Elogia patriarcharum, & Christi Jesu Dei hominis. Emanuelis Thesauris patritii Taurinensis & Aloysii Juglaris è Societate Jesu. ..

발행: 1665년

분량: 418페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

61쪽

videri tamen turba te prohibet, Qualitumlibet studio sillima tui; Qui se s iper illam non erigat, Tuo non hilaretur aspectu.

m. az ἡ- H ini diminuto sublimitas stippletur a lignα.

Fit illi Arbor primus gradus in coelum;

In ea te Venatorem expectat, Prandio tuo debita volucris, Si tamen ante fuerit de plumata. , Qui caeteros non aequaverat corpore,

J am supra caeteros eminens fide; Arborem fatuam Coelesti; sap ientiae Cathedram fecit. Pusillus in oculis suis homo, Ad se illico traxit oculo SDei. Jubetur festinans descendere u suo adhuc praegravatus assectu In sublimi ruinae proxunus stare P. Jubetur dc parare convivium Christo, Cui crepundiis fidei suae diem solennem secisset. Syron erim 'tu fa

tua. omnis en ιm eminentia c-m periculo.

Et DF pit illum gaudens in domum, nudis salus huic do inmui facta es fi , quod

Meritus beneficium, Quod tanta cum hilaritate suscipiens Videretur agnoscere, Divitias habet iam ad largitatis materiam, Non ad incendium cupiditatis. Domini salus totam redundat in Domum; Consalutatur filius Ahrahae, Qui&hospes Trinitaris extiterit, braam tνι, Gn. Et Unigenitum cordis sui desiderium immolarit.

Selos excepit hospitio Hoe eis desiderium

Epulatur Christus Lautius in Zacchei mente, quam sigmate; De fraudatore pecuniae Sibi distributorem Gratiae destinat. A dimit homini vitium , relinquit genium; tu foro posteaD- Quaestum non perdit Publicanus iste, sed mutat.

Telonium malis suscipit, quam relinquit, Ut mansera Deo,non homini peritura conquirat. Ex quo credidit se post mortem victurum,

illico bonorum dimidium providus futuram transmisiit ad yitam Ne

62쪽

ELOGIUM XXIX.

CANANEAE FILIAM CURAT.

Matth. Is. Marc. T. Itane sunt Emporia institore ted gna Sidon, & Tyrus, ut ibi quoque mercaturam cxerceas animorum 8Falliis es tuas

Destituta jam coeli bonis Iudae ,

Inutiles experiris cum ita contractus; Alio transferendae salutis Nundinae ut tuae avaritia chirita is Lucro pleniore punguescat. Ethnicorum in finibus Haebreum pro mones muti 1 G

Meditari ab ilio te fugam.

Qiti tamen post caetera, Christin attrer sim, Sensum quoqueJusti doloris amiserit, qκt omnia bona Is Crania tecum asportaturum te bona non luget. Ο r t. Cananeo nequiorrnale circumcisus Apella si Rei expulsi

Cessavit cilciendi ratio depravationis periculum; /. . enim iussi oc-l 'otest Alienigena Judoeum coirigere, Depravare se deteriorem non potest . Tuto igitur fincs suos transiliat Syros haenis A, Ex quo tu quoque in ditione gentium es. Habent tua iura omnia qui te habent, Divinitatis vcstigia Subodorata est Canis sagax; Ne spera latebris venatricem eludere; Ubicunque te senterit. Nobilem praedam clamore deteget, Si vi tenere non speret. Acclinata pedibus tuis,

Lambit blanditiis linguae te totum;

63쪽

nsad oves,ctc. se noti licet sumere panem filiorum . ct

dare camb M. Ex contextu patet chrissum in negan

Nec curat interim morsus tuos.

