장음표시 사용
541쪽
m Manimonio o systpote atem utendἱ re vendita. Sed sicut emptor usum rei a se emptae remittere potest venditori, stante nihilom Inus emptionis contractu : ita coniuges potans mutuo cedere iuri suo . Diees 3. S. Augustinus relatus a GratIano a . q. I. cap. 16. sic scribit : Non es dubium allam mulierem
non pertinere ad matrimonium , cum qua docetur nonfisisse commiutionem sexus. Sanctus quoque Leo ibidem
relatus cap. 17. ait: cum societas nVtiar rem ita ab iniis rio consituta sis , ur praeter sexuum conjnnctionem non Babedien in se Christ c, Eecisia saeramentism e dubium
non es eam mulierem nou pertim .e ad. matrimonium s- qaea docetur nuptiale non fuisse νη erium. Ergo-es sentia Ie est matrimonio, ut realem Christi eum natura humana coniunctionem exhibeat per copulam cadinalem I per quam fit , ut duo sint una earo e sina ut ex unione duplicis in Chrisso naturae una periona resultat.
Nego anteeedens: namque rω textur a Gratiano Iaudatus tanquam S. Augustini non legitur apud S. Doctorem , qui totus noster est ,- ut pates ex dictis. a. Gratianus perperam inserulo particu Iam, non, in tein xu s. Leonis, cuius haec sunt verba epistol. 9 a. cum societas nuptiarum ita a principio si instituta , ni prae-ον Gmmiutionem sexuum, babeant in se Christ Eι- cIesiae Saeramentnm. Et vero genu Inam esse hancee Iectionem eolligitur ex scopo sancti Doctoria , in hae quippe epistola perstringit concubinatum, probatque
eum non esse matrimonium, quia matrimonium prae ser commixtionem sexuum , habet in se Christi Be E cIesiae Sacramentum e concubinatus autem non habe
Christἱ mysterium, quia unici rn earia vel adultera, utpote solvenda, non potest repre lentare indissolubilem conjunctionem Christi eum Ecelesia. Q. S. Quommodo desinitur contractas conjugatis R. Contractus conjugalis In fieri, potest definori minio per quam vir dc mulier eorporum dominium ad usum coniugalem sibi Invieem mutuo tradunt & acci- p unt. Haec definitio ex dictis clara est.
542쪽
Canon Istis & TheoIogis post Magistrum sententiarum .eoniunctio marItalis vIri & seminae Inter legitimav pe sonas individuam vitae eonsuetudInem retinens . Dicitur I. Conjunctio; quo nomine Intelligitur vlu- eulum & nexus, qui ex eousensu interno, & pactIone externa virum inter & mulierem resultat, in quo egentiam matrimonii reposuimus. DIcitur a. maritatis , tum ut distinguatur ab aIIis. eoniunctionis speciebus , quas possunt esse inter virum ct mulierem e puta Inter fratrem & sororem, matrem& filium: tum ut significetur finis &obiectum hujusce
contractus, mutua scilicet eorporum traditio'.
- Dicitur 3. ωνἐ γ mulieris, quibus verbis subiectum matrimonii designatur , & quidem numero singulari , viri is mulieris, ad exeludendam polygamiam . Dῖestur 4. inter legitimas personar, id est, quae habiles sunt ad contrahendum matrim Ium , nec ulIoeἔmpedimento dirἱ mente sum ligatae . Dieitur denique , individuam vitae estnsuetudinem restinens, ut significetur vinculum matrimonii solvi non posse partium eonsensu , sicut solvuntur alii contractus Q. I. Matrimoniωm estne Iieitum, is bonestum Negarunt Enerat Itae, Marcionitae, Manichaei, Pri Gellianistae , & ante eos SaturnInur SImonis Magi dirucipulus, ex S. Irenaeo lib. I. cap. 22. sed eum omnibus CathoI eis R. De fide est, matrImonῖum esse lIeItum 2 honestum. Namque I . Christus Ioann. v. nupi: as in Canae Galilaeae sua praesentia probavit ae sancti fieavit . a.
