장음표시 사용
531쪽
pensione ligatus celebraverit , & inde Irregularitatem contraxerit, quae in hoc casu tolli potest ab Episcopo.
. Concilium excipit dumtaxat homi eIdIum volu tarium e Ergo Episcopus tollere potest irregular tatem ex mutilatione, & ex homicidio easuali & involuntario ἔ exceptio enim firmat regulam . Quid autem sietio mieidium voluntarium , quid easuale , exposuimu1 supra, paragrapho de Irregularitate de homicidio. Dieest homicidium & mutilatio In iure aequiparan tue et ergo irregularitas sive ex mutilatIone voIunia r a, sive ex homieidio voluntario, reservatur summo Pontifiei.
Distinguo antecedense aequiparantur quoad poenam sv. g. qui Clericum iniuste occidunt aut mutilant, exineommunicationem & Irregelaritatem pariter incurrunt, Concedo et quoad absolutionem seu dispensationem , Neingo: nam Consessarius habens facultatem absolvendi a casibus reservatis, homicidam, v. g. absolvit a peccatis & censuris, non vero ab irregularitate. s. Conellium limitat laeultatem Episcopo conces
sim ad eius subditos , & in eius Diceeesi et ex quiis bus verbis SuareΣ, Avita , & Bonacina duo colligunt. Primum , Episeopum extra D oecesim duersantem posse quidem ibi absolvere In foro conseientiae subditum a peccatIs etiam sibi reservatis, non vero ab iis, quae sunt reservata summo Poti fieἱ , nec proinde eius irregularitatem tollere . Secundum , clericum irregula. ritate lἰgatum , in aliena Dioecesi negotiorum cauta ad tempus commorantem , non posse ibi ab irregum
Iaritate solvi, nisi aceedat eonsensus proprii Episcopi . sed Decretum alio sensu potest aecipi , nempe Episcopum posse dispensare non solum eum suis suboditis , sed etiam cum omnibus , qui In eius D creesidegunt, V. gr. cum regularibus exemptis, qui , licet non sint ipsi subditi, si tamen ad ipsum re eurrant, eos ab Irregularitate solvere potest; privilegium enim quod in gratiam aliensius eoneeditur , non est in ejus dispen- Haberi , Tom. VII. Z dium
532쪽
s 3 o De Di positionibus ad ord.
dium retorquendum, iuxta regulam iuris In sexto. ΑvIIa a. pari. c. 7. disp. I. dub. s. scribit, Religiosum inferiorem indigere licentia sui Praelati exempti, ut possa absolvi ab Episcopo, ac pro sua sententIa Henri- quis appellat; sed eiusmodi I centia non videtur abis solute neeessaria , cum ἰlle Religiosus per recursum ad Episcopum damnum non Inserat privilegio ord Inis, Geut Clerieus damnum Inseri privilegio ClerIcali, cum, spreto suo Praelato, ad Iudicem saecularem recurrit. s. Episcopus vi huius Decreti non Ium per sdi ipsum , sed & per alium specialiter deputatum potest solvere ab Irregularitate, & a casibus summo Pontifici reservatIs . Dico, spicialiter deputatum ε quia nisi eiusmodi facultas specialiter exprimatur in mandato vicarii generalis, iste non habet facuItatem Episeopohle concessam. Q. a. Requiritume eaussa ad dispensandum in irregu- Iaritate Z ,
R. Omnino requiritur; quia per dispensationem pIaga quaedam infertur Ecclesiasti eae disciplinae, ut loquitur S. Augustinus . Quare sicut non Inciditur membrum corporIs nisi ex necessitate, & propter commune bonum totius; ita relaxari non debent Canones Spirisu Dei const tuti, tamquam repagula contra irregulares , 3c totius mundi reverentia coniserati, nisi ex gat Ecclesiae ne eessitas, vel major utilitas. Quae ad pe eo uam utilitatem generaliter instituta sunt, Inquit S. Leci
epist. Sy. nnua commutatione varientur, nee ad priva-sωm trabantur eommodum , quae ad bonum commune sunt
pro ea. Et S. Thomas I. a. q. 97. art. 4. docet non dispensandum in praeeepto, nisi . I per hoe impediretuν aliquid melius., mel etiam induceretur aliquod malum .
