장음표시 사용
161쪽
C. SALLUSTI CRISPI91. Obviam ire et commori hostibus. 92. Ut in ore gentibus agens, populo, civitati.
93. Pnidens omnium, quae senatus cenSuerat.
Augustus, relento vetere muneris nomine, praefecturam urbis novam plane eamque ordinariam ac continuam potestatem constituit,
summum imperii recens parti columen praesidiumque in novo munere et quaerens ut consecutus , quod inde per omnia saecula impserii romani perduravit. - Feriis flatinis quum omnes omnino magistratus in Albanum montem proficiscer ntur sacrorum faciendorum caussa, ne urbs per triduum vel quatriduum tot enim dies sestum celobrabalur) prorsus sine magistratibus esset, praefectus urbis feriamvn lutinarum creabatur, qui, si quid magistratuum Operam posceret, Vicarium officium prast staret, quamquam consentaneum est graviora illis diebus negotia perpauca luisqe traeinla. Noquo viris aetate aut auctoritate gravibus id munus domandabatur, sed iunioribus, qui plerumque honorum currieulum ab eo auspicabantur; es. Goll. XIV, 8. Praefectum urbi latinarum causa relicrum senatum habere Iimius nestat, quoniam ne senator quidem Su, neque ius haleat sententiae dicendae, quum ea ea aetate praefectus fiaι, quae non sit senatoria. Strabo. V. p. 350. C. Aliti t. Monam gen Inserr. Ν ap. n. 5491. D praesectura urbis v. Tacii. An n. VI, II.; eandem rem doeta commentatione illustravit Car. Frankius. Berol. 1850. . et Gust. Linkerus in Aulis Λuad. Selent. Vindobon. a. 1853. Ol. X. p. 7 sqq. - iis, quae modo disputavimus, patet apud Sall. praefectum urbis esse feriarum latinarum. faui quum legeretur a consulibus, verba utrimque conιendebatur significant inter utrumque consulem magnam contentionem fuisse de praefecto linendo, utroque alium fovente, ac neutro ad cedendum paralo. 0uoniam autem ea prae- seelura paucorum lanium diemuri erat eiusque munia perquam xigua, Sallustius ad ridendam tantae contentionis de re parva vel portinaciam vel vanitatem addit quasi pone Ore reipublicae, i. e. quasi is, qui obtineret, possessor osset reipublicae. Quum lanium-
modo de consulibus anni 78. vel 77. cogitari possit, non dubium est, quin Catulus et Lepidus, sibi insensissimi, inlolligendi sint. Feriae
latinao autem quum plerumquo statim post initum a consulibus magistratum colebrarentur, illa contentio incidit in initium anni 78. a. Chr. n. 0 uaro Fragmento locus assignandus est in c. IV. ante Fr. 45. Fr. 91. igori. p. 953. Geri. d. mai. I, 22. ed. min. Ine. M. p. 239, 25. Debr. IV, 83.J Verba ex primo laudat Arus. V. mmmori, p. 220. ed. Lind.; quare nulla caussa perspicitur, cur Gerlachius in sed . min. ad Incerta remiserit. Non magis Debrossius verum
