장음표시 사용
141쪽
'iuni d xit, ad eumdem transinisit , in o , ut ait Augustinus 4ib. de Grat. Christi cap. 32. ea de quibus non interrogabatur, pluribus prosecutus , ob uni ate Trinitatis inque ad resurr ictionem carnis late suam fidem deduxit ,' illa autem quae praecipue ab eo Petebantur , Paucis iisque ambiguis verbis inclusit, nempe: Baptisma unam tenemus , inod ii demscramenti ser-Bis in insu/ibus , quibus etiam in maioribus , asserimus esse ceIebrandum . De libero vero arbitrio haec posuit : Liberum se intemur arbitrium , tit iacamus Aos femper Dei indigere aurixilio , G tam tuos errare at euis Manichaeo dicunt , tomianem peccatum vitare non posse , quam tuos qui eum Ioviniano erunt , hominem non posse peccare et uterque enim Iouir arbidisrii Libertatem . Non vero dieimas, hominem semper es peccare , cs non peccare posse , ue semper .nos Liberi conferamur esse arbitrii . Hocce Symbolum inter opera D. Hieronymi dia circumlatum est, sed esse Pelagii patet ex Sinugustino in lib.de Gratia Christi cap. 3 a. & 33. quibus in locis adductas proxime haeretici sententias excutiens , ambiguitatis plenas esse demonstrat . Nonnulla etiam fragmenta literarum Pelagii lege ibidem cap. 3O. & 3I. 2 sequentibus , in quibus Pelagius ex libris abs se editis , quos recenset , divinam semper gratiam semet asseruisse comprobare conatus est . Praylus Epistopus Hierosolymitanus, qui in demortui Iohannis locum suffectus fuerat, Ommendatitias pro Pelagii causa literas Romam una cum Ρelagii ejusdem libello transmisit e Nam Zosimus de Praylo stribit ad Africanos epist. 4. Caus Peugii enixius adsipulator intervenit. Putat Baronius Palladium Episeopum Helenopolitanum Ori- senistam celeberrimum , ac Pelagii haei in qua apathiam docet, insectum Romam cum illis literis venisse, ut Pelagii cauta apud
Caelinius Innocentii morte intellecta , Romam illico advolaverat et optime enim stichat , fieri non posse ut Innocentius palinodiam caperet , quasi nimis praecipitem Afrorum Patrum relationibus adversiis Pelagium ejusque asseclas fidem accomodasisti. Itaque veteres ille amicos adit, praecipue vero Sixtum Pie hyterum, quem ex Augustino epist. Io . Pelagiani Magnum i rum partium patroniam iactabant , G de esias amicitia puriamum esseruantiar ; obtestatus se festinato iudicio inauditos , indefensos tum in Africa,tum in LIrbe esse damnatos: catholicam
142쪽
se doctrinam docere , nec latum quidem unguemiab illa discedere. Iulianus testatur, se duas ad Zosimum literas dedisse,quas hoc tempore scriptas credibile est, Pelagianis nervis omnibus pro obtinenda abselutione adnitentibus . Contexuit Caelestius suae fidei libellum,quem Zosimo causam cognoscenti exhiberet: de quo haec stribit Augustinus lib. de Pec. orig. cap. a 3. Item in ItbeLIo quem Romae dedit , eum idem Dam a Trinitate ianitis Deiatatis inque ad resurrectionem , qua is fatura es mortuorum, de quibos eum πώItas interrogaverat , G ande tui noua goaesio movebatiar quantum dicere Iibuit , expricasset Ge. Hac prorsus etiam ratione Pelagium libellum fidei, quem Symbolum v cavit , concinasse proxime diximus . Pontifex in Basilica S. Clementis Caelestium in iudicium vocavit, qui Pelagianis omnibus dolis instri.ctus tribunali stitit . In primis vero libellum obtulit, in cuius exordio causam his vel his praemunivit. Si forte tit Φ minibias quaepiam