De Italiae inferioris annalibus saeculi decimi et undecimi dissertationem historicam criticam scripsit Ferd. Hirsch dr. phil

발행: 1864년

분량: 81페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Atque o de re quum accuratius inquirerem, repperi res mensibus Januario - Maio, Augusto. Octobri, Novembrigesta quum uterque eidem Semper anno ascriberet, do solis mensibus unio, Septembri, Decembri eos inter se dissentire. Quae enim tradunt

eadem Ann. Bene V. II.:

Inde autem manaestum est ipsis his locis certam minime adhibitam esse rationem. Quae enim illa sit, qua Majum quis alteri, alteri Junium, idemque alteri ovembrem, Decembrem

alteri anno assignet. Ex eis quae disputavimus efficitur opinionem, unde etiain nos profecti sumus, Annales Beneventanos recte quo tempore quaeque gesta sint referre, esse salsam Nam primum quidem repperimus, ut cum eis, quae aliunde nota sunt, consentire viderentur putandos eos esse aliam alias temporum computandorum rationem promiscue nulloque habito ordine adhibuisse, id quod per se parum habet verisimilitudinis. Porro intelleximus nonnulli locis quod eis, quae recta eSSe con Stat, repugnarent ne ita quidem posse explicari, sed plane falsa narrare esse existimandos. Denique quibus ipsis locis viderentur certum quendam calculum adhibuisουe, . illis ex libidine tempora eos ordinasse ostendimus. Ergo id quod adhuc viri docti studuerunt, ut quibus locis Annales Beneventani a reliquis testibus dissentire viderentur diversam tantum adhibitam esse temporum ordinandorum rationem ostenderent, irritum esse et omnino annales nostros in definiendis annis parum habere fidei apparet. Quae quum ita sint quomodo sint explicanda inquirere restat. Ac quia ex eis, quae supra diximus, liquet utrosque

22쪽

Annales Beneventanos fere quaecunque habent ex uno edemque fonte hausisse, aut jam veteres illi annales BVentani, quos extitisse conjecinius, minus accurate annos ite finiisse putandi sunt aut nostri nimis negligenter eis ensi. Atque ego quidem, ibi primum mecum illud repucoepi, persuasum mihi habui priorem illam sententiam propius accedere veritati Cujus rei maximum mihi videbatur esse indicium, quod Lupus, quem et ipsum ex fonte illo Beneventano hausisse demonstrabimus, quum alias satis accurate libris, quos exscripsit, usus esset, ipsis illis locis, quos autori Beneventano debet, mirui in modum quasi ac illaret, ut modo recte suis quaeque temporibus ascriberet, modo indefiniendis annis valde erraret. Quae enim resert anno:

868. 884. Oct. 890. 942. April. 982.

ea accidisse constat r

Ergo facere non potui quin conjicerem veteres illos, quos annales appellaveram Beneventanos, chronicon potius existimandos esse, id est, quamvis servato temporum ordine illud res gestas exposuisset, non certi quaeque annis ascripsisse, unde factum esset, ut qui postea eo usi singulis singula annis subjicere studerent, saepissime errarent. Atque ejusmodi quidem chronicorum ut afferrem exemplum quum Chronica S. Benedicti adiissem, non solum quod volui exemplum, sed argumentum inveni firmissimum, quod idem, quidquid de Annalibus Beneventanis inquirendo posuimus, nova quasi subjicit fundamenta.

