vel tantum rati πιs.

DE Speciebus naturae realis procedit quaestio; An composio ratio Metaphysica earum sit realis,vel rationis: vi composipio hominis,ex animali,& rationali: m de Speciebus,quae reperiun tur in Entibus rationis, certum est non eibe reales: quia natura

Entis rationis non est realis, sed facta ab intellectu : ergo nulla pompositio in ea fieri potest,quae sit realis.

Ad compositionem vero realem, duae sunt eonditiones neces satiae,& quae suffetunt,ut talis dicatur. Prima est, quod partes,aut componentia,sint realia. Probatur: Quia ex compositione reali, aliouid etiam reale debet resultare : sed si eomponentia, non sint realia; nihil reale ex eorum compositione resul tabit ν ut notumestiergo realia esse debent. Secunda eonditio est: Quod sint distincta realiter: aut ex natu ra rei enam si solunt per intellectum, non efficient compositionem realem:sed rationis tantum t x huius ratio est, quia compositio est , quasi unio multorum: si vero multa haec non distinguu-tur realiter; non erunt multa realiter: ergo non efficient compositionem realem. 'Et de prima conditicine eertum est, apud omnes, concurrere in compositione Metaphysiea Speetes, ex Genere, & Disserentiarnam conceptus obiectivi ex quibus fit, sunt gradus naturae gen Priea in ditarentialis qui vere sunt reales: ut gradus naturae sensi in tiuae,quem dieit animal; & gradus naturae rationalis, quem dicit rationale,reales sunt: ergo componentia sunt realia. Ad secundam igitur eonditionem , reducitur tota difficultas iaruaestiouis; An gradus isti, vel eoneeptus abiectivi, sint realiter istincti: nam ς distincti fuerint realiter, realis erit compositio: si vero distinguantur sola ratione,non erit compositio realis; sed rationis. Quandoquidem Distinctio triplex est; una realis, alia ex natura rei, x tertia est distinistio rationis. Realis dicitur illa, quae est inter duas res;vt inter Pettum M Ioapnem. Distinctio ex natura Teilonitur inter rem, x modum eius: ut inter punctum, x lineam, vel etiam ponitur ab alii inter rationes formales, e iusdem rei,verum distinctas ante operationem intellectus: ut inter actionem, & passionem: quae sunt idem motm realiter. Poni Seotus distinctionem ex natura teir quia asserit distingui rationem formalem actionis, de passionis, ante operationem intella ctus : Distinctio vero rationis, voeatur ab omnibus illa quae non est inter aliqua distincta a parte rei:sed fit ab intellectu. His supposipis,duae sunt opiniones:Prima Isoti,in. .d. 3. qu. ν

168쪽

Gρ de diserentia, quas. ψ. 1 s

& . Metaph.q. 16. ubi assirmat gradum Generis.& Differentiae, distingui ex natura reicio quantum sunt rationes formales distinis , ante operationem intellectus: & cum ex eis fiat compositio Speciei consequenter debet concedere,ialem compositionem esse realem si non ex rebus diuersis, saltem ex rationibus formalibus eiusdem rei:ante operationem intellectus distinctis. Seotum sequuntur Antonius Andreas, in 1. locci citato,Ferra I. lib. contra

s Probatur primo: Quia gladus differentialis, realiter perficit

gradum generi cum, δc non tantum per intellectum : ergo Disterentia ex natura rei contrahit genus: sed contrahere Genus, est componere cum eo speciem: ergo realiter componit speciemr quare erit compositio realis. utraque consequentia potest probari, hoc exemplo: Quia gradus rationalitatis, perficit gradum naturae sensitivae,& perficit perfectione reali Ruia natura lensiti- ,magis perfecta est realiter ici homine:quam in animest: ideo maliter dicitur contrahere genus: quia contrahere nihil aliud est, quam determinate,atque perficere. Secundo probatur: uia si rationale non esset distinctum realiter ab animali, non esset distinctum realiter ab equo: consequens est falsum ergo etiam antecedens. Probatur consequentia: nam quaecunque sunt eadem uni tertio,iant eadem inter se: si et go rationale est idem eum animali, ergo etiam hinnitale, quod est Disserentia equi, erit idem cum eodem animali. Et ita rationale , & hinni bile, erunt idem realiter, dc consequenter rationale, Sc equus:quod patet esse falsum. Et confirmari potest: quia ea distinguuntur reat iter, quorum unum potest separari ab altero di sed quaelibet Disserentia , potest separari a Genere:& separabitur si species quam constituit, pereat: ergo distinguitur reali- ver ab eo. Secunda opinio tenet 1 Gradum Ceneris, & Differentiae, aut conceptus obiectivi utriusque,nec distingui realiter,nec ex natura rei, sed tantum per intellectum : de ideo tantum Distinctionerationis. Et consequenter compositionem speciei, non esse realem sed factam ab intellectu.Haec est D.Τhom. in opus. de ent

169쪽

i 1 o Cap. Ae disserentia,quaest. .

