장음표시 사용
31쪽
Cl. Hullmannus, pag. 46, qui suam sententiam
doctissimo Van de Velden proba it etiam spag. 52J,
gentem hoe loco familiam Significare existimat, ut tribunus dicere putandus sit, vos semper eadem ista repetitis, gentem Vos Sol OR habere, i. e. Vos putatis e purioris sanguinis et superioris alicujus Ordinis familiis originem cepisse atque inde auspiciorum capiendorum jus ad Vos solos jure pertinere. Cum quo tamen non consentiens ei. Strasserus aliam rursus de iisdem Verbis sententiam protulit. Patricii, inquit, pag. 24 et 25 e ditissimis lecti, soli patronatus ius habentes magnum elientium numerum alebant, qui ad gentem eorum pertinebant, ad quos sese applicassent. Devictorum vero populorum principes, qui in sua civitate clientium turbam habuerant , Romam traducti in plebis ordinem referri solebant, unde flebat, ut amissa patrum dignitate ossicia non amplius praestare possent, quae Patronus erga elientes peragere debebat: eum Patrum enim honore patronatus jus amiserant. Quamvis igitur vinculum inter patronos clientesque plerumque non s0lutum . esse existimemus, tamen respublica id non agnoscebat et privatum e publico fiebat mutuum illud olscium, quoniam principes illi ad Patricium ordinem non amplius pertinere sensebantur. Itaque jure Livius illa verba tribunum ad Patricios laeti die entem. Tertium argumentum sibi invenire ei. Niebulirius videbatur. tom. i. pag. 328. not. 821, in quibusdam scriptorum locis, quae gentilitatis jus solis Patriciis adseribere videntur, inter quos illud potissimum Gellii dictum lib. 10. e. 20. α Plebs Per ea dicitur, in qud gentes civium patriciae non in-
32쪽
sunt.' Quum vero constaret gentes quosdam tam Patriciis quam plebeiis constitisse Iamiliis, quod negare Niebuhrius non potuit, ex illigitimis sive potius imparibus nuptiis id explicavit, quas utriusque ordinis cives ante constitutum lege Canutria connubium inter se inivissent. Cl. Hillimanno judice, temere, qui connubio per paucos tantum annos, a lege duodecim labularum ad Canutrit legem, plebejis interdictum suisse putans, auctoritatem illis Livii et Gellii locis, quos cl. Niebuhrius attulit, negat, quod gens hisce etiam locis familiam significare ei videretur i). Haec fere sunt praecipua virorum doctorum argumenta ad gentilitatem plebejis vel abnegandam vel vindieandam prolata: priusquam vero ad argumentorum expositionem transeamus, quibus Delus Niebulirius, Gottiingius aliique e Curiis plebejos removere studuerunt, de iis, quae jam enarrata sunt, paullisper disserere liceat. Et primo quidem loco de Cincii verbis videamus, quae vulgari verborum significatione adhibita ita accipienda videntur . Patricii olim vocali sunt omnes, qui nunc, quod liberis parentibus nuti sunt, ingenui
appellari solent g).V Sed vel sic quidquid Niebuhrius dicit,) salsa Cincii opinio esse ii detur, orta
ex prava voeis Patricius notatione, quae e vulgo credita et e elebrata primorum incolarum seri late et rusticitate vim accepit, quamque Dionysium non
l) Ηuli mann pag. 47; huius antem argumenta doctissim V. d. Velden pag. 56 probat, afferens Liv. lib. I. c. I. lib. 6. e. 40 quibus proharet, alias etiam gentes praeter patrietas fuisse. 2) vid. Gaius instit. l Il. Liv. lib. 6. e. 40. Sua explicationeel. Niehubrio Opus fuit, ne magna clientium pars sith Patrieiorum
33쪽
