장음표시 사용
211쪽
quos Renatus monachus Augustini studiosissimus , Caesarea adcumdem testate iam incumbente trasini sit ; eos vero eXunte autumno reversus Hipponem Augustinus invenit . Quatuor vero libros contra illos euos Augustin exaravit ; Prioiem , quem
Ren ito ipsi inscripsit , statim coua pCiuit , de quo in iane eius dem haec satur: Hunc ad te Iibrum , mox tis tuos Legi , sineaAρtia diurione consta kZs . Paulo vero post alterum libium emisit ad eumdem Petrum Presbyterum , qui Vincentium ob duos illos editos libellos plurimum diligebat . Distulisse vero aliquantulum duos postremos contra ipsi ninet Vincentium Uictorem clucubrare , colligitur ex his quae habet lib. a. cap. q. Si antem Do nos, inquit , vssierit , ni ad tuom ibanis ia- Venet scribam , scdit desedero &c. Scripsit vero duos eruditissimos libros, in quibus haeresis Pelaaia na acerrime impugnatur . Nam Victor hic , qui se Vincentii a Vincentio Rogati Donatistae successore , quem plurimum Venerabatur , cognomine ni cupari honoris cauci volebat , undecim errorum auctor ab AtDgustino convictus est , quorum 1eX Pelagiana Paradoxa , immo ει haec quidem Pelagianis peiora continebant . Docebat enim infantes ante baptismum morte praeventos Pervenire posse ad originalium indulgentiam peccatorum a rursus quos Dominus
praedestinavit ad bapti sinum , praedestinationi eius eripi posse , ct ante defungi , quam in eis fuerit , quod Omnipotens praedestinavit impletum : sacrificium Christianorum pro non hapigatis
mortuis pcsse offerri : aliquas esse mansiones caetra regnum caelorum , ubi usque ad diem iudicii infantes n0n baptizati beate. ac feliciter vivunt. Haec quidem aliaque I culina dogmata Augustinus impugnat, his increpans Victorem lib. 3. cua. I 3. λ que consideras, in hac causa quanto deteritis sapias Iam P Zagins . Ceterum hunc iuvenem lectis quatuor illis Augustini
libris ad meliorem frugem reversium , ac ad se correctionjs referitia misisse testatur S. Doctor lib. a. Retradi. capite 16.
Trithemius scribit Fastidium Britannorum Episcopum clarivsse si b Honorio ct Theodosio Principibus anno Domini CCCCXX. Fertur scripsisse plures libros , inter quos ad Fata- Iem quemdam de Vira Christona tinum Iibruem , G cItam de Viduitate servanda , fana G Deo digna doctrina , verba sunt Gennadii in suo Catalogo . Sc d plane Gennadium errasse mihi probatur ex libro ipso de Vita Christiana , qui ad viduam
212쪽
quamdam , non ad virum , . Fatalem missus est , ct inter opera
stipi sitia S. Augiistini tomo octam rcpCnitur : quem librum Luca Hi istentus in vetustissimo codice Fastidii Epi opi nomine instilptum inveniens , suo tandcm auetoi i postliminio restitutum vulgavit . Ibi vero nCn ex omni parte sana ct Deo digna doctina legitur ἱ nani cap. I 3. itii enim apud Augustinian in appendicem habetur scribit de Adamo : o Bi fui sise incre Iitatis invenio praeter istam inobedientiam , eu- ins cadis iue damnatus es, ta nomnes fias damnantiar exewpD . Quae 1 ine est Pelagii haeresis dicentis, poseris exempso vocoisse , Bcu tra stra, apud Prosy, in epist. aes Demetriadem: cuius pravae dcctrinae Plena sunt Commentaria Pelagiana in cap. s. epist. Pauli ad nomanos in appendice Hieronymi , uti
diximus cap. Idem vero Fastidius cap. II. haec scribit r II exim n e; iro od Deiam exrouis m Πυ , itu preces bon. e con
antae , ouam innocentes , quam Drae fani ob omni i ande G
enlota Iohia G ab c i die dacis obera , qai s tibi , m a L' Di m fra earis , preces innis . Haec ipsi ii ima verba posita in libro Pelagii ad Vidua in recitat S. Hieronymuri lib. 3. Dialogorum , e lamans statim : Ciri ia i est haec, an mar fit j,- perhioniis oratio Θ quo loco supes bina illam orandi formam pluribus insequi ur . Scripsisse totam eam sententiam Pelagium in libro ad Vidit in testatur Augustinus in libro de Gestis. Pelagii cap. 6. Q iae cum Fastidius hic dicito libro de Vita Christiana impias Pelagii sentcntias exsci iptas inseruerit , Pelagr a illum loli ne aspersum fu i se non dubito: indeque suspicio crescit , qucd Pelagius Britanniam Patriam infecita lateque ea pe- .stis univorsam insulam pervagata suit . Linde anno ga9. a CCncilio Gallicano Legati contra Pelagianos in Britanniam missi
sunt , ut ad eum annum nobis memorabitur.