Et est communis iam in schola, & vera. Sed explicanda prius est,deinde probanda:& pro eius explicatione notandum primo, Compositionem Speciei, ex Genere , &Differentia, Metaphysicam elle, & non Physica:& ideo no fieri ex eis,ranquam ex diuersis rebus ι ut fi- compostio Physica,ex materia, & forma quae sunt res diuersaeued tanquam ex diuersis gradibus ei sentialibus,eiusdem rei;ut eompositio hominis, ex gradu naturae sensitivae, & rationalis. Quare de compositione Physica, non est dubium,quin sit realis: sed de compositione Metaphysica, maxima dubitandi ratio esse potest:quia non est certum;An gradus isti,aut conceptus, dis inlii snt ex natura rei ; vel solum distinguantur per intellectum. Secundo notandum,Genus,& Disterentiam,tribus modis sumi posse. Primo,ut sunt in diueiss Speeiebus,& indiuiduis: ut Animal in Leone,aut hoc Leone; & Rationale in Homine,& in hoc, aut illo Homine. Et hoc modo,certum est ἔ non solum ex naturaret,sed realiter distinguimam Animal quod est in Homine aliud est essentialiter,ab Animali, quod est in Equo e quia per coniunctionem cum differentia Equi, fit equus t licet ut abstractum a Differentiis sit unum & idem,unitate solum Generi ea : quae non

tollit distinctionem specificam , quam habet in diuersis Specie-hus,per diuersas Differentias: ut Animal,quod est in hoc HOmine : & Animal, quod est in hoc Leone : distinctam habent entitatem realem Secundo modo , sumuntur , prout sunt in eadem Specie,aut in eodem indiuiduo ut in Homine, Animal & Rationale,& m Petro,hne animal,& hoe Rationale. Tertio, prout Genus consideratur abliractum ab Speciebus , & Differentiis, & ut contrah bile per eas: & hoc modo, dieitur esse extra rationem differentiarum:quia eas non includit actu,sed gradum proprium suae naturae: ut animal abstractum , solum actu includit gradum naturae sensitiuae,non rationalis,aut irrationalis, nisi in potentia tantum. Et de gradu Generis, & Differentiae his duobus modis postremis sumptis, assirmat Scotus , ante operationem intelle-chus,& ex natura rei distingui sed negat D.Thom & qui eum χ-quuntur:& asserunt, tum distingui per intellectum :& ideo so

lum ratione. . . .

Tettio notandum: Quod licet Scotus, & alij sentiant,gradus omnes genericos,&differentiales,eiusdem Speciei,a diuersis for-niis substantialibus procedere,tamen D. Tho.cuius sententia comunis est iam in schola, tenet ab eadem forma substantiali pro-

manare ut omnes gradus essentiales hominis, nempe gradu Su stantiae, gradum Corporis,gradum Viventis,gradum naturae Sensitivae,& Rationalis,ab eadem anima rationali procedere;nec esse

aliam formam substantialem in homine. Cum tamen Scotus,pro A gradu Diuiligod by Coos le

170쪽

gradu Substantiae, Sc gradu Corporis, ponat unam formam subitantialem , quam vocat scrinam orporei tatas : & pro reliquis gradibus inferioribus,aliam distinctam realiter, nempe animam Tationalem. Et h2c diuersitas Formarum,videtur arguerς Dillinctionem aliquam , ex natura rei, inter gradus essentiales, ab eis Prouenientc.Sicut Identitas formae substantialis,apud D.Tho. arguit Identitatem eorum.

His praenotatis, probatur communis sententia duplici arsu. Primo : Quia si Genus distinguit ut ex natura rei, a Disterentias, aut distinguitur ut abstractum ab eis, hoc est tanquam gradus Vniuersalis,a particulatibus: ut animal in communi, ab Equo,&Leone vel ut contra diu in Speciebus,& indiuiduis;vt in Petro hoc Animal,& hoc Rationale: sed neutro modo distingui potest: ergo non distinguuntur isti gradus ex natura rei. Maior est necessa ria : quia his tantum duobus modis considerari possunt in ordine Metapbysico: ut notauimus. Minor vero probatur: Nam si distinguuntur tanquam Vniuersale a Particularibus: ergo datur Vniuersale ante operationem intellectus : quod superius

probauimus fallum. Qui d vero non possint distingui , tanquam diuersi gradus singulatietati in Pelio , probo. Quia in uno indiuiduo , tantuin datur una Differentia indiuidualis realiteri per quam omnes gradus generi et , S disterentiales, fiunt singulares , licet unicuique gradui correspondeat sua Disterentia indiuidualis , sola ratione distincta;vt gradui Corporis , hoc Corpus: Sc fradui Animalis, hoc Animal, Sce sed gradus omnes, α singuli, lunt idem ex natura rei, cum Disserentia indiuiduali

Petri, eos contrahente, ergo sunt idem inter sese. probatur minor: nam si ex natura rei distinguoretur, eodem modo sequeretur dari Vniuersale ex natura rei,& ante operationem intellectus distinctum a singulari. Secundo; innes isti gradus generici,& disserentiales,tribuuntur ab eadem sorma substantiali:Omnes sumuntur ab eadem natura reali: imo omnes reperiuntur in eadem forma Physica, quae

est eadem Entitas simplex: ergo non possunt distingui nisi a solo intellectu. Consequentia euidens est. Quia in eadem Entitate simplici, in eadem essentia , & natura, nihil potest esse distinctum ex natura rei. Quocirca probatur Antecedens: quia ab ea.dem natura humana reali, sumuntur omnes gradus generici, bc differentiales, a Substantia usque ad naturam Sensitivam, & Rationalem: omnes etiam in eadem naturae reali Petri reperiuntur, cum qua eade res sunt:omnes denique, in eadem Entitate cmplici ssima animae rationalis, in qua sun dantur,existunt: nam eadem

est sotina substantialis Corporea, vitalis, Senstiua, & Rationalis:

ergo sicut gradus isti Physice loquendo, non possunt distingui,

SEARCH

MENU NAVIGATION