Commentatio iuridicopoliticohistorica, De magnoducali sigillo maiestatis Saxonico, in lucem publicam edita, a Io. Zacharia Gleichmanno, alias Helmondo

51쪽

in Supplementi S reliquis Historiae Gotbanae, p. 66o. hue pertinens diploma, de anno Christi I l. in lucem publicam protractum suir. Non a praesenti instituto alienum erit, si hoc denuo, ob rei grauitatem, in medium hie

52쪽

nis Sancti Stephani. Idem ERNESTUS NILHELMusTENΤZEOvs nobis suppeditat descriptionem Sigussi Maiestatis Saxonici, quando, adducto hoc diplomate, sic scribere pergit: Ab hoc diplomate pendet maius il- Ad Sigiatam Maiestaticum, ex laniculo duplici, albis niis grisque sericis filis contexto. Impressus illi est eques

cataphractus cum galea Saxonica in Capite, tenens manibus vexillum cum gladiis Electoralibus, ab humero pendet scutum cum trabibus et ruta Saxonica e circa equum collocata sunt quatuor scuta, bina Thuringici . Mimicique Leonis, tertium afuilae Palatinae Saxonicae, .

g. VI.

53쪽

Electores atque Duces Saxoniae saepissime Vsos es si Sigilis Maisatis, hoc quoque celeberrimus Dominus GRIB NE Rus agnouit, quando in saepe laudatis obieruationibus *. V. pag. 7. sic disserit: In primis autem Electores atque Duces Saxoniae signum hoc misatis frequentissime adhibuerunt eodemque in legibus .ndendis, in priuilegiis concedendis, foederibusque pangendis, saepius fuerunt usi. Inter Duces Saxoniae IL-ΗELMUM, Ao. I4 6. hoc usum esse Sigillo, a GRIBNE-Ro probatur ex diplomate de Ao. 14 6. quod adduxit ex Auctore Descriptionis Imp. German. ex quo BECH

LEMAR Ius, et sic dictus ci ou ANNI, in loco, supra g. s. allegato, scriptis suis inseruerunt. Aliud Diploma ab eodem Duce NILHELMO, eodem anno, hoc Maiestatis Sigillo roboratum, adducit MuLLERVS in Annalibus, quando scribit: Telos. Ianuarii Conuertionis Pauli, hat milhelm III. 3u

340LLE Rus, teste Domino GRI EMERO, in Annalibus suis, pag 37. ad annum Ι44 . refert, hunc quoque Ducem WiLHELMvM, Maisatis Sigido confirmane tabulas, quibus ΗENRICO DE Urandenstein, die xxi. Λ-prilis, castrum et urbem Rano, tradidit. Eandem signandi rationem secutus est Elector Saxoniae ERNE-sius, in privilegio, quod ciuitati Bornensi, AO. 14 o.

. ' . indulsit,

54쪽

i indulsit, de quo plura videri et legi potant in Dominio Risu Exi dissertatione de ore legislmandi Principum Imperii, in Prooemio, liti Eundem ERNasTu MElectorem, cum fratre Duce ALBERTO, Ordinationem politicam, quae in collectione Legum, quae Corpud M. ν ου Saxonicum appellatur, primo loco, de AO. I43r. ocincurrit, Maisatis Sigilis, corroborasse, de hoc iam menis tio facta est supra in s. s. ubi ex illustris Domini DaLvDWio diserentio Iuris Romani ra Germanici, locum . huc pertinentem adduXimus. Dn. GRIB NERus eadem inseruit suis saepe memoratis Obseruationibuπ. Quoniaam vero aliquam diuersitatem hoc in puncto animaduertimus, ego, non ingratum benevolis lectoribus futurum esse autumo, si hic quoque locum hunc ex GRIBAERO f. II X. pag. Io. adducam : und ιu Eedd b,

brulen , iuge dicti haben. Ego hoc tantum addo : SLaisium Maiestatis hic notabiliter distingui a communi alias Electoris et Ducis huius, Sigillo. Aliud igitur erat Maisatis Sigillum, aliud illud, quo inmavdat ε experieu.dis utebantur.

occasione tam huius Saxoniel Diplomatis, quam aliorum supra adductorium, obseruaui, semper meo nomise hoc Maisato Sutilum usurpatuis esse. Hinc nou

55쪽

incongrue concludimus : Sigillum hoc esse annexum Ducatus Saxonici. Nusquam enim legimus, Sigiliam hoe Saxonicum iocari Electorale. In hac sententia eo magis confirmor, quia hoc Maiestatis Sigidum Saxonicum omni tempore suerit appellatum :-sta

a me latius et clarius domonstrabitur. In praesenti mihi sufficiat: sole meridiano clarius ex iam adductis et porro adducendis, apparere : Non solum Saxoniae Eiectores, i sed Duces quoque Saxoniae, usos esse hoc Ma-guo-Ducali Maiestasis Sigisio.