213쪽
nfantius Imperator Pegia a nos si a exturbat . Annusi . perjι eiusdem contra in aram fra editiam ex Coice T eo M. fano G OIympiodoro demoUratar . Rufus Thessoniceins , G Atticias Confans in pocran, a Pes sanis sns a tentari Q Ea occasone aedam de Iscarissu 1 e ice, ad orantur. Uintani Novei a cas aris. Viciariatas Coi nisi iam. o orino L, B Hiero asei os improlatur .a... TIAud diu Hiei nymi morte Pelagiani laetat silm , pnulo ic post contra eosdem potenti hoste exostO . Fuit is Constantius Honorii Imperatoris . lux fortisFraus idemque felicissimus ῖ cuius res gestas pluribus Glympi dorus illiLs aetatis hi storicus literis prodidit , sed malo rei literariae fato praeclara illa in numenta uateriere i pauca tamen. Plictii diligentia ad possem stransmisit . Fuit Constantius genere Illyrius e Panaesis Vibe Caesar, qui multis obitis iam inde a The dos i Magni t poribus militiae muneribuS , nuptias demum cum Placidia Honorii si r're celebrast anno ql7. Audiatur Olympiodoricis apti l Pli mirum Cod. LXNX. Honorios XL G Co sanitas Der Co Ies creat/ PIaci Iae nupstas contutans , sed has lamia nos as eum vehementer det=ectares, emecis , ut g as faωHIs indien e-rar consam os . Tanism nili mi s i o , Confriarum
214쪽
tus iam diu Pelagianos oderat, ad Volusianum nrbi Praefecturi literas dedit , queis Caelestii proscr pticnem statim iniunxit;
ossicio , si iere, ageret , capitalem sentcntiam interminatus . emplum lite ait m ab Henrico Gravio acceptum Baicinius publieavit; scd idem emend itius ex Ccd. Thuano exhibet Salma. sius a. p dc Ecelesis SuburbicariiS pag. a 83. . .
Ozo om praeterita sepositioris , tum rerentiast na vani dis iam do vi corraxi i inimus , quotidianis in nuationibus maiora fieri nti ei untur ; G quvniam dfeoria G rivis c mmovet prosorum , ea quae tum dum i ercinus , pneci uias iterari . Unde his rictis , Eximie os tua omnes qui Dei invident pietati , dii refer in iras'; G eos faciat fatim e rudiris Urbis expeZII : ita taMeu ur ne intra cente tim Oidem Lapidem habeant Iicentiam cor di . G-Iesti m qawoe magis ac μ is ex Urbe prui mav amns . Consur euivi , isdem e meso iuratis , gratium G concor viam tuere veter ω Irmitarem . Sane deinceps si taω ρ se imeris nuntiatum , O cinm praefantiae t capita utententiae stibi dram esse cognosce: Non eum patimur. impuniίδεω esse, praecepta uosrae executionis negIigentia procerari . I aia Parens ter me os e sima tissme. Et adiecta subscriptio . IN ut iras mas , ρoia. hoc amae tuae expedit.
