Francisci Balduini jurisconsulti Constantinus Magnus, sive commentariorum de Constantini imp. legibus ecclesiasticis et civilibus libri duo. Accessit eiusdem commentarius ad edicta veterum principum rom. de christianis cum Nic. Hieron. Gundlingii, jc

발행: 1727년

분량: 310페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

. . M .

condemnant. Provocat Donatus, & Continum appellat i Νon erat diguus , qui aut retur. Sed clementissirnus Imperator, in ecss Ecclesiasticis omnia moderate, nihil vitenter aut temere agere volebat. Dat igtur alios iterum iudices, Arelatensem nepe & Syracusium S alios quosdam epos. Neque enim dubitavit, eos hac in supra episcopi Romani sedem .veluti esse& huius bona gratia' id fieri posse intellit

bat. Extant utriusque iurisdictionis, Vel stem cognitionis mandatae rescripta, apud

sebium lib. X. histor. Eeel irab Arelatensi

eius collegis rursus damnatu8Donatus, non ritus est iterum appellare Constantinum. Cstantinus, etsi non ignoraret toties reDeti pri meationem iure non posse, nihil noeit semper ut iudicio magis quam impetu, rEcclesiasticas tractare intelligeretur. Ergo nrecusat ipse, de hac hausa, toties iam alioqui dicata, cognoscere. Utramque partem patim audit. Tandem pronunciar, innocentem esse cilianum. Ac Augustinus quidem narrat, Constantini hac de re literas legisse: . quibucommemorabat, ad suum iudicium . seopalia iudicia partes perductis este, dc se iter eas cognovisse, & innocentem comper: Cecilianum. Verba etiam huius sentei Constantinianae stribit Auetustinus haec fui

72쪽

itum, di debita tuae religionis officia optantem, eique ita ut oportuit servientem ouuum hunc ordinem lauiusce iudicii legiis quum hane ex Africa causam primum Constantini cognitionem esse delatam, da-nque ab eo ecte iudicem RomanUm cum anonullis episcopiam: tum vero, qui de hu- sententia deinde cognoscerent. alios ruris, Episcopos, poliremo etiam ipsum Conlatinum ' cognovisse & pronunciasse audiis: & vero totum huiusce iurisdictionis oriem a veteribus etiam Episcopis laudari: fa- intelligimus, quam fuerit ab illius tempO.. Ecclesia allelaum, quod ambitiosi nunc qui n antistites sibi arroganti

Sed neque illa, quam dixi, Conitantini po-ςma sententia, Donatiani sycophantae ut

eos revertar reprimi potuerunt. Novassus calumnias, quas confinxerant, spar-nt: Nec tamen Constantini toties laesa patien- , fit furor, ac ne severitas quidem Paulo motior, adeo placidus erat iudex rerum Ecelesticarum. Ρostrema Donati criminatio su- Cecilianum a quodam Felice, qui Eccle- in prodidisset, creatum fuisse episcopum. hscopum itaque legitimum non este. Man t hie Constantinus Aeliano Asricae proconi, Ut de causa cognoscat. Is, cum falsam criminationem cognovisset, sua sententia ellit Donatianos. Tandem cum toties Vi- atque repulsi, non quiescerent, cogitur Pau-

si s lo

73쪽

2 F. Balduini de Legibus Const. ι' ι

- lo severior esse Constantinus: edidisse versus eos legem severissimam, ait Augu' nus. Quaenam eius legis fuerit severitas,to dicere non possum. Sed non nisi s- necessitate, tanquam ab invito expreisse, dubium non est. Atque utinam tam verus in hoc genere fuisset Constantinus , alam totam Donati factionem, quae paulo nescio quem Constantini ementita favorer tristes in Ecclesia turbas dedit, sic extinnascentemque repressisset, ut nunquam inde aut emergere, aut vires iterum colli