Est enim in Chronisi S. Benedicti, quo nomine usus Periatus complura edidit in principum Italiae praeeipue inserioris alba, Catalogu principum Beneventi, in tribus codici-

23쪽

bus, Cassinensi, avensi, Vaticano usque ad annum 902 productus, in quarto S. Sosiae Beneventano usque ad undecimi saeculi finem continuatus. Quem si eum annalibus nostris contuleris mirum in modum eos inter se consentire invenies. Sed ea de re ut accuratius disseramus primum quae ipsius catalogi sit ratio inquirendum est. Atque hic quidem plurimum refert cognosci, utrum codex Cassinensis, qui est vetustissimus saeculi vineuntis, ipse sit fons unde reliqui codices recentiores effluxerint, an alia inter eos intercedat ratio. Quam diximus priorem sententiam Perigius tueri videtur. Quamquam enim in prooemio suo ea de re obscurius disputavit' in, tamen tota ejus edendi ratio, ut quae codex Cassinensis exhibet, ea tantum in textum recipiat, neque excepto ne, ubi et ipse majorem dissimilitudinem miratus esse videtur, nisi infra in margine quae diversa alii habent notet, a librariis illa aut corrupta aut addita esse eum existimare ostendit. Sed ego minus rectam eam esse sententiam credo, id quod

ut probem exempli gratia locum aliquem catalogi , qualem singuli quatuor codices exhibent, asseram: cod. Ι. Cas. J

Gisulsus major, frater Istius Grimoaldi sedit annis II.

Gisol sus major frater istius Grimoaldi sedit anni 17. late devast vit Romam et Sora et Yrpinum et cepit

Romualdus filius igitus Gi soli sedit an-

Mon Germ. Ust. SS. III. p. 197. Ipsa S. Benedicti chronica eatalogis, ut videtur, circa annum 831 conscriptis innixa in Monte Cassino ire annum 872 omposita et ad annos 1 et 26, immo 993 producta sunt, eonti nuationibus demum 3 a monachis cavensibus, Beneventanis et Salomitanis usque ad undecimi seculi exitum adjectis . ' codicis 3 vati eani lectio, nam propter nimias loci angustias none eripsimus, odiet 4 simillima est. Nam hi quoquo nomina et anni tantum principum narrantur, hi quoque inter Romualdum et Gregorium Audelia tua nominatur, neque autem Livorandi fit mentio. Diqitiae by Orale

24쪽

filius istius Romualdi dux factus depositus est Papiam a Lio-

prando rege. Gregorius nepos Liο- prandi sedit annis 3. Godescalcus annis 3. Gisulsus supradictus Puerulus revocatus in Beneventum dux ibi exstitit Arichis sedit annis 29.

Gisolsus puerulus lfilius istius R. dux factus deportatus est Papiam a Lioprando

regem.

Gregorius nepos Lio- prandi regis sedit annis septe. God calcus annis tres, fugiens adventu Liuprandi regis occisus est Benevento, dux ibi exstitit Arechis

annis 29.

Adelva sedit annis 2.

Gregorius sedit annis . Godosealcna sedit annis .

Gisolsus filius Ro- mualdi sed anu. II et dies 10. Liud and , mus ejus, nepos iud- prandi regis, aedit

Quae intercedit inter illos diversitas, ut ne principum quidem series singulis illis eadem sit, sed inveniantur, quos

alii nominent, alii omittant, reliquorum codicum autores ipsum Cassinensem non ante oculos habuisse ostendit. Ergo quum in universum simillimos eos esse inter se constet, nil aliud restat, nisi ut et illius et aliorum autore ex uno eodemque fonte hausisse arbitremur atque ita quidem, ut nonnunquam quae alius receperit alius omiserit. Atque accuratius quatuor illis codicibus examinatis veterem, quem exscripSerunt, librum patet: 1 ineunte decimo saeculo compositum esse. Nam codex Cassinensis, qui res usque ad annum 902 narratas continet, ipse saeculi illius initio scriptus est.2 Non solum principum enumerasse nomina et annoS, Sed alia quoque in partibus Beneventanis gesta illis adjecisse eaque plura, quam in nostris codicibus extent. 3 Non annalium more quo quaeque anno gesta sint sed tantum quot annos singuli principes regnaverint memorasse.

