장음표시 사용
131쪽
exercitum privato consilio paratum cum pessumis ei hostibus reipublicae contra huius ordinis auctoritatem ad urbem ducit, ui Appius Claudius interrex eum Q. Catulo proconsule et ceteris, quibus imperium est, urbi prae
uiri Sull:io volo rani in colonias it ducti; v. ad Fragm. I, 37. Vorbi μ fortuna meliores sequitur haud dubie reqpexit orator ad proverbium fortunia fortis se. adiurat, de quo v. GOor nZ. ad Cie. de Filii . li I. 4. 16. - 9uae socor ita nostra collecta sunt 0relliussio in lor prolatur: hires sive copiae, quos Sibi Per genalus Aoeordiam Lepidus paravit. Gerlachiuq contra hunc gensum eqso dicit:
mala et in ommoda, quae KDeor lia nostra contracta Surit, quam explicationem lateor mihi vortorem vi dori. Nam ni copias significaret Orator, incommodum ira i neutrum pronominis; neque dilabi, prOpri a sensu de copii R intelligeridiim, rei satis conveniret. Sod multo a comin Od alius illa de iniqua rerum praesentium condicione acci- Pi Ps, qui in , senatus socordia esse clam, Philippus mox desiturum eXSe auguratur, turbiarum caussis exstinctis: hoe omni dilubi verbo significatur; cs. Iug. ll, 2. Vis corporis et alia huiuscemodi omnia brevi dilabuntur. X, 6. Concordia parme res crescuris, discordia maxima dilabuntur. - Collecta aut in seia Aia malo id om est latque confracta, de quo Pgimus ad Fragm. I, 4b, I9. cf. Cic. in i Verr. V, 8, 19. Si quid vindicatum serere est, ut eae eo crudelisatis invidiam colligam. - Contra huius ordinis avetoritatem non est invito gonatu ac neglecta pius auctoritato, Red ad evertendam senatiu auctoritatem; cs. Iland . d Partiec . Lall. Vol. II. p. II q. - Interreae tum Romae fuit, quod omissis propter Lepidi tumultum comitiis novi consules nondum erant creati; cs. R in.
in Paul Si Eneyelopaed. Reat. Vol. Ita. p. 214. Creu Zori Antiqq. Rom. g. 164. p. 237. Dd. II. - Imperium hoc loco haud dubie intolligondum militare, quoniam do hostibus armorum vi repellendi A agitur; v. ad Iug. III, 1. - De sormula operam dent et c. v. Catil. xXlX. 2. Fr. 52. I Cori. p. 956. Geri. Dd. mai. I, 60. ed. min. I, 82. p. 196, 13. Debr. I, 77. I, 91. J Fra . a Prisciano XV, 2. 9. P. 6l8. Kr. sorvatum quin ad Lopidi res pertiiteat, dubitari non potest; ' Mutinae Onim Brii luμ, Lopidi partes Reeulus, a PompPio obsidebatur. ut ostendimus in introduci. ad Fragm. I, 5 I. p. 65. sui quum illo ipso
132쪽
HIATORIARUM FRAGMEΝΤΛ. LIB. I.
