장음표시 사용
801쪽
est, quod a SIrmondus asserIt , trium eriminum ευ mam olim poenitentibus negatam . Tria autem illa eriis
m Ina fuere Idololatria, adulterium , & homicidium , de quibus infra dicturi sumus.
N O T Numero I. r. Concit Ium Lateranense IV. GIebratum est Saeeu Io XIII. anno Iais. Romae in Basilica Latera ne nsi. Ei praefuit Innocentius III. Pont. Max. Interfuerunt que duodeeim supra quadringentos Episcopi ; Patriar chae duo, Constantinopol Itanus, & Hierosolymitanus e ceteri duo , AntIoehenus vIdel Ieet , & Alexandrinus suos Legatos miserant . PrImates , dc Metropolitanterans septuaginta septem , Abbates , & Priores ultra octIngentos , absentIum Praelatorum, & Capῖtulorum Procuratores innumeri; adfuerunt etiam ut testatue Urspergensis huius temporis Scriptor γ Imperatoris Constantinopolitani, qui Latinus tum erat, & Impe ratoris Oeeidentis , Regumquae Franciae , Angliae , Hungariae , Aragoniae , siciliae , Cypri , aliorumque Principum, Magnatum , & cIvitatum Legati. Convo-eatum Id est ad recuperandam Terram Sanctam , eo rigendos exeessus , & reformandos mores , ad eliminandIs haereses, roborandam fidem , inplendas discordias dcci veluti habetur In Bulla indIctionis anno Iax s. XIII. Calendas Maii emanata. Canones ab isto ConeIllo non vero abs solo Inno centio III. ut perperam sentit Elias Dupinus, Doctor Parisiensis , in libro de antiqua Messiae Dipiplina Differt. g. 4. editi sunt sexagynta ; ex quibus octavus deelmus inter alia iubet, ut semel saltem In anno Confessionem quilibet fidelis, dum ad annos diseretionis pervenerit , suo proprio SaeerdotI faeiat . Ex hoe Canone Sectarἰὶ Inserunt , Consessionem peeeatorum sacerdoti faciendam , primitus In hoe ConeIlio statutam fuisse . Sed um IIlIs rem habebImus eapit. 4. In Notis . Numero III. a. Montanistae , a Montano , Phryge na-
802쪽
lotae, In vlco quodam, cui Ardaba nomen, orto, at cti sunt , a quo etiam Cataphryges, seu Cataphrygii appellati , eo quod eorum dux, Montanus videlicet , e Phrygia oriundus effet. Errores Montanistarum fuere sequentes: I. Mortuos baptizabant. a. primas nuptias admiserunt, secundas damnarunt. 3. Poenitentiae v Irtutem
sustulerunt, dieentes, eos, qui semeI Iapsi sunt, nunquam postea consequi posse remἰssionem, quantumlibet paeniteant . Hinc eorum Invectivae , 8e talumn ae IaCatholicos, qui lapsos ad poenitentiam, δc pacem recipiebant. q. Docuerunt, Prophetas fuisse arreptilicis, non intel Iigentes ea , de quibus loquebantur , aut assi mabant . Plura de Montanistῖs vide apud Eusebium L. V. c. I s.& I 8. & apud Nicephorum L. ΙΨ. cap. a 3. Non tanistae etiam dicti sunt Montan I. PrateoIus de U tis Haereticor. p. 3 3 s. edit. Coloniens. Anno i I sq. Numero eodem I. Novati ni a Novato Romanae Eeclesiae Presbytero sunt nuneupati. Exorti sunt GaIli , de Uo Iusiani Imp. & Cornelii Papae temporibus, circa annum Domini 8ss. Λlio nomine Cathari, i. e. mundi, sunt dicti, ob eam, qua se superbissime efferebant, munditiem, atque puritatem . Hi in peeeatum prolapsis, & fincere etiam paenitentibus , divinae pietatἔs ,& Ien talis Paternae solatIa , & subsidIa claudessant . Nullam ergo Novatus salutis spem reliquam docebat eis, qui persecutionum temporibus Iapsi essent, quamvis omnia, quae ad Iegitimam, ct veram pertinent con versionem , ct consessionem perfecissent. In pluribus Conciliis Novati dogma damnatum est. Leguntur plura de eo apud Cyprianum in epist. eontra Novat. Nicephorum L. VI. e. 3. quἰ Novatum graphice depingit. V Ide etiam Prateolum loco et t. p. 33S. Numero V. 4. ὸ Quintus Septimus Florens Tertullianus sinitio Catholicus ardentissimi deII, dei neept in Montani haeresim prolapsus eontra EccIesum non pauca scripsit. Audiamus D. HIeronymum, In Catalogo Scriptor. Ecelesiast. Ita de eo disserentem Tom. IV. edit.
