장음표시 사용
121쪽
C. SALLUSTI CRIMIarmis sollicitae; Mithridates in latere vectigalium nostr rum, quibus adhue sustentamur, diem hello circumspicii; quin praeter idoneum ducem nihil simi ad subvo tundum imperium. 0uod ego VOS oro atque Ohsecro, sPatres conscripti, ui animadvorinus, neu patiamini licentiam scelerum, quasi labem, ad integros contactu pro-
Nam Mene dicuntur ea, quae quum necessario et inremi nexus ratione requiruntur ad aliquam rem, non assunt; Messe vero, quod propris distantiam alicuius rei denotat, de iis usurpatur, quas -- terna et fortuita ratione ad aliquam rem relata non magnopere des derantur, si non assunt; cs. Cic. Brut. e. 80, 276. Hoc unum
illi, si nihil titilitatis habebaι, abfuis; si opus erat, defuit.
Nostri igitur loci sensus est: guum variae caussae subvertendi imperii esse usum, eae omnes assunt, praeter ducem idoneum. Do verborum abesse ei deesse discrimine cf. Grysar. Art. lat. scribendi p. 194. et Hermg. ad Caes. B. G. I, 36.
g. 9. neu patiamini Neu carrio recte scripsit ex Val. 3; eeterilibri, etiam Vat. I. et 2. habent ne, quod non ferri potest; v. ad Catil. c. XXXIV, 2. p. 158. Eodem modo neu in ne Oparatum fuit Iug. e. XIV, 24. - ouusi labem verissima carrionis coniectura
est, quam miror nominem editorum recepisse, quum codicum scri-
plura quasi rabiem nullo pacto ferri possit. Nam quis unquam sando audivit, rabiem eontactu ad inregros procedere' Ut igitur prorsus inepto Ditis di sa scelerum lieentia rabiei imagine significatur, ita nihil accommodatius est, quam malae rei vim ingravescentem cum tabe sive pestilentia comparari, quae quam facile latius serpat et into os invadat in vulgus notum est. Νeque potest dubitari. quin Sallustius schem scripserit, quum saepius hoc vocabulo in simili sententia usus sit; cs. Fragm. IV, 59. stri quidem mos usi ι abes in urbem coniectus. Cat. XXXVI, 5. Tansa vis morbi uti tabes plerosque ciuium animos invaseras. Iug. XXXII, 4. Tansavis avaritiae animos eorum ve tu ιi ι abes inuaserat. Neque diversus est locus Catil. X, 6. Haec prim pausiatim cresccre, post, uisi coniugio quasi pesti Ientia invasu, civita immutuis. Eliam Livius
onus usurarum in dies auctum non eum rabie, sed cum tabe eomparavit II, 23, 6. et VII, 38, 7. Nihilominus fortius et Gerlachius vulgatam seripturam prorsus stabilitam censent his exemplis: Fragm. I, 45, 19. SMis illa fuerim, quae rabie contracta mirearimus; et Liv. XXI, 48, 3. Scipio rarus consaecios eo scelere ne Iut in ieeta rabie ad arma ituros. Sed illi in vocabulo haerent, in re caecutiunt; nam priore loco de rabiei contactu ne cogitari quidem
122쪽
cedere. Nam ubi malos praemia sequuntur, haud facileio quisquam gratuito bonus est. An exspecialiS, dum exemcitu rursus admoto serro atque flamma urbem invadaiyquod mulio propius est ab eo, quo agitat, Statu, quam ex pace et co ordia ad arma civilia, quae ille advorsum divina ei humana omnia cepit, non pro Sua, aulpolosi; apud Livium autem verba veluι intecta rabie non pertinent ad praecedentia, sed ad ea quae sequuntur. hoc sensu: Delia D rore perciis ad arma ituros. - Pro septruntur Gerlachius et Orellius ex Vat. I. et 2. scripserunt secuntur, quam inruiam Frolscherus quoque ad duintil. X, 1. I. probavit; sed quum nusquam in Sallustii eodicibus huius scripturae vestigia exstent, consonsum cumeeleris locis servandum putavimus. De die lione ipsa v. ad Calit.. e. LIV, 6. p. 289. Caes. B. G. I. 4. - Damnatum poenam sequi opor-ιλοι, in igni cremaretur. - Gram i. e. sine praemio; v. ad