ignorantiae error cis feris , nos/ a sententia eorrigatur: ex Augustino laudato cap. 6. Quam prae ociatione tenerabitis Papa Zosmus tenens egit enm Amine, qIem fas doctrina ventus iuverat , ut ea qtiae tui a Diacono Padi inoc nempe anno qIa. Carthagine coram Aurelio fuerant objecta, damnarer , atque ax Sedis Apostoneae Iiteris, quae a sanctae memoriae suo praecessore munaverant , praeberet UPU- : at tuenosiit quidem Diaconi obiecta damnare , sed L. Papae Innoce tis Dieris non es ausus ob ere , immo se omnia quae feri tua damnaret, omnaturum es promist: ibidem cap. 7. Et qui dem Ponti fiex hac interrogatione Caelestium strinxit: uia omnia damnas , quae jonsta sunt de nomine lao Z Cui ille: Damno δε-
caudam sententi m beatae memoriae praecessoris tui Innocentii: idem lib. a. ad Bonifacium cap. 4. Baronius uti diximus , scribit, obiectas esse Caelestio literas Innocentii ad univcrsam Ecclesiam missas , quas post datas ad Africanos ab Innocentio coinpositas arbitratur e sed hoc superius reiectum est , & ex ipsa interrogatione Zosimi in libello Paulini aperte refellitur: siquidem Ponti sex inquit : Cognovisi naias Literas dederit Sedes A so-Lua ad Frarres CX Coepiscopos Amricanae Provinciae t nec aliarum literarum ibi mentio ulla fit . Porro Caelestius in libello suae fidei aperte negavit peccatum originis : nam haec in illo sententia apud Aug. lib. de Pec. orig. cap. 6. continebatur . In remimsonem amem peccatorum baptizandos infantes,non ieciseo dixL
143쪽
us , ut peccatum ex trs cc more videamis : quod Ionge a cathoneo fensa a ensim es , quia peccatum non eum Amine .asitar , γω posmodum exercetur ab homine, γia non nasora delictum , sed montatis esse demons tur. Ex quibus sane mirum alicui videbitur, Caelestium non statim tamquam haereticum condemnatum , cum amite illa haeresis damnata suisset eodem anno a S.Innocentio:libellim enim illum Iectum in iudicio ipse disimus testatur in epistola ad Aurelium S Collegas , quem
tamen catholicum Putavit . Hujus autem rationem ipsius Augustini vcrbis expono: Cum foc Caesesidis in Do LMID po i Iei , inter tua dumtaxat de quibus se adsue dialitare G im i oeue eonfessus es , in homine acerrimi ingenii , ni profecto , s eorrigeretur , pGrimis profuisset , vo untas emendationis , non lassitas dogmatis opprobata es et G propterea δε- Mutis ovis catho letis dictus es , quia ON hoc e fodicae mem is es , s qua forte a tersepit, quam veritas exigit, non eaeretis e de ire , sed desecta ac demon ara ref ere . me in tuo funum esse putabatur, quando se Literis beatae memoriae Papa Innoeentii , quibus de fac re dubitatio tora fusita es,
eonsentire respondit : lib. a. ad BCnifacium cap. 3. ZOsimus Caelestium adeo promptam Innocentii literis obedientiam atque assensum profitentem haud damnandum iudicavit ; scd ne illumatisdivendum stat euceret , iudicium utriusque Synodi Carthaginensis ct Mileuitanae remorabatur . Quare eumdem anathemati Carthagine ante quinquennium in ipsum lato non exemit, sed gesta omnia in illo iudicio ad Africanos per Basiliscum cum lis teris transmisit: in quibus acrius invectus est in Erotem & Gaarum tamquam turbarum Praesentiuin auctores . Quod vero in
causam spectat, haec scripsit: unde in praesenti ea a nili pr eox immatoriam e een imis sed innotescere Sanstitatis me asper obstata CaeIesii Me nyrum examen , eui etiom prior Abeutis ab eo intra Africani resimonio apud nos esse debiai et,