162쪽
94. Sancius aliter ei ingenio validus. . Nisi quum ira belli desenuisses.
tetigit, ad Spartaeum verba reserens, ut confligeret cum Crasso coactum; de quavis enim pugna Verba diei potuerunt. Fr. 92. fCOrt. p. 1006. Geri. ed. mai. Inc. 79. ed. min. I, IOI. p. 197, 19. Debr. I, 86.J Arus. v. in ore, p. 243. Lindem. ex primo Kffert ut in ore gentibus agens: sine libri indicio Donat. ad. Ter. Adelph. Ι, 2, 13. in ore gentibus agen3, populo, cluasi. Quae quum aperie coniungenda Aint, nullo iudicio agit Gerlachius, qui in omiserit, ot Debrossi uin verba populo, cnviati reele retinentem ridiculum dieat, neque dubitet Vol. III. p. 130. ad Pompeium verba resorro, quod vel maxime est improbandum, quum Sallustius a laude Pompeii valde abhorreat. Si quid video, de senatu romam v rha capienda sunt, cui ea melius conveniunt, quam ulli illius temporis homini. Pui quum dicatur m ore gentibus, popias, civitatitistere, Aen&us est: omnium Orbis terrarum gentium, totius populi romani atque omnium urbis Romae eivium oculos in eum esse coniectoς, universi lacla consultaque eius spectantibus. Eadom
dictione auctor usus est Fr. II, 50, 4. cs. ad Iug. e. XXXI, Io. Fr. 93. fCort. p. 953. Geri. ed. mai. I, 25. ed. min. I, r6. p. I96, 71. Debr. I, 75. J Arus. v. prudens, p. 256. Lindem. D Lopido haec intelligit Debroqsius, qui, quum in Etruria cum exer-
ei tu sesset, per amieos certior fieret de senatus consultis atquo de-
crotis; es. Appian. de D. C. I, IM. p. 153. Schw. Ου λανθάνων
ἀγνοων ἐφ' o Iς ἐκαλεῖτο vει μετα του στρατου παντος. Non plane improbavit hane sontentiam Linhorus de Praes. urbis ser. lat. p. 10.; sed res nimis incerta videtur. - Prudens h. l. valet gnarus, intelligens: v. ad lug. c. XLIX, 2. p. 278. Fr. 94. Icori. p. 954. Geri. ed. mai. I, 28. ed. min. I, 40.
p. 18b, II. Debr. I, 20. ci I, 82.J Charisius II. p. 114. Lindem. p. 17b. Puttach.) haee assert, ut probet alifer dici pro alioquin siveatius, i. e. alia rerum condicione, celerum; cs. ad Catil. e. XXIX, 3, p. 135. xupra Fr. I, 40. Hanae de Partice. Lal. Vol. I. p. 27 . Multos esse, in quos haec verba quadrant, in promptu est; ex libidino igitur Debrossius ad Catulum retulit. Ad hunc Ioeum respexisse Servium, qui ad Virg. Aen. III, 594. ex Sallustio laudat sanctus alia, sortasse probabile, sed minime certum est. v. Fr. Ine. 80. Fr. 9b. fCori. p. 954. Geri. ed. mai. I, 30. d. min. I, 68. p. 195, 28. Debr. II, 51.J Priscian. X, 3, m. p. 487. Kr. De vi de- semescere verbi v. ad Iug. e. XXXV, 3. p. 207. Ceterum in re prorsus obscura Debrossius somniat hane sententiam in Caesaris oratione
pro gratia Lepidanis faetenda suisse. 8.
163쪽
C. SALLUSTI CRISPIAE. Liberis eius avunculus erat 97. Neque Se recipere aut instruere proelio qui
98. Equi sine rectore exterriti aut saucii conster
99. At inde nulla munitionis aut requie mora processit ad oppidum.
Fr. 96. i Cori. p. 954. Geri. Ed. mai. I, 33. ed. in in . I, 77. p. 196, 8. Debr. V, 3.J Verba servavit Donatus ad Τer. Phoriti. V, 6, 32. ut probaret dativum pro genitivo esse positum; quod quomodo fiat diximus ad Iugo e. VII, 4. p. 4 l. .es. Fr. V, 9. 0uis fuerit, des quo auctor loquitur, constituere velle prorsus ineptum Egl. Fr. 97 i Cori. p. 954. Geri. ed. mai. I, M. ed. min. I, 107 p. I98, 2. Debr. II, 100.J Verba, a Prisciano X, 9, M. p. 509. ed. Kr. laudata, quo pertineant non liquot; Debrossius ad pugnam Lauronen Rem refert, vana ei aperte salsa pro veris venditans. - δε-
struere eum dativo iunctum iterum habes Fragm. II, 33. An eguam egressus Sertorius instrueret Fuynae suos. Fr. m. fCori. p. 954. Geri. ed. mai. I, 42. ed. min. I, 108. p. 198, 3. Dubr. li, M.J Hoc quoque Fragmentum, a Priseiano VIV, 15, 83. p. 419. Κr. laudatum, a Debrossio ad pugnam Lauronensem rcfertur, non dissentiente, ut videtur, Gerlachio. Nobis de noxii
