장음표시 사용
171쪽
ponsionem aceeperat: quodlibet tamen asseratur, adstruendum esse Peccatum originale , quod contra Pelagium ac CaeIestium Ecclesia Romana credendum esse decrevit: mittere vero se elie pia recentium literarum , sive quae speciatim ad Africanos, Gue quae universim ad omnes Episcopos de memorata Sede m Mnarunt : statimque subdit damnatam illis in literis. Pelagii argumentationem , qua ex animarum creatione tolli originis pecc tum contendebat, recitans etiam fragmentum epistolae Zcsimi, quae intercidit. Duas alias epistolas Augustini de eodem aig mento ad optatum datas citat Sanctus Fulgentius lib. 3. de V rit. Praedest. & Grat. versus finem , quae tamen interiere ς illa vero ponitur inter epistolas Augustinianas tomo a. num. III.
Rebus Caesareae expeditis Augustinus Hipponem rediit , ibuque plui es ad se transmissas literas accepit. Has inter erant duae Valerii Comitis , simulque epistola satis prolixa Sixti presbyteri Romani , qui Caelestino Papae postea succinit . Detulerat e Firmus presbyter, atque absente Augustino literis Hippone relictis , alio diverterat ; ex epistola lor. initio. Hic Firmus Paulae eiusque filiae Eustochii amicus anno 414. ob rem earum Ravennam G inde in Africam Sutriamque directus , ut stribit Hieronymus epist. 3o. apud Augustinum , dum Ravennae moraretur , Valerii Comitis intima familiaritate uius fuerat . Erat ille Honorii Imperatoris Dux , ad quem etiam aliquoties scri' strat Augusinus, sed nullum ab eo responsum tulerat: illius t men hoc anno tres literaS accepit ; nnam per Vindemialem Episcopum & per Firmum , uti diximus; duas ex initio lib. I. de Nuptiis & concupiscemia . Cum vero Pelagiani a Zosimo
Romae eam nati sunt , Firmus aderat Romae : unde Augustinus eundem ad Sixtum sci ibens, vocat non fotam ad euorem scriptorom tu ram , ver m erisim narratorem resem is factoriam ς ep. Ior. Sixtus cum falsis Pelagianorum rumoribus qui illum sectae patronum publicabant , male sie in Africa audire intelligeret , breves ad Aurelium literas miserat , queis talem a se nis
tam excuteret; paulo vero post proficistenti in Africam Firmo epistolam ad Augustinum di Alipium dedit , quam cum Auginstinus ingenti letitia persusius legisiet, eanidem cum breviori responsb ad Alipium per Albinum Acoluthum leger dam transmisiit . Verum remeante ex Africa in Italiam Firmo, prolixiorem ad eumdem Sixtum epistolam Augustinus perscripsit , in qua
172쪽
universie eatholicae dcctrinae contra Pelagianos assertae compem dium posuit . Ostendit ex eadem massa Originali peccato infecta alios misericorditer liberari , aliis iuste in eadem perditionis massa relictis : Pelagianos conclamantium piorum vocibus presses , gratiae auxilium iam tamdem lateri , sed ex humanis meritis illud suspendere : ad gratiam nulla merita supponi , qu niam meritis impii non gratia , sed Parna debetur: Pelagiano
gratiam sine meritis datam Pes Peram contendere esse humanam naturam: fidem sine ulli S meritis a Deo homini donari; idque pluribus sacrarum literarum testimoniis comprobat : orationem ipsam inter gratiae munera computandam : nullam peccatoribus adversus iudicia Dei inscrutabilia excusationem suppetere; nam si excusatio illa iusta esset , non inde iam gratia , sed iustitia libet aret: qui Deum in gratuitae gratiae largitione personarum acceptorem obiiciunt , in Parvulis Omnes argumentationis vires perdere , quorum tam Plurimi sine meritis salvantur : Iacob h- ne meritis a Deo electum , Esau ob Peccati demeritum reprobae-tum : non clannari parvulos ob Peccata, quae si viverent, perpetrarent ἰ cum non cCmmissor m delictorum minime sit ultoreus: originalis peccati per fideles genitores transfiusionem exemplo Olcae & oleastri explicari , illudque ex Ecclesae caerim ni is in exsumandiis & exorcietandis in iantibus in baptismo evidenter eonvinci . Haec Epistola Ios. ad Sixtum ita enim numeratur inter Augustinianas non me do ultimo ictu Pelagianos consecit, stri & Semipelagianos antequam orirentur, stffocavit: dum ini- . tium fidei ex meritia , ct insantium numquam futura merita vel demerita irrisit ; atque