Historiarum fragmenta

181쪽

C. SΛLLUSTI CRISPI2l. Occurrere duci et proelium accendere, adeo

uti Metello in sagum Hirtuleio in brachium tela ve

nirent.

συναποθνήσκειν αυτω πεσον τι, και τοὐτο των ἐκει

βαρβα ρων κατασπεισιν ον ιμαζο ντων, τοῖς μὲ λ α uoις Θεμόσιν ολιγοι των υπασπιστῶν καὶ τῶν λαψων. Σερτωρίω δὲ πολλαὶ μυριάδες ανθρωτων κατεσπεικοτων λυτους si κολουθουν. s. Strabo III. p. 252. Λ. Λlmel civ. Similis mos devotionis apud Gallos obtinui , ut Caesar tradit B. G. ill, M., ubi v. doctam ΗΗr-Zogii commentationem. - Post eos, i. o. iis occisis vol mortuis. cf. Hand. do Partice. Lait. Vol. IV. p. 492. si. 4. - Refutare vitam o t vitam aspernari, vila frui nolle; cs. Cic. p. Rabir. c. 16, 44. 9uam bonitatem non modo non aspernari ac refutare, sed complecti etiam et austere debetis. Ite verbi potestate v. Foreellini Lex. Od. Germun. Fr. 2 l. I ri. p. 961. Gori. pil. mai. II, 43. d. min. Il, M. p. 204, 17. Debr. II, 119. J Non. XIV, I 0. 0uamquam nexu sublato priora saeta paullum Suni obscura, lanion uni v rsum Fragm nlum

ῖ haud difficilem habet explicationem. Nam de pugna apud Italicam

dubitare, collato Orosio V, 23. Postea Nirtute itis eum Me ιello congressus apud Italicam Baeticae urbem rimuli muliti mili- sum perdidit , victusque m Lusitaniam cum mucis refugit. De eadum pugna intelligenda sunt etiam vorba Epilom. Liv. lib. XCI. 9. Metellus proconsul L. Hirtiarium, quGestorem Sertorii, cum exercitu cecidis. Aliu quaedam, sed quibuς nulla lux Sallustii verbi κ RGnditur. habot Fronlin. de Sira legem. II. I, 2. et II. 3, 5. - Gerlachius Vol. IlI. p. 82. pro duci nec sario aul duces aut ducibus scribon. dum esRe censens in ed. min. vulgatam retinuit; recto, opinor; nam licet ignoretur subiectum verbi occurrere, neque constet quisnam ducis vocabulo significetur, tam on haec obscuritas, in Frampniis frequentissima. iustam corrigendi caussam non habet. - Sagum in universum appellabatur vestis militaris, es. Νi upoorL de Ril. Rom. VI, I, 3. p. 409. ed. IX.; sed imperatoris proprium erat paludamentum, v. Νieup. l. l. , Lips. de Mil. Rom. II, 12. p. 92 sq. Νilschii Antiquiti. Rom. Vol. I. p. 361. ed. III., Grono U. et Duker. ad Liv. XLI, 10. 5. 0uo quum duco μ ad ornatum et ad dignitalem uterentur, facile patet, cur Sallustius, ubi de pugnae usu sermo est, id vulgari sagi vocabulo appellaveri l. - Venire tela dicuntur, quae iacta vehPmenti impotu aceidunt; es. Cic. Τusce. II, 23, 56. miles ingemis in ι, gula profundenda 1 oce omne corpus mωndisur uenitque plaga vehementior. Ovid. Τrist. V, 10, 2I. Virg. Aen. b00. IX, 692., quae exempla Massio debentur.

182쪽

22. Ouis a Sertorio triplices insidiae per idoneos

Salius positae erant; prima, qui fronte venientis exci

perent.

Fr. 22. fCori. p. 978. Ger l. ed. inai. IlI, 27. Dd. min. II, 72. p. 204, 25. Debr. II, M.t Verba Servius partim reseri ad Virg. Georg. II, M., partim ad Aen. X, 896., Aed ita, ut dubitari nequeat, quin Fragmentum ex utroque loco recte conflatum sit. Ita enim Servius ad priorem locum: ., Sallustius ait: istis a Sertorio triplices insidiae per idoneos saltus positae erant; prima, - et subaudiendum relinquit insidia, quod penituq dicore non possumus. Ad Aon. l. l. vero hape habet: Item Salluμlius: prima, qui fronte venientes exciperet, - quum de insidiis loquoretur, quas numeri lantum pluralis esse pluq qia iam manis Alum est. Eodem respicit Charis.