85sidio Sini, operam lue dent, ne quid respubliea detrimenti
52. Api ut Mutinam. M. Lepidum poenitentem consili.
μωθεισα, κ ατ ος α νευ μαχης τDν π όλε ιιο ν κ . r. a. Liv. Epit. XC. M. Brutus, qui Cisalpinam Ilium obtinebat, a Cn. Pompeio occisus est. Valer. Max. VI, 2, 8. Fr. 53. ICOri. p. 953. Geri. d. iii ai. I, 23. d. mi II. I. 56. P. 190. I . Debr. I, M. et II, 46. J Verba laiidavit Charis. II l. p. Ibo. Lindum. p. 224. Piitsch. propter insolitum poenitere verbi uKum, de quo v. quas diximus ad Iug. c. CIV, 5. p. 568., coli. Spaldilig. ad se uintil. IX, 3, 12., qui Sallustium reseri alicubi dixis-e non poeniturum. Uuamquam autem incertum est, cuiuς rei Lepidum poenituerit, tamen non prorsus absono coniicias. eum, nudito Bruti exilia,
eonsilii urbis invadendae poenituisse. Sed utut est, corte in hae Hi lo- triarum parte, qua auctor de irritis Lepidi conalibus egit, verba loela isuerunt. Puod quamquam etiam Debrossius recte sensit, tamon si hi Ilum perare non potuit, quin eadem libro secundo in piissime repeto roi, Lepidum fingeras, quum uxori, adulterii convictae . ropudium misisset, postea cius incli valde poenituisse; quae hariolatio por versissima Oxplicatione Fragmenti I, 40. nititur. Xihilominus Ger laetitiis in ed. min. his Fragmontis coniunctis Dobrossit sentcntiam so sui videtur, ne hoc quidem assecutus, Sallustium, i re vera de L pidi
moerore Ex repudio uxoris capto ogisset, eam rem non nisi secundo
libro prosorro potuis e; es. Plutarch. in Pompei. e. I6. Flor. IIl, 23, T. Plin. H. X. VII, 36. Fr. 5 . fCori. P. 1006. Cori. Od. mai. Iuc. 88. P d. min. l, M. Debr. l, 92. J Unicum vocabulum . a servio ad Virg. Aen. X, 16Ν. sorvalum sine libri menti Ono, haud iliap diluuia habet explicatiOnom. Iipidus senim undiqile presquq. ox una pario Catulo, ex aliora Pom- polo instanto, Cosam se recepit. maritimum Etruriae oppidum, undo 'paullo post in Sardiniam fugit; cs. Rutil. lliner. I, 295 s iq. Inter astrorum vestiyia fremo retexit Sardoam Lepido praecipitante fussum. Litore namque Cosae cognatos depulit hostes, Virtutem Catuli Roma secuta ducis. tui. Exsupserant. e. VI. In Etruriae liuore commisso proelio coeperuι Lepidus esse superior per armisam multitudinem, quae
odio rerum Sullanarum se Lepidi partibus applicarat. Sed Pomypeius de Gallia rediens - fugientes eius copias ac se impliantes festinatione formidinis ita prostravit, ut maiore numero priratus in Sardiniam confugereι. De cosae situ edito portuque opportuno cs. Mannerti Geogr.
133쪽
M. Curionem quaesivit, uti adulescensior ei a populi suffragiis integer aetati concederet Mamerci.