electionem Dei praedestinantis omnia humana merita praecedere asseruit et unde fictum est, ut huic epistolae Semipelagiani postea exorti acerrime contradixerint ; teste Augustino lib. de Dono persever. cap. al. Vim autem Occu pationibus suis interrumpendis longioris epistolae dictandae gratia se fecisse S. Doctor testatur , non solum ut virum eruditumst magni apud Romanos nominis in sententia confirmaret , sed quia pio be stiebat , eamdem epistolam Romae ah universis legendam sore atque exstribendam. At cum Augustinus intelligeret, nonnullos apud Valerium C mitem sibi imponere , qucd nuptias damnaret asserendo originale peccatum ; librum priorem de Nuptiis ct concupiscentia ad Valcrium eumdem transmisit ἱ quem vel hoc anno sere exeunte,
173쪽
eum Caesarea Hipponem rediit, vel initio sequentis elucubratum sui se non dubiis . Docet in eo volumine , bonas cte nuptias,
malam Uero concupiscentiam , qua bene utuntur nuptiae et originis reatum tolli per baptismum , cum quo Omnis homo nascitur subditus diabolo : hominem factum a Creatore , Captivatum a deceptore , indignum Redemptoris: filios ob originaIem maculam nasci Peccatores a mundis& sanctis parentibus; idque exemplo oleae & oleastri satis congrue explicari a nullum in Paradiso luisse nuptiarum pudorem , qui post peccatum ex offaenibus concupiscentiae motibus nobis inest esseque eamdem concupisi centiam Vehiculum originalis peccati, aetusque reatum dimmi in haptisino: egregio vero S. Ambrosii Mediolanensis a Pelagio eximie laudati testimonio opus concludit. Erat Valerius Comes Augustini nudiosus, eiusque libros libenter evolvebat. Nam G floc, inquit Augustinus in prooemio , eo eri , -od inter tuas malias magnosque ediras faciis ae Iibenter Ledas , n risue opus etiIis , etiam quae ad c os confrid us, in 'ae in manus tuas venire potuerunt, admodum de Heris: ct in fine libri eiusdem studium commendans , intelligere se dicit, ρώod ram Iibenter Iegas , cte etiam nocturnas a quas foras lectioni vigilanter impendas. Ex quibus calumnia Iuliani evanescit , qui August, no postea vitio vertit , quod libros viro militari nuncuparet . Valerius enim & literis ct armis simul vacabat, quo di disceret facienda , .& faceret discenda; quae summa virorum laus est . Libeat autem hic insinuare , quantum abhorreret modesti vir
ingenii Augustinus a dedicandis libris nobilibus ac principibus viris . Haec .enim ibidem cap. et scribit : Mihi numquam pDeuit , ctii am iustii viro , tanta , quanta es use , f hIimitate eo piem, praesertim non otios dignitate iam fruenti, sed ad ne ambres μMicis eisdemque militari s oecupato , an
id meorum vnysu oram Iegendum non a me petenti, non eam in genter , quam in pndenter impingere . Inter cata1as aurem , cur eidem Comiti opus prae cns inscripserit , hanc secundo loco
posuit : Qνia profa is , ait . sis noυitarit dis, orans fite dif- tardo ν instimus , Tu potestate cinando G sesando esstaliterrestrsi. Hunc librum ad Valerium ps damnationem Pelagii Caesessi are coriret si , inquit Augi stinus lib. i. ad Bonis cap. s.
Iulianus sociique hunc nobilissimum virum pluscuim Vatiniano odio persequebantur; etenim ipsiun Imperatorem Honorium con
174쪽
tra Pelagianos semper excitans, Pravis eorum conatibus obviam ibat. Fuit hic Valerius magna apud Principem in sessimatione. Anno gar. erat Comes rei privatae , ad quem datuin legitur rescriptum lib. Io. CCd. Theod. L. 3 a. de petit. G Hiro datis ;Theodosio XI & Ualentiniano Cael Cossi Item anno 427. erat CO- mes sacrarum Iargitionum ex lib. Io. Codicix eiusdem L. I . demini guris Ge. Hiero, di Ardabure Coss. Idem etiam anno 43 a. gessit Consiulatum ordinarium : anno vero q3r. erat Magister Osificiorum s extat enim ibidem lib. 7. tit. 8. L. I 6. de metatis resicriptum ad Valerium Magi rom flaiorem G excin iam , datum Τhecdosio XU. Cossi Unde Iulianusi cum ab Augustino
nuncupatos Valerio libros milIe dicteriis. impeteret , Valerium Patroniam tantum Augustini nuncupavit: a libro I. operis impersteti cap. ID eumdem miIitia sudoribus occupatam dixit; viri enim potentiam reveritus , ab omni convicio abstinuit.