noti conqtat; celerum Pri Seianus monet consternantur non passivum, sed deponens esse; quare Rensus ost equi con ternationem faciunt pugnantium. In universum similis est Τacili locus Agricol. c. 36, Extr. Emerriti sine rectoribus equi transversos aut obvios in reabant. Fr. 99. fCori. p. 95 . Geri. ed. mai. l, M. ed. min. I, 110. p. 198, 6. Debr. II, 62 J Priscian. VII, 19, 94. p. 355. ed. Κr. Nulla munitionis mora quid significet intelligendum psi ex mor militiae Romanae. Nam quum etiam in itinere castra cotidie munirentur v. annotata ad Iug. c. XLIX, I. p. 528. , ille mos celeritalis studio tum omissus est, ne munitionibus laetendis mora ilinori sist- rel. - De genitivo regula salis diximus ad Iug. e. XXI. 2. p. 13l. iduis intelligatur et ad quodnam oppidum processum fuerit, Prorsu H est obseurum; nam sine ulla probabilitatis spocie Dobrossius et Gerlachius Vol. IV. p. 7 . ex Plutarchi Sertorio c. 13. colligunt de Molollo agi Lacobrigam capero festinante. Fr. 100. Cort. p. 955. Geri. ed. mai. I, 51. ed. min. I, II4. p. 198, 10. Debr. I, 96.J Servius ad Virg. Aen. VIIJ, 127. et Arusianus v. decet. p. 223. Lindem. - De verbi deeri cum diativo
164쪽
Η18T0RIARUM FRAGMENTA. LIB. I.
100. Loeum editiorem, quam victoribus decebat, capti. i101. Neque dei rusus aliquotiens deterretur. i102. Ea paucis, quibus peritia et verum ingenium
103. Numeroque praestans, privus ipse militiae.
constructione, antiquioribus haud infrequPnt , v. Zilin pt. Grani in .Lal. 71, 4. g. 390. annota l. p. 351. ed. VIII. Ruddi mann. Inst. Gram. Vol. II. p. 207. Vecliner. Hellenolex. p. 363. Donat. ad Terent. Adelph. V, 8, 5. ibid. III, 4, M. Tu ubinmin. ad Plaut. Aitiphilr. II, 2, 188. ibid. III, 4, 2 . Geli. IX, 15. - Ceterum unde sciat Do-brossius ad Catulum haec spectare, Lepido apud Cosam vieto v. Fr. I, 5 in editiore loco castra ponentem, equidem non aΝsequor. Fr. 101. Cori. p. 966. Geri. ed. mai. I, M. cd. min. I, 120.
p. 198, 22. Debr. III, 39. J Priscian. XV, 4, 2 . p. 627. Kr. Pro terretur, quod vulgo in Sallustii sediti. et apud Κr lilimn legitur, sex
nonnullis codd. scripsi deferretur, sententia ita flagitante; deterreri enim proprium vocabulum est, si quis irrito eonatu ita movetur, ut a re peragenda desis lat. In summa rerum obscuritate Debrossius omniavii do Cygieeno cive, murum contra Mithridatis oppugnationem strenue defendente.
Fr. 102. scort. p. 956. Geri. ed. mai. I, 73. ed. min. I, M. p. 196, 14. Debr. I, 60. J Serv. ad Virg. Λon. XII, 69 . Vorbis De-brossius si aluit Sallu filium usum esse, quum loqueretur de perniciosis reipublicae opprimundae exemplis a Mario et Sulla invectis, deque malis polentiae comparandae artibus, quibus pauci tum abstinuerint. Sed peritia et verum ingenium potius de rebus recte iudicandis gerendisque, quam de pravis studiis malisque artibus intelligendum est, parileripio abnu re non de vitandis iis, quae malo appetuntur, sed de rei ieiendis iis, quae proponuntur ab aliis, dicitur. Puare Verba suadent, ut cogitemus de aliqua sententia aut consilio proposito, quod plerique propter imprudentiam aut ingenii pravitalem amplecterentur, pauci lanium, veri magis intelligentes ei honesti studiosiores, improbarent et abnuerent; sed quale illud fuerit dicere vello temerarium foret. - De potestate vocis verum v. anno lata ad Iug. c. XVl l. p. 96. Fr. 103. Deest apud Cort., Geri. ed. mai. el DPbr. - Geri. ed. min. I, 99. p. 197, 17. I Fragmentum recens aecessit ox Λrusiani cod. Gud. p. 256. Puod ad sensum verborum allinet, privuS militiae inusitato modo dictum vi dolur. Nam quum privum Proprie Sit, quod singularum est, quoniam singuli e multitudine Gimendi sunt,
165쪽
C. SALLUSTI CRISPI104. Vacuam istam urbem hominibus militari ae
105. 0uim murum hostium Successisset, poenas dederat.