Graec. st ROm. Vol. IX. P. I. p. 365. Forbi geri Geogr. Λntiq. Vol. III. p. 601 sq.
Fr. 55. I Cori. 944. Geri. ed. mai. I. 17. ed. min. I, 66. p. 195, 23. I in 'br. I, 97. J V rba reseri Prisci amiς X. 8, 46. p. 505. Kr. Propter qutioisit, qua Persecti forma, quaero verbo propria, Salliisltima censet etiam quaeso verbum extuli As , cuius persocium quaesi vel quaesidii audiat. Sed quod simul statuit quaero primitivum OKse quaeso verbi, salsum eςt, ut iam Cortius vidit; nam quum in plurimis voeabulis antiquiore tempore s littera pro r diceretur, quaero Pt quaesolion nisi duae eiusdΡm v rbi formae sunt; es. Conr. Lo p. Relineideri Grauim. Lal. I, I. p. 3 3. Quod ad sp ii quin Fragmenti alii nol, Sallu αlium, absoluta narratione de Lepidi lumultu, ad r A urbana κ rediisse conqontaneum est. Quare quum per aliquod tempus anni 77. a. Clir. n. propter discordias ei vileμ nulli consules es eiit v. Inlr duel. ad Fragm. I, 51. p. 65.), comitiis autem habilis Mamercus Aemilius L pidus eum D. Iunio Bruto consules facti es soni, haec Vorba cum Debrossio et Gerlachio intelligenda censemus de Appio interrege, qui, Mamercum consulem fieri cupiens, Scribonium Curionem auctoritato sua permovere studeret, ut a petendo conquialia desisteret, neu μ Mamerco obesset. 9uaesivit igitur significat rogavit, es. Fest. p. 220. et interp. p. 625. ed. Lindemann. Plaut. Bacch. II, 2, 1. --rum rati me, ut redeam. te opere tunio quae Ser . V. infra Fr. I, III. - A populi xummotis integer Kretilius recto scripsit ex oodd.Ι.ips. I. Erl. I. et Holdelb.; apud Pulschium ei in vulgalis Sall. edd. a Praepo Ritio deest, de cuius vi cs. annotata ad Ilig. Xl VllI, 3. p. 273. Vorba per se gignificant: qui populi suffragia nondum expertus esset; qua Aenientia per Euphemismum hoc dicitur, qui repulsam nondum tulisset, id quod Mamerco accidisso Ciceronis testimonio de Oae II, 17, 58. cognoscitur. Curio autem Appii precibuA Ob
Fr. 56. J Cori. p. 953. Geri. ed. mai. I, 2 l. d. min. II, l. p. 200, 1. Debr. II, 1.J Vorba laudat Victori n. in I. Rite lor. Cic. p. 59. Oreli., auctore non nominato ; sed cuius sint cognoscitur Qx Scr-vio ad Virg. Aen. l. 630., qui Sallustium dixisso resori semiror neque minus stravis. Sed mulli eae cura, quamquam ne hie quid in Opus aut librum indieat. Ae de Historiis non dubilaro Ain il l. 'pidi nomen a Victorino sprvatum; sed de libro oditores ambigunt. Νum quum priores omnes Fragmentum ad primum librum retulissent, Debrossius secundi initio collocavit, quam temeritalem Gerlachius in ed. min.