Apostolus r. Cor. r. v. a 8. Ei , β acceperis Mustrem snon ρεccasti ; γ s nupserit virgo, non peccavit. I. ad Tim. q. v. I. oppositam sententiam proseribit uti erroneam, de fidei contrarium; in vis is temporμbus, inquit, discedent quidam a fide, attendentes spiriatibus εννον ι ν ω doctrinis daemonioris . . . probibentium nubere. 3. cum natura a Deo instituta InelInee ad pro- is procreationem , per quam eonservatur genus h
manum, actus coniugalis nou potest esse Ita illieitus, ut In eo medIum virtutIs Inveniri non possit , a mnatur Iesundum quorumdam infansam, inquit Sanctus
543쪽
De Matrimonio rThomas in supplemento q. 6 I. art. 3. quod res csννι pribites creatae fune a malo Deo. DIees, Apostolus r. Cor. 7. v. c. eoniugium eo cedIt ex indulgentia, seu ex venia; atqui venia pe catum supponite Ergo. Distinguo maiorem, e cedῖt ex venIa quando com iugium enereetur per Incontinentiam, Concedo: uxollenim non est nomen voluptatis, sed honestatis: qua
do exercetur solae procreandi eausis , Nego maiorem cum s. Augustino, qui lib. de bono coniugali cap. Io, sic exponit Ioeum Apostoli, is non nuptias, sed Illumis contub tum laeundum veniam eo edit, qui fit per ,, IncontinentIam, non sola caussa procreandi, sed alias, quando nulla caussa procreandi ; quem nuptiae nonis fierἱ cogunt e seo ignosci impetrant. μInstabis r actus ille non est bonus & honestus, eu ius pudet eoniugest: atqui coniuges pudes actus coniugalis: Ergo. Distinguo maiorem , euius pudet ratione sur, Cone, ratione eircum stantiarum, Nego mai. Distinguo sim IIIter minorem p pudet actus e iugalis propter inordinatos eoneup scentiae motus , qui illum semper comitamur, quique non sunt peccata , sed poena peccati , Concedo; pudet actus coniugalis secundum
se praecἰ se spectas , Nego min. In stata enim Inno
rentiar. ru quo ordinati illi eoneu piscentiae motus nouextitissent, coniuges non erubuissent. Porro homines non solum ob culpam, sed etiam ob defectus natura Ies erubeseere solent. Q. s. Quis instituit matrimonium PR. Ex ipsa naturae lege ducit originem, quam dei de lex d vina positiva eom firmavit; natura enim sana& Integra inelinat ad pro Is generationem . nutriti em& educationem, quae fine eertis parentibus vinculo in dissolubἰli eolligatis fier; nequeunt. Sextum diversitas ad eum finem est ordInata, utpote quae extTa con iudium nullum alium usum habeat. Naturalem hanc viri & mulieris eoniunctionem Deus ab Inlt o sua lege positIva sanxit, ut constat ex ga p. 29. Mattha'. q. ubi Christus Pharilais interrogantibus, num liceret
544쪽
3 a Iae Matrimonis rei uxorem θἱmittere, sic respondet e Non tigi is , via qui feeit hominem ab initio, masculum is feminam Dit eos P is diΜit, propter εοι dimittet homo patremis matrem , is adiuerebit ἀκοri suae, is erune duo in
paret. Quae verba, I ieet ab Adamo prolata Christus Deo tribuit, quia Adamus spiritu prophetico S divino afflatus ea protulit. Dices i. S. Chrysostomus hom. I 8. In Gen. S. Au gustinus lib. de Genesi contra Manichaeos cap. de S. Jo: Damascenus I ib. a. de Fide Orthodoxa cap. 3οὐ Doeent ἱnter Adamum Innocentem & Evam nullum omnino fuisse matrImonium , nullumque suturum, iripsi in gratia stetissent, sed multiplieandum genus humanum non per generationem, sed alio modo nobis incognito, eo forte, quo Ia Paradiso productus est
primus patens e Ergo matrimonium ex ipsa natura lege non ducit originem. Nego conseq. Ad antecedens vero respondeo, Ita opἰ natos fuisse Iaudatos Patres . Sed S. Augustinus postea amplexus est eommunem aliorum P P. senten-εsam , prioramque retractav It lib. I. Retractatioum cap. 12. II. & I9. & lib. H. De Civia a cap. a D, usque ad a. DIees a. In aIIIs animalibus est eoniunctio sexuum absque matrimonio: Ergo matrimonium non est de iure naturalis ius enim naturale dicitur, quod natura doeuIt omnia animalia. Dist. consequens, matrimonium non est de iure naturali omnibus animalibus communi , Cone. non.est