803쪽
Tanimice Publieae: inti, Ingenii, sub Severo Principe, & AntonIno Caraealta maxime floruit, multaque scripsit volumina, quae quia nota sunt pluribus, praetermittimus. Vidi ego quemdam paulum Concordiae, quod oppidum Italiae est, senem , qui se B. Cypriani iam grandis aetatis notarium , Romaevid Isse dieeret; referreque sibi soII tum , nunquam Cyprianum absque Tertulliani Iectione unam diem praeteriisse, ae sibi erebro dicere: Da. Magistrum; TertuIlianum videlicet signifieans . Hic usque ad mediam aetatem Presbyter Ecclesiae permansit; invidia postea , & contumeliis Cleri eorum Romanae Ecclesiae, ad Montani dogma delapsus in multis libris novae Prophetiae meminit , si, Ialiter autem adversum Ecclesiam texuit volumina: de pudieleia, de Persecutione, de ieiuniis , de mono iamia, de Exstasi sex, ct septimum, quem adversum Apollonium eoaeposuit. Ferturque vix ste usque ad decrepitam aetatem, & multa, quae non exstant, opuscu-Ia eondidisse . Haec de eo Hieronymus. Plura qui velit , eius legat Vitam editam a Iacobo Pa melio , Arch ἔ- diacono Audomaropolitano, quae praefixa est Tertulliani operibus vulgatIs ab eodem Pamello eum Argumentis,& Annotat onibus. In edit. Rothomagensi anni 16ς a. qua utor, vita habetur pag. ai. & seq. mero VI. s. a is Cyprianus Aser, inquit s. Hiero. nymus Ioc. cit. pag. I9. primum gloriose Rhetori eam docuit et exinde suadente Presbytero Caecilio, a quo Scognomentum sortitus est, Christianus factus, omnem substantiam suam pauperibus erogavit ; ac post non multum temporis electus in Presbyterum, etiam Episto-pus Carthag nensis eoasti tutus est. Huius Ingenii super fluum est indicem texere, quum sole clariora sint eius opera. Passus est sub valeriano, & Galieno Principibus , persecutione octava , . eodem die , quo Romae Cornelius, sed .noni eodem anno, is Stylus certe elegans , clarus, & fluidus in Cypriani operibus reperitur, cum e contra Tertullianus non tam eloquens , &clarus esse videatur . Quae genuina sint D. Cypriani opera , vide apud Bellarminum de Script. Getistiasticii edit. Coloniens. Is II. p. 9o. & seqq.
804쪽
A qns , ij quomodo pani tentia publiea olim imposita fuerit. vII. T OmIn Ieus Solo, Publicus apud Salmam Ieest. Ira se, Prosessor egregius & CarOIo U. Impe Diorἰ oIim a Confessionibus , in quartum sanientIarucidis . t 9. q. 2. Art. I. edit. Loman. I 73. p. 334. triplex distinguit poenitentiae genus . Una , inquit Ioc. cir.