Moritor Zosmus . Inde schisma inter Iaritim G Boni aetam consatiar. PIacidia foror Honorii ad Avasinum feribit . QOid de schismate Pe agiani pub carent. De Iegatione A pii ad
Imperatorem contra Pelagianos. Baronii, Iansnii, ae Scri torum Avosinensum chronosigia non probata . Edinum Honorii contra mugii ae G sit defensores ; itemque raterae Adirent Primatis Carshaginendiis contra eosdem. EXeunte anno superiore ηI8. decesserat Zosimus Papa de di- sivo Vina gratia optime meritus. Nam licet initio Pelagiano- ' γ' num fraudibus circumventus , mitius cum ipsis egerit , eorumdem tamen dolis per Africancs Patres sibi patefactis , tam Vehementi ictu illos prostravit se ut sese humo tollere numquam PO-stea valuerint: datis enim ad totius Orbis Episcopos literis, eosdem sacro anathemate percussit. Idem Augustinum maxime coluit , suumque ad Caesareensem Ecclesiam legatum destinavit . Ceterum moltuo rasimo , periculosa tempestiis Romanam Fcicsiam adorta est , inter Bonis actum & Eulalium sthismate flato . Honorius Imperator Urbanis dissidiis cognitis .ctionum principes praesentia tumultum augerent, mandmacho urbis Praesecto , utrumque Pontificem D Roma dimitteret . At ne Romani sutura sest νDiuiti reo by Cooste
175쪽
ontistite Peragercnt , eam curam Achilleo Spoletinae Ecclesia Episcopo demandavit, omnia interim tentans , quo dissidentes cc mponeret. Verum cum gravioris dissicultatis id negotium cerneret, statuit Synodum plenariam apud Spoletum cogere οῦ qua re Africanos Patres ad eamdem per literas evocavit . Cardina lis Baronius easdem ex codice Vaticano publicavit ad hunc an num 4 I9. queis indicitur Synodus in tra Hem uiatim Ianiarum. Prieter vero sacras diuales, idem Imperator privatas literas, ait Baronius , ad Aurelium Primatem stripsit . Eiusdem pariter exempli literas ab eodem Honorio datas ad Augustinum ac sex alios Episcopus , ex laudato codice idem testatur , cadem epistola ibidem recitata , in qua haec leguntur : Sed quamvis δε- era Domini Germani mei Anufi incipis ad Datiae Θno memeans auctoritas nω negligenda μουeverit , forianda Decialiter etiam Serenitatis nosse feri a iudiciamias : dicitur epi- sola data tertio Kal. Aprilis Ravennae. Cardinalis subuit num. 24. QMd aiatem ait, alias ante Literas datas ad usos per Germaniam suum , Honorius Imperator Consontium in euigit, cui ob praecuros res gesas a reses rannos formem sam GaIIam Placidiam dedit Oxorem . Labitur vir insignis; nam anno qΙ9. Constantius non erat Imperator Augustus et ille vero qui priores ad Africanos litoras dederat, nuncupatur ibidem Dominias meos GermanuT Augosas Princeps anno tantum sequenti ex ipsius Baronii sententia Constantius dictus est Augustus vel certe , ut monstrabo , anno ga I. Quare eo titulo illis in literis idem minime designatur . Praeterea eodem acino , eademque de re Constantius ae Symmachus ultro citroque literas conscripsere, quas ibidem Baronius recitat; Symmachus veto easdem ita inscribit:
Domino semper u bi G per eun Ia magnifieo , meritoque δεῖ mi Upraecessio Consontio Θmmaelos . Neque semel Constantium aut Principis , aut Augusti nomine honoravit . Ex quibus obiter reiicitur sementia Patavinii conterranei mei , qui lib. I. Rom. Principum scribit a Theodosio Augusto VII. ct Palladio Cossi ando nempe 4i6. Placidiam sororem CCnstantio in uxorem tradidisse , eumdemque larem designasse ; quae Cuspiniani , Blondi , aliorumquς 1 tentia fuit . Etenim Constantius a Symmacho Nobilissimus , Caesarque appellatus misset . Certe in rescripto Honorii dato anno ηi6. Raudinae Kal. Maietii ex Gaerae . Iib. I r. L. I g. de in mandii fus , quae a r annis e c.
