장음표시 사용
561쪽
Re uti sunt. PrImus ex Romanis, Inquit valerius RImus lib. a. cap. 7. uxorem repudiavit Durius in Bilius ReeIlitatis caussa , quas licet tolerabilis videre ais , reprehensi ne tamen non earuIt; quia nec evid statem quidem liberorum eonjugali fisi pν Oui isbuis
Confirmatur. Infidelis, qui repudiata prIma uxore allas duxi a , si ad RelIglonem Coristianam convertam tur , dimissis poster oribus uxoribus , eogitur prIori reeonciliari, praesertim si Ipsa facta sit Christiana, eaeap. Gavdemas , tit. de Δυσνιι 1r QuId Ita, nisi quia matrImonium infidelium Iege naturaII censetur Indis Iubile Secunda pars, quae est de Iege possiῖva, probatur
ex eap. 9. Matthaei , qui fecit hominem ab initio , ait Christus, mascatum is feminam fecit res , is di--ν , propter Me dimittet homo patrem . mareem νω ad rabiν ωκονι suae , is erant duo in gama uua . .n-- jam non sani duo , sed una eaνο ρ Quod ergo Deus coniunmit, bomo non separet . Quibus posteriorμhus verbis declarat Christus, non ege humanae pote satis , sed divinae dumtaxat dispensare In hac parte squaecumque ea ulla aut Meessitas fingi possia. Confirmatur utraque responsionis pars auctoritatem. Patrum a
Saneius Ambrosius Ilia g. in Lucam, de indIDI tilitate matrimonii haec habet: Aad. Iegem Domini seuι obsequantur etiam qωι Ieges fertiust, quae Deus e n- iunxit, homo non separet. Sed non solum bis causio praeceptum , sed quoddam etiam opara μι solistin . Quibus verbis sanctus Doctor innuit , repudium adis versari non solum Dei praeepto , sed etiam naturae ἰnstitutIoni. Sanetas Chrysostomus homir. 63. in Matth. ublIauda a ChrIsti verba expendens M leribit et , , nunrides, creationIs & sanctionis modo unam uni perpetuos, coniungit, & numquam re se Indi oportere docuἰ .
,, ΕΦ nota quomodo loquatur , erunt duo in came una εν, neque virum ad uxorem suam aeeedere debere sim-is, PIiciter sanxit , sed etiam agglutium, ea Ioquendi A a 4 ratior
562쪽
ti ratione IndIDInbilitatem ostendens ... quem adinci . ,, dum Igitur stelus est In duo dividere earnem unam, O, si e & mulierem a vIro suo disiungere Iniquissimum, , est. Neque in hoc stelli, sed Deum quoque attulit b, dicens; quod Deus conjunuit, homo non separest , itas, ostendit, de praeter naturam quidem , quIa una ca- ,, ro diseInditur ; contra legem autem , quia Deus m coniunxἰt, ae iussit non separari . is Merito ἴgitur ConeII. Trident. fessi a sa ean. s. anathemate percussit Lucterum & eius asseeIas doeen aes matrimon Ium multis de eaussis solvi posse. Verba ConeitII sunt i is si quis dixerIt , propter haerefim , 3, aut moIestam cohabitationem , aut affectatam ablatse , t iam a coniuge , dissolvi posse matrImonii vincub, tum , anathema sit. is obiteIt Launoivs adversus Indissolubi IItatem matri monii, multas leges Imperatorum etiam ChtIn Ianorum, puta ConstantIni Magia lib. 3- Codleis Theodosiani tit. IC. de repudi Is , iussiuiani novella III. Sed frustra, quia, ut ala Tertuli Ianus apologet. e. A.
de pluribus Romanorum Iegibus, eum iniquae recogn-scuntur, merito damnantων , Porro Sy. Patres Iniquas uno ore pronuntiana eIviles leges de repudiis . . Sanctus Hieronymus epistola ad oceanum , aliae sunt, inquit, leges Caesarnm , aliae Chris et aliud Pisis Pinianus, Hiud Faurus nosteν prκοψιν. Sanctus Ambrosius IIb. 2. In cap. Ig. Lueae; dimi tis π rem . . . quia lis humana non probibet, sed ει- mina prohibet. Sanctus August Inus sermone 39 a. alias homil. εὐex So. hoe non licet jure poli, etsi liceat Inνe fri. S. Chrysostomus In cap. 7. - ad Romanos a D ne is mὶ hi recites leges externas , atque pτofanas, quae
is libellum repudii dare , ae divortium facere praeeis, Piunt, non enim profecto secundum has leges iuri,, dieaturus est Deus , sed inxta eas, quar ipse po- ,, suit. is Similia habent S. Gregorἰus Naesanetenus epist. et L seu a . S. Gregorius Ilis '. epist. 9'. NIeolaus L epist. 3 a.