25쪽

Ergo Chronicon Beneventanum fuisse, Beneventi compositum, conjiciendum est. Prioris igitur catalogi nostri partis, quam omnes quatuor eodices continent, quae esset ratio cognovimus iso codex S. Sosiae usque ad annum 1085 est continuatus. Jam si totum eum cum Annalibus Beneventanis nostris conserimus invenimus, id quod jam supra significavimus, quaecunque in eo sint scripta sere omnia verbis simillimis annales illos habere, atque ita quidem, ut modo cum altero, modo cum altero eorum exemplari propior intercedat cognatio, id quod paucis prolatis locis erit manifestum: Catalog princ Bene V.:

Sie sedit anni 16 cod. s. Sol. 15. mensibus 2. Sicardus filius ejus sedit annis

Simbateus stratim eum valida

Graecorum manu venit Beneventum g Idus Julii et tenuerunt eam annoso et menses s et dies 20. Post haec nido marchense introivit in Beneventum sedit

deIehic unior iterum sedit annis , mensibus . Quo mandolsol moriente mense Novembri malend. Decembris statim Robertus dux obsedit Beneventum 4 Kalend. Januarii usque radus Aprilis, unde expulsus est cum omnibus suis indicti I.

Cujus similitudinis eam putandam esse causam, ut et qui catalogum scripsit et utrorumque annalium autores ex eodem

fonte hauserint patet. Atqui catalogi prioris partis fontem

esse cognovimus chronico vetustum Beneventanum, ergo ex eodem etiam quae Annales Beneventani usque ad annum 902 referunt effluxisse putanda sunt. Dein quia posterior et ca-2.

Ann. Benev .: II 818. Obiit Grimoaldus princeps et constituitur Sico a. 15. m. 2. 831. Obiit Sic et Sicardus filius ejus constituitur, R. 6. m. 10. I. 892. Intravit Sybbaticlus stratigo cum Graecis in Benevento mense Octobris et in Sipontum de mense Julio. 895. Expula sunt Graeci de Benevento per Guidonem marchionem.

898. Radelgis princeps Junior

recuperatus in principem. L 1077 15 Kalend. Decembris obiit Landolsus princeps et 14 Kalend. Januarii venit super Beneventum Robertus dux et sedit

ibi usque iura Idus Aprilis.

26쪽

talogi et annalium pars ejusdem generis est cum priore, fieri non potest, qui ex simili sit hausta fonte ergo et ipsa ex

chronico Beneventano, quo vetus illud esse continuatum vero simillimum St. Quod igitur Annalibus Beneventanis solis inter se comparatis vix suspicati sumus, ex chronico esse excerpto , ubi non aliter descripta fuissent tempora, nisi ut quot annos singuli principes regnassent enumeraretur, id jam catalogo in auxilium vocato planum est atque manifestum. Sed etiam aliud accedit gravius. Fieri enim non potest, si quis in tem poribus definiendis Annales Beneventanos fide fere nulla dignos cognoverit, quin omnino etiam in rebus, qua referant, parum eis fidei habendum esse existimet. Quam suspicionem irritam esse catalogo adhibito patet. Nam primum ejus auxilio qua singulari causa quod tam negligenter illi tempora ordinassent effectum esset, deinde ipSum cognovimus, quod ex- Seripsissent chronicon summi esse aciendum, quippe quod ex antiquis pluribus chronicis coaluisset. dam ad id, unde digressi sumus, revertamur et quae inter Lupum et Annales Beneventanos utercedat ratio examinemus. Ac primum quidem id quod contendimus, ubi Lupus de rebus aut Beneventanorum aut imperatorum Germaniae agat summa quasi necessitudine utrosque Annales Beneventanos eum contingere, aliquot ejusmodi locis eorum inter se comparatis probemus. Narrant igitur:

ventum.

868. Exierunt Agarenia Baro civitate per Francos tertio die intrante mense Februari eodem que anno compraehensus est praedictus Lodovicus in Benevento.

866. Venit Lodοycus rex et pugnatum cum Solane rege Ismaelitarum et vicit

eum.

