장음표시 사용
181쪽
nis Ecclesiis servabantur , legeretur, gravissima ac paene diuturna contentio suborta est . Mortuo Paulo post Zosimo, ac succedente Bonifacio hoc anno η I9. in plenaria Synodo Asricana de appellationibus disputatum fuit . Africani praetendebant in litam vel ab ipsis Christianae Religionis apud Africam primo diis consuetudinem , nempe ut Presbyteri, Diaconi , ac Clerici inferiores in suis quique provinciis iudicarentur, ad transmarinosti dices appellatione Omnino interdicta . Hoc ipsiim Baronius ceterique arbitrantur decretum fuisse in Synceo priori Mileuitana canone TXII. At canones illos ad illam Synodum non pertinere si perius cap. Io. Ossendimus . Ille canon iisdem omnino vel bis conditus suit a picnaria Syn do Carthaginens Honorio XII. RTheodosio VIII. Gg. anno sic periore ηI8. in qua canone XVII.
transmarinae appellationes vetantur . QV d decretum ob tentatam id temporis contra Africanae Ecclesiae consi tidinem ab Apiario appellaticiacm emissum existimo. Laudata vero consi cludo colligitur ex Augusino epist. I 6a. ubi de Caeciliano Carthagincias ac Collegis Episcopis ait: Neque enim de presbieris, aut diaconis, aut inferioris ordinis e ricis , fedde coHegis agebatur , qui pessent aliorum couegarum iudicio, praesertim Apo- sulcarum Eccissariam, eausam suam integram reservare a Sci ipta suit haec epistola ad Laisccms Donatistas , post quam ad eosdem alteram dedit, nempe I 63. In hac vero stribit Augustinus , se ad Cirtensem Ecclesiam perrexisse ordinandi causia Episcopi . Fuit hic Fortunatus anno 398 ut tib a. cap. 7. Pro-habimus in Profuturi locum sustectus . Quae ideo ex Augustino adduxi, ne quis sorte arbitraretur , S. Dociorem in laudata epistola I 6α. canonem illum a a. Vulgo Milevitreum secutum ἰ cum epistola quadriennio ad minus istam Synodum praecoserit . Et quidem de canonibus Mileuitanis video Chimetium in eadem
mecum esse scritentia . At non mCdo PerPctua Africae consuetudo memoratis appellationibus obstabat , Verum ctiam si mina
prosequendi extra provinciam iudicii distieultas . Haec enim Asricani ad Caelestinum scripsere: Quomodo I fum troχ aristimiodictam ratiam erit, ad σο'd testam necesariae peFome , ve propter sexus , et I propter fenectutis se mitatew , veI re, iis ariis intereserentutis impedimentis , ad ei non p terset y
182쪽
Baronius sci ibit ad annum 419. Pagina 448. Africanos nontino Apiarii facto turbatos suisse, sed & ob C est ii quoque
appellationem , qui Carthagine damnatuS ad Romanum Pontificem provocaverat. Ego duplex causarum genus distinguendum censeo ; Unum , quod fidei dogmata spectat , alterum , quod ad Ecclesiasticam politiam pertinet . Numquain Africani in causis fidei appellationem ad Romanam Sedem Veritam voluere ; immo illam quam libentissime admiserunt . Caelestius Carthagine ab Avielio in Proconsularis Provinciae Synodo damnatus , Romanum Antistitent appellavit : quo intellccto Paulinus diaconus Carthaginensis e velligio Romam se contulit, quo lata contra Caelestium sententia Apostolico iudicio iterum confirmaretur . Neque Aurelius Primas Africae de C est ii appellatione questus suit , aut Paulino Romanum iter inhibuit, ne eo facto Afrorum iura laedere videretur. Quantum vero Africani in causis fidei Romanae Sedi detulerint , non uno exemplo com probatur ..Cum Pelagius ac Coelestius Carthaginae ac Milavi in Numidia anno in I 6. damnati suissciit , scribit Augustinus cpist. 94. ad Hilarium : Nova quaedam haeress inimica gratiae Chrisi conatur Gomer , sed non m evidenter ab Eceo, fe- parata es. Id temporis nondum Innocenti i reseriptum Africante Synodi receperant , quarum scripta Venerabili Papae Innocentio
dii ccha S. Doctor laudat: at cum Innocentius ratum habuisset Africanorum decretum contra utrumque haereticum publicatum, Augustinus seim. a. de V. Apost. ait : Iam enim de hae cadis
