장음표시 사용
371쪽
sentur cap. a. post Metropolitas inter minores Episcopos substribit , unanias Larissae Discopias . At hic erat Asiaticus Epistopus ; nam in Synodo Calchedonensi aet. I. inter acta Ephesini latrocinii sub die IV. Idus Augusti nominatur Me tιοι Larissae SViae ; qui tum ibi, tum in Synodo Calch donensi locum tenuit Domini Metropolitiae secundae Syriae ; passim vero in huius Concilii stubscriptionibus legitur, Migionitas LarigD Tθω- fariae . Lege initium adt. 6. tempore Synodi Ephesinae , Laris sie in provincia Thessaliae erat Episcopus Basilius , qui cumsthisimaticis sentiebat ,' ct par. 3. cap. a. dicitur : Ba icis Iraeffaiae MetropoIitanus . Larisibe vero sedem suime metropolita nam Thessaliae, patet ex sessi a. Synodi Romanae sub Bonifacio ILobi in literis trium Episcoporum ad Bonifacium haec leguntur: Sancta Laris eae Eccosae, quae es merro Drana civitas pro-oinciae Thessariae. Ad hunc Basilium Larissae Metropolitam hahentur literae Coelestini editae ab Ilo istento cum laugata Synodo
Romana . Iulianus ergo Pelagianus non erat Episcopus Larissae in Thessalia , alter vero Iulianus erat ex provincia Syriae secundae, qui stro Patriarchae Antiocheno contra Cyrillum cum Orientalibus adhaerebat . At Vossio nova haec civitas Eridica persuaderi sorte potuit ex his verbis schisinaticorum in litoris ad Ru- sum I hcssalonicensem par. 3. cap. 13. Siquidem ex Ateris, quar
fio m pers, est , aliud te saluisse Haiad omnino ob crare cognovimus . Mones hic autem pili iam tuom Eristo is , Uqoidem ferio mones, ne pro fidei quam Beati Patres Nicaeni ex-
poseerunt , defensone , uiarem omnino Iob rem aut morastans detrectet &c. Neque is segniter , qui siccepit , Iiserarum cou- tum exsequi Ractenus contendit .. At hunc Iulianum non esse illum Pelagi anum , inde evidenter constat , quod Rusus Apo-ctolicae Sed is per Illyricum Vicarius Iulianum tamquam haereti-
eum, ac fidelium communione privatum minime per literas convenisset, aut fidei tutelam haeretico infami commendasset. Quantum Rusus Pelagianos detestaretur, Ostendimus libro I. cap. I9.
Certe in hac ipsa Synodo per Flavianum Philippensem Legatum nominatim Iulianum cum aliis Episcopis Pelagianis damnavit. Laudanda est correctio Lucae Hojssenii , qui in notis ad Syn dum Romanam memoratam P. 28s. ubi de Caelestini epistolae titulo uerba facit, librarii mendum advertit., qui pro Grstri P-
372쪽
scripsit σῆν EiMri .i , pro Serdica Eridicam reddens . Ille enim Iulianus erat Metropolita Serdicae in Dacia mediterranea, ad quem extant liteiae Thecdosii Imperatoris Par. 3. caP. I r. in
titulo in iptae post alios Metropolitas: MDan3, Balamo , Illyrici an is Metropolitis . Iidem etiam nominantur in titulo epist De Caelestini ad Episcopos per Illyricum , quae num. I 3. in Synodo Bonifacii II. recitantur . Hinc schismatici in epistola memorata , quo plurimorum sumagia Pro se venditarent , inter reliquos Episeopos eos etiam publicarunt sibi favere, qui Daciam inhabitabant, Iulianum Dacorum Metropolitam intelligentes . At . cum nusquam inter schismaticos, quorum catalogus f pe ibi recitatur . idem connumeretur , vana ac ficta de eodem Iuliano eosdem scripsisse non dubito e quem tamen , cum neque
inter Patres legitimi Concilii legam , puto eumdem dubium, inquam partem transiret, universa Urbe Epistoporum dissensio-mbus turbata , neutri parti nomen dedisse. Atque haec ccntra