Unde de Praelato dIspensatore sie eoneIudite Si absque
hac ratione pro sola moluntare Istentiam tribuat , non erit Dielis in dispensatione, anι erit imprudens: infidelis quidem, si non babet intentionem ad bonum eommune: -- Prudens autem , βι rationem dispensandi ignoret . Uerum
proh dolor i frustra nune irregularibus obiicIuntur sacri Canones; vix unum reperiat, qui sacra illa repagula qua arte, qua precibus & prensatIonibus eonvel-
533쪽
Fara rema. . firlare non nIt2tur . Ligati exeommvn; eatione aut suspen- smne orena ut solvantur, puIsent ut communioni rein siluantur ; haec vis Deo grata est, aegre fert Eeelesia, si quando aliqui In eiusmodi vinculis obdormiant, Iniecta enim sunt ad tempus, & In salutare remedium ra In perpetuum abiiciuntur irregulares ut Inepti &Indecori, si ex desectu; ut indigni vero, si ex delicto; nisi sorte ornamenta virtutum desectum, qui In eis est, tegant ἰ probabilis vita deleat , quod in eis fuit vitium, & EecIesiae necessitas, aut evidens uillitas
exigat ut ordInentur. Q. 3. Baptismus deletne Omnem irregularitat/m
R. Cum ex dictis nulla sit irregularitas proprIe diacta ante Baptismum , utpote quae sit impedimentum Canonicum , cui non subiacena infideles, Baptismus proprie nulIam delet irregularitatem . Uerum tamen est, quod IIcta infidelis homicida post Baptismum non sis irregularis; bigamus post Baptismum manet irregularis propter rationem alIatam ubi de bIgamia. Q. q. Irregularitas tolli tume per prosessionem Rel
Soto dist. a I. quaest. I. art. 3. scribit, ex consuet d Ine omnem irregularitatem , excepta ea, quae est eae
homicidio voluntario & bigamia, tolli per sollemnem professionem . sed verior est sententia, iuxta quam R. Non tollitur alia irregularitas, praeteream, quae oritur ex defectu natalium; quia hare sola In iure expresse habetur. vide quae dicta sunt g. De illegitimis. ReguIares tamen ordines possunt habere privilegia specialia, quibus eoncedatur Praelatis Regularibus facultas dispensandi in pluribus Irregularitatibus.
534쪽
Otilla huiuste Tractatus apprime est neeessari
ria. praesertim Ecclesiae Pastoribus, tum quia in praxi multa eaque dissici IIa ci rea eaussas Mair moniaIes elucidanda occurrunt , ubi siqv d peeeatum sit, aut omnino, aut saltem sine graviscandaIo reparari nequit: tum quia frequenter dema' trimonio verba esse faelenda distimus ex Apostolorum exemplo, quἰ in suIs Epistolis matrimonii Christianorum dignitatem , sanctitatem , & ossicia aeeurate &quam saepissime exponunt. Divino enim Spiritκ astati optime intelligobant, Inquit caleehismus Romanus par- . te a. de Matrimonio: quanta di quam multa com-- Μ moda ad Christianam societatem pervenire possint, siti fide Iea matrimonii sanctItatem cognἰ tam haberent, α,, inviolatam servarent: contra vero ea ignorata veI , negIecta plurImas maximasque calamitates & detriis ,, menta In Ecclesiam Importari. Primum itaque Ma- ,, tr Imonii natura & vis explicanda est; nam cum vi- ,, tia saepe honestἰ similitudinem gerant, cavere opo , , tet, ne fideles falsa matrimonii speeie decepti turpiis tudine & nefariis libidinibus animam comma Ient . obscurum autem & implicatum esse praesens argumentum fatetur ipse S. Augustinus lib. r. de eoniugiis adulterinis cap. as. quaestionem, Inquit, de conj-gii, obscurissimam implicatissimam esse non nescio. Nec audeo 'inters omnes mus ejus vel in εος opere, vel invito me adfue explicasse, mel iam posse, se Metear , e plicare . Sed In tanta ealigine nobIs sacem praesere ne plura Ecclesiae Deereta, quae ab aetate sancti Doctoris
535쪽
