장음표시 사용
151쪽
in EccI a Carthaginenis, convictum atque V Vantem Aposto-Leam Sedem G us gesis dis sierat , tamquam veram cs cathoi cam Ladantem : in per etiam oricanos en antem Episcopos , quod ob tuis.haeretici crederentur , ciam necdum ibis Africanti Episcopis dolos eorum motio manifestus detegentibus,
memoratos Peugium cs Cae sitim putaret oris oras. Haec ille. Sixtus magni inter Romanos sacerdotes nominis, quem siratam partium Patronum Pelagiani iactabant ἱ quo tantam a se proculini uniae notam insigni quodam facto repelleret , primus in Pelagium ac Caelestium coram sequentissimo populo anathema plo- . nuntiavit : cuius rei , i Iussis Per Leonem in Asticam literis, Aurelium certiorem fecit et quae quidem literae p.issim in Africanis, teste Augustino epist. Ioη. ad eumdem Sixtum , descriptae striat,
passim omnibus lectae : Quid enim , inquit S. Doctor , manus Iegi vel audiri potes, quam gratiae Dei tam ps fra defenso ariCerses inimicos eius, ex ore eius qui eortim dem inimicordim magni momenti patronus ante iactabatur Z Idem Sixtus ad At gustinum etiam , itemque ad Alipium de e cm argumento perscripsit . Wractae Romae Pelagianorum damnationis nuntio in Africam delato , paulo,Post etiam Zolimi literae ad Patros Africanos ea de re pervenere et quas laudatae Sixti etiam cpistolae consecutae sunt , ex epist. Ios. ad Sixtum initio : acceptor vero dicuntur Apostolicae litet in terzio KaI. Maias: at Patres ipsis Kalendis Maii in secietario Basilicae Fausti Pelagianam liae resim condemnarunt. Adsuere eo in Senatu Episcopi ex universia Asri- ea CCXIU. ut scribit Piosper contra Collatorem cap. Io. Erraverunt , inquit, ducenti amor rem jacerdotes , mi se epi sora nam fuis consitutionibus praesum unt , ita Ap solitae Sedis Antis item beatum Zos n. snt auocuti Θ Quod si in Chronico eiusdem Prosperi huius Syncei Paties numerentur CCXVII. amanuensium error suit , qui duas seriores unitates in inseriore parte iunxerinat , ac ex IV. teddidere VII. Laudat hanc Synodum Photius c0d. LIII. sed eiusdem textus nobis plane restituendus est. Dicuntur ididem praesedisse in ea Synodo,
inretios spiscopos , Os Dotianos Pico si primae Seius Oza- cenae pr vinciae . Sed ex codice antiquissimo Gandavensi apud Monasterium S. Bavonis Pholli lectio comgcndi est . Ibi enim
152쪽
primae Seris Episcopo provinciae L arenae &c. Hoc stagmentum habetur tom. I. Concit. editionis Coloniensis apud Quin telum anno irrI. Erat Donatianus Episcopus Teleptis in Braacena pr vineia , & in actis collationis Carthaginensis cap. Ia 3. dicatur: Donatianas Episcopas Guesta Tei tenses, contra quem Bellicius Donatista stabat . In Synodo S. Cypriani nominatur ab Augustino lib. 7. de Halytismo cap. 2I. inter alios Episcopos MDanos a Te pie. Binitis in notis ad Synodum , ut putat , Tele-picnsem celebratam ab eodem Donatiano anno 4I8. VI. Kal. Martias , antequam Carthaginem ad Synodum plenariam veniret , scribit : Teleptem fuisse Metropolim provinciae Byzacente; quod itidem legitur in scholiis Conciliorum editionis Regiae to-mo q. Pag. qa I. ubi Teleptis dicitui Metropons G prima feris provinciae Oeaeenae . Sed aliam apud Astos fuisse Metropolim a prima Sede , ex professo probabimus lib. a. cap. 7. nam Ecclesia quam regebat senior Provinciae Episcopus , dicebatur prima Sedes, quae quandoque erat in viliori Provinciae oppido . Adrumetum autem erat civilis Metropolis ByZatii , sedes Consti Iaris:
quod cap. a 3. Ostendemus . Ante Donatianum Primatus Byχ acenarum Ecclesiarum penes MiZOnium elat: quod ex Synodis Afri. canis cap Io. monstraVimus . Hinc caP. 61. Codicis Conciliorum Anticae ad Mizonitim Legati uti ad Primatem destinantur . VLdetur autem Migonius suisse Episcopus TZellensis ς nam in Collat. I. Carthagin. caP. I 63. haec recitantur et Nata uias Epi -