I, 18, 8. p. 54. ed. Lind. p. 75. Od. Pulseli. : se Insidiae pluraliter diei debent: sod Sallu lius d se insidiis prima inquit. ' - Pro quis a Sertorio Carrio malo odidit quia Sertorio. Vulgarem pronominis

formam quibus Geri. in utraquo ed. contra Dodd. intulit; C s. ad Ilag. VI l, 6. p. 44. - Γl structuram exa quaret, Pulsellius scripsit prima, quae - exciperes: Med reclius Gorlachiu . in verbo vitium ineRse as A culus, in ed. min. exhibuit qui - eaeciperent; pluralem enim per sγnes in ad prima vocem referri in aperto est.

Fronte quid esset non capiens Pulschius indo sedit fonte, quod lomere odili otios invasit; peius sitam Gerlachius in utraque ed. de dilforis, licet Vol. III. p. 10I. fronte scribendum esse pronunciass l. Xe mulla, fronte venire est eae adversum venire: V. Walch. ad Taciti Agric. c. 34. p. 355. - Librum Ilis loriarum, unde d sumptum est Fragmentum, non indicavit Servius; sed quin ad secundum pertineat dubitari nequit, quum Debrossius selictior perspexerit in 'irratione do obsessa Laurono uriis verta loela sui S 5 . RPm i i i pane certaui reddis Fronlin. Alrates. II. 5, 3I., cuius verba, quae , nostrum locum e pgio illustrant, hie apponemus. se Sertorius, inquit, in Hispania, quum apud Lauron in oppidum Vicina castra Pompeii castris haberet, et duae tantummodo regiones ESSent, sex quibus pabulum peii posset, una in propinquo, allera longius sita, ea, quae in propinquo erat, subinde a levi armatura inses lari; ul- loriorem autem veluti ab ullo armalo adiri, donec persuasit adversariis lutiorem esse, quae erat romolior. 0uam quum petissent Pompeiani, Octavium Graecimum eum decem cohortibus in morem Romanorum armalis, et decem Hispanorum levis armatura , et Tarquinium seorr. Tarquitium, v. Drumanni Hisl. Rom. IV. p. 363. not. 43. Priscum cum duobus millibus equitum ire iubet ad insidia tendendas pabulatoribus. Illi strenuo imporata faciunt. Explorata enim locorum natura in vicina silva noelo praedictas copias ab-

183쪽

C. SALLUSTI CRISPira. Receptis plerisque signis militaribus cum Laeli

corpore.

24. Inter laeva moenium et dextrum flumen Tu-

riam, quod Valentiam parvo intervallo praeterfluit.

seolidunt, ilii lil in prima parte leves Hispanos, aptissimos ad furta bellorum, ponererat, paullo interiuS Sculatos, in remotissimo oquiles. Ne fremitu equorum cogit ala proderentur, quiescere omnes silentio

servato in horam tertiam diei ivbol. 0uum deinde Pomesti ni se- euri oneralique pabulo de reditu cogitarent. et ii quoque, qui in Istatione fuerant, quiete in vitali ad pabulum colligendum dilaborentur, emissi primum Hispani velocitate gentili in palantes effunduntur, et convulnerant confunduntque nihil tale exspectantes; prius deinde, quam resisti his inciperet, scutali erumpunt e saltu, et redeuntes in ordinem consternunt ver limique; fugientibus equites immissi loto eos spatio, quo redibatur in castra, persecuti cae-

di L Hoc primum proelium inter Sertorium et Pompotum fuit. es. Appian. B. C. I, 109. 'Aφικομένου δ' ἐς 'Iβηρίαν imμπηχυ), αυτεια ο Σερτωριος τέλος Oλον, ἐπὶ χορτολογίαν ἐυον, αυτοῖς ἱ--