106. Uuietam a hellis civitalem.
CAP. X. Fragmenta paucissimis lanitim alii singulis vocabulis composita.
inde fluxit potestas auferendi sive orbandi, in primre verbo maxime conspicua. Hanc autem vim Sallustius etiam adiectivo prastor consuetudinem tribuit, ita ut privus militiue sit miluiue expers, i. e. militiae usum non habcns, rei militaris ignarus. cL Apul. do D. Socr. c. o. Turba imperitorum, priva verae Sapientiae. De quonam duce loquatur auctor, non potest affirmari. Fr. 10 . I Deest apud Cort., Geri. ed. mai. Et Debr. - Geri. ed. min. I, 53. p. 190, 10. J Verba recens addita exstant apud Arusianuin U. Pacuus, p. 265. ed. Lind. Urbem hominibus ex egregia Lindemanni coniectura scripsimus pro urbibus, ut depravate legitur in cod. Gud. , qui solus hae e verba continet. Sine idonea cau-sa Gerlachius hunc locum ad lumultum Lepidanum retulit. Fr. 10b. I Cori. p. 1008. Geri. Od. mai. Ine. 138. Dd. min. Ine.
I. p. 238, 9. Debr. III, 39.J Verba habet Servius ad Virg. Eclog.
V, 5. libro non indicato, unde ad Incerta retulerunt editor A; sed ex primo esse docet Arusianus v. succenu, p. 260. - De sensu et structura succedere verbi v. ad Iug. c. LVII, 4. p. 311. - Ps nusdederat, quae verba Arusianus omisil, haud dubio ita dictum suil, ut onmei alio condicionalis sequeretur, de quo dicendi genere bene egit Zumplius Gramm. Lal. e. 77, 2. not. S. 519. p. 449. ed. Vt II. Fr. 106. Cort. p. 956. Geri. ed. mai. I, M. ed. min. I, 5 . p. 190, II. Debr. I, 64. ei III, 134. J Arus. v. quietus, p. 257. Lind.Fr. 107. fCort. p. 956. Geri. Od. mai. I, 67. d. min. I, 12 l. p. 198, 23. Debr. II, 10I. J Priscian. VII, 19, 93. p. 354. Kr. Serv. ad Virg. Georg. I. 208. Probus II, I, I. p. Iul. Lindem. De genitivo v. ad Iug. c. XXI, 2. p. 131. Fr. 108. I Cori. P. 9M. Geri. ed. mai. I, 68. ed. min. I, 122. p. 198, 24. Debr. II, 63 J Charisius II. p. 141. Lind. p. 211. Pulsch. De anastrophe praepositionis v. ad Ius. c. CI, 8. p. 5 2. Fr. 109. fCort. p. 9M. Geri. ed. mai. I, 69. ed. min. I, 123.
166쪽
108. 0lios inier maXume. 109. Rumore primo.