De Matrimonia: sunt edIta , quibus innixi praesens argumentum hodordIne tractabimus. Dieemus I. de Matrimonio generatim spectato. a. De eius proprietatibus. - 3. Speciatim de matrimonio Christianorum , apud quos Saeramenti dignitatem obtinet. 4. De huius Sacramenti Ministro . s. De eius effectibus. s. De conjugum peccatis adversus sanctitatem matrImonii. . De sponsalibus seu de praeparatione ad saera me
tum matrimonii. γ p8. De soIIemnItatibus 'ad' celebrandum matrImo nIum requisitis, quarum omissio const tuit impedimeniata vel simplIcla, vel dirimentiae simplicia quidem; si Iemnitates sint accidentales; dirimentia vero, si stall
De Matrimonio generatim spectato . Q. I. int nominibus nuneuparι solet matrimonium R. Dicitur x. Mattimonium , a matre ἱ quia ad matrem pertinet .prolem ad quam tendi . matrim innium alere & educarer ad patrem vero, a quo deinducitur patrimonium, rem familiarem administrare &lificare quantum satIs sit, ut filii decenter collo
DicItur a. nuptiae a nubendo seu velando, eo quod sponsae apud veteres , dum vIris tradebantur, capita nubere seu velare solerent In signum pudoris & m destiae , ad quod reserendum videtur ve Iamen , quo iuxta hodiernum Eeelesiae morem teguntur coniuge scum benedictionem saeerdotalem aecipiunt. Dicitur 3. eonnubiam , ab eodem verbo, nubo, seu
vitos quo innuitur debere semper coniuges modestiq
536쪽
ειε Matrimonio..e pudore , quasi obducto quodam velo obvelare , quae Christianam modestiam offendere possunt. Dicitur 4. conjugium, a communi iugo , cui coni res se subiiGiant. Quaestio a. Quotvliei modo matrimoniam consedeν ar
R. Tr; plIeI , 1. ut contractus naturalis, a. ua tontractus civ Ilis, I. ut Sacramentum novae Iegis. Matrimon Ium, ut contractus natural Is , est in offi- .EIum naturae , ad propagatIonem & conservationem
generIs humani neeessarium . Ut contractus civilis , naturalem eomponIt perficitque pMItieis regulis ae legibus , quibus sapIenter eonisIItur ReIpublieae paei , ae selieitati. Sὲ enim Reipublieae Interest , ut praedia ae ceterae res immobiles ad alios non transferantur nudo contrahentium consensu; sed certae p scribantun eges ae sollemnitates , sine quibus Irriti deelarantur eiusmodi contractus : a fortiori Respubi ea Invigilare debuit, ne vir & mulier inordinate sibi mureo traderent sua corpora , copularenturque pecudum more ἔcum matrimonii eontractus sit praecipuum societatis
humanae fundamentum, maximeque ex eo pendeat i lius ordo ac tranquillitas. MatrimonIum, ut Sacramentum novae legIs, eoniuges grat Ia exornat, ardorem concupiscentiae temperat, Eeclesiam ditat pia ae fideli prolis edueatione, matν monium quippe, ait Concit. Moguminum anno 1 49. eap. 3 s. ab initio ad incium natura institutum ν tandem eu Dei benignitate infimis bominibu a ad remedium cest , ut jam hae maris is semime commixtio , quκ alioquin propter turpem toneviIcentiin motum peccato non sareret, propter gratiam Sacramenti conisgibns ad peccastum non imputetur I sed si honorabile' connubium , M
Rursus matrimonium considerari potest vel in fieri, vel in facto esse . Matrimonium In fieri est actIo , seu actual Is eon trahentium legitimus eonsensus signis exterius expres sus, quo sibi mutuo sua tradunt corpora α
537쪽
De Manimonio . S 3 y MatrimonIo In facto esse , est v Ineu Ium , seu ne xus , quo sibi invicem astranguntur coniuges. Ergo matrimonium In fieri habet esse fluens aetransiens , estque matrἰ monil In facto esse, ut baolliis gitur ex Decreto Eugenii IV. pro Armenis: matrim nium vero In facto esse est quid permanens ἱ vinc Ium enim coniugale durae usque ad mortem alter trius coniugis.
3. MatrImonium In facto esse spectari potest dupli-
cIter , vel ut ratum dumtaxat , vel ut consummatum . Ratum est Ipsemet actualis consensus legItimus ver bis , aut aliis signis externis expressus, nondum secum ta carnal I eopular consummatum est idem consensus secuta earnalIs copula .
