장음표시 사용
51쪽
F. Belduini de Legibus C st. M.
tes certam vectigalium partem fisco suo detractam, alendis Ecclesiae ministris impendi voluisse. Omitto vetera Ethnicorum exem-
pla. Omitto & quod Diodorus scribit, Aegyptios Olim reges tertiam vertigalium publii; P corum partem, iis qui & saeris & scholis praeerant , dedisse: & quod Livius narrat, NU-LI.iu, mam suis Vestalibus , ut assidue templi antisti-1ib. a. tes essent, stipendium de publico statuisse. Νο-
iter Constantinus talibus non habebat Opus e
emplis, ut quod sui officii erat, faceret.
Neque vero ignoravit, quod Ρlato ter monet, utilissimum fore, si qui Reipublicae praeficiuntur, ex publico alantur: ipsi vero privatum propriumque nihil possideant. Sicienim futurum, ut neque inopia, neque vel familiaris amplificandae cura distrahantur: sed toti in eo sint, ut publica augeant commoda. Verum prudentior Constantinus, qui in isti Ecclesiae ministros ex publico sic ali voluit, ut tamen non vetaret, Ecclesiae propria esse quae dam priedia , certos que ex iis prouentus: praesertim cum sciret valde plerunque miserum es
se, ab aerarii praefectis pendere. Neque eae pos sessiones videbantur obfuturae publico ministerro, cum quidem tota earum procuratio delectis oeconomis atque diaconis demandaretur: qui ex earum prouentibus suum singulis, qui eo opus haberent, ministris tanquam salarium stipendiumve ita persolvebant: Uzbρneficium tamen accipere, qui ita alerentUr, di
52쪽
diderentur. Ut autem liberalis de suo fuit emga Ecclesiam Constantinus: sic etiam, ut alii hoc exemplo esse vellent, operam dedit: atque etiam si vellent esse, ut possent, effecit. E G Oratn0bilis eius constitutio ad populum, in haec ' 's' verba: Habeat unusquisque licentiam sanctissimo venerabilique Concilio, decedens, bo-ς storum quod optaverit, relinquere: & non sint; cassa iudicia ejus. Paulus Jurisconsultus ait, Senatum tempo- az. eumribus Marci Imp. permisisse, collegiis legari. Itaque nullam dubitationem esse, quin si cor- ppri, cui licet coire, leeatum sit, debeatur H 'eui autem non licet, si legetur, non valere , ni- si singulis legetur. Hos enim non quasi collegium, sed quasi certos homines admitti adlegatum. Atqui collegium Christianorum Romano tunc iure illicitum habebatur, neque enim ante Constantinum publice coeundi iusti habuerunt: & paulo ante Diocletianus in universum edixerat, collegium, si nullo spe. I. eollegia cisi privilegio subnixum sit, haereditatem re-um c. do liisam capere non posse: sicuti & antea Anto-- niΠus Caracalla rescripserat,peti non posse,quod
Universitati Iudaeorum Antiochensium te a-1 - - a tum erat. ΝOn erat tune meliori aut jure aut duduis.
conditione Christianorum sive collegium, sive Universitas, siue ipsa denique Ecclesia, aut
eius ministrorum ordo, presbyterorumve tauquam corpus. Sed summam esse hanc iniu
53쪽
gnam , recte iudicauit Constantinus. Audiebat, Ethnicos ipsos, profanosque homines, suis sacris liberaliter consulere: ct cum in quin dam testamento ita scriptum esset, suisquis mihi haeres erit, fidei eius committo, ut dri ex r ritu bonorum meorum, sacerdoti σ ιερο*υλακι, re libertis qui in tu illo templo erunt, δε-κaria decem die nundinarum 2 ae quaereretur,
utrum iis duntaxat qui eo tempore, quo legabatur, in rebus humanis, &in eo ossicio fue-
. - . rint, debitum sit, an etiam iis, qui in locum. - eorum successerunt: consultum Scaevolam
huic o. rvipondisse, ministerium quidem nominato.