134쪽
CAP. V. Bellii m S tortamina. - Sertorii priora tempora. - Sertorius in Mauretani R. - eum I.ii-iianis conitineius bellum movet. - Εliis pugnae cum variis ducibus Romanis et eum Metello usque ad Pompeii in Hispaniam
56. M. Lollido elim omni hus copiis Italia pulso, Segnior, ne lue minus gravis, sed multiplex cura patres
seculus Psi. Νam luco ost clarius Sallustium, narratione de Lepidi bello ad eum locum adducta, ubi ille Italia excodere cogebaliir, alias res, eodem lcmporis spatio gestas, perqPeulum esse, ad quas his v rbis transitum ita paravit, ui narrationem non de Lepido, sed clegravi et multiplici patrum cura inςrediatur. Palet igitur nullo modo ea initio secundi libri legi potuisse, ubi auctor ad absolvendam Lepidani belli narrationsem, primo libro interruptam, re sessus e Si. duodad V rborum structuram allinet, Servius l. l. ad Virgilii versum Non
ignara mali miseris succurrere diseo annotans i is duare non disco Zipua non sum ignara. Bis Onim intelligimus non: sic Sallustius etc., ante segnior videtur non subintellexisse. 0uod quamquam commodum sensum officii, lamen de neutro loco Servii sententia vera est; nam apud Virgilium disco recte intelleolum negationem nullo paulo admittit, apud Sallustium autem sensus optime constabit, si neque ita ceperis, ut . quidem particuli 1 ad praecedentem vocem suppleta, neque tamen valoat, de quo usu v. anno lata ad Iug. c. XX, 6. p. 130. Sontentia est igitur haec: segnior quidem, i. e. paullo remissior quidem ol minus inflans atque urg ns, neque tumen minus gravis, sed multiplex cura patreR exercebat. Multiplicem eam curam iam Philippug letiςit in orations eontra Lepidum, Fragii . I, 5 l. f8.ἰ nam prastier Mithridalom ol pirataq Sertorius maxim inplum se- nalui iniiciebat. cf. Λppian. B. c. I, 108, exl r. p. 155. Sch Uigh. Συλλα δ αποθανοντος καὶ Λεπίδου μετα Συλλαν, στρατον o. Σερτώριος αλλον Tταχων, οσον αυτω Περπέννας o του Λεπίδου
στρατηγος ήγαγεν, ἐπίδ οξος ην στ ρατ ευ σε ιν ἐπὶ τ ην Ιταλίαν, εἰ μη δείσασα τὶ βουλη στρατον τε αλλον καὶ στροανῖγον
Framentis do Lopidi tumultu eontinuo adiicipiada esse ea, quae ad Sortorium spectant bellumque Hispanions , certissimum Videtur, quia hoc bellum extrema pars fuit belli Sullani ei vilis. 0uare utim l ustianus quove l. l. a Lepido transeat ad Sertorium, Sallus uo prae- , eunte eum hoc fecisse haud absurde coliticias. φ
135쪽
O. SΛLLUSTI CRISPI 57. Magna gloria tribunus militum in Hispania T. Didio imperante, magno usu bello Marsico paratu militum et armorum fuit, multaque tum ductu ius curari ,
Fr. 57. I ri. p. 1005. Geri. ed. mai. Ine. 65. Dd. min. I, M. p. 196, 16. Debr. II, 5. J Verba, a Gellio II, 27. et aliqua ex parte a Donato ad Τer. Euri. III, 2, 29. sine libri mentione laudata, haudi dubio oo libri primi loco lecta suem nil, ubi Sallustius primum adi Sortorii res gosias delatus de eius ingenio, moribus, ae priore vita, uti solet, pauca disseruit. - Tribunus militum in Hispania suisset traditur etiam a Plutarcho in Sertor. c. 3, in ed. Μετα τον Κίμβρων καὶ Dino νων πολεμον ἐκπεμφθεὶς υ πο Λειδίω στρατηγ*χιλίαρχος ἐπ Ιβηρίας ἐν rν πολει Κάστλωνι παρεχείμαζε. Puare magnam gloriam sibi paraverit Plii tarchus eodem capito narrat, ac c. 4. subiicit τοπιου Σερτωριος ἐν T. Didius autem annis a. Chr. n. 97 cl 96 Hispaniam provinciam cum imperio tenuit; cs. Appian. Hispan. c. 99. p. 223. Schweigh. Usu Gro novius ad Gellii l. l. in usui mutandum putavit, quia duo eodd. tisi habent; sed Gerlachio a sentior, antiquiorem dativi formam Sallu lioque ii Ritalam relinendam consenti; es. ad Iug. c. VI, 1. X IV, 2. - Paratu militum et armorum i. o. colligendis sive co-gondis militibus armisque instruondi A. Paratus vocabulo eodem modo utitur Τacit. Idist. II. 84, 1. Navium, militum, armorum paratu Stre pere provinciae. Sine genitivo legitur Agricol. e. 25. Caledoniam incolentes populi paratu magno metum addiderant. Ceterum haec quoque sicut plurima huius Fragmenti Plutarchus ex Sallustio ex- pro sit ; ita enim c. 4. 'υ Μαρσικου πολέμου συνισταμένου στρατιώτας τε προσταχθὲν αυτω καταλέγειν καὶ Oπλα ποιεῖσθαι, σπουδην και ταχος προσθεὶς τ- ανδρος ἐμπρακτως βιωσομένου
δοξαν ἔσχεν. - 0uae sequuntur, in Gellii codd. haud uno nomine eorrupta, dissicilem neque plane certam habent emendationem, quamquam hoc satis patet Sallustium caussas afferre, cur Sertorii virtus bollo Marsico praestita minus, quam merobatur, clara fuerit. Pro curam, quod Carrione auctore editores amplexi sunt, in Gellii codd. ostque rapta, nullo sensu. Curare in re militari dictum illustravimus ad Catil. e. LIX, 3. p. 3I6. cl. Liv. VII, 26, 10. Consul iussus ab senatu bellum maritimum eurare. - Ιnce Iebr ata ingeniosa θsllac. Grono vii coniectura pro celebram, quae eodd. scriptura auctoris monti ex advorso repugnat. Cui vitio ut mederentur, Ciaeconius coniecit celata, Ilavercampius m i n u s celebrata, Gerlachius incit. mai. p a rum celebram, Sino ulla probabili lato Oxterna; quam facile vero in praecedente m littera absorberi potuerit, praesortim in vocabulo rariore, Per Se patel. Incelebratus in simili Sententia ae
136쪽
. HISTORIARUM FRAGMENTA. LIB. I.