fictum apud Ephesum a Vossio Iuliani Pelagianissae Episcopatuin dista sufficiant. Illud hic occasione literarum Theodosii Imperatoris , in quihus Iulianum Serdicae Metropolitam nominari diximus , quNrendum occurrit ; cur earumdem literarum titulus insigniores Episcopos recensens , ita incipiat et Caelesino, Rufo, Augustino Sc. nam Augustinus anno superiore obierat . Certe epistola Imperatoris scripta est ad minus mense Iulio undecimo mense ab obitu S. Doctoris. Scribit enim Imperator probare se peractam apud Ephesium Nestorii , Cyrilli , ac Memnonis exauctorationem ἱat Nestorius die a a. Iunii depositus fuit, ac quinto postea die eaclem sententia a schismaticis lata est contra Cyrillum ac Mem-ronem . Respondeo nondum Constantinopoli innotuisse Augustini ad superos transitum: Africa enim non ad orientale Theodosi , sed ad occidentale Ualentiniani imperium spectabat; unde Africae res minus Constantinopoli notae erant. Quare dictator epistolae hanc ipsam inscripsit non his tantum qui reapse in Ephesina Urbe Synodum agebant , quamVis latam ab ipsis conintra tres illos Epistopos sententiam se probare Imperator scribat; sed eorum nomina repetivit, ad quos Imperator facram ad Concilium evocatoriam miserat; quos inter fuit S. Augustinus , ut ex literis Capreoli ad Synodum colligitur . Certe neque Caelestinus Papa , neque Rufius Thessalonicensis , neque Remhuius, alias
373쪽
alias Rabulas Edesenus , aliique, oui thidem oram ΛDominantur , interfuere Synodo Ephesime . Illud tamen ust
HINO gloriae Vertitur , quod idem in literis impedi , EI
Romanum Pontificem ac Rufium Apostolicae Sedis per uniueiriam Illyricum Vicarium perpetuum . ante r limine lis
Orientalibus a Pelagianae haereseos nota vindicatis A
rione illo Pelagiano, quem Gregorii Magni testimonio 2 c hic malicorum actis legi Baronius, aliique scripst run Trendum si
Paucis eXPonam. Profecto evincam canonem illlam
OTIentalibus nequaquam procusum fuisse . Me huius di Tt rum a Gregorio testem dabo , qui sib. s. epist o dguam , Orientales , qua cum Iohanne Antiocheno contra Curiti iam stetere , ab omni Pelagianismi lumicione ahQIυit transi nigris sibi fuime definitione, Vel f
Synodo assertaS , quarum una erat οῦ Adae animam peccaes non vise mortuam , quoniam Habosis in cor Homin-ρ-:
eontineret in de nitione anauematis G reprobatio Q. Gonoae duodecim evieti a bearae meis. Cγriui reprobant . Ecme testatur Gregorius Orientales schismaticos nihil Pelauiano si- male dogmati docuisse s sied tantum anathemata publica e con ra duodecim Cyrilla capituIa , quae etiamnum ex a scones liabula schisimaticorum Patem . Et ut Verum fatear, Scrimo quoS Impugnamus , Gregorii sensium minime asseeuti sunt' Hie enim non Eribit ea epistola seu ad Eulogium ad M'sem Comitem , canonem illum Pelagianum Ephesi ab haereticis et a sichismaticas insertum; sed ait, quemdam Pelagianum acta addito cano ectus rontifex . Hanc ergo sic nempe cum peccavit Alamelus est anima mortua γ gai in eodem eouice μι mira sane
374쪽
m ἡ Iohanne Episcopo transmisisses , orno vir haeretu- . Pelagianus es , quia sententis sa evidenter Peugis es . At
in epistola ad Eulogium scribit Praeterea sue triennitim , cogente esus monachorum Isauriae , qui haeretici accusabantis , fatisfaciens mih nisin fater LG consacerdos mens Dominus Iohannes Ateras mi , quibus nitebatur osendere eos Ephe.
ae Gnoi definitionibus contradixisse , ζει vetat ex eadem Θ- nodo certa nobis , q&ibus us ob erent, capituu desinavit.