meminit Phutius C d. IIIL, licet loco Constantii Κώ, ,Hoc ibidem per errorem legatur . Porro Volusianus nondum Christianoruin mysteriis imbutus Ethnicorum sipei stitit nem sidiabatur ;erat ille tamen AugUssini studiosissimus , ut patet ex epistola a. tom. a. Operum Augustini . Et quidem S. Pater eum lcm ad verum culium traducere pon semel pei Miteras con altis fuerat . Legatur e stola tertia ad Volt. siam. m . Hic sane tam alte de Augustini ing nio sentiebat , fui scribere iacia dubitarat r CDm ad
gustinum contigerit ignora; e lare Volt sianus accepto Principis mandato etiam atque etiam Augustino , citisque amicis gratulatus ; edictum in haec verba conceptum statim omisit.
215쪽
Volusianus Proesectus Urbi edxit.
et suis G edicto persequemur obfentem . Cui , quod primiam aes , aeternae Urbis negator' fabitatis , M s mei in proximisi erit diversuras , debitum non evadae ea j jum . Pro' mer Da etiam temeritatis si e ausis fui, canctos hestias edicti catarione praemo nemus , te quis iniquo noxias Iatebram putes esse
praebendam ; ne eum huiusmodi pue a sana fiappliciam ae Ἐγ sim necese si proscriptishis incurrere , quisquis reum divi dxistimani, ne Iegi S apud se putaverit occiaricu m.
Cum constantii literae, Quibus Consulibus , datae fuerint, non aperiant, Baronius, Usserius, aliique scriptas easd- anno 4m. existimarunt. Scd armo sequonti deputandae s t. Scribit Olympiodorus Constantium ob ipsius ei sigiem a I lit odosio orientis Imperatore reiectam , in iram maeroremque inciditie , ac stptimo Imperii mense morbo exiininim : Igitur , inquit, septimo imperii mens , quemadmodum G funnium se indicave oc, sextus abiit , septimus inchoatur θ ρ en itide extinctus es.
Extant in Codice The. dosiano nonnulla rescripta data Ravennae Cossi Eustathio.& Agricola , nempe hoc anno 4 al. cum titHlo z
Iib. 3. L. a. de Re d ii , Dat. VI. Idus M 1itii. δεδ erum Iib io. L. 3o. de Petit . G uuro daras , Dat. VIII. . Idus Iulias . Postremum lib. I. L. I. Si certam meatur de chirograpsis, Dat. V. Kal. Augusti . tinus Theophanes in Chio graphia extate intitium Imperii Constant ii dcsignat et Hoc anno , inquiens Comstantidis Maisntiniani Parer Impexiom obtinuit In uias Febrisarias . Quaic odictum illud contra Caelestium anno Aa I. intra Februaritim ac Septembrem emissum fuit. Inici ea memorata inter Uonstantiuin si Theodosium , itemque inter Orientalis Imperii Metropolitas disti dia , in m x dicemus , desperatis Pelagi anorum rebus mei; oris sortiime spem iniecerant . AEgre tulerat Iinodosius Orientis Imperator Constantium ab H. norio in Irtipem imnsdrrit m adlectum et decedente enim sine mascula Prole patruo. Occidentis provincias Orientali Imperio addendas sperabat . Quare tanta spe desectus mis
216쪽
sam , ut moris erat , ad se novi Imperatoris essigiem reiecerat, neque in rescriptis Constantinopoli eo anno datis ullam in titulo Constantii mentionem secerat s ut videre est in Cod. Τheod.