89 primo per ignobilitatem, deinde per invidiam Scriptorum
incelebrata sunt, quae Hyus iacie sua ostentabat aliquoi advorsis cicatricibus ei effosso oculo. 0uo ille dehon
fortasse Sallustii exemplo dixit Taeit. An n. VI, 7, 5. Mis pleraque
digna cognitu obvenere, guumquam ab aliis incelebr ata. Scriplo- θ res, quos invidis arὀuit Sallustius, haud dubie intelligeridi sunt Sisenna, Sullac nobilitatisque partibus addictus, ac Sulla ipsu, Nertorio invisissimus eique maximo in testus, quorum hic in commonia- .ri s de vita sua, ille in historia bolli Marsici et civilis de Sertorii I Urebus strenuo g 'stis vel plane siluisse, vel parum dixisse videntur. Infeliciter igitur Lipsius iii Episti. luaesti. IV, 14. p. 296. ed. R. 1600.) proscriptorum coniecit, invidiam intolligens, qua hi apud homines laboraverint. Deinceps absurdissima usi scriptura in Sallustii editionibus vulgalai omminus faciem suam ostentubat, quam Ger laesitus in ed. inai. rce eplain frustra studuit explicando tueri. Νequo enim verum est faciem ostentare esse facie stloriari, neque doeuit V. Ι . qui nexus sit horum verborum cum antecedentibus, nequo quid sibi velit comminus. Ex altera parte melior, sod sex altera aequ absurda est luetio a Grono vio ol Lione in Gellio expressa ei a Gor-lachio in Dd. iniri. recepta quae eminus facis Suti offensabat; namul relativo pariter atque ablativo sententia satis bona efficitur, ita eminus sano sensu plano caret. Mirum aut in nullum adhuc editorem vidisse integram seripturam essΘquue virus, quae vix diversa esta lectio no opti. codd. que visus, unde natum in deterioribus quae eminus, in aliis cominus; quam priusquam explicemus, de interpunctione dicendum est. Νam quae in Omnibus edd. perperam in tros
partes divelluntur, puncto et post suu et post sunt posito, in unam
verborum complexionem, qualem exhibuimus, coire debere ipsa verborum ratio ostendit. Non viderunt enim editores que particula rem praecedenti contrariam ita adiungi, ut vim et tamen vocum obtineat; quae enunciationum ratio quum etiam quamquam-ωmen particulis
declarari possit, v. Hand. Τursellin. Vol. II. p. 496. Zumpl. ad se uintil. II, 5, 19. Vol. V. p. 83. sponte intelligitur non puncto eas,
sed commale distinguendas esse. Non magis verba quae virus ostentribat, quia attributivam rationem habent, maiorem interpune tionem patiuntur. Iam lolius loci s nsus hie Est: Sertorius quamquam ' ' 'magna gloria trib. mil. in Hispania, magno usu bello Marsico suil, ωmen multa, luna ductu eius curata, primo propter ignobilitalem eius, deinde per invidiam scriptorum oblivione obruta et post eius mortem parum cognita sunt; sed dum vivebat priora eius strenue saeta nulla cuiusquam praedicatione egebant, facie ipsa sortitudinis te Sie, quippe quae cicatricibus ei estosso oculo notabilis esset. Pro-
137쪽
90 c. SALLUSTI CRI splsiamento corporis maxume laetabatur, neque illis anxius, quia relicua gloriosius retinebat. 58. Ei ei voce magna vehementer gratulabantur.
lixiorem hane sontentiam Sallustius audaei sod norvosa hrovi lato ita extulit, ut die ret Sortorium sortia saeta, scriptorum invidia incelebrata, buum ostoniasso saeis sua. - De ratiotio ablativorum ad facie spectantium v. ad lug. c. LXXXIV, 2. p. 438. et Gramin. Iul. nostr. S. I 29, 9. c. additam. p. 40 . - Dehrenestamento ad essos sum oculum, illis ad cicatrices pertinore clarum est. Dehonesta- morti Vocabulo I acilus quoquo utitur, hune locum haud dubio imilatus, Historr. IV, 13. med. Civilis Sertorium se aut Hannibalam ferens, simili oris dehonestamento. cf. supra Fr. I, 45, 21. POR trema Verba, gula relici in olariosius retinelint, quae Runi sanissima, Gorlachius Vol. III. p. 128. corrum p ro auΝuq Psi, relicuu interpretatus in relicuis, set pro retinebat Acribendum esgo conlendens asse I, ut hic sonsus ossicoretur: si relicua pius vita prat laudi plenissima, quasi vero Sortorius priorem vilam suam dedecore aste-etam suisse professus sit. No multa, ea Sertorii mens fuit, quo maior nonnullarum eorporis sui partium deformitas esset, eo maius relicuis decus ea partum esse, perpetua quippo virtutis toste. Iam Plutarchi verba de Oadona re apponere iuvat. apud quem in Sertor.