871. Comprehensus est a BeneVentanis Ludovidus re . An n. BeneV. II.:866. Lodoyeus rex venit Beneventum et in Apuliam pugnans compraehenditSotan. 871. Beneventanteomprehenderunt regem Lodoycum Diqiliae by Orale

27쪽

Itemque inter se conveniunt, quae reseruntur

Quibus locis inter se collatis nemo non sibi persuadebit Lupum videri ex eodem, unde Annales Beneventani fonte hausisse, id est, ex chronico Beneventano. Et qui Lupum reperimus usque ad annum solum 10 24 quae illis cognata sint referre, chronici illius exemplar ejusmodi usus esse videtur, quod non ultra istum circiter annum pertinuerit. Id quod quum per se sit manifestum est tamen, quod repugnare ei videatur. Neque enim eis solum Iocis, quibus Beneventanorum aut imperatorum Germaniae res tractentur, Lupus cognatione Annales Beneventanos attingit, sed aliis quoque in Apulia res gestas continentibus, quibus et ipsa, quae ab Annalibus Barensibus et ab Anonymo Barensi reseruntur, simillima

An n. BeneV.Ι. 926. Michael rex clavorum Omprehendit

Sipontum.

Lupus:

hendit Michael

Selabus Sipontum mense Juli. 928. Hoe anno compraehendit Michae rex Selavorum civitatem Sipontum mense Jullo die S. Felicitatis secunda seria. 926. lnd. I . Compraehendit Michayl Iavos Sipontufl.

Ex eis, quae adhuc disseruimus, patet Lupum quae hi

resert et quo ex sonte Annales et Anonymus Barensis et unde Annales Beneventani, id est et ex veteribus annalibus Barensibus et ex chronico Beneventano eadem hausisse esse putandum, id quod aliter fieri non potest, nisi ipsi illi fontes

28쪽

quodammodo inter se confluxerint, id est nisi aut annales Barenses chronico Beneventano aut his illud, aut utraque communi fonte usa sint. Sed haec tria, quae posuimus, singula parum habent verisimilitudinis, quippe quibus repugnet, quidquid do natura et chronici et annalium illorum cognovimus. Quia enim et hoc et illi non uno tenor sed paullatim ab hominibus ipsis temporibus, de quibus scribebant, aequalibus Barii altero, altero Beneventi degentibus, conscripta sunt, commercium quasi inter ea intercessisse non credendum est. Quum igitur ad dissolvendam hanc difficultatem aliam investigarem viam, lucem quasi in ipsis noctis tenebris mihi conspicere visus sum, quum animadverterem solos Ann. Beneventanos I. res Apuliae referre, quae a Barensibus autoribus scriptis similes sint. Quamquam hoc per se non tam planum e St, ut argumento egere posse videatur. Quum enim aliis locis recte nos dixisse pateat, quippe quibus rerum a codice Inostro, a Lupo et aliis Barensibus scriptarum in codice II nulla omni fiat mentio: Ann. Benev L:

Lupus:

sunt tamen alii, quibus etiam ille Barenses affinitate attingere videatur. Quos quidem singulos opus est examinari:

s47. Ungar Ita- Iiam intravemini anno domni an-dolst. An n. BeneV.q.: 947. Intraverunt tertio ungar in Italiam. An n. Bar. ζ949. Hoc anno intraverunt Hungari in Italiam et venerunt usque Idronium et nutinteritus est.

