장음표시 사용
401쪽
grandi piaculo ashing. putant eum qui Vincentium Lerinensem, eximiae eruditionis ac sanctitatis Patrem , in Massiliensium a hum refert , quasi Semipelagiani id temporis baeretici fuerint, non vero viri supra ceteros in Galliis doctissimi ac sanctissimi.
De Iegatione Episcoporum Gauiae ad Mirannos, aς Samaeo R iens , Baronii sententiae expense .' canus Θxu P. repol - fu . Annas mortis Cari In saruitur . Peugiani a Leoine - Magno apud Venetos repress, S a Germano ex Britonia ex-i ρυθῖ - -rs Germani , ae Adonis de eodem Bisoria es u--. ruto . De anno obiras Cassiani , a que de eodem GH ο
Hueusque continuata annorum serie Pelagianam historiam A...
produximus: imposterum qinae inter latis quibasdam ane 433. is in veterum monumentis ea de re recitamur , describemus. Subinde enim , velutile, Velvio flammae , novi Pelagianorum vel Semipelagianorum conatus eruPere. Baronius ad annum q3smianz1ς alteram S. Germani Antisiodorensis in Britanniam na-. - - Nigathnem ad Pelagianos exturbandos refert ; quo etiam any dio eiusdem mortem recitat . Eruditissimus Cardinalis immani Annalium uestription ac rerum gestarum multitudine ipsene
obrutus . Quin illas destribendis aggressus est , temporis ang Itiis minus , minus e actam chronologiae rationem habuit: quam diligemiolem curam eum Ionge inferiori gloriae Portione posteris Meleliquite Quae ille de Germani, revo in Britanniam itinere,ue de Pelagianis Episcopis in synodo Reiorum damnatis scri- ει ψ pauius examina,imus, . - . U , - . inite oahis orithm ant Germanum in Britamuam Amiscisse em C m tIου om es consistiunt δ diu inro eunulam Visti iusseritu si ales: Trecenses pM SA gelidi s cum Sigcnio altradunt. Cuisitanno 444il His L-pius Arelatensis Synodnm pro deponendo Celidonio Episcom coenebrat us emt , diu Germanum morns nectentem eximet misi. B e iis aram facit SP Honoratus Massilierim in uita Hilari iapud -stafium p. Mali vap. Io. ubi ait: Mi eius nempe Nemrandi es vendiar iisnotuit se fa maea σου titμ6sque nobilium cra edioetretam svidia aoniolarunt, comemes Cononra . iam rex am
402쪽
rano huis ρλohibebi sui ta . Quare Celi Cmus deponitur , qui statim Leonem Magnum appellanS RUmam se contulit . Quod ubi Hilario innotin , non iam is of eraca Lem , non cI iam tria δεν es attendens , ROinam ct ipse contendat . At Leo coaeta Synodo , Hilario acriter increpito, Celidonio sedem restituit. Hiis tarius vero , inquit Honoratus, adhuc spemis gore viente, qtios ratione non sexerat , credidie dereo aendos . Leo ea de re ad Episcopus Galliae contra Hilarium literas dedit , quae numero 8 i. inter Leonis epistolas habentur . Quo vero anno da ise sint , deducitur ex literis Valentiniani Imperatoris , eadem in causa rogante Leone transmissis ad Atticum , qui Galliarum exercitus regebat . Datae illae siunt VIII. Idus Iunii , Ualentiniano Aug. VI. Cos nempe anno 44r. Hinc Synodus Gal- licana , cui Germanus adiit , celeb ata est anno supeliori 4 4. exeunte Autumno ; ut initio Decembris Hilarius minanuin iter aggressus fuerit , di anno proximo Causi cadens , adhuc hyeme saeviente, Arelatem redierit. Quare novennio ultra annum q3r. Germanum superstitem habemus . m. ljΙdein Scriptor Annalium anno 439. num. 44. recitat ab Hiis
39- lai io Arelatensi Synodum apud Reios in Gallia coactam, in qua satis optime de Pelagianis Epistopis consultum fuisse his vel bis narrat: Acciis enim, at eum iis temporibas nonnavi Episco.
