M. Antonii Mureti presbyteri et ciuis Romani Commentarii in quinque libros Annalium Cornelii Taciti. Eiusdem in Salustium notae. Accessit anonymi facula Georgio Codino Curopalatæ accensa

발행: 1604년

분량: 582페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

541쪽

addit gal amon hoc idem προνομιονseu priuilegium c. procedendi cum lampade concessum fui ιι Archiepilli scopo Bulgaria o Cypri, o paucis quibusdam Μ i . εropolitanis, ct prater hoc nullis Et Patriarchia non mota insiuaciores, sed re extra lampade istastru,. progredi posse: quod multis ipse aduersus Obiscutorre ii quo tam confirmat; quem legatiqui polet. Ex stamim Salsimonis hac de re commentatio lib. I. Iuris

ia1 Graecoromani.

arat qui ,quidsit illud apud Codinum δεραι si πηλον. Iunius semper vertit Diuini cultus am- Pullam. Pulchre quasi istud δίδ, sit a Latino diis,luuS, ct αμπουλον a Latino ampulla,cur non potius, a Germanico amyesfudi nutive;Zmpleminuo, ineptiisset in hoc dixisset; Illud etiam mirum, quo- , t anaos pra diuini cultus ampullam, ut iste Io- , ηitur, lampas accensa ferri potuerit, ct quidem in

. esto: proferebatur enim in sublime erectar ut lac rat omnibus, Et quid tandem est, diuini cultus ampulla ξ Sed nos mittamus his Iunianas ampullas,dicaminc δεβαμπουλον, ue δεβαμουλον idem enim utrumque, sicut φλα-λον ct φλα l r.&0εsse, is in Turcuracia explicatur, DL Iro. κηροδε-

υδακονίας Philothei Patriarcha Constantinopolitani nominatur ι άλιον Manuale. ο ἀναγνω ς τεγνμανουαλιον metu. ἡμμένης, Lector

, g 1 tenens

542쪽

tenens manuale cum lapade accensa. In D-pico S. Sabae reperies κηρομανουαλια. Eodem prorsus Agnificatu. Idem omnino .hcet απουλον, id nimirum, mi lampas imposita erat; ct qua ferebatur. Id erat. aureus contis, ut Codintu docet: in huius enim re

rice lampas insistens a Lampadam ferebatur. In Turcuraecia alia additur expositio, sed falsa: nempe in Sidem esse, quod Thuribulum; sed apud Codinum notio haec nihil loci habere potast fri ex ipsis Corini verbis planum. Sed quid'bi vult illud δεβ' est nota geminandi, ut Mpud Codinum in δεβολέ in voce Diplois ct ila

nus aliis ' e si δεβαι πουλον dicitur; quod ut Baiasamon ait, vi λαμπαδες των βαMλέων δτloic δε χυσις αφανώμα r, mini μννυον- , Lampades Imperatorum cingantur duplicibus iisque aureis coronis, δε- ς ι λι--πης ενι η τωωκλο- θριγγο--π: Lapades peia Patriarcharum o Imperatricum vno duntaxat cimmmdentur qua epimento' In o hinc lampadem accendemus loco propemodum conclamato fol. o. ubisecundus ostiarius dicitur οὐρατων τε μονοβαμ cυλον. Qui si legra 'μονα-μουλον seu μονιαμ πουλον, n o tum etin fuerit Patriarcha praeferre lampadem; qua ad di ionem Imperatoria dicta sit μαμπηλον propter simplex πίγγωμα. Nam lampadra Patriarabis praeportata

543쪽

sus in confisa est. Habuit ergo ct ipsisuum Lana Padarium: qui videtur fuisse hic secundus ostiarius. Nihil enim hucfacit ο φωτων,de quo codinus in Quinto quinario. Certe haec lange prο- Babiliora sunt, quam qua Iunius nugatur de βαμ-cαλειν,θ ilibin,prosus inepte: qui etiam διβελλιον, reum ex flammulis Imperatoriis ubis interpretatur Diuum velum. Certus rideor, quod perperam,etsi notio nominis mihi necdum satis comperta. Doctiores videant.ει-

rebatur θ praeferebatur a Scutario, ct quia anta omnia flammula Imperatoria. Non seium Imperarere ad precari caussa eunte, sed quocunque iret; sive esset Imperator in castris, siue alibi, ut

dicit Corinuspag. s. Diuellium hoc ex consuetudine quadam gestabat Imperatoris Teangas diebus quibus in variis Constantinopolitana urbis Monasterii festa celebrabantur, eo modo, quem deseribit Codinus fol.16 .pbi ct istud obstrua, Lampademsι- ρra Diuellium Diueliusvisse accensam;eo pacto. quo nunc in processionibus Ecclesiasticis aliquanda circumferri selent vexilla, supra qua lampas accensa

Non facit ad stomachu barbitos ista meum. Porro in seupra citata sua Melitem dissertationamulta disserit Balsamon de Patriarcha Epimanicis, Epitracheliis, Epigonatiis, Stichariis.

