Hesiodi Scutum Herculis : librorum mss. et veterum editionum lectionbus commentarioque

111쪽

versus s. et scit abiiciendos censuit cum praecedentibus, ut versum s excipiat; sed recte Goeulingius et hius monueriint, Dequentissimas esse tales apud Epic

repetitioIIES.

Ceterum tenendunt est Herculem et Martem ita quidem

in propinquo G -υ, infra v. 118 suisse, ut clamorem

Mariis, in vicino viae luco πεμμανομένου , fragoremque eui rus κτύπον, v. 98 audire Hercules, quemque et arma Dei et ipse Deus fulgorem emittebant, Videre posset; verum non eatenus in propinquo, ut non Herculi tempus esset inter colloquium cum Iola arma expediendi inti uelidique. Via per quam vehebatur Helcules, rachinem potius vide insta v. 353 ducebat praeter Apollinis lucum, ex quo, ut tradit Schol. Pind. Ol. x is, consueverat Cycnus in pra tereuntes impetum facere. Videtur id non ignorasse He eules, qui inde instare sibi pugnam certum habe , ad eam in tempore se paraverit et sane brevi post ex eo luco Cycnus cum arte progressus appropinquanti Herculi secum curru in ipsa via opposuit. Vide infra v. 350 seqq.

γινικόεντα pronunciandum, ut qua syllabunt, φλοπι καλ.τα. Nam secunda vocabuli syllaba haud dubie longa est. M. περιμάνεται observatum ram Rankio, περιμα -θα apud Hominia frustra quam.

V. 101. οπα praesens est pro futuro, ut recte l.

d. Bav. apud Rankium Hermales ex animi fiducia de re mox peidicienda loquitur, ut iam locum habente Hermam num p . VI P. Is vexe praesens opinantem hac sententia: Mel fortissimus satiatur aliquando υγα, bene refutavit esuingius. Cons et Rankius ad h. l. v. 103 seqq. Nolans Iolaus Herculem ntimurn indulgete

112쪽

26 -- TAM opinioni, Ob aliquod Amphitryonis patris sui in eos delictim illos hi adversos habeo, qui inde nullan ipsi di ilium Iabinii remissionem darent: --, inquit,

sane paler hominum et Deorum et tutelaris Thebarum Deus Neptunus valde te honorant, qui huc in manus tuas adducant iniit e validum et magnum vimini, quo devicto iniim tum gloriae reportatris. v. 104 ταυρεος ' ψσοαιος Quamvis uno hoc Ioco eo sint epitheton Neptuni ταύρεος, in est, ut per se illi

parum congrue vibui videatur. NepturIO II Boeotia, in prinos Onchesti, culto immolatos tam os fisisse, atque inde cognominatum euin ταύ- auctor est Tetetres ad K I., eui

eu fidei in lac re legemus causast 1ihi est, Ie fere

dubitandum quin ita secundiam antiquiores tradideriti Ilemorantur ab Hesychio Taura sestum Neptuni. Denique in nummis urbis ab hoc Deo dicti Posidonii , quae deinde Paestum appellata, seinper est tauri figura vid metrach.

ad tabK Heracl. p. 50s sive ratio huius mi et a nol-rum passim Neptuno tauroraim vid. Hom. Il. l. 403 seqq.. Od. T. 6 Pind. Nem. I. 694, Virg. en IL 202 III. Iis ibique Sexud in eo quaerenda sit, quod ob vicina fere mari

pascua Neptuniis tam taurorum altorem crediderunt, quam equorum, a qui bir ππιος ΙΠοσειδάν dictus, quae sententia est I. H. Vs ii iam p. ythol. T. II p. 276, sive causa haec silexit, quod per mare primitiis tauri in Graeciam advecti, sive maris strepitus cum tauri mugitu, vel nuctuum littus invadentium furor cum tauri irruentis impetu comparatus rei occasi rem dederit, cua inodi,me quid in causa suisse vide tur, cur et fluvios, velisinentiores duntaxat, tauri es, cinetaurinis cornibus Praeditos sibi informarint Vid Graev ad

113쪽

v. 105, ut Hesiodi in Scuto, citatur ex Cod. Havn. EU--logi, in annoti. Ε - Gudiano subiectis p. 33.