S. 10. An expectatis. Ea Vis est an particulae, ut interrogationem , ad omissam alteram interrogandi partem spectantem, cum ironia inseral, qua propositae sententiae veritas confirmotur, altera tanquam inani et salsa occupata. Plenior igitur orationis forma haec est: hocne vobis verum viderum an eo cistis elo. Pariter infra g. I . An Lepidi manduis animos movent.' prior interrogationis pars supplenda est. De hoc an particulae usu luculentor disseruit Handius de Partice. Lati Vol. I. p. 3 1 sq. ei p. 347. 7. cf. Gramna. lat. nostr. S. 133, 3. d. p. 437 Sq- Verba exercitu rursus admola de alloro Lepidi ad urbem accessu, quem ex longinquo minabatur, intelligenda esse ostendimus in introductione ad hanc orationem. Perperam igitur Douga ae Cortius Lepidum tunc primum eum exercitu advenisso statuunt, rursus ad Cinnae ac Marii impetum in ur- hein Romam tactum reserentes, quem errorem rosellere non opus est.
- Inradat est in Val. I. I. et, quantum coniici potest, etiam in 3. Inoadit igitur, quod Cortius ei Gerlachius in ed. mai. habet, non solum codicum auctoritate destituitur, sed etiam grammaticae ropugnat, quia urbis invasio non Vere saeta dieitur, sed ex cogitatione senatus suspensa est; cs. Zumpl. Gramm. Lat. c. 78, 10. I. 575. p. 489. Od. HII. Hand. de Partice. Lail. Vol. II, p. 319. 0uas sequuntur verba quod mulso - ad arma civilia, a Douga et Wassio pro eorruptissimis hahita et prorsus insulse tentata, Oxpeditissimum ,
sensum habent hunc: ad quod facinus nune quia eum exercitu in- stat) mullo facilius etiam potest progredi, quam antea ex pace ad lseditionem progressus esL Reele enim cortius vidit auctorem
123쪽
C. SALLUSTI CRISPiquorum simulat iniuria, sed legum ac liheriatis Aulivo tundae. Angitur enim ac lachnatur animi ciqudine et Ilnoxarum metu, expers consili, inquies, haec atque illa
tentans; metuit otium, odii hellum; luxu atque licentia
carendum videt, atque interim abutitiiu vostra socordia.
Noque mihi satis consili est, metum an ignaviam an de-l 2 mentiarn eam appellem, qui videmini intenta mala quasi
no iam esse mirim minus difficilem audere, ut bello iam exorto serroni quo flamma urbem invaderet. ΗOe ut non intolligorent prior sintor proloR , tum in cnusn sui Ase videtur ipsa dictio propius esse
