Hesiodi Scutum Herculis : librorum mss. et veterum editionum lectionbus commentarioque

발행: 1854년

분량: 203페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

urimis ibid. p. 576 - minus duis duo versus , quam

quatuor sequelum Poetae abiudicandos statuit. Sed diceriis

x Potius, Poetam suo ny gis su obversatas mimo magi a quam x--xprimem possit artifex, secutimia Coia. Mi a viri illius Cererum est, ut recte remuit Hei richius, προαρξις moeotio Mutoris, παλίωξις rostulaatio Micti. omineum hoc vocabulum vid. l. . 1 ibiquelle . , non item alterum. v. Ἀνδροκτασίν τε λειε mo accipiendum, ut Il. T

bat, acris et vehiemen erat.

v. 156-15s exstant etiam apud Hom. IL Σ. 535 unde plerique . DD. huc translatos opinantur. Immius autem ad eum I uin illos magis SSe celisuit Hesiodeae vinnae, quam omericae. Sed certe hic minus commode metuo tur Ἐρις, cuius mentio iam acta supra v. 148. Apud Hom. I. c. v. 63 pro ἐθύνεον , quod a. l. exstat, est ομίλεον, et sic v-- citat Plutarchus adv. Coloten p. 1313 Α, a quo citantur item versus h. l. iis et seq. in Quaesu.

Quod a Grammatim in raminan M. Ox L p. 55 ἐθυνεον ut Hesiodeum verbui citatur, pertinere potest ad versus infra vel 10 vel 25 vel 286. Vtrius poeta locum Philostr. Iiiii. Imag. o. 10 p. 878 1espexerit, pariter ii cretum est. Reiectis aurem quatuor his versibus pinxime sequentes duo ad memoratam . 155 AH κπατω vis

v. 160 καναχ τί τε βεβρυχυῖα Milicet viilius ita

132쪽

46 Thamvv. 161 167. Nova imago serpistes diu, lacini. Quod enim v. 161 ψίων κεφαλαὶ memorantur, non ita accipie duni, uini tantum capita serpentum in Hypeo fuerint: nam contrarim liquet e v. 167, ubi diserte memorantuae νῶτα σρακόντων, qui idei sunt atque hic φιες Serpentes; sed seorsiun, ut puto, memorantur capita, quod illa ex es iis exstantia et obversa hostibus praecipumet terrorem habebant v. 162 seqq. V. 164. - - ὀδόν- - , τ λ. Illud se Rhi iis, φυλ' ἡθρώπων mussit, quoiram dentes crepuerint prae

timore. Sed sic languet καὶ quod vim habet, si dicatur ortus terror et ex anguinorum capitum horrendo aspectu, Misero e denti im stridore καναχρ), quem pugnantone cule angues ederent, quasi prae ira denti hus infrendentes, ut Achilles apud Hom. Il. T. 365. Cons. et Apollon Rh. II. 281 Vim Mn. III. 664. Goeitlingius capita serpenturii

ita scuto iiifixa fuisse putat, ut thysanorum instar propendula moverentur cui scuto sublato et ultro citroque moto,

atque hinc effecturi esse stridorem dentium collisis faucibus. Non nego mulae potvisse aliquo Husmodi artificio μιά τινος κηχανῆς, ut dicitur in Schol. parapha. motum et crepitum serpebrum dentibus iniciliari. Sed laneiulum est, minam illa non metis humanae pera, sed Vulcani θαυματὸς ἔκγα nobis. Ponere.

v. 165. τὸ δὲ λύετο θ ἐργ. Inepte diaconus explicat:

μεμερισμένα ἡσαν καὶ οὐ συγκεχυμήνα quem tamen Hein-sius, Graevius aliique secuti sunt. elius Scholla paraphr.

apud anxium ἔλαμπον ἔσπερ υ καιόμενον - λαμπον.

Guieto quoque expositum αετο, paulo languidius a Bas inter, prete redditum moeba . agis convenit quod Virgilius Aen. X. 262 Aeneae clypeum, item aVulcano factum, is dentem dicit.