probasse vidimus neque Livius eliam admisisse videtur, etsi tribunum ejus modi quid ad Patricios carpendos dicentem indueat, quia alio loco diserte Patricios ab ingenuis secrevit i), alio Patres ab honore Patriciosque progeniem eorum appellatos tradidit a). Ceterum, ne quis iniquius de Cincio me judicare putet, qui, ob eximiam .dosi trinam saepius laudatur; salis exit Varronis inspexisse Et uno logias ad dijudicand4m, quantula antiquorum facultas in notationibus faciendis. vulgo fuerit 33. Verba Livii, quae secundi argumenti materiam
praebuerunt, in hanc sententiam interpretari malui. Gentem vos solos habere semper vociferamini, Patricios in sectans plebis tribunus aiebat, quasi anxie verba interpretando jus inani arrogantia tueri possitis. Nonne nos quoque gentes habemus atque parentibus liberis nati sumus P Quis enim credat, vos e coelo demissos in terram venisse purioris alicujus naturae participes p Immo vero, quam ha-.betis nobilitatem a IIomulo vobis ea concessa eSt, eamque ob causam per excellentiam gentem habere judieamini. In hoc igitur a cl. Iluumanno dissen
tire lideat, ut gento, quam illo loco familiam
significare credo, non auspicidium tantum ratione habita solos habere Patricios dicamus, sed nobili latis gratia, quae ad magi,tratus gerendos et sa-
1ὶ Lie. lib. s. 40 Claudius loquitur , , An hoe, si Claudiae familiae non sim, nec ea patricio sanguine ortua , seu tinus Quiri tum quilibet, qui moreo me sitibus ingemnis ortum et Diueνε in liberii eivirate actam , reticere possim reliqua.
2ὶ Liv. lib. l. e. 8 Al cl. Wathsmuthius pag. 184 causam notationis in eo invenisse sibi videbatur , quod veli menti odio elientes plebeii persequerentur : nos vero, ut infra videre lieebit, clientes a alebeiis diversos judicantes , eam admittere non potuimuS.
34쪽
eerdotia capienda requirebatur, quaeque Patriciorum tantummodo familiis initio propria lati i). Eadem lamiliae notione voci gens tributa, auctoritatem illis locis negat ei. Ηullmannus, quos cl. Niebulirius in tertio argumento pro re sua attulit. Sed hac interpretatione, etsi Verissima sit, non egebimus, si ostendere potuerimus Gellii locum mi-uus recte intellectum vel potius sit venia verbo data opera separatis periodi membris distorium,
aliter suisse explicatum, quam nexus verborum sententiarumque postulat; tum etiam si demonstrare contigerit, Livium contrariam sententiam suisse se
En verba Gellii a In populo omnia pars civitatis omnesque ejus ordines continentur: Plebs vero ea dicitur, tu qua gentes cinium patriciae nou
Videmus, ut opinor, Statim plebem h. l. tanquam partem populi considerari, Scilicet eam, quae continet omnes civium gentes Patriciis exceptis. Non potuit igitur Niebulirius inde probare Patricios solos cives suisse, nisi omissa priore sententiae parte. Quid P quod gentes civium patriciis nominatae arguunt, alios etiam civium gentes suisse, a quibus Patrietas distingui necesse erat: alioquin epitheton illud non requirebatur. Livius eerte haec verba Quinctium Consulem ad tribunum loquentem inducitu scilicet si quis vobis humillimus homo de re4trilplebe, squam partem velut abruptam a cetero pomis, vestram Patriam 'eculiaremque rempublicam
Deis is si quis' et quae sequuntur. Qu0 mani-
I; Hoe Livius indieare videtur dicendo is nos solos jus umimperium el aiaspicium domi militiaeque.
