장음표시 사용
41쪽
ro F. Balduini de Legibus Const. M
ctu; Thedosius, funditus illa diruere cona
tus ere. Sed totum ex Orbe terrarumnismum, qui tam altas radices egerat, extirpare, atque penitus exterminare,
te fuit. Et fuerunt etiam fortassis in hoc ge- nere nimium lenti atque molles Christiani Caesares. Certe Romae mansisse multis post . Constantinum annis non solum vestigia, sed etiam multas ethnicae idololatriae & aedes &aras ct ceremonias, primumque ab ipsis tamdem Gothis plane sublatas esse, non ignorant, qui veteres historias tenent. At xo utinam Romani illi principes, qui pietatis sim diosi erant, semper etiam cogitassent, quid historia sacra ponunciat de illis Judaeorum bo- nis alioqui Regibus, qui idolorum sacella iis excelsis montibus & lucis extructa non disiicerent, cum quidem religionis instauram 'dae curam suscepissent. Cum Constantiqy qrerum potiri coepit, tanta erat rerum .'
mnium S disiectio & confusio & dissipatio,
ut qui aliquem vel 'religionis, vel iuris di . nem Ormamue rebus hureianis restituere vellet, immensum quoddam chaos, quod evolveret, sibi propositum esse Videret. f. AP .grediendum tamen fuit. In primis . itaque pacem & libertatem Christianis, & quas impius antea fiscus eripuerat, facultates, domi- nis rest tuit, ius ut cuique suum redder dii
42쪽
ii quibus erepta essent recuperarent. Id vero multo etiam iustius esse in ea , de qua nune loquimur, causa, sepienter intelligebat Cons antinus. Otium praeterea dc quietem Ecclesiae reddidit, ut aliqua Lltem esset tot tantarumque serUmnarum, quae tam multis iam
L annis pios homines presserant, vel levatio,vel intermissio. Coalescenti Ecclesiae templa publicis etiam sum ptibus extrui, edicto praecepit. Erant enim ad colligendos pios coetus necessaria. Non excuto, si sumtuosior fuit, ut fortasse fuit, ct profusior in hoc genere, talium substructionum luperbo splendore, & superfluo ornatu, vel potius luxu nimium fortasse delectatus. Sed linaceusandi potius Episcopi, qui liberalem principem non modo non admonebant, quem in hoc genere modum servare oporteret, sed etiam immodicam ea in re profusionem laudabant.
Si quis illa quae dixit constantini edicta reisquirat, quibus di populum Christianum libertate donat, ct ad veri Dei purum cultumi invitat: extant apud Eusebium, multis illa
verbis tam religiose descripta, ut Ecclesiasticae eonciones esse videantur. Quibus adiungi etiam poterunt, eiusdem Principis ad regem Periarum literae pro Christianis deprecatrices. Quam longe lateque patebat Romanum imperium , eos omni ct periculo & metu liberarat: dc prodiens ex insulis suis Britannicis, non modo totam Europam ad ipsum usque
43쪽
ra F. Baiauini de Legibus Gust. M.
Byzantium,' extinctis omnibus & tyrandis S Levitiae reliquiis; beneficium hoe circumtulerat: sed & Africam totam, &gyptum, S Syriam ct Asiam, eadem clemetia recrearat. Denique ipsam quoque Inam, ut Christiana esse vellet, permoVQrat.& cum audiret, in Perside quosdam adh Christianos ab eius regionis barbaro tyrancrudeliter affligi: nihil non feeit, ut iis opilaretur, & sievum illum sive Regem sive trapam, ad aliquam vel pietatem flecteret , humanit tem revocaret. Quid multis . cram hanc suam protulit ad extremos . usq
Ac ne sorte edicta, quae in hosce usus ederaut ludior aut inania essent, sicut plerunque sidix, ut piorum principum voluntatem eludant, qui crus se ministros improbe finguncuravit etiam in primis, ut Reipubl. admirstrandae, & iudiciis regendis, et provincia gubernatione praeficerentur Magistratus, ct viri boni essent, & vera pietate imbuNeque sane alioqui satis aut Ecclesiae Mdendae , aut religioni propagandae xissol. Quid . Audiebat etiam, legem arannis Rom. esse latam, ut Christiani ab 'ninibus publieis honoribus arcerentur: Rpubl. vero ii demum praeeuent, qui eori hostes erant , quieunque alioqui tandem sent. Nam &Judaei admittebantur. Slit igitur hanc. quoque tyrannidem atque
44쪽
I 3riem : quod in primis etiam erat , necesse. Certe Theodoritus narrat, nihil illi fuis Theodor. se antiquius, quam viros pietate insignes, S libr.I Hist. doctrina quoque Christiana insti uetos, & vea ς iςsiδst. ro Ecclesiae amantes, publicis praeficere muneribus: neque passum cile, ut alii Rempubl. regerent, quam qui suam potestatem ad religionis quoque detensionem conferrent. Quod ad ipsius vero Ecclesiae ministros attinet , eorum Ordinem iam antea bene constitutum, multis beneficiis S privilegiis
.inxit, Omavitque: convelli Vero, aut mutari aut in aliam temere formam converti