tentesimularent, iis omneminei eo ι demsem ademerint
iidem Patres , qui usi Concilla Reios i Ierfueran . . Rursus et Praeter ea autem qua de ordinatiore perperam facta Episcopi Ebre nenses in fac troctata fani Θηρdo, aer illis elisim act&m Episeopis , qui ex fares vel schi age ad Ecclesiam redirent: ut quo Ioco essene Hobratai ,, tres mi' a consitatione de nicterant. Egera I cit de exequiis des. νώω si Noxiam z.Verum unde, .ccasti a PQtigianos i Epi*ums aliquid abi Synodo Re si statutum fuisse collegerit , i prursus non video . Eteoim .nulla in eo Patrum Congi pilia, Pelagia fiumi yaenuo fit, , In e rorem sorte Bamnium duxit Collector Conciliorum quod iste in indice capitumi sic tertium praenotavit Ira finiicis G f maticis Episcopis , s od Cotholicam idem ivenerin i quid iob- se mari debeat. . Sed P ne inepte Nam in eo tertio capite de
uno Armentario Episci po Ebredunciasi strino si , & eo quidem
403쪽
punito , non ob Pelagianismum , sed quod idem contra canoanum decreta a duobus tantum Episcopis consecratus suerat. Statuitur autem eumdem possc in aliqua Parochia , cum facultare Epistopi , titulo Chorepiscopi habitare , Praeterquam in Pr vincia maritima alpina , a qua ille removebatur ἱ neque Pros-hyterum posse ab ipso consectari , itemque alia nonnulla , ncmpe de loco&c. De Peligi an is vero Episcopis nec vel bum quidem. Iulianus Pelagianus hoc anno q39. ad Episcopatuin a clancn-stm , ex quo olim dei editas fuerat , irrepere tentavit . Sed Leo Archidiaconus callidisti mi haeretici conatus elusit, egitque cum Syxto Pontifice , ut a simulata Pelagiani hominis poenitentia si-hi atque Ecclesiae caveret. Narrat haec Piosper in Chronico his
verbis ad Ccnsulatum Theodosi XVII. ct Feni: Hae tempesare I Dahas ADtanen , iamntissimus mugiani erroris visertor , quem duri cmissi episcopo Tus intemperans evido ex agitabat ex Ditimoda arte foenis corremonis peciem pr.eferens, montis es in eommianionem Ecegesae irrepere . Sed his in diis Oxtos Papa diatoni Leonis hortata vigi anter occorrens , na
Gm adi m pol feris conatibias patere permi ; G ita omnes eas orieos de reiectione fauocis bestiae Ladidere iecit, quasi tunc primam superbi Mam die; sim Apulonem g avias diariantasse.
Noverat olim idem Syxtus Pelagianos dolos, uti explicuimus ad annum gl8. Hic anno stquenti V. Kal. Aprilis diem obiit, inter Divos relatus ; etenim ipsa die celebris in martyrologiis eiusdem memoria recolitur . Cum adhuc presbyter esset , Pelagia ni magni illum momenti patronum iactabant , cum sub Zo-simo paene omnibus Romae imposuerant . Sed per Africanos Patres haereticorum dolis detectis , Syxtus omnium primus coram universo populo Romano, post Pontificem in Pelagianos anathema pronuntiavit : & quo apud Afros conceptam sol te de se
suspicionem tolleret , 'prolixiorcs ad Augustinum & Alipium literas dedit , in quibus divinam gratiam solide propugnabat . Quas cum legeret S. Doctor , ingenii laetitia st affectum seribit epist. Io 4. ad Syxtum . UFaneo , inquit , nos putas fa tua pro ixiora scripta DeI exolutione Iegisse , veI ectra , ut Iegώρ- , quibDs va imos aliis obrutis , at ne ad e qui s -- Lemmio I e. uniae enim gratius Iegi vel audiri potes , quam gratiae Dei tam pre orira demenso adverses inimicos eius , eπOre elas μι eoramdem ini*icoram magni momenti patronas au-