VII contra Theb post ρυσίπτολιν Thebarum Ierculem, inprimis quoque Neptunum, sed illum sermo, invocat . 130m Solinis Neptunum in Boeotia cultum cum Hetae l. o. tradit etiam Eustath ad Dionys. Per. v. 476, unde Dequens etiam Neptunus ii Boeotorum nummis. Vide illos apud

Harduis p. 35 Ham Thes Briti in L XXII. 2, 3. khel. n. p. 197. υ ται pronunciaridum, ut disyllabum ἐυτα Vid. Η n. EM. IV ad Il. Ita v. 107. in κλέος εο θάω αρηαI Maximopere Iovi curaesuisse honorem Ηρακλῆος Θηβαγένεος ti adere etiam videas Hesioduni Th. 530, ad quem verami memorandus --rat citans illum Sinin sis in Trach. v. 1ia. v. 112. παίδας i. e. Posteros, filium et nepotem.' -δαο Pater Amphiti nis modo Αλκαδες appellatur, modo Αλκευς. Ab hac forma patronymicum est Ἀλκείδει Coos. Vn ad Apollod. II. IV. 5 in nou. exim P. 177. v. 114. τα σφι πολο φίλτερα θοίνης in 1 Iminrichium τὰ hic explicantem ταυτα. Rectilis, ni fallax, ab Latine haec inserpretatis acceptini reddituinquequale res, ut in Graecis etiam intelligi potest v e. luralis numerus pertinet ad se

ra etinimodi certamina, quae loquentis Maimo obversabantur.

te cum sententia huius lac contulit'essi is, quod ut Hesiodecim citat Polybius V 2 λ α πολέμ-κεχον- ρηοτα ηυτε δαιτι Sed conserendum etiam viderat Gai uire. ad Fr. XLIX.

114쪽

COMMENTARI S

v. 120 seq. μέγαν ro 'Aρείονα κυαν. πάντη ἀναστρωφω . Non unum Herculis curru iunctum Arionem fuisse tum es ipsa et coristans in bigis consuetudo docet,

tum supra arguunt v. 96 seq. Sed maiori et praestan

tior equo Arioni, promte ad aurigae regimen se conver tenti, sicile obtemperata alter equus. Itaque Praecipit Iolao ercules, ut Arionem quoquoversiam convertat pro exigente id pugilae ratione, ne scilicet, si fortasse ex curru pugna uiri esset, in eo stans Hercules aliqua re, si tameipsius Arionis inter eum et C cnum stantis magnitudine,inipediretur, quominus littere telum in adversarium emit

texet.

De Arione Schol. V . . . . ad Il. . 346: τού διαγωνισάμενος ρακλε προ Κύκνον τὸν 'Ἀρεω υιον κα θἱπποδρομύαν ἐνίπι σε ἐν τω του Παγραταου Απόλλωνος ρῆ. κυανοχαμης Arion dictus etiam Antimacho in Thebaide cuius versitan servavit Pausanias VIII. xxvi. 5. At rutilas ei iubas tribuit Statius heb. I. 301, ubi splendida est huius equi descriptio, aes quam Barthium inspexisse non pigehit. v. 122 integrum, ut Hesiodi ἐν τῆ Ἀσπιλ, citat Io Philop. ad Aristot Anal Posteri p. 82, addens ad complendum semsum σαπο. Postrema duo verba, ut Hesiodi, citantur in Homeri Ἐπιμερίσμοις apud Cram. An Ox T. I. p. 17, 13. Vt hic, ita apud Homerum ubique initium armaturiae sit ab ocreis, quas fibulis circum pedes constringebant. H.