passus non est. Metropolitas, qui singularum provinciarum Episcopis veluti praeessent, creari, eorum quis fines deseribi: &, quod inhoe genere ad ordinem S disciplinam Eeeleista utile videbatur, constitui ex Niceni sui concilii sententia voluit. Erant enim hi ct tra dus & ordines , ad Ecclesiasticam tanquam politiam conserrandam necessarii: praesertitia temporibus illis, quibus Ecclesia longe lateisque distusa, talibus vinculis constringenda, ct
tanquam certis Praefecturis continenda erat. Caeterum ex 'eteri alioqui Ecclesiae ordine nihil immutavit. Habebant iam inde ab Apostolorum temporibus singulae Ecclesiae quos. dam ex presbyterorum collegio delectos, tanquam morum censores: qui discipli. nam Ecclesiasticam regerent, atque tuereΠ-tur. Hanc censuram, hunc senatum, hanc
45쪽
F. Balduini de Leetibus Const. λ
aristocratiam probavit : atque etiam ei suam reliquit sive potestatem, siue jnionem. Nam neque haec corporalis ui loquar erat, neque quicquam cum mstratuum civili potestate vel imperio, &i gladii, forensibusque iudieiis habebat comune. Magistratibus enim atque praesidi potestatem tuam suos carceres, pinnas, n. Has animadversiones illa relinquebat. que sane passis alioqui Constantinus essetque pati debuisset, quae civilium magistratuum sunt, ab Episcopis oecupari: aut civiles Eo. clesiasticasque functiones , quae dissicernencse perinisceri. Imo vero sinaeulorum munerum fines reaundi sunt roe- lque hi terimini movendi. duae fuerit olim 'Episcoporum, PreSbyterorum, Diaconorum Eotio, functioque, fatis, ut opinor, notulis' est..; Νeque in eorum institutione, quicquain est , quod Constantino acceptum feram s.
Sed adiuniu alii prieterea quidam deinde fin
Epiphanius recensens veteris Ecclesiae mi , 'nisteria, eorumque ordinem, etiam commes ' morat κοπιμας : quorum mimus & OG i aim fuit, mortuorum corpora obvolvere atque sepelire. Hos autem suis Constantino institutos, inque ordine &n
habitos, significat quaeda *li is instantini cons. o, quae extat
46쪽
tionem mandatam esse, curam prosecto&laboriosam ct gravem) traditum est. Habebant veteres Romani ad rem funerariam designatores cum lictoribus atris, pollinclores, &vespillones , quorum in Pandeitis frequens est mentio, di reliquam huius generis turbam Libitinariam. Christiani Principes huiusce rei
curam neqUe abiecerUnt, neque abiicere debuerunt. Sepulturae certe magnam semper curam ct rationem habuit Ecclesia, quae corporum resurrectionem docet. Ut autem illa hoc onus sustinere facilius posset, sine cuiusquam privato sumtu: Constantinus, suo fisco detraxit, quod illi impenderetur. Instituit, ut Constantinopoli essent nongentae & quinquaginta ossicinae ab omnibus vectigalibys li. berae ct immunes, quae ct alerent, ct ad rem .sunerariam suppeditarent lecticarios. Hi in decurias distincti erant: & appellabantur propterea Decanio, qui singulis illis tanquam collegiis praeerant: & ut gratuitae essent sepulturae praestabant. Paulo post mortem Constantini, imperante Juliano, conatus est quidam Georgius Arrianorum Alexandrinus episcopus, evertere quod instituerat Constantinus : nam & nouas certo numero relictas efferendis cadaveribris in rem suam confinxit: ne-
que gratuitum earum usum esse patiebatur et
sed nescio quem inde faciebat quaestum co
47쪽
16 F. Balduini de Legibus Const. Mimpudentem publicanum, qui a mortuis quoque tributum exigebat & siquis aliter cadaver extulisset, sepellissetve, multabat. verum repreo,ut merebatur,fuit impii hujus antistitis& auaritia & tyrannis: & quod honestissime institutum ab Constantino fuerat, non modo ab Honorio Arcadioque Impp. confirmatumeli, sed etiam auctum ab Anastasio. Non commemoro . veteres illos , cum saepe repetitos, tum vero etiam sepius contemtos , & facem dotum avaritia convulsos atque elusos canones, de gratuita sepultura. Non enim hoc loco possum a Constantini aetate longius evagari. Ut ad Diaconos revertar, quibus emeredita erat aerarii Ecclesiastici, quo pauperes alerentur , administratio, constat iam temporibus Constantini dissicilem hanc procurationem : quod & proventus in dies crescerent, cresceret & pauperum numerus : multis autem fuci essent, & revera κλῆροι ut olim appellabantur, fauorum pestes in alvearibus multi quoque depeculatores: denique magnae. multorum fraudes. Itaque magna cautione opus fuit, ut iusta servaretur sarum facul- iratum dispensatio. Νam &Episcopi coacti sunt peam quoque rem ad suam propterea curam irevocare: & certi deletai oeconomi sime, qui id quoque unum agerent. Νeque Constam tinus quicquam omisit, quod quidem prudenter in hoc genere ab homine sapienti provideri iposset.