ζυγίοις καὶ θεραπουσι συνέκοψε, και Λαυρωνα πολιν ἐφορωοπαυτου Πομπη&υ διηρπασε καὶ κατέσκαψεν. De Padum re v. Plutarch. in Sortor. c. I 8. Praeterea cf. etiam Fr. Ine. 10. Fr. 23. II cest apud Cortium, GPrlachi uin Dd. niai. et min. et Debrossium. J Fragmentum servavit Commonialor vetus ad Cicor. or. p. Flacco, apud Ang. Maium in Auci Class. I Om. ll. p. 16. ubi hasee leguntur: is Sed enim quod paternum amicum Cn. Pompei Laolium dieit, Opinor ad tempus belli Sertoriani esse reserendum, quo ibi dona Laelius paler huius ab Hirtuleianis intorseclus est, ut ait Stillustius, receptis plerisque signis in i li lar ib uue e u in Laeli corpore. Verba, quae diductis liti ris ox prim Pnda curavimus, num sola Sallustii sint, an nonnulla tiam sex antecedontibus ei tribui debeant, in incorio relinquendum cst; sed quin r cle ad secundum Historiarum librum ea retulerimus non potest dubitari, quum in primo de Pompoto nondum dictum suo rit. Rursus autem ambiguum est, quanam pugna Laelius a uirtuleiani R ea sus nit; quare nihil aliud potest constitui. qutun ante pugnam ad Segoviam, qua occiderunt Hirtuleri v. Flor. III, 22, 7. , Laolium inter socium osse, qui in pugna Lauronensi adhue legali munere fungeretur,les le Frontino Sira legem. II, 5. 3l. Fr. 24. I Cort. p. 957. Geri. ed. mai. II, 12. ed. min. II, 42. p. 202, 18. Debr. lI, 121.J Fragmentum plene exstat apud Priscian. VI. 2, 9. p. 224., qui praeterea priorqm eius pari in usque ad Ἀ-riam vocem laudat libro V, 2, 6. p. 169. Ad eundom Sallustii lo-

184쪽

25. Avidis ita promptisque ducibus, ut Metellus

iciu tragulae sauciaretur. 26. Sed Metellus in votriere.

cum respexerunt oliam Probus lI, 1. 15 p. 105. et Phocas dρ Νom. et Verbo II, I. p. 324., perverso iudicio Turium nouiro gonere a Sallustio positum contoridonios; qui error, unde fluxerit quamquam scit a Prisciano l. l. demonstratum est, tamen eluq Rontentiam lamparum intellexit Gerlachius Vol. III. p. 78. , ut pliamnum Turiae numinis genus incerium esse statuat. - Verba ipsa haud dubie iEunt Etiana miriori intelligenda. de qua v. quae dicemus ad IFr. III, I, 6. - De Valentia urbo V. t korl. Gongr. Graec. set Rom. Vol. II. P. I. p. 4 3 sq. - Structuram adi clivi pluralis neutro ς nerct eum genitivo compositi illustravimus ad Catil. c. I. IX, 2. p. 314. Nola autem insignom dicendi brevitatem, qua inter laeva moenium etc. dictum est pro isti r moenia, quae erant a parte laeva, et flumen Turiam, quod erat a d aerea. Fr. 25. fCort. p. 96 l. Geri. ed. mai. II, 44. ed. in in. II, 68.

p. 204, 20. Debr. II. l, .J Verba bis laudat Νonius, IV, 432. p. 398. 7. Merc. aridisque, ita promptis ducibus, ut eic., et XVIII, η. p. 553, 27. avidissimis atque promptis ductibus, υι etc. Scripturam utroquP loco corruptam emendavimus Ox eod. Par. A. Vulgo in Sall. edd. legitur aridisque ita promptisque ducibus ole. Avidi duees dicuntur pugnandi eonfligendique: prompti sunt, qui strenue pugnam capessunt. 0uod ad rem ipsam attinet, Fretnshemius in Supplem. Livv. XCI, 26. huius Fragmenti priorem partem cum posteriore Fr. II, 21. in unum conflatam de pugna apud itali eam intellexit; quod salsum es e lain Douga vidit . quum ex Plutarcho claro paleat in pugna ad Saguntum tragula vulneratum sui go Metellum; cs. Nertor. c. 2I., in. Εν δὲ τοῖς Σεγουντίνων scrib. Σπουντινων πεδίοις εἰς τας ἐσχάτας α ρως κοπακεκλεικως τους πολεμίους ηναγκάσθη συμβαλεῖν αυτοις κ-αβαίνουσιν ἐφ αρ γrim καὶ σιτολογίαν. 'φαγνω δὲ λαμπρος παρ' αμφοτέρων, καὶ Μέμμιος

