Elogia patriarcharum, & Christi Jesu Dei hominis. Emanuelis Thesauris patritii Taurinensis & Aloysii Juglaris è Societate Jesu. ..

발행: 1665년

분량: 418페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

Omnes enim sequebantu Oltans Didenis re igna, quasa ciebat.

Sirenum fabula ny tis rana apua Poetas. intrum enim e F. tot hominum millia

christis nlitudinis

maxin e amicus.

Vnde ememus dives ut manduceut hi 'hoc autem dicebat

rentans cum .

ΕΠ puer uvus hic qui habet quinque

Vacat a lucro Institor, Faber a Malleo, Et ne ipsi quidem morborum compedes ,

agros, quo minus ad te confluant, tenent.

In Mari Galileae Siren innoxia, ubi auditus semel es, Resiliendi libertatem imminuis. Instillas sui oblivia te sequutis, Nec majore fortasse prodigio,

Pascuntur tam multi sine horreo, Quam sine sacculo,peraque trahantur. Solus qui dare omnia potes homini, Potes homini adimere curam sui. Non tamen dissicile cessat ventris esuries , ubi mentes pinguiore alimento pascuntur. Seitatoribus tuis Odiosam fieri Eremum non vis,

Quibus perutilem esse posse fat nosti.

Ornatur illico a te quartes scipit; Mitigas illi,& ex frequentia coeuntium Horrorem solitudinis, Et ex satiuitate disturn bentium Ignominiam sterilitatis. Inest tacitae turbae quaedam sublimitas patientiae, Qua in inspecturus oculos elevas. Attendis in coelo liberali ratis exempla, Cum quae imiteris non habeas in tellure.

Pro te non sollicitis fis ipse sollicitus;

Unus induis curas, quas omnes eXuunt.

Et illo quasi nutu luminum, Accersis Patris e domo P istores, Qui navatam 'lim Moysi in eremo operam, Pari tolertia navent & tibi. Exigis a Diicipulis fidem, magis quam Panes; Nec hos tamen nec illam satis inveniens, Quo eos postbeneficium Et minus tumidos habeas, & magis gratos, Occasionem praesentissimam exhibes suam prius & palpandi penuriam, & fatendi. Juvat, non improbat Divina providentia Studia, & conatus humanae Talis, ac tantus Paterfamilias

52쪽

Non dedignaris quinque panibus oblatis a puero

Tuum inchoare convivium Quia nos usque in delicias amas, Post panem superaddis opsonium. Peregrinum illud esse non vis, sed parabile, Quale collectam e triviis decuit turbam. Eduliis tuis semper intendis

Famem non tam irritare, quam pascere. Vel in ipsa redundantia memor es parsimoniae, lusiit enim etiam

O pseI. Qui persuasum Mundo volueras Liguriendis Patrimoniis nata sercula, Inventa gulae esti,non dona tua. Regem te saturi ambiunt: acquiesce. Recusare onus hoc iuste non potes, uia & Medicus cs, Et in domo tua panis redundat.

Cum cognovit se quod uenturi essu ut facerent eum Regem e fugis, Eudii ad excusa. tionem istim sua. Isaiam. Non suis Meuicin, Opanis nou est in domo mea.

ELOGIUM XXIll.

TEMPESTATES SEDAT, ET AMBULAT SUPER MARE. Luc. 8. Ioan. 2I. est iij.

Tenete littus, Turbae degeneres; In societatem periculi Christus Nisi proximos non assumit. Superbiam tamen, Quam ita honorifica facere possit electio Superinducia illico formidine medicatur, Qui e coelo descenderat cum silentio, Semper visus descendere cum tumultu. Astendit in Cruce, factus motus magnus in terra; cum aindisset λAscendit in Navicula, saltus motus idem in mari; naviculam factu/Adeo in Mundo ei Zmotin maguuν Nullus unquam sit ascensus cum quiete. ChrUU. Vbi mirarica loram Urnsio erat,ρlebem perini rit adesse. ν ι aute timorum acceptio, Othletas orbet, ter rarum, quos exciaraturus crat, hos solos assismit. Idem ibidem.Domiano alva nos pertin

mari.