35쪽
seste docemur suisse tempus, quo unus et concors esset populus Patriciis plebeiisque constans. Praeterea gentes plurimas plebejis et Patriciis constitisse familiis satis probavit cl. Huli mannus 13, cujus quidem verisimillima conjectura esse videtur, gentes, quas nos tanquam sine e re plebejas noverimus, in hunc statum venisse, quod Patriciae lamiliae interiissent; quod in quibusdam animadvertere liceat, quae in eo sint, ut cum unica familia residua ultimos gentiles Patricios amittant. Connubiuin certe plebeiis interdictum hujus rei causa haberi non potest; solis enim nuptiis gentilis fieri nemo poterat, sed requirebatur, ut heredium in agro gentis p0ssideret; nec credere licet perpaucos annos quum velito connubio contentio gravissima plebejos inter et Patricios esset, vel paucos Patricios plebejas duxisse in matrimonium a). Ipse Ἐivius connubium ante legem Canuleiam fuisse existimare videtur, quum dicat δ) u Puod privatorum
consiliorum tibique semper fuit, ut, in quam cuique feminae conrenisset domum, n Meret, eae qua yactus esset vir clomo, in matrimonium duceret , id ros sub legis superbissimae vinculα
conjecistis. eaei.; quod si utriusque ordinis cives nuptias inivissent, liberi semper patrem sequi solebant ε), et necesse non erat, ut vir Patriciae
lib. 4. e. 4. Ouiu enim in re est aliud, si plebouam Patricius dia,e-Via , si Patriciam plebejua quid Itiris tandem mutattir R mpe patrem sequuntur liberi. Quae ideo rogare Canuleius ei. Gotilingio videtur, quod liberi cirum, inter quos connubium non esset , deleriorem semper partem seqnerentur pag. 84. Quod vellem v.
36쪽
gentis, qui plebejam duxisset, e Patricio ordine egressus ad plebem transiret; inde sequitur, etiamsi
concedatur, connubium inde ab initio inter utrumque ordinem non suisse, explicari tamen non posse,
qui fieri potuerit, ut tot familiae plebejae in gen
tibus essent. Vid. doct. V. d. Vel deu pag. 57. Diximus supra peculiaria exstare virorum doctorum argumenta, quibus solis Patriciis civitatem vindicare studuerint, a curiis vero plebeios excluserint. Jam agite primum Videamus, quae et qualia sint, quae Niebuhrius scripto mandavit.
Niebulirius D Labeonis verba apud Gellium lib. 15. e. 27 et Dionysii lib. 2. c. 8 confert, quorum
ille u Curiata comitia per lictorem, centuriata per cornicinem convocari solita fuisse, ' hic a Patricios, quando regibus convocare videretur, Mercl. me posse concedere. At vero longe aliud quid significare Canuleius videtur. Arrogantiam enim superbiamque Patricus exprobraverat. Cur,. inquit, non rancitis, ne vicinus Patrisio sit plebe-fus ne eodem itinere ear r ne idem conviritim ineae r ne in foro eodem eonsistat I At vero, dicetis , hoc ridiculum est: quid nostra interest vos in foro versari eodem aut idem inire convivium p haeeius nostrum non minuunt; illa vero connubii communio polluit sacra, contaminat Sanguinem nostrum - quasi, respondet tribunus , quasi aliud quid sit vobiscum iter habere eommone ac conis nubium inter nos vosque constituere. Juris certe nihil mutatur;
patrem sequuntur liberi. Itaque plebejus cum Patri ea plebeios liberos procreat, Patricius cum plebe 1 Patricios: ordines non miscentur, sacra ano Ioco manent, Patricia a Patriciis, plebeia a plebejis fiunt, nemo alterius juri nocet; sed vanitas ista vestra in hoe quoque manifesta est. Etiamsi nullum e promiscuo connubio detrimentum caperetis, tamen filias vestras nobis in matrimonium dare nolitis, quod noη deterioris naturae homines vel ne homines quidem putatis. Duae hic exposuimus a docti etiam v. d. vel denprobari gaudemus, quem vid. pag. 57. Patricios Procos etiam diei, quod eum plebe connubium non habeant, sed soli connubii sint participes, e Festi loco quem vid. in v e Proeum Patricium injuria elicitur a ei. Gottiingio pV. 84. not. 2.