lib. I 6. tit. a. Pridie Idus Iulias Eustathio & Agricola Cossi Illud igitur Imperatorum dissidium Pelagianos in nova consilia impulit . Placuit legatos Byzantium destinari . uti
enim aula Orientis contra utrumque occidentis Imperatorem fremebat, ita contra ipserum hostem Constantium querelas iniusti exilii, aliarumque calamitatum querimonias apud iratum
Principem sibi deponendas existimarunt; Simulque Attici Regiae urbis Episcopi animum tentandum . Neque id dissicile videbatur ; illius enim urbis Antistites Augussorum genio indulgeresistiti , amoris irarumque causas erga occidentales easdem cum Byzantinis Imperatoribus suscipiebant. Verum aliunde etiam suppetias petere decreverunt . Quare ere visiim est , dum legatio Constantinopoli gnaviter mandata exsequebatur , per literas Antistitem Τhessalonicensem in paries pellicere . Meimposita Τhessalonicensis in Illyricianis provinciis Apostolicae Scdis Vicarium agebat: eratque illius Sedis Metropolitanorum singulare privilegium antiquitus.a Romanis Ρcntifici-hus eisdem concessum. Nam quod Iustinianus Imperator Novella undecima scribit , Attilanis temporibus Sirmio destructo, Τhcssalonicensi Ecclesiae eam dignitatem primitus collatam, plane salsum est. Extant epistolae Damasi , Stricii , Innocentii ac Bonifacii Pcntificum ab Eoistento viro eruditissimo collectae; atque ab Eminentissimo Principe Francisco Balberino literariae Reipublicae eximio Maecenate in lucem editae , una cum Syn do Romana sub Bonifacio II. ex quibus omnibus Iustiniani e ror evincitur . Sanctias Innocentius Rum Epistopo Thessaloniaeensi sitas vices commisit in provinciis Achaiae , Thessaliae , Epiri veteris, & novae , Cretae , Daciae Mediterraneae , Daineiae Ripensis , Moesiete , Dardaniae , ct Praevalis , addens: Noae
primitias haec ita sataenus , sed Praecessores nostros Aposotiess mirati , mi Beatissimis Acho o G Ahaso in tangi pro em timmeritis iisa voluerunt ό epist. r. Habemus etiam S. Leonis Magni epistolam ad Anastasium Rufi Qcc Brem , in qua eidemmas vices delegat : Sicut Praedecessores mei, inquit , praecesso νibns inis, ita etiam ego di Iectioni tuae 'iorum sequutus exem
217쪽
cer EeeIesiis principanter re divina sesiturione debemus , imitator nosra magni dinis esiectus adiuvaret , G singim is ab A suis Sede provinciis praesentiam quod modo no-srae vi rationis impenderes . Ex quibus patet Iustiniani erinde iecentiori Thessalonicensis Ecclesiae dignitate ; nam Sirmium
anno 44 I. dirutum fuit: cum ex Marcellino ad Consulatum CDri , Bleda ac Attila Hunnorum Reges oppida IIII iei purima
exciderant ; at vicariatus Thessalonicensis diu ante praecesserat. Magnum itaque auctoritatis pondus sectae adiicere Pelagiani arbitrabantur , si Metropolitani Thessalonicensem eidem fave
tem reddidissent; quod longiori ad ipsium data epistola pertentarunt : eam vere decem & octo Epistopi Pelagiani iubstriptare , nempe Florus, Iulianu&, Turbantius , orontius , Persidius, aliique , qui Ephesi postea damnati fuere, Turbantio ad meliorem frugem reverm . Eodem etiam tempore Iulianus Romam iteras misit. Audiatur Augustinus lib. I. ad Bonifacium Papam cap. I. Duabus epi Iis eorum respondeo; oni si iere ρο- ῶ- eitur Romam mississe La anus , credo ut per να - , quos posset, suos ais inveniret aus maerere ι alteri aiatem , quam de rem G octo vetat Episcopi participes eius erroris non ad ora bet , sed ad Dei tutas Episcopum so cau. dieate tentand- ,
G ad Ioas partes , s posset feri , traducendiam , alsi fune