veqo inqu rendum superest , num Deus suprema
563쪽
De Mat,imonio . . Isa 'sua auctor Itate matrimonii nexum alἴquando soIver a in Iege Mosaica, aut solvI permiserit In lege Evangeliea Ratio dubItandi eleea matrimonIa In Iege veteticontracta nascitur ex Deuteronomii cap. 14. v. I. ubIsie legitur e , , si acceperit homo uxorem, & habueris eam , & non Invenerit gratIam ante oeulos eius is propter aliquam sceditatem , scribet libellum repuis dii , & dabit in manu illius , & dimittet eam deis domo sua . Cumque egressa alterum maritum duxeo
CIrea matrimonIa vero post promulgatum Evangeli um contracta triplex movetur quaestio. Prima , utrum per professionem ReligIonis Cherustianae solvatur matrimonium in Infidelitate contractuur,lἱeeatque Infideli converso , repudiata uxore , quam
antea duxerat , novas nuptias celebrare ἱ ait enim Apostolus I. Corinth. 7. v. I a. ceteris ego dico, non Dominus: se quis frater uxorem habet infidelem, is haec consentit habitare enm illa , non dimittat tuam . Ubi
Apostolos innuit non esse Magistri praeeeptum p sed DI 2Τpuli dumtaxat consilium , quod fidelis adhaerei uxori infideli .
Secunda, utrum per adulter Ium dissoIvatur matriamonium , ut vIdetur colligi ex his Christἱ verbis , Matth. s. v. 3 a. omnis, qui dimiserit nκοrem suam , excepta fornicationis gaussa, facit eam moechari , ιν ρωι dimissam duuerit, adulterati Ergo, Inquiet aliquis, si uxor moechata sit, licebit conjugi aliam dueere . Tertia, utrum matrimonium ratum , sed nondum consiimmatum , solvatur per solemnem unius coniugIs professionem In Religione approbata , itaut alteri liis berum sit ad alias nuptias convolare, ita enim declararunt plures Summi Pontifices. Quae quidem quaesti
nes sum sint gravissime , distinctis Paragraphis sunt
564쪽
Utrum per tibellum repudi in tege Mosaica Ριτενρειν Matrimonii vincuIum NON eonveniunt TheoIogl eIrea propositam quinnionem ἱ negant alii , ut s. Hieronymus tiraeap. 3. Matthari, Magister sententiarum lib. 4. dist. 33. S. Bonaventura, in eamdem distinctionem , te exreeent oribus Dominie us Soto, EstIus, Sylvius , Sc. contenduntque illieitum semper fuisse repudium, permissum tamen, ut impune fieret, caussa maioris mali vitandi , Assirmant alli , ut S. Chrysostomus , seu auctor Dperis taperfecti hom. 3 a. ubi die; t, Legislatorem
abstulisse eulpam, quando repudium permisit, Scotur, Durandus, Paludanus ia 4. dIst. II. quibus adhaerens ex reeentἱoribus AbuIenm in eap. rq Matthaei, Ekius, hom. 74. de SacramentIs , Petrus Soto Ieel. II. de matrimonIo, Bellarminus Ilia r. de matrim. e. 17. in responsionem ad r4. obiectionem , st alli fere InnumerI . S. Thomas in suppIem. q. m. art. I. ad 4. no Iuli quidquam definIre eIrea haneee eontroversiam, sed satis et si It proponere de soIvere momenta , qu Ibu 1. nituntur oppositae opIniones: eum lamen Bellumlnus Deo ellat Iaudast pro Ra sententia , quae nobIs probabIltor videtur . Quare ad ' propositam quaesti