est publica & solemnis, alia vero pubi ea sine seriri Iemnitate, sed alia privata, & secreta .... a De,, privata ,& seereta erant crebri canones poenitentiaIer, ,, quibus sacerdotes erant alligati ad Iniungendas p niten- , , tias. Enim vero pro quocunque eriminali vitio, ut is habetur C. Hoe ipium. 3 3. q. a. imponebantur septem is anni poenitentiae, quae erat per annorum hebdomadati exemplo b Davidis, qui pro homicidio ,& adulte- ,, rio 7. diebus ieiunavit , & iacuit super terram. Diκerim , pro qualicunque criminali vitio .... quale est ,, periurium , homicidium, adulterium , &similia, quia ., non erat usus tot annos imponere pro quocunque pecca- ,, to mortali e quandoquidem multi erant Canones , in ,, quibus non impone santur nisi 4o. dies, & quandoque, I tres quadragesimae .in . in quibus eanonibus enarrari- ω dIs nul Ia est utilitas, postquam non sunt in usu . ct De poenitentia publica non soIemni haec habet Sotorce Secundus, inquit: ,, gradus paenitentiae ... erat sine,, solemnitate: nempe quando imponebantur peregrIna ,, tiones: quae etiam cum baculo cubitali fieri solebant, & inelusiones In MonasterIa . Et istae poenitentIae pote . , , rant a Presbytero imponi, & poeia tentes per Ipsum reis conelliari.sed non poterant Imponi nisi pro delicto gra- , , vi, & publico, licet non esset seandalo sum , sieut Illud , γν quod a) Pagina a b a. RU. Ias
805쪽
nitentiae Fuuleae 3 1 si quod requirebatur ad poenitentiam soIemnem ... NMis si forsan sua sponte veIIe t , qui gravἰ se peccatois onustum sentiebat , eandem poenitentiam publieam is acceptare . Sed tune sic erat imponenda poenItentia , , Publica, ut peccatum non proderetur . Nam poterasi,, homo peregrinari , ct flagellis publice caedi , aul, , pondem baiu Iare, licet non constaret , utrum pron suis peccatis, an alienis, an vero ex devotIone sea, , ceret, sicut modo etiam fiunt , , . Post pauca Interiecta sie concludite is Sed neque, inquit, istae poemis nItentiae publicae modo sunt In usu , n Isi sub aliqua ,, moderamine . Solent enim nonnunquam Imponi pae- ,, nitentiae publieae, dummodo persona non se prodat 1is ut In Coena Domini Iam Inam serream humeris bainis tulet, aut publiee vieat m vapulet. a. Sunt a uino tem poenitentiae, quae rarissime imponendae sunt, de , , cum prudentia. Peregrinationes autem, quIa secre- tius fieri possunt, consultius imponuntur. Quae observari solita olim fuerim in poenitent Ia p bliea, Soto recenset Ioc. cit. p. 334. col. a. PMblica, inquit, is solemnis Poenitentia es ilia, quae deseribitur Can. In capite distinet. L. Cujus solemnitas eis
muIt s Caeremoniis constabat. In primis enim non poterat illam imponere , nisi Episcopus , vel de ejus mandato ui inihi denotatur, is C. Statuimus de maledicis. ω-que mero poterant postea pcenitentes , nisi ρεν Epso'pum , anι eius Vicarirem reconciliari, ut Can. Auret Iusas. q. s. babetur.
Idem statutum legimus In Synodo II. Carila agmensi Canone 3. qui sic habete ca) Ut ebri'aριι eonfectio ioe puellarum conseeratio a Presb=teris non flant, vel re conciliare quemquam in publiea Missa γνeιbytεro non I
eeat. Synodi III. Carthaginensis Canon trigesimus primus praescribIt , ,, b) Ut pcan tentibus secundum peccatorum differentiam , Episcopi arbitrio poenitentiae tempora discernantur. M saecul. IX. Restitutam re ipsa revocatamque In usum Haberi. Additum. Tom. VII. L l tunc a Concit. Rogior. Tom. 3, fol. 668.
806쪽
tune fulge publieam poenitentiam, temporum ἔIIorum plures Itistoriae loquuntur . Hi nemarus Remensis Arehi- episeopus eo tempore vivens . eapuula XII. vulgavit, in quorum primo Presbyteris Dicece sis suae iniungit, ut publicam poenitentiam imponere non praesumant, sed si a quoquam ,, publicum homicidium, aut adulterium, ,, sive perlaerium vel quodcunque cνiminale pereatum pia . ,, blice perpetratum fuerit, talis 3 insta quindecim ,, dies, sunt verba mnemari, ad nostram praesentiaci, i, si Intra nostram a parochiam suerimus, veniat, , & iuxta traditionem Canonicam publicam poen te
, , tiam eum manus impositione accipiat . Fose pauta ,, sic in marus prosequituν: Hoc tamen, inquit, om- ,, n Imodis ab omnibus caveatur, ut nemo poenitens,,, ct cum devotione petens, ultima poenitentia , vel ν, ultimo viaticoe deseaudetur, ea convenIentia, tia si,, convaluerit, secundum EeeIesiasticas regulas poetate nis,, tiam agat, & reconelliationem, quatenus Deus sibi conis1,. cesserit, in ordine poenItentἱum expetat, & expectet.