Inter atia autem scriptum illic continebatur de Abae anima , nia in peccato moreaa non fuerit, eo quod diabotas in cor hominis non ingrediatur , G s quis hoc dixist , anathema essti . Ille vero codex transmissus a Iohanne Patriarclia Constantinopolitano , non erat codex continens acta Synodi Ephesinae , ut contrariae sententiae auctores existimarunt, sed codex contra
quemdam Athanasium presbyterum s ex epistola I 4. ad Nar-stm . Neque oppositum docet lib. 7. epist. - . ad Anastasium Antiochenum , dum scribit . Sed quia ex annotatione δε retici .eodieis, qui ad me ex regia inbe transmissus es, agnovi hoc , quod quaedam capitula cathoraca ciam haereticis fuerant repre-fensa ; nempe signis & annotationibus a Pelagiano appositis ,
de quibus lib. s. ep. Iq. Mis omnibus accedit , Τheodotum Patriarcham Antiochenum in orientalium Patrum Synodo Pelagianos damnasseό ut cap. 4. observavimus. Linde Iohannem etiam eiusdem immediatum suo
cessorem eadem cum Theodoto sensisse non dubito ; praesertim eum Nessorius ipse eiusdem Ecclesiae Antiochenae presbyter oriaginain peccatum minime negaverit ; tesse S. Caelestino Papa in literis ad ipsum Nestorium datis . Hoc argumento solide F hatur , Urientales Episcopos canonem Pro Pelagianis non scripsisse , quos paulo ante in Synodo concordi sententia damnaverant . Haec autem a me scripta sunt , ut vel . minimam honoris
umbram Pelagianis Ephesdefuisse monstrarem ..In ea enim Synodo tum a Catholicis tum a schismaticis tamquam humani generis pestis eiecti , non dare suffragia, non causim dicere , non loqui permissi sunt. Orientales enim probe norant, iam illos aquatuor Romanis Pontificibus esse damnatos , expulias ab initico Constantinopoli , a pluribus Conciliis Asticanis proscriptos, ct paulo ante a semet in Synodo a Theodoto Antiochiae habi-ιῶ erronsi notatos . Damnata igitur in Synodo Ephesina una cum Nesio
375쪽
LIBER SECUNDUS. Nestoriana haeres Pelagi an a , S. ProsPer vir sane lepidi ct ar guti ingenii , utrique hocce Vitaphium inscripsit.
Haereseos Nestorianae & Pelagianae. Nesoriana Lues successe Pelagianae , QOae tamen es utero progenerata meo Infelix miserae genitrix Grina natae , Prodisi ex us germine quod peperi. Nam fundare arcem meritis prior ors superbis,
De capite ad eorpus darere opus votat. Sed mea diam pro es in summa armatur is imis , Congrua beuandi tempora non Habui .
Et eo sanguineae pos trista via era fraudis , Anera conferui praua ine pari.
Me tamen tina dedit victam fententia Duo, IIIa volens iterum furgere , his cecidit . Mecum oritur , mecum mori in , mecumque se Ichrum
Intrat, G inferni eareeris ima inbit. Quo nos praeeipites insaea Dperbia merse, Exutas donis , G tamidas meritis pNam Chrisiam pietare operam G mercede voLentes Ede Detim , in capitis faedere non set imas. Speran sue animi de tibistate coronam , Perdidimus quam dat gratia itisitiam. sim is igitur geminae miseraris busa ruinae , Ne nosro exitio conscisre , cave. Nam G, quae Domini data munera fero fatetur .
me homini eredis debita , ν ser eris . Sane decuit consanguineas haereses eodem ictu eodemque loco decumbere . Nestorius prope Antiochiam in suburbano S. Eu- prepit Monasterio vivere iussus , quadriennio ibidem degit. At cum pessimae doctrinae peste singulos quosque amaret , Iohanne Antiocheno curante , Oasim exul deportatus fiuit . Erat ea Marmaricae urbs in confiniis AEgypti . Ibidem vivebat anno q39. tesse Socrate lib. 7. cap. 34. ubi de Nestorio ait : Enaisnam depostos , G in exitium aestis , Oa m incoiit . Scribebat autem ista Socrates ex cap. 48. Theodosio Aug. XVII. Cos. Quas postea calamitates ex barbarorum incursione , ac frequenti m X x intiω Duiligod by Corale
376쪽
tatione exilii , iusso Dei iudicio perpessus suit, antequam turiapi exitu vitam finiret , recitat Evagrius lib. I. cap. 7. Nest rio ergo intra Monasterii septa conclusis , Iulianus cum Collegis in Italiam revelsus quid postea tentarit, inserius exponemus.