ann. lega. ruin designa in caeterum datum templo. Cumque quaereretur, utrum uno duntaxat anno, decem fideicommissi nomine, deberentur,' an vero in perpetuum decem annua praestan
da sint Z respondisse: In perpetuum. An legatis
' ad pias caulas Christianae Ecclesiae relictis, minus Constantinus faveret 8 An huius sacro. sancto ministerio consuleret minus 3 Legatorum , quae Deo relinquebantur, meminit Paul. i. Ad Ieg. lus Iuriscon. Et in nonnullis Ulpiani fra-F4l id. gmentis legimus , Senatusconsulto Principumve constitutionibus nescio quos olim Deos commenticios, institui haeredes potuisse. An Deo vero Z an Christo Z an eius sive mem-i bris, sive corpori, vel legata vel haereditates relinqui non pateretur Constantinus 3 Ce te Iustinianus in quadam sua Novella constitutione , quorundam testatorum meminit, qui
54쪽
Comment. Lib. I. 23 'qui Christum instituebant haeredem: ct inter ' pretatur, Ecclesiam eius loci, in quo testator degebat, haeredem institutam videri: ea tamen lege, ut totum illud quod inde consequetur,. '
pauperibus eroget. Quis dubitat, tam pium legatorum genus ipsi quoque Constantino valde placuisset videbat Ethnicos suis sacrificulis atque epulonibus nihil non ea in re tribuere : Vestalibus quoque suis ius percipiendorum legatorum semper dedisse : easque hoe
hire percepisse ex testamentis tam multa, tamque etiam honeste & liberaliter iis usas esse, ut neminem e populo in Urbo mendieare paterentur: si credimus earum patrono Symma
ino. Ac significat quidem Symmachus, ius hoe
iis tamen ademtum tandem fuisse, ValentinianitI. temporibus. Sed eo saltem adhuc utebantur, regnante Constantino. Quod vero iis permittebat Constantinus, an Ecclesiae Chri- sti negaret 8 praesertim cum sciret eius Opes, non ipsis modo ministris, sed & omnibus qui egerent, communes esse. Narrat Chrysosto- Cherso mus, suo tempore ecclesiam Antiochenam non homil. 67. modo sacerdotes & clericos suos, hospites de- n Q .ς 'inde, peregrinos, adVenas, infirmos, captivos aluisse sed praeterea in singulos dies tria viduarum atque virginum millia sustentas-N. Oportet magnos eius fuisse proventus, ut tales Iustinere posset sumtus: & erant certe, beneficio Constantini. Sed nonne optandum erat, fuisse etiam maiores 3 Ergo post Con-
55쪽
et 4 F. Balduini de Legibus Const. μ
stantini legem, viri boni certatim tam pium aerarium augere conabantur: & illas Ecclesiae Publicas opes, quarum Episcopi non tam do- mini erant, quam . procuratores & oeconomi, sua liberalitate magis atque magis cumulare εφηφm l b, eceperunt. Certe Sozomenus scriptor Eccle μ' sialticae historiae, loquens de Epiphanio, epi-lcopo Cyprio, qui opes eccleius relictas, pauperibus largiebatur, testis est, undique eo tem-- pore multos, quibus propositum erat in pios usias opes suas dispensare, non modo inter Vi- vos Eeclesiis eas donasse, sed multo etiam magis morientes testamento reliquisse. Sed &Pi60. lib. Prosper scribir, suo tempore Hilarium epi- s. cap. s. isto Pum 'Arelatensem, acceptis ut loquitur , ast vita con numerosis fidelium haereditatibus, Valde am- Τ pliasse Ecclesiae suae possessiones. Verum totum hoc facultatum genus primo acceptum ferri debet Constantino, edicenti, haereditatesct legata Ecclesiis relinqui posse. Cum autem idt paulo post Constantinum, privatim ad se trahe- . rent astuti quidam Ecclesiarum ministri atque
monachi,atque etiam praetextu religionis viduas ut ille ait avaras venarentur,& haereditates captarent, & in testamenta veluti irreperent: lata lex est, quae his captatoribus hunc iuris colorem, quo abutebantur, adimeret: ne quid ex si rum testamentis capere possent,ediceret. Memianit huiusce legis Hieronymus in sua ad Νepoti num epistola: nec tam de ea conqueri se ait, quam dolere, meritos illam esse ministros E
56쪽
elesiarum. Certe reprimendae clericorum avaritiae necessariam fuisse fatetur. Eius auctorem non nominat. Sed illam fuisse suspicor legem, quae etiamnum lib. XVI. Codicis Theodosiani exta Valentiniani, Valentis, & Gratiani, ad Damasum episcopum Romanum . . Edidere etiam aliam deinde legem Valentianianus II. Theodosius & Areadius: Νe viduae