404쪽
te laesabatur Z Ad hunc postea S. Augustinus scripsit epistolamior. in quam veluti in Valentioiena succum , totam de divina gratia doctrinam congcssit. Extant etiam huius Syxti III. pro peccato originali adversus Pelagiancs carmina quaedam , quae
lapidi in Basiliea Constantiniana incid cnda iussit , ct in Ecclesiasticis Annalibus recitantur. Circumseruntur etiam nonnulla
opuscula sub nomine Syxti , nempe liber de Divitiis , alter de Castitate , itemque epistola de lualis Doctoribus . Sed haec volumina Pelagiano coeno fedata , haud Sancto Pontifici adiudicanda esse tradidere olim Cardinales Baronius S Bellarminus; quibus Cmnes consentiunt. Scribit Photius Cod. LIV. Lectos estiter contra Pelagianam G Cae si a nam Haeres , eatas haec ig- scriptio . Exemplar actorum ab Occidentis Episcopis adversus Nestiniana dogmata . Hic refer eamdem e se Nesorianum G Iessanam haere , testemiae Iaudat Cari uiam inexandri in Episcopum , cd Theodosum mperatorem Nesorianam S cci Ic- Danais haereses conspirare scribenum . Hanc Synodum UrOr- tuo Caelestino , a Syxto successbre initio statim initi Podlificatus
celebratam existimo . Nec ennia ea Synodus posteriori tem p ri Ueputanda esse videtur , cum nullos amplius tumultus Hia. giani ac Nestoriani cierent . Syxtus anno insequenti die natalitio Synodum de more Romae coegit ἰ ut patet ex eiusdem literis ad Cyrillum & Iohannem Antiochenum , scriptis XV. Kal. Octobris , Theodosio XIV. di Maximo CosL in qua Synodo ue
Nestorianis ac Pelagianis actum fuit. - Succellit Leo , a rerum gestat um gloria Magnus nuncupatus ;unus sane ecclesiasticae navi , ingruentibus undique periculo simis tempestatibus , regendae par. Etenim ipse regnante, nsen modo Attila Duce felocissimae nationes in Italiam irruentes, nobilis te piovinciae miseri imam cladem inruleluiat; verum. etiam Manichaei di Pelagiani, veteri illam peste amate Pertentarunt.. utrique tamen malo Leo occurrit animo periculis omnibus su- peliote . Haereticos dudum inscctatus suerat . Illius enim adhortatione Cassanus septem .adversus Nessorium libi os vulgavit; in quibus etiam Pelagianos proscidit; &. ut dictum. est , Iuliano in catholicam. communionem repenti aditum praeci userat . ubi vero Apostolicam Sedem tenuit , in eosdem etiam veluti de υ- periori lom fulmina diaculatus est. Testatur hoc Prosper lib. de Promis Dei dimid. . temp. cap. 6. In Icaria nobis apud Campa niam
405쪽
niem tonsi tu , dum venerabiLis , es opo Deo honore nomia . . nandris Leo Maniebaeos Iobverteret, G contererra Mogianos, G maxime unaniam. Haec vero contra Pelagianos peracta est ha Leone anno 443. colligo ex Chronico Prosperi, qui Maximo& Paterno Cossi seribit: Leo Papa eontra ManiMaeos Romae Iaritantes insurgit , radices eorum igni absumit . Baronius anno A qq. num. 8. quem secuti sunt Vossius lib. I. Hist. Pelag. cap. 3 a. usserius & ceteri , arbitratur Leonem in Campaniam adversus Iuliani insidias Prosperum destinasse ,' idque ex relatis verbis ex libro de Promissionibus Dei parte a. colligere se dicunt. Verum ille Auctor non a se , sed a Leone Mahichaeos ac