s Teeuero , G cum recitasset , idem dixit , mandavi , GDUtrus. Statim vero Maximinus Episcopus catholicus dixit: Diuetola es Mizonii Episcopi , Presb eros labet, G abundaniatem populum , quam V P. Verum CaP. 'I3 1'. eiusdem collationis Ilaec seribuntur : Donasianus Episcopus p ebis Zeuenssis praefente V. C. Tribono , G Notario Murceu nosperius mandavi Gob fpies : e di res flabra Nata edim . Ee accedente Nara eo Episcopo , idem dixit: agnosco lium . Quare Natalicus fuit Episeopus Zellensis Donatista, catholico Episcopo Donatiano ib dem1 dente. Cur autem Maximinus dixerit , in Natalici dioecesi sedisse Mizonium Episcopum', quod a nemine negatum fuit e ex eo arbitror, quia in una dioecesi symante ad unicum Epis pum Donatistam sedebint plures Episcopi catholici , quod his visim fuerat, amplas diue ses dividere , ac plures inibi cathedras eri- in gere.
153쪽
gere . Etenim in dioecesi Mileuitana ex Parte Donatistarum unus aderat Episcopus Adeodatus , at catholici Antistites in tota cadioecesi tres numerabantur, Severus Monachus olim Augustinianus , qui Milevi sedebat , ct duo alii, quorum unus in Tuncensi
oppido, alter Ceramussae residebat, ut colligitur ex cap. 6 r. collat. I. Carthaginensis . Constantinae sacris ex parte Donati unus praeerat Petilianus ,' at apud catholicos Fortunatus di Delphinus Episcopi eamdem dioecesim di Misam moderabantur . Et ex cap.
I l . eiusdem collationis in dioecesi Ianuarii Casensis Primatis Donatistarum in Numidia quatuor Epistopi catholici numerahantur . Itaque in Natalici Donatissae di ecesi Donatianus , di Migonius Episcopi catholici residebant . uti veto certum est , Donatianum sedisse Zellae ; ita inceletum est , in quonam ejusciemei ecesis oppido Migonius sedem haberet . Non tamen dici possiunt duci eodem tempore Natalici iuime , quoium unus TZellae
contra Mizonium , alter vero Zellae contra Donatianum sederet: nam a cap. II . iterum Omnium Donatistarum Episcoporum nomina recensentur, & unus tantum caP. I 63. inter eosdem Natalicus,st hic quidem ΤZellensis nominatur . At Tetellam dictam fuisse etiam Thelam , patet ex Augustino conc. a. in Psal. 3 6. ubi ininter Donatistas nominatur idem Nataticus The enses . Forte apud Afros , uti a Graecis , ε seu i & h , Pronuntiantur ac si essent t& E. Ex his tamen habemus, errasse Chimetium in notis ad Can. Feriandi pag. a 9. dum Thelam , seu TZellam.cum Ustula Antonini , seu cis a Ptolomaei confundit : nam apud Augustinuim laudatum nominantur in Synodo Donatistarum Nararietis The-DUD G TModorus Urienses . Et in collat. Charthag. cap. I as. sedebat tisillae Privatus Antistes catholicus , qui ibidem dixit: Non eontra me habeo Episcopum , nempe Donatissam. Igitur Natalicus Donatista non fuit Usulae Episcopus , ac proinde Usiula aΤhela seu TZella distinguenda est . In hac vero urbe Donatianus hoc anno Synodum celebrarat, quae/in antiquis codicibus cum Telensis dicetctur, Collectores Conciliorum Donatianum item Telensem Episcopum scripsere . At Baronius ad annum qI8. cum videret Donatianum 3 cleptensem Episcopum , Synodum quoque Teleptensem nominavit , eumque secuti siunt Binius aliique passim . Sed ex Ferrando Diacono Carthaginensi error corrigendus venit; qui canones ex Siricii epistola in Synodo Donatiani recitatos
attribuit Concilio Zellensi: nam tit. VI. CXXX. & CXXXVIII,
154쪽
tribus canonibus recitatis , ait et Comi o Zeuens ex epi ora SI Wicii Papae r quae quidem epistola cum iisdem decretis lecta est in Synodo Donatiani Primatis , ut actis patet. Zeua , c
Adhoua liberae Cloitates Africae appellantur a Strabone lib. I . eam vero urbem Zellam vel ΤZellam dictam fuisse , erudite notavit Holstentus in notis ad tabulas ecclesiasticas Caroli a S. Paulo : ex quibus etiam tabulis corrigendus est Chimetius, qui Zellam cum Usula confundit ; diversa enim fuere Bygatii oppida, ut ibidem demonstratur . Sed de his satis . Ceterum libet hic Lectorum oculis subiicere canones Africani Concilii , cuius , ut ait Prosper cap. a. con. IngratOS , d X A re us, ingenium ne Aratisinis erat, veluti de Pelagiana haeres erectum trophaeum.