de iure naturali proprio alleui animalium specie I puta humanae, Nego cons. ,, Enimvero sicut natura ge- neris, inqMit S. Tbom. cit. ines. art. I. ad L. quam ,, vis sit una In omnibus animalibus, non tamen e , , dem modo est omnibus I Ita etiam non Inclinat e ,, dem modo in omnibus ,- sed secundum quod unieui- 3 que competI ..... quia quaedam animalia sunt,
,, quorum filii nati statim possunt sussieienter sibi vi-M ctum quaerere, vel ad quorum sustentationem in ,, ter lassicit, ct in his non est aliqua maris ad ste
545쪽
De Matrimonio . N. Pn m nam determinatio. In illis autem, quorum filiiJ,, indigent utriusque sustentatione, sed ad parvum tem M pus, invenitur aliqua determ Inatῖo quantum ad i si lud tempus; sicut in avibus quibusdam patet. Sed is in homine , quia Indiget fit Ius cura parentum us-
e ad magnum tempus , est maximae determina. ,, tio masculi ad feminam . I. Exsitne praeceptum contrabendi Matrimonium γR. Existit respectu totius hominum eommunitatIs ἶ: Cum enim sine matrimonio genus humanum conseravari nequeate ne eesse est ut aIIqui matrImonium eon-
trahant. Unde dIctum est primis parentibus, in quibus omnes homines continebantur, ersito fir multi, plicamini, is replete toram. Gen. r. sed multipIIea. tis hominibus, euilibeν non minus liberum est matrἰ-monium vel eues ibatum eligere, quam agrieulturam s. mercaturam, & al as attes, sine quibus societas humana consistere nequit. Prob. se ex Seriptura, Matth..rya v. tr. Uba ChrI-stos doeet ,Irginitatem seu eoelibatum esse singulare Dei donum, non omnes, Inquit, capiunt merbum sud se; Ileet nota nubere a sed quibus darem se. I. Cor. 7. . v. s. duo . autem non nuptis is mi is r bonum est illi , si ' permanean , secut is ego. a. plures viri sancti ece libem vitam duxerunt, ut filias, Ieremias, Joannes
Baptistas, quin & ipse Christus Dominus. 3. ad per
factionam hamanam multitudinis, Inquit S. Thom. art. a. necessaliam es aliquos contemplativae mirae inservire, quae manime per matrimonium impeditur. Unde Theophrastus probat, quod sapient non empedit nubere..ut 'refert S..Hieronymus lib. t. eorara Iovinianum. 4. Ecclesia,
damna vix Iovinianum ex eo, quod praeferret matrimonium virginItati, quem errorem Cone. TrId. per-srInxit In Pseudore formatIs, sessi A. Can. Io. his ver bis r Si quis diserit 'tum conjugatim anteponendam esse statui virginitatis τει eoelibatus , in non esse melius asbeatius manere in virginitate aus caia barn , quam, iungi matrimonio I anatisma fr
546쪽
SAnctus AugustInus, ct ex illo MagIster sententI
rum I ἰb. 4. dist. 3 r. S. Thom. In i Ilam distIncti nem , de eeteri Theolog; tria numerant bona matriis monii propria, se ilicet fidem, proIem, de Saeramenintum . Fides hἱe non sumitur pro virtute Theo I gica , qua assentimur iis, quae divinitus revelata sunt; sed pro ea parte iustillae, qua promissis stamus; sic que eoniux fidem servat alteri eoniugi, dum ad alium vel ad aliam non accedit; frangit vero, si alteri eorri misceatur. Nomine autem Saeramenti intelligitur fir mitas ac Indissolubilitas eontractus eo iugalIs , quaeside dicitur sacramentum , quia est signum Indissolub IIseoniunctionis Christi eum Eeelesia. In fide ergo telligitur matrimonii unltas, Id est, unius cum una coniunctio , In Saeramento matrimonii indissolubilia
Cirea prolem nIhIl est quod nos moretur, sed graves sunt d Issicultates cirra matrimonii unitatem & i dIs lihIlItatem , controvertiturque , an polygamia simultanea, seu pluralitas uxorum simul , vel suceessiisve, seu bIgamia, aut trigamia fit contra ius natur Ie , vel divinum positivum, an utraque prohibeatuae saltem Iege Evangeliea, an matrimonium sit indisi Iubi Ie tum apud Gentiles, tum apud Iudaeos, tum
apud Christianos, quae expendimus seq. S. g. I. De Funamia 'nuItanea ψ
a . D OIuamia siminitanea estne cfntνa sus .atura A l. ω divimum Certum est. PoIygam; am , qua una muller multIssimul viris nuberet , esse contra ius naturale, quia eius.