R. In Iege Mosalea per libellum repudii solveba usmatrimonii v neulum .. Probatur h. ex Usismea verbia Iegla supra laudatis quae veram Iieentiam eoncedunt tum marito dimittenda; uxorem, eum uxori dἱ missis nubendi alteri , d mittet eam de domo sua , Inquit Scriptura , cumque Uressa aherum maritum d erit , ct Probatur. a. ratione triplIci. Prima , quia si vine ulum matrImonii non fuisset s
lutum per libella' repudii , lex partim aequa V,
565쪽
deretur, nam viris fas era alias uxores dueere , eum esse. eo tempore licita polygamia unius viri cum pluribus uxoribus I mulieres autem viris Infirmiores perinpetu caruissenu remedio adversus incontinentIam. Secunda, Mirum esset, neque Moysen, neque Sacero
dotes, qui alia vitia populi reprehendebant, nunquam xeprehendisse adulteria, quae etsi gravi isma , publiis tamen , & frequentia erant eum repudiatis. Tertia, quia lex prohibebat , ne repudiata post mortem secundi mariti possiet unquam recipi a priore
marito. At si per repudium non solvebatur vincuIum conrugii ν Optimum eraε, & op xandum , nedum prohibendum ua ullo e redire. ad tuum verum mari tui. . Diees I. mulier repudiata, si alteri nupserit, riditur citi cap. M. Deuteronomii , polluta & abomἰnabilis eoram Domino: ergo ejus conjunctio cum ti
Nego conseq. Ideo ediim repudiata dIeItur pollutast abominabiIIs eoram Domino, Lum quia maritus e; per repudium publIca infamia notarat I tum quia Usa mulier, sed reconciliatio cum priori marito dieitus abominabilio curam Dominos In Hebraeo enim Graeco textu habetur , quoviam abaminatio es sora Dominos sciliees quod mulier repudiata a seeundo marito , redeat ad primum λ videretur enim ad tempsi dἰmisia , de quasi averi viro commodata ; quod ea abominabila - ι Instas: Ieremiae 3. v. I. Ea Iegitur τ S. dimiseνD
me, vicit Domium. Atqui non esset apta comparistio repudiatam inter di populum, 'ia spiritaliter Brniea. tua est eum idolis se nisi repudiata, ream adultieriῆ is
adiam tueret nubendo, alteri 2 ergo is Nego minorem. ι, est enim, argumentum a minori ia
566쪽
sS De Matrimonio. minus ε redeuntem ad ma populum Israel reel ptim ἐquamvis non solum me dimiserit, sed etiam spiritu liter sornIratus sit eum idolIs . DIees' a. IIbellus repudii permἰssiis fuit Iudaeis ad
duritiam cordis, quemadmodum & usurae. Respondet S. Thomas in Supplem. q. 67. art. Dad 4. is quamvis duritia cordIs non exeusaret peru,, cato , tamen permImo ex durIlle facta excusat; quin ,, dam enim prohibentur sanis, quae non prohibentur ,, infirmis corporalibus , nee tamen peeeant Infirmἰm permissione sibi facta utentes. ,, Λ quibus autem stquam ob eaussam eoncessu in suerit Iudaeis usuras aec
pere , exposuimus tractatu de Iustitia 2 Iure eap. 34, g. V. Utrum Matrimon um M in instate eontractum dirimamr per prostyonem Retuisa a Christianae r
CErtum esti. Matrimonium non dirimi per haere-fim , apostasiam , vel et Iam atheismum, In qua fidelῖs eoniugatus Iabitur . Patet ex dictis, , y. Certum est a. vloeulum MatrImon ip non solvi , si uterque ooniua Re Igtonem Christianis amplectatur ἔsum per Sacramentum Baptismi non solvant- conjugia , sed crimina dimittantur, ait Innocentius III. cap. Gas demna, tit. de div rtiis .