Lupus. 947. Anonym. Bar. 947. Quo loco quam quis miretur annalium nostrorui cum Barensibus similitudinem non esse nisi fortuitam existimo. Ac primum quidem eo, quod eandem rem narrent, ipsos esse cognatos non probatur. Quum enim Ungari totam Italiam percurrissent invasio eorum duobus autoribus, inter quos

29쪽

nulla intererat ratio, Beneventi alteri, alteri Barii degentibus, digna quae referretur poterat videri. Accedit quod, quae Barenses ipsam Suam provinciam respicientes tradunt, ea Beneventani non habent. At eisdem fere utuntur verbis. tiam illud fortuitum esse liquebit, si quis alios annalium nostrorum Beneventanorum locos adierit, alias Ungarorum inv siones spectantes, quarum in Barensibus nulla fiat mentio:

89s. Ungari Italiam intraverunt. 922. Ungari Italiam intraverunt jam secundo. 937. Ungari jam temo Italiam intraverunt.

unde patet verbi intrandi annalibus nostris frequentem esse ac sere proprium uSum. Jam alium locum examinemus.

Ann. Benev II. 875. Intra 'non'. Bar. 875. lnd. . ver in Graeel in Bari missi a Intravit in Bari Mulo stratigo. Leone et Alexio imperatoribus

Inen e Decembri.

Ann. Benev L 75. Graeci Lupus 876. Intraverim Graeci ingresa sunt Varum in Baro mense Decembri die natalis domini seria . Gregorius stratie qui et BaJulus dicebatur.

Quod hoc loco rem Barensem Beneventanus noster reserat ita explicandum est: Quia et Barium et tota Apulia usque ad id tempus principum Beneventanorum fuerat imperio Sub-jugata, amissam esse eam urbem plurimum etiam Beneventani autoris intererat. Dein singula quae habet uterque, Barense, quo mense res gesta sit, Beneventano, qui fuerit Graecorum dux, narrante, non inter eos conveniunt, sed a Lupo demum conjuncta sunt.

Similia reputando etiam in eis quae Ann. Benev II annis 891, 15, 82, Barenses autores 891, 16, 98 tradunt, non esse nisi fortuitam similitudinem reperies. Sed unus restat locus, qui non tam facile videatur posse absolvi:

30쪽

Ann. Benev L 964. Obiit i Lupus 963. Obiit Romano im- Romano imperator filius Constan perator ot elevatus est Nichitini. Otto senior rex Romam e phorus, qui regnavit annis I et nit. Otto rex intravit Romam et Ob

scuratus est sol.

Lupum hic quoque o quae Beneventanus et quae Barensis referebat consarcinasse nemo non intelligit At qui fit ut Beneventani nostri annales Graecorum imperatoris mortui lactant mentionem, idque eodem modo quo Αnonym Barensis Ignorare me confiteor. Sed ne quis credat quidquid adhuc ea de re, non esse Annalibus Benev II cum Barensibus commercium, exposuimus unico hoc loco consulari, alium eorum affero locum, ubi praeter principum Beneventi etiam Graecorum imperatorum annos numerent: 958. Electus Landolsus episcopus in Benevento, sedit an 28 anno M imperii Constantini et I anno Romani et 2 anno Landol principis et 13 Pandoae filii euus.

quem non esse e Barensibus nostris fontibus haustum, quippe qui nullam omnino ejus rei faciant mentionem, constat. Ergon illa quidem de uno 963 scripta inde originem ducere

existimanda Sunt.

Negamus igitur Annalibus Benev I cum annalibus Barensibus quidquam esse commune. Jamque quidquid erat negotii est expeditum. Si enim solus codex similia illis

habet, nulla est causa, cur jam inter vetus chronico Beneventanum et Veteres annales Barenses aliquam intercessisse necessitudinem putemus, immo vero is solus, qui codicem illum I conscripsit praeter chronicon Beneventanum etiam ex Barensibus annalibus aliqua hausisse putandus est. Demonstravimus igitur Annalium Barensium, Lupi Αnonymi Barensis partem primam ex annalibus veteribus Barensibus haustam esse quibus eisdem Annalium Beneventanorum Iscriptor usus esset, Lupum praeterea vetus chronico Beneventanum exscripsisse, quod idem Annalium Beneventanorum utrorumque fons fuisset Antequam autem hane priorem annalium nostrorum Barensium relinquamus partem, inqui-

SEARCH

MENU NAVIGATION