ab aliqua re, qua Cicoro aliique sa Pe utuntur, lum ZPugmR, ιlus, altera Rent nilao comparativae Pars, eae Imce ad arm , ad Pan domdictionem rest riur, sonsu magis. quam v rhorum Alruetura eam romadiuva ille. Xam proprie pro9rrasus vocabulum, quo in explicatione loci usi quinta Α, ponondum erat. - Do verbis uiri ut eι humana Omnia v. ud lug. c. V. 2. P. 29. - Pro sua, aut quorum simulat, iniuria non per attractio nona die lum Psi, ut xlaluit Perigonius ad Sanel. Min. l V. l2. p. 387. ed. Bauor. ; non mula lus est otii in rotativi casu , sod eius structura per ollipq in alius Vorbi tantum Ohseurata, ut recto vidit Bauerus ad Nanelii l. l. ol Κrugeruq in libro do Attracticino ling. lat. F. 107. p. 265. Simplicis Aimus igitur Rotirilis sic habetur : arma cepit non pro sua aut eorum, quorum eam siniulat esse, iniuria, i. c. non pro sua nul Simulam aliorum iniuria; es. Cic. do Dissi I, 32. 118. ' os imitamur, quos cuique visum est. i. e. eos, quos imitari. Ibi d. II, 5, 18. Ulciscamur eos tantaque poena asticismus, quanta aequitas humanituSque patitur, i. o. quanta eos affici ole. Liv. lli. 21. . Cornelius complexus Appitim, non evi simulabat consulendo, diremu certum n, i. e. Non ei conquiendo, cui simulabat se consulere. ld. XXVllI, 46. 13. Serrilis negotium datum, ut urbanas legiones, imperis eui videre fur dato, ea urbe duci ius rei, i. o. imperio ei, cui id dandum vid retur, dato. Plura v. Rpud Rauis horn. Grauim. La L 3. 159. 2. s. p. 357. Ed. I. et apud Κruogerum l. l. - Genitivi lestum ne libertatis sub ortundae ilia omodo pendeant ex cepit, diximus ad
Calit. VI, 7. S. 11 - l2. animi cupidine) animi eur additum sit, palse hilox annotalion o ad Calii. c. LVlli, 2. - Verba expers - tentans Gortae hiuq ol tirpilius recte trahunt ad prRecedentia commale post metu posito; nam sequentium verborum metuit otium, odis bellum
124쪽
sulmeii Optare se quisque ne attingat, sed prohibere neia conari quidem. Et quaeso consideriale, quam conVOI SI
rerum natura sit. Antea malum publicum Occulte, au-
xilia palvin instruebantur, et eo boni malos facile antei-l baui; nunc pax et coueordia diSturbantur palam, defeni duritur oeculle. 0uibus illa placent, in armiS Suni, VOS
14 in metu. 0uid exspectatis 3 nisi sorte pudet aui piget
seni ritio a brevitas nudam oppo ilion sena requirit. Duod non asso cuius Cortiuς alio modo inlogritat in Rententiast corrupit colo post inquies poKilo. - Otium t. q. parem: v. ad Cat. XXXVI, 4. Iug. XIV, 13. In DPhrossit Od. legitur metua etiam, D. b., utrum casu, an es HSilio, non liquot. Cprie absurdum est. - δει post consili Cortius contra codd. omisit. - Merus quum ignavitie opponatur, nimis anxiam consultationem defiignal, quae vero videndo officit, v. ad Iug.
c. LXX, 1. p. 376.; patet igitur tria substantiva gradatio no ita se
PxcipΘr , ut a leviore vituporatione ne long veli 'montissima tu Proe datur. - Do Alruetura κ quentium verborum U. ad Fragm. I, b, 17. p. bl. in torpui et ionem n A rtio ei ἰerlachio in ed. inai. post mala, fulmen. et optare, pGAliam attractionis ratio non patitur; v. Krueg r. de Attrae t. ling. lat. S. 23. p. M.; non molius loco consuluit Gor-lachiuK in ed. min. commate post optare Posito, quo quaesila Ringulorum membroruin confusio prorsus evortitur. Ceterum Sallustiuq sontentiam expressisse videtur ex Demosthenis or. Philipp.
III. p. I 19. Ἀλλ' ομως ταυθ' Ορωντες οἱ Ελληνες ανέν-αι, καὶ τον αυτον τροπον, λπερ οἱ την , ἐμίγε δοκουσι θεωρεῖν, ευχομενοι μὲν μὴ καθ' ἐαυτοὐς ἔκαστοι γενέσθαι, κωλυειν δὲ Ουδεὶς ἐπιχειρῶν.