duo Concitia mi a fons ad Sedem A soricam ,' inde etiam refcripta veneriant . Caus inita es , Otinam aiiquando finiatis error . Finitam causula dixit , quod nullus appellationi aditus Pateret , postlcma sententia a Romana Sede promulgata; at Pelagiana haeresis post Innocentii decretum evidenter ab EccI
separata es . Zosimus epist. 4. ad Africanos scribit . Gravestiit Lazaro G Eroti Literarin hara, pedi equos obe et Annesiebant di Hionem Desrom ad Sedem tofoDeam retaturam ΘΠue certo easimniae compendio navigasseent. Ex quibus patet , in causis fidei Africanos suorum decretorum confirmationem ab Apostolica Sede petere consucvisse. Hincinarus Rhemcnsium'Antistes , qui taculo nono vetera Asricanorim iura Galliis asserere Volebat, appellationes quoad Ecclcsiasticam tantum polii iam impedire conatus suit , ut patet ex epistola 47. scripta n mine
183쪽
Caroli Calvi Impetatoris: in causis vero fidei licet Hinem anas Gotesthaicum ad Romanum Tribunal provocantem in carcerem detrusit , illius tamen appellationem nusquam irritam dixit, sed malis artibus secit . Horum omnium ratio est , quod in causis politicis , quae regimen Ecclesiasticum spectant, ad pleniolem earumdcm intelligentiam assequendam testes plurimi requiruntur, qui cum in icnginqua dissiculter peregrinari possint, inde prosequendae extra Provinciam appellationis dissicultas emergit. At in cissis sidci Romani Pontifices non hominum , sed L.icrarum literarum testimonia consulunt ; unde de quibustumque rebus ad fidei dogmata peltinentibus, licet in provinciis per Synodos discussis , integrum iudicium Romano Pontifici ieservatur. Apiarius non laeta fidei, sed quorumdam criminum accusatus, extra Siccensis Ecclesiae confinia vivere iussus, Apostolicam Sedem appellaverat . Quare hoc anno VIII. Kal. Iunii coram Pontificiis Legatis in Synodo, cui omnium provinciarum Asticae Legati intererant, de Apiarii causi actitatum est. In primis lectum fuit Commonitorium Faustino ac Collegis a risimo traditum , in quo duo canones tamquam a Nicaena Synceo statuit laudabantur ', unus , quo Epistoporum totius Christiani orbis ad Romanum Pontificem appellatio probabatur,' alter quo pres-hyteros a dioeceseno Epistopo damnatos , ad finitimorum Anti- situm iudicium provocare posse, decernebatur. Porro his auditis Allius Numidarum Legatus palam negavit recitatos canones in Synodo Nicaena, cuius tum Graeca tum Latina exemplaria plurima penes Africanos erant , repet iri: quod cum ab universis assereretur, in hanc sententiam , Alipio nostro praeeunte ceteri pedibus ivere ; ut legati ad Antistites Alexandriae , Antiochiaeti Constantinopolis ad sinceriores Nicaenae Syncdi codices, quos illis in Ecclesiis strvari fama erat , investigandos mitterentur . Quam vero honorifice Alipius & Augustinus de Apostolicae Sc- dis auctoritate eo in Concilio senserint, ex eorumdem verbis intelligitur . Etenim Legatis Romani Pontificis iura , Patribus SP nodi e eontra Asricanae Ecelesiae perpetuam consuetudinem praeis tendentibus , Alipius de iis quae in Zosimi Commonitorio continebantur , ita censuit : INa nos tamen tantiner servaturos . tit an ea dixi , donee integra exem aria veniant , pro emur. Hi ne Faustinus Legatus dixit: Nee vestra Sanctitas praeindicat
184쪽
sententiae Augustinus consentiens dixit : Et δω no se istoros profitemur,sia a di Iigenti re incussione Concilii Nicaehi. Qua re duo illi doctissimi Patres Romanae Sedis decreta in taliae Africanarum Ecclesiarum consuetudini , re dubia , anteponenda esse censuerunt . Ex his Scriptoris saeculorum Augustinensium error corrigendus est ; qui ad annum num. s. tradit, Augustini nomen in hac.Synodo non legi ,' a qua Alipium etiam absentem facit : nam cum Baronio id temporis Ravennae eumdem mora tum scribit . Uterque enim non modo eo in Concilio Cedit , verum etiam ambo sententiam pronuntiarunt , cui ficer Senatus albos calculos adiecit , ut patet ex epistola Synodali ad Bonifa