37쪽
lietorem nominatim ei atos, plebejos vero Per cornicinem ad comitia fuisse rocatos V tradidit. Utriusque essala idem significare videntur; ut Patricii Dionysii et comitia curiata Labeonis synonyma sint. At Dionysius regum mentionem facit, ergo plebeji a regibus convocati centurialis Labeonis comitiis non respondent; quod videns vir acutissimus impedimentum removere conatur dicend0, Dionysium reges nominantem remotissimum a sua aetate tempus sign fleare voluisse i). Argumenti etiam loco comparatio instituitur inter duos Livii et Dionysii locos. Livius memoriae prodidit, Ioea in circo Patribus Equitibusque a Tarquinio Prisco misse divisa a). Dionysius u ab eodem triginta curiis singulis singula Ioca ineli eo fuisse distributa 33. Ambo eadem de re loqui ei videntur; curiae igitur et Patricii ejusdem rei diversa nomina censenda Gravissimum autem argumentum peti posse Nie-bulirius existimat e comparatione locorum e Livio et Dionysio; quibus de auctoritate Patrum agunt, cum Ciceronis de lege euriata de imperio. Cicero enim narrat, reges in comitiis euriatis lectos, de suo imperio lege curiata populum consuluisse h), Livius vero Patres decrevisse, ut cumpoyulus regem Iussisset, id sic ratum ease ,
si Patres auctores fierent β) , Dionysius tandem
Iὶ Cl. Raetismuthius inde jure hunc Dionysii locum attulit, ut Niehuhrii hypothesin everteret pag. 208.2ὶ Lib. I. e. 35. 3ὶ Lib. 3. e. 68.4 Niebnhr tom. i. pag. 352.
38쪽
Patricios consirmasse, quae μονulus jussisset
Videntur igitur, inquit Ni ebulli ius, omnes eadem de re loqui: quod apud Livium est auctoritas Patrum quae vox hoc loco ut aliis permultis pro Patricii posita est a) Cicero legem curiatam vocat, Dionysius Patriciorum consimationem. Eadem res , ab iisdem, in iisdem Comitiis peragitur; unde mani- se Stum e St, yopulum, quem Cicero consuluisse reges dicit, eosdem esse, quos Dionysius Patricios consimantes, Livius vero Patres auctores appellat: deinde illam tam diu agitatam Patrum auct0ritatem, qua ad legem Maeniam ad confirmandas magistratuum electiones opus erat, nihil esse aliud, nisi legem curiatam de imperio. Primum quidem argumentum a cl. Wachsmuthioli., secundum ab eodem et doct. v. d. Vel den satis jam resutata esse videntur δ); de tertio igitur, etsi hoc etiam acriter dijudicaverint viri docti, pauca habeo quae dicam. Etsi sublata opinione legem curiatam de imperio et Patrum auctoritatem idem significare, tota ea datiὶ Lib. 2. c. 60.2 ei, qui hoe demonstrare videntur hi sunt. Liv. lib. 6. e. 42. L. Sextius primus e plebe consul laetus erat , , N. is
quidem sinis eertaminum Itiit; quia Patricii ae auctores futuros negabant , prope aecessionem - res venit.
Sallust. in orat. c. Lieinii Maeri trihuni plebis Ed. Cortii. pag. 827. Visula illa , quo - libera ah auctoribus Patriciis austram
Dionys. lib. 6. e. 90. τοῖς πατρικιους πεΘαντες se plebeji ἐμικυρωσαι τὴν δεχ iv tribunatum plebis)-επενέγκαντας et lib. 10. c. 4. α φρα uia τὸν ψ ον επι φερουσιv. Orat. pro domo c. Id. Ubi de Patriciis dicitur, si se sensim paullatimque plebejis arrogandos darent, rempublicam brevi Fla
mines , Salios cae t. non habituram. Neque auctores centuriato riam et eiariatorum tomitiorum.