VIII. Ex dici Ix liquet , paenitentiam solemnem ab Episcopo fuisse Impositam , ct relaxatam; superest , ut paucis describamus , quomodo seu quibus ritἰbus ea poenitentia iniuncta fuerit. b, Cum itaque Episcopali
iudicio aliquis publIeam poenitentiam accipiebat, CGnspersus ei re caput, & cIlIelo eoopertus sistebat sese ante EecIesiae Praesulem spectante Clero, populoque universo astante, quod communiter fiebat in capite ieiunIi , seu, u nos vocamus , die cinerum . CIlieli autem nomine Iugubris, & sordidata vest Is In te IIVI. tur. CIlicio accedebat conspersio cinerum, quibus capiti paenitentium impositis , hi iisdem verbia extra Eeelesiam eiiciebantur, quibus Adam e Paradiso, vi deI. In sudore multus ικι oeci Hoc poenitentIae genus omnino abolevit ab usu; de eo tamen hoc solum vestigIum relIctum est in Beclesia, quod in capite Ieiunii cinere capita conspergimur s
, Ride Can. In Capita distisct. a S.
807쪽
t os munere fungeretur . In citata ergo Instruct Ione
S. CaroIus Consessar os 7ta a Ioquitur: ,, ca Conis sari us eanones poenItentiaIes ad unguem sciat opor tet: nam quamvis ilIi possint, & debeant seeundum prudentis, & motrii Consessarii arbitrIum mitigari , . prout poenitentis contritio, personarum quaIitas, diis veriaque conditIo, aliaeque cireumflantiae ostendunt , indissimum tamen in semper ipsos canones prae oeulis habere, adque eot tmquam adamussim respicere, quantum comeniens eriti & quidem Confessari ita , et fi pro modo antiquo canonum paenitentiam non habet sequi, tamen plenitenti nonnunquam artIeulos In iis explieator trectabit, ni sie ad maiorem dolorem adducatur, paenitentiamque leviusculam , quam ipsi de-ἀIt, alaetἰua exequatur: & Interim haee quoque per- spieietur utilitas , quae proficiscitur ex benignitate , quam hodie sancta Mater Eeelesia cum poenitentibus observat, quando disciplinae Eeelefiastitae rigorem eis tantopere moderatur. ,, Ηue usque verba Sapientissimi Cardinalis , eui In omnibus subseribo , & addo , utinam Paroehi saepius in emeIone , vel Catechesi eosdem Canones explanarent, & distincte traderenti Nam Conis fessariis plerumque tale otium non suppetit ob multitudinem poenitentium.