diaconissae quicquam possent clericis dare, relinquereve. Sed duobus post mensibus eam ipsam resciderunt atque abrogarunt. Saepe vero postea necesse fuit, clericorum, avaritiae suae magis quam Ecclesiae ministrorum, imposturas coercere. Extat lex Caroli magni, ne accipianturres, religionis nomine, ab iis oblatae, quorum liberi & haeredes hac ratione fraudati, talem merito dicere possent donationem inofficiosam n eodem tempore Synodus Cabilonensis gra- viter reprehendit sacerdotes, qui multis eallide persuadebant, ut suas Ecclesiae consecrarent facultates. Sed haec quae posteriorum temporum . sunt, nunc omitto. Ulut autem posteritas, cum
populus superstitione fascinatus, clerici avaritia depravati essent, Constantini lege abusa sit, eum de Ecclesiis vel dotandis vel ditandis ageretur : constat, & bono consilio & iustissima rati ne piam illam suam legem edidisse Constantianum, ut in publicum relinqui testamento aliquid posset Ecclesiarum sive collegio, sive unia versitati, sive corpori, quod eo ilium ipse vo
cat :ὶ non sane, ut singuli vel clerici, vel alii pri-B ς vatim
57쪽
a 6 . F. Balduini de Legibus consi. M.
vahim id ad se traherent: imo vero ut id eo haberetur, quo haberi,quod universitati vel ilegio licito legatum est, debere, leges ipsae civilprofitentur. Νam & quod ministris ipsi elerieis simpliciter relictum esset, in re di potius id ita accipiendum esse significant, Mnon singulis illis privatim, eorumve perioni sed Ecclesiae potius & eius universitati relii esset. Sic enim interpretantur, quod sacerdo- tibus& templi custodibus relinquitur, uti ' riu . . st*ri magis S templo relictum viderium: an i g,. quod civibus legatur, ipsi civitati legatum vi- I. a. de re. deri. Tantum abest, ut quod Ecclesiae vel eni, hv dub. eollegio legabatur, sinoab invadere suo ii . possent, & privatim sibi arrogare. V Sed ne tolerandum suit,ut Ecclesiae beneficio Clini ditatae, sias facultates in alios, quam
pios usus impenderent, aut ineptis volun DUs testatorum eas relinquentium parerent:
- cuti multa Ecclesiis fuisse lagata scimus ab' minibus vel deliris vel superstition ascina ' Imo vero tum demum, cum superstitio iluisset, frequentissima esse coeperunt,quaerii se sis relinquebantur, legata. Sed cur hie ruti. II. De non utemur legibus civilibus, quae edicunt
set 'quid civitati relictum sit ad edendum specta Τ ' 'um quod delebrari non Ilaeat, ia
civi. perti. V 3 convertendum ella Exi alimenta aetatis infirmor, vel erit uvoti e rorum, civitatibus relinquitur:
mos , Oc Oytimos ulus relinqui . inters
58쪽
significant.Ecclesitarum ministros ali necesse est. l. ii . & uti Sed ut hi multo etiam magis populLm Verbo De lega I. Dei pascere debent: sic &iuniores clericos erudiri, & iuventutem Christiana doctina imbui in primis necesse est. Habuit itaque iam inde ab initio suas scholas Ecclesia, in quibus religionis prima veluti elementa viva voce tradebant,
qui Catechistae dicebantur: & ab his simul interpretibus literarum sacrarum libri enarrabantur. Hunc doctorum atque discipulorum conventum & ordinem, hos coetus, has scholas, in quibusseminarium est & veluti propago Eeclesiae,&sine quibus diu Ecclesia ipsa conservari vix posset, studiose tueri, atque etiam augere or- .nareque se debere, Constantinus recte iudicavit. Videbat, quam valde multis iam locis tales Academiae florerent: & quos non modo fores, sed etiam fructus ederent, non in sua solum Britannia, ubi prope urbem Legionum, quae nunc Caestria appellatur, erat nobilillimum illud Ban-nochorente collegium, quod plusquam duo millia hominum Christianae philosophiae studiosorum alebat) sed & in aliis passim regionibus, ct quidem in media etiam iniquissimorum & pietati piisque studiis infestissimorum temporum
confusione, & surente flamma: ut Caesareae in Palaestina, ubi doeuisse Origenem, didicisse Gregorium Νeocaesariensem accepimus: S multo etiam magis Alexandriae in Aegypto. nam in Alexandrina schola, iam inde a temporibus
Marci, qui Evangelium scripsit, Christianos Πίε,onosiisse duosdam doctores, scribit Hieronymus: Caia I.