110. Militiae periit. 111. Doctus militiam. 112. Egregius militiae.113. Animi immodicus. 114. Liberialis insueti.
115. Fugam maturabat.116. Paucos saltum insidentis.
Pulsch. Fr. Ilo. eort. p. 956. Cert. Pil. mai. I, 64. P d. min. I, I M. p. 197, 22. Debr. I, 25. I, 26. Π, 97. J Arus. v. perituS, p. 252. Vulgo editur peritus, sod pluralem exilibet cod. Gud. Fr. III. sciri. p. 954. Geri. Od. mai. I, 40. ed. min. I, l06. p. 198, 2. Debr. III, 15. J Λrusian. v. dochre, p. 223. De structuracs. ad cul. c. XXV, 2. p. 120. Fr. II2. I Deest apud CorL, Geri. 'd mai. et Dobr. - Geri. ed. min. I, 95. p. 197, 15. J Arusian. v. inregius, p. 227. Fragmentum e eod. Gud. recens accedit. Fr. 113. Deest apud Cori. , Geri. ed. mai. et Debr. - GPr l. ed. min. I, 97. p. 197, 16 J Arusian. v. infelis, p. 239. Verba primus edidit Lindemaianus. Fr. 114. Deest apud Cori. , Geri. ed. mai. et D br. - Gori. ed. min. I, 94. p. 197, 15. J Arusian. v. insolens, p. 24I. Hoc quoque novum habetur. Fr. III. scort. p. 955. Geri. ed. mai. I, 53. ed. min. I, II 6. p. 108, 15. et Inc. 84. p. 240 , 3. Debr. II, 7. J Floe Fragmentum, quod est apud a rus. v. maturus, p. 247., in omnibus edd. male consulum legitur cum his vorbis praemissis: quum Sertorius neque erumperet tam levi copia navDιs. Sod haec, a Servio ad Virg. Λon. II, 564. corrupte et sino libri indicio laudata, summa lanium libidino huel rahi quivis facile videt. Τemore iςitur Gerlaeti ius in ed. min. Λrusiani verba, quae ex primo libro asseruntur, ad Incerta remisit, contra Servii, Incertis concedenda v. Inc. 1.) simul cum Arusianis in primo exhibuit. Fr. II 6. I Deest apud Cort., Ger l. cd. mai. et Debr. - G ri. ed min. I, 98. p. 197, 17. J Fragm nlum recens aecessit ex Arusiani cod. Gud. v. insido, P. 236.
167쪽
C. SALLUSTI CRISpI117. Prosectionem festinantes. 118. Solis viis.
Fr. I 17. I Deest apud Cort , Gori. yd. mai. et Debr. - Geri. ed. min. Inc. 81. p. 239 . 25. J Hoc vioque Fragmentum primum editur sex eod. Gud. Arusiani v. festino, p. 23I. De iransitiva festinare verbi polo Alalo es. ad lug. c. XXXVlI, 4. p. 216. Fr. 118. I Cort. p. 954. Geri. Od. mai. I, 35. Debr. llI, 69.ul, 117. III, 156. - in Geri. ed. min. d oKt. J Donauis ad Tereiit. Phorm. V, 7, 86. - Solae viae sunt, quae Per loca sola, i. e. solitaria ac deseria, ductitit; v. ad Iug. e. CHI, I. P. 5M. Fr. II9. s Cori. p. 954. Geri. ed. mai. I, 45. ed. min. I, 111.
p. 198, 8. Dehr. III, 152 ol IV, 82. J Charis. I. p. 69. Lind. p.