i. 13. malum publicum i. e. rcipia hii eae pernicies; v. ad Iug. c. XXXV, 3. p. ibo. Calii. XXXVI, 7. - Pua et concordia cum Orellio scripsimuR nuctoritato Val. I. 2. Et quantum contieere lic loliam 3. Cortius, Gerlachiuq ed. naai. et Faber Dd. l. copulam omiserunt, quod, quum duo substantiva non gradatione disserant, sod simili notione eontineantur, nullo modo serri poteΑt; v. ad lug. c. XX, 8. Pt ad I.XXVI, 3. p. 405. Praeterea non est negligenduin pacem et concordiam quasi politicam formulam suisse, qua Sulla qua in rom publicam merita appellari vellet. cf. Fr. I, 45, 24. 25. supra g. Io. - De pronomine demonstra livo ante quibus primo ea su Suppi nilo v. ad Iug. e. LIX, 8. Catil. XVII, 6. Puibus molliter vivere copia erat, bellum quam pacem malebant. XXXVII, 3. Uuis opes millae sum ι bonis inrident. S. An L pidi munimitti ian purite ulu v. Rupra ad i. lo.
125쪽
recte saeere. An Lepidi mandata animos movere 3 qui placere ait sua cuique reddi, ei aliena tenet, belli iuras rescindi, quum ipse armis cogat, civitatem confirmari,
quibus adempiam negat, concordiae gratia plebei tribuniciam potestatem restitui, ex qua omnes discordiae ac Mn-isae. Pessume omnium atque impudentissume, lihi ue me-15stas civium ei luctus curae sunt, cui nihil est domi nisi
Mandum sunt condieiones a Lepido senatui propositae; V. supra Inlroduci. p. 65. - Movere est in Val. I. I. 3. et Urs. Cortius et Weissius seripserunt movent, quod vel eo deterius est, quod Lepidi mandari non tunc, sed iam ante aliquod tempus perlata erant. Pro cogat Orellius suspicatur scribendum esse astat; non male, sed citra necessitatem et sententia paullo minus gravi. Nam quum
belli iura vi eonstent, legum auctoritate sublata , graviter Philippus, ut domonstret Lepidi laeta cum verbis pugnare, dieit armis e ιm cogere, i. e. armorum vi ad Obtinenda ea uti, quae legibus contraria sint. Nihil autem offensionis ost in cogere verbo absolute posito, quum facillime e nexu sententiarum intelligatur et quos cogat Lepidus, et ad guae. - uae sequuntur verba civitatem - -ροι, eodem spectant, ut, quantopere Lepidus sibi ipse repugnet, ostendatur. 9ui quum postularet civitatem restitui iis, quibus a Sulla adempta erat, tamen, quum simul negaret illius instituta legum vim habere , ex ipsius mente non opus erat civitatem denuo confirmari. Postulatis igitur agnoseil leges Cornelias, easdemque ratas se habere negat. - Plebei, quod Meissius tanquam spurium uncinis inclusit, non solum in omnibus codd. exstat, sed etiam confirmatur Prisciani testimonio, qui, ut probet plebet genitivum esse quintae declinationis, libro VI, II, 59. p. 256. Od. Κα sex I. Historiarum laudat plebei tribuniciam potestutem. Τamen Orellio assentimur h. l. potius dativum esse, ex resti ut pendentem; neque, ut recte dieitur ιribunus
plebis, ita dici potest tribunicia poιestas plebis.
S. Ib. aut per iniurium Haec verba notaro videntur Lepidi avaritiam, qua Siciliam exspoliavit; v. ad 3. 4. - Alterum consulatum petis:, Introduci. p. 65. - ψuoniam eonsularum reddere est consulatu rite abire v. Rein. in Paulyi Encγclop. Reat. Vol. II. p. 628. et ad privati condicionem redire, verbis quati primum reddideris significatur Lepidum, quamvis consulatus tempus P
spirasset, tamen etiamtum ut consulem se gerero Pt vi summa omnia iraelare. Paullo alitor, quamquam simili sensu, reddere rempublieam legitur apud Sueton. Λug. c. m. De reddenda re-
126쪽
HISTORIARUM FRAGMEΝTA. LIB. I.