547쪽
De Mahimonio. - . eiusmodi eoniunctio adversatur finἱ matrimonii tum pr mario , tum secundario: primario quIdem , scilicet pro- Iis generationi I experientia enim constat meretrices esse iniseundas I secundario etiam , quia incertum redderet filiorum patrem, qui tamen necessar Ius est conis gruae eorum educat IonI. Quaestio igitur solum esse potest , num polygam ta , qua vir ureus duceret pIuressura ut uxores, pugnet contra ius naturale & divinum positivum. Cirea propositam quaestionem Pseudo-reformati Intense non conveniunt . Calvinus existimat polygamiam simu Itaneam tam ctricto naturae iure esse prohibitam , ua veteres Patriaretias violati hac in parte iurIs naturalis reos traducere non vereatur; fatetur tamen aduIterii erimen ipsis a Deo non fuisse Imputatum , uta pote qui essent praedestinati . Contra vero Lutheis Fus , Melancton , . at Iique praeeipui eius gregales definierunt , Philippo Landgravio, Hassiae licere , vivente adhuc. uxore , aIteram dueere , quam de facto duxit
eorum auctoritate nIxus , ut eonstat ex monumentis
relatis ab Illustrissimo Meldensi EpIseopo Iacobo Bos-
suetIO Iib. c. ID storiae variationum . Luthero adhaese runt Anabaptistae. Quamvis constet apud omnes Catholi eos Theologos simultaneam uxorum pluralitatem prohiberi positiva Evangelii Iege , nonnulli tamen , ut Durandus in ε. Sent. dist. 3 r. qu. I. Abulensis in cap. 19. Math. q. o. ad quos aeeedit Maldonatus de Matrimonio; ee sent eam non repugnare legi naturali, ae consequenter s. Patriarchis opus non suisse dispensatione divina, ut Iicite plura simul inirent matrimonia r nec pete re Gentiles , qui etIam nunc idem factitant ex ignorantia in vincibili legh Evanget Ieae ; sed eum communiori Theologorum sententia ad propositam quaestio
R. Pluralἔtas uxorum adversatur Iegἰ naturali r In ea tamen Deus dispensavi t eum veteribus Patriarchis,
S aliis in lege Mosalea e sed Christus DomInus in
Iege nova eiusmodi dispensationem p Iane revocavis ,
conjunctionemque eum pluribua simul uxoribus il-
548쪽
s c De Matrimonio. II eitans seelu , ct ae prorsus irritam . Tres sunη responsion Is partes . Primi pars, nempe pluralitatem uxorum simu I repugnare legi naturali, probatur x. ex Scriptura. Gera.
a. v. a . relinquet homo patrem suum is matrem , adhaerebit uuori sua , oe erunt diso in carne una'. atqraῆ
duorum in una carne coniunctio poIygamiam simultaneam excludit , qua non duo, sed tres quatuorve essent in carne una.
Probatur a. ex Patribus , qui Lamechum tanquam adulterum & violatae legis accusana , quod duas acc perit uxores, Gen. q. v. I9. Tertullianus lib. de exhortatione eastitatIs c. s. numerus matrimonii, Inquit sa maledicto miro caepir . Τνimus Lameeis V dnabns mar satus, tres in unam earnem essecit. Et lib. de Monoga
mia e. s. vim pam institutio Dei per Lamre. . S. Hieronymus lib. I. contra Iovinianum , sie seribIaeap. 8. D una costa a princIpio in unam uxorem versa est, dierunt duo in earne una, non tres, neque ,, quatuor; alioquin non iam duo, sed plures. Primus D sanguinarius & homicida unam earnem in duas dἰ- ω, visit uxores: homi eidium & bigam iam eadem cata- ω clysmi delevit poena. NieoIaus I. in epistol. ad Lotharium Regem , qu duas acceperat uxores, scribit eum imitatum esse La meehi adulterium. Probatur 3. ratione triplici. Prima, quia polygam infimultanea detrahit de jure uxoris , iure quippe natu rati corpus viri est in potestate uxoris , sicut eodem jure corpus uxoris est in potestate viri ; pares enim sunt quoad thorum , mulier, inquit Apost, us, I. Co xinth. T. Vers. 4. Ini eorporis potestatem non habet , sed miri similiter autem vir corporis μι potesatem non habet, sed mulier. Ergo quemadmodum uxor sine injustitia corpus suum alteri , quam vIro , tradere nΘn potest; Ita nee vir alteri uxori. Seeunda: nuptiae post peccatum non solum sunt in ossietum naturae ad pro creandam scilicet prolem, sed etiam in remedium con cupiscentiae , nolite fraudare iniicem , aIt Apostoluscitato cap. vers. 3. nis Dite in consens. ad te ην ν
549쪽
atqui quamvis maritus lassicere possia suscIplendis fi- Iiis ex diversis uxoribus , sumetens tamen remedium huis adhἰbere non poderit, quia eum adhaerebit uni , altera IndIgebit eius consortἰo Tertia r per polygiam Iam simultaneam bonum prolis, nempe congrua educatio impeditur; namque dissicile est , ut in edueandis filiis non sia aliqua praed Iectῖo 2 distinctio , unaquaeque uxor suos proprios fiIἰor magis quam alterius dilige x , 2 curabit, atque inde rIxae ct dissidia intestina, quae paeem familiarum perturbant. Dices: S. Augustinus lib. aa. eontra Faustum es p. I . scribit, pluralitatem uxorum simul nulla lege fuisse prohibitam Patriarehis, ,, peeeata , inqnit , alia sungi, contra naturam , alia contra mores vi alia Esntras, praecepta I quae cum Ita sin , quid tanaem eriminis
is est, quod de pluribus uioribus simul habiti obiici-- tur saneis viro Paeob si naturam consulas , is non lasciviendi , sed generandi caussa illIs mullertis,, bus utebatur: si morem, illo tempore , atque in ,, illis terris hoe factitabatur e si praeceptum , nulla D Iege prohibebatur. ἡ SIm IlIh habet Theodoretur q.