Cae sinis Pontifex S. Augusini reprehensores eo esit, ae Petagianos damnat . Mors eiusdem. Cassisnus a S. Pros ro confutatur . Semipeugianorum ex eodem descriptio . Ahis, Um haec in oriente adversius Nestorium gerebantur , M-lta mipelagianorum factio in Galliis in dies augebatur. Horum petulantiam postremi duo libri Ab Augustino paulo ante
obitum ad Prosperum & Hilarium transmissi , non modo non represserant, sed insolentiores quoque in S. Doctorem longe reddiderant . Nam passim Augustinum traducere illis familiare erat, quasi nimio disputandi servore contra Pelagium abreptus , in Periculosos excesns exorbitasset. Quare Prosper & Hilarius , qui Augustini libros adversus calumniantium insultationes defendendos susceperant; non magis de eiusdem quam de Ecclesiae totius auctoritate seliciti; cum per se validissimo tot hostium imis petui obviam ire posse dissiderent, Romam ad Caelestinum Papam prosteti, novorum S. Augustini hostium conatus, insidias, ac consilia eidem exposuete . Caelestinus de sui quondam amicissimi Antistitis honore anxius , gravi rescrὶpto hominum audaciam compressit , datis ad Galliae Episcopos literis ; in quibus eosdem acrius increpuit , qui tantum licentiae nescio quibus presbyteris darent i Timeo , inquit , ne connivere se hoc tacere . Timeo ne magis us siquantur , qui permittiant iHistanter Io I . In rari s ea s non earet fiasitione taetriarnitas ; quia oectisteret veritas, s fassitas displiceret . Merito namque causa nos respicit, s eum Gentio faveamus errori . Ergo eorripiantar Baiia odi , non si his Iiberum habere pro votanta e sermonem , de nae EeeIesarum quietem inquietudotiarbare Postea Semipelagianorum adversus Prosperum & Hilarium conatus sugillans , totus in Augustini Iaudes effunditur rNec tamen , ait, mirari possinus , s Me erga viventer hi
nunc tentare aiadens , qui nituntur etiam quiescentium fratriam
memoriam di pare . An sinam sanctae recordarionis virum
377쪽
pro vita fua atque meritis in no a communione semper la imus ; nec umquam Mnc Inisse suspicionis se rem ramor aspersi , quem tonsae scientiae olim fuisse meminimus , H inter
magistos optimos etiam a meis femper decessoribas haberetis . Bene ergo de eo omnes in commune senserunt, ut pote qui Mi- e edinctis amori fuerit G honori . Vnde res endiam ra-obos , quos male eresere videmus. - Caelestinus apostolica auctoritate adversius Semi Iagianos Augustini doctrina defensa , paulo ante obitum contra Nestorianos& Pelagianos eadem die remas literas exaravit , datas Idibus Martii anno 43 a. In primis gratulatus Maximiano Byzantii in Nestorii locum suffecto , eumdem his contra Pelagianos instruxit :. Loeam impietas noveIIa non habeat, G compresso OI per torum orbem sua damnatiora noto G siano errori a Mamigiuntia re atiar ; ut quicum e duius dogmatis ire t δε- quaces, ab omni societate repeHaveis. Ob at tuis per re Spiritos Sanctis his in omnibas, qui , hos quamcomque conantur provincias permenire , ne eorum impia praeduario refingat. Obisse eis. Ita enim , ut damnentur , quocum e perveniunt, innotescant, G tamquam nan ii is solemia rarier repetitas ciat , Longinquas terros, remotosque provincias in ierant. Eadem etiam die leguntur scriptae literae ad Constantinopolitanos , in quihus de Pelagianis Nestorii sociis inquit: Ad retine inter auos, nee deseruerunt eum G siani ini auaris operarii.