ne inrepseratis famaque tactantibus tem facio crederetis 6-re intra fetamdam mensem aut veniami is sui nasutem redamgMant aliter sentire, quam Iibeuis G eonfusone eontexuirinoe
Sanctitas Ue a resedisse cognoscat . Datae . . . Honorio M. GFuo. Conso. Cosi. Ex quibus accusatores intra unum & alterum mensem Romam evocatos vides ς qued etiam de se testa
144쪽
tum reliquit Paulinus Diaconus in libello ad Zosimum, quem recitat Baronius anno sequenti. Paulo post si aperuenere literae Pelagii.; qui cum callidius haeresim catholicae doctrinae sucis obduxistet , Zosimum magis Pelagianis propitium fecit', longequo eorumdem hostibus acerbiorem . Etenim Pontifex novis literis Aurelium ac ceteros Afri. eanos Patres durius increPuit , dolens Pelagii ac Caelestii vices, qui cum catholica seperent , haerestos damnati fuissent . Romae vero literas Pelagii eiusque libellum, tum epistolam Prayli Hi rosolymitani pro Pelagio publice recitandas iussit : de quibus haec inter alia ad Aurelium ac collegas seripsit et Literas que idias idem Pe/ rus purrationem continentes, et udanti P
me misit , quibus tam me lanis suae idem , quid se eretiar,
qui e damnaret , i e sit o fuco , set cessarene torius inrem pretationis insidiae , cumulavit. Narrem recitario piabrica fuit:
Caelestitis ante Wotulerat , continebGus. Utinam ouos υe iam inoctissmi FHatres , recitationi ore ram inseresse poto et . Unod Sanctorum virmum qcti aderans, gaudium fuit diae iam
Postea vero vehementius Pelagii accusatores increpans, haeci adiadit i Mimis est , s isti uicum virum ad bonam frugem Longa erga Deum fervitute nitentem si s riseris perce ore m=e- unt , qui in fratres G Coepisco F eanta macbinations , qai tot tempesares Eccosa reddiderant . Non decet 'fropa manctoritatem , ta praecipue prudentiam et Gram ad Imiam hys
ut asserebatur . . . . Vos conite ite , s qui tana in Sede Aps Des tentor, ilia quae de iisdem o pravis ae Levi s 'ancto. risens ae disio riamore jGLIasa fiant , oporteat credi . Haec Z simus . Ex quihus Pelagianorum doli , quibus Summum Pontificem circumvenerant , mis coloribUS exprimuntur . Ex his postea literis. quae Pelagianae haeresis auctores tantopere commendabant , istis postea a Zosimo damnatis, Iulianus cum suis S P dein
145쪽
dem Apostolicam crimine Praevaricationis asipergebat , de quihus inserius dicemus . Augustinus vero pro rasimo haec reposuit lib. a. ad Boni f. cap. 3. Guaenam tandem epis a venerandae memoriae Papae Zosmi , quae inter cutio reperitur , abi praec perit credi oportere .sne aras visio peccati originatis hominem nasci, nos iam prors1 foc dixit, of am omnino confri P. . Et in finea: Profera quidquid interea lenius actum es ciam c'
Iesio , feriata dramtaxat anti issimae G robotissimae ei minitate , correctionis sit e mentissima Dino , non approbatio exitioses a pravitatis . Et quod ab eodem facerdote posea G- Iesitis G Pelagius repetita auctoritate damnati fiant, positam intermissae iam necessario proferenaee ratio severitarisiare, non
praevaricario prius cognitae', ve nova cognitio veritatis. Nulla