133쪽

V. 8 seqq. Quo cyani color in serpentum tergis mem vatur, acere mihi videtur ad firmandam Schlichtegrolli et Bluesteri coniecturam, implexa inter se terga illa mediam Bream, in qua raco, quasi corona oinxisse, ut in Hipponi ontis clypeo apud Aeschylum VI oontra Th. v. 497, iis ne Aventio, apud Virgil Aen. m. 658, iis nomaue in conlaeturam,uel i, ratas ου πτύχας dininguen

dis abris invios areis inserviisse. Sic enim ad Inediam aream a proxima distinguemdam πτυχia vicem praestitit illa ex implicatis inter se serpentibus corona, simili ac ceterae πτύχες colore videnturque mihi media clypei, si sic informemus nobis, haud fuisse elegantiae. sensum benis Metisce si mavis, poeta indigna, nec superesse iuram in seminin quis civ Hermatino ad memora tos post draconem serpentes offendat. v. 77. Nova imis sinin sylvestriuii s. μο-rum et leonum pugna. Apud Homerum Od. A. 11 in Herculis balteo similiter fuisse dicuntur ἀγροτεροι τε σύες

χροοποί τε λέοντες. Exstat apini vii iem II. Π. 823 seq. descripta apri et leonis pugna, sed non ita, ut dici possit

inde profecisse mota h. l. -

χλουν-J In magno veterum inper igine et signi sic tione linius vocabuli dissensu, dii qui exponendo multus

fuit He inhichi iis ad h. l. mihi adhuc standum videtur cum

illis, quibus χλούνης exponitur λοευνης, εν-ευναζόμενος Vid. Apollam in Lex et Hesychius ad χλού- il. - tym. . p. 812, 46 Zonaras in χλὸόνη ibuque illinarin Συς χλούρης hoc epitheto distinguitur a domestico Vid. Culliin II in mali. 151 ibique Danbem. certe' infra v. 177 χλουναι est, χλούνης; teque, ut milii Vi-

134쪽

48 OMMENTARIVS detur, χλοήυνο aptum hoc loco. Namque ad eouox Η. Simpluinno in Lex. Hesychiamini χλαυσος χρύσος Herenti dpallidum is auro indorem. x

hie et infra H 176 ad duo agmina aprorum ei leonum, unde mox etiam αμφω Cons. d. A. 10 seq. H. in Mero. 501. Observavit ukius, οὐδέτεροι apud Hesiodum exstare Th. 638, apud Homerum nihil nisi ἀδετέρωσε IL E. 18, ubi tamen libri noni iiilli υδ' ἐτέρωσe scriptum habent, ut etiam edidit Ilonius. v. 171. ρῖσσόν γε μὲν αὐχενας, certe quidem horrebant

detis in uirurque cervice rectis, quod manifes bimi ita hiis

animalibus irae indiciunt. Cons. 391 Il. IX. 473. Od. T. 446 Theocr. XV. 244. v. 172. yi γάρ σφιν κ τ λ.J Iam enim pugnam uisti tu rant et utrimque fixa in ediderant, caeso histocleone illinc duobus apris. λίς, poetica sorma pro λέων exstat etiam apud Hom. Il. A. 239 480. O. 275. v. 173 1πουράμενοί Est activum απούροις apud Hom. Il. A. 35 et alibi απουραμενος non nisi hoc uno loco II- venitur Passivum id cum aliis habuit Buumann in Lexit. T. L p. 76.medium esse vult Hermaturus opp. T. VI p. im

seq. ut refeIatu tam ad letinem aegum quam ad apros, et sensu sit qui se inMicem interVecerant, sive, ut adsensu M=

manno Rankius sistit, qui sit ritum eripvi M sed nescio an obstet, quod iacere caesi apri dictatur sub leonibus iungendum enim - λέουσι cum mino, non cum τε

θνηῶτες nam Graeci dicunt τεθνήως πό του, non πότνι), nisi ibi filios leuites, utpote iam pro parie victores,

135쪽

loco, ubi primum pugna erant, anteiio1 versus supra occisorum corpora progressos.

Vbi hic κελαινώ αδμα in terram destillasso dicitur, dubium

Videri potest, sitne κελαδεν epitheton simpliciter oria ans, an voluerit eo poeta conspicuum in lypeo colorem desi- uare, cum alioqui in hac imagui nulla sit coloris aut materiae figurarum significatio, sicut pariter in incerto x lictum est, suerintne extrinsecus applicatae ad aream figurae, cohaerentes cum ea sive incisae seu mes ea culptae. v. 174. ἀχένα ἐξῆριπώτει i. e. ut recte accepit Hem. ad Il. . 440, κα ράονας, υσιν. ortu iacebant, iecta eroce, quam erectam habuerant viva Diaconus:

si aen. X. 14. v. 177. χαροπῶ δεντες, ut hic, dicuntur etiam Od. A. 10, . in Ven. 70 Variae sunt vocabuli χαροπος ν apud Hesychium in v. explicationes, nulla rei hic significatae conveniem. Rectius ab Suida exponitur ψο--. Omnino leoni inditum hoc epitheton ab oculis, quemadmodum etiam id, quod supra v. 175 habuimus, βλοσυρός. Cons. E m. Μ. p. 201, 7. Compositum enim χαρμὸς ex χαρ, et . proprio notat eum, cuius oculi