Ha itergo feram si magistros exuis , Habuit hiatase rei perfectos oro doctores . Nam separare dissiciis es , quos se erat unxerunt ,' quia Maiore Iigamur g utino Iaedera in seram.
ridebit illos Dominus , S erunt post haec decidentes fine hono-Fre in eontumelia inter mortuos in Maemom M. Imepistola vero ad sanctam Synodum ait: Quod si imur Crisianoris te- sanior exempla , quod spem de Θαodo hucusque gesserunt. Verum intra paucos dies , nempe V. Idus Aprilis Caelestinus obiit, magno apud Ecclesiam di Augustini cultores praesertim siti desiderio relicto : quippe qui contra Pelagianos Synodum animavit , eius sectae Episcopos suis sedibus exclusit, di sectae qumque magistrum Caelestium e consbectu amotum tota Italia ei cit . Hic idem S. Augustini iam inter superos , se Pontifice, relati primus Romanorum Praesulum doctrinam coincravit, ha- . X x a huit-
378쪽
buitque cum illo literarum commercium ; ut ex epistola asI. patet , in qua Augustinus animi sui angores in causa Antonii Fus ilentis Caelestino patefacit . Epistolam etiam Augustini sa. Condiacono Caesessu inscriptam cum. altera annexa ad hunc eumdem Caelestinum , qui ex Romanae Ecclesiae diacono Pontifex evasit, datam existimo ; nam missa est per Auinum acositfiam , quando idem anno AI 8. literas ad Syxtum eiu dem Romanae Ecclesiae presbyterum detulit ; ex epistola Io .ia Ios. utraque vero epistola Caelestini scilicet ac Syxti Hipponem , Augustino absente , delata fuerat, ut ex responsione S. Doctoris intelligitur . Initio epist. ad Caelestinum ait et Q mvis Iove ab mens fuerim , viando per Proiectom clericum ad me directa Hipponem fanctitatis tuae fcripra venerunt etenim Caesaream usque Perrexerat; uti cap. I s. lib. I. nobiS nar ratum est . Laudata Augustini epistola eximium eiusdem erga Caelestinum amorem ostenditia Sed de his accuratius agent eru- .ditissimi ac doctissimi Patres nobilissimae Benedictinae familiae
in nova voluminum Augustinensium editione, quam grandi ain Paratu , maiorique reipublicae ecclesiasticae utilitate Parisiis ad D. Germani a Pratis adornant , dum epistolas S. Doctoris hucusque Praepostero ordine locatas, sto loco restituent , additis . que notis ultra eruditorum vota mirum enim dictu est , quam to labore operi dis noctuque incumbant illustrabunt. Caelestiano successit Syxtus III. qui ante annos quatuordecim sub Zosicio primus in Pelagianos anathema pronuntiaverat, Sanctorum Augustini & Alipii amicus ut ex epist. Io . cognoscitur.
. Massilienses tamen in Gallia Caelestim literis haud repressi sunt , sed commendatam in illis dicebant priorum Sancti A gustini voluminum doctrinam , non vero approbata ea , quae ad Adrumetinos, ct paulo post ad Prosperum& Hilarium scripserat . Collationes etiam . Cassiani pasIim per totam Galliam
non modo legebantur , sed acriter defendebantur . Quare Prosper Semipelagianorum audaciae obviam eundum ratus , volu men emisit , quod contra Collatorem inscripsit, in quo ea , quae Cassianus in decima tertia collatione ad Lerinenses perperam de divina gratia docuerat, vellicat ac consutat . In praefatione
quidem Semipelagianos Lerinenses di Massilienses monachos Casi. sani describit , ut postea dicemus . Ille autem statim pro S. Augustino st in arenam descendere profitetur , inquiens : Gratiam Deis
379쪽
Dei , qtia Christiar i semos , qtiidam dicere audent a fanicta memoriae Augusino Episcopo non recte esse defensum , iisertaque
eius contra errorem Peugianum conditos immoderatis eaomniis impetere non quiesciant. Testatur autem Prosper , se unum Cassianum arguere , quod illis Omnibus in sanctarum scripturarum studio ps aestat et , & disputandi usu excelleret inter ecs, quibuscum degebat . Porro ducdecim Cassiani assertiones eo in Opere examinat , quarum indicem versiis finem subnectit : & uti ab Augustini encomtis eius libri initium fecit, ita di delatis Augustino laudibus eumdem conclulit , argute adversarios irridens , qui Caelestini Papae approbationem prioribus tantum Augustini libris applicandam cste contenderent. Quo vero Sy ti Pontificis animum ad favorem Augustinianae doctinae inclinaret , haec scribit : Confidimus Domini protectione praestandum , ut quod operatias es in Innocentio , Zosmo , Bonifacio, Celesino , operetur G in Θxto , G in cusodia Dominiet grogis hae sit pars gI riae hau refervata Pasori, at sciat tui Iu-pos abigere manifessos , ita hie depeuat oceanos , tuo auribus sis doctissimi senis iωonante fer more , quo couaborantem sc-etim hortatus es. Laudatque Augustini verba ad eumdem Syxtum epistola Io4. Brevissim a postea peroratione concludens ait Stificienter, ut orbi ror, demons situm est, reprehensores S.