τεροπάτιν τῆς μάχης ἔπεσεν. εκράτει δὲ Σερτώριος, καὶ φονωπο uω των λι συνεστωτων ἐωθεῖτο προς συτον τὸν Μέτελλον.Ο δὲ παρ ηλικωνwτοστας καὶ περιπανῶς αγωνιζομνος παίεται δορατι. Eandem pugnam memorat etiam Appianus de B. C. I. Ilo. p. 157. ed. Schweigh. ου πολυ δὲ υστερον αγωνα μέγαν et γωνίσι ο

R. T. 1. - Tragula genus quoddam erat toti misRilis, de quo cs. HerZOg. ad C,a A. B. G. I. 26. et V, 48. Fr. m. feriri. p. 962. Geri. ed. mai. II. 45. P d. min. II, 69.

185쪽

C. SALLUSTI CRISPI27. Saguntini, fide atque aerumnis incluti praemortalibus, studio maiore quam opibuS quippe apud quos

etiam lum semiritui moenia, domus iniectae parietesque templorum ambusti manus punicas OStentabant) . . . 28. Sa utilium.

p. 204. 2I. Debr. II, 136. J Verba, quae exstant apud Donatum ad

Τserent. Andr. II, I, 10. . non mullum videntur ab iis remola suisse, quae anteee donle Frag nenio conlinentur: certo argumenti similitudo non obeSt, quominus utrum lite iuxta collocetur. Fr. 27. Cori. p. 1007. Ieri. ed. mai. Ine. 119. Od. min. II, 59. p. 203, 6. Debr. II. I 32. J Fragmentum, quod eonservavit HieronVm. ad Habacuc. e. 9., perquam corrupte Olim sic edebatur: , Saguntini, fide atque aerumnis incluti, per mortalium studium maiores quam opibus; quippe qui oliam luna semiruta moenia, domus intectae parietesque implorum ambusti manus Punicas ostentabanL Exiguam his asserobat medelam Pulsellii emondatio quippe quis, in qua relicui editores omnΟΑ acquieverunt. 4'rimu ς Gorlachius verba ipsa mendis pursala ex melioribus Hieronymi libris exhibuit, sed

perversa in torpunctione. commate. quo post mortalibus distinximus, post incluti posito, structuram aeque ac sententiam rursus mirum quantum obscuravit. Nam quomodo prae moriris S cum sequente sententia comparativa coniungi possit, nemo, ac minimo Gerlachius

ipse dixerit; at iisdem verbis ad inclusi relatis existit commodissima sententia haec: Adei a ue aerumnarum fama mortales longe praecedentes. 0uamvis liber Historiarum ab Hieronrmo non indicatus sit. tamen vix dubium est, quin verba in narratione de pugna Τuriensia quae eliam diei lur apud Saguntum v. ad III, I, 6. , lecta suerint. Duoniam praedicatum doesi, difficito est senioni iam constituere ; sed quum non improbabile sit Melollum post pugnam cum parte copiarum Saguntum se recepisso. eoniicio Sallustium sere tale quid dixisse: Saguntini, fidissimi Romanorum socii, studio maior quam opibus quippe qui ex ingenti calamitate sua vires nondum receperant) pro Romanis nitebantur ae saueios milites et laboribus consectos reficiebant curabantque. Sed utcunquo stat nam oliam aliud diei potuisse facile concedo , hoc lamen constat Verba quippe apud quos - ostentabant in parenthesi fuisse, cui inserendae quippe Maepissime inservit; v, quae annotavimus ad Veli. II, 15, 1. p. 135. Fr. 28. Cori. p. 1003. Geri. ed. mai. Inc. 28. ed. min. II, 54, p. 2M , 28. Debr. II, 96. et II, 131.J Unicum hoc vocabulum roseri Chari R I. 21, 191. p. 82. Lind. p. 115. Pulseli J, quo probet Sagun-uum pro Saguntinorum a Sallustio dictum esse. Gorlachius Vol. III,