Vnde vero Sigiltam hoc originem traxerit, merito quaeri potest 3 Ego a sserere non dubito : a Sacra Caesarea Maiesate hunc stylum curiae, promanasse, et qui, dei initium huiu. Sigilli esse reserendum ad ea tempo-sa, in quibus sus oraeo NI Bus, Saxoniae Duces in so-dio Imperatorio sederunt. Quid enim Imperaioribuου - xonicis, o TTONI I. II. et m. facilius suisset, quam Domui suae natiuae et gentilitiae, tale priuilegium et Praerogatiuam concedere. Adhuc antiquior Sigilli hu-sus origo esset, si eo tempore hoc factum fuisset, in quo ab Imperatore I v Do v Ico P Α, et eius filio LOTHA- auro, Ducibus Saxoniae titulus et Axioma magni Ducis, attributum fuit, de quo Auctor Anonymus, det idinicis tu gen in denen Staatem, in der ginteitunc; pim Chui, Gallii chen Staal, p. m. I4. scribit et L U D O L P RF S ero iste vin Sahr 8 3. dona Eupier LV Do v ICO P I O, und

. . . . L

56쪽

Forte diploma, ex quo vera origo hnius Sigisti et dignitatis Magno-meal. , demonstrari et probari potest, in aliquo adhuc Archivo latet, et in futuro tempore in lucem publicam protrahetur.

g. IX. Neque ab illustri Domino DE LUDUIG, neque ab excellentissimo Domino GRIENERO, adductum fuit diploma, quod reperitur in Io H. GE ORGII RE INH AR- Di meditationibus, de Iure Principum Germaniae, cumprimis Saxoniae, circa saera, ante tempora Reformationis exercito, et quidem in Capite II. g. XII. pag. m. I . Hoc diploma multa notatu dignissima continet, ex quibus clari ssime elucet, Duces Saxoniae, i am ante beati LV- TFIERI Reformationem, vi Superioritatis ιerrisorialis, in rebus ecclesiasticis, leges tulisse. Quamuis in scripto a me edito, et supra commemorato, in der

Maiestatis roboratum, a me iam fuerit adductum: non tamen temperare mihi potui, quin illud hic denuo, tanquam documentum, magnum pondus habens, ap

57쪽

an s in Istunte, fio usi dim Elis isti tomen, die sipistilii '

- - . - . furi

59쪽

4.3 sECTIO II. DE MAGNO-Dve ALI 3I ILLO g. X. Elegans quoque Diploma, cum Sigillo hoe Maiestatico, ab ER NESTO et ALBERTO, fratribus, Saxoniae Ducibus, corroboratum, Dn. GRIB NERVS, de verbo. ad verbum adduxit in Obseruat. q. IX. Quia vero nimis prolixum foret, si hoc quoque integrum hic inserere vellem, tantummodo initium et cla ululam huius Diplomatis, in quo ciuitati Wiuebergensi Ius nundinarum aliaque priuilegia eonfirmantur, in medium proferor

cκ13NERus inter alia sic disserit: Neque dubito, quin plura passim documenta insigni hac clausiuia decorata, quotidie occurrant illis, quibus Archiva rimari et perscrutari licet. Neque enim credibile est, eos, qui Fris laricum II. praecesserunt, aut ERNESTVM et ALBER- Tvla secuti sunt Duces Saxoniae , Vsu huius Sigilli prorsus abstinuisse, cum apud Brandenburgicos Electores talis usus ad nostra Usque tempora perdurauerit. g. XI. . . Verissimum hoc esse, quod D n. GRIB NE Rus, de

furibus Diplomatibus adhuc latentibus, tradidit, omnes

60쪽

ii assirmabunt, quibus innotuit, post editas obseruationes GRIB NERIANAS , Varia adhuc diplomata, Sigabέoe Male satis Saxonico munita, in lucem publicam esse protracta. Mihi quidem in aliquo archivo talia Docuis menta quaerere, non licuit e, inueni tamen aliquod di plomatae quo neque ab illustri Domino de LuDWIa, neque ab excellentissimo Domino GRIBUERO, neque a me in det VIaΦriΦt, aliquid fuit adductum. Hoc igitur in sequentibus benevolo lectori communicabo. s. XII.

diploma reperitur, Sigisti Maifatu Saxonico exornatum. Ex hoc simul, ut ex diplomate supra g. 9. adis ducto, luculenter demonstrari potest, Duces Saxoniae iam ante Resormationem μου circa Hcra, et in specie circa monaseria, exercuisse. Quare dignum esse putaui, ut hic integrum apponatur. Sequentis igitur est