67. in Cenesim r ubi exeusat Abrahamum, quod' cun Agar, Ipsa exhortantes Sara, eoniunctus sit, tum, inquit a neque natura , neque nua seu tum scripta plures du Me ΜMores robiberet e Ergo polygamia simultanea non adversatur Iegἰ naturali. Distinguo eon seq. polygam Ia non adversatur Iegἰ naturali, Deo dispensante , Concedo e non dispensante , Nego conseq.
Instas e atqui nulla potest esse dispensatio in lege natura II: Ergo. Disting. subsumptum , nuIIa potest esse dIspensat ola Iege naturali invariabili, Conced. variabἰli , Nego subsumptum . Iur itaque naturale aliud est Invariabi-Ie, aliud variabἱle : ius naturale est invariabile quoad universalia prIneIpIa, ac primarIum naturae finem I &in iis nulla potest esse dispensatio , quoniam quae iis opponuntur suap intrinsece di per se mala , u
550쪽
3 8 Da Matrimonio . idololatria , blasphemia , pluralitas virorum simul rein spectu unius & eiusdem mulieris. Sed ius naturale variare potest circa conelusiones , & secundarios naturae fines. In exemplum affert S. Thomas pluralitatem Bene fieIorum In uno & eodem Clerico, quae Iicet pugnes contra ius naturale , propter necessitatem tamen veImaiorem Ecclesiae utilitatem evadit II cIta . Sic matri monium fratrIs cum sorore absolute spectatum, quamvis repugnet legi naturali , nihἰlominus filii Adami
Ilcite copulabantur eum seroribus propter neeessitatem propagandi generis humani . Porro eadem est ratio poIygamiae simultaneae, quae Ileel seeundum se specta ta iure naturali vetita sit eo quod pugnet contra plures secundario3 matrimonii fines, desili e ila contra ius naturale, eum ex divina ord Inatione , & vispensatione condu It ad primarIum finem matrImonii s nempe ad num iam fidelis populi generationem . Secunda pars, nimirum veteres Patriarchas & a IIos In lege Mosalea, Deo dispensante , plures 'simul ux res absque culpa duxisse , probatur i. ex Scriptura Deuteronomii cap. a r. v. x s. & i s. s habuerit homo
uxores duas, unam dilectam , is alteram odiosam , gen Mintque eu eo liberos ... non poterit filium dilectae fa cere primogenitum, is praeferre suo odiosae . Quae verba supponunt pervulgatam & probatam apud Hebraeos consuetudinem ducendi pIures uxores. Idem colligituri ex c. a s. v. s. ubi superstes frater et Iam eoniugatus
debet dueere uxorem fratris sui absque liberis defunctI.
Sanctus Ambrosius lib. I. de Abraham e. q. scribit coniugium Abrahae eum Agar peceatnae non fuisse , sed mysterium. S. Chrysostomus hom. 3ς. In Genesim , de Iacobo, qui duas sibi assumpsit uxores , sic habet, , , nequeis iuxta statum, qui nune est, opera , quae tunc ficta ,, sunt, iudices: tune enim quia princἰpIa erant, per is mimum fuit cum duabus vel tribus , vel pluribus,, miceri, ut humanum genus propagaretur. DInnocent; us III. cap. Gaudemus, de dimortiis , nulli