Quia Agni sunt Vis sev eius,& asper videri,

Sedi pace tua dixerim nescis. Repulsam qui patitur,

': Non ita cruciatur ac tu,quidas. Moerore ipso negandi A lis fiduciam obtinendi. Agit sophistam optimum dolor; Includit tibi vocem vis argumenti: Urgent responsionem discipuli, . Quam nec dare praeceptor potes. Si Iudex es; vides teneri te plectere Daemonem Occupantem non sitia; Si Deus; incumbete tibi tui curam operis; Si utrumque; deberi a te praemium Charitati, Quae beneficium sutim reputet, Quod alteri dederis Extorquet tibi violentia orationis assensum Victus das manus, Et quasi a te poenam dilationis exigeres, Plura piistulatis indulges. rem corporu, MasDi Unica tibi zXclamandi causis,multiplex nobis.

vero anima p/r side Tu miratis suam ilis indidit. Potuisse tam constanter Noeminam petere,

naturam,eapae a Erplane lae:ior admira Io nostra, quam tua ia iratio is non Miseris quamdiu non habent, petere natura est,su,t. Non item tibi statim ac rogaris non dare. Neque enἰm dixie Miser/re filia, sa

miserere mei, ut no tam Patres. o mulier: magna

e Esdes tua fiat tibi

Reddidit Ilia situ

ELOGIUM XXX.

CENTURIONEM PER SERVUM

LUCRAT UR. Matth. 8. Luc. 7. Aecurrite ad Christi Ducis stipendia.

Pugnaces animae, Inserenda vis coelo,violentis est opus. alum expugnant. Authoratur in novam expeditionem Centurio,

Cujus fides aeque Caesaris, ac Dei castris probata,

64쪽

Imperatoris utriusque Rara felicitate θ occupavit affectus Romanae militiae Una haec jam supererat experientia fortitudinis, ut quando deerat jam prope terra,qua vinceret, Ipsum Empyreum expugnaret. Nobilis Advena, & origine sua dignus,& fine, Domustratu manίFerens legem in Moribus, eo tempore totum Q in Juieus solis jam in lapidibus asservaret, prFe terrarum or- Liberalia omnia nactus in se vos Lia i Iudaeorum Amat in illo plus aliquid, quam commoda sua , as rυata in duabunde redditum ex Paralysi inutilem, lapideu tabulu. Adhuc pretio diminutum non credi P. AEni Naturae indulget obsequia, Quae fortunae disssimili non deberet; Quem sanum ex ςrcuisset ut famulum,

AEgrotum curat ut fratrem,

Nec aliam domum patitui fieri ministra remedii, stir t r. Quam que fuerat causa morbi. Qui servum bonum ex raritate aestimat, Vilem illum habere non potest. Suppellectilis tam pretiosae jacturam Studet industria quacunque redimere. Mendicat apud Christum patrocinia, De quo plura jam crederer, quam audisset in eo uno non felix, Quod ad hoc munus Seniores illos adhibeat, is, το Chria uibus non aliud inerat meritum, quam AE talis, iaia. .a 'Accipitur ab humanissima Divinitate legatio, Ae si diu foret optata. Vix vocatus invitantes iam praeit, Doctro1 es tumidos nil tale suspicantes Trahens in Scholam, In qua legitimam colendi Dei rationem,

Ethnico discerent Praeceptore. axOS eXPectare non potest amor impatiens, tu tμ fenit, qui miserat,acturus per se causam suam, 'Io pei it usolentiam precibus. . - .

duritiem, si quae inesse tante lenitati potucx x, his sis;

Vc ardore fidei eliquat, rictum.

Dicitur quod hic servus erat illi pratissu a Dicebat enim, homa

tesate constitutus et Servus bonus eorvo albo rarior. diit enim primo Iudaos quos sibi d meruerat , per Ina go am iis aedifica.

Ivit enim ilii co eum ita sed cum longe 1 et a domo, venit ad eum ipseme

centurio. Odit enim postea nomin veni tantam

65쪽

.Audiens autem Ie μ, miratus e F. Romanus enim erat Parum suetoni a. Sanatin serυu . se Dominuου imbutus luce coelesti, mox erisiamfusis narratur Episcor so Deservis enim suis ipsi Christus mιr.