Pelagianos contritos inibit . Et liret ille liber inter opuscula S. Prosperi Aquitani legatur , haud illi tamen adscribendum puto ; sed Pro ro alteri Africano ; ut suo inferius loco proba- , ubi de libris Probri iudicium promam. Photius Cod. LIV. scribit, Prosperum post repressos a Septimio Episcopo & Leone Pelagianos , Romae plures liberius pro haeresi loquentes confutasse . Uerha eius sunt et Romae etiam quidam pro res Pslagi ana here Deiati sunt; quos Profer Homo sane divisis, Ioenis a erses eos in volgus editis iaci e diffsipavit extinxit
que , Leone etiamnam , quem diximus , Romanam Sedem gubernante . Ceterum nulli sunt libri Prosperi contra Pelagianos. Cum Photius eos libellos vocet, intellexisse puto eos, quos in Gallia contra Semipelagianos evulgavit ἱ quos tamen ante Leonis Pontificatum scriptos esse mihi paene compertum est. Contra Ingratos vero lepidum illud carmen Romae eumdem scripsisse, unus usserius sine teste assirmat p. 38o. Scribit etiam idem Photius Leonem ferventi EeIo contra renascentem Pelagianorum
haeresim depugnasse , dens: Scri e G Leo Romanus de P Lagianis eo vir oportere , s iam redeunus reeipi viaint, scriptis opinionem suam deresari . Baronius ad annum 4 q. num. g. ait haec scripta Leonis desiderari. Sed plane illa extant inter epistoIas Leonis ; quod Paulo postea ostendetur. Anno 4 4. Cyrillus exactis in sede AIexandrina duobus & in . triginta annis decessit, illique Dioscorus subrogatus suit . Pater μὴ Lupus in notis ad Synceum Calchedonensem cap. 4. meusque Pan vinius in Chronim ecclesiastico, scribunt Cyrillum m. 44 .
obiisse . Bollandus vir numquam satis Iaudatus tomo a. ad
406쪽
anus , tertia ab eiusdem obitu die Cyrillus in avuncu i locum suffectus fuit ; ac teste Athanasio ex Cyrilli sorore Isidora nepore , sedit Magnae ADNndri.e civitatis eriginta ta duobis amadiis Areb episcopos et in libello supplici act. 3. Synodi Calche-dcncnsis. Quale Nostrorum Scriptorum chronologia de morte Cyi illi falsi est ; alias sedistet annos 37. Sed ex eodem libello altera Bollandi opinio refellitur . Etenim Attianasius conquestus de iniuriis sibi a Dioscoro pust. Cyrilli avunculi mortem irroga- is ait : Omnis haec adversem mi e a reverendissimo G Deinmanius o Diosci'o perpetrara , in totis octo hodie onnis eoaeis reveniente die , G instas faeiente &c. Porro hic libellus recitatus est die tertia Idus Octobris , Marciano Augusto onsule anno 61 I. quo .die habita suis actio tertia Synodalis Calchedone . At iuxta Bollandi sententiam tunc annus septinatis fuisset a morte Cyrilli . Quare luc decessit anno .4q4. Unde anis no ηs I. Athanasio labebatur annus octavus ab ubi tu avunculi ἱFuit Cyrillus vir doctrina ac sanctitate illustris . Haereticos nubio loco passus consistere, gravissimis eosdem libris oppressit . Idem vero ob Pelagianus in Ephesina Syn O, cuius Praeses -- ino magna patin suit, damnatus , Ob Theodorum Mopsiuesten uiri
ac Nessorium eorumdem haereticorum Patronos consutatos, plu- .