O. 3. In quo consuit Usentia mat imonii spectari sat est contra Ins natinalis, aut civilis
Certum est essentiam matrimonii In fieri consistere
in mutuo contrahentium consensu legItimo & ex te rius expresso; contractus enim generatim spectatus elosentialiter est duorum, vel plurium consensus, vim habens obligandi . Sie Intelligitur perfectus contractus venditionis & emptionis , quando vendens consentia vendere rem suam certo pretio , ct emens eamdem rem acceptat sub proposita condἱt Ione e an de quomodo consensus Ille possit esse eondrito natus , exposuimus tomo A. parte 3. contractibus. Difficultas spectat solummodo matrimonium In facto est e . Iulianus Pelagianus essentiam matrimonii In facta esse reposuit in usu seu earnali eoniunctione, ut constat ex s. Augustino lib. s. contra eumdem Julianum cap. 26. ubi haereticum alloquitur hisce verbis, nihil
aliud dicis esse nuptias , quam eorpoνum commixtioiarm e
Idipsum censuit Niciens , ex Thoma valdensi lo-mo a. de Sacramentis cap. I 3 o. Ad hanc sentent Iam inclinasse videtur Gratianus a7. quaest. a. cap. quos autem , & cap. insitotum ; ubi docet verum non e GematrImouium ante consummationem . Nonnulli ex Theologis , ut Medina lib. s. de eontinent Ia saer rum hominum ea p. cia exist mant non esse persectum ac verum matrIaismum sine gopuIa I ae cons.'
538쪽
, a s De Matrimonio . quenter Iosep tum inter & Beatam VIrginem non eκt Itisse veri nominis matrimonium. Sed iIs omissis, aclPropositam quaestionem R. Essentia matrimonii In facto ege non eonsist aἔn usu & commixtIone corporum; sed In coniuncti
ne animorum seu nexu perpetuo, qui ex consensu virum Inter & mulierem resultat.
Probatur x. ex ScrIptura, In qua B. Maria appeII sur Iosephi eoniux, quamvis virgo semper manserit, Iob b mi David , inquit Angelus Mati. r. v. amnoli timere aceipere Mariam conjugem tuam. Quod expendens S. Augustinus lib. I. de nupt. & concup. c. II
se serIbit , neque enim fallaciter ab Angelo dictum es ad Ioseph, noli timere accIpere Mariam coniugem tuam . Conjuu voeatur eu prima fide dis enotionis, quam concubitu nec cognoverat, nec fuerast eogniturust nec ρ ju rus , nec mendau manserat conjugis appellatio, κbi nec fuerat, nec futura erat eamis ulla commistis.
Probatur a. ex SS. Patribus, & veter bus Theolog; s. S. Chrysostomus hom. 3 a. Ia Matth. matrimonium, inquit , non facit coitus, sed voluntas . S. Ambrosius lib. de institutIone vIrgInIs c. g. refellens eorum opInIonem , qui nulIum idcirco putam ἱntercessisse matrimonium inter B. Uirginem & Josephum , quod commixti inter se carnaliter non sum xIna, sis habet et is Cum initiatur eoniugium , tu a,, coniugii nomen asciscitur; non enim defloratio vἰ
,, ginitatis facit coniugium , sed pactio coniuga Is .is Denique cum iungitur puella, coniugium est ἱ nonis eum virIII admixtione eognoscitur. Sanctus AugustInus cItato eap. II. Iib. 1. de nuptast eo neup. is quibus vero , inquit , placuerIt ex con- ,, sensu ab usu earnaIIs concupiscent Iae in perpetuum ,, contInere, absit ut Inter IIIos v IneuIum coniugaleis rumpatur, immo firmius erIst, quo magis e pacta ,, secum nIer Int , quae earlus concordiusque servanda D sunt, non voluptuariis eorporum nexibus, sed vo- ,, Iuniar; Is affectibus animarum. M8gister SententIarum IIb. 4. distInctionem a . Di- et' , inquir , quod consensus cohabi attanis. Nil
539쪽
maritalem societatem , sed non in eaνnalem copulam , nisi de eodem Necialiter Deus praeciperer s quin , ut ait Beda in caput I. Lucae , si contra suum propositum posseonsentis in carnaIem copulam, videtur facta voti rea , mente, eis non opere violata. Cense ergo Theologorum Seholasticorum prineeps B. Mariam virginitatis votum absoIute emisisse ex parte sua , modo Deus
Illud acceptaret. Unde sic pergit, committens ego vim ginitatem Juam divinae dispositioni , consensit in earnain Ie/n copulam, non illam appetendo, sed divinae inspir tioni in utro 3ue obediendo ei posea vero smul cum viro Iabiis evrest, is uterque in mirginitate permansi .