c. 4. haec leguntur: ρος ἐπιδεικνυμενος ἔργα θαυμαστα καὶ τοσωμα τοῖς αγωσιν αφειθως ἐπιδιδους των ο ροων απέβαλε την ἐτέραν ἐκκοπεισαν. 'Επὶ τουτω δὲ καὶ καλλωτιζομε- νος αεὶ διετέλει' τους μὲν γαρ ἄλλους κ αεὶ τατων αρι στείων περιφέρειν otiλὰ κιὰ ἀποτίθεσθαι. στρεπτα καὶ δόρατα καὶ στεινανους' -τω δὲ τῆς ανδραγαθίας παραμένειν γνωρισ- ι-τα, τους ex τους ἔροντι τῆς αρετης ἄμα καὶ της συμφορῆς θεατας.
Quae ut aperte ex Sallustio ducta μunt, ita Gellius l. l. hunc ipsum respexisse censet ad Domosthenis locum in Orat. dct Cor. p. 247. Rei Kk.
. Gόρων ὁ αυτον Φίλιππον, πρὸς δυ ἡμῖν ὁ αγων υπερ ἀρχῆς καὶ
δυναστείας, τον οφθαλμον ἐκκεκομμένον, τὸν κλειν κατεαγότα, τηὶν χειρα, το σκέλος et πηρωμένον, πον, οτι αν βουληθείη μέρος vi τυφητου σωματος παρελέσθαι, τουτο πραέμνον, ωστε το λοιπον μετα τιμῆς καὶ δοξης sed saloor mihi cum Grono vio miniit iam inter Demosthonis ol Sallustii verba in loreo dero videri similitudinem, ut dubitari possit do imitatione consulto stacta. Fr. 58. i r l. p. 1002. Gori. Od. mai. Ine. m. d. min. I, 6 l. p. I , 18. Debr. I, 88. lII, 59. V, 60.J Donat. ad Ter. Andr. V, 4.36. Uuin hoc Fragm. arte cohaeroat eum praecedent , dubitari non pole Ri. Verba enim sp claro ad Sortorium, ob res egrogio gestas a populo honorifice in theatro exceptum, iiitelligitur ex Plutarcho
138쪽
9159. Hispaniam sibi Utiquam patriam esse.' 60. Earum aliae palisliun progressae nimio Simul
ei incerto onere, illium pavor corpora agitaverat, depri
mebantur. in fort. c. 4, med. 'Λπέδωκε δὲ καὶ ο αυτ si τιμῆν πρέπουσαν. Εἰσελθόντα γαρ εἰς θέα ον ἐδέξαντο τε κροτω καὶ κατευφή ινσαν, ων δὲ τοῖς πα- προνκουσιν mi λιγύα τε καὶ δαντυ- χειν ἐέδιον. se iii in verba quum continuo Qxcipiant seum locum, quem illustrando praec denti Fragmonio attulimus, et crum est Plutarchum ha e pariter ut illa superiora ex Sallustio hausisso. Docuit autem Sallustius h. l. populum in aestimanda et agnoscenda Sortorii virtute iustiorem fuisse, quam invidos illos scriptores, qui de egreςiis eius factis siloroni. - Vehementer G rlachius in ed. min. eonsueta riegligentia omi i l. lim reserat Fragm. , in ed. mai. non dixit, vol secordia, vol quia ne civit; in d. min. Debrossium ineptientem sequitur. Fr. 59. fCOrt. p. 1006. Geri. d. mai. Inc. 94. Dd. min. Inc. IS. p. 237, 11. Debr. II. 107.J Fragm. sine libri in dieio legitur npud Norv. ad Virg. Aen. I, 380. et III, 297. , sed altero loco sine antiquam adleelivo. 0uoniam Servius ad I, 380. Observat in hoc exemplo ex Sall. desumplo patriae vocem ad laudem pertinere, non ad veritatem, Debrossius recte coniecti Sertorii esse huoc verba, quibus Hi vanorum sibi conciliaret animo , docendo iam olim se in Hispania fuisse v. ad Fr. I, 57. p. 88. eamque terram inde ab eo temporo sibi earam esse. Potuit hoc non uno tempore atque occasione ab eo commemorari, quo fit, ut locus Fragmenti dubius sit; sed quum probabilitato non carpat primis statim temporibus illum haec dixisso
non cerium quidem, sed lamen commodum verbis locum assignasseno η putamuR.