GDrioAfimis I p. mnorio AETI. CX T3eodoso VIII. Confiti s Xaonis Maiis Caralagine in secretorio EasIuae Fansi, edim Aurelios Episcopis in universo concino eo sedisset a Zamribdis Diaeonis , pumis omnibus Episcopis , Moriam nomina GDUeriptiones indictae sunt in fancta Θnodo Carreminensis Ece orae eonsitatis. e quieum e dixerit , Adam primum Jominem mona em δε- cum , ita ut sue peccaret , Me non peccaret, moreretur in corpore, foe est de corpore exiret non peccoti merito , sed necessitate naturae, Gnascemast.
II. Item putuit, ut qai edimque parvulos recentes ab uteris Matramburizandos negat , aut dicit in remissionem quidem peccatorum eos haprieari , sed ni-ii ex Adam trahere origina is peccati, qu d Iavacro regenerationis expietur. ἱ unde si consequens , at in eis forma bapti aris in remissovem peccatorum non vera , sed ama intestigatis , anassema Fr . Quoniam non ariter inis reuigendom es, quod ait A flosis et Per unum hominem pec- Rom.
catum intravit in mundum , di per peccatum mors., R ita in I, 3. Omnes homines pertransiit, in quo omnes neccaverunt; nis que
tas rois ins metiuis aduene committere potuerunt; ideo in peeta-tordim remisorem veraciter baptizoni r , ad in eis regeneratione mundetur, quod generatione eraXerunt.
155쪽
Bem piaeuit, ut f qais dieit, ideo dixisse Dominum , in domo Patris mei
Iohan. mansiones multae sunt, tit inteitigatur , quia in regno caelorum erit aliquis me 1 q. a. dius , aut tillus alietibi locus, ubι beate vivant parvuli, qui sine baptissimo ex hae vita migrarunt , sine quo in regnum caelorum , quod es vita aeterea , -- , trare non pollunt , anathema fit. Nam eum Dominus dicat: Nisi quis renatus Ist fuerit ex aqua & Spiritu Sancto, non intrabit in regnum coelorum, quis ea 3' histicus dubitet, participem fore diaboli eum, qui eo eres esse non meruit Christi P Qui enim dextra caret , snoram procuι dubio partem incurret.
Item putuit , ut ou eumque δixerit, Dratiam Dei qua iUM eamiar pergesam CBrisiam D. N. ad Dum remissonem peccat
rum valere , quae iam commissa sunt, non etiam ad odioloriam, aes non committantur , anathemast.
Item qui uis dixerit , eamdem gratiam Dei per Iesem Chrisum
D. N. propter hoc runtum nos adiuvare ad non peccandam , qaia per usum nobis revelator G aperitur inteUigentia mandatorum , M sciamus quid appetere, G quid vitare debeamus ,' non aia mper tuam nobis praestari , ut quod faciendam cognoverimus seriam facere diligamus , atque vaseamus, anathema sit . Cum a. inruenim dicat Aposotas : Scientia inflat , caritas vero aedificat ,3- - Ide impium est , αι credamus, ad eam quae instat , nos habere gratiam Chrisi , G ad eam inae aediscat, non habere ; cum si uirtimque sentim Dei , G febe qaiae facere debeamus, G H-ngere ut faciamus , ut aedis ante earitate scientia non possit M. io. Lysare . Sicut autem de Deo feri um es : Qui docet hominem ad. viscientiam , ita elisim scriptum es : Caritas ex Deo est.