Mint laeti, vividi, hinc universe acrem ocillis Est enimi leoni, ut ait Plinius N. H. VIII 16 praecipua Mi in o M. Usum λε- μoprie est, tum --. - , unde λευσσω. v. 78 190. Nova imago Lapitharum et Centaumrum pugna Veterem ac celebrem de ea traditionem fuisse com in etiam ex Hom. Od. . 295 seqq. Neque dubium est,

quin eam exornaiida in si hi sumserint antiquiorum poeta-xvim Iures, ea quibus prvi dicerit multus in ea uactanda

136쪽

Ovidius et XII. 21 seqq. Cons. Vn ad Virgil. Mn. VII. 304. V. 17s. Καινέα Ἀμφὶ Ῥακτα Graevitis ad 1. I. onisissaccusativos inde ab hoc versu usque ad 183 exponendos ait per nominativos, Caeneus rex, Una ceti. e nota

Πλατιον unde mox etiam sequi nominativum 183 ἀργυρεο τ λ. Sed non video equidem, quomodo locum hic inveniat nominativus, cum, si vel maxime intellige dus sit articulus, qui tamen in eiusmodi locutioniblis, qualent . . Oh tinere vult Graevius, 3ora intelligi, sed expresse addi solat, των intelligendum sit, non οἱ ut coris venia cum antecedente Mis . Itaque vel reddenduin cum antiquis interpretibus Latinis Geneum rea regem, Dryantemque ceti. Vel per gelaitivos vitharum bellico-

η , --i, Dr uisis, et Sed multo simplicius odi, ut ἀφιφὶ his propria vocabuli signineatione ac laturi

et, quemadmodum apud O in Ziunt l. I. 80 seqq. dieun

cantur ire ipsorum principes, ut item hiis v. 18 seq. inis i. Iumis quidam, quam bla memoratos, Ovidius m an at d. L Memoratorum hic Ilii merus II A. 262 sinu. cum laude memorat etiam Pirithoum, Dryantem, a neum, Exadium , heseum n. Fit Caelie piaecipua metitio etiam apud Ovidium . I. v. 172 seq. ubi dicitur Pen e bus, Othryos incola v. 18ssem , 459-535. Antiquae artis opera de eo memorat elcher. I. c. p. 578. Dryantis sortia facinora celabra Ovidius ibid. v. 2s seqq. a10 Pi unam, Mi cuius nuptiis oris inter Lapithas et Ceu . tauros cimientio, ob similia praedicat ibid. v. 330 seqq.

137쪽

Hoples nulla, quod sciam, alibi facta apud veteres mentio, nisi sit idem optes, cuius filiam egeum duxi e tradit Apollod. III. XV. 6 sed vix conveniunt impora. Exadium memorat vid. L 266, non Rem Phalariam; sed Goselynae in Thessallia eo immii Phalarum, eundem, ut vid tur, inter Argonautas eleha aut Apollon. h. L η, oris Pheus 1M qq. Val. Haec I. as De Prolacho rursus incerta omnia.

v. 181. Μοψον τ' 'Minnu δρο, ιταρινιον Mopsus -- pyci filius, a Thessalia v. Lmonis vel mivio dictus est Tmγ etiam ab Apollon. I M. Consto in iis

CeIeherrima fuerunt eius auguria. Vidd. poetae laudati OvId. . . .. 456-Ρlura de eo dabit Buramnari. in Catin Argonatum uiu.

αρπιος, ut m ii 'AMGι, citam aba m. M. p. 760 46. Habet versum integrum Mig. ad Lycophr. 881, priora eius scholis ad Lycopbri apud machin Moco.

v. 18 legitur etiam apud Hom. Il. A. 265, sed, ut miseensilerunt Wolf in Prolagona ad om . p. XXVII, Flay vina et pilanis ad illiin vinum, ex hoc Deo inuetranslatum. me Theseo nota sunt omnia. Diuitiae by Corale

138쪽

M OMENTAROvs. 183 spurius visus Ru inhenio p. Crit p. 103, hinc et eliuichio, Gaisfordio, indorso. Sed recte illiuntuitus est Metilingius. Namque, ut infra Centaurorum arma memorantur, ita hic Lapithahum memoranda erant. Quod autem, ne constructio offensionem pareret, Goetiliu-ς- supplex iussit 1 ιν sextasse ueque hoc necessari iunest, cum post illa σμίνη Λα-- menti poetae obversari potueritat Lapithae pugnarites. Cons. ΙΙehmaImus i. c. P. 197 ad s. 167. Agnoscunt versum Scholiastae.