pro Zosimo stlidior apologia procnei potest. Literae illae Z simidatae sunt hoc anno di . XI. Kal. Octobris et credo vero Carthagine acceptas IV. Nonas Novembris': Nam eo die per Basiliscum Subdiaconum Paulinus se intellexisse stribit Pontificis mandata , quibus Romam evocabatur . Cum in recitatis Zosimi literis Eros ae Lainarus adeo severe perstringantur , iidemque fuerint qui ct coram in Palaviina comtra Pelagium ac Caelestium Synodum Diospolitanam per Eulogium Metropolitam indicendam curaverint , ct postea per literas universam in utrumque Asricanam Ecclesiain concitarim , operae pretium duxi , nonnulla hic de ei dem inserere. Eros Sanincti Martini Turonensis Epistopi distipulus fuit: Laetarum etiam Turonensis Ecclesiae presbyterum fuisse , ex eo arbitror quod in Taurinens Synodo Britium Turonensem Episeopum plurium criminum reum detulit . Eros Arelatensem, Lazarus Aquensem Ε clesiam , Clem ac Populo contradicente invasere . ZOsimus enim haec de utroque ad Africanos scribit: Patiate hos inobservatis ordinationibus , stobe , eleroque contradicente , ignotos, a rela
nas intra Garaias facerdotia Dendita e . Augustinus initio libri
de Gestis Pelagii ait: Sahcti farres , G Coepiscopi no i Gavi
Eros G Lazarus , eosdemque Gallos Epimpos vocavit Pelagius apud Augustinum epist. dira. Lazarus quidem in Τaurinensi Concilio a Proculo , uti friQrum criminum delator , reiectus fuerat: a quo tamen pos muIus annos , inquit idem risimus epistola quarta, Saeerdos Orannici iudieii defensor eivitatis A Densum C c.seritque in eo hactentis Ombra facerdotii , donec Oranno
146쪽
remo saret imperii : quo Loco pos internecionem patron, immese exesu, G propria cusios sim avit . Constantinus imperium in Galliis invaserat , quem Lazari patronum risimus vocat: at ille post triennium in fae Ursunidis ab Honorii ore Cohstoa tio intra GaIIias occiditur, eiusdem capite in conto Ravennam delato XIV. Kalend. Octobris, Theodosio Augusto IU. Co Η:eetestatur Id tius in Chronico , di in Fastis . Quare Lazarus anno m. sponte Aquensis Ecclesiae regimine sie abdicavit , ne quid
gravius ob tyranni amicitiam contra se ab Honorio statueretur. Paulo post etiam Eros populari tumultu ex Arelatensi Κde deiicitur, Patroclo ad eamdem eVecto . Prosper in Chronico ad Conia sulatum Honorii IX. ct Theodosii V. anno 4 Ia. ait: Eodem rempore Eros viri nctus, G B. Martini discipiatas, eum Areorems oppido Episco I praestareec, a popuIo usus eivitatis, insens nouis in Marionibus obnoxius priues es ; inque ejos Ioediis Patroesis ordinatur, amicus C familiaris Consantii Mosi bimi rum, cuius per usum gratia quaerebaris: queos inter Episto a regionis tutas magnar m discordiarum cadis fuit . Bar nius ad annum 4 I a. addit: Consantius , dam a se fias faxis Episcopos orare Ru es inire certamen,expertus es pariter Deum adposremum fuis conatibus adversariiam. Idem etiam ad annum3 I 7. pag. goa. De Lazaro , inquit, remansi obscura memoria Medou Erote Lazarum disce : quos enim calumnia par involvit, eamdem decorasse aequa m virtutem putandum CD. Quae quidem mihi non probantur , cum non Constantii iussu , sed populari tumultu Eros Arelate eiectus suerit : quod populi factum Apostolicam etiam Sedem ratum habuisse ex Zosimi laudata epistola colligitur: misit lor, inquit, inobservatis ordinationi si plebe, eteroque contradicente, ignotoae , anenigenas intra Gaiaias fateria