Hom. l. . 330 ibiquo eyn. t debuit Iairii 11 fieri ab his initium, o me nondum ab ceteris armis impedito, estque etiam circa reliqua amis induenda ordo, quem γquitur poeta, naturalis. Namque thoracem induere Hercules debuit, antequam ei iniiceietur ensis, e balteo εὐτε Mμωνος, infra v. 22i pendens, et huic balteo superinite

115쪽

demiani ita libe Ia marius tu he hal liseros ut posset dextra

hastam arripere, sinisti a sibi capiti galeam impcinere et eadem denique scutum simiere. ορειχάλκοιο φαειπου , Dum orichalcum vocat Virg. AemXII. 87, quod item recte ad splendolem ti alias. Memoratur hia γιλιος etiam in Hom. H. in Ven. v. s,. non item in Iliado vel Odyssea Multiplex autem et incerta est di putatio de iocis letallo. Veterum videas fuisse, qui nativum et e montibus erutum aes explicarent, favente utique etymologia vocabuli sitisse, qui incendio sylvamin e seriis metallis forte coli 1 hisum dicerenti denique fuisse, quivriac γηλμην appellatum aderent, quod artifex quidam reus primus eius temperandi rationem invenisset. Vid. Festus an . Orichalcus Serv. ad Virg. l. c. SchoL Apollon Rh. IV. 73. Repertum 111 terris Oriclialcum, sed reperiri longo iam tempore desiisse ait Plin. H. N. XXXIV. 2 itaque postea in locum nativi Orichalci aliud commenticium successisse, se Initioris pretii vilius enim illud auro habitum, cum veri orichalci pretium esset supra aurum. Vid. Plautus in

Philoponus I. c. et apud Diacoli ad h. l. Cons de recentioribus Viri Docti ad Callim. H. in Laud Pall. 1S; Bechmann. ad Aristot Mirab. Auscult. p. 132 seqq Heyn ad Virg. l. c. Martinius in Exo. VII ad Ernestri Archaeolog literi, quosque citat Boissonadius ad Philosti: Hex. p. 602 et ad h. l.

b. 123 Tl άσπου κλυτὰ δωρέ Plerosque Deos Herculi

dolia contulisse uadui it etiam Apollod. II. v. 11 Diod.

Sic IV. 14. Sed illi thoracem eum accepisse dicunt a Vul--MD, Peplum a Minerva. Cons. ad Apollod L c. Immius. v. 124 est lieni, ut hic, . . s.

116쪽

e balteo suspensum. Cons. Il. B. 45, Λ. 29. Miror autem

Viros Doctos non ostendisse ad illud σίδηρον hic de ense usurpatum, cum non modo apud Homeriun passim m et φάσγανον χαλκεον et πα χάμαν dicantur vid. d. . 403, T. 241, X. 79 seq. , sed etiam infra v. 22 memoretur

ἰωρ Οὐ-ον Num igitur peculiare quid in Herculis ense

obtinuisse statuendum est, ut, quemadmodum Chrysaori fuit αο χρύσειον Th. v. 283 , sic illi fuerit σιδηρεον, ut esset maior eius in caedendo vis, quam quidem illa aetate satis iam in itam habetistit Itaque infinianent in secandum ferrea memorantur varia Il. . 485 Η inmerc.

41, 109, et videri potest in his Il. . 34 λίδα γαρ mi μὸν ὀιητοτμόσειε σιδήρφ, ensis adeo significari, quamquam

si verti illa non, ut quidam Grammatici volueriint, inte IN ligenda sunt de Achille, metuente a caesi Patrocli caput Hector abscinderet, sed de Antilocho, metuente ne Achides prae dolore ob mortem amici manum sibi inserret, etiam de cultro, qui in tentorio fuerit cogitari potest. At certe ferri quoque usum iam in armis fuisse, hinc esscias, quod Telamachus Od. Π π xemoveri procul a promou comvivio arma iubens, hanc adfert rationem: τὸ γαρ φέλ-

Guietus ad lud nLorum, inquit, sive fascia, ex qua PhaIetra pendebat, prius in collum induebatur, et inde pharetrana pectore, ad quod posita erat, in tergum reiiciebatur. 'Apud rop. II. IX. 10 dicitur haretra in humero iacere. Notat aurem Wolfius ad h. si res ex haeromninoni vicorurn consuetudine iudicanda sit pharetram cum sagittis

ad πανοπλlas non per cinere at Herculi fortasse propritum hoc poetam putasse et sagittas quatuor Versibiis exornare Disstias by Omle