Item puerit, ut quicum ne dixerit , ideo nobis gratiam Asia Mationis dari , at quod iacere per Liberiam iubemur arbitrium, aettius possimus imp re per gratiam, eumquam eis gratia non daretur , nm quidem faciis , sed tamen possimus etiam Ine tua impiare divina mandara , anathem P. De Ductibias enim mam Joham datorum Dominas si ebatur , ubi non ait , Ine me disset dis
potestis fatere, sed ait, sine me nihil potestis facere. Item puerit, quod ait S. I annes Aps us : Si dixerimus quia III.
156쪽
peccatum non habemuS , nos ipses seducimus , & veritas in nobis non est : quisquis sis occipieudum putaverit, ut dicat propter humilitarem non oportere dici , nos non habere peccatiam, non quia vere ita es , a stoemast. Se itur enim Aposotas , G adiungit: Si autem Gnfessi suerimus peccata nostra , fidelis est & iustus , qui remittat nobis peccata , ct mundet nos ab ominni iniquitate . Ubi fatis a paret , hoc non tantum hamiriter , . sed etiam veraciter dici Poterat enim Apostosis dicere: Si druxerimus quia non habemus peccutiam , nos usos ex uimus , c
homiritas in nobis non es. Sed cum ait; Nos ipsbs decipimus , ct veritas in nobis non est ; Iotis osendir , eum qui dixerit se non habere peccatum , non verum qui, sed fassiam . v II. Item piacuit, ut quicumque dixerit, in oratione Dpminica ideo dicere functos : Dimitte nobis debita nostra , ut non pro fe ibis Ma r. Hoc dicans , quia non es eis iam necessaria isa petrato , sed pro η- λ- aDis ρυi sunt in suo populo peccatotes , G ideo noc dicere
unumquemqne Sanctorum , Dimitte milii deli ta mea , sed Dimitte nobis debita nostra , ut hoc pro aliis potidis ροσω pro fetastus serere inreuigator , sinoitima se . Sancus enim G im s erat Apos res Iacobus , cum dicebar: In multis enim ossenia Iambradimus omnes . Nam euiare aditam es omnes Z nis ut isa femtentia eonveniret G Psamoi, tibi Iegitur et Non intres in iudi- PDLciuin cum servo tuo , quoniam non iustificabitur in conspeetu tuo 'φ' 'omnis vivens , G in oratione sapiantissimi Sasimonis : Non est homo , qui non peccet: G in obro Iob: In manu omnis hominis signat , ut sciat omnis homo infirmitatem suam. Unde esiam Da- ν. Bie sanctus G justis , ciam in oratione plura ter diceret: Pe Donis cavimus , iniquitatem fecimus cetera , quae ibi veraciter o 6. s. humi iteν eonfitetur , ne putaretiar quemadmodum quidam femtion3 isaee non defuis , sed de popuIi si potius dixi e peccatis,
posea dixit: Cum orarem , di confiterer peccata mea , ct pec- IULcata populi mei Domino Deo meo . Nouit dicere , peccata πο-sra , sed pure si dixit, G suo , quia maturos isos , qui tam
VIII. Item piaeuit, ut quicumque i a verba Dominicae orationis, ubi
157쪽
th. disimus, Dimitte nobis debita nostra , ita Oosint a Sanctis di-nt fluminter , non veraciter hoc dicatur , anathema se .