v. 185. ἀμφὶ μαν Πετράων,. . . Scita est obse

vatio uelleri in Orchom p. 197, ipsa Centaurorum . seram et agrestet eorum naturam indicare. Memorat Pintraeum etiam Ovid. et XII. 327. Απβολον οὐ /ιστή id estituenduin hoc nomen Ovidiol. c. v. D seq. ubi nunc est augur Astylus. At non recte Barnesius in carmine OInace apud Herodot in Vita Homeri v. 9 memoratum ibi 'Aσβετον in Ἀσβολον reficium voluit. Cons. 6. m. inmis L - LIL 314 et Ι. III. p. 73. Centaurorum in illo carmine inserius demum mentio sit. Sed memoraturos Ius Centaurus etiam apud Philostri in Her. p..25Med. Bbisson. Tatianum contra Graecos, usebium Praepar Euang. X. p. 4s5, qui duo illum reserunt inter antiquiores Homem scriptoI .

memorantur alibi inter Centauros Arctus et Mimas. Sed

Ore mentio fit apud Diod. Sic. V. 12 et Pausan. III. xviii. 8. Μελαγχαμης apud Diod. I. c. nomen est proprium; sed epitheton etiam Centauro Nesso conveniens duxit Sophocles iacti. 857. Apud Homerum non exstat.

139쪽

et Dryali alibi, quam hic mentio exstat. v. 188. χ ρυσέας ἐλάτας ἐν χησὶν χοντες Apis sio

etiam armorum genere desigmitur Centauromini seritius. Apud Ovidium quoque I. c. eorum multi inducuntur evulsis arboribus utetates pro telis vid. v. 327, 35 et cons. Eudocia p. 25M. Ceterum ibi tumultuaria pugna, quippe subito in ipso Pirithoi nuptiali convivio orta describitur; hic iusta pugna, orto propter Eurytionis Centauri in illis nuptiis incontineritiam inter Centauros et Lapithas bello. conL. Hom. Od. . I. c. 'Eλάταις instructum Centaurorum thiasum memorat etiam uripides Iphig. in Aul. v. 1046 ed. atth. Eorundem ελάταπιν occisum Caeneum traditiindarus apud Schol. Apoll. Rhod. I. 57. Centaurorum igitur arma descripsit poeta formam non irem Eum tales eos sibi informasse, qualis fuit Centaurus in arca Cypseli, pedibus anterioribus humanis, Posterioribus equinis, coniicientem videas,uellerum I. c. p. 886, cui tamen coni cturae, ni fallor, unice ortum dedit, quod carmen compositum eadem credidit aetate, qua Cypseli elaboratum fuit donarium. ci,ns idem p. 81.

v. 189 τυ αγδην, concorde impetu. Vocabulum ut Hesiodi citat tym . . . I, l. Simplex αυδην exstat apud Apoll. b. II. 880. Aliud compositum rasem, quod luitur ibid. I. 64, restituendum Eudociae p. 230 init. pro κατθὸν quod nihil est. ζωο περ μει Cum his Heynius comparans II. Σ.5M. One h. l. --κπ' admissa seqvinueni inde versum

insiticium habuit.

140쪽

54 cou ENTARIVS V. 190. ροῶντο Verbum μγνεσθα ignorat Homeriam sos eo praeter nostrum po itin Heinrichiiis induxit Euripid in Baceti 1253, ubi vid Barnem Theocriad. XXIV. 44, eschin Axioch. 5. Apud Hesychium expOII itai επι- λυμεῖ - , μεσθα Posterius in uno locum quadrat.

Cognata sunt ὀρέγω et μγω, unde hi ηρο, ομορον ,

cuius medium ριγνάομαι proprio notat extendo mo ersus quid. Itaque hic est se in icem ametebant. Bene Mises:

--- ο ποφ' ἀλλήλους συναποκώς. Sed quae sequuntur apud im sic supplenda: γαρ οἰ -AM ID Guv. 191---iss. Nova imago: ars cumii insistens arin tur stipantibus eum de more cons infra v. 463 Pavorea Τem re cui imagini mox velut opposita altera vv. 197--- in Pallas bellicos habitu. Sed sextasse uimius e minis miliae si cum praecedente imagine coniungenda ut proceritaruis stare videretur Mars pro Lapithis Pallas. Cons.

Sublio iturivi. d. L. 654em,muellar. I. c. p. 886, --kius p. iss. dere me Wolfi sententiae ἔν ses enti, ad prascedens; et explicantis εν ἴπποις, in bigis. Jxponitur id demum Isa αυ- σι κελευων J Sunt πρυλέες idem sere qui

ἔπη χοι, antes glia II it bello Vide docte hoc probantem Hesemannum opum. IV. P.288. Cognata πρύ --πρυμνός,Winina. v. 194. φοινικόεις pronunciandum ut trisyllabiana Coivi supra dicta a v. 95. Colore eo tinctam fuisse Martis imaginem significat.

SEARCH

MENU NAVIGATION