186쪽

29. At Metellus in ulteriorem Hispaniam post an

num regressus magna gloria concurrentium undi ille virile et muliebre secus lier vias ac tecta omnium viseba- Itur. Εum quaesior C. Urbinus aliique, cognita voluntate, quum ad coenam invitassent, ultra Romanoriam ac mo

p. 125. hanc sorinam a Sastuns deseendere ratus, lamen, quia noque Aruns, neque Tassum recte conferri possint. ex Pinpla huius torminationis desiderat. Facile credo. Sallustius pnim non iam ineptus suit, ut Samns nomen usurparet, sed hoc sibi permisit. ut pro eonsueta Suguntinus forma dicerol Saguntas, quemadmodum, ut hoc utar, et crusmminus dicebatur et Crustumius, genitivum pili r. aut miseeret Saguntium pro Saguntiorum, quemadmodum liberum, Socium, modium, Rutulum, Celtiberum dicebatur pro liberorum, sociorum etc. cs. Conr. Leop. Selineideri Gramin. lal. lI, I. p. 69. q. I rahen b. ad Liv. XXII, 22, 5. - Fragmonium eiu Adoni loci esse atquc prae- eodens dubitari non potest. Fr. 29. fCort. p. 960. Geri. ed. nani. II, 41., ed min. II, M. p. 203, 6. Debr. II, 139.J Fragmentum, quod servavit Macrobius Salurn. II, 9., hoc loeo collocandum putavimus, quia con ΝΡnlan iam videtur Metellum non ni i rebus prospere gestis illi tuletisque victis et oecisis ae Sertorio ad cedendum coacto tantum Ἀ-lum Rumpsisse luxuriaeque supra modum se dedisso; es. Plutarchi locum infra ad

polesi accurate definiri, ducibus in illo bello saepe loca mutantibus, ita quae pars Hispaniae a Sallustio significetur pariter incertum est; nam valde ambiguis finibus distinxisse Romanos ulteriorem invianiam a citeriore abunde domonstravit Ukorluq in Googr. GraPe.el Rom. Vol. II. P. I. p. 3M-7.; in universum lamen ea Hi Apanin pars intelligonda videtur, cui Baeticae nomen fuit. - Gloria h. l. non est oloriatis Metolli, ut Gerlachius censet, sed offlciosa honoris signimalio, qua Hispani Metellum redeuntem excipi bani; quae vocis polestas quamquam insolens est, lamen a genitivi ratio no subiectiva cxcusationem habet; nam ut amor civium non solum significat amorem, quo cives fruuntur, sed etiam quo diligunt aliquem, ita gloria concurrentium non tantum est gloria, qua ab aliis ornati eoncurrentes gaudent, sed etiam qua alio μ afficiunt ipsi. Ceterum ex hac ipsa caussa perspicitur vitiose apud Macrobium scriptum esse concurrentibus: veram scripturam tuetur Xonii auctoritas, qui III,

ID. P. 222 , 2 l. verba At Metellus - visebatur allulil. - Secus iam Carrio exhibuit pro sexus, quod perperam ei apud Macrobium et in aliquot Νonii eodd. logitur; nam Sallustium scrip Si-Se Se S

187쪽

talium etiam morem cur mi, ex Ornatis aedibus per aulaea et signa, scenisque ad ostentationem histrionum sa-bricatis; simul croco sparsa humus, ei alia, in modum

probatur ipsi iii ionio Probi In xlii. Gramna. II, I, 41. p. 131. - Secus duas re- Significat, adverbium K parandi. et sexum; Sallustius: uirile ac muliebre secus. es. Charis. I. 16, 9. p. 4. Lindem. p. 61. Pui Ach. Secus neutri generis eql nomen, ut ei Sali usti iis virile secus dicit, hoe est virilis Mou, quod per omnes casus integra sorina declinatur. Uuod ad iis vin vocis attinet, Charisius l. l. pariter atque Gro novius ad Liv. XXVI, 47, I. et Cortius ad h. l. eius ration pin non perspox runt, quorum opiniones b n resutavit Drahenborchius ad Livii l. l. Νimirum secus vox, quam illi vol indeclinabilem esse, vel genitivi aut ablativi polos lutem habere di- eunt, non nisi cum adiectivis virile et muliebre coniuncta accusativo