Ceterum Innocentius presbyter Alexandriam, R Marcellus sit, diaconus Constantinepolim Oratores destinati paulo post ex Asrica in Orientem trans nisere . Cuspinianus vir magnae lectionis in Comment. fast. Cassiodori ad Consiulatum Mona xii ct Plinite ait: Angusinus epila Iam scribit ad Discopos Graecos , in editus -- iis ponit hos eon Ies . Haec epistola latet: certe de canonibus Nicaenis S. Doctorem scripsisse , iure possumus suspicari . Interim Pontificii Legati Apiarium Synodo conciliarant. Etenim hic ab tentatam appellationem , ex canone l7. Synodi anni stuperioris , fidelium in Amea communione Prisatus fuerat: ar cum patratorum criminum veniam stapplex petiisset I interccdente praesertim Faustino Episcopo Potentino , absolutionem impetravitii ac conditione , ut in aerabacena Ecclesia profui a Siccensi te ritorio degeret. His vero peractis Legati cum litoris Syni di Asticanae, quae etiamnum extant, in Italiam leversi simi , ut ex gcssis Synodi aperte coli igitur: nam in Cod. Conc. Afiicae cap. I o. in decretis exaratis III. Kal. Iulii haec leguntur : Die secuenti per
feriben. in . In fine vero epistolae Synodalis ad Bonifacium legati Apostolici diciantur secum ferre gesta in Synodo : quae hic
adnotavi, quod ponntulli scripsese Legatos usque ad Pontificarum Caelestini in Africa moras traxisse; cum tamen Paulo arite mor-tem Zcsimi illuc appulsi , octavo pristea mense transacto , in Italidim aestate iam incumbente redierint. Mi In hac Synodo lecti siunt canones priYteritorum Conciliorum, quae tempore Aurelii Primatis in Africa peracta sinati. In primis.
185쪽
vero recitata est Synodus Hippone habita Theodosio Aug. III. &Abundantio COC. anno 393. quando Augustinus adhuc PreSbyter publice de Symbolo coram Patribus disseruit . Haec ergo est prima Synodus stib Aurelio celebrata. Unde Synodus quae indicia Iegitur Valentiniano IV. & Theudosio Cossi Carthagine . perperam Aurelii nomen exhibet, ac mendose prorsus est . Pater Lupus in quaestione quodlibetica de Origine Augustinensium, cum in ea Synodo legeret, Genethlium ac Aurelium velut Collegas consessui praesidentes , stoicatus est, adhuc supeistiti Genethlici Primati Carthaginensi suffectum fuisse veluti coadiutolein Aurelium . Sed id sine teste gratis asseritur , primaque Syn clus ab Aurelio indicta appellatur Hipponensis, quae anno 393. celebrata est . Praeterea in actis Synodalibus Alipius 2 Fortunatus , itemque V 2 nrisas primae sedis Provinciae Nuisidiae nominantur ; cum Alipius anno tantum 394. Tagastensis Ecclcsiae regimen siusceperit , Fortunatus anno 398. Cirtae primum sederit , Valentinus. vero post annum qis. Numidarum Primas evaserit 2 quae omnia lib. a. cap. 7. nobis' ostendentur . Chimetius
in calce opusculorum nostri Fulgentii Ruspensis e MSS codic hus germana illius Concilii acta vulgavit, in quibus laudatorum
Proxime Patrum nomina non leguntur : Consues vero in titulo ponuntur Valentinianus IV. α FI. Neoterius , qui magistratum gessere anno nostrae Epochae 39o. Video tamen numeros canonum ibidem deseriptorum non convenire cum iis , quos Ferrandus Diaconus Carthaginensis appellat : etenim canones VII. & IX.
apud Feriandum Ini Chimetio IX. & XI. Sed his omissis , hoc
pro comperto habeo, Primam Synodum sub Aurelio Genethlii occessore esse Hipponensem , quae primo loco in recensione laudata Conciliorum nominata fuit. Deinde repetita fuere decreta aliarum XVI. Synodorum , usique ad' annum 4 I9. ab Aurelio celebratarum : quarum ultima relecta fuit, quae superiori anno contra Pelagianos habita est .