ximum nobis commendandus venit . uti enim Augustinus in Oeacidente , ita Cyrillus in Oriente orthodoxam seligionem sanam. iectam servavit: Pelagianis ac Nestorianis tuto catholico Orbe proscriptis . Memoriae mandatum est , Caelestinum Papam phrygium ad Cyrillum misisse , quo maiori cum auctoritate in Ephesina Synodo Mastolic' Sedis Legatum ageret . Thecdorus Balsamon
Patriarcha AntiochenuS in Nomocanone eit. 8. Cap. I. ait: H ins quoque temporis miriarcta Aoxand istis ex pr.efenti edi-LIo itis Balat , ut cram ρμγgio celebret . Habit autem lane
.i E e a Synodus adversus soritim. Laronius ad annum 43O. num. α s. scribit Cyrillum accepisse a Pontifice WrMi- , nempe usum paulum. At Phrygium mitram fuisse non pallium, recte ostendit Henricus Spondanus ad eumdem annum in Epitome Annali uin Caesaria Bar ii .. In diplomate donationis Ccnstantini
407쪽
ni dicitur Imperator donasse inter cetera Pontifici phrantam id s mitrom , nec non G super humer GD , videnret Ioriam . Idem tradit Sugerim Ahbas in vita Ludovici Grossi, aliique . Et quidem Patriarchae Alexandrini ante Cyrillum , ab initio usque Christiante religionis in AEgypto fundatae , pallio utebantur ;quod a D. Marco relictum , e demortui Patriarchae collo a sic cesdrae sumebatur ; ut tradit Liberatus in Breviario casti a o. Nitram phrygium inde appellatam Putant Gre sti us in notis ad lib. i. Codini de Ossiciis Aulae & Εeclesii e C. P. S Bullingeri s ih. i. de Veste Ρonti f. c. 7. qu illud capitis integumenti m opere phrygio elaboratum erat. Sed horum opinio mihi ni n prohatur . Etenim eum Vestes etiam Phrygio Opere contextae siuerint i de quibus 1 a. de Re vestraria c. I ι . erudite agit vi silaiarissimiis nee umquam satis laudatus octavius Ferrarius pht ygium in Yta eam significationem acceptum', non magis capitis quam alterius partis tegumen eXPressisset . Quare mitram phry gium dierim existimo, eo quω eadem erat peculiaro lcguinem 'turri , quo Phryges capita operiebant- Hinc Latinus ille apud Virgilium Rheid. 9. Ver. 6Ι6- CΣprobrat Phrygibus ancae si H iis , quod mitras in capite gestabant. Et tunies manicus , c, habent rediwico a mima o On Phrmia ς fles die eηirar PD ges. '' . t i laedit i an ibi Assyrius in libro adversius Griecos ρ qui Iu us ' Hylanis, dicitur a Hieronymo in Catalogo Scriptorsim , irridet in lenam , quae rencto Ist vicomst Menelao , mire ρε-m c αὐ rantem chro Poridem focuta est ἰ tomo a. Bibl. Patrum pag. 3 7. edit. Colodiem 1 618- Paridem Phrygium mitrigerum vocat a capitis tegumento Phryriae grati familiari. IsiΘorus etiam Iibro ls. Originum eap. a I. ait : Micro es piis γω m ninis rapue notegens . LX quibus fatis Blide Probarur, mitram phry-gsi nomine appellatam , quod peculiare luit apud Phrygios caepitis integumentum , non Binem quod Phrygio opere comena
Cum Episcopus Altini Septimius animadvertisset , in nostra provinci Veneta plurimOS G icos , in speciem tantum, damna 'iis erroribus Pelagianis , in Catholicorum consortium receptos haeres m clanculum restaurare, statim hac de re per literas Lemnhm pontificem certiorem is it. Qui 3 ad Ianuarium 'Antistitessi Aquileienstm totius provinciae Meilo ἰitam litoras misit ,
408쪽
nuAEc Doem pseaquam Θmeri s eorum ex quadam parte ae tegitur , ad ve/ am correctionem , qtiae G ibis γ Mese, G nαLIis posset nocere , cogantur . Damnent apertis promesonibas ais superbi ea roris auctores , ta qui sid is doctriva eoriam iani se istis Eccles exhorruit , detesentiar ; omnuoue decreta SIn daIia , quae ad exei ηem futas haereseos P 'osoccae Sedis con- mavit auctoxitas , am ectas ta in omnibus approbare, plonis ci apertis ae propria Manuscrytir proresationibus eoquantur . Epistolarin etiam Septimii transmisit ad eumdem Ianuarium , ut Patet ex initio eiusdem : Regatione fandri fratris GCoepiscopi nos=i Septimii , qarae in scibitis habetis &c. Haec
Leonis epistolae cctuagesima quarta ad Niceram otii iensem vulgo inici ipta est . In antiquas codicibus Conciliorum editionis Coloniensis anno Irr I. hunc titulum praeierebat et ad Aquileiensem Episcopo. At cum quidam legeient epist. 77. seriptam ad Niseram Episcopum Aquileiensem , datam XL Kal. Aprilis , Leone & Maiora no Augg. Cossi nempe anno qs 8- alteram qu que posteriolem 84. ad eumdem Nicetam missam existimarunt. Verum hanc epistolam seriptam ad Ianuarium anno 447. & quidem ante quartam , quae Ianuario eidem inseribitur , non improbabiliterequis suspicari posset ex collatione epistolae 83. ad Septimium , & q. ad Ianuarium quae sunt eiusdem omnino exempli . Nam cum Ianuarius Leoni restripsisset, se omnia ex ipsius mancato acturum , cotando haereticos ad publicam erroris detestationem voce S scripto insuper fir mandam ; Do binas eiusdem exempli literas misit: ad Septimium, quibus ei significabat quae Ianuario mandasset: S ad Ianuarium, quibus gratulabatur, quod imperata prompte facessebat. Hoc non potest me- Iius evinci, quam utramque epistolam subiiciendo.