dotia vendicasse ; qui sine iis propria abdicavere sententia, nos die Iicet G atia , tum eorum des paenitudinem fecuti , fiseer δε-tati eos Ioco, omni eommunione submovimres. Constantius Areia late inclusus , cum diutius Obsidionem tolerare non posset, deposita purpura , ad Erotem confugit z a quo & prest yter statim o clinatus est , ex Sozomeno lib. 9. ca P. 1 r. Hinc ob tyr innum sacro honore decoratum , Eros Arelatensium odissim sibi contraxit. Sed neque Constantius post Erotis depositionem quidquam mali ultore Numine passias est r immo ob egregie contra I yrannos navatam operam , Placidiam Honorii sororem in uxorem obtinui a
147쪽
quinquennio clapse , in imperii consertium assumptus fuit , ut cap I 9. dicemus . At Eros & La Zarus , cum Apostolicae Sed is iudicio sese depositos cernerent in longinqua ad insignium Orbis Catholici Episto rum sunt agi a corroganda Perrexele et uti olim Chlysi stomus secerat, qui e Costantinopolitana cathedi a per vim eleeuis , Occidentis Metropolitarum sui Ta3ia per literas petiit. ZOsimus tamen utriusque Episcopi conatus increpans ait : Ubi de Episcopatu abdicando agitur , maria terraque Istransis , nectiva in fragia praetermittunt . Athanasius, Claiysost mus, aliique plui inti ab Episcopatu depositi, Apostolicae Scdis ac primos Oecidentis Meliopolitas in subsidium contra adversantcs Episcopos implorarunt : at a Pontificas Romani decieto ad alios Antistites appellare non licuit . Interim Eros ac Lazaius plo recuperanda dignitate in Orientem prosecti Pelagium apud Eulogium Palae stinae Meliopolitam horrcseos accusaiunt e quo ibidem per dolum absoluto , causam iterum ex integro cognostendam Asricanis Patribus per literas detulerunt e de quibus cap. 8. plura diximus . Anno qI7. LazaruS in Gallias redierat, ac ProculqMAE siliensi ahlizercbat . Etenim cum hie Patrocli Arelatensis iura invasisset , atque Ursum & Tuentium Epistopos consecrasset , La-Zarus unus e tribus Epistopis suit , qui ex antiquo Ecclesiae ritu ad Episcopi consect alisinem peragendam requirunt ui : quae ubi Zosimus Papa accepit , datis ad Africae , Galliae , ct His aniae Antistites litet is , Proculum graviter increpuit , non mcdo quUd alienae dicecesis EpistopGs consecrasset , verum etiam quod fuerit Laetaxtis in conjiscio ιιic Iae orae nationis adfusos ; quem ibidem uti multotum criminum reum ab Aqucnsi Sede cxpulsum testatur . Hae Zc1imi literae datae siunt Honorio XI. ct Constantio II. Con Ex his patet Chronicorum Fl. Dextri impos ura: ibi enim ad annum 4Co. Eros Derthosanus, Lazarus Uicensis in His pania Epistopi assii mantur . Etenim uterque in Galliis Epistopus . fuit, ct Lazarus a Pioculo Massiliensi post annum ηoo. est consecratus: nam pos MuDos annos a celebrata Synodo Taurinensi, quam anno 397. Baronius peractam stribit , eumdem Aquensi Ecclesiae praepositum laudatus disimus affirmavit. Bivarius Deratri commentator stribit, utrumque ex Aquitania eiectum novas in Hisipania sedes obtinuisse, ac constare ex literis Synodi Carthaginensis ad Innocentium, Erotem ac La Zarum fuisse in Hispania Epistopos . Sed neuter in Aquitania Epistopus fuit , vivebat
148쪽
hatque adhue in Galliis Lazarus anno 4I . Illos vero postea in Hispaniam secessisse , gratis dicitur : neque tu in laudatis literis synodalibus legitur , in quibus nuda tantum Erotis ac Laaari
nomina recitantur . Consulatur epistola 9 o. inter Augustinianas. Haec de duobus illis Pelagii accusatot ibus in veterum monumentis invenis e Potuimus .