176쪽
Constantius voeatur selummodo Comes , G P triciis/. Quinimmo nuptias cum Placidia ineunte anno lv. Celebravit , ut ex olympiodoro cap. I9. ostendemus . Quare binae illae privatae epistolae , quarum una ad Aurelium , altera ad Augustinuin data fuit , scriptae sunt citra dubium ab ipsa Placidia Honorii 1brore , atque uxore Constantii Comitis ac Patricii : quod poterat satis cognoscere insignis Annalium Scriptor, dum illa ibidem Germantim sum Augustam Principem appellabat; cuius tantum erat oborto schismate Episcopos ad Synodos Vocare , non vero Constantu privati adhuc viri. Ita eadem ipsa Placidia de obli teranda postea pseudosynedo Ephesina a Dioscoro Alexandrino contra S. Flavianum celebrata literas dedit ad Theodosium Imperatorem , itemque ad .filiam Pulcheriam Augustam ; quae habentur inter epistolas praeambulares Synodi Calchedonensis. Eo pacto corrigendus est Scriptor Saecularum Augustinensium , qui more sibi familiari cum Baronio laudatam epistolam ad Augustinum non Placidiae , sed Honorio adscribit anno qI9. itemque Ludovicus ab Angelis lib. s. de Vita Aug. cap. 16. Eula-lius Urbe , uti diximus , pulsus XV. Kalen. Aprilis contra Honorii decretum eamdem ingressus , atque festis Paschalibus in Basilica Constantiniana celebratis Imperatorem ad iracundiam excitavit : qui tertio Nonas Aprilis decretum ad Symmachum
misit , quo Eulalio eledre, Bonifacius pontifex iussus est sedete ;in quem S Cleri Romani , ct Populi frequentiora suffragia coninspirasse didicerat. Cum vero Imperatoris literae Romam VI. Idus Aprilis pervenissent, Symmachus statim Eulalio expulso, ac Bonifacio ingenti civium plausti in Sede Apostolica constituto, finem dissidiis fecit : simulque mandatum de Synodo Spoleti h henda per Largum Proc nsulem in Africa revocatum fuit. Interim Pelagiani hocce Eulalii sthisma ob clamnatam anno Superiore Pelagii ac Caelestii doctrinam ab ultore Numine permissum publicabant. Quam sine calumniam repellcns Augustinus dixit: Memento fane , quemadmodum de eostitis do siti evo dissensonem popso Romani i/ Dabundos obiectas . Od dabs te qmero , utrum homines fa fecerint et tantare Z Q od sneges , qtiom do liberram defendis arbi rium 8 Si aurem auxis,
quom is autem eam vocas ultionem Dei , atque a vestro Ogmate exorbitas , dum pu a=i divini us vindiratiam offectus ZAn tandem a quando concedis , quod ob notissima contentione
177쪽
negaveros , occulto iudicio feri , ut in ipsis lominum votantaribss invenia r a quid , quod G peccatum D, G peccati Z me enim inis in isa ma furenetia , ni es , nouo modo factum Hominum nitionem Dei se dixisses ; Iib. 6. eon. O .e . ia. Deinde schismatis inter S. Damaum & Ursicinum exemplo usiis, cum nondum Pelagiam orti suissent , inanem haeretici calumniam ostendit. PelagiariOS quidem contra Bonifacium Romae stetisse scribit Baronius. Et Lme litigantibus pastoribus lupi ad catholicas caulas fremebant , & Zosimi timore deposito ubique tui bas dabant: quo etiam tempore Caelestium se se Ur-hi insinuasse arbitror, qui postea instante Bonifacio a Constantio inde expulsus fuit
Hic annus CCCCXIX. Ob famosam Alipii nostri Tagastensis
ad Honorium susceptam contra Pelagi anos legationem a Bar nio , Ian senio , nostrisque Rivio , ac Τorello celabratur . Mirum in rem plane falsam universes tanta concordia conspirasse ἀAlipium ob Pelagianos praecipuae coercendos, aliaque Africanae Ecclosiae negotia expedienda , ter ad Comitatum in Italiam venisse ostendemus : hoc enim instituto nostro plurimum congruit; cum nullus Ρatrum post Augustinum pIus Alipio pro divinae gratia advelsus superbissimos haereticos insudaveris . Ille enim non modo scriptis ad doctissimos quos luc. literis eosdem exagitavit , verum etiam Iongarum navigationum incommoda devorans,. impias eorum machinas fregit: ut plane mirum sit, apud Pe- Iagianarum rerum Scriptores adeo tenuem de Alipio mentionem fieri ,' eamque non eo quo deberet tempore , ut mOX Ostendo.