haec pestis potuisset. Sed ita est pros

tentus erat Constantinus, cum vereretur,. aut praeceps, aut crudelis esset. Quam

de in Arii causa se gesserit, mox videbit. Sed Ut nunc magis videamus, ecquid sibi i . sumpserit, eiusque exemplo alii etiam sibi su pserint Christiani Caesares in causis Ecesticis: cum omnino de religione ipsa querat, neque se, neque civiles suos magi iudices esse voluerunt, neque esse debere, lpe professi senti Ad Episcoporum enim gnitionem potius reiiciendam eam esse ' scebant: neque Episcopi pessi fuissent illis eam prophanis, & civili iurisdictioni se Ambros. mitti. Νota est hac de re epistola Ambrosii epist. 32. Valentinianum. Itaque & Gregorius epis g nus Romanus, ad Mauricium Imperator

seribens: Serenissimi inqui domini mei

miam non ignoro , quod se in cautis Uc esticis miscere non soleat. . S

74쪽

Comment. Lib. I.

,ed ubi de religione ipsa doctrinaque Eccle- non ageretur, uota existimarunt Christia-Dlim Carlares causas illas, quae de disciplinalgis quam de ullo fidei ut loquimur artio esse videbantur, Vela sua cognitione velairum Magistratuum soro alienas esJe. Esto Ii olim sint Romani suos Pontifices supra no-Cens iam sese efferre', ut ab iis notari non flent: Christiani antistites tantum sibi trii non postularunt. Nota est Chrysostomittentia, locum illum Pauli, quo iubetur O-1is anima potestatibus , quae gladium gent, subiecta esse, interpretantis. Certe non bitavit Constantibus, totam aliquando Ty-m Synodum, quae Athanasio iniuriam fῆ-sbibatb. et, acriter increpare: S pro suo imperion modo ad se evocare , sed etiam castigare.

at, vindicem se sore in eo genere'minime Nam & edita lege Honorius atque Arcadius i. quicunq; ip p Episcopum,qui publicam quietem per-C. de epictbaret, ct Episcopi nomine indignum pro ' ς ς ν. nciant , ct ea deiiciunt sede,& denique exula- iubent. Quid commemorem Martiani L si quἰ exlp. duas constitutiones, ut sacerdotes&cle ς Π sense. li in criminali causa coram Praeside vel Prae γ' ς ε p

igistratus suisse ordinarios illorum iudices, cis. C. de minatim edixerunt alii paulo post Impp. Leo Epist. dc

75쪽

F. Batauini de Legibus Const. M.

i. omnes. & Anthemius : neque quisquam AntC.de epist. reclamavit. Νam neque alii magistratus

l quam qui religioni severent, & Ecclesiae. que tamen dissimulo, Constantinum tapta sive eoi donasse,sive dissimulasse: plurςtiam sacerdotibus indulsisse, abhorrent' ςorum vel criminatione, vel condemnquorum ordinem facrosanctum aut vit' aut contemptui esse,aut probro infamiaquci non posse sine magno maloEcclesiae,& l smo periculo,prudenter videbat. Conitaque interdum cogebatur. Videbat inna Synodo eos ipsos, qui adversus Arriuvenerant Episcopos, relicto adversario, sese vulneribus confodere, atque etiam famosis discerpere. Tam contentiosam . que caecam morositatem, imminente praese

Arrio, & secure suaviterque hasce pugnas stilante, magnum aliquod posse dare malami elligebat. Quid saceret 8 Videt non esse 'sip talium disceptationum, praesens etiai siri tum Videt. . Libellos itaque illos, phostilium criminationum ad se delatos exuidi ut potius quod instabat ageretur, negarum se iudicem fore. Olim Aristides in p co munere datus collega Themistocli, hinnalioqui non valde amico: Posthabeamus, dic bat, privatas nostras simultates, Reip. defensini. Oportebat Episcopos eadem saltem aeqisate S prudentia in illo communi periculo: icendit Arriani, eademque animi moderatim

76쪽

Comment. Lib. r.