Quaestio ἰgitur solum est, virum dirimatur Mair monium In infideIitate contractum, quando coniugum alter profitetur Rel; onem Christianorum; altero ire infidelitate permanente ρ ad quam iuxta communem Theologorum sententiam
Iu Dirimitur , Deo dIspensante, In gratiam Reli
gionis Christianae . Probatur ex scriptura x. Cor. 7. ubi ApostoIus d* inguit Inter coniug um fideIIum ct infidelium . De coniugio fidellum sic habet v. ID. I s antem, qμι -- rimonio iunctι sunt , praeeipio , mn ego , fere Domi nus a unstrem a viso non discedere. a d se diseuserit i
567쪽
νem non dimittat. De infidelibus vero Matrimonio iunis
ctis sie pergῖt v. I a. nam eeteris ego dico, non Domi
sentie bab rare eam ilia , non dimittat visum . Et
v. x s. c..d β infidelis discedis, diseedat s non enim strvituti s sectus est 'ater, aut δενον in hujusmodi . Ex Apostolo IgItur non homo, sed Deus Ipse fideIIbus
coniugibus praecipis uxorem a vIro non discedere, de vieissim vἰeum ab uxore, quod si aIteruter dIstesseri' , manere ἔnnuptum . At eademi ratio non est fide-delis coniuncti eum infideli; de eiusmodi eaIm ait Ap
stolus, ego dico , non Dominus, nempe non dimitte
dum coniugem InfideIem, si consentiat habItare eum eoniuge fidelit ergo in hoc casu praeeeptum diu Inum de Indissolubilitate Matrimonii eessat, Deo dIspensante ἔn gratiam Religionis ChristIanae . Utrum autem Ia data Apostoli verba , ergo Meo , non Dominus
contineant praeceptum humanum, an soIuae modo eo filium , expendemus postea .
Nec dieas textum ApostoI Intestigendum de separatione quoad thorum de habitationem dumtaxat; nisenim extendatur ad vineu Ii dissoluilonem, non stabra diserἰmen ab AppROIo positum Inter coniugium fide lium Se infidet Ium, eum illis & Istis Ileeat lege dIviana 8t humana a se Invieem diseedere, propter graves mussas, puta fornieationem, modo innupti permaneant; atqui Deus ex Apostolo, conressit vim fideli, qui 'i bet uxorem InfideIem, & vleissim uxor ἱ fideli, euiua marItus est infideIἱs, quod denegae eoniugIbus fideliabus: ergo potestatem et faeIt non solum deferendi eo iugem infidelem , sed etIam alteri nubendi.
Confirmatur Isthaee interpretatio ex InnocentIo III. e p. ominio, litis de divωtiis. is si alter infidelium is coniugum , inqnit, ad fidem Catholicam eonverta ιν tur, altero vel nulls modo, vel non sine blasphe- mia diuini nominis, vel ut eum pertrahat ad moe-t, tale peccatum, ei cohabitare volenter qui relinqui- is iuv
568쪽
,, hoe casu intelligimus, quod ait Apostolust, s inm
mum Iib. I. contra Ioviniannm , s. Ambrosium in cap. Ic Luear, & alios pro sua sententia appellat is Assirmant alii, ut Bella minus lib. t. de Matrim. ea pis a. & plures ex recensoribus .. Alii viam mediam ineunt, eensentque In proposim easu ordinatione quἰ-dem divIna IIeere fideli ad alias evolare nuptias; sed praecepto humano S apostolieo prohiberi , quando id seri nequIt absque aliorum offensione, & seandalo quemadmodum de Idolathylla doeet Apostolus Rom. t Con. 8.& ro. quae seeundum Iegem Evangelicam edere licebat, sed a quibus abstInere praeeepit Apino lux propter infirmorum standaliim, quod praesertim cavendum erit in repudio primis Eeelesiae temporibus, qu bus Rel Iglo ChristIana In odium venisset infidelium , si dIvortium permisissee inter eoniumst pacifice Samlae eonvIventes. Et hae sententia, cui adhaeremus, est S. Aug. lib. a. de adulterinIs eoniugiIs e p. 28. ct reain sentiorum non paveorum. Verba iun S. August ni dio, Tune amem non expedit Id quod IIeitum est, quam
, do permittitur quidem , sed usus ipsitis potestatis .is aliis assere impedimentum salutis 2 sieut & distessio. is fidella eoniugis ab rifidelu, quam non prohἰbet D is minus praecepto legis, quia eoram illo iniusta nomis est: sed prohibet Apostolus est,sillae earinus, quiruis infidelibus affert Impedimentum salutis, non soIum, se quia perniciosissime seandaligantur, ostensi e verumis etiam quia eum in aliae eoniugia reciderint, vIven-- tibu eIs, a quibus dImittuntur adulterInis neribus eoil;gati dissei lime resoIvuntur, , . Quae sentent I facile eolligitur ex ἱ γ Epistola contextu; de virginitate enIm ait ApostoIus , praeceptum Domini mn Ba M., consu-n auram da, vix virginem nubere bonum