armis parium aui per iniuriam 8 Alterum consulatum petis, quasi primum reddideris, bello concordiam quaeris, quo paria disturbatur, nostri proditor, istis infidus, hosiis omnium bonorum. Ui te neque hominum neque deorumisi pudet, quos per fidem aut periurio violasti l 0ui quando talis es, maneas in sententia ei retineas arma ie hortor, neu prolatandis seditionibus, inquies ipse, nos in solici-pub Ii ea bis cogitavit: primo post oppressum nutim Anιonium, memor obiectum ab eo sibi saepius, quasi per ipsum staret, ne redde
resur. - Nostri proditor non est nostrum sive personarum Strarum pr. , sed parcium ac rationum nostrarum l. e. senatus
proditor; v. ad Cat. c. XXXIII, 2. p. I55. Iug. e. XIV, 17. Aut quisquam nostri misereri potest Z Fragm. II, 50, 3. Si parricida vostri stum. - Istis intelligendum de iiς, qui plebis partibus laventes Philippo atque nobilitati in senatu ex adverRo siar nt; adversarios autem isse pronomine significari satis notum est; es. Grammati lat. nostr. 3. 121, 5. addit. 3. p. 300. HerZOg ad Caes. B. G. II l. II. Zumpi. ad Ge. in Verr. II, II, 175. Grysar. Art. latine scrib. p. 77. Liv. XXI, H, 8. Me mer hic duae rem, sed pater ipse Hamilcar, Mars alier, υι isti no s. - Influus, quod omnes eodd. tenent, pessime in edd. antiquis mutatum in invidus: iam Carrio vidit a Philippo Lepidum neutri parti amicum ac fidum dici, quo, quam abiectus ille sit, plane intelligatur. - De vi iastis vocabuli v. ad Iug. e. X, 5. p. 53. - Per Mem, pro quo edd. aniiqq. contra eodd. habent perridia, significat a tib speeie Mei: cs. inlprr. ad Liv. I, 9, 13. Deum invocaries, cuius ad scilienne rudosque per fas ae fidem decepti venisseris. Hergos. ad Caec. B. G. I, M. Comminendum non pinabat, in diei posset eos ab se per fidem circumventos. Cic. de inveni. I, 30, 7 I. Oui saepe nos per fidem fefellerum. Plaut. Mosloll. II, 2. D. Liv. VI, 29, 2. XXXVIII. 25, 16. Senec. de Provid. e. III. - Aut particula, qua praecedenti notioni alia distinctior substituitur si oratio quasi corrigitur, Valet aut potius i cs. Fland. de Partice. Lat. Vol. I. p. 539. Grammat. lal. nosu. F. 141, 2. a. p. 469. Ceterum periurii erimen quo speciei, intelligitur ex Appiano de B. G. I, 107. o ιὸν Ουν se. τον AL
κριθην σε. S. 16. Oui quando etc. comma in omnibus edd. post qui P situm sustulimus, quo relativum inepte ad maneas relatum, ui Parest cum proximo verbo coniungatur. - De quando particula V. ad
127쪽
C. RALLUSTI CRIAPI 80 tudine attineas. Neque te provinciae, neque legeS, n que di penales civem patiuntur. Perge, qua coepiaS, ut quam maturru me merita inveniasi Vos autem, l7 PatreS conscripti, quousque cunctando rempublicam in-
iutam patiemini, ei verbis artua lentabilis 3 Delectus advorsum vos habili, pecuniae publice et privatim extortae, praesidia deducta atque imposita, ex- lubidine leges imperantur, quum interim vos legatos et decreta paralis.