tantum casu ponitur, cuius sta Vis stRt, ut praecPdens nomen aecuralius definiat; cs. Conr. Loop. Seline id ri Gratiam. Lat. Vol. II. P. I. p. 462. Krue geri Gramin. lat. S. 323. nol. 3. p. 428. Tacit. Annall. IV, 62, 2. Affluxere aridi talium imperitante Tiberio procul noluptatibus habiti virile ac muliebre secuS, υmnis aetas. Uisebatur Gerlachius Vol. III, p. 81. pessime interpretatur honoris et offlcii caussa adibatur, provocans ad Donali auctoritalom, qui ad Terent. Hecyr. I, 2, 113. docet risere ossicii esse. 0uod ut porse verum est, ita minime convenit cum Sallustii verbis an locedentibus; nam quomodo Metellus Osficii caussa per vias ac tecta omnium adiri potuerit, praeter G rlachium vix qui K quam RAsequntur. Verba hunc sensum habent: quum Metellus in ulteriorem Hispaniam regrederetur, undique confluebant, qui eum redeuntem vel in via vel ex aedibus spectarent, honori eius hoc tribuontos. g. 2. Eum g extor - quum ad coenam inritassen ι In omnibus Kallustii edd. haec ita leguntur: quum φιaestor eum ad coenam invitaverant. Sed quum apud Macrobium, unicum huius Framenti sontem, verba ita exstent, ut in contextu Expressimus, ab hac scriptura tum propter externam fidem, lumquia linguae usu magis commendatur, non recedendum putavimus nam ut insolens est oratio a quum incipions domonstrativo subsequente , ita inversa ratio longe est tritissima set ad nectendam orationem aptissima. - Pro invisassent omnes Sallustii edd. tenent invitaverant, quod per se non est damnandum ; sed coniunctivus non solum Macrobii codicibus sustoniatur, sed etiam proptPr caussae notionem cum condicionis vi quodammodo coniunctam huic locomplius convenit; cs. Liv. II, 27, 8. Desperato consulum senatusque auxilio, quum in ius duci debitorem vidissent, undique con-

188쪽

HISTORIARUM FRAGMENTA. LIB. II. 1413 templi celeberrumi. Praeterea quum sedenti transenna demissum Victoriae simulacrum cum machinato strepitu tonitruum coronam capiti imponebat, tum venienti iure

volabant; neque decrerum exaudiri consulis prae strepitu eι clamore μοιerat, neque, quum decre se ι, quisquam obtemperabat. - ae anio mortalium itidem reposuimuη ex Macrobio pro et, quod

Sallustii editores invexerunt. - Curabant h. l. signi sieal: pi splendide recipiendo lauteque habendo curam impendebant. -

Aulaea, i. e. vela picta auroque distincla, parietibus inserviebant legendis loctisque consternendis, quorum urium Romani acceperant ex aula Attali regis, his luxuriae instrumentis reserta; cs. Sor v. ad

Virg. Georg. III, 25. et ad Aen. I, 701. Varro de vita populi Roni. lib. II l. apud Non. XIV, 4. p. 537, 16. Mere. Ad hunc Sallustii locum respoxit Valer. Max. IX, I, 5. Ouid sibi pomu Meretrus