Uaee autem continebat ante alios Ccto canones. contra Pelagianos , qui iterum cum reliquis & lecti ., ct nova subscriptione fimmati sunt. Porro ex iis Synodalibus decretis conflatus est Codex ille famosus Conciliorum Africae , a Dionysio Exiguo codici canonum occidentalis Ecclesiae insertus , & a Iohanne C. P. vulgo Scholastico Nomocanoni intextus, in conventu Trullano can. a. ut membrum codicis canonum Orientalis Ecclesiae approbatus ,
186쪽
LIBER PRIMUS. Isratque a Theodoro Balsamone Graeco , ct a Iustello Latino etiam sermone cum notis in lucem emissus. Iacobus Usserius cap. Io. de Antiq. Eccles Britan . pag. 293. putat in hac plenaria Synodo quaedam hoc anno qI9. contra Pelagian S nominatim sancita fuisse ; quod Augustinus epist. 4 . ad Valentinum scribit r
riori Concitio plenario totius Africae contra usum errorem breviter eon tituimias; ubi palam Augustinus duo Plenaria Africana Concilia laudat , a quihus Pelagiancs damnatos dicit. At anno tantum 4I8. in plenaria Synodo haeretici illi primum proccripti ssint. Quare in Synodo huius anni η I9. novis contra eosdem statutis publicatis iterum damnati mere . Ita Usserius. Sed plane hallucinatur e nam Augustinus seo ordine cuncta in PeIagiana causa gesta recenset. In primis ibidem literas Synodales Numidarum & Proconsiliatium Episcoporum ad Innocentium iam eat , eiusque ad eosdem rescripta , postea Concilii Asrieant Iiteras ad Zosimum , dein Pontificis encyclicam epistolam , auterumque siubsecutum in Africa Concilium'. At Concilium anno super tori contra Pelagianos celebratum fuit post acceptam Zosmi encyclicam . Qucd si & hoc anno quidpiam contra Pelagi nos eosdem specialiter statutum suis et in plenaria Synodo Africana , ut contendit tisserius , iam a duobus plenariis Conciliis post memoratas Z smi literas canones Contra eosdem haereticos editi fuissent : cuius oppositum ex Augustino colligitur. Quale vero S. Doctor Concilium ante latum a Zosimo contra Pelagium anathema intelligat , iam satis cxplicuimus cap. Iq. Logatis Apostolicis Romam reversis soluta est Synodus , ad
sub initium Iulii mensis Augustinus Hipponem rediit. Scribit in prolemio libri de VIII. Quaestionibus ad Dulcitium : Per Pas a qui e hoe anno, quo dominicus etias fuit tertio KaL A DIis , a Carilagine mihi missas Literas tuae di Sionis set i, pos eos antem dies sanctos eon sim Carctoginem sum prose
Hus . Hoe anno celebratum est Pascha III. Kal. Aprilis Cyelo Solis VIII. Lunae II. lit. Ε . Addit vero ibidem: Pns tres menses redire permi vis fiam . Ineunt ergo Iulio mense suis restitutus cst . quindecim vero diebus componendis Hipponensium rebus insumptis, literis ante qua uor sere menses a Dulcitio a ceptis respondit . Puerat is ab Honorio Imperatore in Marcellia
187쪽
ni locum contra Donatistas in Africam delegatus, qui cum Avagustino singulari amicitia iunctus esset, odio quaestiones sancto Doctori sibi solvendas proposuit . Augustinus cum ivetera sibi dubia obiici animadverteret , nihil novi elucubrare statuit , scd ex editis otii abs se voluminibus responsiones ad singulas diab;- latron in excerpere , ea facti ratione reddita : in nec solo idiae Acyiratis deessem , quod inlisi es grati qum , nec utio modo eadem iacere cogerer , quod misi es Iaborio Fimam, nee teaA no a Bias adiuet oret . Porro in solutione tertiae quaestionis meminit epistolae ad Mercatorem datae contra Pelagianos et Iu