Nesse nicam scribere . Cum vero Augustinus non nominet Epistopum Thessalonicensem , Baronius ac Vomus siuspicari se dixerunt, filisse illum Rufum , quem in Ephesina Sync do sthisimatici literis QIicitarunt . Sed res est citra suspicionem certissima : id enim videre poterant in epistolis innocentii ad uiscopos Macedoniae ; in quibus primo loco Rusus semper nomin tur: at Primas Macedoniae erat Epistopus Thessalonicensis. Rufus sedente, Romae Innocentio suffectias fuerat Anysio , obiitque Xysto Pontifice , succedente Anastasio . Extant plures epistolae Innocentii , Bonifacii ac Caelestini ad Rufum Thessalonicen in Synodo laudata, Romae a Bonifacio ΙI. celebrata . Anno 43 D sedeoat Praesul Gessalanicae Anastasius , ex episeola ir. Xysti Papae ibidem recitata . Porro inter Rufum I hessalonicensem , atque Atticum C. P. gravissima Iis intercedebar . Hic enim Iulyricos Epistopos plerosque fibi subdere. satagebat ; ille vero Theae Ionicensium Antistitum iura mordicus tutabatur . The dcfius Imperatcr ob Constantii electionem Bonifacio etiam Po tim
218쪽
tifiei nonnihil indignatus , Attico causam adiudicavit hoc ipso anno : legiturque resicriptum ad Philippum Praesectum Piret rio Illyrici datum pridie Idus Iulias Cod. Theod. lib. a. L. 4a. De Episcopis , Ecclesis Sc. in quo haec habentur . Omni innovatione cessante vetusalem G esinones Ecco sicos , qui ofque nunc tenuerunt , etiam per omnes IIII rici provincias fersari praeeipimos . Si quid dubietatis eme merit, id oporteat non
absiae stientia viri reverendissmi Sacrosanctae Legis istis itis
Eet yia Consantinopolitanae , quae Romae veteris praerogativa Iaetatis , eonventui facerdotara , fancto die iudicio refervori . Verum Bonifacius Papa Attici rapinae sie sie opponebat , eamque in rem datis literis Rufum animabat . Certe epistola 8. scribit : Non es enim eorum cedendum sudiis , reos novitas re-rtim , G indebitae desiderium dianitatis accendit . Et pcnea: Quapropter , irarer cori e , fretus iam diam a te adictoriis late suscepta , contra inimicas turmas idoneias Dei nostri retus armare . NihiI hie timebis dubii, nil I incerti formidabis evem ttis . Ibidem epistola non a Thessalos Episcopos , sequenti vero universes Illyricianae dioecesem Antistites monet, ne ab Apost
lica Sede , cui semper immediate subiecti fuere, in Attici iuriL dictionem transeant, Ruso stuper singulos potestate delegata iis verbis : Episcopos per III icum citra conscientiam Coepiscopi nomi Rosi nuum ordinare praefamas . Pelagiam: ergo Rufo atque Attico dissidentibus , turbidis in Oriente rebus aliquid sibi patrocinii expiscaturi , illum per literas , hunc per legatCS adorti sunt. In epistola ad Rufum misisa in primis Zcsimum Papam ac RCmant m clerum Plaevaricationis accusavere dicentes : Romanos e ricos inflamis torore 'erctisos non erubui e praeviaricationis crimen admittere , ut contra priorem sententisim tuum , qua gemis ea sulco dogmatin uerant', posea pronunti rent, malam Hominum esse nata-νam ; apud Augustinum lib. a. ad Bonifacitim cap. 3. Rede-hant , adversarios liberum arbitrium de medio tollete ; fat Lm inducere; Deum acceptatorem personarum fingere; legem ab illis datam asseri non ad tollenda , sied ad augenda peccata ;Prophetas , & Apostolos non fuisse sanctos, sed impiorum comis paratione minus malos ς damnatos se extra Synodum a paucis Episcopis , ct ab horum Plerisque subscriptiones extortas ; appellare se lai. dem Synodum GEcumenicam. Huius epistolae men-
219쪽