544쪽

pacula Phaenotas, . υ-ειοις. musti lici cruci ct qaiam in triangulo inclusa conglicuis tem de Stich rus,mταγαμμάτων κάτει γνων, cum gura littera Gammae & triangulis, qua legat, qui horum desiderio tenetur. Exstant Imagines Imperatorum Constantinop. initio Gregora; νη forsan baci rari poterunt: quia amictus ille a Patriarchali non admodum abit: n quod cruces non apparaην trigonis,sed tetragonis inclusae.

. CAPUT xv L. , De Hyperpyris & aliis quibusdam. IN notis orariis lectionibus ad Codinum diximus

ct probauimu3 contra institiam Iuni, opernron 'esse monetae genus. Hic praeterire nequeo insignem errorem, quem errauit Leunclaius in Legatione ad Armenos; νbi hac Theoriani, qui Legatus Constantinopolitanu uit,verba ει πιν ώς ἔν--

ita pertit. Sint tria hic velut igne potiora.' : ' Pror tli

545쪽

siti ἔnscite. vertendum. Faciamus hic tria esse Hyperpyra, uniuS naturae, seu materia aureae, verbi gratia. Si igitur unum ex his ignescere faciam , omnino ignitum illud duabus naturis constabit, ex igne videlicer& auro. Si deinde ad alia duo non ignita. adiiciatur, quaero quot nunc sint huius generis Hyperpyra λ Interpres. Quot nam sint haec ignita λ e fale; unum enim tantummodo 'pernron ignitum est, ex 'pothesi facta num

tria, ut antea, an propter naturam ignis Oa sunt quatuor λ In eundem errorem incidit idem Interpres fol. II . ubi των υπερ πυρων vertite Ignis vi poti orum: absique ullo senstu. Vertendum enim: Hyperpyrorum neque enim nomine Latino hoc moneta ge ius exprimi potest. In Pandeci uica recte de Imperprris scribit Leunculus. Sed hic tantus error detegedus fui ne qui in errore inducantur. De equis Sagmariis dictum est in Notis asCodinum. Hic adiungemus, idem nomen usurparia ritra Blesiens Epist. ι . illa que in Notis suis ad

546쪽

τ' racula

sexerunt. Hinc in libello de miraculis S. Vtabis, nec ineleganti, ct satu antiquo, inquit Casubonis in Lamprid. Obtulerunt de cera quantum v-nus fortis Saumarius portare potuit. Deducit idem Casaubonus Sagmarios a Sagmate, O r 9Sagma ait esse id, quod iumento imponitur, ut mollius vehat, & sine noxa sua. Differt Sagma a sella. Nam Sagma propria est quod iumentis onera baiulatibus imponitur: sella equorum est,uel aliorum anima- Iium , quibus homo vehitur. Dicitur etiam σαγη. Et Sagum, quod gnificat omne operimentum quod iumentis imponitur. Vide Casubon. ad Lamprid.Iol. 3ai. Accipit igitur iste Sagma non pro Ust onere, quod iumento imponitur, sed pro tegumento,quo commodius rebat. Graciflectunt in is τοῦ γ τ . Latini Sagma Sagmae: quae corrupte vulgo dicitur Salmus, inquit dorvi lib. ao. Eumolog. unde ct caballus Sagmarius, &mula Sagmaria. Et ut recentiores Graci pronunciant Τμγιδε ιν. potest enim ct hac lectio apud Codinum ferri. De Zanchis seu Teangu dictum in Notis. Vsurpato Trebellius Pollio. Zanchas denο- 'is Parthicis paria tria. Vbi Causabonus. Ba barici calceamenti genus TZangas vocarui, sed varie scribitur hoc verbum. In codice