808쪽
mmero eodem a. In Coena Domini publice Iaminam ferream humeris baiulare, aut vicati in caedi apud nos non est in usui forsan est moris Hispanici; nam Soto , qui haec scribit , Hispanus fuit, Patria Sego. hiensis. Numero eodem 3. Etsi omnino agerendum sit, tempore Ηinem ari poenitentiam publieam viguisse , tamen quo ad omnes veteres Caeremonias non vIdetur fuisse observatam ; cum enim antiquitus in eapite ieiunii poenitent Ia d Ictata fuerit, Hinemarus ad hoc non at. tendit, sed . decimo quinto die criminis canoni ei reum ad se adduci praecepit, cui tunc statim poenicentiam
IX. in Elebres quatuor poenItenuum stationes pri- - mum grassante Novatiana haeresi, quam sineulo III. emersisse supra diximus , institutas fuisse , constat cx silentio praeeedentium Scriptorum , apud quos nullum de iis vestigium reperihur. Earum ver meminit S. GregorIus Ne Caesareae in Ponto Episcopus , cognomento Thaumaturgus , auditor origenis , ct qui InterisIt ConeiIIo Antiocheno contra PauIum Samosatenum, c x. Anno a M. ceIebrato; is in Epiri fiola Canonica destribIt quatuor paenitentium gradus, Fletum nempe , Audientiam, Substrationem , & Conin Ientiam. De singulis sequentibus 4. Paragraphis pau ea dicturi sumus. Q g. L. Primus pomitentiae gradus, Fletu .X. Prἰma Itaque poenitentium statio extra EecIesiam , eaque statio primus erat paenitentiae gradus. Eum d scribit , quem laudavimns S. Gregorius Thaumatvrgus s
809쪽
inquit, est eΜtra portam oratorii, ubi peccatorem 'an rim oportet Fideles ingredientes orare , Ni pro se prece
tur . Hi ergo poenitentes lugubri habitu .induti, cilleio ac cinere sordidati In hoe uno intenti erant, ut Fide- deIIum IngredientIum, S egredientium vota captarent , eorumque preces apud Ecclesiam pro se postu Iarent. Tertullianus de PoenitentIa c. '. ait, eos, qui pecea Tunt, is b plerumque reiuniis preces alere, ingemi scere, Iaerymari, & mugire dies, noctesque ad D minum, Presbyteris advolvi, S caris DEI adgenteula. ri, omnibus fratribus legationes de preeation Is suae Iniungere . is Hoc toto videtur feeisse mentionem prἴmi poenitentium gradus. Quἱdquid sit, eius aperte meminit ii D. Hieronymus epist. 8 . ad Oceanum, In qua Fabio Iam nobilem foeminam laudat , quod post lapsum ad Christum conversa, sanctissimain, vereque Christianam egerit vitam. De poenItentia Fabiolae sic habet . ,, e Aperuit cunctis vulnus suum , & decolorem In corpore cieatricem flens Roma conspexit. Dissuta habuit Iate ra, nudum caput, clausum os. Non est Ingressa Ecclesiam Domini, sed extra castra eum Maria sorore Moysi cleparata eoneedit, ut quam sacerdos eiecerat, Ipse re- voearet. DestendIa de soIIo delleiarum suarum, accepῖ molam, neIt farinam , & distaleeatis pedibus trahsivi hfluenta lacrymarum, sedit super carbones ignis. Hi et fuere in adiutorium. Faciem, per quam secundo viro
placuerat, verberabat, oderat gemmas, Iinteamina videre non poterat, ornamenta fugiebat. ,, satis liquet, Fabiolam e numero paenitentium fuisse: non enim ingressia est Ecclesiam , flevit, ornamenta fugiebat, gemmas , & linteamina videre non poterat . Id quod illi faciebant, qui primum poenitentiae gradum implere conabantur. ' ' s
810쪽
gentibus In statIone audientium posit; x lieitum stras , nolones sestieet ueras, ilectionem Setlpturae , Halmorumque cantus audire . Consistebant: autem paeni 8entes eo in laeo , quo εχ Caree metri , qui una eum poenitentibus monente inaeono apud MBrtorium ex Ire tenebantur.
Tert us Dinume in gradus, Substratio. m. sab alti statio emst, Ia qua praestentes substras, det gemissexi, visi a poenitentiis , maeerationibus car nis exercebantur, avi eamgahantur . Transacto a.d en-HAE tempore, quod Epistoph arbitrio pro eonditione , di qualitate poenitentis eontrahi, aut prolongari pote τει , ad hane stationem perulleates transibam , quae st- verissima omnlum sula, unde, R abistu te poenirentia apud veteroa voeaba. . stabana autem illi intra templi ambitum . a portis Leelesiae usque ad ambonem , hoc est, loeum ilitam, ex quo EpistolR, & Evang sum Iegebantur . Erat ambo laeus superios , quem modo disImus PMpisum, sed ambabus ex partibus Infructus gradibus , prout hodie Romae conspisitur Intemplo S. Laurentii extra muros, & quibusdam aliis. Hoc etiam In Ioeo poenitentibus ab Episcopo , RCIerieis manui imponebantua, post quom poenitemis