Pius tunc, quum in Hispania adventus sum M hospitibus aris eι ture excipi patiebatura' quum Attalicis aulaeis contectos parietes laeto animo intuebatur' quum immanibus epulis apparatissimos interponi ludos sinebat.' quum palmum resis convivia celebrabat , demissasque lacunaribus aureas coronas pelut coelesti capite recine ι' - Signa scripgimus ex Ciaceonii emendation , pro insignia, ut sal Ao est in Macrobii et Sallustii edd. omnibus. Non intelliguntur enim notae honorum aut magistratuum, vostibus addita aut singulari vestium genere aliisve rebus conspicuae, sed tabulae pictae, statuae, opera coelum, quae Omnia, haud raro communi signorum vocabulo appellata, imprimis ad luxum divitum Romano. rum pertinebant, es. Catil. XI, 6. ubi v. HerZoς. Rem iam per se certam eonficit locus Ps udo-Sallustii, qui, quum totam sere oratio-nΡm vocibus ac sententiis composuerit miristica diligpntia ex vero Sallustio collectis, hunc quoque locum simul cum alio Catilinae XII, 3. expressit in Ep. ad Caesarem de Rep. Ord. I, 8, 1. Nam domum aut villum exstruere, eumque Stynis, aulaeis, aliisque operibus ea ornare, id esι non divitias decori habere. - Ad ostenta Itonem histrionum non est: ad iactationem sive gloriationem li., sed ad exhibendam histrionum artem. De hoe oblectationis inter convivia genere es. CreuZer. Λnliqq. Rom. S. 287. p. 436. ed. II. ei interprr. ad Liv. XXXIX, 6, 8. - Crocus intolligendus ost tritus et vino dilutus, quo theatra et lempla perfundebantur suavissimi odoris gratia; es. Spartian. Adrian. c. XIX. In honorem Traiani balsama et crocum per gradus theatri fluere iussis. Plura v. apud Forcellinum in Lex. h. v. - Vorba el alia non pendent ex praegresso sparsa, sed cum Ellipsi facere verbi dicta Munt, cuius h. l. eadem ratio est, quae obtinet in tritissima formula nihiI

189쪽

C. SALLUSTI CRISPIquasi deo supplicabatur. Toga picta plerumque amiculo 4 erat ei accumbenti; epulae quaeSiliSSumae, neque per omnem modo pro Vinciam, Sed tranS maria ex Mauretania volucrum et serarum incognita antea plura genera. 0ui- 5

aliud, quum; es. Zumpi. Gramin. LaL S. 86, 13. et Gramm. lat. nostr. S. Ib9, 5. P. 602. Bremi. ad Nep. Agesil. c. II, 4. Gronov. et Drakeriboreh. ad Liv. XXXI, 24, 3. Sensus est igitur: et alia saeta sunt, quae fieri tantum mos est in templo celeberrumo. S. 3. transenna Apud Macrobium legitur in tramenna, structura pariter atque SenSu incommodo; quare praepositionem, haud dubie librariorum errore ortam, dolevimus, quam neque Nonius habet II, 859. p. 180, 20. Merc., neque Servius ad Virg. Aen. V, M., qui haec verba attulerunt. Ceterum hic rectius quam illo transennam interpretatur funem extensum; nam aliena est ab h. l. 'neffriae significatio, quam Nonius voci tribuit, loco Ciceronis de Orat. l, 3b, 162. non intellecto seductus. - De passivo sensu parti-eipii muchinatus v. ad Catil. c. XLVIII, 7. p. 225. - Tonitrua in theatris arte incla commemorat etiam Phaedrus Tabb. V, 7. Aulum misso, devoluι is tonitru bus, Dii sunι locuti. - Capiti pro quo apud Macrobium Pst ei, conflanter lenoni Servius set Nonius I l. li., quibus accedit tertium testimonium Xoiiii IV, 135. p. 286, 15. More. Ita aut in capiti refertur ad praegressum sedenti participium, ut eo quasi per appositionem pars designetur, cuius lolum participio continetur, quae dicendi ratio, a grammaticis σχῆμα καθ oλον καὶ μέρος dicta, Graecis, ct maxime poetis, multo e St usit alior, quam Latinis; es. Maithiae Gramin. gr. 3. 42I. not. 5. p. 776 - 7. et S. 389. 3. h. p. 715-6. - Pro thure. quod in omnibus Ddd. legitur, Meripsimus iure, secundum les limonium Charisii p. 58. Piit Rcli. et Servii ad Virg. Georg. I, 57. es. Conr. Leop. Schneidstri Gramin. Lat. Vol. I. P. I. p. 200. De more viris principibus adulandi caussa ture suppliciana, egerunt quum Fre inshemius ad Curi. V, 1, 20. et Casaiabo n. ad Nuelon. Calig. e. XIII, tum Boierus