Theodosiano de habitu intra urbem, Jege et secun-

547쪽

procodIno. secunda, Gangari in tertia TZancae. Graecis αμπαι aut τμvia, & τμγγαειν harum arti- .fex apud Taetetem in Chiliadibus. Acroni Tangae persarum, vel Parthorum fuisse pe-Ωamen magni pretii, ex hoc loco &simili- laus apparet. In fastis Graecis liguntur haec de R

m L Bauarici ct Simeon Magister σμγxia. θ ό αγκιὰ artifex των τύψκων apud Cod. fl. 17. O jol. 16 . osl. 17. τθαγχάριν ηως σκυτας , editio Iunii vitiose τμγμώειω. Quia τμμίει non est Sutor, seu Calceolarius; est enim idem quos Sagmarius a Sagma seu Sagmate, ut antea dictum. Describuntur ista Imperatoria τ αγλ ia a cod.si 14. quem vide. Et quia peculiare genus caureamenti erat; ideo ct artifex peculiari nomine dicebatur τοαγκαὶ, non autem communi τύψώει seu αὐτάς, cui etiam hocpriuilegium concessum erat, ut O τμγs gestaret Diuellium, quando Imperator certi festorum solennitatibus ad Monasterias se conferebat: de quo Cod. fol. Iσ7. In orcsir stapag. ast . Τμπα vi τέχνη: ars sutoria. , Et τύαγγάριον sim τοιγώων Subula, s

548쪽

pacula

CAPUT XVII. . .

De festo Baiorum , eque Rogis eo die ut & alias, ab Imperatore & Pa- triarcha distribui solitiS. in o o ηοifestum Palmarum, id Graeci ut

πν βαfωνIesum Laiorum vocant: de quos Corinussol. I33. Βαια. Gracosermone dici palmas ' fu ramos palmarum tradit S.Hiero mus in cap.LMechielu.Inscite de hoc nominesalsimon. Baium, lingua Romana neq; ramia ex arbore caesum, neq; rosam ex roseto collectammmque lilium μινωνιῶ extiliorum horto de cerptum significat. De duo in posterioribus, nil contendimus. De priore butremm ;si enim non si

gnificat ramum, dic qui significet ρ

θμιν. Hinc enim a Baio sicilicet, pardotribas

qui puerorum animos ad virilem sensum traducant. Docte, quas Batulas non sit a Latia

549쪽

catores Praevaricatores) appellamus cooperarios seu adiutores, qui variantur instar Iridis, & clieotes produnt. Ita quidem Intem res. Sed quis non ridet legendum esse α πν ἔειν. Vt praeuari eatores snt uti, cui reuerasunt; aduo- rati ct patroni,qui in ipsa lite clientes μοι dsituunt' produnt. variaris ad alteram partem, flua deserta, transieunt. Nimirum, qua Graeculus iste in Batulo, o praeuaricor aliquam similitudinem animaduertit cum voce Bουον, i deo putabat inde formatam, quasi a vario ,seu νt ipse cripsisset, a tam Uia , ct omisso ρ a μω, quod est muto; Hinc etiam dicit Iudaeos non intelligentes, Christo Hierosio-hmam ingrediente, quidsbi vellit, illa ramorum gestatio: Exlamasse, , cra, Papae; μου τι, μω-

cepta Molaica,praeter e pectationem Baion, hoe est, varium seu variatio accidit. Hac Graculus ille de eumο νοί- ων. Docet autem Balsamon hoc σῶ, βούφόρων die Imperatores olim ac Patriarchas distribuissesubditis μαγας, hoc est, munera, ct Bata, huncs Uum usique ad tempora Constantini Mono

550쪽

. Itipendia, etiam militaria unc apud Corinum,pax

Usa λογαμ, ct inde formati ρογατορες, milites, qui sti- i ρὸndia merent , Sostiatela. Item largitiones,ero- .gationes,munera, odona Principibus liberaliter distribui consueta. Qua voce crebro utitur etiam. Anastasius Bibliothecarus in Historia Pontificum, vi in Eugenio. Rogam .clerodedit. Hinc etiam natus videtur modus loquendi Germanstrum. Eetas ein guten ιogen. De illa qui luculen- um quid adeptin est. Hinc etiam ρογάειν milita- re, merere.Forte cus est hac vox a Latino Rogo, vel e rogo. Habet Bal . etiam ρομια. Huiusmodi

Ruam a se νisam describit Luiurandus Ticinensis tib. 6. In ea, inquit, quae est ante βουοφορον, domade, tam in militibus, quam in diue sis constituti, officiis numismatum aureorum erogationem, prout cuiusque meretur decem cubitorum logitudinis, ac quatuor latitudinis mensa, quae munismata loculis congregata, prout cuique dabatur, 'umeris extrinsecus in loculis scriptis,retinebat. Ingrediebantur denique ad Imperatorem non confuse , sed ordinatim secundum vo' officium, Imperator facit: cui erogationi quia me interesse voluit, me venire praec pst. Fuit autem huiusmodi. Erat apposita quod nos palmarum ramos dicimus, hebcantis

SEARCH

MENU NAVIGATION