Vero sopito Abolo excitantur procaces RHIVi ΗΘ fit mari -- Bacchanali licentia pontum per inane trabent si mota eLI AMυρέα Aperiunt ubique Ercbum, claudunt Coelum. Cioita . Di inlisimorum ex quo revereri non habet endit ab in- . Oculorum centuram, si . . 'π' Omnis immemor Natura modesti 'Miai ni Omare

53쪽

sui saeramenti habuerit somnu christi. Auid timidi istis modica ei 3Tunesurgens impera υit ventu, O ma xi, fac a intrauia quisiitas magna, utina dormiente fa- diu fu rat in Mari

magnus motu .

D.us a Plin. lib. 2.d sinitur totvi ocus

Ius . tot in manus.

concedebant ceu to

Isti enim aquarum montes a facta 'Domini εxultarunt sicut curietes, uni ovium. Tu tuus in coelum undas portans per inania pontum, ut ait Statiis. Mi i Deum habet, colo minιia nil ha

qisis pondere suo fertur in ima

In antiquum rapitur Chaos. Timidas mentes plus terret praesens periculum, . Quam recreet praesens Deus.

Reverentiam omnem Excutit metus.

Naufragatur ligno nondum fracto fiducia, Donec illam quasi larvam dormientis exueret, Qui illa securitate soporis Erudire suos intenderat, non turbare./ Trepidis exprobrat, Quam clausis oculis vid crat, cxiguam fidem. Excitatus somnum impcrat Mari, Ventas silentium; Animorum motibus, suctuum sub compositis In utrisq; parem procellae tranquillitate inducit. Modicae plane fidei homi ncs, Qui Deum siuum non plures quam duos Habere oculos crederent,

Quibus sopitis Agere ultra excubias Mundo non posset.

Terrebant ut unde hilarari debuerant, Cum esset illa ex Dei sui praesentia Undarum exultatio, non procella. Nobilis sarcina tumorem illum fecerat Mari: Audebat etiam cum coelo confligere,

Cum auctoris sui bajulum Nihil jam Coelo minus haberer.

Cicuratum imperiis elementum emi es Suae saepe parum memor naturae Nunquam immemor servitutis, se conculcantem patientia saxorum sistinuit. Et adhue non pudeat homine S,

Quod majorem Deus in undis, Quam in iis fidem invenerit' Fluctuavit Petrus ubi fluctus nulli jam erant: Quia recordatus se Petram est, emergi timuit ι Dignus infidelitatem pati, quam in undas intulerat,

Dum magis attendit quid esset, . . - Quam cum quo esset.

54쪽

o sumpsit secum

sElPSUM TRANSFIGURAT IN

MONTE. atto. cap. t T. Videre Deum volentibus Valedicendum multitudini est, Et telluri etiam quantum licet. Nescit Christus per plateas, & vicos Propolam agere pulcritudinis suae. Daturus ex illa spectaculum Habet delectum in testibus, Nec alibi scenam aperit detracto Sipario, Quam ubi Thabor Astiis conterminus Exemptos solo, inserit Coelo.

Ne Jovis quidem nostri

plures trib as Gratia: sunt Quae illum in secessu quocunque sequantur. Iacobin, Daundi Licet fulminatorem non agat, at a Chri o

sine Tonitrui filiis et Ise vix potest

Aidanum teticendum quo ad Vesu igςὴςx, Misiui diae. iii Non speravit poste tegi, ii plui ibus proderet, vi otiem, quoad Nec credi, si paucioribus. so in hominis a Induit in Epiphania sua surgat. uibanam vestem Di Vin xd a triuM rest vGstae Ei Urbibus a se negatum honorem omne Verbum. Amicae solitudini ultro concedix Nisi quam tale risi Imbuta radiis di lcutit spectantium nocti na, o fac-lum Urbi-itielusa nivibus temperat propinqVJ0xyVm Τg'ς bisdisse fis a.

Nic enum etiam ardet, non absumitur.