aliquem veluti syncretismum revocari. Cum illi non facerent, secit sistam Constantinus od prudentem principem in eo rerum di scri- ine facere Oportebat, praecideret omnem Frum contentionum materiam, atque etiam emoriam: multa disiunulans,largitus multa,

sirima de jure suo remittens. Sed quis seratus deinde sive sacerdotes, sive episcopos, sive 'otifices, qui posterioribus temporibus, eo emplo non modo scelerum impunitatem c anant, sed & ab omni magistratuum iurisdia

10ne& imperio eximere se non erubuerunt Zimunitas, quam Ecclesiarum ministri s singi, i iure conciessit Constantinus, fuit, ut a perialibus sic enim voeantur muneribus liberient: ne eorum nomine a suo ministerio arte lanctione vel abducerentur, vel distrahentur. Qua etiam ratione vetus Ecclesiae di

plina, ne pupillorum quidem tutelam iis andari patiebatur. Epistolam, sive legem

instantii fi de illa,quam dixi,immunitate,com emorat Eusebius lib. X. Sed & immunes este voluit Constantinus ab raordinariis sordidisve exactionibus, aut ΠΟ- collationibus : quod & Honorio Arcadio se Re Impp. plaeuit. Verum ordinaria patri- Oiorum munera, remissa minime fuisse, du- ilm non est. Atque ut capitationem facile nitti potu isse fateaer iugationem tamen sui tellant non legimus suisse rem istam. Erant . lue & Ecelesiastica praedia ordinariis tribu- '

77쪽

6 F. Balduiuiae Legibus Const. M.

I. 3.C. de e- tis obnoxia: & Constantini filios ediaei picae cler. stat, ut clerici praediorum possessores ad venda tributa fiscalia compellerentur . . veteres Episebpi reuiuinarunt. . AmUDyalentiniano secundo loquens: Si tributum quit petit,non negamus. Agri Ecclesi ' butum solvunt. Caeterum postidiorviri

porum Antistites ut locupletiores fueruGrentib. . etiam fuere insolentiores&dissiciliores epist. II . te Gregorius scribens ad Theoderi Theodebertum reges Francorum, bain ,,clamare non dubitat: Audivimus,qui risiarum praedia tributa nunc praebeant: signa super hoc admiratione suspendimur; hiis illicita qqerantur accipia quibus eti;

Seio & Aegyptiis olim sacerdotibus &sieis, ct Atheniensibus; & denique etiam lorum Druidibus concessum fuisse, ut aia vectigalibus omnino immunes essent. Λ r. que rei testem habeo & Moseri, eique si Diodotus tem Diodorum; & Esram, & Xeno lib. i. Ese. Iulium Caesarem. Sed Constantilius lib. -ς p 7 prudenter reputans, quid postularet ill d.' -- ς Dp peraeq*ndorum tributorum eat. Caes. pubi. necessaria sunt, ratio; moduni ilib. 6. deservari in hoc genere voluit. Xonim bello G d. quod Appianus scribit; veteres Romaucopp iin tum hae in re suis olim facerdotibus ind Sed videbat postericii es eorum leges . pientiores habebantur, non fuisse tam p

78쪽

Commem. Lib. I.

Nam ne pontificem quidem excusari a muneribus patrimoniorum, tradunt: & qua ratione philosophos immunitatem huius generis avare l. ulti Deambientes repulerunt, sacrorum quoque mini- RH. αstros repellere Poterant. Hoc exemplum si se ''μ'r eutus Constantinus est in suis clericis, neque Reipub .nocuit, neque ullam Ecclesiae iniuriam sedit. Nam & satis superque aliunde phospe- . 'fiuiri erat Ecclesiarum ministris.ne egerent: ct quod ad eorum honeicam quietem pertinere sciebatur, liberaliter concelsum. Quod quilem cum ex iis, quae dicta antea sunt, satis intel-gi possit,non committam, ut vel non necessaria epetitione, vel longiori hac de re oratione lecto- .

in obtundam. . . -

. - . .