mugianorami doris per Africanos Patres detectis , Zosmus iLIos dammae. Θπodi Africanae. canones confra ensim recitantur . Honoritis Imperator Petagium ae CaeIesitim proferibit. Praefecti Praetonio edicti promia atores ex Codice Theodes inno probantis , at Salmasi de eisdem error casuatur . AFricani Praesules Zosimi literis acceptis, graviter conquesti sunt , post S. Innocentii sententiam iterum Romae Pelagii
ac Caelestii causam retractari , statimque per literas cum Zosimo egere , ne quidquam ante Synodi Atticanae relationem de utroque decerneret . Indicitur autem plenarium Concilium totius Asticae Carthagine . Romae vero Pelagiani graves tui has dabant . Credo equidem nonnullos Episcopos illi sectae adhaerentes Romam advol .isse , quo Pontificis animum in concepta st- mel erga Pelagii causam propensione retinerent: nam anno qI'. plures Episcopi pro Pelagio cum Iuliano literas subscripsere , ut diceruus . Eorum tamen conatibus Constantius vir clarissimus, ac vicaria praesecutra in Urbe perfunctus obviam ivit, pro gratia Dei adversus stubdolos Pelagianorum conatus defendenda Iaborans . Unde factione emarandem do verba Prosperi in Chronico ad annum qI 8. mDDa ma a pertarit, qisae tuom Sanctis confessoribus sociarunt: ejus memoria recolitur in Romano Martyrologio 3 o. Novembris. Palladius in Lausiaca histolia laudatis, qui Romae vivebant , Macario ac Pammachio , ait caP. Iain.
Cosantius quo die esse or PraefecIoriam Danae, iolanes viri Geruditus i, qui pervenerunt ad summiam pietatis G rengionis.
BarcniuS anno qI8. num. I. Putat , Romae iterum causam Pelagianorum recognitam fuisse eodem tempore , Quo in Africa Pariter retractabatur, addens anno sequenti 418. Caelestium libellum fidei exhibuisse .: de quo plura ex S. Augustino ibidem re-ritat. Sed haec facile reiiciuntur: nam libellus Caelestii hoc anno
149쪽
cli 7. publice coram Zosimo recitatus suit in Basilica S.Clementis . Audiatur Zosimus in epistola ad Aurelium data Honorio XI. 2 Flavio Constantio iterum Cos hoc nempe anno 4I7. In uomisse , inquit, CaeIesio obeutim eius, em dederat, fecimns recitari: quod etiam repetit in literis ad eumdem datis XI.Kal. Octobris : quae literae Carthaginem , uti ex Paulino diximus, advenere IV. Nonas Novembris , statimque Aurelius rescripsit, ne quid innovaretur ante Africanae Synodi relationem . At ZO- simus prioribus ex Asica literis acceptis , nihil ea in causa in-1hper se egisse testatus est in epistola data dii. Martii anno sequenti ad Aurelium his verbis: Idcirco noveris vestra Frate
nitas , nihil nos pos tuas , qoas Inperius: I literas vesxas accepimus , immutasse , sed in eodem cuncta re qui se satu, in s dudum fuerant , cum hoc no is tueris vesrae indicavi sSanctitati , ut tua a υobis ad nos mim erat , obresatio
remaneret . Quot vero literae ulti la citroque inter Afros ct Zosimum id temporis volitarint, liquet et x Augustino lib. a. ad BCnis