117쪽

voluisse. Sed raditi a Quin hoc posita putaverit Num

oblitus erat Wolfius, etiam Homerum iam d. . 2244M. Herculis τόξα celebrasse, ut quibus maxime excelluerit, tum et Od. A. 607 arma et sagittas habens imitore Herculis eum semper fere arcum et sagittas secum habuisse, et apud Apollodorum se- omnluna antiquos poetas saepissime iis usus traditur, ut a verrus Hydram mineam Stymphalides se orient aquilam Promethei, Nessum. Quod hic, ut sagittarum, non item diserta a ira mentiosidia est, senilein explicatum habet. Poterat armis, in cureurelictus, esto inde 1 res exigeret promi, sed non tameit pliaretra e loro peridens corpori aptari poterat eo modo,

qui describituris. 120 seq. v. 131. θανατοιο δοτῆρες Ita dictum, ut Eργ. 356 αρπαξ

Φa32. δά- σι μυρον lacrymis uidebant, poetice, sed audacius dictum pro lacr3mas ciebant, scilicet occisorum Ggnatis, ainde et στονόεντες lines apud Homerum Od.u, o. io venenatis sagittis potius intelligendiui ait

GoeitIlIigius, sed vereor ut Graeca exta id sinant.

φνοιο φλεγύαο 'Nisisti Ἀσπιλ - τούτεροι μέλα- άσους tum recte φλεγυα dictum ait ἀπο του φλεγειν καὶ λαμ- τρει ναι. mychio et hinc ustathio ad IL p. 933,2se νούσης exponitur αδε ξακίς, Suida simpliciter μος ἡξτου apitheton aquilae μόρφνον tribuit Iomerus II. D. r16, quod ab aliis exponitu celer ab aliis niger, ab adumpemiuiosus. Icilicet incerta est, ut origo vocabuli, itin

118쪽

μόρφνος, cui nomen fuerit etiam πλάτγγος et νηττοφόνος. v. 136. Legitur idem Il. r. 336, O. 480, X. 123, ut videa tu in tali re pol tis pene solemnis suisse v. 137. Uάμαντος i. e. 4 Uv αντος, δαμ-σίν Apud Homerum nulla sit αδ- κτος mentio. Sed exsistilla apud Hesiodum Ἐργ. 147. h. 16 6 188, ut infra quintue v. 231, addito epitheto χλωρου, ubi einvichius vertit in aere pallido, sicut hic aeream suisse vult galeam. Milingio Πάμα habendus videtur in numero fictitam

hendit Blomneldium in Aeschyli rom. 6 Uαμάντινος reddentem ferreus, qui tamen non omnino temere Provoc vi ad Hygini m. CXLIV ubi dicitur Prometheus in Ca cas illigatus Mois Iem eis. Cons Schol. Aeschyli d. l. v. 64. In setium utique optime convenit h. v. 16 G-butum aso αντι opitheton πολιου cons It L 366, 261,

Od. Il. Is T. , lila virque ipsium nomen αδαμαυτος se tallum sigil ilicare durissimae naturae, quale est 1ereum. Vid.' h. 864. Attamen Misae ἀδάμας non metallum, sed λβο ἔστὶν ὀ δάμαστος, o sic meso quoque visum ad Eo.

147, quo loco sane rei ratio haud repurata prorsus. Sede lapide galeam h l. vel sulcem b. 162, quis est qui in-sormare sibi possitῖVv. I 39-318 describitur clypeus Herculis, cuius arido, ut Achillis clypei apud Homerum fuisse Vulcaniis traditur versibus 297, 313, 3is ita ut mirum videri nequeat, si in eo multa fuisse memorantur Θαύματα Ies eiusmodi, quas nulla humana ars exhibere potuit. Profecta illa ab ing ni poetae facile concedimiis at non item, eum in hac