ad Cie. de Dis. III, 20 , M. p. 335. Omnibus vicis Statuae se. positae sunt Mario); ad eas diu, cerei sc. oblati . Seneca de Ira III, 18. M. Mario ture et vino Romanus populus suppIicabat. S. 4. toga picis Eandem Valer. Max. IX, 1, 5. vocat vestemptimatam, i. e. palmae soliis distinerim ; palmae enim quum victoribus graeco more praemio dari coepissent v. Liv. X, 47, 3. , πιι matia vestis, sive tunica sive toga, intor insignia fuit imperatorum triumphantium, es. Nilschii Antiquiti. Rom. Vol. I. p. 355. et 359. ed. IlI., unde facile Metelli fastus intelligitur, quem accurate tetigit Plu

190쪽

HISTORIARUM FRAGMENTA. LIB. II.

bus rebus aliquantana partem gloriae demiserat, maxume apud veteres ei sanctas viros, Superba illa, gravia, indigna romano imperio exi StumanteS.

tarchus in Sertorio e. m. dieens illum ἐσθῆτα gessisse. Celerum toga pictu per se non plane eadem est quae palmata, Sed ita diiserunt, ut picis, quippe aliis quoque figuris inlextis vel aeusaelis ornata, talius pateat palmatamque comprehendat, haec vero species sit pictae. luare quum non quidem omnis pieta toga simul esset palmata, hed omnis palmata etiam picta, in promptu est quo-riam modo haec vocabula inter se permutata suerint, quamquam de ea re tuler viros doctos nonnulla fuit dissensio, ut patet ex Nieupoori. de Ritubuq Rom. p. 405. ed. lX. Festi errorem, quem amplectitur Gerlachiuq ad h. l. , piclam togam non diversam esse a purpurea, iam satis rosulavit Daeterius p. 563. ed. Lindemann. Amicula dativo positum hic significat meo amicuti vel pro amiculo; quippe superbia Metelli eo vel maximo cernobatur, quod splendidissima veste etiam ibi utebatur, ubi alii amiculum i. o. quotidianum vestimenti

genufi ger bant. - Vi rba neque per omnem - plura genera durius

pendent ex Vocabulo et quod quum ad epulae relatum aperie adiectivum Ail, tamen APquentium verborum constructio ita comparata est, ut nonnisi ex vorbo quaerere pondero possint, quod tacite ex adiectivo eruendum est. P r synesin igitur cogitabis quaerebantur. - Mauretania cur scripserimus pro Mauritania, quod in codd. el odd. est, palebit ex annotatione ad Iug. c. XVI, 5. g. b. demiseraιὶ Noli putare hoc dictum esse pro amiserat. insolentius quidem, sed tamen perquam scito auctor hoc verbo utitur, ut declaret Metellum ipsum sua culpa gloriam imminuisse et eam quasi ex summa seci so inferiorem. - Viri veteres sunt ob aetatem severiores et a levitato adolescontium, quibus luxuriosa Metelli superbia placebat, alieni. - I vi vocis sanctus v. ad Iug. e. LXXXV,

40. p. 462. - Gravia hic cum vituperatione dictum valet pestifera si vo noxia: cs. lug. XXXVIII, 10. 9uae quam iam stravia et flagiti plena erant, tamen mae convenit. - Ceterum totum hunedo fastu Melelli locum Plutare lius in Sertorio e. m. T. II. p. 6II. d. Sintenis. ita expressit, ut luculento sit documento Sallustium in Plutarehi sontibus non postremum locum obtinuisse. Verba aut in , quibus illo ex Historiarum libro secundo mores Metelli adumbravit,ha e sunt: Nικήσας ποτε μαχy-Σερτωριον ουτρος ει- καὶ Mim στυχίαν ety Τμεν, -τε αυτοκριπιορ αναγ--θηναι,

θυσίαις δ' αυτὸν αἱ πολεις μι-τωντα καὶ βωμοις ἐδέχοντο. Aέ- γπαι δὲ και στεφάνων ἀναδέσεις προυεσθαι καὶ δείπνων σοβαρω

라틴어 텍스트