Fr. 60. I Cort. p. 955. Geri. ed. mai. I. M. ed. min. I, 92, p. 197. 11. Debr. III, 56 I Verba leguntur apud Gellium X. 26. ex tr. et apud Nonium VI, 27. p. 455, 6. Mereor. ; sed apud hunc prior Fragmenti pars corrupte sic habetur: earum aliae paullum nimio progressae interim Ι,indomanni codd. A. α. d. inter cum sicco Dn re etc., quae corruptela satis ni liqua unde orta sil vix dixeriς. nigi sorte gomniculosus scriba dictumis vorba male accopit ae eon sudit; lamon paulium Νonii magis ex Sallustii usu esse videtur, quam patulistiιm, quod Gellius habet; quam ob caussam illud praetulimus, es. ad Iug. LX. 3. p, 322. Haec verba ad navat proelium imparibus viribus a Sortorio cum C. Annio ad Pityusam insulam l 3 anno 8 I. R. 'hr. n. commissum, spectare non Osi dubium. Nam quum Gellius ae Nonius de scaphis a Sallustio diei affirment, rem
139쪽
C. SALUISTI CRISPI61. Traditur fugam in sceani longinqua agitavisse, cuius dum insulas propinquaes inter se et decem missi a
phano illustral Plutarchus in Sortorio c. 7, inod. υννιος δε μετ' - πολὐ παρῆν ναυσί τε πολλαῖς καὶ πεντακιςχιλίοις οπλίταις, προς δνμεχείρησε μεν δμxi ora suuεῖν, καίπερ ἐλαφ ροῖς καὶ προς ταχος ου προς αλκὴν πεποιημενοις σκαφεσι χρωμενος. Zε ρω δὲ λ ιπρω του πελάγους ανανταιμένου καὶ τα πολλατῶν του Σερτωρίου πλοίων iam κουφότητος πλαγία ταις λχίοις περιβαλλοντος, αυτος ολίγαις ναυσὶν - ημερος δέκα ἐπιπονως διεκορ-
τέρησεν. emere igitur Itebrossius ot contra Gollii tosti nonium, quo primi libri haec suisqe dicuntur, verba in sertium tranκ tulit, aede perditis Milliridatis navibuς dum CFZicum obsidet, interpretatur, quod vanum iudicium Gerlae hiuq Vol. III. p. 7 . repotii l. Mimul aliae do naribus, non de scaphis, ut Gellius ac Nonius tradunt. intelligondum esRe coni nilons. Idem in ed. min. Fragmentum r clius ad primum librum et ad Nerlorii ros retulit, scd sal Mo do huius sex Mauretania in Lusitaniam roditu ea pistris multis Framentis Post posuit, quae ad res Astrius gosias pertinenl. - Incertum onus OKl quod non certo loco quasi fixum immotumque manet, sod modo huc modo illuc movetur cs. Fr. III, 24. . quom sensum Sequentia UPrba accuratius declaran L. Puum - nouareraι GerlachiuΑ ex more priscae linguae die lum censet, facili sano opera explicandi negotio defunctus. lndicativi ex quum particula pendentis vim illustravimus ad Iug. c. CII, 5. p. 5 7. cf. Gramin. lat. no Str. S. 1 7, 4. b. NOl. 2, e. p. bos. Fr. 61. Cori. p. 1008 set M'. Geri. ed. iii ai. Ine. IM Pl 2. d. min. I, 86 et M. p. I96 , 2 . Debr. II, 12. J Priorem Fragmenti partem traditur - agitavisse) Servius habet ad Virg. Λen. Il , 640.el paullo liberius mutatam Λcro ad Horat. Epod. 16, 42; relicua loguntur apud Nonium t X, p. 495 , 33. Morc., corrupte vel quarto, vel nono, vel undecimo libro attribula. Utrius suo loci verba cohaosisso, quod primus Debrossius vidit, sed seu ira, ut solet in re bona, non solum grammatica Structura optime procedones probabile roddit, sed eertissime probat Plutarchi locus, accurale ex Sallustio OxproSSus, quom, quia tum ad illustrandam luna ad omon dandam hane do Ser-dorio narration in valet, tolum apponemuΑ. Logitur in Sorior. c. 8.Aιεκβαλλων τον Γαδειραῖον πορθριον ἐν δεξια τοις ἐκτος ἐπιβαλλει τῆς 'Ist νηρίας. E. νταυθα ναυται τινὲς ἐντυγχανουσιν αυτω, νέον
ρίους ὁ α π έχουσι Αιβυης στω δἰ ους. καὶ ο νομα ζο ν - ται Μακαρων. ομβροις δὲ χρωμεναι μετι, - σπανίως, τὰ δὲ πλεῖστα πνευμασι μαλακοῖς καὶ δροσοβόλοις - μνον αρ ν καὶ Diuili ed by Corale
140쪽
stadium procul a Gadibus silas constabat suopte ingenio alimenta mortalibuS gignere.