cap. 3. Tot enim , inquit, G tantis inter Iicam Sedem CX ros Episcopos carrentibas G recorrentibis scriptis EceIe sicis dic. Quod autem ait Baronius , Caelestium lese subtrahentem examini, coactum fuisse publice interroganti ZOsimo respondere , Plane ad iudicium anno praesente peractum Pertinet , in quo eumclem a Zosimo interrogatum ex Augustino & Paulino diximus a nam cum anno 4I8. post allatas Romana Asricaninrum literas examini se subduxisset, videbat enim dolos ac fraudes nudatas statam sententia in illum ac socios publicata fuit nec ad aliud iudicium tractus est . Hoc ex Augustino patet,qui cum dixisset , allatas fuisse Romam Africanorum literas , quihus Pelagianorum praestigiae Zosimo detegebantur , haec addit: Tinc ergo , cum eius praesentia posceretis, ut certis ae disicidis resonsonibus mei cstitia hominis , NI eorrectio disicefceret , G nulti ambigua remaneret , se subtraxit , G negavit examini . Me disserendom iam fuerat , Icut factum es , quo aliis prodesset, i niminis perversortim pertinaciae dementique
non post, lib. a. ad Boni f. cap. 3. Ex quibus nullum postea iudicium ea in causa habitum suisIe monstratur. Inierant Consitatum Augusti Honorius XII. & Τheodosius h. VIII. qui fuit annus 418. quo Pelagiana haeresis in toto Oibe Ca-Α tholico tum sacris Pontificis decretis, tum Imperatorum sancti
150쪽
nibus damnata fuit et sed Africani Patre & praesertim Augustinus , ea fulmina procuderunt, quae a Romano Praesule validio ri brachio eiaculata , novorum gigantum superbiam deiecere. Ineunte anno Asticani Episcopi Carthaginem confluxere , Omnibusque iterum in Pelagii ac Cadestii causa quam diligentissimeret lactatis, Innocentii adversus Pelagianos decreto standum esse plenis suis agiis censuere ; ac statim per Marcellinum subdiaconum gesta Synodalia Romam ad Zosimum misere. Pontifex, cum ex Africanorum Patrum literis de cute ct intus , ut aiunt , Pelagianam haeresim cognovisset , diem Caelestio dixit : qui quod stedetectum convidiumque per Africanos siciebat , examini sie siu, traxit , ut ex Augustino mox dicebamus . Quare cum ea sugareum se ac pervicacem citra ambages ostendi siet, Zosimus haud ulterius morandum ratus, Pelagium ac Caelestium haereticos, eorumque doctrinam ortodoxo dogmati contrariam lata sententia pronuntiavit , ac datis ad universiis Orbis Episcopos literis infamem haeresim ubique gentium proscripsit . Haec sane epistola non extat'; sied illius meminit Augustinus epist. ad Valentinum , recitatque ejusdem fragmentum epist. Is . ad Optatum . Literae quoque Concilii Africani interiere ς earum tamen summarium legimus apud Augustinum lib. a. ad Bonifacium cap. 3. ubi ait : K-am Literae posea uam venerant , id eontinentes , non Asicere seminibus raraetori s G DDeitioribus, quod se generaliter Innocentii Episcopi Literis consentire fate-harur , sed aperte eum debere avaraematizare , ρ- in suo Iibello prava poserae ; ne ,s id non te et , mutii partim inreuigentes , magis in LibeIIo eius tua fisi Oenena a Sede Apo-soIica erederent opprolata , propterea quod ob tua dictum erat, eum Librium esse Coifo cam , mam emendata , propter iuuae quod se Papae Innocentii literis consentire iis responderat. Porro libellum Carlcstii esse catholicum , dixerat Zosimus in epistola ad Aurelium di Collegas . Unde immerito Iohannes Latius lib. I. Historiae Pelagianae cap. 4. Zosimi epistolas uti stipposititias reiicit : nihil enim in illis legitur , quod in S Augustini voluminibus non contineatur . Hinc Facundiis Hermianensis , qui abiero taculo vixit , lib. 7. cap. 3. ait: In lenient post emo B