Etenim Baronius aliique post ipsiim , Alipium in Italiam ad
Honorium anno 4 I9. prufectum sui sic scribunt , atque sancti nem contra Pelagianos a Priocipe impetrasse datam V. Idus 1unii , eamque secuin in Africam detulisse . Certum tamen est eo
tempore Alipium Carthagine Synodi causa adfuisse; in qua si- hortis gravibus dissidiis de appellationibus transmarinis , Ali- pius in sessione habita VIII. ΚaI. Iunii scntentiam dixit , idemque ΙΙΙ. Kal. eiusdem mensis acta Synodi subscripsit ; ut capite sequenti latius patebit. Quare certum est eo tempore AIipium
non degisse apud Ravennam, neque ab Honorio contra Pelagianos rescriptum coram impetrasse. Honorius quidem cum aliunde accepisset , quosdam Episcopos Pelagianis publice pro secta loquendi facultatem in Africa permittere, datis ad Aurelium
178쪽
Iium Carthaginensem literis , severissima id lege prohibuit .
Exemplum epistolae e Vaticano codice magni Baronii diligentia exscriptum sebiicimus.
Imperatores Honorius & Theodosus Augusti Aurelio Episcopo Salutem.
nefandi dogmatis repertores, ab Urbe Roma vesin ροaedom Cathoricae veritatis contagia peiaerentiar , ne per ignorantiam mentes saeva perseo ne perverserent. In quo ferula ese mentia no a liadictam Sanctitatis inae, qw eoAsar eos abnniver ius ensentiae examinatione se da aras . Sed quia obsinati crimin is pertinax Malum , ni consituris geminaretiare egit, recenti quoquae faninone decrevimus , ut s 'is eos in diatiamque provinciarum parte raritare non nesciens , aut pro- peuere , aut prodere aestansset, praescri ae poenae vetat particeps Dbiaceret. Praecipis tamen ad quorumdam Di opor- pertia natiam corrigendam , qui pravas raram putasiones Dei tacito eonfensu ad Dunt, vel braca on natione non demtiunt, Parer cars e atque amantisi me , Sanctitatis tuae auctoritarem cavere conveniet, quatenus tu abontione praeposerae haere hom- nitim desorio G risiana consentiat. Religio iraque Ma competentibos scriptis universe sciat admoneri, si ros ae sinitisnersimonii tui sane tibi definitionem es praescriptam, is quierans que damnationi supra memorat rom, quo pateat mens Dra, obicribere impia obsinatione neg*xerint, Epistoparos cn UsinemnIHati , interdicta in perpetu-r expos civitatures commmnione priventur . Νcm c m us nos iuxta S odum Νι inameo fessione Intera Conditorem rerum omninm Denm , D. perii en fri veneremur auctorem, non statietur Sanctitas ina uectae δε- te stabiris fomlh es in initiriam Rengionis nova inintata me- vitantes . femetis Basalibras oceritare scri Rinm 'bura δε-neI auctoritate damnaram . Una enim eadem e tu a es e rore , qui aut difffimulando conniventiam , aut non damnando favorem noxium prasiterint Et alia manu e Diotritas te per nullos annos ferser incosimem , Pater raris e atone amanti
179쪽
testatur Baronius , qui in eodem codice haec Iegit: Eodem tenore etiam ad S. Anusinum datum rescriptum, ad annum 4 I9- pag. 44s. Aurelius Hunorii literis acceptis, encyclicam ad Omnes Byzacenos , & Arzugitanos ΕPiscopos scripsit , qua Imperatoris decieta eisdem significabat. Illius vero exemplum sebiicio. Dilectissimis ac desiderabilibus Fratribus ac Consacerdotibus, Donatiano primae Sedis , Ianuario , Felici, Palatino , Primiano , Gai no, & alii Gaiano , Ianuatio, Victorino , di cet ris per tractum Provinciae Byzacenae , di Arzugitanae comsitutis Aurelius Episcopus.