adam epis la , inquit , quam Iriasi ad foum mediis nominu
se caemem, diae incipit: Procul dubio notissim una vobis, cum me eon siisset de qui stam qui divinibus Pelagi oram , qai negant monem esse peccaco re)ributam, quale s i macierim, in f,bitis Iego Hic est celebris ille Marius Mercator Pelagia-uoi qm. bos is acta rimus , culti. scripta toties in hac historia laudamuS, qui anno cla9. Constantinopolim prosectus , Iuliani ac alipi um Pelagi anorum Exepi' Crum apud Imperato ru cona-
S elisit, ut lib. I. Ca P. s. Uicem US . Hae quidem lite ire S. Ρatris ad Marium Mercatorem .interiere , illarum tamen meminit
Postidius in indice . Et quidem pluies epistolas scripsit Augu. ninus coptra Pelagian S, quae quo anno..datae si it , non liquet Has inter insigniores sunt epistola Iψ4. ad Anastasium , episto-'la a oo. Amicum Epiri puin Τusinitanum eΣ cap. I.2O. COGlat. I., Caithaginensis .
In eodem libro ad Dulcitium in solutione secundae quaestionis recitatur S. Doet pris Enchiridion. Laurentius Romanae Ecclesiae Himices ius Augustini sanax permotus petiit a S. Doctore Enc bi- rvdion , hoc est veluti omnium credendorum summarium , quos manibus posset afringi , non quosi armario posset onerare , ex Aug. ibidem cap. 6. quod nempe contineret , quid iuxta dogma cathoIicum sequendum , quid ob plurimas subortas.haereses fugiendum , quid ab orth ldGxa fide probaretur , improbaretu ve . At gustinus illa occasione Pelagianam haeresina selidissime cCnfutavit et nam per plura capita post vigesimum quintum in eamdem toto impetu invectus docet': nasci hominem originali macula insectum; neque reparari amissum nitorem mersiis, scd gratia Dei ; fidem a nobis ortum non habere , scd esse donum Dei ; totuin illi dandum , qui hominis voluntatem honam ct
188쪽
praeparat ladiuvandam , ct adiuvat praeparatam I Deum P se venire nolentem , ut velit , siubsequi volentem, ne sustia velit ἔatque haec usque ad cap. 3 q. Inde haeresim, quam postea Nestor us docuit latissime insequitur ; illam enim in Leporio olim
damnaverat : &.cuin Nestoriana haeresis ex Pelagiana in tum Iruxerit cap. 36. utranique sic erudite consulat : Hie omuino grandim= G evidenter Dei gratia commeodatur. uoid enim μα- mana natura an fomlae Gristo meruit, ne in uni atem perso
Hr.meibias evidenter UDAduar c Quo uno ictu Pelia giana irae resas , eiusque filia Nestorianasconficiuntur .l Aureus plane liber ille e R., quem S.Doetor in indice librorum ab se retractatorum lib. a. can 63. nominari voluit: De Fιδε , Spe, G Caritate et cuius rationem vide a 'Ld eum dum cap. 3. laudati opeiis . Et licet S. Pater Enchiridon post editos libros contra Iulianum IO- caverit in libi is Retractationum , illud tamen scriptum fuisse ante volumen VIu. Quaestionum ad Dulcitium constat elana in tute stione stcunda ait: Dixi estiam tale aB id ad Laorensium si ib, que ex cap. Io 9. Enchiridii lamentiam longiorem exscribit. Qua- Ie ultra annum 4 I9. liber ad Laurentium minime scriptus fuit. Dum haec ac pleraque alia in Asi ita ab Augustino scribuntur , Innocentius ac Marcellus solici navigatione usi, Auico ac Cyrillo Africanorum Antistitum possulata exposuerant ἱ a qui bus benigne'excepti, exemplaria canonum Nicaenorum ex antiquioribus codicibus exsicripta una cum uti iusque Episcopi literis ad Asicanam Synodum deserendis acceperunt , nullaque mora interposita eadem malia remensi Catthaginem rediere . Hic lamen nobis coirigendus venit error, qui in literas Cyri lii ad Au-