97. Pulsch. Fr. Ita. I Deest apud Cori. , Gcri. d. mai. Pt Debr. - Pri. ed. min. Inc. l7. p. 237, 12. J IJoc infinitivo Sallustium in primo libro usum esse tradit Eulyelius Il. 14. Corp. Gramin. Lal. Vol. l. p. 192 ; idem testatur Phocas ibid. p. 349. sed libro non nominato, unde Gorlachius ad Incerta retulit. Do ipsa verbi forma et significatione cf. annotata ad Fragm. l, 5b. Fr. 121. I Deost apud Cort., Geri. ed. mai. et Debr. - Gstri. Dd. min. lnc. 92. p. 24o, Io .l illis urbis et fluvii notitia ost apud Stephanum ByZ. h. v. p. 41. ed. Berkel. Quae apud Sirab. XVII. p. IIM. C. Almel. memoratur urbs ad oram Mauretaniae occidenialem Ζαμάς, in Ilin. Anton. Zilis, cui hodie eum fluvio cognomini Ar Zila est vocabulum v. Mannert. Geogr. Gr. et Rom. VOl. X, 2. p. 463. Forbiger. Geogr. antiq. Vol. II. p. 878. , non videtur diversa esse ab ea, quam Steph. Byz. assert. Haud improbabiliter igitur coiicias illis fiuvii mentionem a Sall. esse saetam, quum de Ser torio agorei apud Mauros commorani v. Fr. I, 63. 64. Puod si verum est, Fragm. post I, M. collocari debet. i
168쪽
CAP. I. Lepidi res extremae ac mora in Sardinia narrantur. - Insulae descriptio et antiquitates. - Corsicae descriptio. - Perpernae clim Lepido eoniuncti suga ex Sicilia et Corsica in Galliam itideque iii Hispaniam. Fr. 1 - 1 b. t Anni 77. 7ss. n. Chr. n.JcAP. II. Bellum Sertorianum. Pompeii in Hispaniam iter ei adventus. - Eius ingenium illustratur. - Reriim gestarum narrationi praemittitur deseriptio ingenii Hispanomm .i Pugnae apud Italicam, LRurimem, i Turiam hi ve Saguntum, aliae. - Metelli in ulteriorem provinciam recessus. Ineertioris sententiae Fragmenta quaedam ad Sertorium speetantia. Fr.
CAP. III. Bellimi contra piratas in Pisidia et Pamphylia a P. Servilio gestum. Fr. 38-40. Anni 76 - 75. a. Chr. n. JUAP. IV. Bellum contra Macedonas et Dardanos a C. Scrib. Curione gostum. Fe. 41 - 43. Anni 76-74. a. Chr. n. JCAP. V. Res urbanae. - contentiones de restituenda potestate tribunicia. Annonae caritas, eaque ortus plebis tumultus. - C. Collae consulis oratio. - Terrae motus..- Fr. 44-M. Anni 76. 75. a. chr. n. ICAP. VI. Bellum Mithridati eum tertium '- De Mithridatis genere et maioribus, tum quo ingenio ac moribus tuerii, exponitur. - Belli initia et a tutores. - M. Cottae clades ad Chalcedonem. Fr. 53-6l. sAnnus. 4 a. chr. n.' .i l hi ι, i ni CAP. VII. Fragmenta ineertioris explieationis speetantia ad Pompeium,' ad
169쪽
Sertorium, ad pugnan et res bellicas, ad terrarum urbiumque filium, denique ad laeta singularia. Fr. 62 - M. CAP. VIII. Fragmenta paucissimis verbis composita. Fr. 91 - 102.
CAP. I. .epidi res exiremae ac mor in Sardinia narrantur. - in uiae descriptio et antiquitales. - eorsicae descriptio. - Perperna cum Lepido eoni tincti suga ex Stellia et Corsica iii ii alliam inde ille in Hispaniam.
I. Ouum praedixero positum insulae.
Fr. I. stari. p. 1003. Geri. ed. inai. Ine. 41. ed. min. I, 7. P. 200, II. Debr. IV, 36. J Verba, quae Donatus ad Terent. Phorm. I, 2, 47. refert sine libri inenlio , Gerlachius Vol. III. P. 126. probabili coniectura ad Sardiniae descriptionem spectare censuit. Sodquod ea in Od. min. iis Fragmentis postposuit, quibus iam de ipso Sardiniae situ et sabulosa aetate ac praeterea de Corsicae antiqui tale agitur, parum placet. Nam quum vix dubitari possit, quin auctor initium secundi libri duxerit a Lepidi rebus persequendis, i quas in primo usque ad eius fugam in Sardiniam narraverat v. ad Fragm. I, 56. , consentaneum est lia e verba in ipso exordio iis coniuncta suisse, quibus Sallustius consilium de bello Lepidano in Sardinia se lo absolvendi doelaravit. - Praedicere h. l. est prius 'vel antea dicere, quo sensu vocabulum sappius a Velleio et Puin liliano usurpatur; cs. Boelli cheri Lex. I acit. p. 367. et Bonnellii Lox. 0uintil. p. 68 l. Fr. 2. I Cori. P. 957. Geri. ed. mai. II, 1. ed. min. II, 2. P. 200 , 3. Debr. II, 28. J Verba servavit Gellius XIII, 29. et nius I, 262. p. 53, 1. Merc. Eadem cum multo pluribus attulit Isidorus XIV, 6, 39. p. 453. ed. Lind. , sed non nominato Sallustio. Ex quoqiuamquam plurima petivit, tamen, quum auetorum verba raro integra laudet, sed alia omittore soleat, alia addere cs. infra ad Fr. II, 13.), valde verendum est, ut Gerlachius et Debrossius hunc Isi
170쪽
HISTORIARUM FRAGMΕΝΤΑ. LIB. II.