Iug. c. CII, 9. - AuineaS, quod Valle. I. I. pro vulgato retineas praebent, PXPlicavi inus ad Iug. e. CVIII, 3. p. 586. - Coeptus Omnes iit mitio eodd. lenent, Pria quo in edd. antiqq. et apud Cor-lium ot Weissium legitur coepisti. Frequentativo sa pissimo uSusost Tacitus; v. Bottieliori Lex. I acit. p. 94. - Pro maturrume Orellius Auspicatur a Sallustio scriptum suisso marurissume, quod
sane dici polefil, v. Charis. II. p. 122. Lind. p. 184. Pulych. Auci. ad Herenn. IV, 17, 25.; Ked vulgatam tuetur codicum consensus PlSallustii usus ; cs. Fragm. I, 7. Praeterea v. Charis. I. p. M. Lind. p. 89. Pulfich. ei Priseian. III, 3, 19. P. II 6. Kr. S. N. verbis arma tentabilis) Arma verbis lentare verbis pro armis uti ad vim repellendum. - Praesidia deducta ritus Perperam interpretatur praea. distribu ιa, eui explicationi maxime obstat, quod imposila eundem plane sensum habet. υuare deducere vulgari potestato valet abducere, quomodo sacpissimo legitur apud Livium; v. Dra kenborch. ad XXV, 25, 10. Deducebat autem Lepidus praesidia ex iis oppidis, quae ipsi favore viderentur ; imponebat iis, quorum fidem suspectam haberet. De imponere verbo absolute posito v. nil Cat. c. LI. 28. Iug. XLVII, 2. - Pro imperuntur UrsinuK et Douga scribondum conio pruni imperaωe, scilicet quia praeeedunt participia, His i. eatoriae, deducis, imposita. Sed praesens Optime se habet, quippe quo significetur etiamtum Lepidum a legibuΑ vi imporandis non absistere, luod sane
gravius est, quam si haec eius importunitas praeterito tempore enunciatur. - Do particulis quum interim praesonii tempori in apodosi iunctis v. ad Iug. c. XII, 5. p. M. et Grammati lat. nDSir. S. I 7, 4. nul. 2, a. P. 508. Ad sententiam ipsam cs. S. 5. - Verba Sequentia in plerisque edd. por et particulam prioribus adiunguntur, quod valde inconcinnum est, quum orator novam x talentiam ei npra cedentibus plano diversam cum servore inserat; quare Orelli uiuol erlachium in Od. min. seculi sumus, qui molos tam copulam fide
Val. l. et 2. Omisorunt. - Pro mehercule Val. 2. hahel mehermiles
128쪽
HISTORIARUM FRAGMENTA. LIB. I.
0uanto mehercule avidius pacem petieritis, iunio bellum acrius erit, quum intelleget se metu magis quam aequo l8 ei bono sustentatum. Νam qui iurbas ei caedem civium odisse aii, ei ob id armalo Lepido vos inermos retinet, quae victis toleranda sunt, ea, quum sacere p0SSili S, P itamini potius cst ei. Ita illi a vobis pacem, vobis ab ii 9 illo bellum suadet. Haec si placent, si tanta torpedo aninios oppressit, ui obliti scelerum Cinnae, cuius in umcontra Sallustii usum; v. ad Cal. XXXV, 2. LII, M. Iug. LXXXV,
5. CX, 2. - Metu se . restro, i. e. eo, quod a Vobis metuitur. Aequo et bono, v. ad Iug. c. XV, 3. et ad Fr. Inc. 42. - Ιγe 3 tentare verbo eadem valent, quae dct sustinere diximus ad Cat. e. LIII, 2. S. 18. qui - aio Haoc ita dicuntur, ut Philippus non in universum significet, si quis ita alat, eum pervorse censPro, sed ulcerios senatores, qui nimis molliter sententiam dixerant. aperto notet. - Inermos, pro quo CortiuA, Ddd. antiqq. secutus, inermes Reripsit, in omnibus codd. exstat; v. ad Cal. c. LlX, 5. Iug. e. CVll, I. - ωιum h. l. Rignifieat quamquam: v. ad Catil. e. XXXVI, 4. Plist. Fr. III, 77, 18. et cf. Zumpi. Granam. Lat. I. 