48쪽
Commem. Lib. I. I posset. Multi iam tum, ut S immunes essent,&Ecclesiae sumptibus alerentur, astute se clericorum collegio adiungebant: & multorum ambitione plerunque fiebat, ut in defunctorumloeutra divites potius quam 'pauperes allegerentur. Sed Constantinus edixit, ne vel Decurio , vel ex Decurione progenitus, vel etiam patrimonio instructus, atque obeundis publicis muneribus idoneus, in defuncti clerici locum cooptetur, S addit in signem hanc sententiam: opulentos subire publicas necessitates Opor- stet: pauperes Ecclesiarum divitiis sustentari. cItaque S lex Valentiniani vetuit, plebeios di via
tes ab Ecclesia suscipi. Sed & ipse eodem
tempore Hieronymus , scribens ad Dam sum episcopum Romanum, gravissime monuit, non alios clericos stipendiis & sumptu Ecelesiae ali debere, quam quibus deesset patrimonium: neque aliunde, unde se sustentarent, iis suppeterer. Pronunciat denique sa-
crilegium esse, si, quod pauperum est, ii acci
piant , qui aut suis aut parentum opibus si possunt. Sed non dissimulat etiam, multos iam tum haec fulmina contempsisse. Nam seribens ad Rusticum Νarbonensem episcopum, Episcopos accusat, qui, quod commune Ecclesiae erat, inuaderent, inque suos privatimustas converterent. Conqueritur,insecilem clericum in plateis mendicare: Episcopum solum incubare bonis. Sed hoc sacrilegium, hunc peculatum detestemur, interea Constantini lau-
49쪽
' I 8 F. Balduini A Legibus cis t. M demus liberalitatem. Νeque vero sata illam eius donationem, quam lmyudem quidam nugatores, qui Romano pontificilentantur, confinxerant, nune attingam. Senim tam vanam, tamque putidam esse bulam, & tam abhorrentem ab omni speὶliri, ut eius me pudeat meminisse: tantum est, ut irefutatione dignam esse putem. tem si omnes de Constantino ei usque a. - Poribus Veteres historias extinctas essebant, cogitassent huic suo commento me convenire, quae paulo post . Constant consecuta esse omnes legunt. Certe Cortini & filius & haeres Constantius, tam Vafuit urbis quoque Romanae dominus, ueri modo praesectum in ea suum Leontium hariti sed ipsum etiam Liberium episcopumma am,suo quodam iure usus eiecerit. o Ediderat non modo de donationibus i
sis, sed & de alia donatione revocandi. si un- postea susceperit' donator. Hae suquam de lege ipse quoque uti profecto potui ' . -- iam habuit prudentem patrem, ut dio non habuerit opus. Neque tamen in R
do inossiciosam, sed & prodigiosam in
.de qua loquimur, donationem confisoli Constantino iniuriam faciunt pe amente R & fatuum suisse, ea si convinceret: sed & Francis illis orini quibus acceptum non forin quod
50쪽
ceperunt. Verum quid disputo Z Hos falsi re- . os, non disputatio, sed lex Cornelia castigare . debet. Nos vero, quod & verum esse scimus,' vera laude dignum, in nostro Constantino laudemus. Laudat historia sacra regem Ezechiam, quod bonis sacerdotibus atque Levitis liberaliter salaria persolvi curarit. Detestantur omnes boni Iulianum, qui Eeclesi- am spoliavit, Constantinique illi beneficia eriis . λ puit: neque modo clericis victum denegavit, sed& a pauperibus viduis, qu0d iam perceperant, repetiit: imitatus auunculum illum suum, qui ecclesiam Antiochenam , ut eius spoliis suum, fiscum locupletaret, etiam nudauit. Sed bene habet, hos sacrilegos, praedones & depeculatores, dignas suis latrociniis a- aliquando dedisse poenas. Certe Theodori Theodotitus laudat eo in primis nomine Iuliani sueees ' sorem Iovianum, quod edita lege iusserit, Ee '' 'elesiis restitui frumentum, quod iis de publico praestari iusserat Constantinus, Iulianus vero prohibuerat. Et quis non laudaret valentiniani atque Marciani vocem & constitutionem Z Quia sinquiunt humanitatis no-L. strae est, egenis prospicere, ac dare operam ut pauperibus alimenta non desint: salaria et-. 'iam, quadi sacrosanctis Ecclesiis in diversis spe diebus de publico hactenus ministrata sunt, iubemUs nunc quoque inconcussa, ct nullo prorsus imminuta praestari. Constat, Constantinum per singulas civit