Amori cognata cum ita rutilat, Innocentiae concolor dum ita candicat. Novus Rubus invitat iterum Moysem. Adducitur legem suam ex moribus auctoris cor rigere, Et quia jam exemplaria viderat, Spectare Prototypon. Adest&Helias; nullius tamen Nuncius cladis. Irarum oblitus miserationes jam loquitur, Et humanis placatus excessibus

solum dissent de Divino.

Iater Hieri suom,

55쪽

mulier, qua erat in Civirare pecca xrax, ct . Etit enim retro

quod fuit homo mιαν immiHeliam verosυerioris iuge. ni j homineis scriaptu ra defribit. R. pondens Petrus dixit. Domine boanum est nos hic esse. Vu faciam, hie tria tabernaeula. ribi unum, Mosi unum, Belia

unum.

Ipectu enim illo dueent Patres inre dissis christum. suos ad tolerantiam in

orare.

Ibienίmeos Christus reliquerat,o de alia nulla Petrotatio.

Inter mitem, dc severam animam medius; Male deliberare non potest. Habet hinc unde accendatus ad pamam, Illinc unde incitetur adveniam. Petri oculos spectaculum hilarat, Non itera aures colloquium Odiosa de excessu mentio,

ubi tam beata statio est Decernens aliis tabernaculum, oblitus est sui, Nisi suum credidit, quod Christo cessiss t. Arguitur tamen nescisse quid diceret, Qui inde disponerct tr ad requiem, unde Deus

Accendere illum intenderat ad laborem, Iniurius bono, quod ad tres solum arctaret, Diuturniorem voluptatis usaram non meruit, Cuius in partem Relictos in Montis radice socios non Vocaret. Attonitis nova oritur in nube serenitas, ta ' Et bono contentis praecipitur in meliora pro

gressus.

Datur axioma de Coelo Audiri Christum utilius, quam spectari Asportat omnes importunus fragor delicias, Experiuntur vel in ipsis oblectamentis, Quae a Deo sunt, Evanescere quoque omnia,praeter auctorem.

ELOGIUM XXV.

MAGD ALENA, AMORES HO

NE STAT , DUM FACIT SUO S.

Luc. cap. 7. Parce sumptibus , Pharisaee. In Convivio tuo Cliristus Pascendus est dape non tua.

Providit ille sibi post se symbolum suum,

Et in arcanae fantas solatium,

Nobilem de venatione sua seram adduxit. Assue ta

56쪽

Pharisei discubuis,

O ecce mulier, ct Luca 7. P. 37.

Chosol. f rm. 9ῖ. Non ad antem. non ad sedentem ausa

Assii etainsidiari hominibus foemina, . Insidias nectit & Deo. Ne sedent is judicia tolerer,

Occupat recumbentem,

Et hujuscemodi violentiae avidum Capillis irretiens, Licet se apud illum non depo fuerit, Quia tamen servator omnium est, Repetit ab illo se perditam. Conscia grave olentiae Spiritus sui, di si ausa sine antidoto lectissimi odoris accedere, ' re peccotrιx: Adhuc procul a Dei naribus retro se sistit. Phaleras. & fucos e 'osa jam discipula Veritatis, chrism υenit eo tu Nullo ultra cultu corporis dissimulans gere perdita, ut si r-Maculas mentis, Liberam se a Nugarum servit io Soluta vinculis profitetur in Coma. Contemplata quid fecit, Renuit moderari quid faciat. Ultro consessa te sauciam, MQuae cum unguentis properaret ad Medicum

varet.

Attulit alabastrum unguenti, cistans retro secus pedes

August. lib. c. sis mil. 2 Et lacrimis crepit rigare pedes πω. t evisi uti tergebat, ct Gul ibatur.

Pia quaerit impudentia sanitatem. Ut accipiat gaudia Felici commutatione dat lacrimas, Et Agricultura Sanctorum, P tantas,a quibus fructum salutis decerperet, Eliquato per oculos irrigat corde. Quae diu male ambulaverat, Vestima recta doceri Sanctis quaerit a pedibus. CVr ita adhaeseras silentio explicans plura, quῖm VOςς PQxuii ςxν Mi Misis, a.