78, II. Verba ua illi - bellum suadeι Gorlachius pervortit, Vol. III. p. 70. haec annotans: ovis sententiae non iam in oppositis pacem - bellum Vertitur, quam in additis pronominibu sonsus est: illi a vobis pacem praestat, vobis vos Τ) inermos illi tradit. Red quivis videt fnon magis sibi opponi pronomina, quam pacis ae belli vocabula; iquare sensus ita est concipiendus: quae iA suadet, eo Spectant, .ut Lepidus a vobis pacem habeat et impune quaevis faciendi licen- tiam, vos a Lepido hellum habealis et gravissima quaeque patiamini. g. 19. torpedo Ad hanc vocem re pleiunt Charis. I. p. 48. Lindem. p. 66. Putsch. et Xon. III, 250. p. 229, 3. Mereer., apud quem pro oppressu vilioso editur obrepsu. cf. Fragm. III, 82, 26. Occuparil nescio qua vos torpedo. Pseudo-Rall. Epp. ad cios. li, 8, 7. Desidia et inertia es stupor eos atque torpedo invasu. Tacit. Historr. III, M. Tanta torpedo invaserat animum. - Do Cinnue bollo ei vili ei reditu in urbem v. Appian. de B. Civ. l, 64 sqq. Flor. III, 21, 9 - 17. - Becus ordinis huius interiit, quam scripturam omnes codd. luontur, Woissius sex interpolatis edd. sic porvortii decus atque ordines omnes interierunt, cuius mulationi Α absurditalom non opus ost multi μ domon Atraro. Nam in aprico osi, Philippum signifiearo crudeli simam sonatorum illia trium caedem, lCinnae ae Marii ius' u laetam, do qua v. Flori ol Appiani li. ll. - s
129쪽
, bem reditu decus ordinis huius interiit. nihilominus vos atque coniuges ei liberos Lepido permissuri sitis: quid opus deerelis 3 quid auxilio Catuli 3 0uin is ei alii boni rempublicam laustra curant. Agite, uti lubeii parate VO- mbis Cethegi atque alia proditorum patrocinia, qui rapimS
et lueendia instaurare cupiunt ei rursus advorsunt deos
Γι - per iissiιri sitis, i. o. ut permittere parali Nitis; v. Gratiam. int. Ilostr. 9. 117, 10. R. nol. II. P. 266. - Ι is pronomine v. ndiu g. c. LXIll, 3. - Boni sitiat optimalos, qui civitalis flatum PVOrfitim nolunt, fieti v plera tuentur; v. ad Catil. c. XXXIII, 2.
i. m. Cessimi intelligitur P. Ceramus, Cinnae olim Aeetulor, sed posti a Sullae partes secutus, ut auctor est Appiali. de D. C. I, 60. el m. Exir. p. III. Schwoicla. 'Aφίκετο δε καὶ ἐς τον Συλλαν, χαλεπωτατος αντιστασιωτης -τω μαα πιννα καὶ Μαρίου
γενομενος, καὶ σὐν ἐκείνοις τῆς πολεως ἐκπεσων, Αλχὶς τε γιγνόμενος καὶ ωυτὸν υπερέτην ἐς ο τι βουλοιτο παρέχων. Plurimum
eum in republiea valuis-e tradit Plutarchus in Lucullo c. 5. Oκρατων τοτε τῆς πολιτείας τ εο προς χαριν απαντα καὶ
λέγειν καὶ πράττειν Κέθηγος εχθραν τινὰ προς Aουκουλλον εἶχε. ibid. e. 6. Σποργωντων δε πολλων ἐπὶ τὴν μαρχων τῆς Κιλικας , καὶ Κέθηγον ώς δυνατωτατον οντα διαπράξασθαι θεραπιυόντων. ibid. c. 6. med. ουδὲ γαρ ἐπωττετο τι dii σία Κεθώου μὴ σπουδάζοντος. Eandem rem tangit Ciostro
Paradox. V, 3. Illa cupiduus honoris, imperii, provinciarum, Cethego, homini non probatissimo, seruire coegi ι eos, qui Sibi esse amplissimi ridebuntur. Brut. e. 48. 178. C. Iulii aequalis P. Cethegus, cui de republica satis suppeditu ι oratio: tofum enim tenebas eam penitusque cognorat. Iis pie in senatu con Iarium auctoritiatem assequebamr; sed in caussis publicis nihil, in prirutis salis veterator videbatur. cf. orat. p. Cluent. c. 31, 84 sqq. Ex qui buη locis quum abunde paleat P. Cetui egum suisso dubiae fidoi hominem, qui neglectis boni honestiquo rationibus ea tantum APqu -r lur, unde commodum sibi venturum xperaret, qui Vis, Opinor, incile sentiet, cur a Philippo proditoribus annumeretur. Errat igitur Ger laeti ius, qui Vol. II. p. 68. et Vol. lII. p. 71. hune Publium