Epistola 83. Leonis Papae ad Septimirem Alfiui Episcopum .
LEHis fraternitoris tuae riseris , vigorem fidei tuae amonis noveram- , signovimus, eongrata mes tibi, quos
409쪽
Cirra nos etiam tuam , noxam consima pneis praeci uincem diri dic Septimio quidem insinuat, scripsisse se ad Ianuarium , memi ni licere ab his Ecclesiis ad quas proprie pertinebant, abscede re , quo ignoti ficilius ad Laci os Oidines superiorEs pnomo secren tur'; quod ex epistola si Gad eumdem Riatis item Aquileiensem, tot . Ianuario vel O t misere , an Clerici qui relagiam aliquandossuerint , ad stiperiores ordines Promoveri pestent , id
410쪽
gione macularit , resipiscens , in communione caelorica Ine
correctos videri votant , atque ad cathoracam fidem , qtiam iampridem amiserant , rursem reverti ambiunt, 'ius erro/es juos
CX usos asctores erro=- damnari a je Ine ambiguitaIe ia-teantur I ut sensibus pravis etiam peremptis, oua serandi imper se occaso , ne uuam membrum taliam pusit socierate violari , cum per omnia tuis professo propria coeperit obviare. Cimea quos etiam tuam canonum constitutionem praecipimus e todiri dic.
Adempta si omni se promotionis, in quo inveniuntis ordine .
stabiIitate perpetua maneane. Literae ille Leonis datae sunt ad Ianuarium Pridie Kal. Iulii, . Alipio & Ardabure VV. CC. Coss. anno scilicet 447. unde corrigendae siunt tabulae Ughelli , qui in Italiae sacrae descriptione tomo r. Aquileienses Patriarchas recensens , post S. Chromatium Nicetam ponit . Ille enim floruit vivente Rufino Aquileiensi , ut constat ex priori Invectiva eiu dem Rufini , ubi ait: Signacuta dei consecutusfum per famuctos viros aromatium , Dυinam , G Eusebiam, opinationmos G probatissimos in Ereissa Dei Episcopos . Rufinus vero obiit ineunte anno 4 II. S. Nicetas vivebat anno 4r8. Nam eo anno ad ipsum legitur scripta epist. 77..Leonis Papae, data XII. xat Aprilis Maiorano primum Coc post illatum ab AttiIa Aquileiensibus excidium . Quare Ianuarius qui anno 447. eam Ecclesiam regebat , inter Chromatium & Nicetam locandus est. Hic enim anno demum 41 o. sedere coepit. Immo vir disertissimus Henricus Palladius lib. Io. rerum Foroiuliensium , medios duos alios inserit, Augustinum & Adelphum , quos tighellus Niceta posteriores facit . Illud autem observandum est , in epi- sola 84. quae ad Nicetam. dicitur scripta, integra duo capita ad verbum ex libro Enchiridit S. Augustini , nempe cap. ηr.& 46. excerpta legi , quod in Augustini gloriam cedit ; nempe Pontificem doctissimum eumdemque eloquentissimum , contra Pelagianos ex Apostolica Sede unius Augustini vocibus esse I eulum ,' ut iam Augustini sementire Spiritus Sancti oracula eva- strint . Sed de his alio . . . .