gnsini G vana obiicere , G recta impugnare , G prava demem
dere , pcremptorumque armis inresin&w beuam moventes , divinis atque fumanis consitationibus rebeuare . Haec autem scripsisse Prosperum circa annum 433. colligitur ex iis , quae de Augustino tradit in praefatione: Viginti iam ius annis conra inimicos gratiae Dei catholica acies , huius viri diaeta pranat vincit . Cum Augulnus anno qIa. ut lib. I. cap. q. dietum est , Pelagianos impugnare coeperit, palam sit, Prosperum contra Collatorem scripsisse ad annum 433. Nonnulli athitrantur hoc tempore Cassianum non fuisse superstitem , quasi Prospermori uo insultare voluisset , quo vivente, calamo timoris gratia pepercisset . Video illos cum Vossio lib. I. cap. 7. Gennadium auctorem dare, qui in lib. de Viris Illust. cap 6 l . de Cassiano ait : Rogatos a Leone Urbis Romae Episcopo, ferusca e cis Nesorem de Incarnatione Dowini Ahros forem , Gin iis scribendi apud Masiliam G vivendi em fecit ..Ho cevero libros scriptos anuo 43o. Patet; nam nondum damnato Nesiculo
380쪽
storio editi sunt, hoc est ante annum 43 I. Cene Casi1 anus lib. i. de Incaria. cap. 3. meminit literarum Nestorii pro Episcopis Pelagianis ad Caelestinum , haec stribens: sisercessionibus fuis Pe-
adserit quibus Nestorii literis Caelcstinus responsium dedit an no 43o. III. Idus Augusti. At scripsisse Prosperum vivo adhuc Cassiano , ex ipsomet Prospero habemus , qui de eodem ita loquitur : Unitis potisimum definitionem , quem non dabiam esiuis smoi s in fanctarum scriptararum sudio 'aesare , r feremos . Item e Vir quidam facerdotaias ordinιs , qui di mrandi us inter eos quibusam egit, oeeuit , Abbatem quemdam introducit &c. Quod vero Prosper diu distulerit icriptis Cassianum consulare , hoc ipsius modestiae , & erga hominem tota Gallia celeberrimum reverentiae dandum est ; nam vivo adhuc Augustino impugnasse illum Cassiani collationes, ex epistola ad Rufinum ad annum ηa9. probavimus . Immo in Chronico ad hunc ipsum annum Theodosio XIV. Cos Cassiani ut adhue superstitis mentionem satis honorificam facit quo itenum argumento Vossit sententia consulatur g si tamen illa Prosperi manu scripta sunt; de quo Viri eruditi dubitant , cum in multis
Nonnulli eo sere tempore quindecim breviores sententias , &has prorsus absutdas publicarunt veluti ab Augustino assertas, ut tali . commento S detestationem eius , quem impeterent, O tinerent ; :& ab his , quae infamastiit , curam exterriti lectoris 'averterent. At idem Prosper qui mortuo Augustino totius belli onus iubierat , edito libello, quem Ad eapitiata GaIIoriam Refpoetsiones vocavit, calumniarum nebulas procus ab Augustino amovit . Hoc autem opusculum Post librum contra Collatorem editum existimo , quod initio illius contra Cus anum. 1e scrib re potestatur, omittens interim , quae vastias , inquit , ignobi-D ,'procax ineptorum siquantas intemperanter undis. Itaque Prosper veluti Augustini interpres & defienser in ore famae versabatur . Quare Camillus , & Theodorus Genuenses presbyteri cum quibusdam dissicultatibus in libro S. Augustini de Praedestinatione SS. premeruntur, per literas Prosperem convenientes, dubiorum Diutionem rogarunt, quibus e vestigio Aquitanus nosser satisfecit , misso volumine inscripto : Ad excerpta Gentiensum Responsones .