Cellio iam a Catilinae socio Guio Cethego Catii. e. XVII, 3 diver-Νum esse negot, Ern 'stiuui quo in clavi Cic. roclo utriani quo dige er-nenlom nullis rationibus pgisso insimulet, non repulans Pra 'lernominis discrimen etiam veterum scriptorum testimonia ita comparata e,Se, ut non in unum eundemque conveniani. et Gaium Cethe
130쪽
penalis manus armare. Sin liberius ei vera magis placent, decernite digna nomine, et augete ingenium viris 21 sortibus. Adest novus exercitus, ad hoc coloniae vete- ' rum militum, noritias innitis, duco optumi; sorinna meliores sequitur. Iam illa, quae socordia nostra collectam Suni, dilabentur. 0uare tia censeo: quoniam Lepidus
gum illo tempore in Hi-pania fuisse, teste CicorOue p. Sulla c. 25, D. - A ue alia prinlitori Docinia Philippus haud dubie ita
intelleelum voluit, quasi dixisset atque aliorum pr. ω.; Sed ne nimis pungeret polentem Cethegum, alia non ad personam retulit, ut poscere videbatur in stilula orationis forma, Sed ad praediculum,
utrique personae commune. - Penulis est in Vat. I. I.; vulgo editur penates. - mn armure i. e. arma sumere; v. ad Iug. c. CVH, I. - Vera, quod omnes leneni codd. significat ea,t res ipsti postulat, quae rerum condicioni ac nuturiae conSentianeat sunt Hes. Fragm. IIl. 82. 13. Ad vera eι honesis flagitium superaverti.
IV, 19, 3. Ea, quue is moriari posse ridentur, si vera existumiare voles, maxume hortubunti/r. v. Ruhnken. ad Ter. Andr. IV, 1, 5. uerZOg. ad Ca s. B. G. lV. 8. Grono v. et Drakenboreh. ad Liv. lI, 8, 2. PoΑsime igitur in nonnullis edd. pro vera scriptum eΚl bellia, cui interpolationi temore patrocinatur Havereampius. - Pro digna nomine Gerlachius in ed. min. ex VaL I. et 2. scripsit digna nomini, quod Orellius merito non probavit. Nam qui assertur unicus locuA dativi eum dignus voce conivii cli PlauL Poenul. I, 2, M. Diem dimium et celebrem, dignum Veneri pol, non eam Vim habet, ut dativus flabilitus videri possit, quum minor insol sentia existat, si Veneri pro ablativo habeas, quam formam, Vulgari loquendi usu excuqabilem v. Schneidori Graium. Lat. Il, I. p. 235sq. ,
Poeta metri caussa sibi permisisse vidclur. Praetorta quum a nullogra in malico ista structura notata sit, librariorum polius errori, quam ipsi Sallustio tribuenda vidulur. colorum diona nomine se. vestro significat aut digna auctoritate veStra, aut JUng putrum cur di, quippe quOS deceat reipublieae recise consul ero. - Ingenium
non planct i. e. quod animum, sed designat fortitudinem natura viris insitum; cs. Iug. Cill, 2. Puinque delegit, q-rum ingenia putidissum eranti Catil. XX, 11. Cui virile ingenium inest. Εnnius apud Cic. de Drau III, in. 2l8. Aemo est tum flrmo ingeniori tantu eo sidentis. Ut Sallustius dixit augere ingenium, ita apud
Taciluin Agricol. e. 3. contrario modo legitur ing νιλ opprimere. S. 21 - 22. Adest i. e. praesto e . t. - Dὐ vi verborum ad hoc v. ad Cistit. XXXI, 8. p. I 8. - Colonius relerum militum 6.