S per Caelesti ta Pelagii damnatione , raramque dogmatibus .
participem sanctam Huctionem vestram in ponario Ccncia Boiiaisse commemini, dilectis i ae desis hi es Fratres . Sed quoniam pro honore Dei , in cutias manu eor Regis es consitu-tiam , glorioli oram Principum Chrisian om fidem rectum Gratioticam cosodientium accessit auctoritas , quam per BiamiI ratem meam universis Coepiscopis meis voluit lotimari ; ictimeo honorabiIem fraternuatem vestram musis exemplaribtis in-srdiere risinavi , ne quid mali in coqua parte provincia ex fu-pradictoriam ferpentina persuasione , ab universari Eetissa totidis Orbis excos , fortasse subrepat. Ob hoc ergo tam necesse pia consitutio CDistianorum Principum caritatem vesram latere non debois, G ad me ab eis datae literae ; ρiam iam γλαι exem-Haribus lectis , qaemadmodum subscribere an si Diae voirum debeat, dilectio ve a cognoscol , Me orum Θnodalibus ge- sis frubscriptio iam tenetis, Me sol non potuistis eidem plen rio iotias Africae interesse Concino : quo com in se adictorum haereti eorum demnatisne omnium vesrum fuerit integra se friptio , nisi omnino se, nude oratus dis, sutionis , via negligentiae , vet occiatae forsiam pravitatis ariqua videatur re rito remans se suspieio . Et alia manu : opto , Frasres , bene vivatis inei memores . Data Kσδεπis Antisi Carthagine Mo-
Arzugitanae regionis mentionem facit codex Synodorum Asricae cap. i6. Quis in Tripori forte, G in Areve interiacere videmiis barbarae Gentes: & cap. I9. Cogitare etiam debetis , Fr
tres , quia Mesbi cs Tripolitani , cs Arangitani iratres poe
180쪽
tuerant exigere . Ex quibus patet, minus recte ab Oi telio in tabulis geographicis ubi Asicam describit, Dipolim cum At Euge confundi. At Zugem magis quam Byzacium , & Titi olim ad meridiem accedere , disse. te scribit Augustinus epist. 48. ad
Vincentium et irridens enim vanum illud interpretamentum , cui Donatistae illa Scripturae verba , abi poscas , ubi mira iv me- mucridie , subiiciebant , qu .isi Deus fidem orthodoxam apud Qtos r.6. Dc natistas in meridianis Africae regionibus degentes remansuram d. nuntiasset, haec habet: Si enim hoc Scriptarariam loco meridies
eica inreuigenda es in parte Donati , quae sub caeri ferventiori puga es , omnes vos Maximianisae supe/ abant, quoram schisma in Heatio , G in T; i δε exarsit . Sed eo figant eismeis Arenes , G boc magis a e portitere contendant. Manrj-tanis tamen Cafareer occidentali , qvim meridianae parrioicinior , quando nec Aficam fe voti diei , ρ modo de meridie g Habitis r Haec Augustinus. Sed de Arzugitana provineta ide inserius lita a. caP. 7.
Cogitis Θnodus Africona , ae de appestationibus transmarinis agitor . Recitator codex Concinorum Aficae, G canones contra Pelagianos saluti in eadem Spnodo leguntis . Marius Mercator Pelagianoriam fosis , ac S. Donoris B ponen
amicias Laudatur. Megerit n. elachroni us casuasor. S. --gdisinos a M. Antonii de Dominis caumnia in ea a de appetiationitas vinicatur . GRavis hoc anno controversia Augustinum ceterosque Africanos Patres exercuit. Uibanus ex Hipponensi eiusdem Augustini Clem ad Siccensem Cathedram promotiis , Apiarium presbyterum quorumdam criminum reum SynCdali sententia ex Siceensi Ecclesia amovendum curaverat . At ille appellationem
ad Zosimum interposueiat ; qui statim Faustinum Potentiae in Piceno Episcopum , unaque Philippum 2 Asellum presbyteros suos e latere Legatos in Africam destinavit , ut Apiarii causam retractarent. At Africani aegre fercbant & aceibe, damnatos in Provinciis Africae ad transmarina iLdicia provocare. Cum vero Apostolici Legati eas appcllationes a Nicaena Synodo approbatas assererent , neque id in Nicaenis canonibus qui in Africa-