119쪽

is Esi i scrinu. 33 clypei descriptione omnia ex suo ingenio pro se neqiis

ulla carmei hoc condentis vel oculis subiecta vel animo obversata fuisse laumanae artis vera, quoi um exempImuin ius iando stini emulis olype sequeretur. Quinisque piacesserit ars Grae rennini in talibus iam illo tempore, quo inposita haec clypei descriptio, guoram ita iuxta atque ips in conditi carminis aetatem. v a mentior haec bile tur, eo probabilius sit, poetam ex iis, quae effeta iis

tum in ornandi clypeis Graecorum studio, neque, ut credi par est, mitiore in is quam in arca Cypseli se prodente artificum industraa. potueriant etiam apud antiqui res minusque cultos adlluc Graecos multa extetorum aliis opera in notitiam enixe, cum apud Aegyptios, Assyrios, phoenices, inque variis Asiae minoris hegni civitatibiis iam valde antiquo tempore haud infelicem in iniugendis vara modo erum simulε is operam extitisse, magis magisque in dies manifestum sui, ut es illa aetate poeta in efformandis sibi talibus babis exempla, quae sequeretur, Potuerit; sicut omelus etiam in essba mando sibi Achillis Mypeo tot mira arte emotis in ginibus ornato, cuin alias in Iliade magis robusti quam ornati clypei memorentur, indicio, ni fallor, omeli aevo lorige milius frequentem illum ornatum fuisse, quam fuit postea cultiore iam Graecia. Cum igitur vero simile videatur, describentem Herculis clypeum poetam tale quid descripsisse, quod arte hinnanaessici atque ex laiberi potuetit, ceterum additis ex ingenii

Milone admirandis iis, quae artificis mi opus dedereri videbantur; cumque constet insuper e versibus 236 et 270,

eum clypei recenseIItem imagines ei tBIN aliquam earum

dispositionen animo Pramentem habuisse, quamvis ira indicanda illa parcus fuerit, noli , vi ope ramisti ne lusisse videantur, qui, quomodo fuerint in Herculis clypeo memo

120쪽

34 comina ramus ratae inissetis dispositae, aliqua ratione nohis evidenniis facere sunt conati de quoruIn iam conati hus dicendum. gwm igittar olypei tauries de Caylus, qualem ipse ex Pietae armine animo conceperat, delineatam atque hinc aer expressana edi curavit in Academiae Regiae mimicae In criptionum Tom. XXVII. Sunt in ea circa inediumor ni, in qu dram, ius aliaeque figurae, concurrerit ad illuni ab ambitu clypei etiano, diversae veste mareae, exhibentes totidem lescriptas ii carmine irnagines: I. apvorum et leonum pugnam; II. 'pithariun et Centaurorum, auspi ibiis arte et Minerva, pugnam; III. -- per nubes, concilium Deorum , infra, mare cum piscibus, iuxta adsidente piscatore IV. ei seum et Gorgones V. urbem obsessam circa occisorum corpora Κρ- VI meam Ἀχλύν VII semen portarum urbem, irilis ea nuptias; VIII. circa muros exercitium equestre; X. messem ; . indemiam, circaque eam vindemiatorum opera, laetitiam, ludos ita venationem leporum XII o te certamen de ripode. Sed, aut fallor aut diligentius lecto carmine focile cuique appatrabit, in illa dispositioii contra poetae mentem ninita, quae ciue coniunctim sibi aseiunaverat, ab se invicem divelli alia traxis coniunctini exhiberi

qua Coratu iacta eum Voluisse vi Putes, ut oriri in adsentiendum videatur illam Caylusia dispositionem inproruinti sesiliet g llo Uisex rinta ita lis, p. 112 seqq. Atque hic quidem iii ea disputatione, dila Golhae I 288 novam ipse iniit rationem, multis partibus haud dubie meliorem inllin, Diotionii des auxoris, T. I. P. 147 sed .viii xuin is eo, quod contra veterunt Grascorvi, inclypeis morem formam ἀσπίδος fuisse Ovatam statuit, requiri id auia ad praebendum singillis magistibus locum. abilitei utique duodecim sorpentes v seq.), qu

rum nullam ferme rationet Caylusius habuertat, ita inter Disitias by Corale

라틴어 텍스트