φυτευειν παρέρουσιν αγαθην καὶ πίονα ἀλλα και καρπον α υτ οφυῆ φέρουσιν αποχρωντα πλήθει και γλυκυο ιβόσκειν ανευ πονων καὶ προγειατεως σχολαζοντα δῆμον. - Σωτε
τῶν βαρβαρων διῖχθαι πίστιν ἰσχυραν, αυτωθι το Ηλυσιον
universo sensu 'salis illustrato pauca de singulis verbis adiiciamus. Fugam agitare est l. i. de stiga cogitare, fugae consilium animo volvere. Pro euius duus Rothius ad ΝOn. l. l. coniecit quas duas, seductus eo, quod, quomodo haec verba cum praecedentibus cohaererent, non r putavit. - De verbi η propinguas inter Se cf. ad Iug. XCVIII, 3. - Millia, quod apud Nonium et in omnibus Sallustiipdd. dosest. Debro μκium secuti sine librorum aucti,rilate intulimuμ; nam vulgata fieri plura aeque a constructione atque a sensu in ptissima est et nullo modo serenda. Depravatio autem in illime oriri potuit, quia ultima praee dontis voci ς littera M, mille numeri notam, abΗorpsit, qua restituta aliquis certe cum Pluinretio conMonquq efiicitur. - De genitivi forma studium v. Conr. Leop. Schnoideri Gramin. Lat. VOl. II, 1. p. 69. Zuinpt. Gramin. Lat. c. I l. 3. 51. not. 4. p. 4, ed. VIII. Bremi ad Nep. Agesil. c. IV, l. Gmnov. Et Drahelaboreh. ad Liv. XXII, 22, 5. - Silas ex emendatione Carrionis scripsimus pro Satis, quod apud ΝOnium lectum non solum Rupervacaneum est et in tali re a constabat verbo paene alienum, sed olim antecedentibu κ vitium infert, quae gine verbo non poqsunt ad substantivum definiendum pertinere; v. Hand. de Parii cc. Lat. UOl. l. p. 42. 2. 0uam beno autem ει ι as sententiae conveniat non opuς est demonstraro. - opte in senio i. e. sua sponte, ipsa naturae vi, nulla adhibita hominum cura atque laborμ. - Cum SalluMilo ot Plutarcho pugnare vid lur FloruR, qui de Sprtorio haec traditu I, 22, 2. Fortunam expertus missusque in Oceanum, Fortunatasque insistas penatravit; tundem Hispaniam armuri :sed locun corruptus est, quem ingeniosissima coniectura Freinshemius si e restituiti Forc e . nisusque in Oceanum Fortunatasque insulas penetrare, tandem Hisp. armcivis. - Formnasus insultis, quas propter naturae boni latem poetae maxime ila Oxornavere, ul, quae aureae aetatis istielias suisse creditur, eam illarum habitatori buM abunde conligiquo vulgatum esset, unde opinio invaluit beatos
ibi κ dem habere, primus cselebravit Homerus in Odyss. IV, 563 sqq. , llum Hesiodus opp. ol D. v. l70 Rqq. ubi v. Goli ling., et Pindarus Olymp. ll, 77 sq. ad quem locum v. Boee . in Explicall. p. 131.
Ο μηρος υμνησε. Nυθ ο Σερτιοριος ακουσας μαστον ἔσχεν οἰκῆσαι τας νήσους. Iam