569쪽
Dε matrimonis. 3s est, quimvis melius sit non nubere I at quae meliora funς, nou praecipiuntur, sed consuluntur. De servando autem nexu coniugili eum Infideli mutat sermonem , nee ait, ransilium οὐ sed Ioquitur tanquam auctor tam rem habrax e ego dies , non Dominus 2 innuens praee plum Illud non esse divinum, sed humanum, ae prindide mutabIIe pro temporum εἴ cIrcumstantIarum varietate , ubi sesIIeet plus tImendum est ex eoniunctione fidelis eum Infideli, quam ex eorum separatione. Hine Concilium Toletanum IR anno gry. can. 6 Is
non solum permittit, sed etIam iubet , ut eoniux fl- deIIs leparetur a vIm Iudaeo, etiamsi eonsentiar habitare eum Illa , nisi ChrIRIanus fiat quῖa eum Iudaei prae ceteris ἱnfidelibus sint insensi Religioni Christianae, dIsMIIIusque ad fidem adducantur , coniux fidelIsoon sine prepriae salutis perleuIo cohabItardi tenset eum Iudaeo infide I .. Q. f. Matrimonium fidelis cum in eli dis miturno meoise per proses nem Religionis Christanae - R. Minime , quia, ex eap. Gaudemus, tit. dst divomnis , si uxor infidelis eonvertatur prIusquam eoniux fidelIs ad seeundas transierit nuptlas, compellendus est fide II eam reeIpere , ae proinde hueusque permansitvIneulum e iugale . Tum ergo dirImItur Matrim nium cum coniux , ChrIstianus nctus, transit ad secundas nuptias; unde mortua posteriore uxore , non
potest redire ad priorem , a qua distesseris , nisi in
Utrum matrimonium dirimatur per adun
est S. Augustino, ua II b. de fide & operibus eapite 19. sateatur eum veHaIiter falli , qui proprea Seripturae obseuritatem existimat Matrimodium d rimi propter fornieationem, di ex ea persuasione allam du-uXorem 2 quia nimirum aetate Sancti Doctoris quae
570쪽
363 De Matrimando Io proposita nondum eliquata fuerat, io totius EGeIesita iudi elo definita.
Augustinum autem distinebant duo Matth. textus . Primus cap. S. v. 32. qui sie habet: omnia qui dimiserit revorem, eviepta fornicationis caum, facit eam mainebari: ει qui dimissam δεκerit, adulterat . Secundus legitur eap. ry. v. '. ubi ChrIstus sic loquitur: quicumque dimiseri uvorem suam, nisi ob forvicationem , Aram daueris , moechatαν; γ qui dimissam taverit malebatur. Ex qnibus videtur necessario colligi , nee dimissam caussa foruleationIs, nec dimittentem moechari , si alIIa eoniungantur; si enim ex ista propositione ,
non Iicet ibaniam Quadragesimale solvere , exceptis diebus Hominicu , certo intelligimus unumquemque liberum
esse Iisdem d Iebus a lege ieiuni I. Et ita interpretabatur laudatos textus Pollantius, ad quem S. August. duos libros seripsit de eoniugiis adultarinis. Graeci quoque a pluribus laeviis eosdem Mattha Itextus eodem sensu aecIpiunt, permittunturque coniuges in eaussa adulterii ad alias nuptias evolare, atque excusandam suam praxim addueunt auctoritatem veterum Patrum, praesertim Graeeorum, de Leges Imperatorum ChristIanorum, nempe Constantini Magni, aedustiniant, quas promuIgarunt, nemIne ex Pastoribus
Ex Latinis SerIptoribus non pauet eandem amplevisunt sententIam, ua Tertullianus 3. sareulo , si credimus Maldonato in cap. I9. Matth. 8e 3. saeculo PP. Cone. venetlei de C. seeuto Avitus Viennensis , ut persuasum est Sirmundo . Sed gratis S Immeriis te eiusmodἱ error laudatis PP. tribuitur, ut infra patebit. Erasmus In annotatIonIbus In septimum eap. pri ris ad Corinthios, quas edidit ann. et sis. biennio scilicet antequam haeresis Lutheri erumperet, seripsit vici ratam coniugis fidem dirimere eoniugium, Ze muli rem , quae alteri vIro suo feeit eopiam , desiiste esse uxorem. Quas propositIones Facultas Parisiensis, eum ad eam delatae fuissent, hae sua censura confixIt En-nο rsa . . Hae propositiones, quatenus per eas Pr '' ,, Leu