daciis atque imposturis restilendis tres libros Augustinus intandi sit ; de quibus postea nobis sermo erit. Quid Rusus Pelagianis responderit, non constat , sed de Τhessalonicensi Episcopo tam altum in posterioribus Iuli ani li-hris silentium Pelagiana ab eodem paradoxa damnata fuisse , satis evidenter ostendit . Neque secus , si sapuissent , opinandum haereticis fuerat de doctissimo Praemis , ac tot acceptis beneficiis Romanae Sedis arctius obstricto . Qua enim fronte Pontificis sententiain eiusdem Vicarius damnasset y Ille paulo antearismi encyclicam epistolam , qua Pelagianos damnabat , su scripserat S ut ex Mercatore cap. I 4. suggessimus. Idem etiam postea anno 43 I. in Ephesina Synodo per Flaviant m Phili Pensem Pelagianos anathemate perculit . Leghur enim in ea synodo, in qua Nestorianorum ac Pelagianorum damnatio conclamata suit , isthaec Flaviani si bscriptio : His e fanctifismum Patrem nos, iam Rufam subscribere orermo : nam eam
propter aegritudinem fac venire non posset ; misi saec mandata dedit. Sed neque suscepta ad Atticum legatio feliciorem exitum soristita est . Etenim ubi Legati Constantinopolim appulere, ac Prostorum causa apud Atticum egere , statim uti haeretici damn ti , regiaque ut be expulsi metunt . Huius apud ByΣantium peractae Pelagianorum damnationis meminit Augustinus lib. 3. con. Iul. cap. I. Ego autem , inquit , ab , iat ad monomachiam
vos provocem , quos , ubicumque appomeritis , ubique diri s Vii debeuat exercitias , qui debes avit apud Carrfaginem Iesitim , quando iVie uis non eram , G riamus Consonorino Iim tam Iove a regionibus Ari canis. De hac ipsa haer ticorum condemnatione cecinit Prosper in carmine de Ingratis
Oid si uor G eiscin magnam , quam gessis in Urbe Consantinopodi docto bonus ore facerdos
Atticos antiqua Iegaros haereticorum
ci morando Me Z de qua tune impia corda , Qtiamsisse obducta tegerent veIamine forma , diei, G taetrae tMerant tormenta re fae . S. Caelestinus Papa Nestorium Pelagianos protegentem in epussola ad eumdem data his increpat et Elicerentis denique , s
220쪽
tune fiant acta , quaeruntur Z Cum certum it tuine ad nos scathorico tune Antis se Attico gesa dis ecta 8 Ciar non fancta memoriae Si nnius isa quaesυι Quia tisi ue ob decessore juo
probaveras eos iure damnatos . Ita magna Pelagianorum altestiudiae contra Orthodoxos in Oriente machinae confractae cecidere.
Hoc anno die secunda Septembris Constantius Imperator an, mi maerore , ac pleuritide laborans , vitam cum Imperio reliquit . Laudatus Theophanes stribit: me anno Cissantios V Ientiniani Pater imperium obtinuit VI. Idus Febraarias ; qui eo vero nonas Septembrius occisus es. Quare idem cum H norio vixit in Imperio menses sex , dies ar. Sed erravit Theophanes , dum seripsit de eodem :-, stilicet iratisitus es ;etenim morbo eumdem extininum, ex Olympiodoro certum est, Corrigendus est Idalius , qui seripsitia obiisse Constantium iuiuo tertio Con uta , nempe anno Oao. Sustepit Constantius ex Placidia Honoriam filiam , ac dein Valentinianum , qui postea imperavit . Do eumdem Olympiodorum testem : Hine natas Da , quam Honoriam nominarunt, i ias irem ciat Valentiniano nomen dartim , qui supersite etiam Om Honorio NobiIus mus ictus es . Haec libuit.subnotare ; nam Prosper ad annum 423. Cassiodorus ibidem, Paulus Diaconus , Cuspinianus , ct recentiores Petavius , Ricciolius , aliique mastulam utramque prolem fecere , nempe Honorium & Valentinianum ; sed priorem seminam fuisse constat ex inseriptione Ravennate apud Rubeum lib. a. Ηist. Raven. SANCTISSIMO AC BEATISSIMO ApOSTOLO
IOANNI EUANGELISTIE GALLA PLACIDIA AUGUSTA . CUM SUO FILIO PLAC. UALENTINIANO AUGUSTO ET FILIA SUA, IUSTA GRATA HONORIA AUG. LIBERATIONIS MARIS VOTA SOLVIT.
Existimo tamen , Prosperum more antiquis familiari , ut cap. I s. de Albino dictum est, mastulini nominis usui patione seminam designasse . Ex his patet , numisma instriptum D. N. Ios. Grat. Honoris P. F. AN. de quo Baronius tom. 9. in appendice dubitat , non esse fictilium . Quod enim ait vir eruditissimus in appendice tomi noni pag. 869. nullum fuisse eidem