Legem porro de feriis & sesto die Dominia

, quam Ecclesiae ordo postulabat,sed quae nul- alioqui superstitione res civiles offenderet, Sudera ter &religiose a Constantino editam, li- oseqUenti, suo eommodius loco, explicabiis. Illud nunc solum eonsideremus, sapien- .m isse in omnes partes provisum, quod Rei- , ChPistianae vel decus vel quies desiderare: batia . Quid multis 3. Cum tempora Coim tini cogitatione perlustro, illud exleamare oc: O sortunatam nimium, sua si bona no-c, Ecclesiam. Evecta ad summum eratariS gradum, omni genere felicitatis aucta, ibias bonis ac prope etiam deliciis cumula erat uiae sic res illi ad voluntatem omnes - ς icit , ut ad eum videretur evasisse beatum,

79쪽

Comment. Lib. I.

,himpietate armatos, ex nobilissimarum Ee-eleliarum sinu & gremio, ad eas ipsas pessun-Jandas,& earum Deum oppugnandUm, pro- lituisse Θ Satis superque malorum erat, etiamiliae viperae non accelsissent. Longe lateque tagabatur fastio Novatiana. Multae erant re-iquiae veterum haereseon: neque cessabat l)onai factio : S inter ipsos Episcopos privatae si- mltares atque dissidia exarserant. Quid reli-ua mala commemorem Sed summum mann fuit Arius : cuius etiam factio inter o-lnes haereses maxime caput extulit, diutissimeae debacchata est. Nam ct trecentis iam ans omnia miscuerat, cum Mali Ometicus surorecellit,cui quandam it a veluti viam stravit: &quem sic desiit, ut hunc, quem peperit, longe terrimum atque pestilentissimum scelum sibi isti tuerit: quo magis facem suisse agnosca s,cuius incendio & Universus terrarum oris, compluribus seculis conflagravit, & tota ρe Ecclesia absumpta extinctaque est. Aut fuit huius tanti mali Arius quidam , ut di- Alexandrinus presbyter: qui ambitionems , & nescio cuius repulis indignationetos , ct vero invidiae quodam veluti cestroit os , sit commoto inWenio, Sinsaniae suael sat, Ut tanquam corvibus . incurrerit in t IS I UM ipsum : & Gigantaeo quodam e nossessit, aeterno Dei filio bellum indiee-Hc vero iis artibus pollebat ingeniosus hielo, G ad ostentationem compositus artifex,

D ut

80쪽

so F. Bataviniae Legibus Const. M

ut multorum leves animos, & longioris oiam quietis impatientes, novarumque Tecupidos, in idcietatem nefarii sui dompellexerit, suisque castris adiunxerit. . multis ante annis hanc telam orsus fuerattioehiae Paulus Samosatenus. Et in ASabellius non dissimilem inchoarat. Sed nter suam peri exere potuit. Νunc verodriae medius veluti exsurgit Arius, utroqastutior,& ipso etiam Basilide Alexandrino resiarcha deterior: quodque alii frustra alarant, conficere se alia ratione putat posse quod una non successit , alia aggrediatur Nam etsi Episeopromnes, Ecelesiarumquectores, qui eum statim refellere&poteradebebant aliis turbis non distraherentur . alia quadam pace summoque octo lecure

fruerentur: tamen ex eo suavi statu, tex loeo lubrico, facile hominum ingeniali posse ad moliendas res novas, ad ambiostentationem atque insolentiam, ad inannique & odiosas eontentiones, intellife Et quanquam domi acerrimos habere se seret adversarios duos, Alexandrum episc&Athanasium : tamen si erumperet, msibi subsidia non defutura existimavit R Sals

se quodam veluti pomo εριδος in et iniecto, magnas turbas, a quibus rege

excitaturum existimavit: & vero immi

eam flamma dissensionum, ut ille olim ii

Dianae templa, magnum aliquod S

SEARCH

MENU NAVIGATION