Fletus,& oscula Explicant haec cordis Fidos affectus sui habet interpretes. assedim, ideo inter- Amores Magdalena non exuit, sed mutavit. pretes eorundem.

Seu de Virginibus una non esset, Sumpsit tamen oleum secum, Et ne excludi posset a nuptiis,

Scse sponsit pedibus alligavit.

Miratur Pharisaeus venientis audaciam, Magis tamen indulgentiam admittentis.

Serio tamen per parabolam Monitus discit

Υente cognovimus.

o quali. es mulier.

57쪽

haberet a .res tu pedibu . Ita ad verbism

Exemplum quod improbasser, sibi)d imitatione propositum,non ad censuram. In pace dimittitur, Quae se ipsa triumphata Jam non haberet hostem q iem vinceret. Auditi a Christo qui vis,

Quo eum situ alloquaris, attende. Habet & ille aures in pcdibus. Coelestis creditor totumdebitrum charitate com-

pensat,

Et ad incrementum totius foenoris, Amoris solius exigit, Sc requiit usuram.

Venatio christi iumeridie ins adeo laboriose, Psatu. Id ess . t Iudais,ad Samaritanos Fatigatus eu itinere

hora quas sexta.

SAMARITANAE SALUTIS FON

an. cap. si Venationem Hominum Ut omnium laboriosis limam scires, In ea ipsemet fatigatus est Deus. A popularibus in Alienigenas migrans, Quia Charitati suae violentum erat hoc iter, Ingentes in eo vires attrivit . Ferenti semper secum ardores suos, Hora omnis quasi sexta est , & meridies. Alieno pudori magis consultum volens, Quam famae suae, Arcana Mulieri scelera detecturus, Captata emendi cibi occalione, Testes onmes amovit. Sitis solatium non ab Hydria, Sed ab anima haurientis expectans, Rogat haustum aquae, Pro quo det fluvium Gratiar. Non impetrat tamen a foemina, Quae in supplice suo Originei Dagis, quam necestitatem attendit.

Miratur quod a Samarite petat Judaeus, Quanto mirari justius licuit, quod & Deus Excusat

58쪽

Qui pol isset Inurbanitatem arguere. Detegit quam non sit indigus.

Qu. am nec avarus aquarum;

Sepultis in puteo, Suas per se salientes opponit, Et ex habendi facilitare, earum cxcitans sitim, An i ta rogatura iit, vertit in dubium, Noautem an ipse daturuS. Cum muliere notae intemperantiae, ut pote, quae quinque jana viros habuisset, Diuturna Christus colloquia, Quantumlibet de saltite non miscet . Volentem nectere verba Veibis, tu sine nota possit audiri, . Jubet virum vocare. Confesta se viduam, Celare shuduit male nuptam. At sua vel responsione convicta, Arguit ex Historiae narratione Prophctam. Mavult atri cana laudem accedere. Quod divinare arcana potuerit, Quam eam ignominiam sibi, Quod nescierit sua probra celare. Relagiti ilico a sui cognitione noxius animus, runt se vos duxis Transferendo quaestionem opitulatur pudori ; tu, c, Illi tamen adhuc inhaerent aculei salutarcs, Quos Hydria relicta seri secum. Telo suo sauciam sagax venator non descriti Credi possit abeuntem seqlmtUS, Adeo iam non est, ubi est. Attentio illi omnis ad concionem mulieris. Jaepio Uno viro, Totam jam ad illum Samariam convocat, Communes fastidit cibos. qui proprios i ahaberet te, niebant ad Coquis suis gulae suae genium proditurus Compertum vult apud eos, Nunquam epulari se lautius, Quam cum peccata comederit. Et dedis ρ tibi

cieruam.

E liquῆt II1driam fisam m iter, O abiit in ciυrtatem, interea rogabant cum disipuli Labia

manduca .cte Exierunt de Civitas

coqui Christi . ο-stuli ejus. qui et tam Sal dicti tanqua Dei palesto munituneon iremi pus fit

59쪽

Drrexit in Montem cliveti. O diluculo

rerum Oenit iuremplum. consillabores ater ni: quies admodum

rara.

qui eum caυ istare vol/bant, o D runt

paulo pors ipsum m

ris i.