59쪽
si enumeraretem, Orgenem, Heraclam, Dionysium, quidine perpetuo; ut alii aliis succedebant, im- sic enim appellabantu0 Alexat eholas sic erudierunt, ct ad Constantiusque tempora multis saepe fluetibus atrii: si alas sie conservaverunt, ut his tuendis at, pagandis pium principem magnam Opel nter dedisse, mirari non debeamus. iochiaei Apostolorum temporibus m maeis illiu floruisse Christianos do
atque proprietas, Lucas commemorat: stantini tempore nondum desierant. Si Afines perlustrabat cogitatione sua Constnus: occurrebant seliolae Ephesiae, ubi fnem apostolum,discipulorum atque audita coetum collegisse, Irenaeus ipse, qui ex eo cogio prodiit, narrat. Traiiciamus in Eurosteri ieie schola Byχantina, ius meminit gorius XaZianZenus, in eaque institutum ateruditum fuisse Basilium narrat. Eius aut6rfuisse Constantinum scui Byetantium totum 'tam valde debet, ut Constantinopolis etipelletur) facile mihi persuadeo. Et vero aut fuit, aut esse debuit huic principi magis S o i ii&curae Z Vidit cognatos suos, Iulianus se eius fratrem Gallum,catechistarum etiata
complures instituisse: & Aiisquam,
60쪽
29pe Tabernaculum aliquam scholam, ui Sa- muel praeesse non recusam. Et Helian, deinde Heli um, ad Hierichuntem suos tuoque
habuisse conventus, coetusque auditorim: Peliquosque postea hoc exemplo prophtas certum discipulorum gregem, quem faniliariter erudirent, collegis se. Quid de Νazaraeotam, qui
veluti iuniores erant clerici, flore dicam' quem concidisse, non immerito deflet IereID iE, excidium Hierosolymitanum deplorans. Vivetera. illa non repetamus: cum etiam Iudaei lostremis temporibus suas passim haberent Syaagogas, in quibus libri Mosaici narrabantur: & simul suum Hierosolymis veluti summim &publicum Gymnasium, ad cuius auditaeiUm Iudaica iuventus undique consuebat: an hristiani in hoc se genere vinci paterentur Z in id pateretur Constantinus Z Nam ct audiebat psos quoque Ethnicos, suorum facrorum causa ceristas scholas instituisse, valdeque etiam collisse. Audiebat, quales in sua Britannia atque callia olim fuissent Druidum, in Perside Mago una, Sacerdotum in Aegypto, praesertim Heli poli. Cumque aliarum liberalium artium, civitum- 'ueliterarum publiea studia tam diligendr etiam tueretur quod libro sequenti ostendan an Ecclesiastica, quibus illa subservire, & ac quae reserri debent, negligeret 8 Certe ne preriles quidem catecheses sua cura indignas esse vita - .vit. Hiel OnVnatis narrat, hanc adhuc suorem - ... ' pure fuisse Ecclesiae consuetudinem, Ut is Qui rore,Ioah -'