Quis enim ferat orantem , iij non Bominibos , sed us Domino mentientem p dii Iabiis i dicit dimitti leue, G eciae dicit, qui bi dimittantis, debita non habere ZCanon ille post secundum diverso caractere descriptus in veri tussis codicibus reperitur, & ea ratione a Collectoribus Concili. rum insertus est: & sane magnum auctoritatis pondus Photius illi addit , qui diserte illum ponit, ac canones novem contra Pelagianos ea in Synodo Carthaginensi statutos affirmat. Scriptorem vero illum usium optimis exemplaribus , iisque antiquissimis nullus negabit . Do illius vel ba ex Cod. LIII. tibi de laudato Concilio sermonem facit : Damnat, inquit, haec Θnodias eos qui asserunt , Ndamiam morta em ese conditum , non aurem praevaricationis causa morte maMac- - Est primus Canon. Addit :Simi ter os eos, qui orens natos infanses baptismo minime indigere dicerent, quod tuos peccato restinis ex Adamo non putarent obnoxios. Hic canon est secundo loco positus . I ertium his designat : Eos quoque qui offirmarent, medio γodam Deo inaradisum inter es inferos , non baptizaros infantes heate xivere. SM. item aria his asinis capita , quae a Pe agiansis G Cael Iiauis tra mar , anathemate Patres traditant . Quare novem auctore Photio ea in Synodo canones contra Pelagianos decreti sunt . Huc facit quod scribit S. Augtistinus lib. a. de. orig. ania mae cap. Ia. Nomeuos , inqtiit , 8aereticos Pesagianos inflasime Concinorum callo coriam Sedis Apso eae damnavit anctoriatas , eo quod aus fuerint non baprietatis par Iis dare γieris G statis Incam etiam praeter regnum caeserum . Unde in hoc praesertim Concilio illa Pelagianorum opimo videtur damnata ,& sorte si literae stosimi extarent , ibidem pariter reiecta legetetur . Verum intrusum illum canonem probire possi m ex appen dice ad literas S. Caelestini Papae ad Episcopos Galliae , quae licet Coelestini non sit , ut alias demonstrabitur , est tamen antiquissimae manus et quippe quae adducitur a Pelio Dii cno in libro de Incarnatione S Gritia c. Π s. Porro in cap. Ic dictae appendicis initio haec repitantui: III, elicin anod intra Cori via
renses Sonori decreta eorsitiatum es, odio si ρr prsere A is Praesis a Lectinis, quod scilicet tertio capitu o de iura est
158쪽
stea quartus , di quintus canones ibidem subnectuntur, eo modo quo eosdem stupemus numeraUimus , ut nullus canon contra beatitudinem naturalem puerorum ibidem locum habeat , qui tamen teitio loco ponitur in redice Phini . Haec circa illum cis nem ex antiqv:s Scriptoribus observavimus , de quibus alii iudicent. Octo vero illi canones Pelagianam haetesim iugulint, quc rum primi duo peccatum originale Occtant ; tres intei mcdii necessi tar em gratiae ad recte sancteque operandum ; totidem PO stremi iustitiae inhaerentis impellectionem continua iugique Lei gratia confirmandam , contra decantatam Pelagianorum ac Stob
. Zosimus damnatis Pelagio ac Caelestio egit statim cum Ηcn Irio Imperatore , ut iidem imperiali auctoritate Romano Imperio pellerentur. Quod statim piissimus Princeps executus , iescriptum cedit ad Pallacitum Praefectum Praetorio Italiae, quod ex Atreba- tensa Monasterio eduxit Henrici Gravii Doctoris Lovaniensis diligentia, ct cum subsci iptione emendatius e Thuana Bibliotheca exhibet Salmasius par. a. de Eccles Subui hic. cap. I. Pag. 288. Hoc vero impetatoris edictum in haec verba conceptum ac pu blicatum fuit .
Imperatores Honorius & Theodosius Augusti palladio Praefecto Praetorii.