Noe is utem dieebant tentantes εμm , ut

possent a cusare

eum.

cont/ι melia Christi,

ut ne peccato cris, vestrum primus in illam lapide mittat. In quo ut plurimum peccant, qui pra-f nr. Scriburum aris. riptio, qua usu iu, ps rLp. D Hent Patres Chri

studit ad illud: In digito Dei e scia Daemonia.

ELOGIUM XXVII.

PATROCINATUR ADULTERAE.

Ioann. cap. 8. Quem bene divinitatis imbutus es viribus Qui pernox,& perditis Nullas laboris inducias pati potesZOliveti vigilias templi lites excipiunt,

Et quocunque perreXeris, Te curae vel praeveniunt, vel sequuntur Miraculo tamen im notentis nequitiae, Tibi par propemodum inventus excubitor . Quantam libet diluculo in icmplum veneris, Ex eo vix cs ante calumniatorem ingressus Cavillandi i ruritus somno' entiae remedium est.

Excitatore Gallo non indiget, Quem in ciastinum opificia livo i is eXpectant. Jejunantis Phari si matutina jentacula, Ex famae tuae mori ibus lunt. Unde te Reum faciat, judicem elegit. Consulit de Adulterae poena, Ut te aut pietati iniurium probet, aut legi. Miraris violatae fidei telum in perfidis; Indagnaris corrigi vitia Majore piaculo, quam' patientur. Et in ro Veritatis Tantam in esse dolis audaciam, Ut agere etiam accusatores non dubitent. Ouam sceleratos cos esse par fuit, Quibus opposita videri prope innocens potuit Tam mala Mulieri Non is es tu, qui Maiore dissimules improbitate, Ut omne mox in minorem evomas unus, Terres artibus suis scribas, Et subducens e rationario tuo cujusque debita , Retrahis universos abalienae poenae studio, Metu suae.

In Dei digitio haec quoque daemonia ejicis. Speliatus is essicit, ut ad

60쪽

4Iut ad Nequitiae diruenda sacraria, Tota tibi manu opus non sit. Jact. antibus assidue poenam Balthallaris, omen ii istissimum Deus scribens. Indigitantem peculiaria Singulis in Erebo parata supplicia, Sibi pestime conscii diu non fuerunt. Nisi sulpicari quis malit, Objicere illum in terra cuique pulverem suum unde ante alios laesi Scnes, Q orum propior cineribus flamma est. Scribit Deus quoque laesus in Marmore; Inde in illius hostibus tantus timor. Eodem cuo leges,alias exaraverat digito, Eam nunc, item in lapidibus, imprimit, Qua nemo in posterum inferat alteri, Quod non vult sibi. In foro Christi praeiudicium nullum est, Ab ullis fuisse damnatum. Amotis accusatoribus Abit illi eo severitas judicis in sollicitudinePatris Quamdiu postssint prodesse monita Ne putate,MortaleS. Posse Deum intentare supplicia.

udientes autem hac, Vnu post uncm exibant, incipientes a s nioribtu. Scribit in marmore laesus dagium. Pavimentum ἀψ- rem tempti istis marmoreum fuit.

Musii l gὸs die a sunt scripta digiis Dei. Malier ubi sunt qui

ELOGIUM XXVIII

ZACCHEUM VOCAT.

Quid tibi. mi Samaritanae cum Iericho3 eis Vi .um rubo, It video , co adhuc ab Hierusalem aescendentes qui in dion latra . Opportunus Fideis star expectas. '

Erigere qui lapsa venisti, O dbfum G dZ

Ubi senseris ruinam accurris. strue a, ut habeturnam olim urbem Sacerdotum tubae dejecerant Iinuae 6. Studes clamore piae prirdicationis attollere. chos Disrms . Thesauros pollicitus. Di rat enim, sei

Avaros excitare caepalli ; ab sicanis innotuit magiiii lucrum esse te sequi, riana Primus a fulgore auri jam anhelat ad tua.

SEARCH

MENU NAVIGATION