Ergo Calvinus imponit Catholieis & speetati Magistro Sententiarum , dum ait lib. 4. Instit. zap.
I9. paragrapho 34, eos docere coitum partem esse Sacramenti, & per actum Immundum ac turpem, gramtIam produci . . . S. Thomas in supplemento qu. 44. art. I. ad a. docet eoniunctionem maritalem esse vinculum : quχ conjuges obligantur formaliter, non effective . hoc est , coniunctio active sumpta seu mutuus consensus VIncu- Ium essiciens, non est formaliter matrimonium, cuia sit eius caussa essieiens, sed ipsummet vinculum, Poconiuges tarmaliter inter se unluntur. Probatur 3. ratione, quia usus re I, de qua contra. hitur, non pertinet ad essentiam contractus, sed est quid illam consequens: verus ae perfectus est contra-itus emptionis, v. g. etiamsi emptor non ineolat domum , quam emit, nec seminet In agro, cuius pretium solvIt; requIr Itur tamen ad veram emptionem, ut emptor per eontractum rei emptae dominium acqui
rat , hoc est per potestatem ea utendi absque cuiusquam iniuria, quamvis actu & de facto ea non utatur: ergo eo Ipso perficitur contractus matrimonii, quo contu ges sibi mutuo tradunt potestatem In sua corpora νetsi postmodum ea nunquam usuri sint. Dices r. Matrimonium Christianorum significare de
540쪽
33 8 De Matrimonis .vnio non significatur nI si per eoniunctIonem earnis 2 Ergo matrimonium Christinorum essentialiter ineludia
carnalem eo pulam , qua coniuges fiunt una caro, quemadmodum Verbum per Incarnationem eum spo sa sua EeeIesia una caro evasit.
Nego minorem. DupIex ea enIm onio Christi eum
Beelesia ,i una per caritatem, δe per continuum grat7ae influxum et altera physica de naturalis per unionem hypostat cam eum natura humana . Priorem unIonem
signifieat unio eoniugalis animorum per earitatem , per isdividuam vitae societatem , & per mutua amorI o Dficia , quae eoniuges sibi invicem suppeditant; posteriorem vero unionem signIMat eonsummatio matrimoni I . Η.ee porro significatio non est matrimonio esseni etialis , sed accidentalis dumtaxat , ut doeet Magister Sententῖarum citata distInctione a . ubi exponit quo sensu aliqui ex veteribus seripserInt non esse persectum coniugium sine commixtione eorporum, stilices persectione aeeidentali , quia persecte non repraesentat naturalem Christi unionem eum Beelesia per Incarnationem , litat persectum fit perfectione essenti II, quia anImorum conitinctio ad indiv Iduam vItae societatem , repraesentat unionem spIrItuaIem Christi eum Eeelesia per earltatem de gratiae influxum . Dicta a. si sola animorum eoniunctio sumeti ad verum matrImonium, stater & soror, Item quI laborant impotentia perpetua , poterunt contrahere inter se verum m erimonium I falsum musequens I ergo & antecedens.
Nego seque Iam maioriti, quia eontractus e niuga lis, ius tribuit ad carnalem commixtione me atqui naturae repugnat ut frater ius ἰllud habeat in sororemt Impotentes vero illius eapaces non sunt. Ita s. Thomas in Supplemento q. 48. artic. I Instabis Ergo vir & muIIer verum matrimonInmeontrahere poterunt, ea conditione, uε neuter pote satem habeat in corpus alterIus.
Nego sequelam , quia potestas illa rad Ieal Iter Ressentiat ter Inelud tur in eontractu matrimonii . Sia nulla esset venditio de emptio, si venditor non trans