Vel pondere dentissionis arietar. Stupet Christus amorum suorum peritiam In Milite nondum suo; Amare Romam in cive incipit, Eet quod tales in ea nascerenitar, Aternam Regno suo destinat sedem. Salutem quam rogabatur dat scivo, Et quam non rogabatur dat Domino: Ailinem Charitati siuae curam Sinc laude non praeterit. Exprobat Popularibus In majori evidentia minorem fidem; Constare volens hominibus Nullius illum magni facere genus,

Qui prae Nubiliori indole suum quoque

Contemneret.

ELOGIUM XXXI.

NON HABENTI HOMINEM

PISCINAM OCCURRIT

Qui transigitur inter i seros dies Ille Christo est dies restus. Sabbatum eius nunquam ex sui, Scmper ex alieni laboris desitione definiati Pecuariae Piscinae sub porticu, Ab infelicibus Academicis philosophiam dolotis exquirenS, Pacatissima vultus serenitate

Desiderium minuit expetitae procellae. Miseratus in aegritudinibus corporum, Infortunium multiplexi animorum,

In uno Nosocomio mundum univcr1ti arripe cIes In hu aiebat mμ i dhuc languores Iblertiae Magistros noia abolet tu i magna i Qui non amat causas morborum,

a. , - . . ' Morborum non I empero sit effectus

causae morborum. Gaudct inde excitari hominum, unde torquetur, e .psurimum p Et quod est vinculum membris, cata. Vς ρ hieti inmobili libertatem,

66쪽

in is

Ne contemnantur remedia, s redundent, cisis, e ivi, ut ha- Salutaris naufragii oportunitatem habentibus, beb M homin/m, De suo Panario pharmaca non ministrat. p Qerri orsus.

Supervacaneam nulli unquam Operamcollocans, Hiis Ibi dumtaxat suam relinquit, ubi aliam non invenit. Qii; pro derelicto habentur, Peculiarius diligit,quia solus. Non habuisse hominem, Necessitas Deo est accurrendi.

Annosa sane calamitas Medico minore non eguit.bem tu infirmitate

sua. Nomiuem non ha bro, ut cum turbata fuerit aqua,miriqs

me in piscinam. in .nim bene inhilo. Necesse est ibi ad 1fadiDiuum, ubi bus

Abit & ipsa in consuetudinci a patientia, Imo vero etiam in naturam. Malis sinis qui diu convixerit, Ea si minus amari incipit,cestat odisse, Quare non line causa, Τtigesimum ocitaviam annum decumbens, Jam non an possit convalescere quaeritur, Sed rogatur an velit. Vecordiae su ae conscius, Tacitus tolerat interrogationis hujus injuriam, ridebatur enim ea Videre & ipse incipit luce alictus interrogatione ar-

Quod mala homini evenian Vitium eueNatura a em, ae stolidus. Quod vero non abeant, Voluntatis . . Omnis enim qui

Qui det beneficia nunquam deest; perit, accipit, qui Deest ergo solum qui exigat, ' rit,invenit. Liberalitas exempta legibus Parsimoniae, Sollicitat ipsa per se supplices suos.

Effusura se etiam in non ro antes, Nili r putaret iniuria quidquid conscrtur invito quam, .

Exprimitur vox desidet ii, dc eam illico sequitur Vox salutis. ' R Jons uini Vtis Valet, ac prope volat, qui voluit. . l. Et qui se ne quidem serie potuerat, lericinabatu, turi

Exoneratus morbo oneratur be Deficio. ruum. Ambula.

Secum iubetur assiimere utriusque memoriam, Di ebat reu Iuda . lndignante Judaeo, Sobba ovi e I, 9 ngCui operarius salutis,non item iniquitatis

Violator Sabbati est.

Excitat enim, ut petamus. VII mo oluet tib stire. s.