Ad rentishondam cathoricae Implicitatis tacem piso sempers endore radiantem duos arcis ingenio novam obito emicuisse mersutiam pervulgato opioione eo ovimas : DIIacis fientiae obombrota mendaciis G uerioso tantom debacefatauctamine , subuem quietem eae sis conatis aurinare dei ,
m novi amminis commendaracvento , ins eis notam plebeiae insimae viritatis sentire eiam eunctis ς ae prodentiae Inga&ris pomam fore , communiter opprobata de uere . Cuius impiae eommentationis a iactores Pelagitim C Iesum die percrebuit extiti e . Hi paren i cuncta=ωn rertim Deo , praeci a ste fem- per maiesaris interminatione potenti , omne Hrra principium transennii tam trucem inc mentiam saevae voluntatis assignant , Di cum formandi mundi opificem eseam semeret, aDtatem Whominis fruendi profunda siriti eonceptione Iuraret, funda
159쪽
-uveris finem anteferret exordio , G mortem praemineret aere e toro : non sane in diis vetiti fluxisse percari , sed egisse pe- nisus segem Immutabios consituri: ad ista an is oui exitiant in 1- nihiI prodesse absinentiam deris endi , eoivis ita vis putoretur adpricta , ut non possi abo eri deinceps: primitiavi hominis errorem , in quein captae mentis inops rationis G
eitas irruisset, deI fum ad poseros non fuse, tantumque aps enis quem incis adae gratiae inferiae raptiisset juecebra, transea esstonem interdicti extitisse discriminis : eum evidens eatfoliacae legis omnifaria tesetur auctoritur , tuum interiris omniuιν
Disse vesibuom , quem divinae praeceptionis se Iiam Ii uesteorrupisse mandatum et a que quam porima , quae fremo refpuis , lex refutat, quae perexosum si recordari etiam Iob aes postione plectendi , qaae maturato remaedio G eeoricare se Vaoportet intreeipi , ne corroborato res ne uitiae Mooscentes vim valeam Merteri . Si idem aures mansuetudinis nosse recresfama flerfrinxeraι, istra sera si mam urbem ariaque Iota , ita pestinum vires quorumdam ines isse pectoribus , ut inter-νtipto directa eredoriratis tramite , fessis in parres diis ais rendi , materia impacata dissensonis indicta Ar, novo et candari ire conritara , Maris ae Eecissae acta mores , G attentata tron ivitas anis iter anse ancipiti interpretatione fuantibos a G abfosita fanctorum apiciam euritas , ac HI
Miffse cognsat, ni pressis ex Urbe 'limitias eapitibias domnatis execrandi , Gissio atque Petagio , s qua Mitis de ceteros
160쪽
LIBER PRIMUS. Iassando se re conferentes , o quibuscumque jubemus eorripi , δε- doctosque ad audientiam pubiaeam promiscue ab omni S accusari; ira m probationem eonvicti criminis HGs 'Mutis inseqώatis , usis inexorati exitii deportatione damnatis . Decet enim originem vitii a eonventa pariteo fe e ari , nee in communi eos eHebritate con ere, qui non fotam facto nefario detesanae ,
verum etiam exempIo venenati siritas fiam essendi . Iuvat autem per omnem pene mundiam, qua Imperium no iam extenditur,
is odi proma ala distandi, nescientiae fortasse di Matio posam praser errori, atque impiam fe ρHMae putet oudit e, quod condemnatom vigore pubiaco me ferinxerit ignorare . Datum pridie KaL AL ias Ravennae DD. ΝΜ Honorio ML G Triodosio VIII. C . A A.
Exemplar edicti propositi a Palladio Praefecto Pretorio. Iunius Quartus Palladius , Monaxius , & Agricola iterum Praefecti Praetorio edixerunt.
In Peragium at . Caelesiam catholici dogmatis Erim mitis
tractati s de tientes , Iententio principans inva me , us -- ne biri Urbe Almoti , bonorum concisio muIctarentis . Hoc igitis omnes admoneri opertex edicto, ne quis Infrae persas nis errorabas creduum 'ser os/sm . Et s si ine ρί betasae Ciarietis , qtii in conginis huius obscaena recideris , a qu etimque tractus ad Ludum sne accus ricis aescretione pressionifaciatatum publicatione nodulus, irrevocabio patietur exitium. Nam sperna malasas , ut couigit ex secreti ignoratione reis verentiam , ita ex inepta distitatione intariam.
Hoc edictum Baronius anno gaO. num. q. recitat eo tempore,
quo Constantius Imperator contra Caelestium ad Volusianum Praesectum Urbis scripsit anno clao. ut ille Putat. Sed ex rescriptis Imperatoriis constat hoc anno emissum edictum a memoratis Praesectis Praetorio . Et sane hoc ipse anno qI8. Palladius erat Praescctus Praetorio Italiae ex Cod. 7 eod. Lib. II. L. I a. de In L sentiis delatorum , ubi recitatur rescriptum ad eumdem de tem
os Campaniae , rasiς , G Picenι. Flavius Monaxitis erat Praefectus Praetorio orientiS ex eodem Coae lib. I 6. L. de Episeopis , Messis Ge. est rescriptum de Parabo anis pro Antistiis te Alexandrino. δgricola erat Pr. Praetorio Galliarum ex lite-