2. Sardinia in Africo mari facio vestigi humani in orientem quam in occidentem latior prominet.
dori locum recto Sallustianis Fragmoniis intulerint; v. Cert. ed. mai. Inc. 221. Debr. II, 28. et II, 39. Sed quoniam Grammati ei testimonio aliquantum lucis assunditur indubitatae fidei verbis, ex Sallustio a Gellio et Nonio allatis, lolum locum hic apponemus. Isidorus igitur: Haec, inquit, iis Africo mari facie uestimi humans , sit oriensequam in occidente latior prominet, ferme paribus lateribus, quae mmeridiem et septentrionem vertunt, eae quo ante commercium a navigantibus Graecorum ιχνος appellula. Terra putet in longitudiNe scrib.
longitudinem) milia CXL, in latitudine scrib. Iutiludinem) XL. In
ea nequd SevenS gignitur, neque lupus, sed solifuga tantum, animale ouum hominibus perniciosum. Venenum quoque ihi non mucitur, nisi herba per Scriptores plurimos et poetas memorata, apiastro Sim sis , quae hominibus ricius contrahit et quasi ridentes interimit. Fontes habeι calidos Sardinia, inflrmis medelam praebentes, furibus me citasem , Si Sacramento dum oculos aquis eius tetigerint. Ex his ui
incertum est quae re vera Sallustii sint, ita nonnulla insunt, quae explicatione egere videantur. - Sardiniast formam lain antiquissimis temporibus plantae humanae vestigio suisse comparatam non 8O- . ilum Isidori verbis declaratur, sed cognoscitur oliam ex Hesyehio lsOm. II. p. 11 9. ed. Alberi. Σανδαλώτη, η παλαι, ubi l . interprr., et Pausania X, 17, 1. p. 6M. Od. Bokkor. Ελλήνων οι
i σω κατ ἴχνος μαLστα ἐστιν ανθρωπου. Idem testatur Plin. H. Ν. III, 13. Sardiniam ipsam Timaeus San datio ιim appellarit, uberassis 3oleae, Myrtilus Ichnusam, a sinissitudine vetatissi. cf. Sil. XlI, 355. Insula fluetisono circumvallatu profundo Castigatur aquis, comprevaque gurgite terras Enormes cohibet nudae sub imagine plantae: Inde Ichnusia prius crasis memorum colonis. Manil. Asiron. IV, 629. Sardiniam in Libyco signat vestigia plantae. 0uod Isidorus Sardiniam XL milia passuum in latitudinem palere dicit, sive ex Sallustio hausit, sive ipso tradit, haud dubie salsum est.
Quare ut numeri ratio propius ad veritatem accedat, coniicio pro XL inverso ordine esse scribendum LX ; quamquam autem ne hoc quidem Salis accuratum est cs. Mannerii Geogr. Gracc. cl Rom. Vol. IX. P. II. p. 470. . lamen sic uterque numerus sere cum Po congruit.
quem Pausanias X, 17, 1. prodidit. - Ηerba apiastro similis a Solino Polyhist. e. X. dicitur herba Sur donia, a Virgilio se ei. VlI, 41. Sardoa herba, ad quem locum Servius: is in Sardinia, inquit, Ila scitur quaedam herba, quae Sardoa dicitur, ut Sallustius dicit, apiastri similis: haec eomosa ora hominum rictus dolore contrahit et quasi ridenses interimit. Indo risus sietus et amarulenius rnigentium