Habe

67쪽

Si anim a vi inei- Habe tibi serias tuas,perfida nario, d lii V am, - uae sevcriotes sint hominibus, quam Asellisi

ELOGIUM XXXII. PLEMORRHOISSAM A FLUXu

Mulier quae fuerat multa perpessa, ct

erogaverat omnia

s nec profecerat quidquam se deterim habeb.ti. Pecunia secundus hominii Duuti. Dcstera Derat emm remedium.. Etenim notat Hie

ron. ιn hunc locum

per i gem , ut ι munda exeludebatur ab arbibus, ct a tempto.

frm. 36. Ibat enim tunc

christi ad excitanadam cArci suogui Iliam. Turba enim compri.

Mortib. '. n rc j. Luca. 8. Desperatis iniebus fit Magistra necet sitas ;Dat: a pe salutare consilium vis doloris ;Multis Medicinam non invenille Remedium suit. Immunda morbi sui sordibus stamina, Annum jam duodecimum fatigans Uipocratem,

Secundo Crumenas exhausta sanguine, Venas primo, Pro Medicina mortem expectat Artis non adjuta praesidiis, Naturae viribus destituta, Inde Rea, unde misera, Turpi luit exilio fortunae suae crimen; Infelix. seu quod se ipsam non potest deserere, Seu quod non susticit tolerare. Fit illi salutis occasio viator Deus. Quem adire prohibebatur in templo, Inventum in itinere pia fraude circumvenit. Habet calamitatis suae prima solatia Tantae lenitatis aspectini. Cieit passurus e lagi, qui se pateretur & opprimi. Ucrccundi tamen conscia ulceris Nolens doloris remedium. cum pudoris injuria , Studet facere occultum de public o, De turba secret Uin. Retro se sistens, Ac si non habuisset etiam retro oculos Deus, Emens stipplicis reverentia beneficium, Cum medicinam poscere non auderet, Admota fimbriis manu furata est lanitatem.

Nulli

68쪽

49 Nulli non utile latrocinium, Quod Fides imperavit, Spes fecit. Noa habuit Pharisaeorum fimbrias Christus; Tulit ille ibi remedia vulnerum, ubi ipsi vulnerum causas. Insecerat amabili contagie

Voles Chri quo

Benignitatis Genius vestes ipsas. Ne laciniae quidem videri voluerant,lli magis ad pompam, quam nobis ad utilitatem mi Vc eonta- servire. A n EOm a in uepassus est a modestiasimilitudine violenticDeus; hara b ne iuri Tactum impretium in fimbria, sensit in corde. modestiae Excitare alios ad idem latrocinium voluit, Πες erit ad rapiens Cujus artificium non pastus eli tegi. Partes suas putat erigere staminam, P pium D ἰ m Quae se, quo ad usque potuerat, deprcumet, nue sive bos de pri illam vocat, quae se bis Patrem esset experta. mere, Iucentes eri Ad valetudinem adjicit alia quietis viatica, g

Illum unum illi dolorem relinquens, bi ' ' . ' Hod Medicis indigens curia postremit adiisset,

Quem primum debuerat. m Misero culpa. elixi quae talem ad Deum accessum invenerit ChrUUMFerm. 36. Ovem impedire turba non possset. S-cera ter sa-

Nos infelices e contra, ou tidie rubta .ri quotidie Cntalium tangimus, nec curamur, Utpote ii, quibus ad remedium Idem tardissic Jam non Christus deest, sed fides. srm. 33.

ELOGIUM XXXIII. DECEM LEPROSIS NOVEM

EXPERITUR INGRATOS.Luc. cap. ij.

Alit calamitas reverentiam Dei, Et arumnosi modestiam Felix nullus exaequet. Supplices ut multos Christus habuerit, Nullos leprosis pares invenit e salutem minus mererentur audacia,

cic quasi parati ad omnia, scd a longe. D Accessumi

Steterunt enim a longe teprosi implo rantes opem Chrissia D tati u legimussquod accessirundi ad eum

69쪽

Vnm autem silum

myerium expectare paratiu ad omnia. Et leυaυerunt vo cem dicentes; Ies praceptor miserere

δι Pubticavo. Reuerat Chrisus Ite, se ostendlae vos Sacerdotiburi Et factum est, dum reui mundarisunt.

ueo Accessum, quem suadebat opinio de Clementia Medici, Dissilasit pudor ex conscientia morbi.