39쪽
Niebuhrii hypothesis, iamen in hae disputationis parte hoc ponamus, deinceps de illa lege separatim
Qui eumque igitur cl. Ni ebulli ii sententiam ad numeros vocaturus est, Videre debebit, num verum sit, Patres auctores, apud Livium Patriciosque consiman est Dionysii revera ad omnes Patricios referre possimus; quare locos a el. Ni ebulirio allatos accuratius consideremus, unde quid hac de re statuendum videatur, pateat. Livius lib. s. c. 42. narrat, Patricios auctoritate sua Sextii, plebejiconsulis, creationem ratam sacere noluisse. Praeter locos citatos multi in Livii libris inveniuntur, unde probari posse videtur, Pa- res et Patrieios ejusdem saepius significationis esse
Vocabula: verumtamen adeo inconstans et parum accuratus in harum vocum usu scriptor ille deprehenditur, ut certo constituere non possis, --
tricios apud eum semper totum Patriciorum ordinem Significare. Ita v. c. lib. 4. e. 1, 6, 7 aliisque multis Patres pro Patriciis posuit, quique lib. 3. e. 55 -- ricii vocantur mox c. 59 Patres auetores audiunt λ), circumspiciendi igitur sunt alii loci, unde diserte sciamus, quid apud Livium Patres aue ores valeant.
Nec diu quaerendi illi erunt; libri statim primi
c. 23. hae e legimus, regem populus jussit, Patres auctorea saetir populus h. l. de comitiis curiatis, nullis dum aliis institutis, Patres igitur de senatu die untur p), qui iidem senatores s. Patres e. 17 de-
IJ Vid. el. Waehamuth pag. 337. noti 35. adde quos Io os citat Hulimantius pag. 52.2 Nimis manifesis, inquit HGllmann , pag. 5 l. h. I. P u Ius a Patribus distinguitur ratione magistratuum electionis et rom probationis habith, quam ut Patres de Patriciis explicares omnibus
40쪽
erevisse dicuntur, ut quum hopulus regem jussisset, id sic ratum esset, si Patres auctores Aerent; hovieque in legibus magistratibusque roganais usuryatur idem jus vi ade tu. Si igitur senatus Livii aetate usurpationem juris tantum retinuerat, antea ipsum jus habuerit necesse est: ad eum igitur non ad Patricios omnes auctoritas illa pertinet λδ. Ceterum plebem in comitiis curiatis suisse manifeste apud eundem dicitur lib. i. c. 17. fremere vlebs multiplicatam servitutem, centum P uno ominos factos, nec ultra, nisi regem et ab ipsis creatum vivebantur Rassuri, et cap. 20. πα- tum plebi senatus consultum fuisse legimus, quo sibi regis creandi copiam fieri videbant, ita, ut id modo aciscerent Iuberentque, ut aenatus cerneret, qui Romae regnaret a).
Nec Livio soli hoc persuasum fuit. Apud Dionysium quoque Patricii de senatu non de ordine toto accipiendum. Τestis sit lib. 2. e. 14. ubi populum
in curiis aξουσαν ανεπίληπω habuisse negat: ori δῖταις πλείοσι δοξειε φρατρας, τουτο ἐM τὸυ βουλὴν αὐεφερετο
et sic in ceteris historiarum libris nunc Patricii, nunc senatus populi suffragia auctoritate sua firmasse dicuntur. Duos tantum locos h. l. apponere liceat, qui extra omne dubium senatui auctoritatem sive comitiorum reprehensionem vindicant. Primus invenitur apud Dionys. lib. 4. c. 12, ubi Servius Tullius ἁπάσας δῖ ταῖς φρατραις Miθεὶς πολλὰ χαἱρειν τῆ βουλῆ φρασας, g ουκ κειωσεν ἐπικυρωσα
pag. 52. conseri Liv. lib. 4. c. 49. Niallum plebiseitum , nisi eae auetoritate penatu . IJ Waetismuthium 1l. - Lectionem e. I7 quam tecuti Fumus, egregie defensam invenies apud Gronovium Observ. lib. 1. e. 25.