189쪽
retium , Augustinum a Collegas irrepsi, antequam ad a IIa graiadum faciamus . Haec ibidem leguntur z De Pascha et ero , Distri' is, nontumas vobis AVII. KσI Maias nos otiara indictio
ne celebrare . Buclieri in comment. ad can. paschal. Victorii
Aquitani cap. I. α 3. sci ibit in melioribus codicibus legi IX. Kal. Maii ; ex quo Paschali caractere colligit designari Pascha anni 444. unde Pag. 96. ait : Idem probat CDiui ad Θ o hoc orthosinensem epi Io anno C risti ηψ3. I ripta . Hic A uctor
totus hospes apparet in Ecclesiastica historia o nam. anno qη 3. gemebat sub Genstrico Vandalo Carthago ; cbierat ante tria lustra Aurelius , eiusque PCst Capreolum successor Quodvul deus in exilium ab Ariano Rege.deportatus suerat ex Victore Uitensi lib. i. de Persecutione Vandalica. Cum vero Africani Iiteras ad Cyrillum pro impetrandis exemplaribus canonum Nicaenorum anno qI9. Per Legatum miserint , aeram nimium resiponsionem anno 443. CyriliuS rePOsiuisset, viginti quatuor annis ab accepta epistola elapsis, Quare nota illa paschalis mendosa est . Erroris vero causam Paucis eXplicamus. Cyrillus graece quidem scripserat, atque his Plane verbis Pascha anni sequentis
nempe die tertia G vice a m sis P ώrmuthi', interpres vero transtulit IX. Kal. Maias , Puri puti grammatici functus munere , cyclorum AEgyptiorum a Latinis diversitate minime praenotata . Pharmuthus apud AEgyptios quinque diebus Latinortim Aprilem antecedit: scribit S. Ambrcsius in epistola de paschalis
celebrationis ratione ad EpiscopoS Per Ofimili .im e Primus meu-
Epoelia Diocletiani incepit anno a 84 Quare anno 36o. Pascha ah Alexandrinis peractum fuit et 8 Pharmuthi , a Latinis vero die a 3. Aprilis Cyclo Solis V. Lirnae XLX. lit B A. cum quam . di decima Luna inciderit die l6. AP ilis , quae erat dominica . Quare dies vigesima tertia Pharmuthi apud Alexandrinos eor- respondebat diei decimae octavae Aprilis apud Latinos , eademiaque dies, quae est apud nostrates XIV. Kal. Maii , est apud
190쪽
epinois S. Cyrilli designatur Pasicha anni 4ao. quo celebrata
vero XIV. Kal. Mati , Cycla Solis IX. Lume III. Iit. D. C.
accepissent , neque an ais duo illi canones, quos uti a Nicaena
. 'φα re δε θ lici I Ru Publicaverant, minime legereni, decrevere eosdem iterum Legatos Innocentium & Marcelum cum delatis ex Oriente striptis Romam ad Bonifacium mitet. In antiquis codicibus haec Ieguntur: Exemporia Contuli Nicaena directas, die VI. GL Decemlris poseon Ialom gD-
haec de Innocentio & Marcello Legatis Africanis stribentis ad annum η I9. Pag Ay9. Antequam Legati redirens, eontigit B mmae m morι, ει ιπ eσαν eum osset Cae sin/- . Etenim hocpso anno Carthaginem rediere, & ante Decembrem Romana legatione perfungi iussisiint. Cur enim Legati anno 4 I9. ex Africa Profecti , pleno quadriennio Alexandriae & Constantino liusiouσ ast annum 42 3. quo VIII. Kal. Novembris Bonifatius decessit , morati missent Z Sed & hoc ipsium testatur in literis ad CaeIestinum Synodus Africanar In Contialis , inquit, verseri-δas , quae seras antur Nicana , a Cari IIo Coepistopo nostra