Α de uiderii vehementia clamore respirant, Et demittentes animum, vocem attollunt. Nul a tamen conatus hujus necessitas,

ubi qui rogatur is est, Ad cujus aures illico venit Quidquid secum, stans item Monge

Publicanus obmurmurat Magisti i titulum non recusat amiseris, Qui se ad talium eruditionem, artem patientia δε- Aperuisse in inerat inBethleem schola novam. sere. Ipsam et doria sua Dcberi Sacerdotibus volens, Non contemnentis, sed venerantis assecta

Immundas ad eos viminas legat. Praefestinato discessu Sacrosancta: D ignitatis conspectui Reverita lepra declinat. Facilis Christo miseratio erga leprosos, Quo tum quasi unus sit quandoque sui rus. Beneficentiae illius amabilis impatientia, Semel promissa disset re vix tolerat.

Dandi velocitate praeveniens euntum gressus, Destinata iter ab sol ventibus praemia, Vix inchoantibus elargitur. Per obedientiae veneficia Rctrocedunt novi Asones in iuventam; Squammis edacibus libera pellis Reflorescit Vere decoro. Qia aerunt jam cicatrices, non vulnera, Et neutris inventis haerent incerti Cui de tam multis ametibus primas donent. Evanescit tamen, Proh Pudor, Una cum Morbo memoria beneficii, Mundities acquisita corporibu S,

Ingerit mentibus novas sordes Donati valetudine

Primino illius fluctum agnoscunt,

Isaiae cap. s I. Et n. αδ putavimus eum

Quod

70쪽

Mundo magis odibiles cum ingrati; Quam antea cum Leproli. Unicum Alienigenam populare Iudaeorum malum non inficit. Novem abeuntibus in perniciem, Redit Decimus in salutem, Auctoris aὸoratione 'φ Probat quam magni fecerit donum, Et rogatus de sociis Ingens illis creat sua taciturnitate convicium. Et miraris,mi Ital,mores hos tanquam novos 3 Mirari magis debueras si redirent.1ngratitudo inter liomii es nihil habet jam novu; Gratitudo, si quae sit, Ea jure monstri locum obtineat:

arcerentura tem -

at enigena e erat enim o marita

miratio Christi:

nonne decem muri

dati sunt. O novem bi sunt Z

dmiratio enim non est de tu,qua ueplurimum acci

raro

pratisti, vise hominem erecum anativitate, oc.

ELOGIUM XXXIV.

COECO NATO NOVAM APERIT

DIEM: Dan. cap. s. Quidni miseris saepe Christus occurrat; Si Christus miseros semper quaerit 'Nescit illos praeterire praetei iens ;Seu videatur,seu Videat,

omni se ipsum prodigit via. Ne homo jam flocci pendat hominent, Impendit Deus Mendico, Vel in die quietis suae publicam servitutem,

Dum creaute verius, quam medicante manu

Inde supplevit homini lumina, unde hominem secerat totum. Operanti salutem nostram, Stat pro Sabbato omnis nobis utilis Dies; Quisquis calamitosis labor impenditur, Summa illi cellatio est. Licet videri non appetat, Adhuc pati coecitatem non potest, Coco in lata copia lucis nimis accidat importuna i plaus,m, Oet D x Obsistitch 1st ferm. IPs.

pene ad verbum. Hoc est in Sabbato Irim G solet, ubi supra Homo enim eae lu o, Erat autem Sabba tum, quo qu34 vix Dem ab opere suo. Frquenter enima tondit se ab hominum oculosu-

SEARCH

MENU NAVIGATION